Nijpend tekort aan kraamverzorgsters
1 v«s
Sell or Set
Het
nieuwsgierige
crocusje
floryn
PAK0-RHENEN
DIENEND BEROEP IS TOCH AANTREKKELIJK
SCHERPENZEEL
I?
V. A. B.
CHEYROIgf
Ds. P. J. de Bruin gaat met emeritaat
ARAM
ARAM
vraagt:
PAKO-RHENEN
TWEEDE BLAD „DE VALLEI"
VRIJDAG 31 JANUARI 1964
Nr. 9
AL ZEVEN JAAR
Opleiding
Net als thuis
KIRPESTEIN
CITY-MOTORS-EDE
Van 1923 tot 1947 te Veenendaal
Lezing voor Soefi-beweging VCV-heren wacht krachttoer
ZEER OUDE GENEVER
N.V. DISTILLEERDERIJ M. DIRKZWAGER Az. SCHIEDAM
Pim Jacobs speelde en vertelde
voor de leerlingen van Lyceum
U doet langer met
nylons
Fa. L. HEY
DE
GROTE
OPSTAND
De Melk- en Zuivelpositie in
het vierde kwartaal van 1963
OOK AAN DE PIJP
Inenting tegen kinder
verlamming te Ede
VOOR DE KLEUTERS
Het Kraamcentrum Veenendaal en omgeving, waaronder
ook de plaatsen Amerongen, Leersum, Eist, Renswoude,
Achterberg en Overberg ressorteren, kampt met moeilijk
heden betreffende de personeelsvoorziening t.o.v. het aan
tal kraamverzorgsters. Deze weken trad een tweetal van
deze meisjes in het huwelijk en als er dan geen aanvulling
komt, krimpt het aantal kraamverzorgsters drastisch in,
hetgeen tot nare consequenties zou kunnen leiden. Daar
dit werk toch dringend nodig is zou het gewenst en zelfs
noodzakelijk zijn dat een aantal meisjes de gelederen
kwam versterken. Het is bekend dat de meisjes en jonge
vrouwen bedenkingen hebben tegen dit werk i.v.m. de be
schikbare vrije tijd enz., maar na een openhartig gesprek
met twee dienstdoende kraamverzorgsters, bleken deze be
zwaren tot geringe proporties te zijn teruggebracht.
Mej. Alie Gerritsen in het gezin waar
als kraamverzorgster - gedurende
enkele dagen - werkzaam is.
Jannie van Noort uit Eist doet dit werk
al zeven jaar. Toen wij haar opzochten bij
het gezin van Rijnbach aan de Jan Steen
laan 451 te Veenendaal was Mej. v. Noort
midden in haar werk. Op 17 januari werd
in dat gezin de vijfde baby geboren, een
dochter. De kraamverzorgster dribbelt
rustig door in de bedrijvigheid van het
gezin. Ik zou niet anders willen zegt Mej.
van Noort.
Zeven jaar geleden ging ik in Utrecht
in een kraamcentrum werken. In alle
wijken van de stad werden de gezinnen
bezocht en zelfs in de nabije omgeving. Er
waren daar zo'n 40 kraamverzorgsters. Dat
was wel te weinig, maar het tekort was
nog niet zo nijpend als hier in de omge
ving vertelt mej. van Noort.
Ik geloof dat wij nog een 9 of 10
kraamverzorgsters hebben en dan
in zo'n wijdvertakte omgeving. Dat
is veel te weinig want de wacht
lijsten zijn al uitgerekt tot juli,
augustus.
Ja als er afgaan (wegens huwelijk) en
niet bijkomen gaat de zaak achteruit.
Toch is dat vreselijk jammer. Er moesten
veel meer meisjes zich aan dit werk gaan
wijden zegt de opgewekte kraamzuster.
Er wordt gezegd: Je hebt weinig vrije tijd.
Maar dat valt heus wel mee. Elk jaar
krijg je drie weken vakantie en op zon
en feestdagen ben je 's middags ook vrij.
Ja, je moet natuurlijk ook op die dagen
de kraamvrouwen helpen, dat is logisch.
