Land van wijde verten en eeuwig ruisende bossen J b-J' v "ft '^11 STAND VAN ZAKEN BIJ WONINGBOUW IN VEENENDAAL Z GEWICHTIG! BANK RENSWOUDE EDE DERDE BLAD „DE VALLEI" VRIJDAG 22 MEI 1964 Nr 41 WISSELENDE JAARGETIJDEN MAKEN HET LANDSCHAP ALTIJD WEER EVEN MOOI Set 1 EXCLUSIEF WERKSTUK VAN VEENENDAALSE IMKERS WERD IN DORDRECHT BEWONDERD AANTAL WONINGZOEKENDEN 1008 Vrije sector PARTICULIERE BOUW RUSTVERSTOORDERS Bromfietsdiefstal, dader spoedig gegrepen COLLECTE ROODE KRUIS Onbewoonbaar W oningzoekenden Het weegt licht en 't staat Agentschap Veenendaal Kerkewyk 61 - Tel. 3941 DOOR ADRIAAN P. DE KLEUVER Met twee tekeningen van de schrijver Onze Gelderse Vallei is mooi. Dat kunnen de duizenden die met mij op excursie geweest zijn u op staande voet vertellen. En dat begrip heb ik ze heus niet aan gepraat. Dat behoefde niet. Iets dat van zichzelf mooi is, dat behoeft men niet aan te prijzen. Dat verkoopt zichzelf. En zo komt het dat ieder jaar opnieuw op mijn excursies bekenden komen. Hel zijn vrienden geworden, van mij en van de Gelderse Vallei. Want of men in het voorjaar komt als de Lentefee over boom en struik een frêle meigroen waas tovert of in de hoog-zomertijd met haar volrijp groen, of wanneer in de herfst veld en beemd die wondere tinten van kopergeel tot oker krijgen of een papierblank sneeuwvel andermaal als een onbeschreven blad over de open vlakten ligt gespannen, het is imposant. En zo is het ook met de be geleidende bosranden. Nu eens woelt een zacht briesje door de toppen van het donkere naaldhout, dan weer buldert een orkaan door het beukenbos. De zon kan branden op de kaalslag en de open boswegen en ons loom maken. En moeder na tuur kan een fijnzinnig kunstenares zijn, die tegen een staalblauive winterhemel het fijne herkenbaar etst. Wat zijn wij toch een geluksvogels! Vreemdelingen moeten er verre reizen voor over hebben om het te komen ontdekken. Wij hebben dat alle maal om ons heen, ja, en dan in zulk een overrompelende hoeveelheid dat het kiezen je moeilijk wordt. Een vorige maal zijn wij in het buurt schap Achterberg blijven steken. Nu houden de mensen daar er niet van begluurd te worden. Wie wel? Maar de bewoners van Stuivenes moeten het mij maar niet kwalijk nemen dat ik altijd weer naar die oude donjon móét kijken,die tegen hun boerderij aanleunt. De geschiedenis van die oude woon toren Stuivenes ligt verzonken in de bodemloze put van onze historie, 'k Heb daarom een reconstructie van het landschap om Stuivenes getekend zo als dat er omstreeks 1500 - 1600 moet hebben uitgezien. provinciestadje. Wie het weet gaat er van genieten. De massa raakt dat niet eens. Zo we ten de echte natuurgenieters deze weg wel te vinden. Het zijn - maar gelukkig - tientallen en geen stroom van kij kers. 'k Zou bang zijn dat je dan horen en zien zou vex-gaan Laat het daar, wat de recreatie betreft maar rustig blijven. Waar „de Oude Veense bomen" - het tracé van de Veenendaalseweg - juist boven aan de Tijmse hucht onze auto weg kruist, stappen wij even af, zetten RECONSTRUCTIETEKENING VAN HET OUDE MIDDELEEUWSE STUIVENES. Onze tekenaar heeft opmetingen ver richt cn zo deze reconstructie kunnen ma ken. De vensters waren lang en smal en het dak was hoger. Ook is de toren ver laagd geweest. De er tegen staande boer derij is later aangebouwd. Eens stond de donjon geheel zelfstandig. Een merk waardig type verdedigbare boerderij, zoals er in onze omgeving tientallen ge staan hebben. Alleen het oude landschap bleef hetzelfde. Maar goed, wij zouden het over de natuur hebben. De gemeente Rhenen heeft de toeristen wel zeer aan zich verplicht door dwars over de berg die prachtige toeristische autoweg te leg gen. 