Land van wijde verten en eeuwig ruisende bossen
J
b-J' v "ft '^11
STAND VAN ZAKEN BIJ WONINGBOUW
IN VEENENDAAL
Z GEWICHTIG!
BANK
RENSWOUDE
EDE
DERDE BLAD „DE VALLEI"
VRIJDAG 22 MEI 1964
Nr 41
WISSELENDE JAARGETIJDEN
MAKEN HET LANDSCHAP ALTIJD WEER EVEN MOOI
Set 1
EXCLUSIEF WERKSTUK
VAN VEENENDAALSE
IMKERS WERD IN
DORDRECHT BEWONDERD
AANTAL WONINGZOEKENDEN 1008
Vrije sector
PARTICULIERE BOUW
RUSTVERSTOORDERS
Bromfietsdiefstal, dader
spoedig gegrepen
COLLECTE ROODE KRUIS
Onbewoonbaar
W oningzoekenden
Het weegt licht
en 't staat
Agentschap Veenendaal Kerkewyk 61 - Tel. 3941
DOOR
ADRIAAN P. DE KLEUVER
Met twee tekeningen
van de schrijver
Onze Gelderse Vallei is mooi. Dat kunnen de duizenden die met mij op excursie
geweest zijn u op staande voet vertellen. En dat begrip heb ik ze heus niet aan
gepraat. Dat behoefde niet. Iets dat van zichzelf mooi is, dat behoeft men niet aan
te prijzen. Dat verkoopt zichzelf. En zo komt het dat ieder jaar opnieuw op mijn
excursies bekenden komen. Hel zijn vrienden geworden, van mij en van de
Gelderse Vallei. Want of men in het voorjaar komt als de Lentefee over boom en
struik een frêle meigroen waas tovert of in de hoog-zomertijd met haar volrijp
groen, of wanneer in de herfst veld en beemd die wondere tinten van kopergeel tot
oker krijgen of een papierblank sneeuwvel andermaal als een onbeschreven blad
over de open vlakten ligt gespannen, het is imposant. En zo is het ook met de be
geleidende bosranden. Nu eens woelt een zacht briesje door de toppen van het
donkere naaldhout, dan weer buldert een orkaan door het beukenbos. De zon kan
branden op de kaalslag en de open boswegen en ons loom maken. En moeder na
tuur kan een fijnzinnig kunstenares zijn, die tegen een staalblauive winterhemel het
fijne herkenbaar etst. Wat zijn wij toch een geluksvogels! Vreemdelingen moeten
er verre reizen voor over hebben om het te komen ontdekken. Wij hebben dat alle
maal om ons heen, ja, en dan in zulk een overrompelende hoeveelheid dat het
kiezen je moeilijk wordt.
Een vorige maal zijn wij in het buurt
schap Achterberg blijven steken. Nu
houden de mensen daar er niet van
begluurd te worden. Wie wel? Maar
de bewoners van Stuivenes moeten het
mij maar niet kwalijk nemen dat ik
altijd weer naar die oude donjon móét
kijken,die tegen hun boerderij aanleunt.
De geschiedenis van die oude woon
toren Stuivenes ligt verzonken in de
bodemloze put van onze historie, 'k
Heb daarom een reconstructie van het
landschap om Stuivenes getekend zo
als dat er omstreeks 1500 - 1600 moet
hebben uitgezien.
provinciestadje. Wie het weet gaat
er van genieten.
De massa raakt dat niet eens. Zo we
ten de echte natuurgenieters deze weg
wel te vinden. Het zijn - maar gelukkig
- tientallen en geen stroom van kij
kers. 'k Zou bang zijn dat je dan horen
en zien zou vex-gaan Laat het daar,
wat de recreatie betreft maar rustig
blijven.
Waar „de Oude Veense bomen" - het
tracé van de Veenendaalseweg - juist
boven aan de Tijmse hucht onze auto
weg kruist, stappen wij even af, zetten
RECONSTRUCTIETEKENING VAN HET
OUDE MIDDELEEUWSE STUIVENES.
Onze tekenaar heeft opmetingen ver
richt cn zo deze reconstructie kunnen ma
ken. De vensters waren lang en smal en
het dak was hoger. Ook is de toren ver
laagd geweest. De er tegen staande boer
derij is later aangebouwd. Eens stond de
donjon geheel zelfstandig. Een merk
waardig type verdedigbare boerderij,
zoals er in onze omgeving tientallen ge
staan hebben. Alleen het oude landschap
bleef hetzelfde.
