Reis naar Amerika vol emotionele indrukken 'Jle tras beschaamd een blanke huid te hebben9 Zeevaart ontdaan van romantiek ^Doruó, de PAK0-RHENEN vraagt: PAKO-RHENEN Ontheffingsmogelijkheden van de verplichte vruchtwisseling van aardappelen voor het teelt jaar 1964 houten dameshakken nu f 4,95 Firma D. G. Schans en Zn. ASCOT een routine-arbeider Trouwrijden LEE WIS BEGRENSD Schokkend Mengeling van rassen Dixieland Hall Show Bannelingen Oneeuwmaa Voor de kantonrechter Melkmachinedag Oplossing puzzel nr. 56 Vijfentwintig kilometer kwartjes voor de kinderbescherming SENSATIONEEL Schoenreparatie BLANKESTIJN Ook in 1964 willen wij U graag met raad en daad terzijde staan. Chem. Reinigen ROK JLUU jumper japonnr colbert 1.4 «j topper costuum... 9.75 mantel autorijles M. VAN BEEK Telefoon 3726 GARAGE VOOR VAKWERK h.j.m.klijsen b] onder e J ruk/toezicht u gediplomeerd Ahoenher/teller »t EDERLANDERS zijn een volk van zeevaarders en in het tijdsbestek van enkele eeuwen hebben wij als zodanig een repu- W tatle verworven, die over de hele wereld respekt afdwingt. Men zou deze nationale karaktertrek kunnen associëren met onze eeuwenlange verbondenheid met de zee. Wij zjjn immers „ontworsteld aan den zilten vloed". Een feit is echter dat een groot deel van ons maatschappelijke leven en vooral de Nederlandse literatuur zich altijd sterk met de zeevaart verwant heeft gevoeld. Is het dan te verwonderen dat „het varen" tot een ieders verbeelding spreekt en men zich hierdoor onjuiste romantische denk beelden van gaat vormen? Hoe anders de werkelijkheid echter ligt ondervond ik vorig jaar persoonlijk als bemanningslid van het m.s. „Grotedijk" tijdens een reis naar de zuidelijke staten van Amerika. We vertrokken begin juli uit Rotterdam met bestemming Miami. De oversteek neemt ongeveer tien dagen en in die tijd heb je mooi de gelegenheid om enige fa cetten van het zeemansleven nader te leren kennen. Je ontdekt hoe begrensd het leven aan boord van een schip in feite is. Je waant je op een klein eilandje met eigen bestuur, watervoorziening en elek triciteit. Ik was blij toen eindelijk de enorme wolkenkrabbers van de stad Mia mi aan de horizon verschenen. Een in drukwekkend gezicht! Ondertussen heb je een temperatuursverandering onder gaan van ongeveer 20° Celcius. Men zou zich bij het betreden van de Amerikaanse grond de aloude klassieke vraag kunnen stellen: What's wrong with America? Wat is er voor verkeerds aan Amerika? De vraag is echter te Europees en er schuilt bij voorbaat al enig afwij zends in ten opzichte van de „nieuwe we reld". Miami met zijn subtropisch kli maat is de Cöte d'Azur voor de aller rijkste Amerikanen. Ik keek mijn ogen uit toen ik niets dan sleeën van auto's zag rijden. In Miami Beach zelf stonden bij veel bui tenverblijven kleine watervliegtuigjes om nog maar niet te spreken van de comfortabele jachten, die opgetuigd enkele mijlen van het strand liggen. Het leven is er onnoemelijk duur, als men bedenkt dat men betaalt in dollars en dat de prijzen er drie, vier maal zo hoog liggen als ergens anders in Ameri ka. Dus geen vakantie-oord voor ons ar me Hollanders! De staten Alabama, Missisippi, Louisia na en Georgia roepen bij ons Europeanen associaties op met het rassenprobleem. In Nederland worden wij door radio, televi sie en kranten regelmatig met deze evo lutie geconfronteerd. Wie deze ontwikke ling cp de voet volgt zal zich bij het er varen van de werkelijkheid dubbel ge schokt voelen. Zelf ben ik er eenmaal in New Orleans onmiddellijk bij be trokken geweest en het heeft een diepe indruk op me achter gelaten. Ik ging 's avonds met de 4e stuurman met een