Boeken Gids r Seller Set ARAM ARAM Jeugdpuistjes VOOR STOERE JONGENS: RHENEN AMERONGEN Diefstal wordt gestraft Pracht handen TWEEDE BLAD „DE VALLEI" VRIJDAG 17 JANUARI 1964 Nr. 5 DE KLEINE LICHTJES U doet langer met nylons VCV (heren) wacht lastige wedstrijd E.H.B.O.-Rhenen op fraaie tweede plaats Terug in de natuur DE GROTE OPSTAND Gaat jacht achter de meute door KALM AAN BIJ KRUISPUNTEN Fa. L. HEY Tube16°-95" Hamea-Gelei Laat ons het vele goede, dat ons de aarde bood, met dankbaar hart herdenken verzaam'len klein en groot. Verzaam'len al wat 't leven aan liefde-en goedheid bracht, verzaam'len al de lichtjes die schenen in de nacht, De kleine liefde daden, de trouwe vriendenhand, de warme zonnestralen, de bloemen langs de kant. En koifien donk're dagen, dan schijnen, trouw bewaard die lichtjes in ons harte, door ons bijeen gegaard. in de nieuwe modekleuren VOLLEYBALL Zaterdagmiddag ontvangt de heren- ploeg van VCV het Utrechtse Phylos I. Deze laatste ploeg is de competitie wat aarzelend begonnen, maar heeft de laat ste weken al voor menig verrassend resultaat gezorgd. Het wordt goed uit kijken voor VCV. Deze wedstrijd is voor de heren van VCV van het grootste belang. Het kan zich niet veroorloven Phylos ook maar één punt toe te staan, gezien de huidige plaats op de ranglijst. Nog steeds gaan de VCV-ers samen met Cito 2 aan kop en elke misstap tegen lager geplaatste ploegen kan fataal zijn. Immers, de twee volgende weds .rij den moet tegen Cito 3 en Cito 2 aangetreden worden. Deze reserves van Eredivisieploeg Cito uit Zeist plegen vooral aanvallend een zeer goed spelletje aan de dag te leggen. Derhalve is het zaak om tegen Phylos alle registers vast open te trek ken en zich reeds te verplaatsen in de sfeer van de komende topduels. De ver wachting is, dat VCV tegen Phylos I geen fout zal maken. Daarvoor, om twee uur, spelen de reserve-dames van VCV tegen DSO 4 uit Utrecht en om vier uur VCV 3 heren tegen Vives 1 uit IJsselstijn. Gezien de huidige stand van zaken en vertoonde spel verwachten wij ook hier twee overwinningen voor de Veenendaalse ploegen. Het 2e herenteam van VCV wacht eveneens a.s. zaterdag wel .een zeer zware opgave. In Utrecht, in de Jaar beurshallen, wacht hun het nog onge slagen SOS 3. Samen met Polonia 2 gaat deze ploeg aan kop in de tweede klas van de bond. Als VCV 2 voltallig aan de start verschijnt, kan het daar in Utrecht nog gaan spannen. Een -ploeg van de E.H.B.O., afdeling Rhenen, nam zondag in Neerkant (N.B.) deel aan nationale wedstrijden in het verlenen van de eerste hulp bij onge lukken. Er werd fel gestreden om de kam pioenstitel, die zowaar bijna in Rhenen terecht kwam. Met slechts enkele pun ten verschil namelijk op de overwin naars eindigde het team uit de Grebbe- stad op de tweede plaats. Een fraaie prestatie voor mevrouw J. Blankestijn (commandante) en haar beide ploeggenoten mej. J. Stomphorst en de heer Th. Vermeulen. Het voorstel van de heer Baars, één der directeuren van Ouwehands Die renpark, om overtollige dieren uit cir cussen en dierentuinen terug te bren gen in de natuur, heeft in den lande een warm onthaal gekregen. De heer H. Wisselo, Kotmanlaan 79 te Enschede, wil samen met de heer Knottnerus uit Amsterdam een actie op touw zetten. Hij zegde zelf al vijf honderd gulden toe en wil de komende twee maanden in het land geld inza melen voor dit doel. De directie van Ouwehands Dieren park hoopt en verwacht dat ook de Nederlandse dierentuinen en wellicht ook de buitenlandse parken bereid zul len zijn iets voor de verstoten dieren te doen. Zij stelt voor dit doel honderd gulden beschikbaar. Deze eerste schenking is bedoeld om de beer „Iwan" te redden, een vijfjarig mannetje, eigendom van de heer Brenkman uit Apeldoorn, die