Maar goed, wij zouden het over de
natuur hebben. De gemeente Rhenen
heeft de toeristen wel zeer aan zich
verplicht door dwars over de berg die
prachtige toeristische autoweg te leg
gen. 't Jonge, wat een uitzicht over de
vallei heb je daar. Je kunt er ook
heerlijk fietsen en wandelen. Ver weg
doemt de heuvelrug tussen Lunteren en
Wageningen en daar midden in de val
lei ligt het bezige Veenendaal, waar
van het huizenconglomeraat als cellen
van een reusachtige bijenkorf al maar
uitgebouwd wordt. Daar zoemen en
dreunen de machines en puilen de
mensen in 't schafttijd als hongerige
bijen de fabriekspoorten uit. Daar be
merkt men hier niets van.
De meeste autobezitters hebben
terecht (of ten onrechtevoortdu
rend een reuze haast. Waarom zou
je je kostbare tijd verbeuzelen door
die autoweg te nemen? Want 't is
daar zo verlokkelijk om je wagen
stil te zetten, 't Is met deze weg
als met een échte Rembrandt die
hangt in een klein museum van een
de fiets tegen een boom en lopen wat
naar beneden, waar een open plek ons
een zó machtig panorama over de vallei
verschaft, dat wij dit voor gen geld
zouden willen missen, 't Is m-nr te
hopen dat daar tenminste de bungalow
bouw nooit zal doordringen.
Terwijl wij daar wat over onze ver
bazing stonden heen te komen was een
egel komen aantippelen. Die had be
paald ergens lucht van gekregen. En
jawel, in één greep had het spitse
snuitje een hazelworm te pakken, zo'n
pootloze hagedis, die lekker lag te zon
nen. Ach ja, zo gaat dat in de natuur.
Daar leeft het één van het ander. Zo
komt er nooit van iets te veel!
Bij de Tijmse hucht gaan wij rustig
door. Tenzij u naar Roodland moet.
Maar sinds er een andere leiding aan
het hoofd van die mooie camping staat
heet het daar ook Tijmse Hucht. Dat
„rood" geurde bepaald té veel naar
zeker partijrose. Wij dan maar verder
die unieke autoweg op, waar je ook
gerust mag fietsen. Een intieme laan
van gebochelde berken voert ons naar
de leemkuil. Die kent ieder wel. Geen
wonder, want dat is een schoon plekje.
En een hoogst merkwaardig plekje.
Toen de ijstijd nog in volle gang was
werd hier een enorme schol keileem
omhoog gestuwd. Dergelijke plekken
herken je direct.
Er is er een bij het fietspad naar
Amerongen (over Prattenburg) waar
zomer en winter een plas water staat,
het gehele Egelmeer bestaat er uit en
bij de Oude Grintweg is óók zo'n plek.
Hier, bij de leemkuil, haalden de boe
ren van Achterberg het leem voor de
deel. De bodem is hier zó ondoorlaat-
baar, dat in die kuil altijd water staat.
Het wemelt er van watersalamanders
HET HUIS LAAR BIJ RHENEN ca. 1630
Deze oude tekening laat ons nog het huis Laar zien. Later kwam het goed aan de
familie Levendaal, die de naam Laar veranderde in die van zichzelf. Zo werden Laar
en Lcvendaal hetzelfde. Maar als in zo veel gevallen, zo ging het ook hier. De deftige
erfschoutcn van de stad Rhenen lieten het oude Laar afbreken en zetten welhaast op
dezelfde plaats een nieuw, deftig huis dat sindsdien officieel Levendaal zou heten.
En de zgn. duizendjarige linde dan? Die staat er niet op. Dat kan wel een sprookje
zyn. Zelfs geleerde heren fantaseren wel eens bij tijd en wyle.
i v>. L J
m mmmmm
i-i
HET HUIS REMMERSTEIN
Het oude kasteeltje aan de Cuneraweg is verdwenen en maakte plaats voor het
huidige pompeuze landhuis dat op de berg gebouwd werd. Het oude Remmer-
stein stond naast de vermaarde ronde duiventoren, waar die reuzen dikkoppen
voor sensatie zorgden, 'k Heb ze al jaren in de Hel en daar zien wij die knoflook-
padjes wel eens rondscharrelen. Waarom nu zo veel trammelant gemaakt voor
zo iets gewoons? Sensatiezuchtmeer niet.
en allerlei vreemdsoortige watermon
sters.
