D.V.S.A. heeft kampioenschap
voor het grijpen
NERVEUS
E
V.Z.C. HEEFT KAMPIOENSKANSEN
H E V ÊO t 111
V.R.C. IN VEILIGHEID NA 3-1 ZEGE OP
0WI0S
Fris spelend DOVO klopt Huizen in eigen
huis. 34
RHENEN
ARAM
ARAM
Noodklokken over Washington
Veel publiek op Candia
Toch geen beste ouverture van a.s. kampioenen
V.A. B.
BANK
Na rust
Postduivennnieuws
KIRPESTEIN
CITY-MOTORS-EDE
S.D.V. boekte wederom
succes
WATERPOLO
Indeling bekend
Indeling
Ritmeester waterpolotoernooi
Mooi weer
AANVALLEND
Vlot
GVVV had feest nog in de
benen en verloor met 2-1
Niet groots
Raak
termijndeposito
DE
GROTE
OPSTAND
Ruim 1700 toeschouwers zagen op deze warme meizondag de streekwedstrijd Rhenus-DVSA, een duel
waarbij beide teams grote belangen hadden. DVSA, feller en verbetener dan Rhenus won verdiend met
3-1, maar de Amerongers hebben niet het normale kampioensspel laten zien. Het was te brokkelig en
teveel door de lucht. Rhenus, daarentegen speelde aanvallend te peuterig en vertoonde een ontstellende
improduktiviteit. Het enige doelpunt dat Rhenus op haar conto kreeg was nog van Amerongse makelij.
Back van Dijk kopte de bal eigenlijk nog fraai ook achter zijn eigen doelman. Daar Voorwaarts met 1-0
won, moet DVSA, dat haar twee punten voorsprong bleef behouden wachten tot de allerlaatste competi
tiewedstrijd tegen R.K. Stormvogels. Rhenus kwam door de nederlaag iets meer in de verdrukking, want
Wijk haalde een puntje weg bij Bunnik en het verschil is nu slechts 1 punt. Rhenus moet in haar laatste
duel naar Bunnik.
De zenuwen overheersten volop in de
beginfase van de strijd op Candia. Nadat
midvoor Viegen had afgetrapt trok DVSA
het doelgebied van Rhenus binnen. De
Rhenenaren speelden vrij constant het
4-2-4 systeem, waardoor DVSA aanvallers
in het centrum bleven steken. Rhenus
veroverde lichte meerderheid waarop
DVSA aan de noodrem moest trekken.
Men deed dat soms iets te fors, waardoor
een viertal vrije trappen voor het doel
van keeper Viegen zweefden. Het ging
echter vrij onbesuisd en zo bleef dit
korte Rhenus-offensief onbeloond. Een
hoge inzet van rechtshalf van Dijk van
DVSA noopte keef>er Veenendaal tot han
delen. Midvoor Viegen kwam in duel met
de Rhenus-keeper die het nu bijzonder
druk kreeg. Een fraaie kopbal van links
buiten J. Buys van de rand van het straf
schopgebied werd door doelman Veenen
daal resoluut gestopt.
Vele van de snelle DVSA attaques
strandden in de trechter rond spil van
Beek. In de 18de minuut echter was het
raak.
Na wat geharrewar voor de Rhenus-
goal, waarbij drie, vier spelers de bal
misten kwam het lé'er voor de voeten
van linksbinnen R. v. d. Water van DVSA,
die met een daverende knal vanaf de
16-meterlijn het Rhenusnet liet trillen.
Grote vreugde in het Amerongenkamp
0-1. De thuisclub zette schuchter een paar
aanvallen op. G. van Baaren en Evers,
alsook linksbuiten Pol konden de resoluut
ingrijpende achterhoede met spil Bree-
schoten aan het hoofd niet verontrusten.
Het spel van de Rhenenaren miste de
nodige verrassing. DVSA was op
rechts gevaarlijk, waar Blankestijn
keer op keer doorstootte. Zyn doel
punt in de 26ste minuut werd door
scheidsrechter Winkelaar wegens
buitenspel afgekeurd. Blankestijn zat
echter niet stiL u
Een scherpe voorzet van Buys nam de
DVSA'er ineens op de wreef en het net
bolde achter keeper Venendaal 0-2. Daar
op rechts werd het meeste gevaar ont
ketend. Spil van Beek kwam in heftig
duel met Blankestijn, waarbij laatstge
noemde moet worden „opgelapt".