met het dier scholen en kermissen bezocht en waarvan de toestand zó was geworden dat hij twee maanden geleden al moest worden afgemaakt. Intussen is de executie van „Iwan" twee maanden uitgesteld in afwachting van de hier geschetste geldinzameling. Het ziet er naar uit dat „Iwan" kan worden gered. JAAROVERZICHT NUTSSPAARBANK AMERONGEN In het tweede jaar, dat het agentschap van de Nutsspaarbank „Wageningen" in Amerongen is gevestigd, werd er in gelegd een bedrag van f 465.839,26 en terugbetaald f 181.298,74, zodat het in leggerstegoed steeg met f 284.540,52. Over het afgelopen jaar werd f 10.495,85 rente vergoed, waardoor het inleggerstegoed per 1 januari 1964 f 485.872,72 bedroeg, verdeeld over 296 spaarboekjes. Sinds 1 januari j.l. is het tevens mo gelijk termijnrekeningen te openen, waarover 4 resp. 3% rente wordt vergoed, terwijl de rente over de ge wone spaarrekeningen normaal 3Vz blijft. De beheerder verstrekt U gaarne nadere inlichtingen. (28) Roerloos ligt ridder Crithon daar op het be sneeuwde stadsplein. En ondanks de felle haat, die zij tegen hem koesterden, deinzen de opstandelingen ontzet terug bij de aanblik van hun verslagen heer en meester. De verwarring onder Crithons ruiters duurt slechts een ogenblik. Dan stomen de paar den opnieuw op de burgers in, die schreeuwend vluchten voor het gevaar van zwaard en lans. Bo ven, in het huis van Avidis, de koopman, wendt Cesare zich van het raam. „De tiran is dood!" snauwt hij tot zijn volgelingen, „maar onze mede burgers slaan lafhartig op de vlucht, bang voor hun eigen daden!! We moeten hier snel vandaan, makkers, voor Crithons knechten het huis opnieuw omsingelen! Kom mee, naar beneden!" (wordt vervolgd) scheurd" Baldwin, zoals gezegd zelf een ne ger, vraagt zijn neef de verhouding tussen blank en zwart op de juiste manier te zien. Hij schrijft hem dat de veronderstelling dat de blanken hem moeten aanvaarden, niet juist is, maar dat hij de blanken moet leren aanvaarden. Dit lijkt welis waar zeer diepzinnig, maar is ook maar de halve waarheid. In het tweede verhaal: „Ginds bij het kruis", of brief uit een van de regionen van mijn geest, beschrijft B. de moeilijkheden van de neger in de samenleving met de blanke in Amerika. In dit verhaal, dat bij na een autobiografie is, heeft hij een zeer heldere verteltrant en hoe de verhouding blank/zwart moet zijn, weet hij, mijns inziens, op juis tere wijze te stellen dan in het eerste deel. Baldwins haat tegen de blanken verandert in de loop van zijn leven in medelijden met hen. Naar zijn mening moet voor de juiste vorm van samenleving, zwart en blank elkaar leren ver staan; hij legt nu sterker de na druk op het wederzijdse element. Hij vindt de juiste oplossing voor dit vraagstuk niet in de neger- Islamnatiebeweging, die een eigen negerstaat tot doel heeft, maar be pleit een nieuwe samenleving van blank en zwart, waaruit de elemen ten van angst haat en afkeer ver dwenen moeten zijn. Dat is volgens hem de enige oplossing voor de toekomst van Amerika. Zwarte Beertjes no. 733 Bij De Arbeiderspers is een boekje uitgekomen van de hand van Art Buchwald. Buchwald schrijft enige malen per week een stukje in de New-York Herald-Tribune en ook in andere Amerikaanse kranten. Deze stukjes zijn nu verzameld in een bundeltje dat de naam draagt „Geef mij maar kaviaar". Ik zou zeggen geef mij dat ook maar. Men sen als Buchwald kennen wij in onze dagbladpers ook. Denkt U maar aan Jan Blokker, Pasquino en Simon Carmiggelt. Wanneer U elke dag in uw krant het politieke nieuws, de beursberichten en mis schien ook wel de minder ongeluk kige ongelukken op de binnenpa- gina leest, kan ik me voorstellen, dat U graag grijpt naar zo'n vro lijke noot (al dan niet voorzien van een