in april 70 jaar
CföiYiOIET
Seller Scl
Noodklokken over Washington
VOLLEYBAL
Zeer belangrijke
duels voor
VCV-heren
V. A. B.
KIRPESTEIN
CITY-MOTORS-EDE
U doe
nylons
- 3
VCV-2 nu ook op 2e plaats
Morgen, zaterdag 20 maart, is een be-
langryke dag voor de herenploegen van
VCV. Het eerste team moet naar Cu-
lemborg om aldaar de zeer moeilijke
wedstrijd te spelen tegen hun naaste
concurrent en belager van de tweede
plaats Shot. Het 2e herenteam ontvangt
om drie uur in de zaal van het Chr. Ly
ceum Vriendenschaar, eveneens uit Cu-
lemborg.
Ook dit is een zeer belangrijke ontmoe
ting want verleden week is komen vast
te staan dat VCV-2 op de tweede plaats
in de 2e klas is beland. Dank zij mis
grepen van Polonia-2 en Valboval-4 en
zelfs van leider SOS-3 zijn de reserves
van VCV SOS-3 tot op enkele punten ge
naderd.
Het zal voor het eerste herenteam in
Culemborg een lastige wedstrijd worden.
Shot is thuis, evenals VCV, nog ongesla
gen en zal alles in het werk stellen om
VCV de beide punten af te snoepen. Shot
is vooral aanvallend een zeer goede ploeg
en kan in eigen huis tot zeer grote hoogte
stygen. VCV zal er goed aan doen om
alle beschikbare middelen aan te wen
den om het initiatief, hetgeen hoofdza
kelijk schuilt in een frekwent aanvallen
en hard serveren, in handen te houden.
Wel staat vast. dat bij een eventueel ver
lies door VCV de tweede plaats met Shot
moet worden gedeeld.
VEENENDAAL
Zaterdag jl. versloeg het jeugdteam van
VCV plaatsgenoot DEOS verdiend met
31. Door de overwinning zijn de VCV-
junioren ongeslagen kampioen van hun
poule geworden en zullen op vrijdag 4
april moeten tonen of zij eveneens kam
pioen van de afdeling Utrecht kunnen
worden. VCV-3 heren verloor van leider
DSO-2 met 30 in een aardig duel, waar
in vooral de eerste set onnodig verloren
ging. Zaterdag a.s. speelt deze enthou
siaste ploeg weer thuis om vier uur tegen
no. 2 van de ranglyst, Hercules uit Woer
den.
Competitie kan voor VCV
grote nasleep hebben
De stand van zaken is in de Veenendaalse
volleybalwereld thans zodanig, dat er
van een zeer spannende periode gespro
ken kan worden. Dy de dames is ondanks
de volle winst tegen Boemerang-2 nog
lang alles niet in kannen en kruiken.
Eindigt deze ploeg gelijk met VIOS op
de voorlaatste plaats, dan zullen deze
twee ploegen in een beslissingswedstrijd
moeten uitmaken wie er degradatiewed
strijden moet gaan spelen. Is VCV het
kind van de rekening dan zullen de de
gradatiewedstrijden op zaterdag 9 mei
te Utrecht worden gespeeld. Heren I
staat nog altijd met twee punten achter
stand op de 2e plaats. Mocht deze ploeg
toch kans zien kampioen te worden dan
staan promotiewedstrijden op eveneens
9 mei voor de deur. Indien de heren van
VCV-2 kans zien om de tweede plaats te
behouden in de 2e klas, waar wij hen
zeker toe in staat achten, dan staat ook
deze ploeg promotiewedstrijden te wach
ten en wel op vrijdag 1 mei. Maar dan
zal eerst moeten worden vastgesteld of
de kampioen van de le klas district
Utrecht, waartoe dus ook VCV-1 behoort,
kans ziet te promoveren. Dan pas komt
die extra plaats vry. Vervolgens spelen
de junioren van VCV op vrijdag 3 april
om het afdelingskampioenschap.
