Boeken Gids
r
Seller Set
ARAM
ARAM
Jeugdpuistjes
VOOR
STOERE
JONGENS:
RHENEN
AMERONGEN
Diefstal wordt
gestraft
Pracht handen
TWEEDE BLAD „DE VALLEI" VRIJDAG 17 JANUARI 1964 Nr. 5
DE
KLEINE
LICHTJES
U doet langer met
nylons
VCV (heren) wacht lastige
wedstrijd
E.H.B.O.-Rhenen op fraaie
tweede plaats
Terug in de natuur
DE
GROTE
OPSTAND
Gaat jacht achter de meute
door
KALM AAN BIJ KRUISPUNTEN
Fa. L. HEY
Tube16°-95" Hamea-Gelei
Laat ons het vele goede,
dat ons de aarde bood,
met dankbaar hart herdenken
verzaam'len klein en groot.
Verzaam'len al wat 't leven
aan liefde-en goedheid bracht,
verzaam'len al de lichtjes
die schenen in de nacht,
De kleine liefde daden,
de trouwe vriendenhand,
de warme zonnestralen,
de bloemen langs de kant.
En koifien donk're dagen,
dan schijnen, trouw bewaard
die lichtjes in ons harte,
door ons bijeen gegaard.
in de nieuwe modekleuren
VOLLEYBALL
Zaterdagmiddag ontvangt de heren-
ploeg van VCV het Utrechtse Phylos I.
Deze laatste ploeg is de competitie wat
aarzelend begonnen, maar heeft de laat
ste weken al voor menig verrassend
resultaat gezorgd. Het wordt goed uit
kijken voor VCV.
Deze wedstrijd is voor de heren van
VCV van het grootste belang. Het kan
zich niet veroorloven Phylos ook maar
één punt toe te staan, gezien de huidige
plaats op de ranglijst. Nog steeds gaan
de VCV-ers samen met Cito 2 aan kop
en elke misstap tegen lager geplaatste
ploegen kan fataal zijn. Immers, de
twee volgende weds .rij den moet tegen
Cito 3 en Cito 2 aangetreden worden.
Deze reserves van Eredivisieploeg
Cito uit Zeist plegen vooral aanvallend
een zeer goed spelletje aan de dag te
leggen. Derhalve is het zaak om tegen
Phylos alle registers vast open te trek
ken en zich reeds te verplaatsen in de
sfeer van de komende topduels. De ver
wachting is, dat VCV tegen Phylos I
geen fout zal maken.
Daarvoor, om twee uur, spelen de
reserve-dames van VCV tegen DSO 4
uit Utrecht en om vier uur VCV 3 heren
tegen Vives 1 uit IJsselstijn. Gezien de
huidige stand van zaken en vertoonde
spel verwachten wij ook hier twee
overwinningen voor de Veenendaalse
ploegen.
Het 2e herenteam van VCV wacht
eveneens a.s. zaterdag wel .een zeer
zware opgave. In Utrecht, in de Jaar
beurshallen, wacht hun het nog onge
slagen SOS 3. Samen met Polonia 2
gaat deze ploeg aan kop in de tweede
klas van de bond. Als VCV 2 voltallig
aan de start verschijnt, kan het daar in
Utrecht nog gaan spannen.
Een -ploeg van de E.H.B.O., afdeling
Rhenen, nam zondag in Neerkant (N.B.)
deel aan nationale wedstrijden in het
verlenen van de eerste hulp bij onge
lukken.
Er werd fel gestreden om de kam
pioenstitel, die zowaar bijna in Rhenen
terecht kwam. Met slechts enkele pun
ten verschil namelijk op de overwin
naars eindigde het team uit de Grebbe-
stad op de tweede plaats.
Een fraaie prestatie voor mevrouw
J. Blankestijn (commandante) en haar
beide ploeggenoten mej. J. Stomphorst
en de heer Th. Vermeulen.