oude rammelende havenbus de stad in. Blank en zwart is hier nog scherp van elkaar gescheiden. Aan de ene kant van de bus was boven de zitplaatsen het bordje „Voor Blanken" en aan de ande re kant „Voor Negers" bevestigd. Met een zekere onverschilligheid nam ik plaats in de rij voor negers. Hoewel er slechts vijf mensen in de bus zaten (nog drie negers!) kwam de blanke chauffeur van achter het stuur vandaan om me erop te attenderen dat ik aan de verkeerde kant zat. Anders kon de bus niet vertrekken! New Orleans aan de monding van de Missisippi is ontstaan uit een menge ling van rassen en volkeren. De stad is een Spaanse en een Franse kolonie ge weest. In een gedeelte van de stad n.l. French Quarter spreekt men voorname lijk nog Frans. Hier wonen de oude voor name Creoolse families die het Frans nog steeds als hun voertaal gebruiken. Na de afschaffing van de slavernij trokken de negers in grote getalen van de katoen plantages weg naar de stad. New Orleans werd een centrum van de grote neger- trek. Hier werd de jazz geboren en nog altijd is deze stad een dorado voor jazz liefhebbers. Er zijn zelfs hier nog enkele musici die de hele ontwikkeling van de jazz vanaf 1900 van nabij hebben meege maakt. In de Bourbon Street in French Quar ter heb ik de 80-jarige pianist Alphon- se Picou opgezocht. Een gesprek met deze vitale Creool die nog altjjd avond aan avond muciseert in een van de talrijke logementen is een ge beurtenis om niet te vergeten. Zijn correct verzorgde uiterlijk doet hem direkt aan Duke Ellington denken en hij heeft het gedistingeerde voorkomen wat alle nakomelingen van oude Creoolse fa milies hier hebben. Picou heeft gemusi- seerd met good old King Oliver, met Armstrong, de legendarische Bix Beider- becke, Johnny en Baby Dodds en zelfs de excentrieke Jelly Roll Morton die van zichzelf zei: „I invented Jazz" (Ik heb de jazz uitgevonden) heeft hij nog gekend. Cp mijn vraag toe hij tegenover de ras sendiscriminatie staat zei hij laconiek: „Ik geloof niet dat de blanken meer bescha ving hebben dan wij negers. De blanken zeggen van ons dat we stinken. Wel, wij hebben net zoveel recht te stinken als iedereen". De wereldbekende Bourbon Street her bergt een monument van historische waarde voor de jazz. In het Frans spre kende gedeelte, 522 Rue Bourbon, staat de Dixieland Hall, een oud vervallen huis dat gedeeltelijk gerestaureerd is tot con certhall. Hier treden regelmatig alle jazz formaties van New Orleans op. Zonder dat men gedwongen wordt tot het bestellen van pepérdure consumpties kan men een avond van deze muziek genieten. De or kesten spelen voor het merendeel in res taurants en kroegen die zich geconcen treerd hebben rond de Bourbon Street. De avond dat ik de Dixieland Hall bezocht speelde het gezelschap van de klarinettist Papa Celestin. Nog nooit heb ik een publiek gezien dat zo spontaan en enthousiast rea geerde. Tijdens de pauze traden enkele negers op die op een negroïde wijze Spaanse fla mingo's dansten. Een restant uit de tijd dat New Orleans nog een Spaanse kolo nie was; thans nog merkbaar in hun volksgewoonten die een groot contrast vormen met de Europese. Dezelfde avond was ik ook aanwezig bij een grote protestmeeting van negers, die meer het karakter van een eredienst had. Een koor van in lange witte en blauwe gewaden gestoken neger vrouwen zong negrospirituals, af gewisseld door enkele sprekers, die heftig tegen de ten achterstelling van hun ras protesteerden. Aan het slot las een negerpredikant een stuk voor uit de Bijbel. Na enkele minu ten werd de man zo enthousiast dat hij de tekst luidkeels begon te zingen en alle aanwezigen