Raad stelde behandeling van brief
Rhenense Middenstands Centrale
vergadering uit
Grootste Europese bijenmarkt
is noodlijdend
MAHALIA JACKSON
Uit Rhenens Raadzaal
Middenstanders tevergeefs op publieke tribune
PurolhoddUd
Op 21 juli toch weer markt in Veenendaal
Zijn overheidsbeloften waardeloos?
TWEEDE BLAD „DE VALLEI"
VRIJDAG 29 MEI 1964
Nr 43
Ingekomen stukken en
mededelingen
STICHTING
BEZITSVORMING STELT
DEELNAME OPEN
Jaarwedden wethouders
Benoeming leden in
diverse commissies
Geziii van dertien
vliegt naar Australië
smetteloos zuiver
HISTORIE
bruining
PiGmaderm f2.95
Wij zijn geen
„broekjes" in
't pantalonvak!
V. A. B.
KIRPESTEIN
Plannen
Financiën
Toerisme
Commissie van Advies Alg.
Bijstandwet
Ook de jeugd zet zich in
voor het Roode Kruis!!!
Het Roode Kruisschip „Henry
Dunant" vaart ook voor onze
patiënten
Speciaal voor de behandeling van het schrijven dat de Rhenense Middenstands Centrale aan de raad
had gericht (zie vorig nummer van ons blad) hadden een aantal leden van deze vereniging dinsdagavond
bij de raadsvergadering een plaatsje gezocht op de publieke tribune. Toen de voorzitter de raad voorstelde
dit schrijven, dat nog niet onder de ingekomen stukken op de agenda was gezet, toch deze avond te be
handelen, daar het al gepubliceerd was en de raadsleden er dus kennis van hadden kunnen nemen, stelde
de heer D. de Jong voor de behandeling van dit stuk een vergadering uit te stellen, zodat de raadsleden
het wat beter konden bestuderen. Bovendien stonden er naar de heer De Jong zeide enkele dingen in
waarmede hij het in het geheel niet eens was.
De heer Klaassen voelde meer voor een
spoedige behandeling, doch daar het voor
stel van de heer De Jong om het een ver
gadering uit te stellen werd ondersteund
de heer O. de Jong
een vergadering
uitstellen
ging men erover stemmen en zo werd dit
punt met 8 stemmen voor en 6 tegen
uitgesteld tot de raadsvergadering van
eind juni.
Aan de hand van de jaarverslagen van
de openbare scholen over 1963 werd door
de heer Scholte de opmerking gemaakt,
dat in de vorige vergadering het hoofd
van de Bantuinschool wel door de raad
was overgeplaatst naar de nieuwe open
bare school, maar dat toch met spoed
diende te worden voorzien in de vacature
aan de Bantuinschool. Hij had de vak
bladen erop nageslagen maar nog geen
advertentie gezien waarin sollicitanten
voor deze functie werden opgeroepen.
Wethouder van Gesink deelde hierop
mede, dat men wel een advertentie had
opgegeven, maar dat deze om de één of
andere reden niet was geplaatst. Tot op
heden had deze advertentie dan ook nog
niet in de vakbladen gestaan.
Verder haakte de heer Scholte nog
De heer Scholte
geen
schoolverplichtlng
in op een vraag van de heer De
Jong over de nieuw vastgestelde
Nu in Nederland algemeen wordt er
kend, dat ook zij die slechts kleine be
dragen ter z\jde kunnen leggen, recht
hebben op bezitsvorming, stelt de Stich
ting Bezitsvorming te 's-Gravenhage van
af 3 juni de mogelijkheid daartoe open
door regelmatige betaling van bedragen
van af f 8,34 per maand, ofwel f 100,per
jaar.