Van hier naar het Remmersteinse bos
is maar een luttel aantal stappen.
Héél oud geboomte wisselt daar af
met statige beukenlanen, 't Is myn
liefste verblijf op de berg. Er is een
vriendelijke boswachter en om nog
minder last te hebben geeft U zich
maar onverwijld op als lid van Na
tuurmonumenten (kan bij my en kost
f 5,per jaar), dan mag U er zo in.
Dan kunt U praktisch overal terecht.
Behalve in de Prattenburgse bossen,
waar men aparte kaarten moet hebben.
Een eindje van het landhuis Rem-
merstein af zult u het „Duitse zwem
bad" vinden. Misschien hebben er wel
eens Duitsers gezwommen toen op het
huis de Duitse staf zat, maar het was
het privé-bad van de voormalige land
goed bezitters. Die hadden ook dat
schitterende park laten aanleggen. Dat
is nu wat verwaarloosd, maar de toren
hoge mammouth bomen (tequoia's) uit
Californië, de wijd uitwaaierende ce
ders van de Libanon en die zeldzame
tempelboom uit Japan, ja ook de hui
zenhoge rhododendronbossen met in het
voorjaar hun pracht van paars en wit,
dat alls is mogelijk nóg mooier, nu het
er zo natuurlijk uitziet. Door de slechte
verzorging kregen de wilde rozen hun
kans. In de herfst ziet het terrein rood
van de rozenbottels. En dan komen de
pestvogels en de koperwieken. Dan
wemelt het in de douglassparren en de
vele soorten levensbomen van goud
haantjes en mezenspul, van sijsjes en
trekkende kneuen.
En dan gaan wij maar weer dwalen
door de bossen. Over bospaadjes, waar
kersverse reeënprenten ingetript staan,
een enkele keer de zwaar ingetrapte
sikkels van Evert, de ruige wilde var-
kensbeer, en zowaar óók wel eens het
haastig loopspoor van een vosje. Die
reeën zijn hier alledaagse verschijning
geworden. Lichtvoetig wisselen zij over
de bospaadjes en gaan op lavei aan de
bosranden. Voor de stedeling een bele
venis. Maar onze „greune bedstee" -
zo noemde ons voorgeslacht de berg
wel eens - is geen dierenpark. Wie wat
zien wil moet zich koest houden en de
gewoonten van de dieren in acht ne
men!
Zo blijft ruige Evert ons, mensen,
liever uit de buurt, 't Heb Abraham al
gezien en één keer in mijn lange loop
baan als veldbioloog ontmoette ik in
de bossen van Unitas, dicht bij het
Egelmeer, een zeug met kleine rock 'n
roll gestreepte biggetjes. Geloof niet
direct de helden onder u zo'n
woesteling ga ik wél uit de weg. Die
valt aan, omdat zij haar jongen in ge
vaar acht.
Koel en schemerig zijn onze zomer
se bossen, 't Beste bemerkt men dat
na een poosje over bloedhete vlak
ten gezworven te hebben. Bij de
stompen eikenhakhout tref je tus
sen toefen kussenmos al vroeg de
botergele cantharellen. Dan is de
bosbessentijd al voorbij. Wie kan
de verleiding weerstaan niet een
handvol te plukken?
Dwaas kijkt men elkaar dan aan.
En lacht! Net een geblauwde spijker,
die lippen. Dat zoen je er zelfs niet af.
't Slijt er wel weer af. Ik weet een
paar plekjes waar de rode bosbes groeit.
Vreemd geval is dat: bloemen en rijpe
bessen aan één plant. Het plukken van
bosbessen behoort zo'n beetje tot de
Veense folklore. Ieder jaar gaan hele
troepen op pad. Het resultaat van da
genlang met gekromde rug over de
grond kruipen zie je dan op grote,
platte manden in de stadse fruitwin
kels staan. Monnikenwerk en dat hand
je vol zelfgeplukte bessen dwingt al
respect af voor die taaie volhouders.