opzweepte. Iedereen verkeer de in extase terwijl ik er doodnuchter onder bleef. Er school echter zoveel waar achtigs in hun gezang dat ik me diep beschaamd voelde.een blanke huid te heb ben Niets van deze exotische negroïde sfeer is te vinden bij een Amerikaanse fami lie thuis. De Amerikanen zijn buitenge woon gul als het erom gaat een buiten lander hun prestaties te laten zien. De Amerikaanse agent van de maatschappij had me in zijn open Cadillac de stad rond gereden en trots alle gebouwen van de stad geshowd. Hij bezat een grote villa met niet minder dan drie auto's voor zijn gezin van twee zoons en één dochter! Tweedehands auto's zyn er bijzonder goedkoop en een Amerikaanse scholier beschikt veelal over zyn eigen twee dehands wagen. Je kunt de hele dag naar de televisie kijken en op een tiental stations af stemmen, allen door een commercieel in gestelde maatschappij geëxploiteerd. De programmas zijn over het algemeen goed. Alleen het plotseling afbreken van het programma om de aandacht op een of ander merk tandpasta of ijskast te vestigen is ergerlijk en werkt sto rend. Een keer werd een documentaire over de Tweede Wereldoorlog plotseling onder broken tijdens een opname van een ster vende soldaat. Na de reclame kwam de zelfde opname weer terug Amerika ligt achter me. Dat wil zeg gen een nieuwe reeks ervaringen en indrukken; boeiend er zelf bij betrok- ;y VERHAAL VOOR DE KLEUTERS Boven in de wolken, in Sneeuwland, was het ver schrikkelijk druk, want de wolken hadden een hele boel sneeuw op de aarde laten vallen, en dat brengt voor de sneeuwmannen altijd een grote drukte met zich mee. Ze moesten nu naar alle steden en dorpen toe om te horen wat de mensen wel van al die sneeuw zeiden, en om te kijken of ze misschien ergens konden helpen. Op een dag werden er wel 50 sneeuwmannen bij de ijskoning geroepen. En daar stonden ze dan, netjes op een rij. Ieder had een hoed op, een wor tel als neus, twee kooltjes als ogen en een bezem in de hand. Ja, vooral die bezem moesten ze niet vergeten, want die hadden ze nodig om sneeuw te ruimen. De koning zei tegen de eerste sneeuwman „Ga jij nu eens naar dat dorpje met die hoge toren. Ik heb gehoord dat daar een ziek kindje woont. Daar moet je ijl de tuin gaan staan, zodat ze je ziet en dan zal ze zich niet meer zo alleen voelen." Tegen de tweede zei hij „Ga jij maar naar het grote bos om de hazen, konijnen en herten wat op te vrolijken. Ze hebben het echt niet zo prettig in de lange winter." En toen Dorus, een sneeuwman met een extra lange neus en een heel vriendelijk gezicht voor de troon kwam, zei de koning „Dorus, luister eens goed. Jij moet naar dat huisje gaan bij het stille weg getje. Daar wonen twee oude mensen en ik geloof dat ze het erg moeilijk hebben met al die sneeuw rond hun huis. Ga jij maar eens kijken of je daar kunt helpen." Dorus wachtte tot er een grote wolk langs kwam, stapte in en een kwartiertje later stond hij op de aarde. Het was nacht, maar de maan en de sterren schenen helder en zo kon hij toch wel zien. Nou, hier was zeker wel wat voor hem te doen. De sneeuw was helemaal tegen de deuren en ramen opgewaaid. Hij zou maar direct gaan beginnen. Dorus pakte zijn bezem en begon te vegen. Hij werkte heel hard door en tegen de morgen was hij klaar. Hij had nog net even tijd om in het tuintje te gaan staan en zijn bezem onder de arm te nemen, voordat de gordijnen opengeschoven werden. Een vriendelijk oud vrouwtje keek naar buiten. Ze slaakte een kreet van verbazing toen ze zag, hoe netjes alle sneeuw uit haar tuin geveegd was. En toen zag ze Dorus ook. „Oh, riep ze, „hoe komt die nu hier? Ik weet zeker dat