Vlak voor de rust had arbiter Winke
laar aan DVSA een strafschop moeten uit
delen, want linksbuiten Buys werd van
achteren aan zijn blauwe shirt getrokken.
De scheidsrechter paste ten onrechte de
voordeelregel toe, waardoor de schone
kans voor Buys teloor ging.
Na rust wilde Rhenus er kennelijk iets
meer aan doen. Evers zond een schuiver
langs de paal en linksbuiten Pol kreeg
een kans, waarbij hij recht tegen keeper
Viegen inschoot. Tien minuten na rust
werd Elberts van Rhenus vervangen door
van Eist. Hoewel van Baaren c.s. steeds
weer het doelgebied van DVSA naderden,
kon het steriele aanvalsspel van Rhenus
geen effect sorteren. In de 22ste minuut
een afgrijselijk moment voor de Ameron-
Men probeerde het inderdaad, maar
weer ging er van de viermanslinie
te weinig kracht uit. Aan de an
dere kant schoot halfspeler Van
Dijk van zeker 30 meter raak, maar
arbiter Winkelaar had een over
treding geconstateerd, zodat het
feest niet doorging.
Wel veerde DVSA in de 29ste minuut
omhoog toen de attente Blankestijn een
vr'je positie had opgezocht en na een
voorzet van links, zijn harde schuiver in
het doel zag vliegen 1-3.
De nederlaag van Rhenus stond toen
wel vast. Wel probeerden de groenwitten
nog een tegenpunt te scoren, maar Bree-
schoten c.s. zonden alle ballen de lucht
in over de zijlijn. Geen hoogstaande ont
moeting deze streekderby, waarschijnlijk
omdat het gewicht van de wedstrijd de
spelers te veel drukt. DVSA staat op de
rand van het kampioenschap. Het bestuur
wil pogen de laatste wedstrijd tegen R.K.
Stormvogels a.s. zaterdag te doen spelen.
Hiervoor is echter toestemming van de
bond nodig, hetgeen men zal aanvragen.
De leden van de postduivenvereni
ging „De Zaterdagvliegers" waren op
16 mei 1964 in concours met 237 duiven
vanaf Sittard. De eerste duif meldde
zich om 10.10 uur bij de heer P. Vink
en haalde een snelheid van 1146.08 mtr.
per minuut. De verdere uitslag is:
P. Vink 1, 27, 39, 47; A. Schoeman 2;
G. Ariessen 3, 10, 29, 40; T. Veenstra
4, 13, 23, 38; W. v. d. Haar 5, 17; J. D.
Heikamp 6; A. Valkenburg 7, 30; Gebr.
Gijsbertsen 8, 44; „De Hoogstraat" 9;
R. Muller 11; C. J. Stuivenberg 12; G.
v.d. Sluis 14; M. v. Stempvoort 15, 42;
J. Hey 16, 37; A. J. Boers 18, 20; G.
Methorst 19, 21, 45, 48; D. v. Ginkel 22,
25, 43; W. H. Septer 24, 36; J. v. Ojik
26, 33; G. v. Rotterdam 28, 32, 41; G.
Ariessen 31; W. Davelaar 34, 46; H. v.
Ginkel 35.
VEENENDAAL
E. Boelhouwar 5, 6, 19, 21, 27, 30; K. d.
Vooren 7, 8, 9, 12, 16, 18, 82, 37, 39; J.
Bleijenberg 10, 13, Z4, 26, 33, 36; G. v. d.
Hatert 14; J. Terschegget 20; J. Menge 23;
O. v. Schoneveld 29, 44; A. Quint 31; H.
v. Ingen 35; G. v. Estrik 38; B. v. Baren
41; J. Toonen 42, A. v. Veenendaal 43.
De Wandelsportvereniging SDV heeft
jongstleden zaterdag deelgenomen aan de
Roode Kruiswandeltocht welke op deze
dag in Winterswijk werd georganiseerd
door de plaatselijke Wandelsportvereni
ging „De Hazewind".
Het weer was uitstekend en de par-
coursen waren schitterend uitgezet door
de aan natuurschoon zo rijke omgeving
van Winterswijk. Door de prachtige reis
per bus naar Winterswijk en de mooie
wandeling daar konden de Rhenenaren
volop genieten van de mooie natuur.