Het voorstel van de heer Baars, één
der directeuren van Ouwehands Die
renpark, om overtollige dieren uit cir
cussen en dierentuinen terug te bren
gen in de natuur, heeft in den lande
een warm onthaal gekregen.
De heer H. Wisselo, Kotmanlaan 79
te Enschede, wil samen met de heer
Knottnerus uit Amsterdam een actie
op touw zetten. Hij zegde zelf al vijf
honderd gulden toe en wil de komende
twee maanden in het land geld inza
melen voor dit doel.
De directie van Ouwehands Dieren
park hoopt en verwacht dat ook de
Nederlandse dierentuinen en wellicht
ook de buitenlandse parken bereid zul
len zijn iets voor de verstoten dieren
te doen. Zij stelt voor dit doel honderd
gulden beschikbaar.
Deze eerste schenking is bedoeld om
de beer „Iwan" te redden, een vijfjarig
mannetje, eigendom van de heer
Brenkman uit Apeldoorn, die met het
dier scholen en kermissen bezocht en
waarvan de toestand zó was geworden
dat hij twee maanden geleden al moest
worden afgemaakt.
Intussen is de executie van „Iwan"
twee maanden uitgesteld in afwachting
van de hier geschetste geldinzameling.
Het ziet er naar uit dat „Iwan" kan
worden gered.
JAAROVERZICHT NUTSSPAARBANK
AMERONGEN
In het tweede jaar, dat het agentschap
van de Nutsspaarbank „Wageningen"
in Amerongen is gevestigd, werd er in
gelegd een bedrag van f 465.839,26 en
terugbetaald f 181.298,74, zodat het in
leggerstegoed steeg met f 284.540,52.
Over het afgelopen jaar werd
f 10.495,85 rente vergoed, waardoor het
inleggerstegoed per 1 januari 1964
f 485.872,72 bedroeg, verdeeld over 296
spaarboekjes.
Sinds 1 januari j.l. is het tevens mo
gelijk termijnrekeningen te openen,
waarover 4 resp. 3% rente wordt
vergoed, terwijl de rente over de ge
wone spaarrekeningen normaal 3Vz
blijft. De beheerder verstrekt U gaarne
nadere inlichtingen.
(28) Roerloos ligt ridder Crithon daar op het be
sneeuwde stadsplein. En ondanks de felle haat, die
zij tegen hem koesterden, deinzen de opstandelingen
ontzet terug bij de aanblik van hun verslagen heer
en meester. De verwarring onder Crithons ruiters
duurt slechts een ogenblik. Dan stomen de paar
den opnieuw op de burgers in, die schreeuwend
vluchten voor het gevaar van zwaard en lans. Bo
ven, in het huis van Avidis, de koopman, wendt
Cesare zich van het raam. „De tiran is dood!"
snauwt hij tot zijn volgelingen, „maar onze mede
burgers slaan lafhartig op de vlucht, bang voor
hun eigen daden!! We moeten hier snel vandaan,
makkers, voor Crithons knechten het huis opnieuw
omsingelen! Kom mee, naar beneden!"
(wordt vervolgd)
scheurd"
Baldwin, zoals gezegd zelf een ne
ger, vraagt zijn neef de verhouding
tussen blank en zwart op de juiste
manier te zien. Hij schrijft hem dat
de veronderstelling dat de blanken
hem moeten aanvaarden, niet juist
is, maar dat hij de blanken moet
leren aanvaarden. Dit lijkt welis
waar zeer diepzinnig, maar is ook
maar de halve waarheid.
