Bijbels onderwijs in een
Israëlische dierentuin
AGENTSCHAPPEN „DE VALLEI"
Advertenties en abonnementen
Leerling electriciën
WILT EEN RIJBEWIJS
ZIEN MET DE HANDEN
that SPOIL THE VINES
In een Jeruzalemse dierentuin vormen dieren een schakel
tussen bijbelse wijsheden en moderne zoölogische wetenschap
I PANTER SIGARENFABRIEKEN
AMERONGEN
Veilig Verkeer
IN AUSTRALIË GAAT DAT HEEL VLOT
„Wilt u het examen afleggen voor uw rijbewijs? Ik ga even met u
mee zei de gemoedelijke Australische politieman en hij kwam naast
mij zitten. Hij liet wat rondrijden in de straten, de gebruikelijke
„kunststukjes" leveren zoals parkeren, achteruitrijden enz. Hij stelde
een aantal vragen omtrent verkeersvoorschriften en toen reden we
terug naar het bureau. In zijn boek schreef hij met enkele blauwtjes)
mijn rijbewijs uit, ik betaalde tien shillings en het was gebeurd.
Merkwaardige experimenten in Rusland
Prof. A. Shulov
Mevrouw Anna Cahane kreeg een pasgeboren leeuwtje aangeboden.
ALS WE ONZE
JEUGD voor de
keuze zouden stel
len naar een zon
dagsschool of een
dierentuin te gaan,
dan zouden zy on
getwijfeld de laat
ste kiezen. Maar
als men zondags
school en dieren
tuin op een prettige
wyze weet te com.
blneren dan wordt
het tezamen beslist
bijzonder aantrek-
keiyk
Toch was dit niet precies hetgeen prof.
Aharon Sholov door het hoofd speelde toen
hij de dierentuin van Jeruzalem inrichtte
om zijn studenten in de zoölogie vertrouwd
te maken met het dierenleven.
Bij het maken van de opschriften van de
dieren op de hokken ontstond echter plotse
ling het idee, namelgk, de Bjjbel onder de
aandacht te brengen van de bezoekers van
de dierentuin door de opschriften op de
kooien uit te breiden met Bijbelse teksten,
waarin die bewuste dieren genoemd werden.
Op een duiventil werd bijv. de volgende tekst
aangebracht: ,,De roep van de tortelduif
werd gehoord in ons land". Hooglied 11,
vers 12. Op zeven na zyn alle dieren, die in
de Bijbel worden genoemd (85 zijn het er)
vertegenwoordigd in de dierentuin van Jeru
zalem.
Dat de Israëlische jeugd inderdaad biy is
met dit byzondere dierenpark moge blijken
uit het feit, dat kortgeleden een groep stu
denten een pasgeboren leeuwtje aanbood aan
mevr. Anna Cahane, presidente van de
Vrouwenliga voor Israël, een Amerikaanse
organisatie, die het werk onder de jonge
Israëliërs stimuleert en steunt.
HET DIERENPARK dat schitterend is gele
gen op een terrein van tien hectare bij Jeru
zalem en dat beplant is met pijnbomen,
vijgen, eucalyptus en plijven, staat onder toe
zicht van prof. Sholov en de stad Jeruzalem.
Menigeen, die van uit de tegenwoordige ver
warde wereld deze fraaie tuin bezoekt, zal
moed putten uit de hoopvolle profetieën van
Jesaja, die hij daar onder ogen krijgt: ,.De
wolf en het lam zullen tezamen weiden... en
Zy zullen hun zwaarden omsmeden tot ploeg
scharen en hun speren tot sikkels en de oor
log zal niet meer geleerd worden...
(Copyright Opera Mundl)
Bezoekers maken een bybelse tocht langs de kooien van dieren, die in de boeken van de Hebreeuwse geschriften worden genoemd.
Op de borden staat het aangegeven.
OP ZOEK NAAR DE VERLOREN WERELD
RUSSEN MENEN ATLANTIS TE HEBBEN GEVONDEN
Als de Russische geleerde, Prof. Maria Klenowa, gelijk krijgt, dan staat een van de
grootste historische ontdekkingen van deze eeuw voor de deur: de vondst van Atlantis,
ie „Verloren Wereld". De Russische Oceanologe heeft onlangs laten weten, dat zij met
haar staf van wetenschappelijke medewerkers in het midden van het noordelijke deel van
de Atlantische Oceaan, onder de waterspiegel een bergachtig land heeft ontdekt. Volgens
ie Russische onderzoekingen wordt de bergrug betrekkelijk snel „overspoeld". Prof.