Zodra een deelnemer een bedrag van
f 100.— heeft betaald, ontvangt hij een
Bewijs van Bezitsvorming en vier Be
wijzen van Uitkering, welke iedere 15
jaar recht geven op een uitkering van
f 100,—. Na 60 jaar wordt de laatste uit
kering van f 100,— uitbetaald, en tevens
het Bewijs van Bezitsvorming afgelost
voor f 125,Voor iedere Deelname van
f 100,ontvangt de Deelnemer dus in
totaal f 525,terug.
Indien men 15 jaar lang deelneemt voor
f 8,34 per maand, bezit men dus 15 Be
wijzen van Bezitsvorming, die gedurende
60 jaar een jaarlijkse uitkering van f
100,— geven, en bovendien ieder worden
afgelost voor f 125,De Bewijzen van
Bezitsvorming zijn aan toonder; zij geven
niet alleen recht op een uitkering van
f 100,per jaar, doch zij vormen boven
dien een realiseerbaar bezit, d.w.z. zij
kunnen steeds te gelde gemaakt worden,
door belening of door verkoop, voor een
contant bedrag tot ca. f 2.000,
Voor de Deelnemers der Stichting is,
onder zeer gunstige voorwaarden, een col
lectieve levensverzekering afgesloten, zo
dat bij overlijden tijdens de eerste 15
jaar, de Deelname-betalingen gedurende
het restant van de termijn van 15 jaar
verzekerd zijn.
Alle Deelname-betalingen worden door
de Stichting Bezitsvorming aangewend ter
financiering van zeer goed verzorgde wo
ningen, die tegen lage woonkosten be
schikbaar worden gesteld aan de bewo
ners. Het eerste object van dertig 3- en
4-kamerflatwoningen te Hardinxveld-Gies-
sendam wordt in juli opgeleverd. De
woonkosten bedragen, behalve over-
drachts- en administratiekosten en vaste
lasten, van f 22,— tot f27,50 per week.
Deze bedragen worden per jaar met IV»
verhoogd. Na 60 jaar is de woning eigen
dom. Deze woningen zijn voorzien van
oliehaard, meerkamerverwarming, koel
kast, gasgeyser, zwevende vloeren, cen
trale antenne en tal van andere verbe
teringen.
Een aantal andere bouwobjecten in Ne
derland is in voorbereiding of uitvoe
ring. Deelnemers der Stichting genieten
voorkeur voor deze woningen.
of vast te stellen schoolgrenzen voor
de openbare scholen. Hij zeide hier
over onder meer dat men van ge
meentewege kan proberen ordenend
op te treden, maar dat men de ou
ders niet kan verplichten de kin
deren naar een bepaalde school te
doen. De heer Klaassen was het
hiermede niet eens.
Wethouder van Gesink was van mening
dat aan dit punt in de raad niet zoveel
aandacht moest worden besteed, maar ook
de heer E. P. van Dijk vond het wel de
gelijk nodig dit in de raad te bespreken.
Er waren naar hij zeide bij hem al ouders
geweest, die hadden gezegd dat als men
in Rhenen op deze manier door ging, hun
kinderen n. d. Pieckschool in Wagenin-
gen zouden worden gestuurd. Vóór er
iets gebeurt zei de heer Van Dijk wil ik
weten hoe de grenzen liggen. Zoals er
hier met het openbaar onderwijs wordt
gespeeld zint mij niet!
De voorzitter deelde mee, dat de gren
zen zoals die komen te liggen aan de raad
zullen worden medegedeeld, waarna de
heer Van Dijk nog opmerkte het er wel
meen eens te zijn dat er van overheids-
De heer v. Dijk
gespeeld met open
baar onderwijs
wege op dit punt ordenend wordt opge
treden, maar dat elke ouder vry dient te
zijn om het kind te sturen naar de school
die hy zelf wenst.
Overeenkomstig het voorstel van de
burgemeester besloot de raad de wedden
van de wethouders op te trekken van
f 4700,— tot f 5250,—.
Tot tweede gast- en weeshuismeester
benoemde de raad met ingang van 1 juni
aanstaande de heer L. G. Sannes, adminis
trateur van gemeentewerken en het ge
meentelijk woningbedrijf.
