HET PARADIJS MET DE VREEMDE NAAM
V; I Ski,
Mi Jüu een
floryn
PAK0-RHENEN
Ons voorgeslacht gaf aan de
plassen en moerassen in de
zuidelijke Gelderse Vallei de naam
„de Hel"
V*i
RHENEN
EDE
RENSWOUDE
Scheepjeswol personeelsavonden
groot succes
vraagt:
PAKO-RHENEN
WAGENINGEN
DERDE BLAD „DE VALLEI"
VRIJDAG 27 MAART 1964
Nr. 25
door ADRIAAN P. DE KLEUVER
Met tekeningen van de schrijver
Inenting tegen kinder
verlamming
Uitvoering „Ons Genoegen"
Ledenvergadering Roode
Kruis
ZEER OUDE GENEVER
De zon staat nu in het zenith. Een verlammende loomheid heeft alle leven bevangen. De vogels schijnen hun siësta te houden.
Toch hebben wij ons niet laten weerhouden. Helwaarts te gaan. Het rimpelloze water glinstert en voor de rietkraag aan de
overkant trilt de warme lucht. Dicht bij de oever is het water melkwit van de daphnia's. Alleen de overslanke libellen en de
glazenmakers meer oog dan kop trekken zich van de warmte niets aan en blijven actief. Tussen het riet, waar het wa
ter helder is, zie je de vreemdste dingen gebeuren. Wanstaltige watermonsters, larven van waterkevers en libellen, belagen
weer andere griezels. Er „roeien" wat waterwantsen en waterschorpioenen; een geelgerande watertor glijdt voorbij. Over het
wateroppervlak flitsen waterlopers en draaierig wordt je van het „krinkelende, winkelende waterding met het zwart kabot-
seken aan". Hoe meesterlijk wist Guido Gezelle toch het kleine in de natuur te beschrijven!
pas tot leven schijnen te komen. De zo
meravonden hebben hun eigen bekoring.
Graag zit ik dan stil en eenzaam bij de
plas. Dan komt een weldoende rust over
ons, mensen, een rust die je onze woelige
dagen echt zo nu en dan nodig hebt. Dan
is het goed geen andere inspanning te
hoeven opbrengen dan enkel maar luis
teren naar de eigen geluiden vanhet
Helle-volkje.
Traag glijden poelslakken en post-
hoorntjes langs de onder water staande
gedeelten van de rietstengels. Onbehol
pen stuntelen de larven van kokerjuffers
met hun „huisjes" rond, huisjes van alles
en nog wat, van kleine slakkenhuisjes tot
stengelleden van de paardestaart toe. Op
de kant naast mij ligt de geopende twee
kleppige schelp van een zwanenmossel.
Na door een reiger te zijn opgevist, heeft
die vogel de mossel daar neergekwakt.
Daartegen was zelfs dit steenharde pant
ser niet bestand.
De levende inhoud heeft die reiger er
schoon uit gegeten.
Ook de kikkers trekken zich niets van
de warmte aan. Die vinden het wel lek
ker, zo verborgen mogelijk tussen al dat
plantenmateriaal te hangen. Je ziet tus
sen de kikkerbeet- en fonteinkruidblaad
jes plotseling twee witte blazen zwellen
en dan volgt een indringend rek-kek-
kekHoe verzon een aartsgrappenma
ker het, dat geluid met nachtegalenzang
te vereenzelvigen. Nou javan een
boerennachtegaal dan.
De eenden hebben een beschaduwd
plekje opgezocht. Even te voren waren
ze nog rustig aan het grondelen. Eén
drijft wat scheefgezakt in de richting van
het rietland. Een koppeltje eendekui-
kpns koerst achter moeder aan.
De prachtige woerd komt er ook by
waakzaam voor vyanden onder en
boven water. Nu zyn het nog negen
kuikens. Hoeveel zullen er over drie,
vier weken nog over zyn?
