"Prima"
Goudse volvette
sparen
halen
10.-
Macaroni
Tomatensoep
Soepballetjes
Schoencième
„DE LELIE"
Horlogerie Van Manen
EEN TUINMAN
van mei
tot mei
Gesneden
potje a 50 gram
APPELTJE
VOOR OE
En natuurlijk kunt u bij
elke gulden uon bood
schappen een spaarzegel
a 10 cent kopen.
direct non de kassa.
literblik
500 gram van>W-voor
isss
SdW
VEILING
VOOR EEN GOEDE WASVERZORGING
Hoogstraat 28 - Telefoon 2521
KOOPT UW DRANKEN
Slijterij en Wijnhandel „DE ZWAAI"
schone warmte...
kiest Caltex Edelhaardolie
kristalzuiver
In Veenendaal komen wij gratis horen en bezorgen. Telefoon 2015 - Hoofdstraat 93
De Kolenman N.V.
RECTER'S FABRIEKEN N.V.
I
(9>
HEEFT U DE VHF
oederkoffie
Slaolie
Sperziebonen
Erwten .wortelen
Belegen Koos
t
shh.
sisïs^
S|s|s|si.
sUUUlst
50:
60.
15
55II scWfMï#
gram
stuk
ssssss
gillis!
sfs|sfs
s|s|s|s
s|s|s|s
s|s|s|s
s|s|s|s
s|s|s|s
sl|s|ls
s|s|s
s|s|s
sfsfs
slsls
fsfs
IsIs
ssss
cSls
fsfs
h|s
sll|s
s|s|s
shh
^per flroot blik
heerlijk met
per
blik
40 voor
gezinsfles
van.2flivoor
Geldig t/m woensdag 8 januari a.s.
SIMON DE WIT
Notaris P. W. Maris te Veenendaal is voorne
mens op woensdagen 8 en 15 januari 1964 bij
inzet en toeslag des avonds om 7 uur in Hotel
„De Korenbeurs" aan de Markt te Veenendaal
publiek te verkopen ten verzoeke van zijn op
drachtgevers
het vry van huur zijnde woonhuis aan de Bea-
trixstraat nr. 1 te Veenendaal met de nabij ge
legen tuingrond, kad. gemeente Veenendaal, sec
tie D, nrs. 3333 en 686, tezamen groot 1.25 are.
Lasten f 22,84 per jaar. Betaling en aanvaarding
uiterlijk op 14 februari 1964. Bezichtiging: op
dinsdagen voor inzet en toeslag van 2-3 uur n.m.
B. Hoogstede
Veerweg 121 Wageningen
Telefoon 08370-2665
PRONTO
HOEK ZWAAIPLEIN
bij de speciaalzaak met de grootste sortering
Verlaat 2 Telefoon 3610 Veenendaal
Caltex Edelhaardolie is kristal-
zuiver. Maakt geen vlekken, houdt
uw haard schoon, en geeft een ab
soluut reukloze en roetvrije ver
branding. Ga daarom deze winter
over op Caltex Edelhaardolie.
DIT PRODUCT WORDT U BE
ZORGD MET MODERN MATE
RIEEL. COULANTE EN NETTE
BEDIENING DOOR DE
VEENENDAALSE
OLIECOMBINATIE
Veenendaal - Tel. 2314
Kerkewijk 71 A
te Veenendaal vragen voor het bijhou
den van haar rozentuinen en terreinen
's Winters binnenwerk.
Zaterdags vrij.
Aanmelden zo spoedig mogelijk bij de portier.
door
L. v. Schooten
Een
huwelijk
in
bezettingstijd
Tanja volgde hem, haar gezicht glanzend
van geluk.
Ook hier, in dit vreemde dorp, waren al
mensen die het in hun „welkom" niet bij
woorden lieten. Hier zou ze niet alleen zijn
trouwens, ze had Roel.
„En al had ik nou helemaal geen honger,
dan ging ik nou toch samen met jou eten,
in ons éigen huis, aan onze éigen tafel, met
ons éigen servies, onze éigen vorken en
messen, onze éigen theekopjes."
„Enzovoort" sneed Tanja lachend de
woordenstroom af. „Gekke vent, je bent
een echte man. Eten en drinken, dat is het
eerste waar je aan denkt. Je hebt notabenc
nog niet eens
„O, maar dat komt!" riep hij en drukte
Tanja zo innig tegen zich aan dat ze bijna
kreunde. „Lieverd, lieverd dat je hier
nou toch bent als mijn eigen vrouw dat
zelfde meisje uit de ijssalon."
dat zo gereserveerd was."