Al met al gonst en bruist het bij VCV van
spanning en sensatie. De technische lei
ding van VCV doet er goed aan alle za
ken verstandig aan te pakken en voor
een, gedegen voorbereiding te zorgen
want voor enkele teams komt een der
gelijke kans niet gauw weer. Volleybal-
minnend Veenendaal wacht in spanning
af.
i
BB
in de nieuwe modekleuren
Fa. L. HEY
Hoofdstraat 45, Telefoon 2165
Frans Halslaan 26 Telefoon 3044
Nikita Chroesjtsjov
DE POSITIE, die iemand in de rode hiërarchie inneemt, wordt steeds
aangegeven door de opstelling van de leidende Sovjet-functionarissen als
zij vanaf de graftombe van Lenin militaire parades gadeslaan. Hier staat
de jonge Chroesjtsjov (tweede van links) nog op de achtergrond.
NIKITA S. CHROESJTSJOV heeft
precies 35 jaren nodig gehad om zich
van jong lid van de communistische
partij in Rusland op te werken tot de
toppositie van eerste secretaris van
deze party. Hij verwierf deze belang
rijke positie negen dagen na de dood
van Josef Stalin, die hij zo bitter heeft
veroordeeld.
De corpulente Sovjet-leider is op
17 april 1894 in de provincie Koersk
geboren en wordt dus dit jaar 70 jaar.
Hij kwam voor het eerst in de open.
baarheid in 1939 toen hij lid werd van
het Politbureau.
(Jeorgi M. Malenkov en Nikolai A.
Boclganin volgden Stalin na diens dood
op maar op 27 maart 1958 verdrong
Chroesjtsjov hen van hun plaats en
tot nu toe heeft Nikita zich steeds
kunnen handhaven, ondanks het feit,
dat men verschillende pogingen heeft
gedaan hem van zijn voetstuk te
stoten
EEN JAAR LATER blykt Chroesjtsjov reeds belangrijk in aanzien en rang
te zijn gestegen. Hij staat nu reeds tweede van links van Stalin.
EN HIER IN 1958 is hij de grote Sovjet-leider geworden na al zijn tegenstan
ders te hebben overwonnen. Hij wordt geflankeerd door de minister van
Defensie, Georgi Zjukov, en premier Nikolai Boe'.ganin, die later door
Chroesjtsjov zou worden afgezet.
'V'
m. 88
CHROESJTSJOV maakt graag
wandelingen door de tuin van
het Kremlin, waar hy dikwyls
diep in gedachten rond
wandelt.
MET HULP van de nieuwe bond.
genoot, Fidel Castro, probeerde
Chroesjtsjov Amerika te intimideren,
maar Kennedy had het antwoord
klaar, waarop Chroesjtsjov eieren voor
zijn geld koos. Op de foto een ont
moeting tussen Fidel Castro en
Chroesjtsjov tydens een UNO verga-
nering in 1960
ZO VRIENDELIJK als hier stonden de gezichten
niet altijd tijdens ontmoetingen tussen de Ameri
kaanse president Eisenhower en Chroesjtsjov.
CHROESJTSJOV als tiommelaar. Toen
Chroesjtsjov in een vergadering van de
Verenigde Naties iets niet aan stond trom
melde hij met de vuisten op tafel
EEN FOTO uit de tijden, dat het tussen Rood-China en de
Sovjet-Unie nog goed scheen te zijn. Mao Tse Toeng en
Chroesjtsjov bleken in werkelijkheid echter niet zulke goede
vrienden te zijn...
EEN FOTO VAN de eerste ontmoeting van
Chroesjtsjov met wijlen president Kennedy die hij
zozeer bewonderde, tijdens een top conferentie in
Wenen in 1961.
EEN VAN DE grootste problemen, waarmee de Sovjet-Unie te kampen heeft,
zijn de moeilijkheden in de landbouw. Vandaar de grote belangstelling van
Chroesjtsjov voor de moderne landbouwmethoden en mechanisatie-middelen
tijdens zijn bezoek aan Amerika.