In het tweede verhaal: „Ginds bij
het kruis", of brief uit een van de
regionen van mijn geest, beschrijft
B. de moeilijkheden van de neger
in de samenleving met de blanke
in Amerika. In dit verhaal, dat bij
na een autobiografie is, heeft hij
een zeer heldere verteltrant en hoe
de verhouding blank/zwart moet
zijn, weet hij, mijns inziens, op juis
tere wijze te stellen dan in het
eerste deel. Baldwins haat tegen
de blanken verandert in de loop
van zijn leven in medelijden met
hen. Naar zijn mening moet voor
de juiste vorm van samenleving,
zwart en blank elkaar leren ver
staan; hij legt nu sterker de na
druk op het wederzijdse element.
Hij vindt de juiste oplossing voor
dit vraagstuk niet in de neger-
Islamnatiebeweging, die een eigen
negerstaat tot doel heeft, maar be
pleit een nieuwe samenleving van
blank en zwart, waaruit de elemen
ten van angst haat en afkeer ver
dwenen moeten zijn. Dat is volgens
hem de enige oplossing voor de
toekomst van Amerika.
Zwarte Beertjes no. 733
Bij De Arbeiderspers is een boekje
uitgekomen van de hand van Art
Buchwald.
Buchwald schrijft enige malen per
week een stukje in de New-York
Herald-Tribune en ook in andere
Amerikaanse kranten.
Deze stukjes zijn nu verzameld in
een bundeltje dat de naam draagt
„Geef mij maar kaviaar". Ik zou
zeggen geef mij dat ook maar. Men
sen als Buchwald kennen wij in
onze dagbladpers ook. Denkt U
maar aan Jan Blokker, Pasquino en
Simon Carmiggelt. Wanneer U elke
dag in uw krant het politieke
nieuws, de beursberichten en mis
schien ook wel de minder ongeluk
kige ongelukken op de binnenpa-
gina leest, kan ik me voorstellen,
dat U graag grijpt naar zo'n vro
lijke noot (al dan niet voorzien van
een kankerpit) Wanneer al deze
stukjes achter elkaar staan en U
ze achter elkaar leest, gaat de hu
mor ietwat verloren en lijkt het
dikwijls meer op een gewilde leuk
schrijverij.
Op de verhaaltjes van Buchwald
als zodanig heb ik dan ook niets
tegen. Heel vaak is het een leuke
fantasie. Ik denk b.v. aan het stuk
je waarin hij de mensen, die olie
bronnen exploiteren hekelt, en
wanneer hij vertelt hoe hij de Em
pire State bedwongen heeft. Toch
lijkt me het „méden agan" ook van
toepassing op dit bundeltje.
ABC no. 172
J. G. B.
Kamperen in de sneeuw
Hoofdstraat 45, Telefoon 2165
Frans Halslaan 26 Telefoon 3044
Voor de rechtbank te Arnhem
stonden vorige week dinsdag 2
mannen terecht verdacht van het
plegen van verschillende diefstal
len. Onder hen bevond zich de
Ameronger J. B. P. pompbediende.
Dit tweetal heeft in een korte spanne
tijds niet minder dan 17 inbraken ge
pleegd met meer en minder succes ove
rigens. Het huzaren stukje was wel de
diefstal van een brandkast uit een krui-
deniersbedrijf per auto, welke brandkast
later in de Rijn werd teruggevonden. Ove
rige inbraken vonden plaats in Ameron-
en nimmer ruw of schraal
gen, Veenendaal, Ede enz. In Ede werd
met de in de fabriek aanwezige snijbran
ders een brandkast gekraakt. Inhoud
f 750,Beide verdachten hebben grote
gezinnen. Zij verklaarden dat zij wegens
geldgebrek gingen stelen. Door de raads
lieden werd bij de rechtbank begrip ge
vraagd voor de sociale achtergronden,
vooral voor de Ameronger P die uit In
donesië afkomstig is en zich in Nederland
moeilijk kan aanpassen.
Tegen de Veenendaler van S. werd een
gevangenisstraf van 2 jaar met aftrek ge-
eist, tegen P. een jaar en zes maanden.
Uitspraak over 14 dagen.