Maar als je liefde voor je werk hebt valt
dit in het niet. Als je van kinderen houdt
en van de de huishouding dan heb je au
tomatisch plezier in dit fantastische werk.
Je ziet de blijheid om je heen.
De opleiding is best te volgen. Tenmin
ste het viel mij reuze mee. Het examen
om de „ooievaar" te halen, welk insigne
op de kleding van de kraamverzorgster
prijkt, vond ik persoonlijk ook niet zo
moeilijk. Maar schijnbaar trekken de be
drijven de meisjes meer aan, hoewel ik
moet zeggen dat daar de beloning niet
veel beter zal zijn. En zwaar werk is het
helemaal niet. Je past je aan het gezin
aan, gaat rustig je gang en je werkt alles
keurig af. Dan is ieder tevreden zegt Mej.
van Noort. Als U het mij vraagt zou ik
dit werk nog vele jaren willen doen want
ik heb er hart voor.. Dat bleek overdui
delijk toen de accurate kraamverzorgster
Jannie van Noort zich over de pasgebore
ne boog, die zich even had bewogen
In het gezin v. d. Heuvel aan de Ferd.
Bolstraat 10 troffen we de jonge kraam
verzorgster Alie Gerritsen (21). Zij is nog
niet zo lang in het vak, een jaar of twee.
Ik ging aanvankelijk eerst twee maanden
naar het Internaat in Doorn en toen
mocht ik de praktijk in. De leidster gaat
bij je debuut altijd mee en wijst je de din
gen aan, die in de praktijk voorkomen.
Bij je tweede kraamvrouw moet je dan
op eigen benen staan. Het examen voor
het ooievaartje viel mij reuze mee. Na
de opleiding in het Internaat deed ik dit
examen in Zeist en slaagde vlot. Nu ik dit
werk dus al een paar jaar doe, kan ik zeg
gen dat ik er veel plezier in heb. Je voelt
je net als thuis. Ik zoek de gezelligheid in
de gezinnen.
Of ik nu een uur eerder of later thuis
kom, dat zegt mij niets zegt mej. Gerrit
sen.
O ja, ik heb ook nog in enkele zieken
huizen gewerkt als leerling verpleegster,
dus geheel onvoorbereid kwam ik er niet
voor te staan. Ja het is wel moeilijk ge
worden nu met de bezetting.
Er zün te weinig meisjes, die zich
hiervoor aanmelden. Ik begryp dat ei
genlijk niet zegt Alie Gerritsen. Je
krygt ook je vrije tijd, je ontspanning.
En bovendien heb je een zekere mate
van vrijheid in je werk. Ik kom niks te
kort. Je gaat in het gezin op waarin je die
negen of tien dagen geplaatst bent. Je
BEVOLKING SCHERPENZEEL
De bevolking van de gemeente Scher-
penzeel is in het afgelopen jaar met 57
personen gegroeid. 4089 mannen en
vrouwen wonen nu binnen de grenzen
van de gemeente. De mannen bleken in
de meerderheid, n.l. 59 meer dan vrou
wen. 29 huwelijken werden er gesloten,
93 Scherpenzelertjes werden er in het
dorp geboren en 10 elders, doch die
toch in het dorp thuishoren.
Maar liefst 171 personen vestigden
zich in Scherpenzeel, 22 personen over
leden, t.w. 15 mannen en 7 vrouwen.
Er vertrokken 188 personen en echt
scheidingen waren er niet.
VEENENDAAL
Mej. Van Noort tijdens haar werk,
hier bezig met het verzorgen van
de baby.
moet soms boodschappen doen, aardappe
len schillen, maar dat zal je later als
huisvrouw ook moeten doen. In de va
kantieweken ben ik nog met verplegend
,werk bezig. Soms ga ik met de Henry
Dunant, het Rode Kruishospitaalschip
mee en verzorg de patiënten die een tocht
met deze boot maken. Let wel dat zijn
mijn vakantieweken en dat doe ik geheel
vrijwillig. Ik voel er heel veel voor. Ook
bij de plaatselijke afdeling van het Rode
Kruis heb ik mij opgegeven. Op zondag
morgen komen, vindt ik helemaal niet be
zwaarlijk.
