Raad stelde behandeling van brief Rhenense Middenstands Centrale vergadering uit Grootste Europese bijenmarkt is noodlijdend MAHALIA JACKSON Uit Rhenens Raadzaal Middenstanders tevergeefs op publieke tribune PurolhoddUd Op 21 juli toch weer markt in Veenendaal Zijn overheidsbeloften waardeloos? TWEEDE BLAD „DE VALLEI" VRIJDAG 29 MEI 1964 Nr 43 Ingekomen stukken en mededelingen STICHTING BEZITSVORMING STELT DEELNAME OPEN Jaarwedden wethouders Benoeming leden in diverse commissies Geziii van dertien vliegt naar Australië smetteloos zuiver HISTORIE bruining PiGmaderm f2.95 Wij zijn geen „broekjes" in 't pantalonvak! V. A. B. KIRPESTEIN Plannen Financiën Toerisme Commissie van Advies Alg. Bijstandwet Ook de jeugd zet zich in voor het Roode Kruis!!! Het Roode Kruisschip „Henry Dunant" vaart ook voor onze patiënten Speciaal voor de behandeling van het schrijven dat de Rhenense Middenstands Centrale aan de raad had gericht (zie vorig nummer van ons blad) hadden een aantal leden van deze vereniging dinsdagavond bij de raadsvergadering een plaatsje gezocht op de publieke tribune. Toen de voorzitter de raad voorstelde dit schrijven, dat nog niet onder de ingekomen stukken op de agenda was gezet, toch deze avond te be handelen, daar het al gepubliceerd was en de raadsleden er dus kennis van hadden kunnen nemen, stelde de heer D. de Jong voor de behandeling van dit stuk een vergadering uit te stellen, zodat de raadsleden het wat beter konden bestuderen. Bovendien stonden er naar de heer De Jong zeide enkele dingen in waarmede hij het in het geheel niet eens was. De heer Klaassen voelde meer voor een spoedige behandeling, doch daar het voor stel van de heer De Jong om het een ver gadering uit te stellen werd ondersteund de heer O. de Jong een vergadering uitstellen ging men erover stemmen en zo werd dit punt met 8 stemmen voor en 6 tegen uitgesteld tot de raadsvergadering van eind juni. Aan de hand van de jaarverslagen van de openbare scholen over 1963 werd door de heer Scholte de opmerking gemaakt, dat in de vorige vergadering het hoofd van de Bantuinschool wel door de raad was overgeplaatst naar de nieuwe open bare school, maar dat toch met spoed diende te worden voorzien in de vacature aan de Bantuinschool. Hij had de vak bladen erop nageslagen maar nog geen advertentie gezien waarin sollicitanten voor deze functie werden opgeroepen. Wethouder van Gesink deelde hierop mede, dat men wel een advertentie had opgegeven, maar dat deze om de één of andere reden niet was geplaatst. Tot op heden had deze advertentie dan ook nog niet in de vakbladen gestaan. Verder haakte de heer Scholte nog De heer Scholte geen schoolverplichtlng in op een vraag van de heer De Jong over de nieuw vastgestelde Nu in Nederland algemeen wordt er kend, dat ook zij die slechts kleine be dragen ter z\jde kunnen leggen, recht hebben op bezitsvorming, stelt de Stich ting Bezitsvorming te 's-Gravenhage van af 3 juni de mogelijkheid daartoe open door regelmatige betaling van bedragen van af f 8,34 per maand, ofwel f 100,per jaar. Zodra een deelnemer een bedrag van f 100.— heeft betaald, ontvangt hij een Bewijs van Bezitsvorming en vier Be wijzen van Uitkering, welke iedere 15 jaar recht geven op een uitkering van f 100,—. Na 60 jaar wordt de laatste uit kering van f 100,— uitbetaald, en tevens het Bewijs van Bezitsvorming afgelost voor f 125,Voor iedere Deelname van f 100,ontvangt de Deelnemer dus in totaal f 525,terug. Indien men 15 jaar lang deelneemt voor f 8,34 per maand, bezit men dus 15 Be wijzen van Bezitsvorming, die gedurende 60 jaar een jaarlijkse uitkering van f 100,— geven, en bovendien ieder worden afgelost voor f 125,De Bewijzen van Bezitsvorming zijn aan toonder; zij geven niet alleen recht op een uitkering van f 100,per jaar, doch zij vormen