Plotseling klinkt een verontrust tjek-
tjek-tjek van de houtsnip. In de hout
opstand op de achterste dam, onbereik
baar voor al te nieuwsgierigen, laat een
fazanthaan zijn rauwe kreet horen. Is er
onraad? Een schaduw glijdt over het
water. Even wordt het doodstil
Een bruine kiekendief verstoort ruw
BRUINE KIEKENDIEF BOVEN DE
HEL
Een beetje wreed doet zo'n tafereeltje
wel aan. En toch! Die rover van de
rietlanden kan niet anders. Net als ik
bij het relaas over de snoeken schreef,
zo zon ik die kiekendieven wel aan gras
willen wennen. Maar de Schepper wil
de het zo als het is. En voor het mys
terie van de natuur moeten wij leren
het hoofd te buigen. Niets vragen. Al
léén bewonderen, dat past ons. Oók als
het ons ongerijmd voorkomt.
de serene middagrust. Moeder eend en
haar kuikens zoeken snel de bescherming
van het riet op. De plas ligt uitgestor
ven en de kikendief strijkt neer op een
tak van een hoge els. Vlak naast een
eksternest. De oude eksters zelf ook
allerminst lieverdjes beginnen de in
dringer de huid vol te schelden. Ach ja,
brutalen onder elkaar zijn dubbel bru
taal, moet men maar denken
Een paar jaar geleden hadden de kie
kendieven regelmatig hun horst in het
achterste rietland liggen. De bejaging van
het terrein kan er oorzaak van geweest
zijn dat ze niet meer kwamen broeden.
Nu de jacht opgeheven is, komen
steeds meer vogels, vooral de
schuwste en grootste, terug, 't Is nu
maar de vraag of de bruine Kieken
dieven hun horst weer gaan in
richten.
Of is dit soms de solitair levende ter-
sel, die steeds bij het broedende paar zich
ophield? Raar geval was dat en ik heb
mevrouw Kiekendief er wel eens op aan
gezien, er een tweede minnaar op na te
houden. Maar neen, vechten zag je de
tersels nooit, 't Zal wel een tweejarig
exemplaar geweest zijn. Zou dié nu zo
trouw aan ons natuurreservaat zijn? Wij
hopen maar dat hij tot een huwelijk
komt. Dat betekende dan een mooie aan
winst.
Of wij dan niet benauwd zijn dat al
die eendenkuikens verslonden zullen
worden?
Tja, dat is een moeilijke vraag. De he
ren jagers hebben geen goed woord voor
de rovers. Maar kijk toch eens wat voor
een koninklijke verschijning zo'n bruine
kiekendieftersel is. Hoe mooi is het wan
neer hij over het rietland rondcirkelt.
Ook dat is ons, natuurvrienden lief. En
ach ja, of nu zo'n eendenkuiken ver
dwijnt in de maag van die roofvogel of
dat de een of andere jagende smulpaap
er zich aan te goed doet, later, dat is
voor ons lood om oud ijzerZo de
mens niet regelend op zou treden, dan
waren voor het natuurleven in de cul-
tuurzöne, die om het reservaat ontstaan
is, geen plaats. Een van deze maatregelen
was het opheffen van de jacht.
Dat moest, omdat de Hel een laatste
rustplaats voor vele vogels blykt te
zyn, voor de gehele omgeving. In an
dere gevallen kan de jacht juist een
steun voor de natuurbescherming
blyken te zyn!
Het tweede geval willen wij wat na
der bekijken.
De enige vogels die zich van de toch
óók in de Hel thuis horende kiekendief
niets schijnen aan te trekken zijn de
zwarte sterntjes. Die zwalken onbekom
merd over de plas, snappen hier een libel
daar een ander insect of talmen met lich
te vleugelslag wat boven het water. Waar
in dichte drommen de krabbescheren de
kop opsteken hebben ze hun wankel vlot
je met eieren liggen. Wat vormt ons
mooie natuurreservaat voor hen een
voortreffelijk broederf, om het maar eens
zo te noemen. Al tientallen jaren achter
een hebben ze er een flinke kolonie.