hij er gisteren nog niet was. Ik begrijp er niets van." Opgewonden riep ze haar man, maar deze begreep er evenmin iets van. Zo'n keurig geveegd tuintje en dan ook nog zo'n mooie sneeuwpop Hoe was dat nu mogelijk Ze bleven allebei heel verbaasd naar buiten kijken. „Vrouwtje", zei de man toen, „we zullen wel nooit weten wie ons zo fijn geholpen heeft, maar we zijn er in ieder geval reuze dankbaar voor." Maar Dorus, die wel hoorde wat daar allemaal gezegd werd, lachte stilletjes en hij vond dat Sneeuwman zijn, toch maar een heerlijk baantje was. Zolang er nog sneeuw lag op de aarde is hij bij het huisje gebleven en heeft hij de twee oude mensen nog heel vaak geholpen. Toen de sneeuw begon te smelten en Dorus weer terug was in Sneeuwland, dacht hij nog vaak aan dat kleine huisje bij het eenzame weggetje. MINISTER ANDRIESSEN IN DE „MAURITS" De minister van Economische zaken, prof. dr. J. E. Andriessen heeft maandagoch tend een bezoek gebracht aan de Staats mijnen in Limburg. Tijdens dit bezoek daalde de bewindsman af in de mijn „Maurits". Ily werd door het kolenstof niet gespaard, getuige deze foto, welke gemaakt werd by het verlaten van de mijn ken te zijn geweest. Het schip vertrekt uit de haven. Kapitein en bemanning zijn weer tien dagen bannelingen van het land. Het leven aan boord wordt eentonig. Men verlangt naar het ogen blik dat de krijtrotsen van Le Havre in zicht komen. De reis loopt ten einde en het schip keert de boeg andermaal hoog op naar Europa John van Miltenburg De 57-jarige mevrouw Van B. uit Ben- nekom verscheen vrijdag voor het Wa- genings kantongerecht omdat zij zonder rijbewijs een personenauto bestuurd zou hebben. Ik hoefde geen rijbewijs te hebben want de auto was afgesteld op 20 kilo meter, verdedigde mevrouw Van B. zich. Het bord 20 km zat er wel op, maar volgens het proces-verbaal was de stel- schroef makkelijk los te draaien, merkte rechter v. d. Brand op. Wanneer dat ge beurd was kon de auto 45 km per uur lopen. De schroef kon niet met de hand los gedraaid worden, wierp verdachte tegen. De politie heeft er ook een sleutel voor gebruikt. Ik neem niet aan, dat deze verdach te zelf aan de schroef zal gaan draaien, zei de officier in zijn requisitoir, maar de afstelling moet nu eenmaal goed in orde zijn. Eis 25,of 5 dagen. De auto is nu in ieder geval goed af gesteld, zei mevrouw B. nog. Rechter v. d. Brand vond evenwel een afstelling, die niet met de hand veranderd kon werden, voldoende en vonniste met entslag van rechtsvervolging. Aan De J., hotelhouder te Doorwerth, werd vrijdag voor het kantongerecht te Wageningen ten laste gelegd, dat hij met zijn personenauto de voorrangskruising Kabeljauwallee-Utrechtseweg te Door werth geen voorrang had verleend aan een politieauto. De bestuurder daarvan verklaarde in zijn proces-verbaal, dat hij af had moeten remmen. De J., daarentegen meende, dat de po litiewagen nog 200 meter van hem ver wijderd was geweest toen hij de Utrecht- seweg opdraaide en dus onmogelijk ge hinderd kon zijn. De zaak werd daarop aangehouden om de twee agenten als getuigen te horen. Op vrijdag 24 jan. a.s. organiseert de Melkwinningscommissie van de Gewes telijke Raad van het Landbouwschap voor Utrecht in samenwerking met het Rijksveeteeltconsulentschap haar jaar lijkse melkmachinedag. Op deze dag worden verschillende praktische pro blemen betreffende het machinaal mel ken besproken, die van belang zijn voor veehouders met enige ervaring in het machinaal melken, maar ook voor hen die met machinaal melken willen be ginnen. Daar het melken tweemaal per dag moet geschieden, is het voor de boer van groot belang dat dit