EEN HISTORISCHE foto van
Chroesjtsjov. Deze werd genomen tij
dens de tweede wereldoorlog aan net
front na de Russische overwinning op
de Duitsers bij Stalingrad. Chroesjt
sjov staat geheel rechts.
HIER EEN van de weinige familie
foto s van de Russische leider tydens
een vakantie in Yalta Op de foto. zijn
vrouw zijn dochter en kleinkinderen
„Ik zei: ik geloof niet, dat Lincoln oor
log zal maken. Hij is er te verstandig
voor. En te zachtzinnig. Het zou zijn dood
zijn. O nee, hij is véél te wijs om het land
in een waaghalzig avontuur te storten."
„Maar wat stelt u zich dan voor, meneer
Stephens?" vroeg McClellan enigszins
ongeduldig. „Zal het Zuiden concessies
doen?"
„Nooit!" riep het kleine mannetje vurig.
„Nooit en te nimmer. Em dat is geen kop
pigheid. We hebben geen keus. Wat moe
ten we doen? Onze slaven wegsturen?
Dat zou betekenen de wortels van ons
bestaan ondergraven."
„Maar heren, is het niet ongehoord, dat
er in onze moderne tijd nog mensen in
slavernij leven?" Het was een klein ti
mide dametje, dat plotseling met grote
zekerheid sprak. „Hoe moet men in Eu
ropa over ons denken? Men moet ons
wel barbaren vinden. Dit ben ik met de
republikeinen eens: het is een smet op
onze vrije Amerikaanse wereld. Zelfs in
Rusland komen de lijfeigenen vry."
„Dank zij die atheïst, die anarchist, Tol
stoi. Overigens zal het niets aan hun be
staan veranderen. Waar moeten ze heen,
analfabeten als ze zijn? Ze kunnen niets
anders dan de grond bewerken waarop
ze geboren zijn," zei Rose. Ze begon zich
boos te maken. Hoe durfde Clara Barton
in haar huis een hoog woord te voeren?
Ze ontving haar vanwege de oudé fami
lierelatie. Maar het was een excentriek
vrouwmens; vele families weigerden
haar te ontvangen.
Het kleine mannetje dat was gaan zit
ten sprong weer op. „En dan zyn ze er
in tijden van schaarste slechter aan toe.
Ze zullen honger lijden als ze het brood
van hun landheer niet meer eten. Ze zou
den aan alles gebrek krygen en tot mis
daad en roof vervallen. We hebben een
goed werk gedaan aan de zwartjes. Een
opvoedend werk. Wat waren ze zonder
ons? Wilden. Onder onze leiding zijn ze
geschoold tot landarbeiders. Bovendien
hebben wy hun het christendom gebracht.
Wij hebben hen uit hun zondige heidense
staat verlost en hun daardoor een eeuwig
goed geschonken. Maar ze begrypen hun
eigen heil niet
„Wilt u daarvoor weer negers uit Afrika
gaan invoeren, meneer Stephens?" vroeg
Clara Barton. Het koste maar moeite en
het was met een vuurrood gezichtje dat
ze het eruit bracht. „Hebt u ook in het
evangelie gelezen, dat u vrijelijk de kin
deren by hun ouders mag weghalen en
verkopen?"
„Christus zelf spreekt zich nergens tegen
de slaverny uit."
„Maar ook niet ervóór."
„In de antieke wereld was slavernij een
algemeen voorkomend verschynsel.
Christus heeft het niet nodig gevonden
erover te spreken."
„Hij vond het nodig ons te vermanen:
Eén is uw Meester en gij zijt allen broe
ders. Dat woord zult u wel eens gehoord
hebben."
„Ach kom, Miss Barton, u haalt de din
gen door elkaar. Christus sprak tot de
joden en negers kwamen er niet aan te
pas. Ze zijn de nakomelingen van Cham,
die zijn vader bespot heeft."