SDV bracht het er ook ditmaal weer
heel goed af, want de beide groepen van
deze Rhenense vereniging die aan de
tocht meededen behaalden de derde prijs
in hun klasse. Dit was een zeer goed
resultaat, want er waren zeer sterke groe
pen aanwezig.
Zeer tevreden en voldaan arriveerden
de deelnemers des avonds dan ook weer
in de Grebbestad.
Voor de Veenendaalse zwemclub VZC nadert het zwem- en waterpoloseizoen reeds
met rasse schreden. Dit jaar zal voor het eerst zonder een heren-aspirantenteam wor
den gestart, daar deze jonge leden broodnodig waren om twee ploegen het water in te
kunnen sturen. Het eerste team van de heren, verleden jaar gedegradeerd naar de
vierde klasse van de zwembond, heeft een zeer goede kans om de kampioenstitel te
grjjpen en het verloren gegane terrein te herwinnen.
Dit seizoen start VCZ met twee heren
teams, één damesteam en een meisjes-
aspirantenteam. De zomer heeft nog maar
net zijn intrede gedaan. De heren starten
a.s. maandagavond om acht uur reeds in
eingen huis met de eerste competitiewed
strijd tegen Duinkikkers-1 uit Soest. On
waarschijnlijk vroeg valt deze eerste wed
strijd.
Dit in tegenstelling tot andere jaren,
toen eind mei begin juni eerst werd be
gonnen. Tijd voor training is er nauwe
lijks geweest, doch niettemin moeten de
kansen voor de Veenendalers hoog worden
aangeslagen
Het eerste herenteam is in de 4e klas
als volgt ingedeeld. VZC (Veenendaal,
Duinkikkers-1 (Soest), ZEW (Ermelo),
Laga (Zeist) en de Zwemclub Zeist. Alle
tegenstanders zijn geen onbekenden voor
De spanning is geweken...! VRC heeft de veilige haven bereikt. Na een 3-1 over
winning op Owios kan VRC niets meer gebeuren. Het blijft een behoorlijke prestatie
voor de VRCers die op de helft van de competitie gedoodverfd leken om te degrade
ren dat zij door een krachtig slotoffensief voldoende punten behaalden om de veilige
eindstreep te bereiken.
VZC en in Veenendaalse zwemkringen
slaat men de kansen voor dit team hoog
aan. De heren-reserves spelen dit seizoen
tegen: AZFC-5 (Amersfoort), De Forellen-2
(Rhenen), Poseidon-2 (Scherpenzeel).
Het damesteam ontmoet de volgende te
genstandsters: Flevo-2 (Nijkerk), De
Vuursche-1 en ZEW-1. Als de Veenen-
daalsen de zaken serieus en ijverig aan
pakken zitten er zeker aardige kansen in.
De meisjeaspiranten, dit jaar voor het
eerst in de competitie, vinden op hun
ongetwijfeld zware weg AZFC, Flevo,
Woelwaters en ZEW.
Het bekende Ritmeester-waterpolotoer-
nooi wordt dit jaar op zaterdag 27 juni
a.s. in het Bergbad gehouden. Ook dit is
vrij vroeg in het seizoen ten opzichte van
andere jaren. Als mededingers naar de
Ritmeester-coup zijn ditmaal uitgenodigd:
Flevo (Nijkerk), DKR (Utrecht) en De
Bevers uit Dieren.
Het is te hopen voor de zwemliefheb-
bers en voor de toeschouwers dat het dit
jaar eens een zonnige aangelegenheid gaat
worden. Andere jaren gingen veelal de
competitiewedstrijden en andere evene
menten min of meer tenonder in plens
buien en andere nare weersgesteldheden.
Al met al wacht VZC ook dit jaar weer
een druk en naar we hopen gunstig sei
zoen.
Het elftal van Rhenus
dat met 3-1 van DVSA
verloor en zich hierdoor
nog niet uit de bedreig
de zone kon werken.
Het hoger op de ranglijst geklasseerde Huizen heeft het onderspit moeten delven
tegen een fris spelend DOVO. Het verleden heeft bewezen dat de Huizenaren niet van
DOVO kunnen winnen en zaterdag hebben de roodwitten de traditie voortgezet.