onderdeel van zijn bedrijf goed en snel afgehandeld kan worden. De Melkwinningscommis sie raadt dan ook de belanghebbende veehouders aan deze melkmachinedag bij te wonen. Het programma omvat onder meer „Enkele beschouwingen over machinaal melken" door de heer J. J. Langedijk van het Rijksveeteeltconsulentschap Utrecht. „Nieuwe arbeidsmethoden bij machi naal melken" door de heer H. A. de Vries van het Instituut voor Landbouw techniek en Rationalisatie te Wagenin gen. Verder wordt nog vertoond de Deense film „Koe en Melkmachine". De Melkmachinedag wordt gehouden i in het gebouw voor Kunsten en Weten- schappen, Mariaplaats te Utrecht en vangt aan om 9.30 uur. VOOR DE AFD. KUNSTNIJVERHEID: MEISJES met ARTISTIEKE AANLEG voor de aid. SCHILDEREMAILLE HANDIGE JONGENS v/d INSIGNE AFD. BESTEKAFDELING PERSONEEL v/d AFD. TAFELGEREI FABRIEK PERSONEEL voor ALLE AFDELINGEN PERSONEEL v/d GALVANISCHE AFD. GRAVEERAFDELING LEERLING GRAVEUR volledige opleiding, zowel hand- als ma chine graveren GEBODEN WORDT UITSTEKEND LOON, OPNAME IN PENSIOENFONDS, VERGOEDING REISKOSTEN EN AANDEEL IN DE WINST. VOORAL VOOR JONGEREN DIRECT EEN ZEER HOOG LOON EN GOEDE VOORUITZICHTEN. KOMT U EENS PRATEN OOK VOOR U HEEFT EEN PASSENDE EN GOEDBETAALDE WERKKRING I TELEFOON 08376-224 HORIZONTAAL: 1 gebak, 5 haam, 9 aria, 11 anno, 12 km, 14 kelk, 16 til, 17 om, 19 roek, 21 o.a., 22 Eder, 24 mees, 26 Delos, 28 Reims, 30 kool, 32 snee, 33 Ld, 35 meer, 37 en, 38 ein, 40 sein, 42 sm, 44 eten, 46 deel, 48 rode, 49 toets. VERTIKAAL: 1 gek, 2 ba, 3 ark, 4 kier, 5 ha, 6 ant 7 Anio, 8 molasse, 10 alom, 13 mode, 15 keer, 18 melk, 20 Kees, 22 edeleer, 23 room, 25 sine, 27 soes, 29 mens, 31 leed, 34 dito, 36 riet, 39 Ned., 41 neo, 43 mos, 45 Ne, 47 le. Overeenkomstig het Besluit Bestrijding Aardappelmoeheid, mogen geen aardappelen of tomaten worden verbouwd op grond, waarop zich in de twee voorafgaande jaren ook aardappelen of tomaten hebben bevonden. Het is echter mogelijk voor het teeltjaar 1964 in bepaalde gevallen ont heffing te verkrijgen van deze vruchtwisselingsbepalingen. Het is gewenst de aanvraagformulieren vóór I maart 1964 in te dienen. Bij inlevering na 1 maart kan geen garantie worden gegeven voor een tijdige behande ling van de aanvraag. Na 15 april worden geen ontheffingsaanvragen meer in behandeling genomen. De ontheffingsmogelijkheden bestaan voor 1. Nieuw ontgonnen grond (dalgrond, heidegrond, bos), dus grond, die voor heen geen cultuurgrond is geweest. In dien de aardappelmoeheidssituatie in de omgeving dit toelaat, kunnen op deze nieuwe gronden in de eerste vijf jaren na het gereedkomen van de ont ginning vaker aardappelen worden ge teeld dan volgens de vruchtwisselings bepalingen mogelijk zou zijn. 2. Verbetering blijvend grasland. Indien men de verbetering van blijvend gras land wil bereiken door na het scheuren twee jaren achtereen aardappelen te telen kan hiervoor ontheffing worden verleend, mits weer zo spoedig moge lijk tot zaaien van blijvend grasland wordt overgegaan. 3. Jonge of in te planten boomgaarden. Aan deze categorie is een kleine uit breiding gegeven door ook voor in te planten boomgaarden de mogelijkheid van ontheffing in te voeren. De teler moet kunnen aantonen, dat het be trokken terrein inderdaad zal worden ingeplant, bijvoorbeeld door het over leggen van een rekening of iets der gelijks, waaruit blijkt dat vruchtbomen zijn aangekocht. Voor eenzelfde ter rein maar slechts één maal notheffing verleend. 