„Zeg Roel, geen gekheid, maar wie heeft
daar allemaal voor gezorgd."
„Hoef je niet te vragen, mevrouw Klaar
hamer natuurlijk, net iets voor haar."
„Maar dat is allemaal op de bon."
„Je bent hier niet in de stad. En Klaar
hamer heeft een veevoederfabriek, die zit
altijd bij de boeren. Nee meisje, wat er ook
gebeurt, maar het moet raar lopen willen
wij van honger omkomen."
Hij zou zich die woorden later herinneren.
„We moeten mevrouw Klaarhamer be
danken" vond Tanja, toen ze samen aan
de feestelijk gedekte tafel zaten en Roel on
behoorlijk dikke plakken van de Edammer
op z'n brood sneed.
„Deed je ook niet bij moeder thuis."
„Hier ben ik de baas, verklaarde hij met
volle mond.
„Je mag niet praten met je mond vol.
Ook niet tegen je eigen vrouw. En als jij
zo met de kaas omspringt, heer des huizes
dan zal ik op de helft van de maand nieuw
huishoudgeld moeten vragen."
Ze keken elkaar aan.
Die simpele woorden benadrukten het
nog sterker: dan al het andere: we zijn ge
trouwd, we zijn man en vrouw.
„Misschien komt ze nog wel even" sprong
Tanja snel weer op mevrouw Klaarhamer
over.
„O nee, zij niet. Ze is veel te romantisch.
De eerste avond de tortelduifjes alleen la
ten."
„Zouden we haar niet even gaan bedan
ken?"
„Tja en dan kan ik meteen even mijn
vrouw voorstellen."
Zo wandelden ze in de schemer naar
het grote huis naast de fabriek, waarvan
dc laadbrug, als een zwarte schim, reikend
naar het water, afstak tegen de verduisterde
hemel. Het water lag rimpeloos, zo vredig
was het hier. Niets herinnerde aan de oor
log.
„We hebben bekijks" constateerde Roel,
die achter enkele vitrages schimmen zag
wegduiken. „Meneer Meerman met z'n
bruid, natuurlijk willen ze je zien. Nu, kijk
maar goed dames, zo loopt er geen tweede."
„En er loopt ook geen tweede als jij"
plaagde Tanja, „je loopt zo groots als een
haan met twee staarten."
De bel klonk hol door de gang van het
grote huis-
„Als ze het maar niet gek vinden
aarzelde Tanja.
„Ben je mal."
Mcrvouw Klaarhamer zelf deed open,
„Dag meneer Meerman, dag mevrouw.
kom d'r inf
Nu, dat gaf al moed. Die welgedane da
me, prachtprodukt van het platteland, met
de lachende ogen onder het al grijzende
haar, stelde Tanja meteen op haar gemak.
„Vindt u het niet erg mevrouw. we
wilden u even komen begroeten mijn
vrouw en ik."
Mijn vrouw en ik dat klonk.
„O nee, ik zou graag zelf even gedag
zijn komen zeggen, maar ik dacht, die eer
ste avond Roel knipoogde veelbe
tekenend naar Tanja. „Maar daarom vind
ik het juist zo leuk dat jullie even hier
heen komt. Mijn man is ook thuis". Ja daar
was Klaarhamer al, groot en fors. Hij had
blijkbaar snel z'n jasje aangeschoten, maar
voor z'n das had hij geen tijd gehad.
„Ik ben niet gekleed voor een bruids
paar" verontschuldigde hij zich lachend,
want hij was een van die mensen die von
den dat ze hem maar moesten nemen zoals
hij was.
Even later zaten ze gezellig aan de koffie
en bedankte Tanja voor de voorzieningen
voor het levensonderhoud. „Anders hadden
we honger moeten lijden" zei ze.
„Troost je maar hoor" zei mevrouw
Klaarhamer moederlijk „ik had het allemaal
al met je schoonmoeder bedisseld. Ik zei:
„Laat mij er maar voor zorgen, want je
kunt die jonge lui toch niet met een mand
met eten wegsturen!"
„De vraag wat er van aangekomen zou
zijn" lachte Klaarhamer met een veelbete
kenende blik naar zijn vertegenwoordiger,
wiens eetlust hij verklaarde maar al te goed
kennen. „Daar is geen bijbenen aan, me
vrouwtje" probeerde hij Tanja schrik aan
te jagen, maar die verklaarde blijmoedig
„als het op is, is het kopen gedaan".
