Zwaar weer op til
BEVRIJDING
De telegrammen O, P, Q, en A, B, en C
Herinneringen aan de Mobilisatie 1939 -1940
De
bange jaren
1930-1940
ELST
Volleybal competitie vrijwel ten einde
SCHERPENZEEL
Veel belangstelling op ouderavond
Pr. Wilhelminaschool
SCHOOLREISJE
TWEEDE BLAD „DE VALLEI"
VRIJDAG 8 MEI 1964
Nr. 37
Vóórmobilisatie en mobilisatie
Herstel van het leger
Stellingbouw
Z 66
Het bittere einde
Berichten van majoor Sas
Water en ijs
Het onweer nadert
Gehavende Oranje-Wit-ploeg
verloor met 4-0 van
Maluka Muda
VOLLEYBAL
VCV had redelijk seizoen
Belang van kind
Mooi resultaat
(Vervolg van v,rydag 1 mei 1964)
De vóórmobilisatie omvatte de commandanten der oorlogsonderdelen, kwartier
makers, menagemeesters, koks, hoefsmeden, rijwielherstellers e.d. Zij moesten
de kernen der oorlogsonderdelen vormen en de eventueel volgende algemene
mobilisatie voorbereiden. Die kwam op 28 augustus. Telegram C luidde: „Alge
mene mobilisatie. Eerste mobilisatiedag 29 augustus 1939". In werkelijke dienst
kwamen de lichtingen 1924 t.e.m. 1938, 15 lichtingen. De lichting 1939 ivas reeds
onder de wapenen.
In de mobilisatiecentra waar de ker
nen der oorlogsonderdelen reeds aan
wezig waren, werden de opkomende
groot-verlofgangers gekleed, uitgerust
en bewapend en de grotere en kleinere
oorlogseenheden mobiel gemaakt.
Tot opperbevelhebber van Land- en
Zeemacht werd de chef van de Gene
rale Staf J. H. Regnders benoemd,
op 6 februari 1940 opgevolgd door
Generaal H. G. Winkelman.
De eerste besloot van de in vredes
tijd voorbereide concentraties (opstel
lingen die het leger na mobilisatie gaat
innemen) ,de Concentratie Blauw tot
uitvoering te brengen. Die voltrok zich
op 1, 2 en 3 september, zodat in de
avond van 3 september de Nederlandse
strijdkrachten haar opstellingen had
den ingenomen. Zowel de algemene
mobilisatie als de concentratie verlie
pen gunstig. Op 3 september toen En
geland en Frankrijk aan Duitsland de
oorlog verklaarden en ons land midden
in het oorlogsgebied kwam te liggen,
was ons leger volledig gemobiliseerd
en geconcentreerd.
Het oorlogsleger was veel te zwak:
onvoldoende geoefend en uitgerust en
slecht van kader voorzien. Ook de dis
cipline liet te wensen over: de soldaten
geloofden niet in een komende oorlog.
Gelukkig werd ons land er niet direct
in betrokken, maar eerst acht maan
den later.
Om de achterstand in te halen moest
er hard gewerkt worden, maar deze
was te groot om in enkele maanden in
gelopen te worden. De uitbreiding van
de luchtoorlog en het vormen van pa
rachutetroepen in het buitenland eis
ten bovendien bewaking van de vlieg
velden door afzonderlijk op te richten
troepen. Om de organisatie te bespoe
digen werden o.a. 11 batterijen naar de
Grebbeberg gezonden. Vele andere
Artillerie-onderdeel op
oefening.
maatregelen werden genomen, zodat
het bereikbare werd verwerkelijkt,
maar op 10 mei 1940 was de grote ach
terstand uiteraard geenszins ingehaald.
De Maas- en IJsellinie waren echter
wat de kazematten voor lichte en zwa
re mitraileurs, de hindernissen en ver
sperringen aangaat, vrijwel voltooid.
