veenendaaise studente uerbieef laar lang in de uer. staten
RIA MARK:
j
cteü<pL
pootde J
-Hcn
SKODA
feest vooraf...
2000" 20%
met
Setter Set
AMERONGEN
DE AMERIKANEN HEBBEN VEEL
BELANGSTELLING VOOR NEDERLAND
VOLGENDE MAAND ONTVANGST DOOR PRESIDENT JOHNSON OP HET WITTE HUIS
In juni van het vorig jaar deed Ria Mark, leerlinge van het Christelijk Lyceum in Veenendaal, eindexamen en na vijf zware
examendagen mocht ze het middelbare school-diploma in ontvangst nemen. Ria Mark slaagde glansrijk: op haar puntenlijst
stonden twee tienen, (een voor aardrijkskunde en een voor geschiedenis) en vier achten voor de talen. Behalve dat deze
puntenlijst verheugend nieuws was voor haar zelf, was er voor de American Field Service reden genoeg Ria in aanmerking
te laten komen voor een soort studiebeurs. De American Field Service is een organisatie die via een uitwisselingssysteem
het contact tussen de landen wil blijven handhaven. Een jaar lang mocht Ria te gast zijn bij een artsengezin midden in Ame
rika en met een dochter van dezelfde leeftijd dagelijks naar school gaan. Voor haar vertrek naar de „nieuwe wereld", vorig
jaar, hebben we een interview met haar gehad en Ria beloofde ons wanneer zij eenmaal in Amerika was nog iets van
zich te laten horen en ons een indruk te geven van het school- en gezinsleven in de Verenigde Staten. Een dezer dagen moch
ten wij een brief van Ria ontvangen waarin zij schreef dat ze volgende maand met alle AFS studenten door president John
son op het Witte Huis zal worden ontvangen.
Meeste leerlingen per auto naar school
Opvatting veranderd
Op klompen
Op het Witte Huis
Binnen niet al te lange tijd
zal Ria Mark weer naar Ne
derland terugkeren. Een
reeks nieuwe ervaringen rij
ker. Ze heeft het in ieder ge
val bijzonder naar haar zin
gehad in Amerika. Wat ze
dan gaat doen? Bij haar ver
trek vorig jaar verklaarde
Ria graag lerares Engels M.
O. te willen worden. Of ze
hieraan vast zal houden na
haar terugkeer, schreef Ria
niet. Dat ze een gezonde do
sis idealisme van haar ver
blijf in Amerika heeft over
gehouden, staat nu al buiten
kijf.
KONING
ARTHURS
MOEDIGSTE
MAN
Was het maar
altijd zulk weer!
van^chuppen
Uw Rode Kruis verwacht
heel veel van U
Meubelfabriek Van der
Heyden jubileert
doet
langer
nylons
Fa. L. HEY
Op 5 augustus 1963 vertrok ik per
boot met nog 900 andere AFS-
ers, waaronder 54 Nederlanders
vanuit Rotterdam. Na tien dagen
droge beschuiten gegeten te heb
ben, vanwege de zeeziekte, kwamen
we in New York aan. Twee dagen
en een nacht heb ik nog in een bus
moeten zitten alvorens ik op de
plaats van bestemming aankwam:
Red Oak in de staat Iowa. Mijn
nieuwe familie ontving me met
open armen. Ik woon nu al bijna
een jaar in een doktersgezin.
Elke morgen ga ik met mijn Ame
rikaanse „zusje" naar school. We
zijn allebei Seniors op de High
School.
Het schoolleven is hier geheel
anders dan in Nederland. Ieder
een is verplicht tot zijn zestien
de jaar naar een middelbare
school te gaan. De Amerikaan
se leerlingen kiezen vier vakken
die ze het hele jaar door hou
den. Ze hebben dus elke dag
hetzelfde lesrooster.
Ze gaan naar school van half negen
tot vier uur, maar hebben 's za
terdags vrij. Na schooltijd zijn er
meestal voetbal- en baseballwed
strijden of bijeenkomsten van al
lerlei clubs en organisaties. Er
wordt hier door de leerlingen vrij
veel aan sport gedaan. Onze school
heeft een eigen High School orkest.