DOVO heeft steeds tegen een achterstand aan moeten kijken, maar men bleef door
vechten voor een beter resultaat en door een zeer hoog tempo in de tweede helft te ont
wikkelen konden toch de beide punten meer naar huis worden genomen.
BLANKESTIJN
schutter
se rechtsback Van Dijk. Hij wilde de bal
op zijn keeper terugkoppen, maar deed
dat zo feilloos dat de bal een boog naar
de netten maakte. Eigenlijk een prachtig
dcelpunt, maar back Van Dijk lag met
oeiöe handen voor zijn gezicht op de
grond 1-2. Even herleefde de spanning.
Zou Rhenus alsnog gelijk spelen?
De eerste helft kenmerkte zich door een
steeds aanvallend DOVO, dat toch niet
tot doelpunten kwam. Mede dank zij een
niet potdichte DOVO defensie kon Huizen
zich een voorsprong verzekeren. Na tien
minuten schoot Baas raak 1-0 en vijf
minuten later was het 2-0 door Visscher,
overigens een goal met een buitenspel
luchtje. Er waren 20 minuten gespeeld
toen midvoor Schoeman een voorzet van
rechtsbuiten Diepeveen bekwaam afrond
de 2-1 en het werd zelf 2-2 toen Diepe
veen een vrije trap op zeer fraaie wijze
in een doelpunt omzette. Toch zou Hui
zen nog met een voorsprong gaan rusten
want lniksbinnen Kriek scoorde vlak voor
rust Huizen's derde doelpunt 3-2.
Na rust bleek al direct dat DOVO het er
niet bij liet zitten. De voorhoede combi-
I neerde vlot, terwijl de achterhoede veel
i beter kijk had op de dieptepasses van
Huizen. Was het bij Huizen deze diepte
passes, die gevaar inhielden, DOVO
zocht resultaat in de combinaties die voor
al in deze periode erg gevaarlijk werden.
Langzamerhand werd Huizen terug
gedrongen en een doelpunt kon niet uit
blijven. Dit kwam na een half uur, weer
van de voet van Schoeman en weeruit
een voorzet van Diepeveen 3-3.
DOVO rook de overwinning en ging
steeds beter spelen. Wel trachtte Huizen
de bakens te verzetten, maar v. d. Kraats
c.s. hielden voet bij stuk. Tot grote vreug
de van spelers en de talrijke supporters
bracht Schoeman kort voor tijd met een
uitstekend doelpunt DOVO op winst 3-4.
Juist tegen goede tegenstanders als
Zwart Wit, Huizen e.a. komen de kwali
teiten van de DOVO ploeg het sterkst
naar voren hetgeen nu weer bleek. C. van
Kooten debuteerde zeer bevredigend.
De stand luidt:
Zwart Wit '28 23-34; NDSM 21-31; SHO
23-31; SSS 23-29; Huizen 22-27; Spaken
burg 23-26; 's-Gravenzandse s.v. 22-20;
DOVO 23-20; Ter leede 23-19; Genemuiden
23-17; Apeldoorn 22-16; Heerjansdam 22-
13; ZCFC 23-11.
Het gehele elftal van GVVV was vrij
dagavond op de bruiloft van sport-
makker Jan v. d. Bovenkamp uitgeno
digd. Na deze feestelijkheden was het
logisch dat men zaterdag niet zoveel
kracht kon opbrengen om het bezoe
kende Zuidvogels met voldoende ijver
tegemoet te treden.
Daar de wedstrijd van geen enkel
belang meer was, zakte het spel tot een
matig peil. GVW had de 16-jarige Van
Dijk onder de lat opgesteld in plaats
van v: d. Pavert, die enigszins uit vorm
schijnt te zijn. De jenge keeper deed
het behoorlijk. Aan de beide doelpun
ten had hij geen schuld.
Na een aarzelend begin opende Zuid
vogels na een kwartier de score toen
linksbinnen v. d. Toorn oprukte en in
schoot. Keeper Van Dijk stopte het
schot in eerste instantie, maar toen de
bal weer voor de voeten van v. d. Toorn
kwam knalde de Huizenaar de bal in
het net, 0-1. Tien minuten later kwam
de balans weer in evenwicht toen een
der Huizense verdedigers de doorstor
mende Robbie Kloot haakte en de
scheidsrechter een penalty toestond.