boven dien een realiseerbaar bezit, d.w.z. zij kunnen steeds te gelde gemaakt worden, door belening of door verkoop, voor een contant bedrag tot ca. f 2.000, Voor de Deelnemers der Stichting is, onder zeer gunstige voorwaarden, een col lectieve levensverzekering afgesloten, zo dat bij overlijden tijdens de eerste 15 jaar, de Deelname-betalingen gedurende het restant van de termijn van 15 jaar verzekerd zijn. Alle Deelname-betalingen worden door de Stichting Bezitsvorming aangewend ter financiering van zeer goed verzorgde wo ningen, die tegen lage woonkosten be schikbaar worden gesteld aan de bewo ners. Het eerste object van dertig 3- en 4-kamerflatwoningen te Hardinxveld-Gies- sendam wordt in juli opgeleverd. De woonkosten bedragen, behalve over- drachts- en administratiekosten en vaste lasten, van f 22,— tot f27,50 per week. Deze bedragen worden per jaar met IV» verhoogd. Na 60 jaar is de woning eigen dom. Deze woningen zijn voorzien van oliehaard, meerkamerverwarming, koel kast, gasgeyser, zwevende vloeren, cen trale antenne en tal van andere verbe teringen. Een aantal andere bouwobjecten in Ne derland is in voorbereiding of uitvoe ring. Deelnemers der Stichting genieten voorkeur voor deze woningen. of vast te stellen schoolgrenzen voor de openbare scholen. Hij zeide hier over onder meer dat men van ge meentewege kan proberen ordenend op te treden, maar dat men de ou ders niet kan verplichten de kin deren naar een bepaalde school te doen. De heer Klaassen was het hiermede niet eens. Wethouder van Gesink was van mening dat aan dit punt in de raad niet zoveel aandacht moest worden besteed, maar ook de heer E. P. van Dijk vond het wel de gelijk nodig dit in de raad te bespreken. Er waren naar hij zeide bij hem al ouders geweest, die hadden gezegd dat als men in Rhenen op deze manier door ging, hun kinderen n. d. Pieckschool in Wagenin- gen zouden worden gestuurd. Vóór er iets gebeurt zei de heer Van Dijk wil ik weten hoe de grenzen liggen. Zoals er hier met het openbaar onderwijs wordt gespeeld zint mij niet! De voorzitter deelde mee, dat de gren zen zoals die komen te liggen aan de raad zullen worden medegedeeld, waarna de heer Van Dijk nog opmerkte het er wel meen eens te zijn dat er van overheids- De heer v. Dijk gespeeld met open baar onderwijs wege op dit punt ordenend wordt opge treden, maar dat elke ouder vry dient te zijn om het kind te sturen naar de school die hy zelf wenst. Overeenkomstig het voorstel van de burgemeester besloot de raad de wedden van de wethouders op te trekken van f 4700,— tot f 5250,—. Tot tweede gast- en weeshuismeester benoemde de raad met ingang van 1 juni aanstaande de heer L. G. Sannes, adminis trateur van gemeentewerken en het ge meentelijk woningbedrijf. De woning De Dijk 42 werd door d" raad onbewoonbaar verklaard met last tot ontruiming binnen 6 maanden, te rekenen van de dag, waarop de tijd tot voorziening is verstreken of het raadsbesluit in be roep is gehandhaafd. Het raadslid Mr. J. Deen hij was deze avond ook niet aanwezig had medegedeeld, dat hij zich op medisch ad vies genoodzaakt zag voor verschillende functies te bedanken. Hierdoor kreeg de raad zich tijdens deze vergadering uit te spieken over rie ver vulling van vakatures in diverse com missies. In de woningadviescommissie waren twee plaatsen vacant, mede doordat de heer P. van Viegen zyn benoeming tot lid der commissie niet had aan vaard. Met de woningadviescommissie was het college van mening dat kon worden volstaan met de benoeming van één lid en men stelde voor de heer C. v. d. Berg. De heer De Jong vond het echter beter dat er toch twee leden benoemd werden. Daar zijn voorstel werd ondersteund werd het in stemming gebracht en ver worpen. De raad benoemde vervolgens in deze vakature overeenkomstig het voorstel