De Amerikaanse leerlingen ver
schillen niet veel van de Neder
landse. Ze dansen heus niet elke
avond. Ze zijn veel serieuzer dan ik
ooit gedacht heb, maar op zijn tijd
houden ze ook van de Beatles. Het
wordt hier zelf als een schande op
gevat als jongens en meisje van 17-
en 18 jaar roken. In de staat Iowa
moet je - evenals in vele andere sta
ten de leeftijd van 21 jaar be
reikt hebben voordat je drank kunt
kopen.
De meisjes dragen op school witte
sokken en gymschoenen. De meeste
leerlingen gaan per auto naar
school. Alleen kleine kinderen heb
ben een fiets. Iowa is erg heuvel
achtig; daarom zou een fiets alleen
maar lastig zijn.
Red Oak is een gezellig stadje met
6400 inwoners. Er zijn 23 verschil
lende kerken. Ook hier is een grote
verdeeldheid onder de protestantse
kerken. De familie waar ik bij in
huis ben, is methodistisch. Red Oak
is al druk bezig om zich voor te
bereiden op de komende presidents
verkiezingen. De Republikeinse se
nator Barry Goldwater heeft hier
veel aanhang: Iowa is namelijk
overwegend Republikeins.
Als AFS-er moet je veel spee
ches geven over je eigen land.
Het is fijn werk want de men
sen stellen veel belangstelling
in ons kleine, maar „grote" Ne
derland. De Amerikanen zijn
erg vriendelijk en hartelijk.
Toen ik hier pas aankwam, werd
me verteld dat ik ongeveer 30 spee
ches zou moeten geven. Ik kon het
niet geloven, maar nu ben ik er
wel achter gekomen dat er in Ame
rika veel organisaties zijn. Ik heb
er al 25 speeches opzitten!
Het ASF-programma is fantastisch.
Wij helpen om een betere verhou
ding te brengen tussen de verschil
lende landen. Ik denk niet meer aan
Amerika als een rijk land met cow
boys, mannen met fototoestellen en
geruite overhemden en dames met
veel make-up en bontjassen. Ameri
ka is volgens mij een land met men
sen, zoals u en ik die naar vrede
en eendracht streven.
Er zijn nog altijd Amerikanen die
denken dat Nederlanders in kleder
drachten en op klompen rondlopen,
dat we alleen maar brood met kaas
eten en dat het land vol tulpen,
windmolens en kanalen is. Ik doe
mijn best om heel Red Oak te ver
tellen hoe de Nederlandse mensen
zijn en hoe ons land er in werke
lijkheid uit ziet.
Iowa is een typisch agrarische
staat. De maïs-, eier- en vlees-
p.roduktie is erg belangrijk. Er
zyn veel grote en prachtige
boerderijen. De zomers zyn ont
zettend warm. Er valt byna
geen regen. Myn eerste indruk
van Amerika was: oh, wat is het
heet, wat rijden de auto's hard
en wat raar dat de dames krul
spelden inhouden als ze gaan
winkelen!
Het Amerikaanse voedsel is heer
lijk. In het begin moest ik er echter
wel aan wennen. De eerste zondag
aten we maïs. Ik zei: „Natuurlijk
wil ik het leren eten, maar in Hol
land geven ze het aan de kippen en
de varkens". Dit kunnen ze nog
steeds niet geloven! Een Amerikaans
ontbijt bestaat uit sinaasappelsap,
zwarte koffie en pannekoeken. Als
nagerecht eten we meestal gebak of
ijs. Ik heb alle winkels afgelopen
om „gewone yoghurt" te krijgen,
maar dit kennen ze blijkbaar niet.
Verder hebben we veel Zweedse en
Italiaanse gerechten. De Amerika
nen houden van variatie.
Zelfs in de kleinste dorpjes zijn gro
te supermarkets, met veel kant-en
klaar maaltijden. Dit is voornamelijk
omdat bijna alle vrouwen werken.
Eind juni gaan alle AFS-studen-
ten op een drieweekse bustour
door een gedeelte van de Ver
enigde Staten. In Washington
D.C. worden we door president
Johnson toegesproken. Daarna
gaan we vyf dagen naar New
York, om de wereldtentoonstel
ling te bezoeken.