De mobilisatie bracht in Veenendaal,
liggend in de Grebbelinie, een onge
kende bedrijvigheid. Deze linie zou een
belangrijke rol gaan spelen in de krijgs
bedrijven. In het zuiden was zij ver
lengd tussen Rijn en Waal door de Be-
tuwestelling en tussen Waal en Maas
door de Maas-Waalstelling.
Men ontwierp een plan om in de
Grebbelinie een ijle linie van giet
stalen kazematten en scherf vrije be-
tonkazematten, zogenaamde stekelvar
kens, te bouwen. De levering van stalen
schietkasten, deuren e.d. voor de on
derkomens verliep echter traag, zodat
de Grebbe- en Betuwestelling eerst in
oktober 1940 gereed konden zijn, de
Waal-Lingestelling nog later: januari
1941
Een bekend geworden commando
post in de Grebbelinie was Z 66,
waarover Henri van Hoof in 1940
een boeiend verhaal heeft geschre
ven. Deze post lag in het Batterij-
deel zuidelijk van de spoorweg en
nabij het fietspad naar de Juffers-
dijk, waar destijds een naaldbos
groeide, later in akkers veranderd.
Loopgraven met gestutte wanden,
vloeren van latten, toiletten, ka
mertjes slingerden zich door de
heuvel van de Batterij.
De soldaten, met stellingbouw onbe
kend, konden het werk niet af. Men
riep daarom de hulp in van mechani
sche middelen, burgerarbeiders en bur
gerfirma's. Er werd gegraven en gere
den, getimmerd en gezaagd, geverfd
met carbolineum en gewit. Als mollen
werkten de arbeiders zich door de Bat
terij heen.
Karavanen van zandauto's brachten
centenaarslasten grond uit het Schuine
veld aan de Cuneraweg, het Gat aan
ven hakten om de watervlakte als
versperringsmiddel te behouden,
's Morgens opengehakt, vroren ze
's avonds weer toe, een ware Sisy-
phusarbeid.
Ook remde de vorst de stellingbouw
en de veldoefeningen. In maart 1940
was de stellingbouw zóver gevorderd,
dat wekelijks twee dagen gebouwd werd
en vier dagen aan oefeningen besteed
konden worden. Op 10 mei waren de
stellingen geschikt ter verdediging. Zij
waren echter niet bestand tegen een
voortgezette beschieting met projec
tielen met mijnwerking. Daarvoor zou
uitvoering in beton nodig zijn geweest,
maar - behalve de genoemde gietstalen
kazematten en stekelvarkens, die ge
reed gekomen waren - waren geen ver
dedigingswerken in beton uitgevoerd.
Begin november 1939 werd de inter
nationale toestand zo dreigend, dat ko
ning Leopold van België in de late
avond van 7 november plotseling een
bezoek bracht aan Koningin Wilhel-
mina en beide vorsten telegrafisch hun
diensten om te bemiddelen aanboden.
De spanning steeg ten top, maar na
enige dagen bleek het Duitse offensief
in het westen niet door te gaan.
Majoor G. J. Sas was toen onze mili
taire attaché in Berlijn, een intieme
vriend van kolonel Hans Oster, sous
chef van de Duitse contraspionagedienst
en felle anti-nazi. Sas hoorde van hem
de plannen voor een grootscheepse aan
val op het westelijk front, die op 12
november zou gedaan worden. Toen
het offensief op die zondag niet door
ging, stond onze regering wantrouwend
tegenover de berichten van Sas, die tel
kens die winter zijn waarschuwingen
Op 10 mei, kort na half 4, kwamen
de eerste berichten binnen van grens
overschrijdingen bij,Kerkrade en Vaals
en om 4 uur cirkelden reeds een groot
de Berg, naar het noorden en oosten
van Veenendaal, waar een mozaïek ont
stond van stellingdijken, die Van Hoof
geniale vallen ter vernietiging, gruwe
lijke venijnigheden noemt, samengevat
in een meesterlijk web van hout en
zand, van beton en ijzer. „Uitkijkposten
rekten hun stalen nekken tot bóven
boomtoppen. Prikkeldraadversperringen
zigzagden om en rond alles heen, tele
foonleidingen doorkruisten de lande
rijen en wiegden op groene palen boven
het wijde water, dat onder zijn vreed
zaam oppervlak vele dodelijke hinder
nissen verborgen hield."