Gerard Hoedeman kogelde de straf
schop laconiek in het net, 1-1.
Na rust ontspon zich een wat vlakke
strijd, waarbij de jonge ploeg van Zuid
vogels, ook weer door een strafschop,
de leiding kon nemen. Toen halfspeler
M. v. d. Bovenkamp de bal per ongeluk
tegen zijn hand kreeg floot de scheids
rechter voor strafschop. De Zuidvogels
rechtsbinnen benutte de penalty feil
loos, 1-2.
Hoewel GVVV zich nog wel inspan
de om althans een gelijk spel te ver
overen lukte het niet meer. Aan de
andere kant verhinderde doelman Van
Dijk de snelle vleugelspelers van Zuid
vogels een doelpunt te maken. De klei
ne 1-2 nederlaag voor GVW was niet
geheel volgens de spelverhouding, die
een gelijk spel zeker wettigde. Er res
ten GVVV nu nog twee wedstrijden,
toevallig beiden tegen Kozakken Boys.
De stand is nu: IJsselmeervogels 22-
35; Quick Boys 23-33; Excelsior '31 23-
28; Noord wijk 23-27; GVVV 22-25;
CSC A 22-24; Zuidvogels 23-22; Kozak
ken Boys 22-21; Voorwaarts 21-21;
Zwaluwen V. 21-20; SDCP 23-17; Hoog
vliet 23-11; Enter Vooruit 22-6.
DE DUIVEN VLOGEN
De Postduivenvereniging Rhenen en
Omstreken organiseerde een wedvlucht
naar St. Ghislain, waaraan werd deelge
nomen door 220 duiven.
De afstand bedroeg ruim 208 km en de
eerstbinnenkomende duif deed over dit
traject drie uur en één minuut.
De uitslagen luiden als volgt:
T. v. Dorland 1; G. Hovestad 2, 22, 25,
34; J. Baars 3, 15, 28; C. Spies 4, 11, 17, 40;
De wedstrijd tegen Owios was van matig
gehalte. Owios, dat zelf al veilig was
gaf evenwel de punten niet cadeau en
trok vinnig ten aanval. In de eerste mi
nuten had VRC al een oorsprong moe
ten ncrocn. De kansen werden echter
door Rebergen en Schoeman volkomen
genegeerd. Pas in de 2fcsto minuut kwam
VRC door een vrij fortuinlijk doelpunt op
1-0 Keeper Wittinger van Owios liet de
bal vallen, waarna P. Rebergen het leer
oppikte en een tikje gaf naar H. Schoe
man, die toen een vrij gemakkelijke taak
had De bal belandde in een leeg en ver
laten doei.
Owios ondernam snelle aanvallen op
rechts. Doelman v. d. Pol, deze middag
zeer goed op dreef, kon door goe^ uit
lopen, het gevaar keren. In de 32ste mi
nuut was miov'|3r Zelles echter levensge
vaarlijk doorgebroken. Spil van Engelen
burg zag geen kans de Oldebroeker te
stuiten, waarom hij maa* naar het laatste
wapen greep. Hij haalde Zelles onderuit,
waarna uiteraard «^en strafschop volgde.
Linksbinnen W'ttinger nam de penalty
zacht en onnauwkeurig, maar de bal vloog
toch onder keeper v. d. Pol door in het
doel *-1.
Het spel had weinig inhoud. Aan beide
kan ren werd slecht geplaatst. Kansen ge
noeg maar geen verdere doelpunten voor
de rust.
Na rust greep VRC haar kans.. In de
zevende minuut omspeelde P. Rebergen
de Owios-spil en kwam vrij voor doel.
Met een zacht schot passeerde de VRC
midvoor de verkeerd opgestelde keeper
Wittinger 2-1. Vijf minuten later trok
VRC er weer tussenuit. Na aangeven van
Rebergen maakte Hennie Schoeman het
mooiste doelpunt van de wedstrijd 3-1.
Owios was nog niet van zins om zich
over te geven.