De woning De Dijk 42 werd door d"
raad onbewoonbaar verklaard met last tot
ontruiming binnen 6 maanden, te rekenen
van de dag, waarop de tijd tot voorziening
is verstreken of het raadsbesluit in be
roep is gehandhaafd.
Het raadslid Mr. J. Deen hij was
deze avond ook niet aanwezig had
medegedeeld, dat hij zich op medisch ad
vies genoodzaakt zag voor verschillende
functies te bedanken.
Hierdoor kreeg de raad zich tijdens deze
vergadering uit te spieken over rie ver
vulling van vakatures in diverse com
missies.
In de woningadviescommissie waren
twee plaatsen vacant, mede doordat
de heer P. van Viegen zyn benoeming
tot lid der commissie niet had aan
vaard. Met de woningadviescommissie
was het college van mening dat kon
worden volstaan met de benoeming
van één lid en men stelde voor de heer
C. v. d. Berg.
De heer De Jong vond het echter beter
dat er toch twee leden benoemd werden.
Daar zijn voorstel werd ondersteund
werd het in stemming gebracht en ver
worpen. De raad benoemde vervolgens
in deze vakature overeenkomstig het
voorstel van b en w.
Tot lid van de vorderingscommissie
benoemde de raad de heer C. Hensen.
Daar de heer Scholte ook had bedankt
voor de onderwijscommissie waren er in
deze commissie twee vakatures te ver
vullen. Het college had hiervoor voorge
steld de raadsleden E. P. van Dijk en D.
de Jong.
De heer van Dyk zei echter dat de
heer Scholte had bedankt omdat deze
commissie by de behandeling van be-
langryke zaken op onderwysgebied
niet was geraadpleegd en dat de raad
derhalve verstandig deed hem niet te
kiezen daar hy evenmin van plan was
op deze plaats te gaan zitten.
De heer De Jong werd door de raad
benoemd en de vervulling van de tweede
vakature werd door de raad aangehouden
in verband met tydnood. Het was name
lijk kort voor negen uur en om deze tijd
zou de heer De Kreek van de Nationale
Woningraad komen om de raadsleden ter
vergadering voorlichting te geven over
de algemene woningstichting.
Tot gecommitteerde voor het afnemen
van de eindexamens aan de handels-
Een Haagse familie van 13 personen
stapte dinsdag 26 mei j.l. in het KLM
vliegtuig met bestemming Sydney, de
KL 843, om in Australië een nieuw va
derland te vinden.
Geert Viergever (46) heeft overigens
al het nodige gelezen over zijn toe
komstige woonplaats, Elizabeth, in Zuid
Australië, want zijn oudste zoon Geert
(20) is zijn ouders en 11 broers en zus
ters een jaar geleden voorgegaan. Zijn
brieven over het leven daar waren zo
enthousiast, dat vader en moeder Vier
gever de knoop doorhakten en beslo
ten het advies van hun zoon op te
volgens: emigratie naar Australië.
Het was al een oud plan. Een aan
tal jaren geleden waren buren van het
Haagse gezin naar Australië getrokken,
waar ze met succes een nieuw bestaan
hadden opgebouwd. Hun verhalen de
den bij de heer Viergever het idee post
vatten, dat ook voor hem en zijn gezin
toekomstmogelijkheden in dat verre
W. Klaassen
Tot gecommitteerde
benoemd
avondschool in de vakken handelsweten
schappen en Nederlands benoemde de
raad overeenkomstig het voorstel van b
en w de heer W. Klaassen.
In het openbaar lichaam voorlichting
en vreemdelingenverkeer werd benoemd
de heer H. W. F. Scholte.