van b en w. Tot lid van de vorderingscommissie benoemde de raad de heer C. Hensen. Daar de heer Scholte ook had bedankt voor de onderwijscommissie waren er in deze commissie twee vakatures te ver vullen. Het college had hiervoor voorge steld de raadsleden E. P. van Dijk en D. de Jong. De heer van Dyk zei echter dat de heer Scholte had bedankt omdat deze commissie by de behandeling van be- langryke zaken op onderwysgebied niet was geraadpleegd en dat de raad derhalve verstandig deed hem niet te kiezen daar hy evenmin van plan was op deze plaats te gaan zitten. De heer De Jong werd door de raad benoemd en de vervulling van de tweede vakature werd door de raad aangehouden in verband met tydnood. Het was name lijk kort voor negen uur en om deze tijd zou de heer De Kreek van de Nationale Woningraad komen om de raadsleden ter vergadering voorlichting te geven over de algemene woningstichting. Tot gecommitteerde voor het afnemen van de eindexamens aan de handels- Een Haagse familie van 13 personen stapte dinsdag 26 mei j.l. in het KLM vliegtuig met bestemming Sydney, de KL 843, om in Australië een nieuw va derland te vinden. Geert Viergever (46) heeft overigens al het nodige gelezen over zijn toe komstige woonplaats, Elizabeth, in Zuid Australië, want zijn oudste zoon Geert (20) is zijn ouders en 11 broers en zus ters een jaar geleden voorgegaan. Zijn brieven over het leven daar waren zo enthousiast, dat vader en moeder Vier gever de knoop doorhakten en beslo ten het advies van hun zoon op te volgens: emigratie naar Australië. Het was al een oud plan. Een aan tal jaren geleden waren buren van het Haagse gezin naar Australië getrokken, waar ze met succes een nieuw bestaan hadden opgebouwd. Hun verhalen de den bij de heer Viergever het idee post vatten, dat ook voor hem en zijn gezin toekomstmogelijkheden in dat verre W. Klaassen Tot gecommitteerde benoemd avondschool in de vakken handelsweten schappen en Nederlands benoemde de raad overeenkomstig het voorstel van b en w de heer W. Klaassen. In het openbaar lichaam voorlichting en vreemdelingenverkeer werd benoemd de heer H. W. F. Scholte. Het vlot niet zo bijzonder met de grootste bijenmarkt in Europa, die gedurende tientallen jaren (of zijn het er honderd?) in Veenendaal wordt gehouden. Hoewel het gemeentebestuur van deze plaats het belang van de bijenmarkt volledig onderschrijft en er ook haar volle medewerking aan wil verlenen blijft het wringen wat betreft de financiële kant. De gemeentelijke subsidie van f 200,per jaar is bij lange na niet toereikend om de organisatiekosten te dekken. land zouden zijn. Zoon Geert ging voor, om de zaak te verkennen en ook hij beaamde, wat de buren reeds hadden geschreven, dat Australië voor mensen die niet tegen werk opzagen, kansen genoeg had. Bang voor de toekomst is de heer Viergever niet. „Ik heb twee handen en weet wat werken is," zegt de lange stevig gebouwde vertegenwoordiger in vleeswaren, die behalve verzekerings agent ook nog 16 jaar de wet heeft ge diend als politieman. In Australië zul len de inkomsten echter niet alleen van het gezinshoofd komen. De oudste zoon Geert zal zijn steentje bijdragen, maar ook Jaap (18), Hans (16) en Erik (15) kunnen en willen hun handen uit de mouwen steken. Jaap werkte als ver koper in een grote zaak in Den Haag, maar zou graag bij het onderwijs wil- Een overheidslichaam, zoals de Staat, een provincie of een gemeente kan op twee manieren optreden. Als de Staat een stuk grond koopt of verkoopt of wel een gebouw huurt of verhuurt, doet hij iets, wat een particulier ook zou kunnen doen. Wij zeggen dan, dat deze overheids handeling op privaatrechtelijk terrein ligt. De overheid, die op pri vaatrechtelijk gebied optreedt, neemt op dezelfde wijze verplichtingen op zich als een particulier. De