Je maakt het dan eens wat extra
feestelijk en 's middags ben je vrij.
Het is in één woord plezierig werk
en ik denk niet dat ik er mee op
houdt.
Alleen dit, als je een verloofde hebt, is
het wel anders. Je moet dan teveel je tijd
en liefde delen. Nu geef ik tenminste nog
al mijn tijd en liefde aan dit (mooie) werk.
Ja het is bepaald erg jammer dat we zo
verlegen zitten om nieuwe kraamverzorg
sters. Zegt U de meisjes, die dat zouden
willen maar dat ze heus niet tegen het
werk of anderszins hoeven op te zien.
In vele opzichten heeft dit werk voor
delen boven het gebonden, vaste werk in
bedrijf, winkel of kantoor. En je beseft
bovendien dat je werk gewaardeerd wordt
en noodzakelijk is. Wie zou anders kraam
vrouw en baby moeten helpen? zo vraagt
Alie Gerritsen aan het einde van ons ge
sprek.
Dat waren de stemmen en meningen
van twee in de praktijk werkende
kraamverzorgsters, die beiden met veel
arbeidsvreugde bezig zijn in de verzor
ging van moeder en baby. Zij zijn zeer
positief in hun oordeel en raden gezon
de meisjes en jonge vrouwen boven 18
jaar aan eens ernstig na te denken over
een eventuele aanmelding. Het kraam
centrum Veenendaal en Omstreken
wacht op hen en zal graag nadere in
lichtingen verstrekken. Meisjes, die
voor dit belangrijke, nuttige en ook
aantrekkelijke werk voelen kunnen zich
wenden tot zuster Mulder, Kerkewijk
49 A, Telefoon 2440, Veenendaal.
Door de classis 's-Gravenhage van de Christelijke Gereformeerde Ker
ken in Nederland is na ruim drieënveertig volbrachte dienstjaren op
zevenenzestig jarige leeftijd emeritaat verleend aan ds. P. J. de Bruin,
predikant van de Christelijke Gereformeerde Kerk van Boskoop.
Vrijdagavond werd in hotel De Ko
renbeurs een voordracht gehouden on
der auspiciën van het Comité ter be
vordering van de Soefi Beweging. De
spreekster, mej. C. C. G. Voute gaf een
uitvoerige beschouwing over de oorza
ken, die het leven van de moderne
mens in deze steeds mechanischer wor
dende wereld bedreigen.
Als kern van haar betoog stimuleer
de zij de belangrijkheid om te midden
van een nog steeds voortschrijdend le
venstempo aandacht te schenken aan
de waarde van de menselijke persoon
lijkheid.
Uitgangspunt daartoe is: Ken uzelf.
In 't bijzonder legde zij de nadruk op
de ontwikkeling der gevoelsnatuur,
welke verdrongen dreigt te worden
door de suprematie van het verstand
dat de leiding neemt teneinde tot maxi
male prestaties te komen.
De cultuur van het Soefisme dat een
boodschap voor de moderne mens in
houdt, zoekt harmonie en schoonheid
te bereiken door een streven naar ver
dieping, loutering en veredeling van
het gevoelsleven.
Deze cultuur brengt de mens vroeger
of later in aanraking met het godde
lijk „inwezen" der ziel en doet hem be
seffen dat van daaruit alle kracht en
inspiratie ontspringen die een weg kun
nen banen naar een nieuwe tijd, zo
besloot de spreekster haar voordracht.
De heren van V.C. Veenendaal heb
ben reeds menige ronde op hun naam
gebracht in deze competitie. Morgen
echter wacht hun wel de beslissende
ronde. De wedstrijd tegen Cito II staat
op het programma en wordt te Zeist
gespeeld. Deze eredivisiereserves zijn
heel wat mans en dat hebben ze reeds
ruimschoots laten blijken.
Door het gelijke spel tegen Shot zijn
zij een punt achter geraakt op VCV,
waarmee zij wekenlang de eerste plaats
hebben gedeeld. De heren van VCV
hebben reeds vaker in deze positie
verkeerd en werden dan meestal door
een outsider van de eerste plaats ge
speeld.