Het vlot niet zo bijzonder met de grootste bijenmarkt in Europa, die gedurende tientallen jaren (of
zijn het er honderd?) in Veenendaal wordt gehouden. Hoewel het gemeentebestuur van deze plaats het
belang van de bijenmarkt volledig onderschrijft en er ook haar volle medewerking aan wil verlenen
blijft het wringen wat betreft de financiële kant. De gemeentelijke subsidie van f 200,per jaar is bij
lange na niet toereikend om de organisatiekosten te dekken.
land zouden zijn. Zoon Geert ging voor,
om de zaak te verkennen en ook hij
beaamde, wat de buren reeds hadden
geschreven, dat Australië voor mensen
die niet tegen werk opzagen, kansen
genoeg had.
Bang voor de toekomst is de heer
Viergever niet. „Ik heb twee handen
en weet wat werken is," zegt de lange
stevig gebouwde vertegenwoordiger in
vleeswaren, die behalve verzekerings
agent ook nog 16 jaar de wet heeft ge
diend als politieman. In Australië zul
len de inkomsten echter niet alleen van
het gezinshoofd komen. De oudste zoon
Geert zal zijn steentje bijdragen, maar
ook Jaap (18), Hans (16) en Erik (15)
kunnen en willen hun handen uit de
mouwen steken. Jaap werkte als ver
koper in een grote zaak in Den Haag,
maar zou graag bij het onderwijs wil-
Een overheidslichaam, zoals de Staat, een provincie of een gemeente
kan op twee manieren optreden. Als de Staat een stuk grond koopt of
verkoopt of wel een gebouw huurt of verhuurt, doet hij iets, wat een
particulier ook zou kunnen doen. Wij zeggen dan, dat deze overheids
handeling op privaatrechtelijk terrein ligt. De overheid, die op pri
vaatrechtelijk gebied optreedt, neemt op dezelfde wijze verplichtingen
op zich als een particulier. De overheid is evenzeer aan een overeen
komst van koop, huur of anderzins gebonden als een particulier dit is.
en bescherming
len, Hans voltooide vóór zijn vertrek
zijn opleiding voor bloemist en Erik
wil net als broer Geert, zetter worden.
Louise (13), Paul (11), Regina (10),
Anna (8), de tweeling Birgitta en Sas-
kia (7), Justine (5) en Leo (3) moeten
nog wachten, maar zij zullen, net als
in Den Haag, hun moeder helpen in het
huishouden.
Behalve het klimaat en de ruimere
toekomstmogelijkheden, is het vooral
het vrije leven dat de Viergevers in
Australië trekt. Jaap is van plan veel
te gaan tennissen. Hij speelt al een
paar jaar, maar vindt het hier in Ne
derland een dure sport. En de klein
tjes? Zij verheugen zich vooral op de
bananencake die volgens broer Geert
„uit de kunst" moet zijn.
De Veenendaalse bijenmarkt heeft een
rijke historie. Imkers uit alle delen van
het land en zelfs daarbuiten trokken
hartje zomer naar dat stukje weiland
in Veenendaal-Noord, waar men niet
alleen kwam om zaken te doen, maar
waar het wel en wee in de bijenwereld
onder het genot van een extra drankje
in café De Bijenkorf van mond tot
mond ging.
Het ging heel aardig met die bijen
markt. Het geslacht Van Kessel was
een echte imkersfamilie. Op genoeg
lijke wijze werd door mevrouw Van
Kessel de koffietafel aangericht waar de
toegestroomde imkers echt onder el
kaar waren. De heer Van Kessel, eige
naar van het café was tientallen jaren
marktmeester en werd na zijn overlij
den opgevolgd door zijn zoon, de heer
W. van Kessel uit Ederveen.
Toen ook deze rasechte imker over
leed was de imkerswereld een stimu
lerend figuur ontvallen. Daarenboven
werd het café verkocht en ook het
Wij willen U graag bij Uw
keuze met onze ervaring
en ons mode-inzicht assis
teren. Bovendien hebben
wij een grote voorraad.
Echt voor élke wens en
smaak de juiste pantalon.
En met een paar pantalons
extra heeft U weer kle
ding-variatie-mogelijkhe
den meer!
weiland waar de markt werd gehou
den ging in andere handen over.