kankerpit) Wanneer al deze stukjes achter elkaar staan en U ze achter elkaar leest, gaat de hu mor ietwat verloren en lijkt het dikwijls meer op een gewilde leuk schrijverij. Op de verhaaltjes van Buchwald als zodanig heb ik dan ook niets tegen. Heel vaak is het een leuke fantasie. Ik denk b.v. aan het stuk je waarin hij de mensen, die olie bronnen exploiteren hekelt, en wanneer hij vertelt hoe hij de Em pire State bedwongen heeft. Toch lijkt me het „méden agan" ook van toepassing op dit bundeltje. ABC no. 172 J. G. B. Kamperen in de sneeuw Hoofdstraat 45, Telefoon 2165 Frans Halslaan 26 Telefoon 3044 Voor de rechtbank te Arnhem stonden vorige week dinsdag 2 mannen terecht verdacht van het plegen van verschillende diefstal len. Onder hen bevond zich de Ameronger J. B. P. pompbediende. Dit tweetal heeft in een korte spanne tijds niet minder dan 17 inbraken ge pleegd met meer en minder succes ove rigens. Het huzaren stukje was wel de diefstal van een brandkast uit een krui- deniersbedrijf per auto, welke brandkast later in de Rijn werd teruggevonden. Ove rige inbraken vonden plaats in Ameron- en nimmer ruw of schraal gen, Veenendaal, Ede enz. In Ede werd met de in de fabriek aanwezige snijbran ders een brandkast gekraakt. Inhoud f 750,Beide verdachten hebben grote gezinnen. Zij verklaarden dat zij wegens geldgebrek gingen stelen. Door de raads lieden werd bij de rechtbank begrip ge vraagd voor de sociale achtergronden, vooral voor de Ameronger P die uit In donesië afkomstig is en zich in Nederland moeilijk kan aanpassen. Tegen de Veenendaler van S. werd een gevangenisstraf van 2 jaar met aftrek ge- eist, tegen P. een jaar en zes maanden. Uitspraak over 14 dagen. BEVESTIGING DS. KAASTRA Dominee G. Kaastra, de nieuw beroe pen predikant te Amerongen uit Oosthem zal zondag 19 januari 1964 te Amerongen zijn intrede doen. 's Morgens om 10 uur vindt de bevestiging plaats in de Neder lands Hervormde kerk door ds. G. F. Overgauw, ned. herv. predikant te Leer- sum. De intrede van ds. Kaastra vindt plaats in een middagdienst aanvangende 2.30 uur. De kerkeraad roept haar gemeen teleden op om van deze gebeurtenis ge tuige te zijn. drogen in met Purolpoeder.fi.6Qenfl.- VLIEGF.R De gedetineerden in een gevangenis te Rio de Janeiro hebben in de loop van de laatste weken 158 marihuanasigaretten kun nen roken. Zij kregen ze in hun bezit via Vliegers die door medewerking buiten de gevangenismuren bij gunstige wind werden opgelaten en die dan tijdens het wandel uurtje op de binnenplaats naar beneden kwamen. Aan de staart van elke vlieger hing cén marihuanasigaret. Deze vliegers gaan nu echter niet langer op want de directeur is er achter gekomen en laat nu de terreinen in de omgeving die geschikt zijn voor vlieger-oplaten be waken. VERSNELLING De vooruitgang staat niet stil. In Japan worden nu fietsen in de handel gebracht met tien versnellingen. KOUDER De eerstvolgende tien winters zullen van jaar tot jaar kouder worden. Dit voorspelt Dr. Murray Mitchel van het Amerikaanse Meteorologisch instituut. Sedert 1940 is de aarde geleidelijk een klein beetje afgekoeld en dat begint nu zijn invloed uit te oefenen op het weertype. HOE koud het was en hoe lang Dat zal later het motto zyn, als we onze kleinkinderen vertellen van die lange winter van 1963. Toen we maan denlang met een dik pak sneeuw zaten, toen de verzekeringen klaagden omdat er zoveel auto-ongelukken gebeurden; toen iedereen vrijwel een koude toeslag op z'n loon kreeg omdat er zo hard gestookt moest worden; toen het aantal branden een recordhoogte bereikte en de ijsbanen verlaten lagen om dat niemand na al die maanden nog zin had in een baantje. Toen de voetbal liefhebbers week in week uit verstoken bleven van hun sport, omdat