't Jonge, wat een uitzicht over de vallei heb je daar. Je kunt er ook heerlijk fietsen en wandelen. Ver weg doemt de heuvelrug tussen Lunteren en Wageningen en daar midden in de val lei ligt het bezige Veenendaal, waar van het huizenconglomeraat als cellen van een reusachtige bijenkorf al maar uitgebouwd wordt. Daar zoemen en dreunen de machines en puilen de mensen in 't schafttijd als hongerige bijen de fabriekspoorten uit. Daar be merkt men hier niets van. De meeste autobezitters hebben terecht (of ten onrechtevoortdu rend een reuze haast. Waarom zou je je kostbare tijd verbeuzelen door die autoweg te nemen? Want 't is daar zo verlokkelijk om je wagen stil te zetten, 't Is met deze weg als met een échte Rembrandt die hangt in een klein museum van een de fiets tegen een boom en lopen wat naar beneden, waar een open plek ons een zó machtig panorama over de vallei verschaft, dat wij dit voor gen geld zouden willen missen, 't Is m-nr te hopen dat daar tenminste de bungalow bouw nooit zal doordringen. Terwijl wij daar wat over onze ver bazing stonden heen te komen was een egel komen aantippelen. Die had be paald ergens lucht van gekregen. En jawel, in één greep had het spitse snuitje een hazelworm te pakken, zo'n pootloze hagedis, die lekker lag te zon nen. Ach ja, zo gaat dat in de natuur. Daar leeft het één van het ander. Zo komt er nooit van iets te veel! Bij de Tijmse hucht gaan wij rustig door. Tenzij u naar Roodland moet. Maar sinds er een andere leiding aan het hoofd van die mooie camping staat heet het daar ook Tijmse Hucht. Dat „rood" geurde bepaald té veel naar zeker partijrose. Wij dan maar verder die unieke autoweg op, waar je ook gerust mag fietsen. Een intieme laan van gebochelde berken voert ons naar de leemkuil. Die kent ieder wel. Geen wonder, want dat is een schoon plekje. En een hoogst merkwaardig plekje. Toen de ijstijd nog in volle gang was werd hier een enorme schol keileem omhoog gestuwd. Dergelijke plekken herken je direct. Er is er een bij het fietspad naar Amerongen (over Prattenburg) waar zomer en winter een plas water staat, het gehele Egelmeer bestaat er uit en bij de Oude Grintweg is óók zo'n plek. Hier, bij de leemkuil, haalden de boe ren van Achterberg het leem voor de deel. De bodem is hier zó ondoorlaat- baar, dat in die kuil altijd water staat. Het wemelt er van watersalamanders HET HUIS LAAR BIJ RHENEN ca. 1630 Deze oude tekening laat ons nog het huis Laar zien. Later kwam het goed aan de familie Levendaal, die de naam Laar veranderde in die van zichzelf. Zo werden Laar en Lcvendaal hetzelfde. Maar als in zo veel gevallen, zo ging het ook hier. De deftige erfschoutcn van de stad Rhenen lieten het oude Laar afbreken en zetten welhaast op dezelfde plaats een nieuw, deftig huis dat sindsdien officieel Levendaal zou heten. En de zgn. duizendjarige linde dan? Die staat er niet op. Dat kan wel een sprookje zyn. Zelfs geleerde heren fantaseren wel eens bij tijd en wyle. i v>. L J m mmmmm i-i HET HUIS REMMERSTEIN Het oude kasteeltje aan de Cuneraweg is verdwenen en maakte plaats voor het huidige pompeuze landhuis dat op de berg gebouwd werd. Het oude Remmer- stein stond naast de vermaarde ronde duiventoren, waar die reuzen dikkoppen voor sensatie zorgden, 'k Heb ze al jaren in de Hel en daar