Vóór de mobilisatie was reeds beslo
ten de afwatering van de Gelderse
Vallei te verbeteren door het uitdiepen
en verbreden van de Grift en de grach
ten van de Grebbestelling en door het
graven van een kanaal om Amersfoort,
het Valleikanaal, uitmondend in de
Eem, een afwatering die tegelijkertijd
een versperring voor pantserwagens
zou vormen.
Grote kommen werden bovendien ge
ïnundeerd en tankgrachten gegraven,
waarvan nog een restant aan de Klom-
persteeg te vinden is. Men kon in het
najaar van 1939 soms amper langs de
Buurtsteeg naar Ede fietsen. De weg
binnendoor naar Wageningen was in
het geheel niet te berijden: er golfde
een wijd meer. Wij moesten een grote
omweg maken om Wageningen te be
reiken en zijn er wel eens aan de
Kraatsweg gaan kijken: een desolate
aanblik van een onafzienbare water
vlakte die tot aan de laatste boerderij,
als een blokhuis wakend daar liggend,
reikte, een indruk die ons mistroostig
deed terugkeren
De strenge en lange winter van 1939
op 1940 stremde de inundaties en
tankgrachten tot eindeloze ijsvelden,
waarin de soldaten dagen lang sleu-
herhaalde. Het offensief bleef steeds
uit. Dr. J. G. de Beus, gezantschaps
secretaris te Berlijn, heeft deze episode
verhaald in het eerste deel van De Be
zetting door dr. L. de Jong (1961).
Toen de lange en bange winter voor
bij was, werden wij opgeschrikt door
de plotselinge Duitse aanval op Dene
marken en Noorwegen.
Onze misbare vliegvelden werden
omgeploegd of door het plaatsen van
auto's en putringen versperd. Twee
regimenten kwamen uit de vesting
Holland naar de Grebbe- en Betuwe
stelling. De inundaties werden ver
breed, maar de lage waterstand vóór
en tijdens de oorlogsdagen belette dit.
Op 24 april scheen het directe gevaar
weer enigszins geweken, sommige ver
loven werden 27 april weer toegestaan.
Begin mei waarschuwde het Vati-
caan voor een aanval binnen enke
le dagen. Hans Oster bevestigde
dit en noemde als datum 8 mei.
Alle verloven werden ingetrokken.
Zonder incidenten ging echter 8 mei
voorbij.
Toen Sas 10 mei noemde, werd hij
wéér niet geloofd. In de avond van 9
mei echter omstreeks 5 uur kwamen
bij het Algemeen Hoofd Kwartier ver
ontrustende berichten binnen, die de
opperbevelhebber deden besluiten per
telex het bericht uit te zenden: „Van
de grens komen zeer verontrustende
berichten binnen. Weest derhalve he
dennacht bijzonder op Uw hoede." In
de late avond vertrokken de ingekwar
tierde militairen in Veenendaal naar
hun bestemming.
Het Grebbekerkhof waar maandag j.l. de gesneu
velde jongens uit 1940 werden geëerd en herdacht.
aantal Duitse vliegtuigen boven Den
Haag en wierpen in slecht Nederlands
gestelde pamfletten uit. De Duitsers
bombardeerden daarop de nieuwe
Alexanderkazerne, het barakkenkamp
Waalsdorp en andere objecten.
Majoor Sas kreeg toch gelijk. De
avond tevoren had hij nog in allerijl
door de telefoon gezegd: „Morgenoch
tend, bij het aanbreken van de dag.
Hou je taai!"
D. Philips.
VERBETERING
Inplaats van „milde kim" gelieve men
in het vorige artikel te lezen „wilde
kim".