Klenowa heeft berekend, dat dit uitgestrekte vasteland zo'n twaalf en een half duizend
jaren vóór Christus onder water is verzonken.
Het ligt voor de hand, aldus de Rus
sische bekendmaking, dat zich hier duizen
den jaren geleden een vreselijke tragedie
heeft afgespeeld, waarbij een uitgebreid
gebied door het water is verzwolgen. „Ik
ben er van overtuigd, dat nu eindelijk het
geheim van Atlantis zal worden ontsluierd",
zei Prof. Klenowa.
Rond Atlantis hebben tal van oude le
genden de ronde gedaan over de wereld.
In heel wat oude geschriften, in oude over
leveringen van talrijke stammen, is sprake
van de verloren wereld", een samenleving
op een eiland in de oceaan, die een onge
kend hoge beschaving had bereikt. Atlantis
moet een stad zijn geweest, althans volgens
de legenden, met een sociale en wetenschap
pelijke ontwikkeling, welke die van de twin
tigste eeuw minstens evenaart, zo niet over.
treft. Het is begrijpelijk, dat de belangstel
ling van heel wat geleerden is uitgegaan
naar deze verzonken stad. Al heel wat mil
joenen zijn gespendeerd aan expedities en
duikpogingen. Geologen hebben nooit wil
len ontkennen, dat Afrika eens met Zuid-
Amerika verbonden moet zijn geweest, het
geen aanleiding gaf tot de theorie, dat At
lantis de verloren gegane schakel moet zijn
geweest. Deze theorie wordt vaak verdedigd
met behulp van de landkaart. De westkust
van Afrika lijkt in grote'trekken inderdaad
precies aan te sluiten op de oostkust van
het Zuidamerikaanse schiereiland met
uitzondering van één stuk, het deel waar
volgens de theorie Atlantis moet hebben
gelegen.
De Russen hebben de Atlantische Oceaan
afgespeurd met een compleet drijvend labo
ratorium, de „Michail Lomonossouw". Met
behulp van moderne electronische appara
tuur hebben zij de bergrug gelokaliseerd.
Gepoogd zal nu worden om met behulp van
duikerklokken de oppervlakte van de rug te
bereiken. Als Atlantis hier heeft gelegen
moeten de resten van de stad gevonden kun
nen worden. „Neptunus zal worden over
wonnen", verklaarde Maria Klenowa zelf
verzekerd. Tot nu toe is nooit enig echt
bewijs gevonden voor de waarheid van de
Atlantislegendc. Het is begrijpelijk, dat het
Russisch onderzoek met grote belangstelling
wordt gevolgd. Het succes zou de sleutel
kunnen zijn voor heel wat raadsels, welke
de historie ons nog heeft nagelaten.
(Nadruk verboden.)
BORSTEL Met het tanden-
borstelen is het in Frankrijk
maar slecht gesteld. Tien pro
cent van de bevolking borstelt
nooit z'n tanden en in 92 pro
cent van de families van zes
personen is er slechts één tan
denborstel in huis. Het ge
bruik van tandpasta bedraagt
slechts 10 gram per mond per
maand en de helft van deze
monden wordt nooit door een
tandarts gecontroleerd. Men is
dan ook tot de conclusie ge
komen dat men in Frankrijk
de minst verzorgde gebitten
ter wereld tegenkomt.
KAT „S.O.S. Zendt ons on
middellijk alle katten die ter
beschikking staan." Zo luidt
de tekst van een oproep van
het gemeentebestuur van Se-
marang op Java. Men heeft
er de katten nodig om een
rattenplaag te bestrijden.
kunnen worden opgegeven by de onderstaande adressen:
VEENENDAAL: Van Barneveld, Sig.magazijn „De Vallei", Pr
Bernhardlaan.
RHENEN: J. Bovenschen, Oude Veenendaalseweg 1.
E. van Daalen-Meeuwisz, Julianastraat 20.
ELST: Van Laar, Rijksstraatweg.
G. H. B. Hulsebos Jr., Rijksstraatweg 162, Telefoon 212.
ACHTERBERG: R. Rijkse, Dijk 8.
AMERONGEN: C. Th. de Boer, Burg. v. d. Boschstraat 6,
Tel. 03434-1262
De Vries, Beatrixlaan 4, Amerongen.
OVERBERG: G. van de Brandhof, Haarweg 67.
RENSWOUDE: Jongetjes, Dorpsstraat 39 - Telefoon 08387-560
EDERVEEN: D. van Baaren, Hootsenplein 10.
SCHERPENZEEL: P. de Jonge, Pr. Margrietlaan 21, Tel. 03497-
473.