Ditmaal moeten zij aantreden tegen
de ploeg, die over dezelfde wapens als
de Veenendalers beschikt n.l. de aan
val, een goede serve en een juiste men
tale instelling. Dit laatste is nooit van
tevoren te bepalen, maar als VCV de
zaken net zo aanpakt als in voorgaan
de wedstrijden, dan zien wij de zaken
zeker niet donker in.
Toch zien we de volle winst niet
naar Veenendaal gaan. Een gelijk spel
ligt in de lijn der verwachtingen. Ze
ker is, dat VCV alles in het werk zal
moeten stellen om de verdediging wat
beter te verzorgen als tegen Cito III,
waaruit dan noodzakelijkerwijs de aan
val zal moeten worden opgebouwd.
Een overwinning zal VCV drie pun-
Hajyn.een6tA^»an
ten voorsprong geven op hun naaste
concurrent en dan zit VCV min of
meer op fluweel. Een gelijk spel bete
kent met een punt voorsprong even
eens de dan fragile eerste plaats, ech
ter een nederlaag zal VCV onmiddellijk
op de tweede plaats brengen. Het gaat
dus spannen in Zeist.
VCV II (heren) gaan vanavond reeds
naar Utrecht en wij zien hen duidelijk
winnen van Gevu I. Morgen zijn er
twee thuiswedstrijden. Om twee uur
de reserve dames tegen SVV II en om
vier uur het derde herenteam tegen
Polonia IV, eveneens uit Utrecht.
Jazz: voor velen een woord om en
thousiast te worden, voor velen een
woord om minachtend de schouders op
te halen en te mompelen: „Ik snap er
niets van." Tot deze laatste groep be
horen zeker niet de leerlingen van het
Christelijk Lyceum Veenendaal die vo
rige week donderdagavond in het Ver
enigingsgebouw de schoolavond bij
woonden van hun schoolvereniging
Eldorado.
„Het geheel wordt verzorgd door het
trio Pim Jacobs met zang van Rita
Reys", stond er op het programma. Niet
alleen hun namen, maar ook de manier
van hun optreden rechtvaardigden vol
komen de gang naar de Eikenlaan.
De grootste leek op muzikaal gebied
werd hier op enthousiaste wijze duide
lijk gemaakt door de fam. Jacobs en
hun gitarist Wim Overgauw, wat nu
eigenlijk jazz is. Leider Pim Jacobs
vertelde voor de pauze tijdens het in
structief concert op amusante wijze de
toehoorders over zijn muziek, het ge
heel telkens toelichtend aan de hand
van muzikale prestaties van het trio.
Hij ruimde daarbij ook een groot mis
verstand uit de weg door krachtig te
protesteren tegen de mensen, die all§s
wat lawaai en geschreeuw is jazz noe
men. Deze mensen werden even in een
pijnlijk zonnetje gezet door het trio
met een prachtige nabootsing van een
rock-and roll-band.
Na een pauze en de vertoning van de
film „Glas" van Bert Haanstra be
trad Rita Reys het podium om gesteund
door haar man, zwager Ruud Jacobs en
gitarist Wim Overgauw de CLV-ers
haar grote kunnen te tonen. Het mooi
ste compliment dat de organisatoren,
maar vooral Pim Jacobs kon krijgen
hoorden we na de afloop bij de uitgang
van een bezoeker: „Ik ben helemaal
geen aanhanger van deze soort muziek
maar ik ben toch blij dat ik gegaan
ben."
in de nieuwe modekleuren
Hoofdstraat 40, Telefoon 2I0B
Frans Halslaan 26 Telefoon 3044
In het vierde kwartaal van 1963 is
de melkaanvoer aan de Nederlandse
zuivelfabrieken ruim 7 °/o lager geweest
dan in de overeenkomstige periode van
1962. Enerzijds moet dit worden toege
schreven aan de sterke teruggang van
het aantal melkkoeien, anderzijds aan
een verlaging van het produktieniveau
als gevolg van de minder goede kwa
liteit van het gras.