De leus van de American Field
Service is: „Walk together, talk to
gether, o ye people of the earth ant
haven PEACE!", hetgeen vrij ver
taald hier op neer komt: MENSEN,
LATEN WE IN VREDE NAAST
ELKAAR LEVEN EN MET EL
KAAR PRATEN.
VREDE, dat is ons doel. Ik ben erg
dankbaar dat ik dit jaar zoveel
over Amerika heb geleerd en dat ik
er ook aan mee heb mogen helpen
meer vriedschap te brengen tussen
de Verenigde Staten en Nederland.
Verschijnt als bijlage van het
streekblad „DE VALLEI"
onder redactie van Tante Jos.
Correspondentie te richten aan
Tante Jos, per adres
Parallelweg 10 - Veenendaal.
ONZE JARIGEN
6 juni Jannie Hardeman
Kees v. Ravenswaay
Pieter v. d. Weerd (Rhenen)
Jans Drost
Henkie Draayer
7 juni Bennie v. Remmerden
Hessel Schuiling
Marinel v. d. Kraats
Brammetje v. Baaren
El lie Rebergen
8 juni Ria Nap
Corrie v. Santen
Drieka Muller
10 juni Hansje v. d. Scheur (Eist)
Han Wijnbergen
Henk Wijnbergen
Hera Bouman
Ina v. d. Klift (Scherpenzeel)
11 juni Truus v. d. Meyden
Jack Kuster
12 juni Hans Donkelaar (Ederveenj
Aleida Budding
Jan v. Capelleveen
Matie van Laar (Rhenen)
Alle jarige neven en nichten van harte
gefeliciteerd.
ZILVERPAPIER EN CAPSULES
Beste jongens en meisjes. Van de
week kreeg ik van veel kinderen weer
een berg zilverpapier en capsules. De
laatste tijd doen jullie goed je best. Heel
hartelijk bedankt allemaal. Degenen die
wat brachten waren Dikkie v. d. Boven-
kamp, Irma v. Eden, Bertje v. d. Scheur,
Fieteke van Dijk, Nelleke en Dick v. d.
Dikkenberg, Anke, Han, Henk en Ina
Wijnbergen, Henkie Westland uit Ame-
rongen, Joke Hilbert, Johanna van
Beek, Kleuterschool „De Blokkendoos"
ende Chr. Nat. School II.
Jammer Bertje dat je verjaardag laat
doorgegeven werd, nu kwam je 3 juni
er niet bij te staan, maar de volgende
keer wel hoor.
In ieder geval nog van harte gefelici
teerd. Alle jongens en meisjes hartelijke
groeten van Tante Jos
Figuur a.
OUDE AUTO'S
In het begin van deze eeuw was het
een twijfelachtig genoegen een auto te
bezitten en daarmee te gaan rijden. De
wegen waren slecht en er was een hele
massa stof een omstandigheid, welke
de meeste autofabrikanten niet in aan
merking namen. Zij brachten de motor
te laag in het chassis aan, met het ge
volg, dat stof en vuil door de carbu
rator werden opgezogen. Steeds als de
auto een aantal kilometers had gereden,
moest de bestuurder stoppen, de carbu
rator ontmantelen en schoonmaken.
Het grote aantal kuilen in de wegen
veroorzaakte een groot aantal gebro
ken veren. In die tijd was het staal
nog niet zo gehard zoals tegenwoordig.
Banden veroorzaakten heel wat last.
In 1909 kon men met een nieuwe band
gemiddeld 1750 mijlen rijden. Tegen
woordig mag men wel rekenen op on
geveer 30.000 mijlen. Als je er op uit
ging voor een zondagse autotocht, dan
kon je wel rekenen op een kapotte
band, en aangezien er toen nog geen
wegenwacht was, was men wel ge
noodzaakt een aantal reservebanden
mee te nemen en een grote doos ge
reedschap.
De allerbeste banden werden direct
om de wielen gelegd zonder binnen
band. Als een band nagenoeg op was,
werd zij niet weggeworpen, want daar-
lopen weer vloeibaar geworden.
Ook de radiator veroorzaakte tijdens
een autorit nogal eens moeilijkheden.