overheid is evenzeer aan een overeen komst van koop, huur of anderzins gebonden als een particulier dit is. en bescherming len, Hans voltooide vóór zijn vertrek zijn opleiding voor bloemist en Erik wil net als broer Geert, zetter worden. Louise (13), Paul (11), Regina (10), Anna (8), de tweeling Birgitta en Sas- kia (7), Justine (5) en Leo (3) moeten nog wachten, maar zij zullen, net als in Den Haag, hun moeder helpen in het huishouden. Behalve het klimaat en de ruimere toekomstmogelijkheden, is het vooral het vrije leven dat de Viergevers in Australië trekt. Jaap is van plan veel te gaan tennissen. Hij speelt al een paar jaar, maar vindt het hier in Ne derland een dure sport. En de klein tjes? Zij verheugen zich vooral op de bananencake die volgens broer Geert „uit de kunst" moet zijn. De Veenendaalse bijenmarkt heeft een rijke historie. Imkers uit alle delen van het land en zelfs daarbuiten trokken hartje zomer naar dat stukje weiland in Veenendaal-Noord, waar men niet alleen kwam om zaken te doen, maar waar het wel en wee in de bijenwereld onder het genot van een extra drankje in café De Bijenkorf van mond tot mond ging. Het ging heel aardig met die bijen markt. Het geslacht Van Kessel was een echte imkersfamilie. Op genoeg lijke wijze werd door mevrouw Van Kessel de koffietafel aangericht waar de toegestroomde imkers echt onder el kaar waren. De heer Van Kessel, eige naar van het café was tientallen jaren marktmeester en werd na zijn overlij den opgevolgd door zijn zoon, de heer W. van Kessel uit Ederveen. Toen ook deze rasechte imker over leed was de imkerswereld een stimu lerend figuur ontvallen. Daarenboven werd het café verkocht en ook het Wij willen U graag bij Uw keuze met onze ervaring en ons mode-inzicht assis teren. Bovendien hebben wij een grote voorraad. Echt voor élke wens en smaak de juiste pantalon. En met een paar pantalons extra heeft U weer kle ding-variatie-mogelijkhe den meer! weiland waar de markt werd gehou den ging in andere handen over. De bloeiende bijenmarkt waar soms meer dan 2000 volken werden aan gevoerd belandde in een periode van bloedarmoede. In 1963 moest men noodgedwongen verhuizen naar een plaats in het centrum van Veenendaal, achter het postkantoor. De aanvoer bedroeg vorig jaar 250 volken. Het knusse was eraf. Wel viel het bezoekersaantal ook op de nieuwe dere Veenendalers herinneren zich niet de „mart" aan de Nieuweweg en we geloven dat de bijenmarkt ook nu nog bij velen een warm plaatsje bezit. Vroe ger kon men de rekening beter klop pend krijgen. Er werd een grote verloting gehou den, maar ook deze attractie verloor kenneiyk aantrekkingskracht. Kosten voor een marktmeester waren er vroe ger niet by, want van Kessel deed het pro deo. Nu moet er een marktmeester wor den benoemd, die de gehele vooravond VEENENDAAL CITY-MOTORS-EDE «tót Maar de overheid kan ook optreden als zodanig, d.w.z. als lichaam, dat met overheidsgezag bekleed is. Als de over heid een vergunning geeft voor het hou den van een cpenbare collecte, verricht zij een handeling, waart ie geen enk. e particulier bevoegd is. In zo'n geval be treedt het publiekrechtelijk terrein. De overheid kan aan bepaalde personen toe zeggingen en beloften doen, welke op publiekrechteiyk terrein liggen. Het spreekt vanzelf, dat de overheid moreel verplicht is zulke beloften in te lossen. Maar kan de nakoming ook worden af gedwongen, als de overheid het niet zo nauw neemt met de moraal? Met andere woorden kan een gedupeerde burger de overheid laten veroordelen om haar toe zegging gestand te doen? Aan de hand van een voorbeeld uit de praktijk zullen wij zien, dat dit niet mogelijk is. WOONRUIMTEVORDERING IN STRIJD MET TOEZEGGING Burgemeester en Wethouders van Roer mond hadden een overeenkomst gesloten met de eigenaar van een