„Dan is onze grondwet er nog. Washing
ton heeft verdere invoer van slaven ver
boden en Thomas Jefferson heeft de ver
klaring uitgesproken, dat alle mensen
gelijk zijn. Voor zover ik weet heeft hy
de negers daar niet van buitengesloten."
„Evenmin heeft hij zich tegen de slaver
ny verklaard."
„Maar de invoer is stopgezet. Ze hebben
de slavernij gelaten in de staten waar die
bestond. Ongetwijfeld in de hoop, dat de
eigenaars zelf zouden gaan inzien, dat
het een onchristelijke toestand is en ge
leidelijk aan hun slaven zouden vrijlaten.
Maar in plaats daarvan wilt u opnieuw
mensen uit Afrika laten komen...?"
Het kleine vrouwtje hapte naar adem.
Haar stem te verheffen in gezelschap
van mannen, een groot man als Alexan
der Stephens tegen te spreken, had al
haar moed gekost.
„De tydens zyn veranderd. Washington
noch Jefferson konden weten, dat wij
grote streken in het Westen zouden moe
ten openleggen. Wat hebben we aan
grond zonder slaven om hem te bewer
ken?"
„Er kunnen zich vrjje boeren vestigen als
in Pennsylvania en Illinois," merkte Mc
Clellan rustig op.
„Armoedzaaiers van het slag als Lincoln
zelf," zei mevrouw Rose minachtend. Er
wordt geklopt en de negerhuisknecht
diende een nieuwe bezoeker aan. „Zijn
vader was ook van dat slag. Hy moest
zelf een boom rooien om een doodkist
voor zyn vrouw te timmeren."
„En toont dat niet wat voor een man hij
was Hy liet het niet zijn buurman
doen," zei de bezoeker, die tydens de laat
ste opmerking was binnengekomen.
„Ah, Robert Lee," zei mevrouw Rose
verheugd.
„Overal waar ik kom wordt er over Lin
coln gepraat. Ik moest vandaag in de
stad zijn om er enige zaken te regelen,
maar ik doe niet anders dan over de lan
ge pionier struikelen."
„Ja, wat moet dat voor jou zyn, die een
kleindochter van onze grote Washington
trouwde. Zo n ongelikte beer, zo'n bos
mens aan het hoofd van de Verenigde
Staten."
Lee ging rond en drukte handen. Grij
zend, waardig, aristocratisch in verschy-
ning en manieren was hij nog, na de mid
delbare leeftijd gepasseerd te zyn, de
meest opvallende gestalte onder de man
nen.
„De Verenigde Staten zijn vrijwel ont
bonden," zei hij.
„En wat die bomenrooier van een ouwe
Lincoln betreft, u zult toegeven, dat de
zoon het verder gebracht heeft dan wy
met onze aristocratische opvoeding."
„By de gratie van de afgunst van het
prairievolk, dat ons onze slaven niet
gunt," zei Alexander Stephens.
„Ze zyn ons wettig erfdeel. De zoons in
het Noorden erven fabrieken van hun va
ders, wy land en slaven. Het is de plicht
van de zonen de erfenis der vaderen te
beschermen."
„Ik vrees, dat u achter zult blyven by de
ontwikkeling van de wereld," zei Mc
Clellan rustig. „Het Noorden groeit door
zyn industrie, die voortdurend waak
zaamheid en vernieuwing eist. Üw maat-
schappy is te statisch. Wat u wilt is de
wereld laten zoals zy is. Een volkomen
onmogelykheid. Ook aan de feodale toe
standen van de middeleeuwen is een eind
gekomen. Uw katoen blyft niet eeuwig
koning. Ik heb horen verluiden, dat de
Engelsen in Egypte en India katoen gaan
verbouwen. De regering van Victoria zal
dan invoerrechten gaan heffen op de ka
toen van uw Zuiden. Het zou wel eens
zo kunnen gaan, dat u dan uw slaven niet
eens meer houden kunt."
Stephens haalde de schouders op om zo'n
absurde veronderstelling.
(Wordt vervolgd)