„Precies" ondersteunde mevrouw Klaar
hamer „mijn moeder gaf ons een boterham
met stroop, een met suiker en de rest met
tevredenheid."
Het hek was van de dam voor jeugd
herinneringen en Tanja werd er zich plots
van bewust, dat ze hier over haar jeugd en
haar ouders praten kon, zonder verdriet
«onder pijn.
Ze maakten het niet tc lang.
„Loop zo 's morgens es effc an" zei
mevrouw Klaarhamer toen ze weer in de
vestibule stonden. „Ik vind het zo gezellig
als er iemand op de koffie komt." En Tanja
begreep hoe eenzaam deze vrouw zich soms
voelen moest in haar grote huis, met een
man die veel langs dc weg was.
„Graag" zei ze „maar ik zal wel een hele
hoop te vragen hebben."
„Van vragen word je wijs".
Maar Tanja had niet gedacht dat ze de
volgende morgen al, min of meer wanhopig,
op de stoep van „Nooitgcdagt" zou staan.
„O mevrouw" jammerde ze „lacht u me
alsjeblieft niet uit maar ik krijg de jus
maar niet bruin. Ze ziet zo bleek
Mevrouw Klaarhamer barstte in harte
lijk lachten uit.
„Kom mee" zei ze „dat kunstje is gauw
geleerd."
Vijf minuten later zat Tanja, met open
ogen en mond, haar eerste cursus in de
edele kookkunst te ondergaan. En met een
van verwachting kloppend hart noodde ze
Roel aan tafel.
De jus was bruin.
En het vlees was maar een heel klein
beetje taai. Ze zag Roel manmoedig kauwen.
En de aardappelen hadden nog wel een
heel klein knauwtje mogen hebben, consta
teerde ze in stilte.
't Smaakt zeker wel heel anders dan
thuis" waagde ze timide.
,,'t Smaakt me best", zei hij manmoedig.
Maar hij nam niet voor de tweede keer.
„Heb je al genoeg?" informeerde ze ver
wonderend-
„Kind, ik ben niet zo'n hongerlap als
Klaarhamer je gisteren zat wijs te maken."
„We hebben karnemelkse pap met stroop
toe."
Ze zag zijn blikken opklaren. Dat vulde
tenminste de gaatjes. Maar met knikkenle
knieën ging ze naar de keuken. Want die
karnemelkse pap, hoezeer ze er ook haar
best op had gedaan, was toch een tikje
aangezet. Misschien met veel stroop, proefde
je het niet.
„Die boerin waar ik was ingekwartierd"
vertelde Roel, gulzige blikken werpend op
de schaal met pap „die kon toch zo
deksels lekker karnemelkse pap klaar maken.
Hectoliters heb ik daar verzwolgen
Hectoliters."
„Dan hoop ik niet dat het je tegenvalt"
zei ze kleintjes „want
Hij luisterde niet, schepte zijn bord vol,
doopte de lepel diep in de strooppot, en,
als toen hij een kind was, tekende hij met
de afdruipende stroop eerst een dikke T
en toen een al dunner wordende R op het
misschien
witte oppervlak.
Tanja keek gespannen toe.
„Moet jij niet?" vroeg hij.
„Op 't ogenblik niet
vanavond."
Ze vouwde dc handen in haar schoot,
krampachtig, toen hij begon te eten, keu
rend, aandachtig.
Ze zag hem knikken. Toen ging hij tot
dc aanval over.
Toen hij voldaan zijn bord terugschoof
zei hij „Joost mag weten waar je het ge
leerd hebt maar 't was precies
daarginds. Mensenkinderen ben ik e
gulzig als ik nóg wat neem?
„D'r is nog genoeg" zei ze en haastte
zien naar de keuken, want ze wist datzehet
anders zou uitproesten. Stralend knipoogde
ze naar de pap-pan, die met een donker
bruin korstje op de bodem, al in het water
te weken stond.
„Hectoliters" zei ze „ziedaar het geheim!"
In de kamer nam Roel stiekum nog een
beetje. De dokters vrouw
In het dorp merkten ze niet bijster veel
van de oorlog. Roel had het druk, want alle
rompslomp aan distributie, toewijzingen, en
het zo listig mogelijk omzeilen van allerlei
voorschriften verbonden hield hem bezig.
Bijzonder veel last van de distributie hadden
ze niet, want Roel's werk bracht hem veel
in aanraking met de boeren, en aangezien
ze hem een aardige vent vonden en een
betrouwbaar zakenman, kwam hij meermalen
met iets extra's thuü (Wordt vervolgd.)