De groenwitten trokken op de VRC ves
te af. Maar doelman v. d. Pol, die in uit
stekende vorm verkeerde, kon eerst een
schuiver van rechtsbinnen v. d. Hul weg
plukken en daarna een geraffineerde kop
bal van dezelfde speler onschadelijk ma
ken. Aan de andere kant knalde Bep
Jansen tegen de paal. Bij het eindsignaal
had VRC de winst behouden en ging jui
chend van het veld. De ploeg had zich
door energiek volhouden in de 3e klasse
weten te handhaven. De strijd om de de
gradatie zal zich in deze afdeling nu ver
der afspelen tussen Sparta uit Opheusden
•n DOS '37 (Vriezenveen).
De stand is nu:
3e Quick '28 20-31; Go Ahead K. 20-30;
Nunspeet 20-30; WVF 20-20; Bennekom
19-17; Owios 20-16; Vroomshoopse Boys
20-16; Elh. s.c. 20-15; VRC 20-15; DOS '37
19-14; Sparta '57 20-14.
PARKEN OOK DOELWIT VAN-
ENGELSE BALDADIGHEID
Baldadigheid is bepaald niet alleen een
eigenschap van de Nederlandse jeugd. In
Engeland en Wales heeft een officiële in
stelling onlangs een enquête gehouden
onder 1.522 gemeentebesturen en daarmee
overeenkomende lichamen om een ant
woord te krijgen op de vraag, wat per
jaar ten prooi valt aan de vernielzucht
van „het publiek". Ongeveer de helft
van het aantal ondervraagde lichamen
gaf een gedetailleerd antwoord en het
totaal van de geraamde schade over één
jaar bleek voor hen rond f 5,7 miljoen te
liggen; voor het gehele gebied zal dit
cijfer dus wel het dubbele zijn. Geen re
kening is gehouden met het bedrag, dat
de bescherming van „aantrekkelijke" ob
jecten kost in de vorm van parkbewaking
enz.
Geliefde doelwitten voor vandalen zijn,
net als hier te lande: parken, de straat
verlichting, openbare toiletten, verkeers
borden, particuliere tuinen, bomen langs
de weg en leegstaande percelen. Volgens
het rapport zou een afdoende bewaking
evenveel of meer kosten dan de schade,
die de lieverdjes aanrichten.
NHM
Als u in uw bedrijf tijdelijk
geld overhebt - bijv. voor
belastingbetaling - vraag
dan de N.H.M. welke rente
zij u kan bieden op een
Ook voor kleinere bedragen
kan het de moeite waard
zijn.
NEDERLANDSCHE
HANDEL-MAATSCHAPPIJ
AGENTSCHAP VEENENDAAL
KERKEWIJK 61
TELEFOON 3941
(63) Hangend aan zijn handen werkt Aram zich
moeizaam langs het touw, dat hoog boven het dek
van de grote mast naar de bezaansmast loopt. Hij
bereikt de bezaansmast en het doorkappen der hijs
touwen van het bovenzeil is met enkele zwaard
slagen gedaan. Maar juist als het zeil omlaagstort
en de ra met een zware slag op het middendek
dreunt, springt een der matrozen die ongemerkt
via het want omhooggeklommen is, op de houten
ombouw. Zijn korte zeemanszwaard schiet naar
voren, en Aram, die zich snel omdraait kan de slag
nauwelijks pareren. Het treffen der zwaarden is
zo krachtig, dat Aram achterover tuimelt. Zijn
zwaard ontglipt hem en slechts door zich snel aan
een staglijn beet te grijpen, redt hij zich van een
dodelijke val. Dan, met de moed der wanhoop zet
hij zich met alle kracht af van de bramzaling, de
houten uitbouw daar hoog in de mast! In een grote
boogduik suist hij omlaag, rakelings scherend langs
de verschansing van het voordek om met een plons
in de golven te verdwijnen!
(wordt vervolgd)
„Die kleine vindt haar weg," zei ze
hard. En meteen weer zacht en smekend:
„Zul jij je haar lot aantrekken, Henry?"
„Moet ik vader en moeder tegelijk voor
haar zijn?" vroeg hij spottend. „Maar je
weet, dat ik voor jou mijn hoofd in iedere
strop zou steken." Hij nam haar hand en
kuste teder de zachte blanke handrug.
„Tot ziens, mijn lieveling, tot ziens. Ik
Iaat je niet alleen."