De bloeiende bijenmarkt waar soms
meer dan 2000 volken werden aan
gevoerd belandde in een periode
van bloedarmoede. In 1963 moest
men noodgedwongen verhuizen
naar een plaats in het centrum van
Veenendaal, achter het postkantoor.
De aanvoer bedroeg vorig jaar 250
volken.
Het knusse was eraf. Wel viel het
bezoekersaantal ook op de nieuwe
dere Veenendalers herinneren zich niet
de „mart" aan de Nieuweweg en we
geloven dat de bijenmarkt ook nu nog
bij velen een warm plaatsje bezit. Vroe
ger kon men de rekening beter klop
pend krijgen.
Er werd een grote verloting gehou
den, maar ook deze attractie verloor
kenneiyk aantrekkingskracht. Kosten
voor een marktmeester waren er vroe
ger niet by, want van Kessel deed
het pro deo.
Nu moet er een marktmeester wor
den benoemd, die de gehele vooravond
VEENENDAAL
CITY-MOTORS-EDE
«tót
Maar de overheid kan ook optreden
als zodanig, d.w.z. als lichaam, dat met
overheidsgezag bekleed is. Als de over
heid een vergunning geeft voor het hou
den van een cpenbare collecte, verricht
zij een handeling, waart ie geen enk. e
particulier bevoegd is. In zo'n geval be
treedt het publiekrechtelijk terrein. De
overheid kan aan bepaalde personen toe
zeggingen en beloften doen, welke op
publiekrechteiyk terrein liggen. Het
spreekt vanzelf, dat de overheid moreel
verplicht is zulke beloften in te lossen.
Maar kan de nakoming ook worden af
gedwongen, als de overheid het niet zo
nauw neemt met de moraal? Met andere
woorden kan een gedupeerde burger de
overheid laten veroordelen om haar toe
zegging gestand te doen? Aan de hand
van een voorbeeld uit de praktijk zullen
wij zien, dat dit niet mogelijk is.
WOONRUIMTEVORDERING IN
STRIJD MET TOEZEGGING
Burgemeester en Wethouders van Roer
mond hadden een overeenkomst gesloten
met de eigenaar van een woning. Deze
zou op vrijwillige basis een gezin in zijn
woning opnemen. Van hun kant deden
B en W de toezegging, dat deze huisves-
1 ting van beperkte duur zou zyn en be
ëindigd zou worden bij uitbreiding van
het inwonende gezin.
„Nadien zal derhalve geen verplichte
samenwoning van U met een ander gezin
worden verlangd", zo eindigde de be
treffende brief van B en W.
Niettegenstaande deze toezegging gin
gen B en W later toch tot woonruimte
vordering over. De eigenaar der woning
verzocht de President van de Rechtbank
om de Burgemeester te veroordelen zich
te onthouden van elke daad, welke de
strekking had effect te verlenen aan de
woonruimtevordering. De eigenaar wees
er op, dat hij de overeenkomst met het
gemeentebestuur volledig was nagekomen.
Hij had vrijwillig huisvesting gegeven on
danks de talloze bezwaren, welke deze
huisvesting voor hem, zijn gezin en zijn in
het betreffende pand gevestigde advo
catenbureau opleverde.
De eigenaar betoogde, dat de thans
gedane vordering grovelijk indruist
tegen de eerste beginselen van recht
en redelijkheid. Ook de overheid
moet zich houden aan de regel, dat
overeenkomsten nagekomen moeten
worden.
