y oor
kwaliteit en aparte kleuren
PLOEG
JAPONSTOFFEN
Fa,
F, v.d, Bosch
126
120
55
79
3
Tonic per gezinsfles
Slasaus per grote fles
Koffiemelk 31#$ 99
69
Belegen kaas 17a
msm sjo
109
59
Gehakt
Dubrcvoordevaat
Pniimedantens -- ----- 0
Viuchtenhlokies 48 Vet speks,1»"1"o
SIMON DE WIT
iɻPRATTEriBURG
ID19 Tourisme'
9490,-
uw geld méér waard
SPINAZIE
jAH*
bakmeel
65
iKBrw»
OLD Tij®
10
Noodklokken over Washington
LANftW,jN
P»CCAUU-Y
Voor chemisch reinigen
VAN HOFWEGEN
Hoofdstraat 12 - Telefoon 3078
VEENENDAAL
In Veenendaal komen wij gratis horen en bezorgen. Telefoon 2015 - Hoofdstraat 93
Tijdrovend?
H. JONKER
DE GELDERSE VALLEI"
£fOCt
Worst
winkelmeisje
„ACHTEROM"
van uw garderobe
liter
blikken
middel I
van i&v voor
diverse smaken
van iau voor
gesneden zoetzure
3/4-literpot
van vv voor
per blik van f 9 voor
200 gram
van 45 voor
\\i
alleen Simon de WH»
MRlJt KEUlt mt
175 gram 1 w -
DRUKWERK-
VOORRAAD
ft
De Gelderse Vallei
KANTOOR
BEDIENDE
J. Diepeveen
Zn.
voegwoorden
AUTODROP
zakenpand
Dat scheelt U
tientallen guldens!
10 KORTING
GEBOORTEKAARTJES
VERLOVINGSKAARTJES
ONDERTROUWKAARTEN
Is de prijs van de ID19 'Tourisme'. De
ID19 'Tourisme' is een vereenvou
digde uitvoering van de ID19, met
behoud van alle specifieke Citroën-
eigenschappen.
Garage R. Vonk
Parallelweg 3-5 - Veenendaal
HUISHOUD
DOPERWTEN
ct
aardbeien
&9c\
OVALETTE KOEKJES 65 ct
5 CAKE'S voor
150 gr. JAFFASTENGELS 69d
VfifSWAREN
gekookte
ct
ZELFRIJZEND
P E P I T A
vraagt
Leeftijd ongeveer 15 jaar.
Dr. Slot de Bruïneplein 3
Veenendaal
BRENG EEN BEZOEK AAN
SLIJTERIJ EN WIJNHANDEL
Wij hebben voor u de grootste sortering
Wijnen, binnen- en buitenl. gedistilleerd.
Groenelaan 23 (achterom) tel. 3434
Veenendaal.
Dr. Slot. de Bruïneplein 29 - Veenendaal
Telefoon 3404
DONDERDAG MEEGEGEVEN, ZATERDAGS TERUG
halve
Doperwten
8 Repen
Kemkemmers
Abrikozen
Bolertinmkeirels
BehaWe de vete
bespM'n9en.^ Witö
Spaarsystomen
s
1/2 kilo van195 voor MÊ W
prima
ca.
250
"heerlijk^ koekje gram
500 gram in blik
van139voor
handige knijpflacon
64-16 Geldig t/m woensdag 22 april a.s.5
WONINGINRICHTING
Overstraat 11 - AMERONGEN - Tel. 1365
in inmuwwiWiAi
Allerminst indien
U er voor zorgt
dat Uw
op „peil" is, kan
dat later kosten
en moeite
besparen.
Wilt u drukwerk met
nieuwe frisse Ideeën?
Mogen wQ dan eens
offerte maken?
Bel nu en wij
komen direct.
DRUKKERIJ
Parallelweg 10
Veenendaal
Tel. 08386-2022*
22153 C
Voor spoedige indiensttreding
gevraagd een mnl. of vrl.
Minimum opleiding: Mulo of
Handelsavondschool en typen.
Prima salaris en een prettige
werkkring aangeboden. Mon
deling of schriftelijke aanmel
ding bij
TRICOTFABRiEK
Veenendaalseweg 1
(bij Station De Klomp)
Veenendaal
dienen als verbindingswoorden
tussen zinsdelen of de deel
zinnen van een samengestelde
zin, bijv. De dokter en zijn
vrouw kwamen bij het ongeluk
om. Hij kon niet komen, om
dat hij ziek was.
In een rol autodrop vindt u
op elke tabletverpakking een
interessant verhaal.
Vraag naar
Per rol 25 ct.