Door totaal onbekende oorzaak kwam in
1963 de kolonie niet tot broeden.
Hun piére-piére-piére geroep is een
even onafscheidelijk zomergebeuren als
de roodgloeiende brand van de katte-
staattoortsen en het vlammende goud van
de gele wederik.
Maar hun jongen worden belaagd
door een geducht rover. Laat ik
liever zeggen door een hele school
rovers. Kijk maar eensnaar het
wateroppervlak. Een rimpeling
trekt over het water voor ons. En
dan glijdt een knaav van een snoek
voorbij.
Zéker een tienponder! Altijd weer wer
den de bruine kiekendieven voor de
moordenaars aangezien. Tot wij ontdek
ten dat die levende torpedo's de schuldi
gen waren. Geloof mij, ik zou die snoe
ken wel aan gras eten willen wennen. Ze
horen ook in de Hei-plas thuis. Zeker!
Maar zo véélneen, dat kon niet lan
ger. Daarom verklaarde de beheerder van
het reservaat die onzichtbare rovers de
oorlog en verleende hij aan de inspec
teur van politie en zijn mannen toe
stemming ze zo mogelijk aan de haak
te slaan. Al verscheidene werden er ver
schalkt. Velen ook werden in de winter
1962-1963 onder het ijs slachtoffer van
zuurstofgebrek. Zo heb je je problemen
met de mensen en met de andere levende
wezens. Dat daar ook nog vissen toe zou
den behoren zou u bepaald niet ver
wacht hebben!
Wanneer wij aanstalten maken om naar
huis te gaan, worden wij verrast door de
luide jubel van een wielewaal. Waar
komt het geluid dan wel vandaan? Is
het hier? Is het daar? Als je 'm ziet,
dan zeg je het maarNiemand ziet
hem evenwel. Het lukt niet zo gemak
kelijk die schuwe gast te ontdekken. Die
mooie gele met zwart getekende vogel is
hier werkelijk gast. Een broedgeval heb
ik op de Hel nog nimmer vast kunnen
stellen. Misschien doen ze het nog eens
in een nabijgelegen boomgaardje of zo.
Wel zien wij een andere nog véél mooie-
rebezoeker. Als een metaalblauw met
roestrode granaat schiet een ijsvogel de
Hel in. Zo gaat het meestal in de na
tuur. Met minst verwachte dient zich
dikwijls het eerste aan.
DE KONING VAN HET RIETLAND.
Zó mag met recht de roerdomp ge
noemd worden. Een enkele keer broe
den ze in de Hel. Maar men moet erg-
voorzichtig zijn met ze. In de winter
vinden omwonenden soms een half
verhongerde roerdomp en helpen met
veel moeite de vogel weer op de been
met vis en vlees. Loffelijk is dat! En
dan begaat men de fout zonder enig
advies de vogel op de Hel los te laten.
Waarom dat fout is? Aangenomen dat
er al een mannetje is, dan is de kans
groot dat de nieuwe kostganger óók
een mannetje is. De één wil dan voor
de ander niet wijken. Gevolg is dat we
dan helaas géén broedgeval krij
gen.
In het le artikel over het natuurleven
in en rond de Hel zijn een tweetal zet-
foutjes geslopen. Hoe kon het ook an
ders. Het zetduiveltje moet beslist erg
boos geworden zijn toen er stond dat de
Hel een Paradijs met vogels en bloemen
is.
Kolom 2, juist onder het onderschrift
bij de tekening van de wielewaal staat:
„Genoeglijk knorren in het rietland de
waterratten". Daarvoor moet u lezen
„WATERRALLEN". Dat zijn donker
bruine, ral-achtigevogels, die nauw
verwant zijn aan het waterhoen, 't
woaterkiepie zou je in oer-Veens moe
ten zeggen.
Kolom 2, juist boven de tekening met
zwanen, staat: „wat mooi lukt." Dat
hoort te zijn: „wat NOOIT lukt."