woning. Deze zou op vrijwillige basis een gezin in zijn woning opnemen. Van hun kant deden B en W de toezegging, dat deze huisves- 1 ting van beperkte duur zou zyn en be ëindigd zou worden bij uitbreiding van het inwonende gezin. „Nadien zal derhalve geen verplichte samenwoning van U met een ander gezin worden verlangd", zo eindigde de be treffende brief van B en W. Niettegenstaande deze toezegging gin gen B en W later toch tot woonruimte vordering over. De eigenaar der woning verzocht de President van de Rechtbank om de Burgemeester te veroordelen zich te onthouden van elke daad, welke de strekking had effect te verlenen aan de woonruimtevordering. De eigenaar wees er op, dat hij de overeenkomst met het gemeentebestuur volledig was nagekomen. Hij had vrijwillig huisvesting gegeven on danks de talloze bezwaren, welke deze huisvesting voor hem, zijn gezin en zijn in het betreffende pand gevestigde advo catenbureau opleverde. De eigenaar betoogde, dat de thans gedane vordering grovelijk indruist tegen de eerste beginselen van recht en redelijkheid. Ook de overheid moet zich houden aan de regel, dat overeenkomsten nagekomen moeten worden. Maar de President ontzegde de eige naar zijn vordering. De President over woog, dat de toezegging niet op privaat rechtelijk tenein lag. Dus zal de overheid op deze toezegging kunnen en zelfs moe ten terugkomen, indien deze niet of niet meer in overeenstemming is met de belan gen, waarvoor haar de bevoegdheid tot vorderen gegeven werd. Deze bevoegd heid is immers niet aan de overheid ge geven om daarvan naar believen gebruik te maken, maar om telkens te gebruiken, wanneer de bevordering van een doel matige verdeling van woongelegenheid dit vordert, aldus de President. beter omdat men meer hulpbronnen kan aanboren. In Dordt en Kbsteren spant de veiling zich ervoor, in Renkum de middenstand. In Veenendaal wordt de marktcommissie veeltijds in haar isole ment gelaten. Dat moet geen enkele rasechte Veenendaler kunnen gedogen. Men heeft overigens nog verdere plannen. Men wil Veenendaal als im kerscentrum behouden. Het bestuur van de bij en vereniging verzocht aan het college van b en w t.z.t. een stukje grond in De Engelenburg te mogen hu ren of kopen waarop men een gebouw tje kan neerzetten. Dit gebouwtje, in de vorm van een bijenstal, zou dan in een van de parken van De Engelen burg moeten verrijzen. Dit ter navol ging van plaatsen als Zaandam en Am sterdam, waar men fraaie bijenstallen in de parken aanbracht, sommige zelfs met glazen wanden. standplaats mee, maar het was toch niet en nacht in de weer is met het inrich- Overzicht van de Bijenmarkt te Veenendaal. meer je ware. Men was nu eenmaal zo gehecht aan dat plekje aan de Nieuwe weg en de herinneringen daaraan zijn nog levend in de bijenwereld. Behalve de subsidie van f 200,heeft de commissie van organisatie geen bron van inkomsten. Van de contributie, die een paar gulden per jaar van ieder lid vergt, kan men al evenmin bokkespron- gen maken. Het comité zou met een bedrag van f 300,erbij al aardig uit de moeilijkheden geraken. Het is zelfs voorgekomen dat deze commissieleden het tekort uit eigen zak aanzuiverden. Wanneer de burgers van Veenendaal, de overheid en de middenstand dit in feite luttele bedrag van een paar hon derd gulden op tafel konden brengen was de exploitatie gered. Hoeveel ou- ten van de markt. De opstallen moeten vernieuwd worden. Het gebouw OCB kost zaalhuur, kortom alles bijeen vraagt de organisatorische kant van de zaak veel en veel meer dan vroeger. En waaruit moet dat gedekt worden? We leven van subsidie en giften, aldus een expert, want het staangeld a f 0,05 per korf is wel te verwaarlozen. Totale opbrengst vorig jaar f 14,75. De markt heeft ongetwijfeld grote waarde als toeristisch evenement. Vorig jaar