AL GAUW NA DE RUST MOESTEN
ZIJ MET 10 MAN VERDER SPELEN
Na enig geharrewar omtrent het al of
niet doorgaan van deze match in Bar-
neveld werd om 2.15 uur toch de af
trap gedaan door de Elstenaren, die de
handicap hadden, dat spil Ursinus doel
man v. Rotterdam (die bij het streek
duel nogal ernstig aan de hand gebles
seerd raakte) moest vervangen.
Hierdoor kwam Bos op de spilplaats
en S. Veenendaal op de linksbuiten
plaats. Het werd echter al gauw duide
lijk dat de Elstenaren het heel erg
moeilijk zouden krijgen tegen deze
kleine maar beweeglijke Maluka-Muda
ploeg, die zich onder een gestadig neer
stromende regen in dit naderende mod-
derballet beter staande konden houden
dan de Oranje-Witters. Hulde echter
aan doelman Ursinus, die op werkelijk
briljante wijze gewaagde duiken in de
modder, nam om zijn heiligdom voor
doorboring te behoeden.
Na ongeveer 26 min. moest ook hij
echter zwichten voor een schot van de
Maluka linksbinnen die na een aanval
over links van enkele meters afstand
niet faalde, 1-0. Tien minuten later een
soortgelijke aanval over rechts, voor
dat men echter de kans had te blok
keren gaf de Maluka rechtsbuiten een
voorzet die over alles heen Maluka's
linksbuiten bereikte en met een sim
pele hoodbeweging werd 2-0 aangete
kend.
Oranje-Wit probeerde terug te ko
men, maar de Elster voorwaartsen mis
ten enkele keren grandioos. Kort hier
na flcot de scheidsrechter voor rust,
er waren nog 5 a 6 minuten te spelen,
waarvoor hij in de rust verontschul
digde door op zijn totaal beslagen en
vochtige horloge te wijzen.
Na de thee kreeg Oranje-Wit echter
al gauw een tegenslag, want KL v.
Burken raakte na 5 min. al geblesseerd
en werd vervangen door A. Terscheg-
gert. Maar dit zou niet de laatste tegen
slag zijn want enkele minuten later
verdraaide spil Bos bij een stevige
charge van de Maluka-middenvoor zijn
knie zodanig, dat ook hij na nog even
op de linksbuiten plaats gestaan te heb
ben het veld ruimde en Oranje-Wit
deze tweede helft met één man minder
verder moest spelen, omdat er in elke
speelhelft slechts één veldspeler ver
vangen mag worden.
De Oranje mannen gingen echter
moedig door en schiepen zich zelfs en
kele kansen. Dat daarna Maluka zijn
numerieke meerderheid nog eens uit
drukte in twee doelpunten was op zich
zelf geen verdienste.
Oranje-Wit heeft deze competitie
waardig besloten en tegelijkertijd ge
toond dat er met de club uit Eist in de
toekomst terdege rekening gehouden
zal moeten worden.
De volleybalcompetitie behoort zo langzamerhand voor geheel Nederland tot het
verleden. De Vcenendaalse ploegen hebben zich ook dit jaar behoorlijk geweerd en
vooral bg VCV was het een seizoen met vele up en downs. De heren draaiden voor
treffelijk, terwijl bij de dames de zaak nog niet helemaal is beslist. Het hoofdteam
van de dames moet n.l. a.s. zaterdag nog naar Utrecht om aldaar in de Jaarbeurs
degradatiewedstrijden te spelen. Grote vraag is: kan VCV voltallig uitkomen. Als dit
wel het geval is dan moeten deze wedstrijden een niet al te grote opgave voor de
Veenendalers zijn. De ervaring en routine, opgedaan in het jarenlange verblijf in
Nederlands topvolleybal, zal voor hen ongetwijfeld de doorslag kunnen geven. In
VCV-kringen is men dan ook zeer optimistisch gestemd en rekent men op een goede
afloop.
De Kapitein geeft kaart-
instructles aan zijn man
schappen.