4r
SPREEUWENVLUCHT
Dat zijn nu eens vogels waar je veel
plezier aan beleven kunt. Nou ja, je
moet ze wel van je kersebomen weg
houden. Er zijn van die mensen die me
nen dat ze maar raak spreeuwen kun
nen dood schieten. Pas maar op. Wij
hebben een puike vogelwet. Gelukkig
wel! U moet ze eens komen zien aan
vliegen. Laag over de grond gaat dat en
zien ze in de verte een hek of heining
of struik dan gaat een deel van de
vlucht omhoog, om direct na het „ne
men" van de hindernis weer in geslo
ten formatie verder te gaan. Spreeuwen
zijn voor de landbouw zéér nuttig. Per
dag vreten ze zowat hun eigen gewicht
aan ongedierte op!
MOERASWESPENORCHIS
Tja, nou moet ik u een beetje teleur
stellen. Deze orchidee staat niet in de
Hel zelf. Wel in andere terreinen bij
Veenendaal. Maar 't is onbetwist de
mooiste en sierlijkste, deze Epipactis
palustris. En dan is er nog iets mee! Al
jaren lang kijken wij met spanning
naar het moment uit dat ze er wel zal
zijn. Het zaad is zó stof en stoffijn, dat
het 'k weet niet waar vandaan kan
komen, op de vleugelen van de wind.
Zó is de plant ook op andere plaatsen
komen groeien. Stil maar, wacht maar
ze komen wel opdagen!
Voor wij op de boterham afgaan,
wil ik u eerst nog naar het mooiste
hoekje van de Hel brengen. Want u
moet onze prachtige orchideeën nog
bekijken. Neen, het zijn niet van die
frêle, lila, vlinderachtige juwelen
uit Flora's lusthoven, die in de kas
sen en de bloemenwinkels te zien
zijn.
En toch zijn die wilde orchideeën
voor mij althans even mooi, zo niet
mooier!
U moet eens een hele drijf til vol Or
chis praetermissa (rietorchis) als hier of
Orchis incarnata (vleeskleurige orchis)
zien. De lust bekruipt u er een handvol
van te plukken. Maar wy dóén het niet.
Ze worden al zelfzamer en zeldzamer
doordat de terreinen, waar ze thuis zijn,
zo goed als allemaal aan het cultuur
land opgeofferd zijn. Mogelijk zult u zeg
gen: „maar bij ons staan nog duizenden
exemplaren". Wie garandeertu dat zo
ze niet in beschermd gebied groeien
ze op die plek over vijfentwintig jaar
nog voorkomen? De landhonger is groot;
Wij, natuurbeschermers moeten op onze
tellen passen!
De middag is omgevlogen en wy ne
men ons voor tegen het vallen van de
avond nog een bezoek aan ons na
tuurreservaat te brengen.
Dan willen wij eens bekijken en
vooral ook beluisteren hoe na een
dag van uitbundig vertier onze levende
have toebereidselen voor de nacht gaat
maken. En óók hoe sommige dieren dan
BENOEMING
Tot ambtenaar voor de buitendienst
van de afd. maatschappelijke zorg der
gemeentesecretarie te Veenendaal is
benoemd de heer H. Wubs, thans
werkzaam te Emmen. De heer Wubs
zal op 1 juli a.s. in Veenendaalse ge
meentedienst treden.
SCHOENMAKERS PROBLEMEN
BESPROKEN
De Chr. Bond van Schoenmakers
patroonsver. Kring Utrecht heeft maan
dagavond een vergadering belegd in
hotel De Koning van Denemarken,
waar de problemen in het schoenma
kersvak werden besproken. De kring
omvat de plaatsen Veenendaal, Rhe-
nen, Kesteren, Ochten, Dodewaard,
Eist en Amerongen.