BEVESTIGING DS. KAASTRA
Dominee G. Kaastra, de nieuw beroe
pen predikant te Amerongen uit Oosthem
zal zondag 19 januari 1964 te Amerongen
zijn intrede doen. 's Morgens om 10 uur
vindt de bevestiging plaats in de Neder
lands Hervormde kerk door ds. G. F.
Overgauw, ned. herv. predikant te Leer-
sum. De intrede van ds. Kaastra vindt
plaats in een middagdienst aanvangende
2.30 uur. De kerkeraad roept haar gemeen
teleden op om van deze gebeurtenis ge
tuige te zijn.
drogen in met Purolpoeder.fi.6Qenfl.-
VLIEGF.R
De gedetineerden in een gevangenis te
Rio de Janeiro hebben in de loop van de
laatste weken 158 marihuanasigaretten kun
nen roken. Zij kregen ze in hun bezit via
Vliegers die door medewerking buiten de
gevangenismuren bij gunstige wind werden
opgelaten en die dan tijdens het wandel
uurtje op de binnenplaats naar beneden
kwamen. Aan de staart van elke vlieger
hing cén marihuanasigaret.
Deze vliegers gaan nu echter niet langer
op want de directeur is er achter gekomen
en laat nu de terreinen in de omgeving
die geschikt zijn voor vlieger-oplaten be
waken.
VERSNELLING
De vooruitgang staat niet stil. In Japan
worden nu fietsen in de handel gebracht
met tien versnellingen.
KOUDER
De eerstvolgende tien winters zullen van
jaar tot jaar kouder worden. Dit voorspelt
Dr. Murray Mitchel van het Amerikaanse
Meteorologisch instituut. Sedert 1940 is de
aarde geleidelijk een klein beetje afgekoeld
en dat begint nu zijn invloed uit te oefenen
op het weertype.
HOE koud het was en hoe lang Dat zal later het motto zyn, als we onze
kleinkinderen vertellen van die lange winter van 1963. Toen we maan
denlang met een dik pak sneeuw zaten, toen de verzekeringen klaagden
omdat er zoveel auto-ongelukken gebeurden; toen iedereen vrijwel een
koude toeslag op z'n loon kreeg omdat er zo hard gestookt moest worden; toen
het aantal branden een recordhoogte bereikte en de ijsbanen verlaten lagen om
dat niemand na al die maanden nog zin had in een baantje. Toen de voetbal
liefhebbers week in week uit verstoken bleven van hun sport, omdat de velden
te hard waren. Toen was het, dat twee padvindersleidcrs uit Kinderdijk en
twaalf stoere Amersfoortse jongens erop uit trokken om hun tenten op te slaan
op de besneeuwde Veluwe.
HET was een idee van de vor
mingsleider van het Amersfoort
se Centrum voor Werkende Jon
gens. Hij is een man, die altijd op zoek
is naar nieuwe avonturen voor 'de aan
zijn zorg toevertrouwde jongelui. Jon
gens, die nog niet zo lang in het be
drijfsleven zijn ingeschakeld en die
eigenlijk daarnaast nog best wat al
gemene vorming kunnen gebruiken.
Ze krijgen in de werkuren cursussen,
maar nemen daarnaast deel aan aller
lei vormen van ontspanning en club
werk. In de zomermaanden gaan ze
altijd een week of wat kamperen. Er
gens in Nederland en dat is dan het
hoogtepunt van het jaar één keer in
de ardennen. Vormingsleider Gerrit
Terschegget dacht daaraan, toen hij
in een geïllustreerd weekblad iets las
over een kampeerreis naar Zwitser
land. „Waarom naar Zwitserland, als
er hier zoveel sneeuw ligt", vroeg hij
zijn jongens en toen hij daaraan het
voorstel vastkoppelde om er dan maar
zo gauw mogelijk een weekend op uit
te trekken, vond hij bij de best op een
avontuurtje beluste knapen een gul
onthaal.