Tengevolge van de vrij droge weers
omstandigheden in de maand oktober
en het zachte weer in november kon
het melkvee - voor zover er nog vol
doende gras was - vrij lang bulten blij
ven. Daarnaast werd echter, vooral in
de laag gelegen weidegebieden, veelal
reeds vroeg begonnen met het 's nachts
opstallen van de koeien.
Ten aanzien van de ruwvoederposi-
tie voor de staltijd 1963/1964 kan het
volgende worden gemeld. In streken
met overwegend gemengde bedrijven
wordt globaal bezien over wat meer
voer beschikt dan het vorige jaar. In
de weidegebieden is de doorsnee-voe
derpositie echter niet beter dan aan het
einde van 1962. De kwaliteit van het
ruwvoer is minder dan het vorige jaar.
De daling van de melkaanvoer wordt
teruggevonden in de produktiecijfers
van zuivelprodukten over het vierde
kwartaal van 1963. Het sterkst daalde
de produktie van melkpoeder (ruim
45%). De produktiedaling was bij ge
condenseerde melk het geringst (1
De binnenlandse afzet van boter
bleef wat achter bij die in het laatste
kwartaal van 1962. Over het gehele
jaar bezien nam de binnenlandse bo-
terafzet echter toe. Het hoofdelijke ver
bruik van boter steeg van 5.3 kg tot
5.6 kg. De stijging van het kaasver-
bruik zette zich ook in de laatste drie
maanden van 1963 voort. Het hoofde
lijke verbruik van kaas steeg van 7,8
kg tot 8 kg.
Ds. De Bruin werd op 5 februari 1897
uit een predikantsgezin te Apeldoorn ge
boren. (Zijn vader, prof. P. J. M. de Bruin,
die in 1946 is overleden, was naderhand
nog vele jaren hoogleraar aan de theolo
gische hogeschool van de Christelijke Ge
reformeerde Kerken in Nederland, welke
aanvankelijk te Rijswijk in Zuid Holland
was gevestigd, en naderhand naar Apel
doorn is overgeplaatst). Hij bezocht eerst
het gymnasium aan de Laan van Meer-
dervoort te 's-Gravenhage en studeerde
daarna verder nog aan de theologische ho
geschool van de Christelijke Gerefor
meerde Kerken in Nederland te Apel
doorn, waar hij op 4 juli 1920 zijn kan
didaatsexamen aflegde. Nadat de heer De
Bruin toen ook door het college van cu
ratoren van de theologische hogeschool te
Apeldoorn was beroepbaar verklaard in
de Christelijke Gereformeerde Kerken in
Nederland werd hij op 21 november van
datzelfde jaar (1920) door zijn vader be
vestigd als predikant van de Christelijke
Gereformeerde Kerk van Bunschoten. Op
4 maart 1923 verwisselde ds. De Bruin de
ze kerk met die van Veenendaal, waar hij
ook weer door zijn vader werd bevestigd.
Sinds 7 december 1947 dient ds. De Bruin
de Gereformeerde Kerk van Boskoop,
waar hij werd bevestigd door ds. H. Vis
ser uit Sassenheim.
Ds. de Bruin werd bij herhaling afge
vaardigd naar particuliere synodes en ook
naar de generale synode van de Christe
lijke Gereformeerde Kerken in Neder
land, waarvan hij enkele keren secundus
scriba is geweest.