GEMEENTE EDE
Op de hierna genoemde plaatsen en
tijdstippen zal, in het kader van de
inhaalcampagne 1963, gelegenheid wor
den gegeven tot het ontvangen van
inentingen tegen kinderverlamming en
wel voor: a. kinderen die een oproe-
pingskaart zullen hebben ontvangen;
b. kinderen die door ziekte of andere
oorzaak achter gekomen zijn op het
normale inentingsprogramma:
Ede, donderdag 2 april, van 16.00
tot 16.30 uur, in het G.G.D.-gebouw,
Brouwerstraat 3; Ederveen, woensdag
8 april, van 16.00 tot 16.30 uur, in de
Chr. school, Schras 4.
Men dient by de inenting over te
leggen: voor de kinderen bedoeld on
der a. de voor de inenting ontvangen
oproepingskaart; voor de kinderen be
doeld onder b. de vroeger ontvangen
oproepingskaart; voor kinderen, gebo
ren in 1959 of daarna bovendien het
oranje inentingsboekje; voor kinderen,
geboren vóór 1959 de roze of blauwe
inentingskaart.
Ouders van kinderen, die nadere in
formaties wensen te ontvangen of me
dedelingen wensen te doen omtrent
vroegere inentingen, gelieve zich in
verbinding te stellen met de afdeling
ent-administratie van de Gemeentelij
ke Geneeskundige Dienst, Brouwer
straat 3 te Ede (tel. 3341 toestel 331),
alleen des morgens van 8-12.15 uur.
Op zaterdag 4 april hoopt de mu
ziekvereniging „Ons Genoegen" een
uitvoering te geven in gebouw Reho-
both.
Het programma biedt voor de pau
ze een tiental werkjes, welke ten beste
gegeven zullen worden door de Tiro-
ler Kapel, o.l.v. de heer J. A. Boom.
Na de pauze voert de toneelvereni
ging „Ons Genoegen" het vrolijke spel
„O oom Albert toch" op. Dit stuk
in drie bedrijven werd geschreven
door Gerard van Dijk en speelt zich
af in en om het boerenpension „Land-
lust". De avond begint om half acht.
Op donderdag 19 maart j.l. heeft de
Afdeling Renswoude van het Neder-
landsche Roode Kruis wee,r haar le
denvergadering gehouden. De opkomst
was zeer gering.
Door afwezigheid van de voorzitter
werd de vergadering geleid door de
vice-voorzitster. De notulen van de
vorige ledenvergadering werden voor
gelezen en ongewijzigd goedgekeurd.
Daarna gaven de secretaris en de
penningmeester een verslag over het
jaar 1963. Hieruit kwam o.m. naar
voren, dat Renswoude met de op
brengst van de jaarlijkse collecte op
de 4e plaats kwam van de kring
Utrecht (kring Utrecht omvat 33 af
delingen).
De financiële positie van de afde
ling is momenteel gunstig, dankzij de
opbrengst van de in november j.l. ge
houden bazar. Deze opbrengst zal wor
den besteed aan de plaatselijke Roode
Kruis taken en wel in het bijzonder
aan de bejaardenzorg.
Vervolgens kwam de verkiezing van
een nieuw bestuurslid aan de orde.
Door het vertrek van de heer B. Dijk
man in september j.l. was er n.l. een
vacature ontstaan. Het bestuur stelde
candidaat: de heer A. C. Oosterbeek.
Er was geen gebruik gemaakt van de
gelegenheid om namen van tegencan-
didaten op te geven, zodat de heer
Oosterbeek zonder meer in het bestuur
werd opgenomen.
Bij de rondvraag werden nog enke
le plannen geopperd voor de bejaar-
dentocht, die ook dit jaar weer gehou
den zal worden. Niets meer aan de or
de zijnde sloot de vice-voorzitster de
vergadering, met dank voor de op
komst.
De op vrydag 13 en 20 maart gehouden personeelsavonden, wederom georgani
seerd door de cantine-commissie, ztfn ook nu weer een groot succes geworden.
De programma indeling, finale amateujavonden en cabaret programma blijken
een in de praktyk zeer geslaagd recept te zy'n. Waren de eerste avond de jonge
ren alleenheersers in de zaal, de tweede avond hadden ook heel wat ouderen de
moed gevonden naar de cantine te komen. Dit was tijdens het optreden van het
cabaretgezelschap goed merkbaar. De eerste avond reageerde men veel enthou
siaster. Vooral met meezingen onder leiding van de accordeonist Cor van Veen
was compleet community-singing.