IIEREN
Zoals gezegd draaiden de herenploegen
van VCV zeer behoorlijk en met iets meer
geluk zou naast het kampioenschap van de
junioren tevens meer ruimte zijn geweest
tot vreugde als de heren-I niet op het be
slissende moment door de knieën waren
gegaan en de heren-II in de eerste helft
van de competitie niet steeds met enkele
andere spelers had behoeven uit te ko
men. Vooral voor de laatste ploeg zou
dit zonder meer een promotie betekend
hebben. Heren-III deden wat van van hen
werd verwacht en deden in de derde
klas een behoorlijke duit in het zakje.
Deze altijd vechtlustige formatie heeft de
gehele competitie voor de meest verras
sende resultaten gezorgd, zowel in posi
tieve als in negatieve zin. Volledigheids
halve volgen hier de standenlijsten, bij
gewerkt tot 2 mei.
Ie klas.
1. Cito-2 24—43
2. VCV-1 24—37
3. Shot-1 23—36
4. Polonia-2 24—33
5. Valboval-3 2328
6. Cito-3 24—27
7. Phylos-1 24—23
8. Olympia-1 2423
9. USS-1 24—17
10. Olympia-2 2415
11. Nijenrode-1 2413
12. Athlon-1 24— 6
13. Set-Up 124— 4
De wedstrijd Valboval-3 tegen Shot-1,
waarvan de uitslag nog niet bekend is, is
dus doorslaggevend voor een eventuele
tweede plaats voor VCV.
2e klas.
1.-SOS-3 22—37
2. VCV-2 22—35
3. Polonia-3 2233
4. Valboval-4 22—27
5. Mars-122—21
6. VCM-1 22—21
7. Vriendenschaar 22—21
8. SSVU-1 22—16
9. VVZ-2 22—14
10. USS-2 21—12
I. Gevu-1 22—11
12. Salvo-1 21—10
Een tweede plaats voor de VCV reserves
dus. Als men bedenkt dat deze ploeg ver
loren heeft van de no's 5 en 10 in de on
gelukkige beginfase van de competitie,
dan spreekt dat boekdelen. De wedstrijd
USS-2 tegen Salvo-1 is voor deze klas nog
van verstrekkende betekenis.
Heren 3e klas.
1. DSO-2 19—33
2. Hercules-2 19—32
3. Polonia-4 1930
4. CGSI-1 19—23
5. Pioniers-1 1923
6. Vives-1 19—22
7. VCV-3 19—12
8. Salvo-3 19—10
9. Valboval-6 19— 8
10. SVC-2 19— 7
II. Polonia-6 100
Polonia-6 speelde in deze afdeling een
halve competitie. De strijd om het kam
pioenschap is tot op de laatste dag volop
spannend geweest.
De stand van de hoofdploeg-dames van
VCV is reeds eerder door ons gepubli
ceerd en zoals bekend moet a.s. zaterdag
Wij mochten weer dit jaar gedenken,
bevrijdingsdag, geen oorlog meer.
De vijand werd uit 't land gedreven,
't bezettingsleed werd opgeheven.
We kregen onze vrijheid weer.
Maar, ach, hoe dankbaar wij herdenken,
hoe groot ook onze vreugde zij:
Eén vijand is wel uitgedreven,
maar, velen zijn ons nog gebleven.
Ons mensen hart is lang niet vrij.
Want in ons woont de vrees, de hebzucht,
het onrecht, het getveld, de haat.
Wij zijn niet vrij van schuld en zonde,
waaraan w'als slaven zijn gebonden,
en wat zich toont in woord en daad.
Vijanden die van buiten dreigen,
zijn groot en machtig met elkaar.
Maar sterker zijn de kwade machten,
die in ons hart Uw wet verkrachten,
die onheil brengen en gevaar.
Bevrijdt ons, Heer, van deze krachten,
doe onze ogen open gaan.
Dat w'op ons pad Uw ster zien stralen
en inzien dat wij schroom'lijk dwalen,
al verder, God, bij U vandaan.