Maar de President ontzegde de eige
naar zijn vordering. De President over
woog, dat de toezegging niet op privaat
rechtelijk tenein lag. Dus zal de overheid
op deze toezegging kunnen en zelfs moe
ten terugkomen, indien deze niet of niet
meer in overeenstemming is met de belan
gen, waarvoor haar de bevoegdheid tot
vorderen gegeven werd. Deze bevoegd
heid is immers niet aan de overheid ge
geven om daarvan naar believen gebruik
te maken, maar om telkens te gebruiken,
wanneer de bevordering van een doel
matige verdeling van woongelegenheid dit
vordert, aldus de President.
beter omdat men meer hulpbronnen kan
aanboren. In Dordt en Kbsteren spant
de veiling zich ervoor, in Renkum de
middenstand. In Veenendaal wordt de
marktcommissie veeltijds in haar isole
ment gelaten. Dat moet geen enkele
rasechte Veenendaler kunnen gedogen.
Men heeft overigens nog verdere
plannen. Men wil Veenendaal als im
kerscentrum behouden. Het bestuur van
de bij en vereniging verzocht aan het
college van b en w t.z.t. een stukje
grond in De Engelenburg te mogen hu
ren of kopen waarop men een gebouw
tje kan neerzetten. Dit gebouwtje, in
de vorm van een bijenstal, zou dan in
een van de parken van De Engelen
burg moeten verrijzen. Dit ter navol
ging van plaatsen als Zaandam en Am
sterdam, waar men fraaie bijenstallen
in de parken aanbracht, sommige zelfs
met glazen wanden.
standplaats mee, maar het was toch niet en nacht in de weer is met het inrich-
Overzicht van de Bijenmarkt
te Veenendaal.
meer je ware. Men was nu eenmaal zo
gehecht aan dat plekje aan de Nieuwe
weg en de herinneringen daaraan zijn
nog levend in de bijenwereld.
Behalve de subsidie van f 200,heeft
de commissie van organisatie geen bron
van inkomsten. Van de contributie, die
een paar gulden per jaar van ieder lid
vergt, kan men al evenmin bokkespron-
gen maken. Het comité zou met een
bedrag van f 300,erbij al aardig uit
de moeilijkheden geraken. Het is zelfs
voorgekomen dat deze commissieleden
het tekort uit eigen zak aanzuiverden.
Wanneer de burgers van Veenendaal,
de overheid en de middenstand dit in
feite luttele bedrag van een paar hon
derd gulden op tafel konden brengen
was de exploitatie gered. Hoeveel ou-
ten van de markt. De opstallen moeten
vernieuwd worden. Het gebouw OCB
kost zaalhuur, kortom alles bijeen
vraagt de organisatorische kant van de
zaak veel en veel meer dan vroeger.
En waaruit moet dat gedekt worden?
We leven van subsidie en giften, aldus
een expert, want het staangeld a f 0,05
per korf is wel te verwaarlozen. Totale
opbrengst vorig jaar f 14,75.
De markt heeft ongetwijfeld grote
waarde als toeristisch evenement. Vorig
jaar waren er nog Belgische imkers
families, die vooral het winkelcentrum
van Veenendaal prezen. Hele gezinnen
komen naar de bijenmarkt. Enkele dui
zendenden imkers uit het hele land
weten de weg naar de Veenendaalse
bijenmarkt te vinden.
Markten in andere plaatsen floreren
Voor de bewoners van flatwonin
gen of kleinbehuisden is er dan de
mogelijkheid toch bijen te houden,
die in dat gebouwtje worden on
dergebracht. In Amsterdam is er
zo'n bijencentrum aan de Sloterweg,
buiten de stad. Of deze plannen
ook in Veenendaal doorgang zullen
vinden moet nog worden afge
wacht.
Het actieve bestuur van de bijenver
eniging wil alles in het werk stellen
de plaats die Veenendaal innam als
bijencentrum te behouden. De gehele
bevolking dient hier feitelijk achter te
staan, want het verloren gaan van goe
de tradities is teleurstellend en jam
mer. De bijenmarkt op 21 juli zal er
wel weer komen. Die ontbrekende
f 300,mogen geen beletsel zijn.