zien wij die knoflook- padjes wel eens rondscharrelen. Waarom nu zo veel trammelant gemaakt voor zo iets gewoons? Sensatiezuchtmeer niet. en allerlei vreemdsoortige watermon sters. Van hier naar het Remmersteinse bos is maar een luttel aantal stappen. Héél oud geboomte wisselt daar af met statige beukenlanen, 't Is myn liefste verblijf op de berg. Er is een vriendelijke boswachter en om nog minder last te hebben geeft U zich maar onverwijld op als lid van Na tuurmonumenten (kan bij my en kost f 5,per jaar), dan mag U er zo in. Dan kunt U praktisch overal terecht. Behalve in de Prattenburgse bossen, waar men aparte kaarten moet hebben. Een eindje van het landhuis Rem- merstein af zult u het „Duitse zwem bad" vinden. Misschien hebben er wel eens Duitsers gezwommen toen op het huis de Duitse staf zat, maar het was het privé-bad van de voormalige land goed bezitters. Die hadden ook dat schitterende park laten aanleggen. Dat is nu wat verwaarloosd, maar de toren hoge mammouth bomen (tequoia's) uit Californië, de wijd uitwaaierende ce ders van de Libanon en die zeldzame tempelboom uit Japan, ja ook de hui zenhoge rhododendronbossen met in het voorjaar hun pracht van paars en wit, dat alls is mogelijk nóg mooier, nu het er zo natuurlijk uitziet. Door de slechte verzorging kregen de wilde rozen hun kans. In de herfst ziet het terrein rood van de rozenbottels. En dan komen de pestvogels en de koperwieken. Dan wemelt het in de douglassparren en de vele soorten levensbomen van goud haantjes en mezenspul, van sijsjes en trekkende kneuen. En dan gaan wij maar weer dwalen door de bossen. Over bospaadjes, waar kersverse reeënprenten ingetript staan, een enkele keer de zwaar ingetrapte sikkels van Evert, de ruige wilde var- kensbeer, en zowaar óók wel eens het haastig loopspoor van een vosje. Die reeën zijn hier alledaagse verschijning geworden. Lichtvoetig wisselen zij over de bospaadjes en gaan op lavei aan de bosranden. Voor de stedeling een bele venis. Maar onze „greune bedstee" - zo noemde ons voorgeslacht de berg wel eens - is geen dierenpark. Wie wat zien wil moet zich koest houden en de gewoonten van de dieren in acht ne men! Zo blijft ruige Evert ons, mensen, liever uit de buurt, 't Heb Abraham al gezien en één keer in mijn lange loop baan als veldbioloog ontmoette ik in de bossen van Unitas, dicht bij het Egelmeer, een zeug met kleine rock 'n roll gestreepte biggetjes. Geloof niet direct de helden onder u zo'n woesteling ga ik wél uit de weg. Die valt aan, omdat zij haar jongen in ge vaar acht. Koel en schemerig zijn onze zomer se bossen, 't Beste bemerkt men dat na een poosje over bloedhete vlak ten gezworven te hebben. Bij de stompen eikenhakhout tref je tus sen toefen kussenmos al vroeg de botergele cantharellen. Dan is de bosbessentijd al voorbij. Wie kan de verleiding weerstaan niet een handvol te plukken? Dwaas kijkt men elkaar dan aan. En lacht! Net een geblauwde spijker, die lippen. Dat zoen je er zelfs niet af. 