Gij zijt de vrijheid en de vrede,
die tot ons komt uit d' eeuwigheid.
Ach, laat Uw Geest ons hart doorstromen,
dan zal er waarlijk vrede komen.
Eerst dan zijn wij geheel bevrijd.
A. H.
Gezicht op weiland achter Epskamp op de Kerke-
wijk. Staat geheel onder water door inundatie
van Grebbelinie.
WEDVLUCHTEN
Uitslag van de op zondag 3 mei door
de SPV De Luchtpost gehouden wed
vlucht vanaf Bergen op Zoom met 284
duiven, welke werden gelost om 8 uur.
Afstand 105 km. T. Aarsen 1, 8; W. van
Ede 2; T. v. d. Broek 3, 5; J. J. Voogt 4;
J. van Oostrum 6; P. Wagensveld 7, 21;
C. ter Burg 9; A. Marcus 10; A. Vos
kuilen 11; H. Rustenhove 12; P. van
Schaik 13, 16; W. Gijsbertse 14; C. van
de Wetering 15; J. W. van Schaik 17;
W. Wagensveld 19; A. Rustenhove 20;
C. Gijsbertse 22; H. van Schaik 24; J.
van Hardeveld 27; E. Blauwendraad 37;
P. J. van Eist 40 en D. van Wijk 44.
In de Pr. Wilhelminaschool aan de Geerseweg werd ouderavond gehouden,
waarbij de ouders gelegenheid werd geboden het werk van hun kinderen te
komen bezichtigen. Veel moois was daarbij te zien, vooral de versiering der
lokalen met zelfgemaakte artikelen bood een leuke aanblik. Onder het genot
van een kopje koffie kon er tevens gepraat worden met de leerkrachten over de
diverse moeilijkheden van het aan hun zorgen toevertrouwde kroost. Na afloop
opende het hoofd der School, de heer W. Bulsink, de eigenlijke ouderavond.
Heel veel vaders en moeders gaven door hun aanwezigheid blijk mee te leven
met het wel en wee van hun kinderen.
Hierna werd opening van zaken ge
geven en de resultaten die men bereikt
had, weergegeven. Er zal een school
reisje georganiseerd worden met als
doel de Westerbouwing te Arnhem en
zandverstuiving. Verdere mededelingen
hierover zouden nog per circulaire be
kend gemaakt worden.
De heer D. Baas gaf een uiteenzet
ting over het werk in het algemeen,
waarbij hij vaak putte uit zijn rijke
bron van ervaring. Nadat de heer D.
Baas zijn referaat beëindigde met een
opwekking aan de ouders vooral te
zorgen voor een geregelde schoolgang
van hun kinderen, werden er nog en
kele vragen gesteld.
Als laatste programma-punt vóór het
einde van deze leerzame avond liet de
heer D. Brouwer dia's zien van het
vorige schoolreisje.
Wij ouders weten allen wel, dat er
(gelukkig) speciale scholen zijn voor
minder of meer gehandicapte kinderen.
Maar staan velen onder ons, vooral
vroeger, daar niet min of meer scep
tisch tegenover. Deze kinderen werden
vroeger vaak beschouwd als een rem
mende aanwezigheid in onze samen
leving. Mochten er onder ons zijn, die
hier nog aan twijfelen, laten zij zich
dan maar eens verstaan met de men
sen, die hun sporen op dit terrein reeds
verdiend hebben.
Het is wel verdrietig te moeten er
kennen, dat er zelfs nu nog ouders zijn,
die uit een soort valse schaamte hun
feitelijk misplaatste trots - en dus
eigen belang - laten prevaleren boven
het belang van hun kind. Op de ge
wone lagere scholen staan nog diverse
kinderen dagelijks figuurlijk gespro
ken „op hun tenen". Over de nasleep
hiervan nog maar niet gesproken.