EN BIJ DE BEZORGERS VAN „DE VALLEI"
H. J. v. Schuppen N.V.
'<m vragen voor spoedige
indiensttreding
Diploma LTS strekt tot
aanbeveling.
Mondelinge of schrift, soil, te rich
ten aan de Personeelsafd. Kerke-
wijk 111 - Veenendaal - Tel. 2141
Woensdagavond is de Veilig Verkeers-
cursus van start gegaan in de open
bare school. De belangstelling was
overweldigend. Op deze eerste avond
waren reeds meer dan 35 belangstellen
den. Het gezelschap is zeer gemeleerd.
Er zijn veel heren, maar ook dames,
jongeren en ouderen, autorijders en
bromfietsers.
Voor dit gezelschap begon wacht
meester J. Pakvis zijn cursus met en
kele algemene onderwerpen. In de vol
gende lessen zullen steeds andere on
derwerpen behandeld worden. Hoewel
de bedoeling was eens in de 14 dagen
bijeen te komen, werd dit op verzoek
van de deelnemers gewijzigd in een
maal per week.
Het bestuur van het Verbond voor
Veilig Verkeer te Amerongen is zeer
verheugd dat dit initiatief zo goed aan
geslagen is. Men hoopt de belangstel
ling tot het verdiepen in de verkeers
problemen ook in de toekomst te kun
nen blijven wekken.
WILT U EEN RIJBEWIJS
Vol trots had ik mijn examinator verteld
in het bezit te zijn van het Nederlandse
internationaal rijbewijs.
„Was het maar niet zo", mopperde hij
terug, en dat stelde mij eigenlijk teleur.
„Kijk eens hier, de Nederlanders die al
een rijbewijs hebben en hier examen komen
doen, tobben meestal met het linkse verkeer
hier en al wat er aan vastzit, wie hier heeft
leren rijden heeft daar veel minder moeite
mee", zo lichtte de examinator toe.
Daar zit iets in.
DE TEKENS
Het is beter om tevoren een afspraak te
maken wanneer je examen wenst te doen
voor het rijbewijs, de examinatoren hebben
het druk.
Russische geleerden hebben de laatste maanden, evenals hun collega's in andere landen,
act onderzoek uitgebreid naar de merkwaardige talenten van sommige mensen, die niet
iiun handen kunnen „zien De aanleiding tot het onderzoek was een Moskouse t.v.-uit-
cending in april vorig jaar. lijdens de uitzending toonde een 22-jarig meisje, Rose Koele-
•jowa,uit het plaatsje Nizjni lagil, hoe zij met middel- en ringvinger van de rechterhand
;en krant kon lezen en afbeeldingen op foto's herkennen. Na de uitzending meldde zich'
ten arts uit Charkow, die bij zijn 9-jarig dochtertje Olga Bliznowa, dezelfde talenten
had ontdekt.
Het jonge miesje bleek in staat op de tast
zwarte van witte schaakstukken te onder
scheiden. Bij latere experimenten onder lei
ding van Prof. Ilja Welwowski, een be
faamd psychoterapeut, toonde het 9-jarige
meisje, dat zij geblinddoekt teksten en kleu
ren kon onderscheiden door met haar han
den de papieren aan te raken. Later bleek
zij zelfs vorm en kleur van voorwerpen te
kunnen vaststellen zonder deze aan te raken.
Ze „zag" de tekeningen in tijdschriften,
welke zich op een afstand van vier tot vijf
centimeter van haar vingertoppen bevonden.
Zelfs haar tenen en schouders bleken ge
voelig voor licht- en klcurprikkels. De ge
leerden blinddoekten haar en plaatsten tussen
de tenen 'n aantal potloden van verschillende
kleur. De kleine Olga wist feilloos de kleu
ren op te noemen. Volgens de geleërden
gaat het hier om een menselijke eigenschap,
welke beslist niet zo uniek is. Bij experi
menten aan universiteiten in de V.S. en
Rusland bleek een aanzienlijk percentage
van de studenten in staat de kleuren vast
te stellen van een aantal op elkaar gelegde
vellen papier door het bovenste vel met de
vingertoppen aan te raken.
Een werkelijke verklaring voor deze eigen
schap van de huid is nog niet gevonden.
De theorie is, dat niet alleen het menselijk
gezichtsorgaan van nature in staat is visuele
prikkels over te brengen, maar met name
ook de gevoelige plaatsen van de huid.
Ook in de huid moeten zich punten be
vinden, die kleur- en lichtprikkels opvangen
en via de zenuwen doorgeven aan de
hersenschors. Hier tenslotte worden de prik
kels weer omgezet in beelden, zoals dat ook
gebeurt met de prikkels, welke door de
oogzenuw worden doorgegeven.