Menigeen, die vroeger sigaretten kocht
Heeft nu de pijp weer opgezocht
Althans, zo lees ik, gaat 't in Zweden
Is daarvoor nu gegronde reden
Al vraag ik me wel in gemoede af
Wie daarvoor het advies nu gaf
Maar schijnbaar is de tijd nu rijp
Voor sigaren, of zo men wil, de pijp
Zie ik somwijlen 'n dokter roken
Dan denk ik vaak, zie ik nu spoken
Want door de meeste dokters wordt be
weerd
Sigaretten roken is glad verkeerd
Theorie verschilt vaak van de praktijk
Ziet elk, die om zich henen kijkt
Want menig dokter die 't kon weten
Schijnt de gevolgen te vergeten
Van de gevaren van het roken
Althans van sigaretten smoken
Zelf rook ik praktisch geen sigaret
Maar waar ik geen punt achter zet
Is 't roken van een goede sigaar
Daarin, zegt men, schuilt geen gevaar
Maar waar 'n goede sigaar erg duur is
En sigaretten roken spelen met vuur is
Rook ik nu maar voor 't gemak
Dagelijks mijn pijp tabak
Zo spaar ik tevens, als ik rook
Al is pijptabak ook niet goedkoop
J. M.
GEMEENTE EDE
Zoals reeds meerdere malen is gesig
naleerd, is het aantal kinderen in de
gemeente Ede, dat niet of niet volledig
is ingeënt, zeer groot. In 1963 is door
de Entgemeenschap Ede een campagne
opgezet om hierin verandering te bren
gen. Alle kinderen, geboren in de jaren
1945 t/m 1961, die niet of niet volledig
zijn ingeënt, worden alsnog in de ge
legenheid gesteld zich te laten vacci
neren.
De ouders van kinderen, geboren in
de jaren 1958 t/m 1962 zijn in 1963
reeds door de wijkverpleegsters bezocht
ter aansporing, daar deze kinderen, wat
hun leeftijd betreft, onder de zorg van
de kruisverenigingen vallen. Deze be
zoeken hebben een zodanig succes ge
had, dat alsnog een groot aantal kinde
ren is gevaccineerd.
Thans is in het kader van deze ac
tie aan de kinderen in de school
leeftijd, dus de kinderen geboren
in de jaren 1951 t/m 1957, recht
streeks een persoonlijke oproep
verzonden. Met grote klem wordt
erop gewezen dat dit van gemeen
tewege de LAATSTE aansporing is.
Geeft dus aan deze oproep gevolg,
wanneer uw kind nog niet of niet
volledig is ingeënt.
De kinderen, geboren in de jaren
1951 t/m 1956 kunnen met 3 injecties
volstaan, terwijl de kinderen, geboren
in 1957, 4 injecties nodig hebben. Op
de hierna genoemde plaatsen en tijd
stippen zal gelegenheid worden gege
ven tot het ontvangen van inentingen
tegen kinderverlamming en wel voor:
a. kinderen die een oproepingskaart
zullen hebben ontvangen;
b. kinderen, die door ziekte of andere
oorzaak achter gekomen zijn op het
normale inentingsprogramma;
c. kinderen, geboren in de jaren 1945
t/m 1961, die menen niet of niet
volledig te zijn ingeënt.
PLAATS EN TIJDSTIP VAN INENTING:
Ede, GGD-gebouw, Brouwerstraat 3,
le donderdag v. d. maand, 6 februari,
15.45-18.00 uur; Lunteren, Groene
Kruisgebouw, Wilbrinkstraat, le vrij
dag v. d. maand, 7 februari, 16.30-17.00
uur; Ederveen, Chr. school, Shras 4,
2e woensdag v. d. maand, 12 februari,
16.00-16.30 uur.
Men dient bij de inenting over te
leggen: voor de kinderen bedoeld on
der a. en c.: de voor de inenting ont
vangen oproepingskaart; voor de kin
deren bedoeld onder b.: de vroeger
ontvangen oproepingskaart; voor kin
deren, geboren in 1959 of daarna bo
vendien het oranje inentingsboekje;
voor kinderen, geboren vóór 1959 de
roze of blauwe inentingskaart.
Ouders van kinderen, geboren in de
jaren 1951 t/m 1957, die nadere infor
maties wensen te ontvangen of mede
delingen wensen te doen omtrent vroe
gere inentingen, gelieven zich in ver
binding te stellen met de afdeling ent
administratie van de Gemeentelijke
Geneeskundige Dienst, Brouwerstraat
3 te Ede (tel. 3341 - toestel 331), alleen
des morgens van 8-12.15 uur.