Zo kon het gebeuren, dat op een
koude zaterdagmorgen een volkswa
genbusje uit Amersfoort vertrok. Twee
leiders, tien jongens en een tent. Jon
gens, uitgerust met warme kleren, ste
vige schoenen, met dekens en een
muts, die ze over de oren zouden
kunnen trekken. De bestemming was
het kampeerterrein op de (besneeuwde)
Goudsberg bij Lunteren.
In de buurt van het Planken Wam
buis gooide de chauffeur zyn man
nen de deur uit, zoals een offi
cier van de paratroepers zyn kna
pen uit een bommenwerper com
mandeert. Met kompas en benewa
gen moesten ze dan maar probe
ren het kampeerterrein te vinden.
Het werd een fikse wandeling van
rond twintig kilometer. Een wandeling
vol avontuur, omdat het zoeken van
de weg door de besneeuwde bossen
een opwindende zaak is, omdat de na
tuur rijk bleek aan verrassingen de
dieren die je anders niet ziet tonen
zich in die tijd van het jaar bijna mak
als een schoothondje en omdat je
als stadsmens alleen al van de aanblik
van zo'n witberijpte boom geniet.
De wandeling was overigens nog
maar een inleiding. Het eigenlijke feest
begon pas, toen de Goudsberg was be
reikt en in de meest letterlijke zin van
het woord het bivak moest worden op
geslagen. De eerste bezigheid was het
kappen van takken. Twee mannen
hielden zich bezig met het aanleggen
van een lekker knappend houtvuur.
Niet alleen om de benen bij te strek
ken, maar meer nog om voor de ra
vitaillering te zorgen. Een paar dikke
stukken vlees kregen een plaatsje in
een boom, omdat het aan zo'n tak kou
der was dan in welke koelcel ook.
Kleine stukjes ervan aan stokken ge
prikt en geroosterd aan het spit, ble
ken de fijnste versnaperingen, die men
zich maar bedenken kan. Het duurde
niet lang, of de lucht trilde van de
geuren. Geuren van schroeiend vlees.
Inmiddels was de tent opgeslagen.
Een grote dubbeldaks Iwaalfper-
soons Walkerluxury. De kampeer-
der-van-de-zomervakantie heeft het
heel wal gemakkelijker dan deze
knapen. Je kunt namelijk in de
sneeuw niet zomaar een tent neer
zetten.
Eerst moest met schoppen een stuk
grond sneeuwvrij gemaakt worden.
Daarop legden de namaak eskimo's
een dikke laag kranten. Op het grond
zeil van de tent kwamen opnieuw
kranten, toen dekens, vervolgens ma
trassen, weer dekens en toen de slaap
zakken. Op die manier bleek de tem
peratuur van ruim dertien graden on
der nul aardig goed buiten de deur
te kunnen worden gehouden.
Het opzetten van de Walker was
overigens ook nog zo gemakkelijk niet,
want met haringen en afwaterings
gootjes viel niets te beginnen. In plaats
van haringen dreven de jongelui vijf-
duimers in de grond en er kwam heel
wat kracht aan te pas, voordat de lij
nen bevestigd waren. Een sneeuw-
muurtje om de tent zorgde voor een
goede afscheiding.
Toen het huis er eenmaal stond en
de geroosterde stukken vlees op wa
ren, begonnen de magen van al dat
harde zwoegen te knorren. Twee
propaan gasbranders snorden spoe
dig en in de grootste van alle mee
genomen pannen sudderde de snert
met meer worst en vlees dan enige
Nederlandse huisvrouw ooit heeft
durven gebruiken. Bij stoer werk
hoort immers stoer eten.
Wie mocht denken, dat de kampeer
ders na het opzetten van de tent en
het opeten van de snert zo spoedig
mogelijk de warmte van de kantine
van De Goudsberg zouden opzoeken,
heeft het mis. Een stevige avondwan
deling met een dronk in een plaatse
lijk cafeetje was het slot van de dag.