't Slijt er wel weer af. Ik weet een paar plekjes waar de rode bosbes groeit. Vreemd geval is dat: bloemen en rijpe bessen aan één plant. Het plukken van bosbessen behoort zo'n beetje tot de Veense folklore. Ieder jaar gaan hele troepen op pad. Het resultaat van da genlang met gekromde rug over de grond kruipen zie je dan op grote, platte manden in de stadse fruitwin kels staan. Monnikenwerk en dat hand je vol zelfgeplukte bessen dwingt al respect af voor die taaie volhouders. Wat u liever niet plukken moet, dat zijn de takken van de zo mooi met ijle toefen bloeiende krentenboompjes. Heus, dat lijkt nergens op. En in de herfst, dan moeten de takken met warmrood blad van de Amerikaanse eiken het óók al zo ontgelden. Om van de gejatte kerstbomen maar te zwij gen. Weet u wat het gevolg is? De bos- eigenaar sluit zijn bezit af. En gelijk heeft hij. Stel dat iemand in het donker uw perkje met tulpen of hyacinthen komt roven, wat zou u dan als een briesende leeuw met een gezicht van zeven da gen slecht weer rondlopen! Die bos- eigenaar kan zulke ongedisciplineerde bezoekers missen als kiespijn. 't Is toch wel te begrijpen waarom de singels krent en vogelkers aange plant werden. Dat de Virginiase vogel kers de bijnaam „bospest" kreeg, daar kan de struik niets aan doen. Al dat zaad slaat maar op. Het kost héél wat tijd om die opslag op te ruimen. Er komen troepen vogels op af. Juist, dat is het. En die vogels vreten onder de bedrijven door miljarden schadelijke insecten op. Neen, die aanplant van de besheesters is geen vorm van vogel- philantropie; het doel is commercieel. Doe er dan .ook niet aan mee, aan die stroperij. Langs de oude grintweg staan een paar bijzonder aardige dingen. In de buurt van de boswachterswoning heeft zich in een eikenhoutenwal de bos- rank gevestigd. Die is vast ontsnapt uit het oude park daar boven. Even als de bergvlieren, die je overal tegen komt. de Grebbeberg af tot in de Hel toe. Soms zie je werkelijk interessante dingen. Zo vond een vriend van mij daar in de buurt eens een erg zeld zame roos. Daar ben je écht blij mee, want hoe rijker ons gebied is, hoe lie ver wij het hebben. Onze streek staat nu al bekend als de rijkste op botanisch gebied. Ik zei het u reeds: ze komen van heinde en verre naar ons toe om hier een kijkje te kunnen nemen. En juist dié mensen zijn voor ons het goede voorbeeld. Ze weten dat wij er niet van houden dat alles leeg geroofd wordt. En daar hou den ze zich vanzelfsprekend aan. Wat ze elders doen, dat raakt mij niet. Daar zullen ook wel lieden wonen die het goed met de natuur menen. Rhenen strekt zich nog wat verder uit dan de Provinciale weg Elst-Vee- nendaal. Dat gedeelte komt evenwel aan de beurt zodra wij wat rond Ame rongen gaan speuren naar mooie plek jes. Ons mooie Zuidoost-Utrecht is daaxwoor een onuitputtelijke bron. Adriaan P. de Kleuver. HET IIUIS LEVENDAAL Dit huis verving dan het oude Laar. En vraagt U het mij, dan is die beroemde „1000-jarige linde dezelfde boom die midden in de hof staat. Misschien is ze niet ouder dan, laten.we zeggen, een dikke 300 jaar! Een vergelijking met soortgelijke dikke lindebomen gaat in dit geval wel op. Dezer dagen hield de vereniging tot bevordering van de bijenteelt in Dor drecht voor de 25ste maal de jaarlijkse bijenmarkt op het sfeervolle Beverwycks- plein aldaar. De publieke belangstelling voor deze jubileummarkt was groot, niet alleen van de echte imkers, maar ook veel outsiders bewonderden de ingezon den werkstukken. Een van de grootste attracties vormde wel de demonstratie korfvlechten waar voor twee bejaarde imkers uit deze streek van Dordrecht gekomen waren. In 't ge heel niet nerveus door de vele ogen, die op hen gericht waren, maakten zij op deskundige wijze en in hoog tempo de ene bijenkorf na de andere. Voor slechts luttele bedragen gingen deze werkstukken van de hand. Een wel bijzonder exclusief exemplaar werd ver vaardigd door de twee imkers, de 75-ja- rige heer T. van Egdom van het Beneden