Verder heeft ds. De Bruin in de loop der
jaren vele bestuursfunkties en deputaat-
schappen vervuld en zitting gehad in tal
van colleges en commissies. Zo was hij
o.a. van 1922 tot 1947 ongeveer vijfen
twintig jaar lid van het bondsbestuur van
de christelijke gereformeerde jongelings-
bond; van 1929 tot 1947 ongeveer achttien
jaar lid en daarvan ongeveer tien jaar
sekretaris van het college van curatoren
van de theologische hogeschool van de
Christelijke Gereformeerde Kerken in Ne
derland te Apeldoorn; vele jaren lid van
de commissie onderzoek inzake de bijbel
vertaling en lid van de commissie voor de
herziening van de kerkorde en van 1928
tot zijn vertrek naar Boskoop in december
1947 ongeveer negen jaar voorzitter van
de anti revolutionaire kiesvereniging te
Veenendaal. Thans is ds. De Bruin o.a.
nog voor de generale synode van de
Christelijke Gereformeerde Kerken in Ne
derland voorzitter van de deputaten voor
de emigratie en van de deputaten voor het
beheer van de Kas voor de Opleiding van
on- en minvermogende studenten (ex bo
nis publicis) naar art. 19 van de Dordtse
kerk orde; voor de particuliere synode
van het Westen deputaat ad art. 19 en 49
van de Dordtse kerkorde en in de clas
sis 's-Gravenhage examinator kerkrecht.
Van zijn hand verschenen artikelen,
voornamelijk over historische en kerk
rechtelijke onderwerpen in diverse perio
dieken en in classicale kerkbodes. Voor
het ds. H. Janssenfonds verzorgde hij een
deeltje, n.l. een levensbeschrijving van
zijn vader, prof. P. J. M. de Bruin, die in
1946 is overleden.
Ds. De Bruin heeft meegewerkt aan de
instituëring van de zelfstandige Christe
lijke Gereformeerde Kerk van Ede en van
die van Eindhoven, resp. op 27 augustus
1923 en op 7 november 1929. In zijn jonge
jaren heeft ds. De Bruin tal van spreek
beurten vervuld voor de anti revolutionai
re partij, voor het Christelijk Nationaal
Vakverbond en voor het christelijk on
derwijs.
Naar wij tenslotte nog vernemen zal ds.
De Bruin zondagavond 2 februari a.s. zijn
ambtsbediening als dienstdoend predikant
in de Christelijke Gereformeerde Kerken
in Nederland neerleggen en afscheid ne
men van de Christelijke Gereformeerde
Kerk van Boskoop. Na zijn emeritaat zal
hij zich metterwoon in de Prins Maurits-
laan te Apeldoorn vestigen. Van daar uit
hoopt hij de Christelijke Gereformeerde
Kerken in Nederland nog met spreekbeur
ten te kunnen dienen.
VOOR DE AFD. KUNSTNIJVERHEID
MEISJES me» ARTISTIEKE AANLEG
voor de aid. SCHILDEREMAILLE
HANDIGE JONGENS v/d INSIGNE AFD.
BESTEKAFDELING
PERSONEEL v/d AFD. TAFELGEREI
FABRIEK
PERSONEEL voor ALLE AFDELINGEN
PERSONEEL v/d GALVANISCHE AFD.
GRAVEERAFDELING
LEERLING GRAVEUR
volledige opleiding, zowel hand- als ma
chine graveren
GEBODEN WORDT
UITSTEKEND LOON,
OPNAME IN PENSIOENFONDS,
VERGOEDING REISKOSTEN
EN AANDEEL IN DE WINST.
VOORAL VOOR JONGEREN
DIRECT EEN ZEER HOOG LOON
EN GOEDE VOORUITZICHTEN.
KOMT U EENS PRATEN
OOK VOOR U HEEFT
EEN PASSENDE EN
GOEDBETAALDE WERKKRING!