Het was Rose verboden brieven te ont
vangen of te verzenden. De senator mocht
haar bezoeken, na zijn erewoord te heb
ben gegeven geen correspondentie te zul
len bezorgen. Haar huis was uitgekamd,
maar veel was er niet meer aan 't licht
gekomen. Niets dan enkele brieven in
hetzelfde primitieve cijferschrift, die op
verzending wachtten.
„Beauregard zal nu spoedig oprukken
naar Washington," zei ze tot de senator,
met schitterende ogen.
„Ik wou je toch wijzer hebben, Rose;
Johnston heeft het commando en de stad
is vol vrijwilligers, die nog wel niet ge
oefend zijn, maar toch een afschuwelijk
bloedbad kunnen maken. Als het met de
bajonetten gaat
„De bajonetten. De Zuidelijken zullen
de stad beschieten met hun nieuwe ka
nonnen. Een halve mijl ver dragen ze."
„En dacht je, dat het Noorden hen zo
ver zou laten optrekken? Tegen die tijd
zijn ze zelf met hun kanonnen in het
veld gerukt, ver genoeg om Washington
veilig te stellen."
„Jij hoopt, dat ze ons zullen verslaan."
„Ik moet dat wel hopen."
„Je bent een verrader aan onze zaak.
De heilige zaak van onze geboortegrond."
„Jouw geboortegrond ligt benoorden de
Potomac. Het is alleen de slavenkwestie
die jullie Marylanders verbindt met het
Zuiden."
„Wij voelen ons deel van de Zuidelijke
aristocratie."
Hij ging er niet verder op in. Nooit zou
het haar aan 't verstand zijn te brengen,
dat het onmogelijk was wat het Zuiden
wilde. Het verstand had er niets mee te
maken. De ha vtochten waren aan 't
werk en hadden het terrein veroverd.
Een grote grief van Rose was, dat ze
niet alleen was in haar huis. Een tweede
spionne had men er ingekwartierd, een
vrouw uit een mindere stand. Voor Rose
genoeg om haar vulgair te noemen en
niet met haar aan één tafel te willen eten.
Ze liet „dat mens" boven op haar slaap
kamer blijven en zelf at ze met kleine
Rose. Haar bedienden had ze mogen hou
den.
De wacht om haar huis keek streng toe,
dat er niemand uit- of inging. De bedien
den werden gefouilleerd als ze naar de
markt gingen of terugkwamen.
Het was onmogelijk, dat die berichten
zouden overbrengen. Toch bleek ze tel
kens ingelicht over wat er in de buiten
wereld gebeurde. Zon ze op een plan om
te ontsnappen? Als ze op dit punt ver
hoord werd, lachte ze en zei: „Ik heb een
klein vogeltje, dat me geheimen influis
tert." Na haar eerste ontsteltenis, die
meer verontwaardiging dan angst was ge
weest, had ze zich in haar toestand ge
schikt en behandelde iedere Yank met
wie ze te maken kreeg uit de hoogte.
Kleine Rose kreeg schoolondericht bij
een dame in de stad, die een klein klasje
hield van meisjes uit de society. Zij kreeg
ook huisarrest en haar moeder gaf haar
les. Om het kind wat frisse lucht te
gunnen, liet ze haar achter in de tuin,
waar ze kans zag op het dak te klimmen.
Daar zat ze en de wacht lette niet al te
zeer op haar. Ze zat half verborgen onder
het bladerdak van een plataan. Soms
zag de schildwacht haar een duif loslaten,
die een paar maal cirkelde boven het huis
en dan wegvloog, altijd in dezelfde rich
ting.
„Heb je een beau. kleine miss, die je
briefjes stuurt?" riep de soldaat plagend.
Ze legde een vinger tegen de lippen.
„Stil toch, mama zal het horen. Dan mag
ik nooit meer naar buiten."
De soldaten lachten. Ze merkten wel,
dat ze soms door de heg kroop en een
paar uren wegbleef. Maar waarom zouden
ze een kind niet een beetje vrijheid gun
nen?
Het geheim lekte niet uit. Maar op een
middag dat 'senator Wilson zijn bezoek
kwam brengen, versperde de wacht hem
de weg. Mevrouw en de jonge dame wa
ren overgebracht naar het Oude Capitool.