Wat u liever niet plukken moet, dat
zijn de takken van de zo mooi met ijle
toefen bloeiende krentenboompjes.
Heus, dat lijkt nergens op. En in de
herfst, dan moeten de takken met
warmrood blad van de Amerikaanse
eiken het óók al zo ontgelden. Om van
de gejatte kerstbomen maar te zwij
gen. Weet u wat het gevolg is? De bos-
eigenaar sluit zijn bezit af. En gelijk
heeft hij.
Stel dat iemand in het donker uw
perkje met tulpen of hyacinthen komt
roven, wat zou u dan als een briesende
leeuw met een gezicht van zeven da
gen slecht weer rondlopen! Die bos-
eigenaar kan zulke ongedisciplineerde
bezoekers missen als kiespijn.
't Is toch wel te begrijpen waarom
de singels krent en vogelkers aange
plant werden. Dat de Virginiase vogel
kers de bijnaam „bospest" kreeg, daar
kan de struik niets aan doen. Al dat
zaad slaat maar op. Het kost héél wat
tijd om die opslag op te ruimen. Er
komen troepen vogels op af. Juist, dat
is het. En die vogels vreten onder de
bedrijven door miljarden schadelijke
insecten op. Neen, die aanplant van de
besheesters is geen vorm van vogel-
philantropie; het doel is commercieel.
Doe er dan .ook niet aan mee, aan die
stroperij.
Langs de oude grintweg staan een
paar bijzonder aardige dingen. In de
buurt van de boswachterswoning heeft
zich in een eikenhoutenwal de bos-
rank gevestigd. Die is vast ontsnapt
uit het oude park daar boven. Even
als de bergvlieren, die je overal tegen
komt. de Grebbeberg af tot in de
Hel toe.
Soms zie je werkelijk interessante
dingen. Zo vond een vriend van mij
daar in de buurt eens een erg zeld
zame roos. Daar ben je écht blij mee,
want hoe rijker ons gebied is, hoe lie
ver wij het hebben.
Onze streek staat nu al bekend als
de rijkste op botanisch gebied. Ik zei
het u reeds: ze komen van heinde en
verre naar ons toe om hier een kijkje
te kunnen nemen. En juist dié mensen
zijn voor ons het goede voorbeeld. Ze
weten dat wij er niet van houden dat
alles leeg geroofd wordt. En daar hou
den ze zich vanzelfsprekend aan. Wat
ze elders doen, dat raakt mij niet. Daar
zullen ook wel lieden wonen die het
goed met de natuur menen.
Rhenen strekt zich nog wat verder
uit dan de Provinciale weg Elst-Vee-
nendaal. Dat gedeelte komt evenwel
aan de beurt zodra wij wat rond Ame
rongen gaan speuren naar mooie plek
jes. Ons mooie Zuidoost-Utrecht is
daaxwoor een onuitputtelijke bron.
Adriaan P. de Kleuver.
HET IIUIS LEVENDAAL
Dit huis verving dan het oude Laar. En vraagt U het mij, dan is die beroemde
„1000-jarige linde dezelfde boom die midden in de hof staat. Misschien is ze niet
ouder dan, laten.we zeggen, een dikke 300 jaar! Een vergelijking met soortgelijke
dikke lindebomen gaat in dit geval wel op.
Dezer dagen hield de vereniging tot
bevordering van de bijenteelt in Dor
drecht voor de 25ste maal de jaarlijkse
bijenmarkt op het sfeervolle Beverwycks-
plein aldaar. De publieke belangstelling
voor deze jubileummarkt was groot, niet
alleen van de echte imkers, maar ook
veel outsiders bewonderden de ingezon
den werkstukken.
Een van de grootste attracties vormde
wel de demonstratie korfvlechten waar
voor twee bejaarde imkers uit deze streek
van Dordrecht gekomen waren. In 't ge
heel niet nerveus door de vele ogen, die
op hen gericht waren, maakten zij op
deskundige wijze en in hoog tempo de ene
bijenkorf na de andere.
Voor slechts luttele bedragen gingen
deze werkstukken van de hand. Een wel
bijzonder exclusief exemplaar werd ver
vaardigd door de twee imkers, de 75-ja-
rige heer T. van Egdom van het Beneden
eind te Veenendaal en de 74-jarige heer
M. Dekker van de Dragonderweg. Zij
hadden uit stro de beschermheilige van
de imkers Sint Ambrosius uitgebeeld. Dit
pronkstuk werd door de aanwezigen op
de bijenmarkt in Dordt ten zeerste be-
woncerd.