eind te Veenendaal en de 74-jarige heer M. Dekker van de Dragonderweg. Zij hadden uit stro de beschermheilige van de imkers Sint Ambrosius uitgebeeld. Dit pronkstuk werd door de aanwezigen op de bijenmarkt in Dordt ten zeerste be- woncerd. Het lag voor de hand dat er al spoedig kopers kwamen opdagen. De twee Am- brosiussen werden tenslotte verkocht aan de rijksconsulent voor de bijenteelt Ir. J. Mommers uit Tilburg en een imker uit Den Haag. Voordat de sinten naar hun nieuwe eigenaars gingen, poseerden de heren van Egdom en Bekker nog even bij hun cre aties. (Zie foto). In een nota aan de leden van de Raad geeft het college van B en W der gemeente Veenendaal een uitvoerig overzicht over de stand van zaken in de woningbouw in deze gemeente alsmede een gespecificeerd uit treksel over het aantal woningzoekenden. Wij laten de gegevens, die het gemeentebestuur verstrekte hieronder volgen: lilUWj I lij 11" HhjP iti de fabrikantenvereniging is, in verband met de gewijzigde premiebedragen en de daarmee samenhangende huurprijzen ver zocht om uitstel van de aanvangstermijn. Hierop is door de bevoegde instantie nog geen beslissing genomen. In 1962, '63 en '64 tot heden werd pre mie toegekend voor de bouw van resp. 86, 69 en 62 woningen. Van het contingent 1962 is nog in aanbouw een complex van 59 woningen in het Schrijverspark. Van deze woningen zal een gedeelte omstreeks juli/aug. gereed zijn, terwijl het gehele bouwopject omstreeks sejt./okt. zal zijn voltooid. Wat het sontingent 1963 betreft wordt medegedeeld dat nog 38 woningen in de Schrijverswijk in aanbouw zijn. Deze woningen zullen omstreeks jan./ febr. 1965 worden opgeleverd. Voorts is aan de N.V. Bouwfonds Nederland se gemeenten premie toegekend voor de bouw van 27 woningen in het com plex „De Engelenburg". Met de bouw hiervan zal binnen afzienbare t(jd worden begonnen. Voor 1964 werd premie toegekend voor de bouw van resp. 14 woningen aan de Gladiolenstraat te bouwen door Patr. Bouwvereniging en 48 etagewoningen in de Schrijverswijk van de Fabrikantenver eniging Veenendaal. Met de bouw van eerstgenoemd com plex is reeds begonnen. De bouw zal omstreeks febr. 1965 zijn voltooid. Met de bouw van het complex van 48 etagewoningen voor de industrie is men nog niet begonnen. Door het bestuur van In 't kippenhok behoort geen vos Net zo min als een transistor in het bos 'n Vos in 't kippenhok verwekt spektakel Nervositeit en angstgekukel 'k zou me erg gelukkig prijzen Als men de wandelaars er op ging wijzen Dat 'n radio, die de rust verstoord Geheel niet in het bos behoort Want stilte en rust zijn uiteraard In deez' gejaagde tijd veel waard Maar wat doe je tegen zo'n obcessie 't Veroorzaakt, dat horend, 'n depressie Bij ieder, die natuurschoon mint En muziek in 't bos maar storend vindt 't Verstoren van serene stilte en rust (Is elke boswandelaar zich bewust) Druist tegen alle gevoelens in Verwekt bij zeer velen tegenzin Transistors radio's, alsook de vos Horen echt niet thuis in 't bos Op vossen wordt aldoor gejaagd Maar 'k heb me vaak reeds afgevraagd Waarom mon in 't bos geen muziek verbied Wat komt terecht van 't vogellied Dat men nu alom in de bossen hoort 't Is muziek van 'n veel beter soort Dan de transistor presenteert Hopelijk worden ilj nog eens geweerd. J. M. Reeds dinsdag 12 mei miste D. J. Vlas- tuin alhier zijn bromfiets, doch daar hij aanvankelijk aan een misplaatste grap dacht, deed hij eerst vrijdag officieel aan gifte. Nog dezelfde avond kwam de