De Russische geleerden menen, dat in
principe ieder mens de mogelijkheid bezit
met de huid te zien. Zij menen ook, dat
deze eigenschap door training verder is te
ontwikkelen. Volgens hen duiden de experi
menten met de 9-jarige Olga in deze rich
ting. Aanvankelijk kon zij alleen de schaak
stukken naar kleur onderscheiden, maar
naarmate de experimenten werden voortge
zet en het meisje zich leerde concentreren,
stegen de prestaties. Na enige tijd was het
voor haar zelfs overbodig om de voorwerpen,
welke zij wilde „bekijken" met de handen
aan te raken. Over de practische betekenis
van de ontdekking van deze merkwaardige
menselijke eigenschap durven de geleerden
zich nog niet uit te laten. Daarvoor bevindt
het onderzoek zich in een te experimenteel
stadium.
(Nadruk verboden).
PERSONENVERVOER
PER RIJWIEL OF PER BROMFIETS
HOEVEEL EN HOE OUD
Omtrent het vervoeren van personen per rijwiel of bromfiets is de wetgever
van het standpunt uitgegaan, dat de oudere de jongere moet dienen, indien één
van hen nog geen 18 jaar oud is.
Er is namelijk bepaald dat iemand beneden de 18 jaar geen persoon mag
meevoeren die ouder is dan hijzelf.
Voor personen boven de 18 jaar is dit niet meer van toepassing.
Een wielrijder beneden 18 jaar mag ook nooit meer dan één persoon vervoeren,
die dan jonger moet zijn dan hijzelf.
DRIE KINDEREN OP EEN FIETS IS VERBODEN.
Eén kind bij een kind achterop is dikwijls al meer dan voldoende.
De veiligheid van onze kinderen en van het verkeer in het algemeen vordert
dat wij als ouders en als ouderen hen eventuele overtredingen doen nalaten.
Iemand boven de 18 jaar mag op de
fiets één persoon boven de 10 jaar mee
voeren, of twee kinderen beneden de
10 jaar.
Kinderen beneden de 10 jaar moeten
een doelmatige zitplaats hebben met vol
doende steun voor handen, rug en voe
ten. Voldoe aan deze voorwaarden en
voorkom zodoende dat kinderen met
hun voetjes tussen de spaken komen.
Boven de 18 jaar mag men wel iemand meevoeren die ouder is dan men
zelf is. MAAR vader mag niet moeder èn kind op de fiets medevoeren,
omdat bepaald is: 1 boven of 2 onder de 10 jaar.
Een BROMI IETSER mag NOOIT meer dan één persoon medevoeren, onge
acht de leeftijd. Dus ook geen twee kinderen.
Een kind vervoeren in een zitje aan het stuur van een bromfiets moet als
zeer gevaarlijk worden geacht en daarom worden nagelaten. Een rukje en
het is gebeurd
Een duo-passagier van een bromfiets moet de voeten aan weerszijden van het
voertuig doen rusten op voetsteunen.
De z.g.n. „amazone-zit" is verboden.
Gevaarlijk en daarom verboden is ook het vervoeren van een volwassen
persoon op de horizontale bovenhuis van de fiets. De bestuurder wordt daardoor
ontegenzeggenlijk gehinderd, waardoor een plotselinge zwenking het verkeer in
gevaar kan brengen.
Een minimum-leeftijd om iemand op de fiets te mogen vervoeren is niet be
paald. Het verantwoordelijkheidsgevoel van de ouders moet zoveel mogelijk voor
komen dat kinderen onnodige of op nog te jeugdige leeftijd, zusje of broertje
per rijwiel meevoeren.
GOED VOORGAAN DOET GOED VOLGEN.
Maar als ze de kans krijgen, doordat b.v.
een „patiënt" plotseling niet komt opdagen,
schuiven ze je wel ergens tussen.
Natuurlijk, hij let erop of je behoorlijk
weg rijdt, voldoende acht slaat op het
verkeer, o fje goed links van de weg rijdt,
de auto kunt parkeren en „insteken", maar
vooral ook op de verkeerstekens.
Want, in sommige staten van Australië
geldt nog steeds het handsignaalsystecm.
Bij stoppen, onderarm verticaal omhoog,
bij rechtsaf arm horizontaal uitsteken, bij
linksaf zelfde teken als bij stoppen en ook
bij snelheidverminderen.
Dat geeft natuurlijk weieens verwarring
wat een automobilist gaat doen, vaartver-
minderen, stoppen of rechtsaf slaan en als
het donker is, zie je niet veel van de tekens.