De Selvera's hadden hun programma
ook goed op de zaal gericht, wat duide
lijk bleek tijdens hun potpourri van Sel-
verasuccessen. Twee Reebruine ogen,
Batsjare de Postkoets en andere num
mers werden door de aanwezigen van een
groot koor voorzien.
Ditzelfde gebeurde bij de toegift „Wie
schön us Limburg is" na het tweede op
treden. Hierin brachten zij o.a. De Drie
Musketiers, Island of Dreams en Nu tot
weerziens dan.
Karin Larsen had de moeilijke taak
het zuivere cabaret acceptabel te maken.
Dat zij daarin voortreffelijk slaagde bleek
wel tijdens haar optreden als b.b. waar
in de knieentwist (If I had a hammer)
zelfs een van de beste onderdelen van de
avond was.
Samen met de conferencier Fred Wieg
man voerde zij ook enkele vlotte sketches
op, waarna de Telepaath, wel het meeste
succes had.
Gelanceerd door Karin Larsen, kreeg
teurs werden door hem op geestige wijze
aangekondigd.
Dat The Evanka's, evenals vorig jaar
de eerste prijs wonnen, zal niemand ver
baasd hebben. Beide avonden bleek dui
delijk, dat dit een zeer geroutineerde
combinatie is.
The Blue Sharks kwamen van de derde
plaats toch nog als tweede uit de bus.
Dit dankten zij aan hun veel betere spel
van de tweede avond en tevens aan het
enigszins falen van The Vally Stars, die
daarmede hun gedeelde le plaats veran
derd zagen in de 3e plaats.
Van de overige finalisten kon nie
mand dit drietal bedreigen en de vol
ledige uitslag was dan ook als volgt:
1 The Evanka's 32,8 pnt.
2 The Blue Sharks 32,6 pnt.
3 The Vally Stars 32,4 pnt.
4 The Mixture Ladies 31,7 pnt.
5 The Cyclone's 30,1 pnt.
6 The Flaming Stars 29,3 pnt.
N.V. DISTILLEERDERIJ M. DIRKZWAGER Az. SCHIEDAM
Fred Wiegman steeds de gelegenheid in
diverse talen alleraardigste woordspelin
gen te maken, (die Directions van die
Wollie van die Scheepie).
Het slot van de avond was voor de
muzikale parodisten Chic en Co. Zo de
lachspieren nog niet los genoeg waren
werden ze dat wel tijdens het optreden
van deze moderne Stan Lourel en Oliver
Hardy. Bij een meesterlijke uitvoering
van Old Mac Donald had a farm, wist
de zaal van geen ophouden meer en het
werd er niet anders op als de dikke di-
direct daarna een Flamingo gaat dansen.
Andere succesvolle onderdelen waren
When the Saints en Hanneke en Janneke
als twist. Het geheel werd op vlotte ma
nier aaneen gepraat door de conferencier
Fred Wiegman.
Ook de voor de pauze optredende ama-
BUITENLANDSE BELANGSTELLING
VOOR NEDERLANDSE
BLOEMENPRACHT
Elk jaar komt een steeds groter aantal
Engelsen voor vakantie naar het Euro
pese vasteland. Het valt ons op, dat
thans reisverenigingen en dagbladen veel
aandacht besteden aan voorjaarstrips,
naar deze gewesten. Het hoofddoel van
deze reisjes vormen de bollenvelden,
Amsterdam en Madurodam.
De Engelsen worden gewezen op het
feit dat Nederland in het voorjaar on
overtroffen schoonheid biedt voor lief
hebbers van bloemen, speciaal bolgewas
sen. Een bezoek aan de Keukenhof, Aals
meer, de bollenvelden rond Haarlem, de
bloemenstalletjes in Amsterdam vormen
de hoofdpunten. Men vrijst de candidaat-
reizigers niet alleen op onze bloemen
pracht, maar ook op de Amsterdamse
grachten, draaiorgels, zelfs op de charme
van de nauwe straatjes geplaveid met
„kinderhoofdjes".