Het water kwam op kookpunt en als
gevolg van het botsen van de auto over
de ruwe wegen kwam er nog al een
een lek in de radiator. In zo'n geval
paste de chauffeur een van twee „ge
nezingen toe" toe. Hij strooide ofwel
havermeel of gedroogde paardevijgen
in de radiator en vulde die dan bij met
water. Deze „geneesmiddelen" zonken
in de barsten van de radiator, waar zij
door het water gingen zwellen en aldus
de barsten afsloten.
voor was zij veel te duur. Om haar
weer bruikbaar te maken werd een
mengsel van gehakte veren en melasse
verhit tot een stroop. Een kopje vol
daarvan werd in de band gepompt en
terwijl het mengsel nog vloeibaar was
werd het wiel om en om gedraaid, op
dat de stroop zich gelijkmatig aan de
binnenkant van de band zou verdelen.
Daardoor werd de band zodanig her
steld, dat zij nog een poosje langer kon
worden gebruikt. Maar als zij dan op
nieuw sprong, werden de melasse en de
veren over de straat en over de pas
sagiers geblazen. Die passagiers zaten
toen namelijk nog in een open wagen
en de melasse was doordat de band tij
dens het rijden nogal warm was ge-
25. „Verdorven ridder", riep ridder Lancelot toen hij de
andere man naderde. Maar die ridder gaf geen antwoord
en trok in plaats daarvan zijn zwaard, terwijl hij zijn
paard naar ridder Lancelot keerde. Deze sloeg hem snel
het zwaard uit de hand en doorboorde toen met een ste
vige stoot van zijn eigen zwaard de helm van de andere
ridder. Deze viel van zijn paard en toen de jonkvrouw dat
zag, zei zij: „Nu heeft hij wat hij verdient. Hij heette
ridder Peris en hij hield jonkvrouwen gevangen, zoals
ridder Turquin edele ridders.
B 18-64
26 „Schone jonkvrouw", zei ridder Lancelot, „zeg mij
alstublieft, wat ik nu voor U kan doen." „Op het ogen
blik niets," gaf zij tij antwoord, „maar God behoede U,
want U bent de edelste ridder, die ik ooit heb ontmoet."
Toen reed ridder Lancelot weg, op zoek naar nieuwe
avonturen. Op een dag reed hij langs een prachtig kas
teel, toen hij meende het geluid van twee klokken te
horen. Op hetzelfde ogenblik zag hij een valk overvliegen
De vogel had een lang koord aan zijn poten gebonden en
toen zij over een hoge iep vloog, raakte dat koord in de
takken verward. (Wordt vervolgd)
Figuur b.
EEN LEUK SPELLETJE
Leg tien knikkers in een kopje en
zet dat op de tafel. Ga dan op een stoel
bij het kopje zitten met een lepel in
je rechterhand en een tinnen kopje
(een mok) op het hoofd. Probeer dan
Figuur c.
FAMILIEBETREKKINGEN
In de dierentuin van Kopenhagen is
een prachtig jong luipaard van pas
acht maanden oud, dat al bijna net zo
groot is als zijn ouders en zo sterk,
dat zelfs zijn oppasser zich nog wel
eens bedenkt voor hij bij hem in de
kooi gaat. Maar er is er een, die iedere
dag bij het luipaard op bezoek gaat en
zich in zijn kooi helemaal thuis voelt,
zo thuis zelfs, dat zij er niet voor te
rugschrikt het vlees van het luipaard
op te eten als dat nog wat heeft over
gelaten, en rustig gaat liggen knauwen
op elk botje, dat zij bij toeval in de
kooi vindt. En dat laatste is toch wel
zo ongeveer het gevaarlijkste, dat
Een zonnetje aan de hemel, een vogel die zingt in de
boom, een kop koffie in de tuin... was het maar
altijd zulk weer... De zon en de vogels kunt u niet
bestellen. Maar lekkere koffie wèL
Douwe Egberts Koffie, het fijnste van de plantages,
speciaal voor u gebrand en, door de grote vraag,
altijd vers bij uw winkelier verkrijgbaar!
Fijne Dessert
De koffie voor fijnproevers;
werkelijk iets bijzonders.