4. Ruilverkaveling. Indien een ruilver kavelingsobject zover gevorderd is, dat de gronden met zekerheid aan de land bouwers kunnen worden toegewezen, is het mogelijk ontheffing aan te vra gen. 5. Herindeling bedrijf. Hieronder wordt verstaan een wijziging in de perceels ligging door het dempen of graven van sloten, drainage of in verband met noodzakelijke mechanisatie, waardoor het voor de teler zeer moeilijk wordt rekening te houden met de aardappel teelt van de twee voorafgaande jaren. Voor de provincie Utrecht geldt voor J.9G4 nog niet dat de ontheffing alleen verleend wordt bij teelt van A. M. re sistente rassen. 6. Verplichte vloeivelden. Op dergelijke vlceivelden, die tot in het voorjaar onder water staan, kan jaarljjks een ontheffing voor aardappelteelt worden verleend. Aanvraagformulieren voor de ontheffing zijn voor de provincie Utrecht verkrijg baar bij de Gewestelijke Raad van het Landbouwschap voor Utrecht Catharflne- singel 54 te Utrecht, (tel. 030-2 21 34) Ook in 1963 zyn ruim 10.000 school kinderen iedere maand trouw rondge gaan met een HeMaVa-busje by de adressen van die volwassenen, die be reid zyn een kleine contributie te be talen voor de protestantse kinderbe- schermings-centra: HEldring Stichting- Zetten, MArtha Stichting-Alphen a.d. Rijn en Stichting VAlkenheide-Maars- bergen. Van hoe grote betekenis deze actie voor bedoelde inrichtingen, waarin meisjes en jongens met ernstige op voedingsdefecten zijn opgenomen, is ge worden, wordt duidelijk uit het hoofd van dit artikel. Een kwartje is onge veer 2 cm breed en 25 kilometer kwart jes is ruim 315.000 gulden. Dit bedrag hebben kinderen uit normale gezinnen bij elkaar weten te brengen voor hun soortgenootjes in de vele tehuizen van genoemde inrichtingen. Geen wonder, dat het bestuur van Hemava ook in ons blad uiting wil geven aan zijn grote dankbaarheid je gens allen die deze actie steunen. Naast de ruime overheidssubsidie blijft er steeds zeer veel geld nodig, om de levensmogelijkheden voor bedoelde kinderen te verbeteren. 1964 zal ook voor de kinderbescherming een jaar met veel kostenverhogende factoren wor den. Daarom bevelen wij de Hemava- actie hartelijk aan bij allen, die het kinderleed in eigen land mee willen helpen bestrijden. Bovendien geven wij voor diegenen die rechtstreeks deze arbeid met een gift willen steunen of bij testamentaire beschikking gedenken, de juiste ge gevens „Vereniging HeMaVa voor propagan da kinderbescherming", Johan van Ol- denbarneveltlaan 44, Amersfoort, post rekening 4846, telefoon 03490-13337. MAAR ZEER GOED IS DE PARTIJ COMPLETE WAAROP WIJ BESLAG HEBBEN KUNNEN LEGGEN. NORMALE PRIJS F 8,— (Rij ksgediplomeerd) DAHLIASTRAAT 39 VEENENDAAL Loodgietersbedrijf Gastechnisch Bureau Groenelaan 64 Telefoon 2826 Veenendaal tegen ongekend lage prtjzen. pantalon -■ aa verz. 10 ct. per order Davidsplein 8 tel. 2407 Veenendaal Een vertrouwd adres voor Bij het Streekwaterleidingbedrijf in de Gelderse Vallei N.V. Veenendaalsche Waterleiding Maatschappij kan geplaatst worden voor de buiten dienst Enig technisch inzicht strekt tot aanbeveling. Bij voorkeur persoonlijke aanmelding ten kantore van de Maatschappij, Kanaalweg 34 te Veenendaal. Jan Steenlaan 611 Veenendaal VAMOR-diploma Sinds jaren erkend Talrijke geslaagden Moderne bruidsauto 6 en 8 persoons auto's Nieuwe weg 41 GORTSTRAAT 53 Deze kerstkaart „De reis van de drie wijzen uit het Oosten" was met Kerstmis 1963 de meest gevraagde in de Verenigde Sta ten. Hy werd getekend door Jacqueline Ken nedy, enige tijd vóór de dood van haar man. Mevr. Kennedy beoefent de schilderkunst als hobby. Zij ontwierp deze kaart met de bedoeling dat de opbrengst ten goede zal komen aan de bouw van een Cultureel Centrum te Washington.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1964 | | pagina 6