Naar aanleiding van vragen omtrent
de samenstelling van de door b en w
voorgestelde commissie van advies be
doeld in art. 75 der algemene Bijstand-
wet, welke lijst van aanbeveling door
het college werd teruggenomen laten
we de volledige lijst hier volgen:
1. C. N. van Kuyk, wethouder van
Sociale Zaken; 2. L. R. A. Ester, ge
meenteraadslid en vakbondsbestuurder;
3. P. G. van Ojik, lid van de gemeente
raad; 4. T. Verkuyl, lid van de gemeen
teraad; 5. Mevr. J. v. Barneveld-Schol-
te, secretaresse vrouwenbond PvdA; 6.
Mej. J. Hiensch, employe Kon. Scheep
jes wolf abri eken; 7. Mej. H. C. van
Leeuwen, bestuurslid Chr. Ver. voor
uitzending van kinderen; 8. J. B. Paag-
man, voorzitter R.K. Caritasver. „Raad
en Daad" en voorzitter R.K. Instituut
voor Maatschappelijk werk voor de
Utrechtse Heuvelrug.; 9. G. J. v. d. Pol,
diaken Geref. Gemeente; 10. J. de Rui
ter, diaken Herv. noodgemeente „Sola
Fide"; 11. P. H. Verhey, diaken Herv.
Gemeente en bestuurslid Bejaarden
centrum „De Engelenburg"; 12. C. Ver
steeg, diaken Chr. Geref. Kerken en
bestuurslid Chr. Soc. Centrum.
Er zij nog benadrukt dat zowel door
de raad als de wethouder werd verze
kerd dat de terugneming van de lijst
niet suggereerde dat bovenstaande per
sonen niet acceptabel zouden zijn. Men
wil thans mensen aantrekken die zeer
nauw met het maatschappelijk werk be
trokken zijn.
De eigenaar ging in hoger beroep bij
het gerechtshof, doch kreeg ook daar nui
op het request. Het Gerechtshof besliste,
dat het slechts ter beoordeling van de
vorderende overheid stond, of de gedane
toezegging moest worden terzijde gesteld,
als zich niet verdragende met de aan die
overheid ter behartiging toeveitrouwde
belangen, te weten: de bevordering van
een doelmatige verdeling van woonge
legenheid in de gemeente.
Tenslotte stelde ook de Hoge Raad dc
eigenaar in het ongelijk. De Hoge Raad
besliste, dat in het algemeen een toezeg
ging om van een publiekrechtelijke be
voegdheid geen gebruik te maken, niet
v'tsluit, dat die bevoegdheid wordt uit
geoefend, indien een juist overheidsbe
leid ten aanzien van het belang, waar
voor de bevoegdheid is gegeven, zich met
inachtneming van de toezegging niet lan
ger verdraagt.
Deze uitspraak achten wij hoogst onbe
vredigend. Het is immers de meest ele
mentaire eis van het recht, dat men zich
houdt aan een gemaakte afspraak. De
overheid dient een goed voorbeeld te ge
ven in het betrachten van rechtvaardig
heid. Gelukkig zyn er ook overheidsbe
sturen, die meer begrip hebben voor recht
en rechtvaardigheid. Zo namen Gedepu
teerde Staten van Drente een verheugen
de beslissing in de volgende zaak.
VERNIETIGING VAN
VORDERINGSBESLUIT
A, een inwoner van Herpt (Gemeente
Heusden), wilde een z.g. bedrijfswoning te
Barger-Compascuum (gemeente Emmen)
kopen om daarin te wonen en het be-
drijfsgedeelte te gebruiken voor zijn land
bouwbedrijf. Het betreffende perceel was
voor hem zeer gunstig gelegen, omdat hij
van dit perceel uit een deel van het be
drijf van zyn a.s. schoonvader, die circa
70 ha grond in eigendom had, in gebruik
kon nemen en enige stukken van die
grond ontginnen. De woning lag n.l. In de
onmiddellijke nabijheid van de te ontgin
nen gronden.