de velden te hard waren. Toen was het, dat twee padvindersleidcrs uit Kinderdijk en twaalf stoere Amersfoortse jongens erop uit trokken om hun tenten op te slaan op de besneeuwde Veluwe. HET was een idee van de vor mingsleider van het Amersfoort se Centrum voor Werkende Jon gens. Hij is een man, die altijd op zoek is naar nieuwe avonturen voor 'de aan zijn zorg toevertrouwde jongelui. Jon gens, die nog niet zo lang in het be drijfsleven zijn ingeschakeld en die eigenlijk daarnaast nog best wat al gemene vorming kunnen gebruiken. Ze krijgen in de werkuren cursussen, maar nemen daarnaast deel aan aller lei vormen van ontspanning en club werk. In de zomermaanden gaan ze altijd een week of wat kamperen. Er gens in Nederland en dat is dan het hoogtepunt van het jaar één keer in de ardennen. Vormingsleider Gerrit Terschegget dacht daaraan, toen hij in een geïllustreerd weekblad iets las over een kampeerreis naar Zwitser land. „Waarom naar Zwitserland, als er hier zoveel sneeuw ligt", vroeg hij zijn jongens en toen hij daaraan het voorstel vastkoppelde om er dan maar zo gauw mogelijk een weekend op uit te trekken, vond hij bij de best op een avontuurtje beluste knapen een gul onthaal. Zo kon het gebeuren, dat op een koude zaterdagmorgen een volkswa genbusje uit Amersfoort vertrok. Twee leiders, tien jongens en een tent. Jon gens, uitgerust met warme kleren, ste vige schoenen, met dekens en een muts, die ze over de oren zouden kunnen trekken. De bestemming was het kampeerterrein op de (besneeuwde) Goudsberg bij Lunteren. In de buurt van het Planken Wam buis gooide de chauffeur zyn man nen de deur uit, zoals een offi cier van de paratroepers zyn kna pen uit een bommenwerper com mandeert. Met kompas en benewa gen moesten ze dan maar probe ren het kampeerterrein te vinden. Het werd een fikse wandeling van rond twintig kilometer. Een wandeling vol avontuur, omdat het zoeken van de weg door de besneeuwde bossen een opwindende zaak is, omdat de na tuur rijk bleek aan verrassingen de dieren die je anders niet ziet tonen zich in die tijd van het jaar bijna mak als een schoothondje en omdat je als stadsmens alleen al van de aanblik van zo'n witberijpte boom geniet. De wandeling was overigens nog maar een inleiding. Het eigenlijke feest begon pas, toen de Goudsberg was be reikt en in de meest letterlijke zin van het woord het bivak moest worden op geslagen. De eerste bezigheid was het kappen van takken. Twee mannen hielden zich bezig met het aanleggen van een lekker knappend houtvuur. Niet alleen om de benen bij te strek ken, maar meer nog om voor de ra vitaillering te zorgen. Een paar dikke stukken vlees kregen een plaatsje in een boom, omdat het aan zo'n tak kou der was dan in welke koelcel ook. Kleine stukjes ervan aan stokken ge prikt en geroosterd aan het spit, ble ken de fijnste versnaperingen, die men zich maar bedenken kan. Het duurde niet lang, of de lucht trilde van de geuren. Geuren van schroeiend vlees. Inmiddels was de tent opgeslagen. Een grote dubbeldaks Iwaalfper- soons Walkerluxury. De kampeer- der-van-de-zomervakantie heeft het heel wal gemakkelijker dan deze knapen. Je kunt namelijk in de sneeuw niet zomaar een tent neer zetten. Eerst moest met schoppen een stuk grond sneeuwvrij gemaakt worden. Daarop legden de namaak eskimo's een dikke laag kranten. Op het grond zeil van de tent kwamen opnieuw kranten, toen dekens, vervolgens ma trassen, weer dekens en toen de slaap zakken. Op die manier bleek de tem peratuur van ruim dertien graden on der nul aardig goed buiten de deur te kunnen worden gehouden. Het opzetten van de Walker was overigens ook nog zo gemakkelijk niet, want met haringen en afwaterings gootjes viel niets te beginnen. In plaats van haringen