Dit zijn de Evanka's die de Scheepjes-
wolmuziekwedstryd wonnen op een van
de drie, vorige week gehouden avonden.
De heer Bruis (links op de foto) wenst
hier het trio geluk met haar succes.
VOOR DE AFD. KUNSTNIJVERHEID
MEISJES met ARTISTIEKE AANLEG
voor de aid. SCHILDEREMAILLE
HANDIGE JONGENS v/'d INSIGNE AFD.
BESTEKAFDELING
PERSONEEL v/d AFD. TAFELGEREI
FABRIEK
PERSONEEL voor ALLE AFDELINGEN
PERSONEEL v/d GALVANISCHE AFD.
GRAVEERAFDELING
LEERLING GRAVEUR
Volledige opleiding, zowel hand- als ma
chine graveren
KANTOOR PERSONEEL MNL. EN VRL
PRIMA
GEBODEN WORDT
UITSTEKEND LOON.
OPNAME IN PENSIOENFONDS,
VERGOEDING REISKOSTEN
EN AANDEEL IN DE WINST.
VOORAL VOOR JONGEREN
DIRECT EEN ZEER HOOG LOON
EN GOEDE VOORUITZICHTEN.
KOMT U EENS PRATEN
OOK VOOR U HEEFT
EEN PASSENDE EN
GOEDBETAALDE WERKKRING I
TELEFOON 08376-224
CAUSERIE TECHNISCHE SCHOOL
WAGENINGEN
Op zaterdag 11 april a.s. van 9-10
uur v.m. zal de directeur van de
Technische School te Wageningen een
causerie houden over het onderwerp:
„Toekomst mogelijkheden via het
Technisch onderwijs." Belanghebben
den verwijzen wij naar de adverten
tie elders in dit blad.
ENORME GROEI VAN DE MODERNE
KUNSTSTOFFEN
De expansie van de toepassing van
plastics voor alle soorten doeleinden
gaat met enorme schreden vooruit. Over
vier jaar zal de wereldproduktie van de
belangrijkste thermoplastische kunststof
fen polyaetheen, polyvinylchloride en
polystyreen waarschynlyk verdub
beld zyn. De toekomst van plastics hangt
af van de ontwikkeling van meer en
meer nieuwe toepassingen. De belang
rijkste industrieën die er veel meer ge
bruik van kunnen en binnen afzienbare
tijd ook zullen maken zyn de automobiel
en de verpakkingsindustrie, maar ook de
woningbouw.
Ook zijn er mensen die geloven, dat
plactic kranten de papieren eventueel
zullen vervangen.
SCHOORSTEEN: In de buurt van Pa
rijs verrijst een blok van 428 wonin
gen die elk zijn voorzien van twee
wasmachines, een voor de vaat en een
voor de was. Het blok heeft gecentra
liseerde centrale verwarming, maar
toch heeft elke woning een eigen
schoorsteen omdat er 428 open haard
vuren zijn.
DRINGEN OM BEROEPSMILITAIR TE WORDEN. Mogen in Nederland de adver
tenties, waarin gevraagd wordt beroepsmilitair te worden, weinig effect sorteren, het
tegenovergestelde doet zich voor in de jonge onafhankeiyke staat Kenia. Na de mui-
tery van januari jongstleden moest het leger met enige honderden militairen aange
vuld worden. In diverse plaatsen werden aanmcldingsbureaus opengesteld. In Klam
boe by Nairobi (De foto werd hier gemaakt) werd het bureau door meer dan 1000
jongemannen bestormd, de deur bezweek zelfs onder de opdringende menigte. Slechts
vier mannen werden aangenomen, de overigen moesten teleurgesteld worden. In deze
omgeving is veel werkloosheid.