Het lag voor de hand dat er al spoedig
kopers kwamen opdagen. De twee Am-
brosiussen werden tenslotte verkocht aan
de rijksconsulent voor de bijenteelt Ir. J.
Mommers uit Tilburg en een imker uit
Den Haag.
Voordat de sinten naar hun nieuwe
eigenaars gingen, poseerden de heren van
Egdom en Bekker nog even bij hun cre
aties. (Zie foto).
In een nota aan de leden van de Raad geeft het college van B en W der
gemeente Veenendaal een uitvoerig overzicht over de stand van zaken
in de woningbouw in deze gemeente alsmede een gespecificeerd uit
treksel over het aantal woningzoekenden. Wij laten de gegevens, die
het gemeentebestuur verstrekte hieronder volgen:
lilUWj I lij 11" HhjP iti
de fabrikantenvereniging is, in verband
met de gewijzigde premiebedragen en de
daarmee samenhangende huurprijzen ver
zocht om uitstel van de aanvangstermijn.
Hierop is door de bevoegde instantie nog
geen beslissing genomen.
In 1962, '63 en '64 tot heden werd pre
mie toegekend voor de bouw van resp.
86, 69 en 62 woningen. Van het contingent
1962 is nog in aanbouw een complex van
59 woningen in het Schrijverspark. Van
deze woningen zal een gedeelte omstreeks
juli/aug. gereed zijn, terwijl het gehele
bouwopject omstreeks sejt./okt. zal zijn
voltooid. Wat het sontingent 1963 betreft
wordt medegedeeld dat nog 38 woningen
in de Schrijverswijk in aanbouw zijn.
Deze woningen zullen omstreeks jan./
febr. 1965 worden opgeleverd. Voorts
is aan de N.V. Bouwfonds Nederland
se gemeenten premie toegekend voor
de bouw van 27 woningen in het com
plex „De Engelenburg". Met de bouw
hiervan zal binnen afzienbare t(jd
worden begonnen.
Voor 1964 werd premie toegekend voor
de bouw van resp. 14 woningen aan de
Gladiolenstraat te bouwen door Patr.
Bouwvereniging en 48 etagewoningen in
de Schrijverswijk van de Fabrikantenver
eniging Veenendaal.
Met de bouw van eerstgenoemd com
plex is reeds begonnen. De bouw zal
omstreeks febr. 1965 zijn voltooid.
Met de bouw van het complex van 48
etagewoningen voor de industrie is men
nog niet begonnen. Door het bestuur van
In 't kippenhok behoort geen vos
Net zo min als een transistor in het bos
'n Vos in 't kippenhok verwekt spektakel
Nervositeit en angstgekukel
'k zou me erg gelukkig prijzen
Als men de wandelaars er op ging wijzen
Dat 'n radio, die de rust verstoord
Geheel niet in het bos behoort
Want stilte en rust zijn uiteraard
In deez' gejaagde tijd veel waard
Maar wat doe je tegen zo'n obcessie
't Veroorzaakt, dat horend, 'n depressie
Bij ieder, die natuurschoon mint
En muziek in 't bos maar storend vindt
't Verstoren van serene stilte en rust
(Is elke boswandelaar zich bewust)
Druist tegen alle gevoelens in
Verwekt bij zeer velen tegenzin
Transistors radio's, alsook de vos
Horen echt niet thuis in 't bos
Op vossen wordt aldoor gejaagd
Maar 'k heb me vaak reeds afgevraagd
Waarom mon in 't bos geen muziek verbied
Wat komt terecht van 't vogellied
Dat men nu alom in de bossen hoort
't Is muziek van 'n veel beter soort
Dan de transistor presenteert
Hopelijk worden ilj nog eens geweerd.
J. M.
Reeds dinsdag 12 mei miste D. J. Vlas-
tuin alhier zijn bromfiets, doch daar hij
aanvankelijk aan een misplaatste grap
dacht, deed hij eerst vrijdag officieel aan
gifte. Nog dezelfde avond kwam de politie
van Renswoude in actie en wist spoedig
de 16-jarige dader, een jongeman uit de
omgeving, te grijpen. De bromfiets kwam
onbeschadigd tevoorschijn en kon aan de
rechtmatige eigenaar teruggegeven wor
den.