TELEFOON 08376-224
(31) „Wraak?" vraagt Aram scherp. Ofschoon de
pijn in zijn hoofd hem duizelig maakt, slaagt hij
erin van het rustbed op te staan. „Luister eens goed,
Jonkvrouwe", gaat hij op scherpe toon verder, „de
dood van uw broeder Crithon is slechts te wijten
aan zijn eigen wanbeheer van dit graafschap! Daar
in, en in de hardvochtige handelspraktijken van die
man daar, ligt de oorzaak van de opstand, die uw
broer het leven kostte." Hij wijst beschuldigend op
Avidis, die zich bij deze woorden driftig afwendt en
naar de uitgang van het vertrek loopt. „Grijp die
kerel en werp hem in de kerker, bij de anderen!"
snauwt de graanhandelaar tot de daar op wacht
staande soldaten. Ruwe handen grijpen Aram beet
en sleuren hem weg. De ridder voelt zich nog te
verzwakt om weerstand te bieden. „Wees gewaar
schuwd, jongedame", roept hij met stemverheffing.
„Indien ge Avidis tot raadsman neemt, zal het volk
zich ook tegen u keren!" „Voer hem weg", zegt het
meisje strak, zonder haar gevangene een blik waar
dig te keuren. (Wordt vervolgd)
Zoals jullie allemaal wel weten, wonen de
crocusjes, tulpen, hyacinten en nog veel
meer bloemen 's winters onder de grond-
Als het lente wordt en het weer wann is,
roept de zon hen te voorschijn om de tuinen
van de mensen weer op te vrolijken.
Zo was het ook met de familie crocus.
Vader en moeder crocus woonden met al
hun kinderen (en dat waren er heel wat)
in de aarde en deden een lange winterslaap.
Ze hadden hun blaadjes helemaal opge
vouwen zodat je niets meer zag dan een
klein bolletje.
Ja, als je zo keek, zag het er rustig uit,
maar toch was dat niet zo.
Er was namelijk één crocuskind dat reuze
eigenwijs was. Hij was wakker geworden en
inplaats van dat hij probeerde weer in te
slapen, keek hij om zich heen en hij dacht:
„Bah, wat is het hier saai. Iedereen slaapt
maar door en niemand wil met me praten,
ik verveel me hier echt."
Het crocusje zuchtte en dacht bij zich
zelf, dat hij veel liever een vlinder of een
vogel wilde zijn. Maar ja, hij was nu een
maal een crocus en wat doe je daar aan
„Maar weet je wat ik doe" zei die on
deugende crocus bij zichzelf, ik ga eens
kijken hoe het er boven de aarde uit ziet.
Vader zegt wel altijd dat crocusjes pas naar
boven mogen gaan als de zon hen roept,
maar wie weet is het er wel reuze leuk en
gezellig. Ik ga eens kijken.
En zo gezegd, zo gedaan.
Het crocusje ging heel zachtjes naar
boven toe, steeds hoger en hoger en toen
was hij boven de grond. Nieuwsgierig keek
hij om zich heen, maar oh, wat schrok hij.
Dit was toch niet zijn eigen tuin die er in
de lente zo gezellig groen en fris uit zag?
Nergens zag hij een bloemenvriendje, de
zon was er niet en alles was zo wit en zo
koud. Het crocusje stond nog bibberend
om zich heen te kijken toen de oostenwind
hem zag.
„Wat is dat nu," brulde de oostenwind,
„zo'n brutale crocus midden in mijn winter
tuin en in mijn sneeuw. Maak dat je weg
komt, brutale aap!"
En de oostenwind haalde diep adem om
het kleine crocusje in één keer ver, ver weg
te blazen. Het crocusje werd verschrikke
lijk bang en nog voor de oostenwind bij
hem kon komen, vouwde hij vliegensvlug
zijn blaadjes weer op tot een klein bolletje
en kroop de aarde weer in. Hij durfde pas
weer om te kijken toen hij weer veilig bij
zijn vader en moeder was. Oh, wat was dat
een schrik geweest. Het crocusje deed zijn
oogjes dicht en viel in slaap om niet weer
wakker te worden totdat de zon hem zou
roepen. Toen het lente was geworden en de
koude oostenwind was verdreven en alle
bloemen weer in de tuin stonden dacht het
crocusje nog vaak aan zijn bange winter-
avontuur en zei bij zich zelf dat hij nooit
meer 's winters in de tuin zou gaan kijken.