Gezien de vele bezwaren is men er in de
meeste staten dan ook toe overgegaan het
systeem der automatische richtingaanwijzing
middels knipperlichten in te voeten.
Dat heeft ook het voordeel, dat je dan
tenminste het portierraampje kunt sluiten,
want anders moet het permanent geopend
zijn, teneinde steeds klaar te zijn tot geven
van een teken.
„LEARNER
Een aantal weken voor het rijexamen, had
ik eerst mijn „learners-permit" op het bu
reau gehaald.
Dat bureau is een speciale afdeling van
de politie.
Daar doen ze tevens de ogen test, krijg
je een boekje met verkeersregels en een gele
kaart met een zwarte L.
Die kaart moet je op de achterruit zetten,
zodat andere weggebruikers zijn gewaar
schuwd en dan kun je gaan oefenen.
Daarvoor moet er iemand naast je zitten
die een rijbewijs heeft en de auto moet ook
zodanig zijn, dat hij wat de rem betreft,
meteen in kan grijpen.
Uiteraard zijn er ook rijscholen.
Gaat het goed, dan rij je na de eerste
examenrit weg, voorzien van je rijbewijs.
Ik gaf bij de eerste maal niet op het
juiste moment een teken en hield ook het
stuurwiel op een niet gewenste wijze, nl.
aan de spaken vast. „Kom volgende week
maar terug", zei de politieman en toen
slaagde ik-
WEINIG „TOBBERS"
Merkwaardig is, dat men in Australië
weing „tobbers" langs de wegen ziet, dat
wil dus zeggen, onervaren autobestuurders.
De oorzaak hiervan is wel, dat men om zo
te zeggen met de auto opgroeit.
Met zoiets van een auto op elke vier
Australiërs, bezit men in welhaast ieder
gezin een auto. Maar dat is het niet alleen,
want de Australiërs hebben ook een bij
zondere liefde voor hun auto. Zij spreken
trouwens veelal over „she" als zij het over
hun auto hebben; „zij" is hen welhaast
even lief als hun vrouw.
Hetgeen ook weer meebrengt, dat zij een
bijzondere zorg voor hun auto hebben. Op
16-jarige leeftijd kan men een rijbewijs ver
krijgen en ik heb bij bezwaren tegen deze te
jonge leeftijd aleens gesignaleerd gezien,
dat men 18 jaar moet zijn om in aanmer-
kin te komen voor de vereiste vergunning
om de lift in een gebouw te „besturen".
De Australiër kunt ge in zijn vrije tijd
veelal onder de motorkap of onder zijn auto
vinden, want er valt altijd wel wat te prut
sen. Daarin is hij ook zeer bedreven en de
jeugd steekt daar al vroeg wat van op.
Bovendien zijn het lang niet allemaal van
de laatste automodellen die men op de
wegen aantreft. Maar je kunt hier nu een
maal moeilijk buiten een auto; daarom
luidt het devies: eerst een huis, dan een
auto.
GEGREPEN IS GEGREPEN
Vandaar dat intrekken van het rijbewijs
een heel nare gebeurtenis is. Daar wordt
niet zo spoedig toe overgegaan.
Je moet het bij dronkenschap al erg heb
ben gemaakt, wil het rijbewijs worden inge
trokken. En toch is men bij straffen wel
radicaal.
Controle op het rijbewijs vindt praktisch
nimmer plaats, alleen als men brokken
maakt of bij verkeersovertreding wordt daar
naar gevraagd. Het praten met een politie
man kun je heus wel nalaten, het geldt:
gegrepen is gegrepen en meestal volgt dan
een stevige boete indien het een gewone
overtreding betreft.
Enige tijd geleden werd er ernstig over
geklaagd, dat op een bepaalde grote ver
keersweg bij Sydney de maximum snelheid
werd overtreden. De politie voerde een
scherpe controle uit waarna de overtreders
door de rechter binnen enkele dagen werden
gestraft met intrekken van het rijbewijs
op korte termijn, variërend van een week
tot een maand. Binnen enkele weken durfde
niemand meer te snel te rijden! Zo doet
men in Australië alles liefst zo eenvoudig
mogelijk en met weinig ambtelijke kosten,
want voor rond tien gulden heb je je rij
bewijs.
500 JAAR STATEN-GENERAAL
Een overzicht in de Eerste kamer, waar
H.M. de Koningin met de voorzitter, de
voorzitters van de staten van de Neder
landse Antillen en Suriname en de frac
tievoorzitters achter de regeringstafel
heeft plaatsgenomen.