Van 25 mei tot 6 juni zullen te Rens
woude enkele vrijwilligers langs de hui
zen gaan om een ieders gave voor het
Roodc Kruis in ontvangst te nemen.
Vele tienduizenden hebben in de loop
der jaren op de een of andere wijze pro
fijt gehad van het werk van deze inter
nationale organisatie, die al zolange tijd
op voorbeeldige wijze haar werk gedaan
heeft. Men behoeft hier maar even terug
te denken aan de laatste wereldoorlog,
toen het Roode Kruis het westen des
lands voor de hongerdood wist te be
waren door het uitwerpen van voedsel-
paketten en hst aanvoeren van voedsel
d.m.v. vrachtwagens.
Doch niet minder belangrijk is het werk
in vredestijd. Naast de ziekenverpleging
en het zgn. wellfarewerk, is daar o.a. de
lectuur voorziening en heel belangrijk is
wel de bloedtransfusiedienst.
Dit alles kost handenvol geld. Stuurt
daarom de collectanten niet met lege
handen weg. Het kan een mensenleven
kosten! Brengt Uw offer met liefde.
In de jaren 1962, 1963 en 1964 tot heden
werd rijksgoedkeuring verleend voor de
de particuliere bouw (zgn. vrije sector),
bouw van resp. 15, 11 en 7 woningen in
Deze bouw is praktisch geheel gereali
seerd.
In de jaren '63 en '64 werden 14 wo
ningen afgebroken. Twee onbewoonbaar
verklaarde woningen zijn weliswaar on
bewoond, maar nog niet afgebroken.
Twaalf van de in deze jaren onbewoon
bare verklaarde huizen worden nog be
woond.
Het totaal aantal woningzoekenden in
de gemeente Veenendaal bedraagt 1008
w.o. 749 ongehuwden en gehuwden met
ten hoogste een kind. Deze categorie kan
naar leeftijd en aantal als volgt worden
gespecificeerd: 34 jaar 24, 33 jaar 14, 32
jaar 13, 31 jaar 11, 30 jaar 8, 29 jaar 22,
28 jaar 33, 27 jaar 61, 26 jaar 126, 25 jaar
135, 24 jaar 124, 23 jaar 80, 22 jaar 51, 21
jaar 33, 20 jaar 10 en 19 jaar 4.
Aantal woningzoekenden met meer dan
twee kinderen 13. Woningzoekenden o.v.m.
te ontruimen woningen 24. Toegewezen
ontruimingsvordering door de kanton
rechter 21. Gezinnen, wonende in ver
kochte woningen welke t.z.t. hun woning
aan eigenaren beschikbaar moeten stellen
109. Voorkeurswoningen voor rijksambte
naren e.d. 14. Woningzoekenden buiten de
gemeente, die niet over een ruilobject
beschikken 29. Woningzoekenden, buiten
de gemeente die wel over een ruilobject
beschikken 20.
GEMEENTE EDE
Ingevolge overeenkomsten, gesloten tus
sen Nederland enerzijds en ondervermel-
de landen anderzijds, kan, uitsluitend voor
toeristische reizen naar en van deze lan
den, gebruik worden gemaakt van een
Nederlands paspoort, dat nog geen 5 jaren
is verlopen.
Vorenbedoelde landen zijn:
België Luxemburg
Duitsland Monaco
Frankrijk Oostenrijk
Italië Zwitserland
e Meer en meer verlangen
J mannen in kostuums J
LICHTGEWICHT. Koppel
dit lekker luchtige aan het
volmaakte betere. Dat is J
in kostuums wat de J
STIJLGROEP GRONIN-
GEN maakt. Een kostuum,
J waarin U er bij élke ge- J
0 legenheid helemaal als
HEER uit zult zien.
deNHM
biedt méér
aan
spaanders
Sparen op een spaarrekening 31/2%
of spaardeposito 4% bij de N.H.M. betekent ook:
veilig en vertrouwd sparen
gemakkelijk sparen (geen geloop met boekjes)
volledige bankservice
geen kosten
Vraag telefonisch toezending van onze spaarfolder.
NEDERLANDSCHE HANDELSMAATSCHAPPIJ