De notaris, die de koopacte zou opma
ken, vroeg eerst aan het Hoofd van het
Bureau Huisvesting, of A deze woning na
de koop zou kunnen betrekken. Genoemd
Hoofd antwoordde, dat dit in orde was.
Hierop kocht A de woning, verhuisde
daarheen en trad in het huwelijk. Hij was
reeds begonnen met de uitoefening van
zijn landbouwbedrijf, toen hij tot zijn
grote verwondering bericht kreeg van
Burgemeester en Wethouders van Emmen,
dat aan zijn verzoek om woonvergunning
niet kon worden voldaan. Hij werd voorts
uitgenodigd mede te delen, aan wie hij de
woning wenste te verhuren, daar anders
tot vordering zou worden overgegaan ten
behoeve van het gezin B.
A gaf ten antwoord, dat hy de woning
onmogeiyk kon verhuren, omdat zyn
echtgenote en hij geen andere woonge
legenheid hadden en hy zyn bedryf
zonder de woning niet zou kunnen uit
oefenen. Vervolgens gingen B en W
tot vordering over, waartegen A in
verzet kwam by Gedeputeerde Staten
van Drente.
Ter verdediging van hun standpunt
voerden B en W aan, dat zij de woonver
gunning niet hadden verleend, omdat de
woning ruimte bood voor een groter ge
zin dan dat van A, die destijds nog niet
was gehuwd, bovendien afkomstig was
uil een andere gemeente en geen woon
ruimte voor ruiling te zijner beschikking
had.
Maar Gedeputeerde Staten oordeelden,
dat het in het algemeen belang reeds on
gewenst is, dat de overheid zodanige be
slissingen neemt, dat toezeggingen, welke
al dan niet terecht vanwege haar
zijn gedaan, niet kunnen worden nage
komen. De overheid dient zich echter
daarvan in het bijzonder te onthouden,
indien de burgers door het niet-nakomen
van toezeggingen min of meer belang
rijke schade zouden ondervinden. Met
deze motivering werd het vorderingsbe-
sluit docr Gedeputeerde Staten vernie
tigd.
Mahalia Jackson zou misschien de
grootste jazz-zangeres van de wereld
kunnen zijn maar zij wijdt haar
stem en haar talenten aan God en zij
zingt alleen in Zijn Naam.
De kunst van deze diep-religieuze
vrouw is een waarachtige weerspiege
ling van haar geloof en vertrouwen.
Er spreekt een grote, men zou kun
nen zeggen: fundamentele vreugde uit
alles wat Mahalia Jackson zingt.
Zelfs haar allerernstigste vertolkingen
laten bij de luisteraars iets van opwin
ding na.
Haar zang is, om een gevleugeld woord
te gebruiken, de allerindividueelste ex
pressie van de allerindividueelste emo
tie. Mahalia Jackson werd in 1911 in New Orleans geboren. Haar vader
werkte in de week in de dokken- zondags preekte hij. En Mahalia zong
van haar vijfde jaar af in zijn kerkkoor.
Zij kreeg een strenge opvoeding: het New Orleans van die dagen was
het podium voor talloze jazzgroten, maar dochter Jackson mocht hen
niet horen zingen en spelen. Doch de luidruchtige fonograaf van de bu
ren drong toch tot haar oren door en zo droegen Ma Rainy, Bessie Smith,
Ida Cox en Enrico Caruso bij tot de vorming van Mahalia Jacksons voca
le stijl. In de vroege veertiger jaren begon zij platen te maken. Eén ervan
„I will move on up a little higher", door haar zelf geschreven, bereikte
een oplaag van twee miljoen. In Kopenhagen waren de twintigduizend
exemplaren, die er van haar „White Christmas" in de winkels lagen, de
dag na haar concert uitverkocht.
Carnegie Hall was zes maal uitverkocht zonder dat er een advertentie in
de krant hoefde te komen. In 1952 zonden Koningin Elisabeth en Win
ston Churchill haar persoonlijke groeten bij haar optreden in Albert
Hall.