NU OOK VERKRIJGBAAR IN
GROTE ROLLEN VAN 40 CT.
Wegens ziekte te koop aan
geboden in directe omgeving
ruim
en bijbehorend goed onder
houden woning met flinke tuin.
Vrije vestiging. Directe te aan
vaarden. Brieven onder nr.
3269 aan het bureau van dit
blad.
Want op Uw baby-
uitzet ontvangt U
Koop voordelig,
koopt in het
TEXTIELHUIS
VOOR
GAAT U NAAR:
Citroen
Van BS cent voor
14 GRATIS
geldzegels
VgGg
van ^9^cent voor
ct
12 GRATIS GELDZEGELS
van HO cent^°r
20 GRAt*S
Ct
CaDZEGELS
VlGNERON
,4 gwSs GELDZEGELS^
250 GRAM
13 GRATIS GELDZEGELS
12 GRATIS GELDZEGELS
14 GRATIS GELDZEGELS
100 gr.gelderse
10 GRATIS GELDZEGELS
VéGó
van £¢ voor
GRATIS GELDZEGELS
VóGè
TAFELRIJST
13 GRATIS GELDZEGELS^
,5 GRATIS GELDZEGELS
BIJ
4 PAKJES
VeGe
margarine
SPELDJE
zolang de
yoorraad
Ct strek'
E 816234
door MIA BRUYN-OUWEHAND
Er is een wacht aangesteld van tachtig
man, burgers, die hen met stokken in
toom moeten houden. Grant verschijnt in
zijn afgedragen grijze pak. De jongens
mogen er dan zelf haveloos bijlopen, van
een kolonel verwachten ze het een en
ander. Dat kleine mannetje, een beetje
rond in de rug, gedeukte vilthoed op zijn
al grijzende haar, zal hun commandant
worden? Is dat een kolonel? Ze lopen te
hoop en lachen hem uit. Een paar grap
penmakers lopen achter hem aan en imi
teren zijn gebogen gang. De een duwt de
ander en ten slotte rolt er een tegen de
kolonel op. De vilthoed valt hem van het
hoofd. Wat doet de man? Hij bukt zich
op zijn slome manier, raapt de hoed op,
stoft hem met zijn mouw af en zet hem
weer op. En dan draait hij zich om.
Hij kijkt de jongens aan. Langzaam laat
hij zijn blik gaan over de groep, die hem
vlak op de hielen zat. Stuk voor stuk
kijkt hij ze in de ogen. Maar wat heeft
die man in zijn blik? Het is of hij recht
door je heen ziet. Je wordt er verlegen
onder. Je begrijpt, dat jij degene bent die
uitgelachen moet worden en niet hij. Hij
kijkt. En eindelijk glimlacht hij. Een on
verwacht vriendelijke glimlach breekt
door. Jullie zijn nog maar kinderen, zegt
dat lachje. Ik kan werkelijk niet boos
op jullie worden.
Hij wandelt naar zijn tent en roept de
wacht bij zich. De tachtig man met de
stokken kunnen naar huis gaan. Die zijn
niet meer nodig. En dan laat hij de troep
aantreden en spreekt ze toe. Niemand
mag zonder verlof het kamp uit. De ge
hele dag en als het nodig blijkt ook
's nachts zal er appèl worden gebla
zen. Op welke uren wordt niet bekend
gemaakt. Ze hebben er te zijn. Wie niet
aanwezig is, krijgt straf.
De jongens schuifelen weg, onder een
hoedje te vangen. Ze zijn blijkbaar toch
een commandant rijk geworden.
In de avond is er een grote bijeenkomst
in het staatshuis om de nieuwe comman
dant te installeren. Het gehele regiment
is present. De toespraken daveren door
de zaal. Ieder hart klopt hevig van va
derlandsliefde. Het slaat tien uur en de
gouverneur vraagt aan Grant of hij nu
de troep wil toespreken. De kleine man,
nog steeds in zijn burgerkleding, klimt op
het podium. De zaal wordt doodstil.
Een rustige stem, zonder enige verhef
fing. „Mannen, ga naar jullie kwartier."
Is dat alles? Dat is alles. De nieuwe
commandant schijnt een man van weinig
woorden te zijn.
VI. AAN DE VOORAVOND
De president kan wel 75000 vrijwilligers
oproepen, in Washington is niets gereed
om hen te ontvangen. Hoe zou het ook?
Men is daar niet gewend oorlog te voe
ren; het is een onpraktische bezigheid
en het ministerie heeft geen routine in
het uitrusten van een leger.