waren er nog Belgische imkers families, die vooral het winkelcentrum van Veenendaal prezen. Hele gezinnen komen naar de bijenmarkt. Enkele dui zendenden imkers uit het hele land weten de weg naar de Veenendaalse bijenmarkt te vinden. Markten in andere plaatsen floreren Voor de bewoners van flatwonin gen of kleinbehuisden is er dan de mogelijkheid toch bijen te houden, die in dat gebouwtje worden on dergebracht. In Amsterdam is er zo'n bijencentrum aan de Sloterweg, buiten de stad. Of deze plannen ook in Veenendaal doorgang zullen vinden moet nog worden afge wacht. Het actieve bestuur van de bijenver eniging wil alles in het werk stellen de plaats die Veenendaal innam als bijencentrum te behouden. De gehele bevolking dient hier feitelijk achter te staan, want het verloren gaan van goe de tradities is teleurstellend en jam mer. De bijenmarkt op 21 juli zal er wel weer komen. Die ontbrekende f 300,mogen geen beletsel zijn. Naar aanleiding van vragen omtrent de samenstelling van de door b en w voorgestelde commissie van advies be doeld in art. 75 der algemene Bijstand- wet, welke lijst van aanbeveling door het college werd teruggenomen laten we de volledige lijst hier volgen: 1. C. N. van Kuyk, wethouder van Sociale Zaken; 2. L. R. A. Ester, ge meenteraadslid en vakbondsbestuurder; 3. P. G. van Ojik, lid van de gemeente raad; 4. T. Verkuyl, lid van de gemeen teraad; 5. Mevr. J. v. Barneveld-Schol- te, secretaresse vrouwenbond PvdA; 6. Mej. J. Hiensch, employe Kon. Scheep jes wolf abri eken; 7. Mej. H. C. van Leeuwen, bestuurslid Chr. Ver. voor uitzending van kinderen; 8. J. B. Paag- man, voorzitter R.K. Caritasver. „Raad en Daad" en voorzitter R.K. Instituut voor Maatschappelijk werk voor de Utrechtse Heuvelrug.; 9. G. J. v. d. Pol, diaken Geref. Gemeente; 10. J. de Rui ter, diaken Herv. noodgemeente „Sola Fide"; 11. P. H. Verhey, diaken Herv. Gemeente en bestuurslid Bejaarden centrum „De Engelenburg"; 12. C. Ver steeg, diaken Chr. Geref. Kerken en bestuurslid Chr. Soc. Centrum. Er zij nog benadrukt dat zowel door de raad als de wethouder werd verze kerd dat de terugneming van de lijst niet suggereerde dat bovenstaande per sonen niet acceptabel zouden zijn. Men wil thans mensen aantrekken die zeer nauw met het maatschappelijk werk be trokken zijn. De eigenaar ging in hoger beroep bij het gerechtshof, doch kreeg ook daar nui op het request. Het Gerechtshof besliste, dat het slechts ter beoordeling van de vorderende overheid stond, of de gedane toezegging moest worden terzijde gesteld, als zich niet verdragende met de aan die overheid ter behartiging toeveitrouwde belangen, te weten: de bevordering van een doelmatige verdeling van woonge legenheid in de gemeente. Tenslotte stelde ook de Hoge Raad dc eigenaar in het ongelijk. De Hoge Raad besliste, dat in het algemeen een toezeg ging om van een publiekrechtelijke be voegdheid geen gebruik te maken, niet v'tsluit, dat die bevoegdheid wordt uit geoefend, indien een juist overheidsbe leid ten aanzien van het belang, waar voor de bevoegdheid is gegeven, zich met inachtneming van de toezegging niet lan ger verdraagt. Deze uitspraak achten wij hoogst onbe vredigend. Het is immers de meest ele mentaire eis van het recht, dat men zich houdt aan een gemaakte afspraak. De overheid dient een goed voorbeeld te ge ven in het betrachten van rechtvaardig heid. Gelukkig zyn er ook overheidsbe sturen, die meer begrip hebben voor recht en rechtvaardigheid. Zo namen Gedepu teerde Staten van Drente een verheugen de beslissing in de volgende zaak. VERNIETIGING VAN VORDERINGSBESLUIT A, een inwoner van Herpt (Gemeente Heusden), wilde een z.g. bedrijfswoning te Barger-Compascuum (gemeente Emmen) kopen om daarin te wonen en het be- drijfsgedeelte te gebruiken voor zijn land bouwbedrijf. Het