Zo heeft de Pr. Wilhelminaschool
1 jongen op de Technische School kun
de beslissing vallen in degradatiewedstrij
den. De reservedames van VCV deden het
dit jaar niet zo best. De derde klas is wel
bijzonder laag voor een team dat straks
de taak van de hoofdploeg moet gaan
waarnemen. Helaas is in de damesafdeling
van VCV niet zo dik bezaaid met talent
hetgeen voor de toekomst zeker geen
rooskleurige aanblik geeft. De stand:
Dames 3e klas.
1. DSO-2 13—24
2. SVV-2 13—19
3. VCV-2 13—18
4. Vives-1 1316
5. SDO-2 13— 9
6. Olympia-2 78
7. CGSI-2 13— 3
8. Salvo-3 13— 0
Ook de overige verenigingen uit Vee
nendaal kwamen behoorlijk voor de dag.
De herenploeg van de KVSW „Weaving"
heeft zich in de tweede helft van de com
petitie behoorlijk hersteld van de zeer
povere resultaten uit de eerste helft. Men
heeft daardoor een zeker schijnende de
gradatie weten te ontlopen. Opmerkelijk
is het eerste optreden van de herenploeg
van de SKF in de derde klas. Geen en
kele thuiswedstrijd ging verloren, ter
wijl uit de uitwedstrijden slechts enkele
puntjes konden worden weggesleept. Niet
temin een trots record „ongeslagen in
eigen huis". DEOS debuteerde in de bond
met een goede plaats in de middenmoot
van de derde klas. De standen:
Dames 2e klas.
1. CGSI-1 20—35
2. DSO-1 20—35
3. Salvo-1 20—30
4. Cito-3 20—20
5. SSVU 20—19
6. Weaving-1 2019
7. Shot-2 20—17
8. Athlon-320—12
9. Animo-1 2012
10. Phylos-2 20— 5
11. UVV-1 20— 4
Heren 2e klas.
1. Hercules-1 2241
2. SVC-1 22—35
3. Salvo-2 22—29
4. SVV-2 22—25
5. UPS-1 22—25
6. Valboval-522—24
7. Unitas-1 22—21
8. Phylos-2 21—17
9. Animo-1 2214
10. Weaving-1 22—10
11. USS-3 22— 4
12. Cito-4 21— 1
Heren 3e klas-D.
1. Shot-3 18—31
2. VVZ-3 18—25
3. USS-5 18—23
4. SCDE-1 18—19
5. SKF-1 18—18
6. Pol-5 18—18
7. SNS-1 18—16
8. VVV-1 10—13
9. Athlon-2 18— 7
10. UVV-2 18— 2
Heren 3e klas-B.
1. VCM-2 14—24
2. Boni-1 14—22
3. Tibra-1 14—21
4. Shot-2 14—18
5. DEOS-1 14— 9
6. De Valk 14—9
7. SSVU-3 14— 5
8. VVZ-4 14— 4
nen plaatsen. Dat dit besluit verant
woord is, moge blijken uit de goede
rapporten. Nog 2 jongens zullen weldra
volgen. Verder volgen 3 jongens de
avond-opleiding voor deze Technische
School.
Voorwaar een mooi resultaat en zeker
een stimulans voor het onderwijzend
personeel om met dit zo moeilijke werk
door te gaan. Er wordt tevens aan
voetbalcompetities gedaan, schoolzwem
men en aan de Veilig Verkeersexamens
(vorig jaar slaagden alle deelnemers).
Daarom ouders van deze kinderen,
volgt uw zoon of dochter op de voet.
Dat is een geweldige morele steun voor
hen, die uw kind dét trachten bij te
brengen, wat voor ons als ouders on
bereikbaar is. Voor het verlaten der
school vrage men vooral het advies van
het schoolhoofd. Daarna vindt bege
leiding plaats door de Nazorg-Commis
sie, hier ter plaatse onder leiding van
onze industriepredikant, ds. A. Ter
louw. Dit bestuur vormt de onmisbare
schakel tussen de maatschappij en de
ouders.
Twee leerlingen van de
Pr. Wilhelminaschool druk
aan het werk.