politie van Renswoude in actie en wist spoedig de 16-jarige dader, een jongeman uit de omgeving, te grijpen. De bromfiets kwam onbeschadigd tevoorschijn en kon aan de rechtmatige eigenaar teruggegeven wor den. Van 25 mei tot 6 juni zullen te Rens woude enkele vrijwilligers langs de hui zen gaan om een ieders gave voor het Roodc Kruis in ontvangst te nemen. Vele tienduizenden hebben in de loop der jaren op de een of andere wijze pro fijt gehad van het werk van deze inter nationale organisatie, die al zolange tijd op voorbeeldige wijze haar werk gedaan heeft. Men behoeft hier maar even terug te denken aan de laatste wereldoorlog, toen het Roode Kruis het westen des lands voor de hongerdood wist te be waren door het uitwerpen van voedsel- paketten en hst aanvoeren van voedsel d.m.v. vrachtwagens. Doch niet minder belangrijk is het werk in vredestijd. Naast de ziekenverpleging en het zgn. wellfarewerk, is daar o.a. de lectuur voorziening en heel belangrijk is wel de bloedtransfusiedienst. Dit alles kost handenvol geld. Stuurt daarom de collectanten niet met lege handen weg. Het kan een mensenleven kosten! Brengt Uw offer met liefde. In de jaren 1962, 1963 en 1964 tot heden werd rijksgoedkeuring verleend voor de de particuliere bouw (zgn. vrije sector), bouw van resp. 15, 11 en 7 woningen in Deze bouw is praktisch geheel gereali seerd. In de jaren '63 en '64 werden 14 wo ningen afgebroken. Twee onbewoonbaar verklaarde woningen zijn weliswaar on bewoond, maar nog niet afgebroken. Twaalf van de in deze jaren onbewoon bare verklaarde huizen worden nog be woond. Het totaal aantal woningzoekenden in de gemeente Veenendaal bedraagt 1008 w.o. 749 ongehuwden en gehuwden met ten hoogste een kind. Deze categorie kan naar leeftijd en aantal als volgt worden gespecificeerd: 34 jaar 24, 33 jaar 14, 32 jaar 13, 31 jaar 11, 30 jaar 8, 29 jaar 22, 28 jaar 33, 27 jaar 61, 26 jaar 126, 25 jaar 135, 24 jaar 124, 23 jaar 80, 22 jaar 51, 21 jaar 33, 20 jaar 10 en 19 jaar 4. Aantal woningzoekenden met meer dan twee kinderen 13. Woningzoekenden o.v.m. te ontruimen woningen 24. Toegewezen ontruimingsvordering door de kanton rechter 21. Gezinnen, wonende in ver kochte woningen welke t.z.t. hun woning aan eigenaren beschikbaar moeten stellen 109. Voorkeurswoningen voor rijksambte naren e.d. 14. Woningzoekenden buiten de gemeente, die niet over een ruilobject beschikken 29. Woningzoekenden, buiten de gemeente die wel over een ruilobject beschikken 20. GEMEENTE EDE Ingevolge overeenkomsten, gesloten tus sen Nederland enerzijds en ondervermel- de landen anderzijds, kan, uitsluitend voor toeristische reizen naar en van deze lan den, gebruik worden gemaakt van een Nederlands paspoort, dat nog geen 5 jaren is verlopen. Vorenbedoelde landen zijn: België Luxemburg Duitsland Monaco Frankrijk Oostenrijk Italië Zwitserland e Meer en meer verlangen J mannen in kostuums J LICHTGEWICHT. Koppel dit lekker luchtige aan het volmaakte betere. Dat is J in kostuums wat de J STIJLGROEP GRONIN- GEN maakt. Een kostuum, J waarin U er bij élke ge- J 0 legenheid helemaal als HEER uit zult zien. deNHM biedt méér aan spaanders Sparen op een spaarrekening 31/2% of spaardeposito 4% bij de N.H.M. betekent ook: veilig en vertrouwd sparen gemakkelijk sparen (geen geloop met boekjes) volledige bankservice geen kosten Vraag telefonisch toezending van onze spaarfolder. NEDERLANDSCHE HANDELSMAATSCHAPPIJ

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1964 | | pagina 5