betreffende perceel was voor hem zeer gunstig gelegen, omdat hij van dit perceel uit een deel van het be drijf van zyn a.s. schoonvader, die circa 70 ha grond in eigendom had, in gebruik kon nemen en enige stukken van die grond ontginnen. De woning lag n.l. In de onmiddellijke nabijheid van de te ontgin nen gronden. De notaris, die de koopacte zou opma ken, vroeg eerst aan het Hoofd van het Bureau Huisvesting, of A deze woning na de koop zou kunnen betrekken. Genoemd Hoofd antwoordde, dat dit in orde was. Hierop kocht A de woning, verhuisde daarheen en trad in het huwelijk. Hij was reeds begonnen met de uitoefening van zijn landbouwbedrijf, toen hij tot zijn grote verwondering bericht kreeg van Burgemeester en Wethouders van Emmen, dat aan zijn verzoek om woonvergunning niet kon worden voldaan. Hij werd voorts uitgenodigd mede te delen, aan wie hij de woning wenste te verhuren, daar anders tot vordering zou worden overgegaan ten behoeve van het gezin B. A gaf ten antwoord, dat hy de woning onmogeiyk kon verhuren, omdat zyn echtgenote en hij geen andere woonge legenheid hadden en hy zyn bedryf zonder de woning niet zou kunnen uit oefenen. Vervolgens gingen B en W tot vordering over, waartegen A in verzet kwam by Gedeputeerde Staten van Drente. Ter verdediging van hun standpunt voerden B en W aan, dat zij de woonver gunning niet hadden verleend, omdat de woning ruimte bood voor een groter ge zin dan dat van A, die destijds nog niet was gehuwd, bovendien afkomstig was uil een andere gemeente en geen woon ruimte voor ruiling te zijner beschikking had. Maar Gedeputeerde Staten oordeelden, dat het in het algemeen belang reeds on gewenst is, dat de overheid zodanige be slissingen neemt, dat toezeggingen, welke al dan niet terecht vanwege haar zijn gedaan, niet kunnen worden nage komen. De overheid dient zich echter daarvan in het bijzonder te onthouden, indien de burgers door het niet-nakomen van toezeggingen min of meer belang rijke schade zouden ondervinden. Met deze motivering werd het vorderingsbe- sluit docr Gedeputeerde Staten vernie tigd. Mahalia Jackson zou misschien de grootste jazz-zangeres van de wereld kunnen zijn maar zij wijdt haar stem en haar talenten aan God en zij zingt alleen in Zijn Naam. De kunst van deze diep-religieuze vrouw is een waarachtige weerspiege ling van haar geloof en vertrouwen. Er spreekt een grote, men zou kun nen zeggen: fundamentele vreugde uit alles wat Mahalia Jackson zingt. Zelfs haar allerernstigste vertolkingen laten bij de luisteraars iets van opwin ding na. Haar zang is, om een gevleugeld woord te gebruiken, de allerindividueelste ex pressie van de allerindividueelste emo tie. Mahalia Jackson werd in 1911 in New Orleans geboren. Haar vader werkte in de week in de dokken- zondags preekte hij. En Mahalia zong van haar vijfde jaar af in zijn kerkkoor. Zij kreeg een strenge opvoeding: het New Orleans van die dagen was het podium voor talloze jazzgroten, maar dochter Jackson mocht hen niet horen zingen en spelen. Doch de luidruchtige fonograaf van de bu ren drong toch tot haar oren door en zo droegen Ma Rainy, Bessie Smith, Ida Cox en Enrico Caruso bij tot de vorming van Mahalia Jacksons voca le stijl. In de vroege veertiger jaren begon zij platen te maken. Eén ervan „I will move on up a little higher", door haar zelf geschreven, bereikte een oplaag van twee miljoen. In Kopenhagen waren de twintigduizend exemplaren, die er van haar „White Christmas" in de winkels lagen, de dag na haar concert uitverkocht. Carnegie Hall was zes maal uitverkocht zonder dat er een advertentie in de krant hoefde te komen. In 1952 zonden Koningin Elisabeth en Win ston Churchill haar persoonlijke groeten bij haar optreden in Albert Hall.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1964 | | pagina 3