dreven de jongelui vijf- duimers in de grond en er kwam heel wat kracht aan te pas, voordat de lij nen bevestigd waren. Een sneeuw- muurtje om de tent zorgde voor een goede afscheiding. Toen het huis er eenmaal stond en de geroosterde stukken vlees op wa ren, begonnen de magen van al dat harde zwoegen te knorren. Twee propaan gasbranders snorden spoe dig en in de grootste van alle mee genomen pannen sudderde de snert met meer worst en vlees dan enige Nederlandse huisvrouw ooit heeft durven gebruiken. Bij stoer werk hoort immers stoer eten. Wie mocht denken, dat de kampeer ders na het opzetten van de tent en het opeten van de snert zo spoedig mogelijk de warmte van de kantine van De Goudsberg zouden opzoeken, heeft het mis. Een stevige avondwan deling met een dronk in een plaatse lijk cafeetje was het slot van de dag. Toen sloeg het klokje van gehoorzaam heid. De maan wierp een zilveren glans over de besneeuwde bossen. Het was een prachtige heldere avond. Hel der en koud Daarom gaven de beide bazen op dracht, warme onderbroeken aan te trekken en de warme mutsen op te zetten. De ondanks dat nog bloot blij vende stukken mens dienden te wor den ingesmeerd met creme. Je kunt immers niet weten en bevroren neu zen zijn heel vervelende dingen. Het werd een knusse nacht. Twaalf man in een tent, vuurtje uit, snert koud. Het muurtje sneeuw bleek af doende om de felste kou te weren. Het vroor maar een graad of wat binnen, zo constateerde vormingsleider Ter schegget. Op de Goudsberg mocht dan al geen wekker staan, de rammelende magen van dit stel gezonde knapen namen die functie wel over. 't Viel niks mee, zomaar de kou in, die zondag-ochtend, bekenden ze. Zelfs de dappersten on der de twaalf, die een duik namen in de sneeuw om zich de slaap uit de ogen te wassen. Vlees roosteren, aardappelen pof fen, weer snert koken. Wat is eten toch belangryk op zo'n dag De zondag bracht opnieuw een prach tige wandeling door de onafzienbare bossen, waar het mooier was dan in de zomer, waar het rustiger was dan ooit. Ze voelden zich als pioniers, als bedwingers van de natuur. „Heerlijk, zo'n winterkamp", luidde het commen taar van de baas van De Goudsberg. de heer Gerrits, die vindt dat veel meer mensen er zo eens op uit zou den moeten trekken. Zoals ook de twee padvindersleiders uit Kinderdijk, die een paar dagen bleven in hun shel- tertje, dat ze met een zware sneeuw- muur versterkten, zodat hun tent bij na een eskimo iglo was. Zoals ook de vader met z'n zoontje, die een week end kwam. Zulk weer, mooie sneeuw, helder, lekker vriezendopent on gekende perspectieven voor de kam peerders, die voorheen dachten dat ze alleen maar in de drukke maanden van hun tent plezier konden beleven. Echt ze hebben ongelijk. Vraag het maar eens aan die Amersfoortse kna pen. Of aan de padvinders uit Kin derdijk. In normale omstandigheden is het goed op zetten van de tent een eerste vereiste, doch in de sneeuw en koude komt dit er nog meer opaan. het van opzij naderende verkeer. Het is daarom van het grootste belang, dat iedere weggebruiker, onverschillig of hij nu een motorvoertuig dan wel een bromfiets of een gewone fiets bestuurt, zijn snelheid bij het naderen van een kruising of splitsing van wegen aan past aan de omstandigheden. Tot hoevér de snelheid moet worden teruggebracht hangt uiteraard af van de situatie ter plaatse, waarbij het uit zicht een grote rol speelt. Het in volle snelheid „nemen" van een kruispunt is een gok. Niet alleen een gok op het eigen leven, maar ook op dat van de ander. Het is verstandig voor elke on overzichtelijke kruising de voet van het gaspedaal te nemen en hem boven de rem te laten zweven. En daarbij goed uit te kijken naar beide kanten. Het Verbond voor Veilig