Toen sloeg het klokje van gehoorzaam
heid. De maan wierp een zilveren
glans over de besneeuwde bossen. Het
was een prachtige heldere avond. Hel
der en koud
Daarom gaven de beide bazen op
dracht, warme onderbroeken aan te
trekken en de warme mutsen op te
zetten. De ondanks dat nog bloot blij
vende stukken mens dienden te wor
den ingesmeerd met creme. Je kunt
immers niet weten en bevroren neu
zen zijn heel vervelende dingen.
Het werd een knusse nacht. Twaalf
man in een tent, vuurtje uit, snert
koud. Het muurtje sneeuw bleek af
doende om de felste kou te weren. Het
vroor maar een graad of wat binnen,
zo constateerde vormingsleider Ter
schegget.
Op de Goudsberg mocht dan al geen
wekker staan, de rammelende magen
van dit stel gezonde knapen namen
die functie wel over. 't Viel niks mee,
zomaar de kou in, die zondag-ochtend,
bekenden ze. Zelfs de dappersten on
der de twaalf, die een duik namen in
de sneeuw om zich de slaap uit de
ogen te wassen.
Vlees roosteren, aardappelen pof
fen, weer snert koken. Wat is eten
toch belangryk op zo'n dag
De zondag bracht opnieuw een prach
tige wandeling door de onafzienbare
bossen, waar het mooier was dan in
de zomer, waar het rustiger was dan
ooit. Ze voelden zich als pioniers, als
bedwingers van de natuur. „Heerlijk,
zo'n winterkamp", luidde het commen
taar van de baas van De Goudsberg.
de heer Gerrits, die vindt dat veel
meer mensen er zo eens op uit zou
den moeten trekken. Zoals ook de twee
padvindersleiders uit Kinderdijk, die
een paar dagen bleven in hun shel-
tertje, dat ze met een zware sneeuw-
muur versterkten, zodat hun tent bij
na een eskimo iglo was. Zoals ook de
vader met z'n zoontje, die een week
end kwam. Zulk weer, mooie sneeuw,
helder, lekker vriezendopent on
gekende perspectieven voor de kam
peerders, die voorheen dachten dat ze
alleen maar in de drukke maanden
van hun tent plezier konden beleven.
Echt ze hebben ongelijk. Vraag het
maar eens aan die Amersfoortse kna
pen. Of aan de padvinders uit Kin
derdijk.
In normale omstandigheden is het goed op
zetten van de tent een eerste vereiste, doch
in de sneeuw en koude komt dit er nog meer
opaan.
het van opzij naderende verkeer. Het
is daarom van het grootste belang, dat
iedere weggebruiker, onverschillig of
hij nu een motorvoertuig dan wel een
bromfiets of een gewone fiets bestuurt,
zijn snelheid bij het naderen van een
kruising of splitsing van wegen aan
past aan de omstandigheden.
Tot hoevér de snelheid moet worden
teruggebracht hangt uiteraard af van
de situatie ter plaatse, waarbij het uit
zicht een grote rol speelt. Het in volle
snelheid „nemen" van een kruispunt
is een gok. Niet alleen een gok op het
eigen leven, maar ook op dat van de
ander. Het is verstandig voor elke on
overzichtelijke kruising de voet van het
gaspedaal te nemen en hem boven de
rem te laten zweven. En daarbij goed
uit te kijken naar beide kanten.
Het Verbond voor Veilig Verkeer
dringt er op aan deze handelingen ex
tra zorgvuldig te verrichten bij het
passeren van een kruispunt, dat is
aangeduid met het bord „gevaarlijk
kruispunt" (het driehoekige rood-om-
rande bord met een zwart kruis op een
wit veld). Passeert men een dergelijk
bord, dan is het niet voldoende de
aanwezigheid van dat bord te consta
teren, maar moet men zich realiseren
dat men op zijn hoede moet zijn, om
dat er mogelijk gevaar dreigt!