Generaal McDowell, die de oude Scott te
velde zal moeten vervangen, is niet te
benijden. De staten zorgen voor troepen
en de gouverneurs zijn willig genoeg ze
bij elkaar te trommelen. Als kern be
schikken ze over de staatsmilitia, burgers
in de steden, die op gezette tijden hun
kleding verwisselen voor de uniform, die
in hun landstreek gangbaar is en ander
toezicht van een officier, die geen militair
is, een beetje marcheren met vaandels en
trommen en soms de sport van het schie
ten beoefenen. Niemand kan deze mensen
dwingen hun geweren op hun broeders in
het Zuiden te richten. Democraten, die
niet inzien, waarom men ze daar in het
Zuiden niet hun zin zal geven en een
apart rijk laten stichten met hun slaven,
zijn overal door het Noorden verspreid.
Sommigen zijn met Lincoln van mening,
dat Amerika één natie hoort te blijven.
Maar anderen laat dat onverschillig en
zij vertonen zich niet aan de stadhuizen
waar de vrijwilligers worden aangeno
men. Daarentegen zijn er jongens van
het land, die er wel voor voelen op kosten
van de staat eens naar Washington te
reizen en te zien wat er daar aan de hand
is. Het leven in de blokhut is eentonig;
je wilt wel eens iets anders dan de ge
wone tredmolen van het werk. Bovendien
geldt de verbintenis maar voor drie maan
den. De regering gelooft, dat in die tijd
de rebellie bedwongen kan worden. Zo
stromen de 75000 Washington binnen in
een allegaartje van uniformen met de
meest vreemde hoofddeksels en geweren
die verouderd zijn en die ze vaak niet
eens weten te hanteren.
Het is april en lente in Washington ls
verrukkelijk. Maar de nachten zijn koud;
de jongens die goed en bloed voor het
vaderland prijs gaan geven, kunnen niet
in de open lucht overnachten. Ze worden
ondergebracht in alle gebouwen, die daar
voor ruimte geven: het stadhuis, verga
derzalen van verenigingen. En ten slotte
gaat er een groep naar het Capitool. Het
is een regiment uit New York, door de
anderen het glacéhandschoenen-regiment
genoemd. Ze zijn met hun eigen bedien
den gekomen. En ze hebben pluchen fau
teuiltjes meegebracht om in het veld op
te zitten. Dol en dwaas spelen ze Senaat
en Congress. Ze klimmen op spreekge
stoelten en steken daverende redevoerin
gen af tegen hun kameraden in de zetels,
bulderen naar de publieke galerij, dat ze
ieder zullen neerschieten die de orde durft
te verstoren. Een van hen wordt tot pre
sident verkozen. „Vooruit Bill, jij bent
dat werk gewend, leg ons je plannen voor
om die Zuidelijke broeders van ons tot de
orde te roepen". En ze tillen William
Sprague in de presidentszetel. William
is gouverneur van Rhode Island; de boy-
governor wordt hij genoemd. Hij is de
enige erfgenaam van een grootvader, die
hem miljoenen in fabrieken heeft nage
laten. Hij is tenger en blond; bijziend
met een bril op ziet hij er onbeduidend
uit. Hij kijkt naar een andere blonde
jongen, een paar jaar ouder dan hij. „Help
me, Andy," roept hij, „ik stel jou tot mijn
secretaris aan, dat werk ben jij gewend."
Het is Andrew Carnegie, een vlasharige
Schot, die onderweg van de kust naar
Washington uit de trein is gesprongen
om de telegraafdraden te repareren, die
de rebellen hebben doorgesneden. Hij is
secretaris bij de Pennsylvania Spoorweg
maatschappij, nadat hij allerlei baantjes
heeft geprobeerd, doodarm als hij was en
al vroeg door zijn ouders aan het werk
gezet.
Het glacéhandschoenen- regiment is over
zee gekomen. Troepen die door Baltimore
gereisd hebben, zijn bekogeld met stenen
en zelfs met staal. In Baltimore gaat een
golf van verzet tegen de oorlog. Op de
trein die de troepen van de kust naar de
hoofdstad bracht, was de machinist ge
drost. En weer was het Andrew Carne
gie, die op de locomotief klom en zowaar
met het puffende gillende ding vooruit
wist te komen.
Het zouden abnormale jonge mannen zijn
als ze niet eens op onderzoek uitgingen
naar de meisjes van de stad. Andrew
Carnegie heeft in dit opzicht niet over
zich laten spreken. Misschien heeft hij al
zijn aandacht nodig gehad voor de antra-
cietvelden in Pennsylvania. Door zijn
baantje bij de spoorweg heeft hij kris en
kras die staat doorreisd, opmetingen ge
daan, zijn oren en ogen de kost gegeven.