Verkeer dringt er op aan deze handelingen ex tra zorgvuldig te verrichten bij het passeren van een kruispunt, dat is aangeduid met het bord „gevaarlijk kruispunt" (het driehoekige rood-om- rande bord met een zwart kruis op een wit veld). Passeert men een dergelijk bord, dan is het niet voldoende de aanwezigheid van dat bord te consta teren, maar moet men zich realiseren dat men op zijn hoede moet zijn, om dat er mogelijk gevaar dreigt! James Baldwin „Niet door water maar door vuur" Van James Baldwin is onlangs bij uitgeverij Bruna een boekje ver schenen onder de titel „Niet door water maar door vuur". Hierin zijn twee verhalen opgenomen. Het eerste, „Mijn kerker beefde", is een brief van de neger-schrijver Bald win aan zijn neef bij de honderdste verjaardag van de bevrijding uit de slavernij. Het is nogal verward en de lezer zal dan ook niet gemakke lijk begrijpen, wat de schrijver nu precies bedoelt. Laatstgenoemde heeft dat misschien zelf ook wel enigszins begrepen. Blijkt dit uit het begin: „ik ben al vijf keer aan deze brief begonnen en heb hem evenveel keren weer ver- Het getuigt van weinig inzicht in het verkeer om bij het wachten op van rechts komende voertuigen alvast halverwege de rijbaan op te rijden. De doorgang voor het verkeer van links wordt daardoor belemmerd en een vlotte door stroming van het verkeer wordt onmogelijk. Kleine stukjes vlees worden aan een Ijzerdraad ge regen om daarna te roosteren boven het hout vuurtje. Een lekkerder maal Is niet denkbaar. De in december j.l. afgelaste jacht achter de meute, zal waarschynlyk toch nog gehouden worden. Als de weersom standigheden dit toelaten (de grond mag niet te hard zijn en het vossenspoor moet duidelyk blijven) is het de bedoeling van jagcrmccster Modderman om op 25 janu ari a.s. deze jacht te houden. Men vertrekt om 2 uur vanaf het kasteel De jacht gaat door de uiterwaarden, waar de meute het spoor van de vos moet vol gen, achtervolgd door de jagers in mooie costuums. Van de zijde der organisatoren wordt met klem gevraagd om niet in de uiterwaarden te komen, aangezien anders het spoor verstoord wordt. Als het vos senspoor doorkruist wordt door mensen sporen is het voor vele honden zeer moei lijk het juiste spoor te blijven volgen. Het spoor wordt uitgezet door het slepen van een bos stro over de aarde, aan dit stro is vossenlucht gegeven. Vanaf de dijk kan men het schouwspel uitstekend volgen. Ruim een tiende van het aantal on gelukken, dat op kruispunten plaats vindt, zou kunnen worden voorkomen, wanneer alle bestuurders van voer tuigen die kruispunten met een ver antwoorde snelheid zouden naderen en passeren. Uitgebreide onderzoekingen in Duitsland hebben namelijk uitge wezen, dat 11,3% van alle ongelukken op kruispunten is te wijten aan een te hoge snelheid. Het zijn niet alleen de bestuurders van auto's, die door hun te grote snelheid gevaar opleveren; de schuldigen aan dergelijke ongevallen vindt men onder alle categorieën van het rijdende verkeer. GEDRAG BIJ KRUISPUNTEN VERLOTING POLITIEHONDENVERENIGING De politiehondenvereniging „Het Vrije Veld" te Amerongen gaat een verloting organiseren. Men heeft dringend behoef te aan een nieuw bijtpak. Men hoopt nu op deze wijze hiervoor gelden bijeen te brengen. Er worden 1000 loten verkocht 5 f 0,25. De trekking vindt plaats in de maand april 1964. Het naderen van een kruispunt met een te hoge snelheid kan in combinatie met bepaalde, dikwijls aanwezige, psy chische factoren oorzaak zijn van een ernstig verkeersongeval. Onder de psy chische factoren is de meest voorko mende het verkeerd schatten van de afstand tot het kruispunt en een ver keerde schatting van de snelheid van

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1964 | | pagina 3