Het Oude Capitool, de voormalige, ver
waarloosde zetel van Congress en Senaat,
was voor gevangenis ingericht. Die mor
gen had het zijn deuren geopend voor
moeder en dochter Rose. De moeder
schreed waardig door de poort, te hoog
hartig om een blik voor de directeur-pro-
voost over te hebben, die haar hoffelijk
probeerde te ontvangen. Maar het kleine
brutale ding riep: „Hier krijgt u de meest
rebelse rebel van Amerika," en wierp
een trots hoofdje in de nek, zodat de
dikke pijpekrullen dansten.
In Washington hebben ze nu ook hun
Napoleon. Herinnert u zich nog, vluchtige
lezer, de kwieke en energieke George
McClellan, door de gouverneur van Ohio
zender omslag tot majoor-generaal be
noemd? Om uw verstrooidheid te veront
schuldigen moet ik toegeven,, dat hij tot
neg toe maar sporadisch in mijn ver
haal is opgedoken. U ontmoette hem in
civiel in de salon bij mevrouw Rose
Greenhow. Als kleine kapitein spookte
zijn verschijning de oude generaal Scott
door de droom; misschien had de oude
man er een voorgevoel van, dat hij veel
met hem te maken zou krijgen. U hebt
hem ontmoet in de herinnering van Grant
in de Rocky Mountains, waar hij bezig
was opmetingen te doen voor zijn spoor
wegmaatschappij en Sam Grant, vier jaar
oudere, tipsy aantrof.
Tenslotte verscheen hij u alleen in af
wezigheid; Grant wachtend op zijn bu
reau te midden van zijn beganzepende
staf, hopend op een aanstelling. Hier komt
hij dan nu met al zijn ambities.
Aan het hoofd van een klein legertje
van vrijwilligers uit Ohio, Indiana en
West Virginia trekt hij tegen einde mei
van dat eerste oorlogsjaar de woeste
bergen in, de Alleghaniesi twintig kanon
nen meevoerend. Behoedzaam, zoals zijn
aard zal blijken te zijn, trekt hij voor
waarts. Hij heeft hier, in West Virginia,
een van de sleutels van de oorlogsvoe
ring in handen. West Virginia is in tegen
stelling tot het oosten van die staat, op
de hand van de Unie. De rebellen zijn
er binnengevallen om zich zeker te stel
len van het terrein. Verder naar het wes
ten de valleien der grote rivieren, uit
mondend in de Mississipi, alle op de hand
van de rebellen.
Generaal McClellan met zijn vrijwilli
gers stoot op twee detachementen van de
Zuidelijken. Het eerste valt hij aan en
weet hij in te sluiten. Waarop het andere
niets beters weet te doen dan overhaast
de vlucht te nemen.
Hij bezet een stad op een belangrijk
strategisch punt en brengt hierdoor Vir
ginia ten westen van de Alleghanies in
handen van de Unie.
Washington kan nu West Virginia als
een zelfstandige staat bij de Verenigde
Staten voegen.
De overwinning kon niet op een gun
stiger moment komen. De natie was in
depressie na de verloren slag bij Buil
Run, in Oost Virginia. Het hele land ver
heugt zich over het goede nieuws. De pers
blaast het op tot een geweldige overwin
ning.
Voor een deel was McClellan daar zelf
niet onschuldig aan. Hij had veel gevoel
voor de man die zijn mouwen moest op
stropen en het vuile werk doen, de ge
wone soldaat. Het was psychologisch
juist die aan te moedigen, hem trots te
maken op zijn prestatie. Daarom felici
teerde hij zijn troepen in een officiële-
dagorder en dikte hun prestaties aan door
hun te zeggen, dat ze twee legers ver
nietigd hadden onder het commando van
ervaren officieren, die zich hadden ge
nesteld in versterkte hellingen. Voor het
moreel van zijn troep was dit een mooi
verhaal, het was alleen schandelijk over
dreven. De pers de journalisten van
Amerika hebben het voorbeeld van Rus
sell gevolgd en steken als oorlogscorres
pondenten oveal hun neus in de pers
vloog erop af en de tekst van zijn ver
klaring verscheen volledig in de bladen.
Tegelijk met McClelllan's bericht naar
Washington, dat wat minder fel was ge
kleurd, maar zijn wapenfeit liet voor
komen als de Napoleontische campagne
in Noord-Italië.
(wordt vervolgd>