James Baldwin
„Niet door water maar door
vuur"
Van James Baldwin is onlangs bij
uitgeverij Bruna een boekje ver
schenen onder de titel „Niet door
water maar door vuur". Hierin zijn
twee verhalen opgenomen. Het
eerste, „Mijn kerker beefde", is een
brief van de neger-schrijver Bald
win aan zijn neef bij de honderdste
verjaardag van de bevrijding uit de
slavernij. Het is nogal verward en
de lezer zal dan ook niet gemakke
lijk begrijpen, wat de schrijver nu
precies bedoelt. Laatstgenoemde
heeft dat misschien zelf ook wel
enigszins begrepen. Blijkt dit uit
het begin: „ik ben al vijf keer
aan deze brief begonnen en heb
hem evenveel keren weer ver-
Het getuigt van weinig inzicht in het verkeer om bij het wachten op van rechts
komende voertuigen alvast halverwege de rijbaan op te rijden. De doorgang
voor het verkeer van links wordt daardoor belemmerd en een vlotte door
stroming van het verkeer wordt onmogelijk.
Kleine stukjes vlees worden aan een Ijzerdraad ge
regen om daarna te roosteren boven het hout
vuurtje. Een lekkerder maal Is niet denkbaar.
De in december j.l. afgelaste jacht
achter de meute, zal waarschynlyk toch
nog gehouden worden. Als de weersom
standigheden dit toelaten (de grond mag
niet te hard zijn en het vossenspoor moet
duidelyk blijven) is het de bedoeling van
jagcrmccster Modderman om op 25 janu
ari a.s. deze jacht te houden.
Men vertrekt om 2 uur vanaf het kasteel
De jacht gaat door de uiterwaarden, waar
de meute het spoor van de vos moet vol
gen, achtervolgd door de jagers in mooie
costuums. Van de zijde der organisatoren
wordt met klem gevraagd om niet in de
uiterwaarden te komen, aangezien anders
het spoor verstoord wordt. Als het vos
senspoor doorkruist wordt door mensen
sporen is het voor vele honden zeer moei
lijk het juiste spoor te blijven volgen. Het
spoor wordt uitgezet door het slepen van
een bos stro over de aarde, aan dit stro
is vossenlucht gegeven. Vanaf de dijk kan
men het schouwspel uitstekend volgen.
Ruim een tiende van het aantal on
gelukken, dat op kruispunten plaats
vindt, zou kunnen worden voorkomen,
wanneer alle bestuurders van voer
tuigen die kruispunten met een ver
antwoorde snelheid zouden naderen en
passeren. Uitgebreide onderzoekingen
in Duitsland hebben namelijk uitge
wezen, dat 11,3% van alle ongelukken
op kruispunten is te wijten aan een te
hoge snelheid. Het zijn niet alleen de
bestuurders van auto's, die door hun
te grote snelheid gevaar opleveren; de
schuldigen aan dergelijke ongevallen
vindt men onder alle categorieën van
het rijdende verkeer.
GEDRAG
BIJ KRUISPUNTEN
VERLOTING
POLITIEHONDENVERENIGING
De politiehondenvereniging „Het Vrije
Veld" te Amerongen gaat een verloting
organiseren. Men heeft dringend behoef
te aan een nieuw bijtpak. Men hoopt nu
op deze wijze hiervoor gelden bijeen te
brengen. Er worden 1000 loten verkocht
5 f 0,25. De trekking vindt plaats in de
maand april 1964.
Het naderen van een kruispunt met
een te hoge snelheid kan in combinatie
met bepaalde, dikwijls aanwezige, psy
chische factoren oorzaak zijn van een
ernstig verkeersongeval. Onder de psy
chische factoren is de meest voorko
mende het verkeerd schatten van de
afstand tot het kruispunt en een ver
keerde schatting van de snelheid van