Hij is aan 't kopen gegaan. Antraciet zal
de brandstof van de toekomst zijn. Hoe
hij aan geld komt, waar hij zelf geen cent
bezit? Sommige mensen weten zo over
tuigend te praten, dat de meest solide
zakenmannen hem lenen, zoveel hij maar
hebben wil. En dan is er sprake van olie.
Aardolie, voor de lampen van Amerika.
Ook stukken land waar die olie op ge-,
vonden is, koopt hij op. Degelijke mensen
schudden het hoofd. Hij is een speculant.
En het ergste is, dat hij kameraden aan
steekt, zonen van gegoede families, die
beproefde industrieën exploiteren. Het
wordt het grapje van de dag: olievelden
kopen. Sommigen kopen een stuk waar
deloze wildernis.
William Sprague bemoeit zich niet met
zulke speculaties. Waarom zou hij? De
miljoenen van zijn grootvader staan er
borg voor, dat hij zijn leven lang een
rijk bestaan zal hebben. Op zijn prachtig
rijpaard rijdt hij de avenues op en neer.
Als grootindustrieel heeft hij kennis ge
maakt met de voornaamste families van
Washington. De dames in haar rijtuigen
groeten hem een beetje te vriendelijk.
Iedereen wil hem aan haar tafel zien. Hij
is dat gewend; en bescheiden, op 't ver-
legene af, vindt hij die belangstelling
voor zijn persoon maar lastig. Hij geeft
een korte groet terug en speurt naar één
bepaald rijtuig, dat hij uit de verte al
kent. Het rijtuig van de minister van
financiën. Het is zomer en men gebruikt
de open landauers. De minister schept op
deze tijd van de dag een luchtje na zijn
overdrukke werkzaamheden. En wie an
ders zou hem vergezellen dan zijn lieve
lingsdochter
Kate Chase is reeds als héél jong meisje
de bewierookte schoonheid van de hoofd
stad. Ze is nog jong, nauwelijks twintig,
maar toch wordt het dan tijd, dat een
meisjes tot een huwelijk besluit. Heel
Washington- gaat weddenschappen aan,
op die en deze. Maar de jonge dame
schijnt aan het gezelschap van haar va
der genoeg te hebben. De twee zijn bui
ten zijn werktijd onafscheidelijk. Minis
ter Chase heeft nooit zoveel van zijn
vrouw gehouden als van zijn dochter. En
zij verafgoodt haar lange slanke vader
met zijn knap intelligent gezicht.
Kate is werkelijk wat men beeldschoon
noemt. Jaloerse moeders van huwbare
dochters vinden haar neus wat te veel
wippen. Om klassiek mooi te zijn is een
Griekse neus een vereist. Kate trekt zich
niets aan van dat neuzencriterium. Haar
figuur ls volmaakt. Ze draagt een fijnge-
vormd hoofd met prachtig goudbrons
haar op een roomblanke mollige hals.
Van houding onverbeterlijk weet ze een
ontvangzaal binnen te komen op een ma
nier die niemand haar kan nadoen. Dat
ze al vroeg haar moeder moet missen,
kan een meisje tot nadeel zijn. Het
schijnt, dat zij er alleen voordeel uit weet
te trekken. Naast haar vader staand ont
vangt ze op zijn grote recepties. Hij is
een man van de wereld en houdt van
uiterlijk vertoon. Aan zijn diners zit zij
aan het hoofd van de tafel. Een mooie
vrouw kan volstaan met zwijgen en
glimlachen, en de meest onbeduidende
opmerkingen worden toegejuicht. Maar
Kate is intelligent en geestig; ze praat
makkelijk en heeft haar woordje klaar
over politiek, kunst, literatuur. Is het
haar kwalijk te nemen, dat ze wat zelf
verzekerd wordt en soms de spot drijft
met figuren uit de grote wereld over wie
een vrouw zich gewoonlijk geen oordeel
durft aan te meten
William Sprague houdt zijn paard in als
hij het rijtuig van de minister passeert.
En Kate wil wel zo goed zijn een praatje
met hem te maken. Van het eerste mo
ment dat hij haar zag, was hij onderste
boven van haar verschijning. Het is ont
roerend om te zien hoe reddeloos verliefd
hij is. Hij bloost en stamelt en ziet eruit
of hij het liefst door de grond waarop zij
staat verzwolgen zou willen worden. De
duisternis mag hem opslokken als hij
haar laatste glimlach mag meenemen.
Hij zou in een hoek getrapt willen wor
den als het door haar elegant geschoeide
voetje was. Sterven zou hem zoet zijn als
hij op zijn laatste moment zijn naam van
haar lippen zou horen.