Pak van 250 g 1.98
Rood Merk
De kwaliteitskoffie
bij uitstek. Pak
van 250 g 1.82
Gemalen
vacuum koffie
in blik verpakt
Handig als reserve
voor onverwachte
situaties.
de grote keuze...
de exclusieve modellen...
de speciale afdeling...
maken het uitzoeken van de
bruidsjapon tot een feest
voorèf I
LID SYNDIC AT
INTERNATIONAL. HAD AC
zorgde voor het luipaard tot het groot
genoeg was om vlees te eten en in een
kooi te worden gezet, maar nu nog gaat
zij iedere dag naar de kooi, waarin zij
met toestemming van de oppasser
's nachts bij het luipaard blijft. Het
luipaard raakt zelfs helmaal van de
wijs als de hond niet op de gewone
tijd zijn kooi binnenkomt. Als het lui
paard naar de hond gromt omdat deze
van zijn vlees eet of probeert een bot
weg te pakken, gromt zij eenvoudig
terug naar het luipaard en geeft zijn
eens hoe snel je alle tien die knikkers
(maar stuk voor stuk), uit het kopje
op de tafel met behulp van de lepel
in het kopje op je hoofd kunt brengen
zonder je linkerhand te gebruiken en
zonder het kopje op je hoofd vast te
houden. Als je dat kopje van je hoofd
laat vallen, moet je weer helemaal op
nieuw beginnen.
Als je met je tweeën of drieën bent
kun je er een wedstrijd van maken en
dan zul je eens zien hoe leuk het is om,
als je zelf je beurt gehad hebt, te kij
ken naar de uitdrukkingen en de ge
baren van de anderen.
iemand in een kooi van een luipaard
kan doen, en je zou daarom denken, dat
wij al die tijd praten over een ander
roofdier, dat veel groter en sterker is
dan het luipaard. Dat is echter niet het
geval.
De bezoekster is niemand meer of
minder dan een hondje, dat precies
weet hoe zij het luipaard moet behan
delen, want deze hond is de pleegmoe
der van ons luipaard!
Toen het luipaard nog maar heel
klein was, werd het bij zijn moeder
weggenomen en neergelegd bij een
hond, die het babyluipaard toestond bij
haar melk te komen drinken net als
haar eigen jongen deden. De hond
neus een tik met haar scherpe tanden
en dan trekt haar „pleegkind" zich
schielijk terug. Het luipaard heeft na
melijk een groot ontzag voor zijn „moe
der". Op het plaatje zie je de hond in
het bed van het luipaard en het lui
paard, dat heel voorzichtig zijn „moe
der" nadert, die daar ligt met een bot
tussen haar voorpoten. Als zij „uit
gespeeld" zijn gaan zij rustig naast el
kaar liggen en brengen de nacht door,
tevreden met eikaars gezelschap.
Cijfers die getuigen van de enerme
trekkracht van de Skoda Super Combi
Een ideale wagen voor caravanners
Vraag het officiële overzicht van trek-
krachtgegevens bij uw Skoda-dealer.
een veilige keuze
ook voon uw vacantia
H. ENGLEBERT N.V. - VOORSCHOTEN
DEALERAutobedr. H. W. STRAATMAN, Vergersweg 42, Wageningen, tel. 3492
Op 1 juni 1964 was het juist tien jaar
geleden, dat de heer P. van der Heyden
in Utrecht een fabriek begon van meube
len, voornamelijk bestemd voor zelfbouw.
Dit bedrijf werd in 1959 overgeplaatst
naar Amerongen, waar de heer van der
Heyden van de gemeente een perceel
grond had gekocht op het industrieterrein.
Van meet af aan ging het dit modern
ingerichte, goed geoutilleerde bedrijf in
Amerongen voor de wind. Verschillen
de nieuwe meubelen kwamen in pro
ductie. Thans wordt een groot assorti
ment op de markt gebracht van wand-
meubelen, bureaux, slaapbanken tot le
dikanten toe. Een twintigtal werkne
mers vinden hier emplooy, van wie
het merendeel uit Amerongen afkom
stig is.
U
IN OE NIEUWE ROSELLA KLEUREN
Hoofdstraat 45, Telefoon 2165
Frans Halslaan 26 Telefoon 3044
Woensdag j.l. werd het jubileum her
dacht in de kring van de dealers. De
burgemeester van Amerongen Jhr. Mr.
O. R. van den Bosch bood namens het
gemeentebestuur zijn gelukwensen aan
in een geestig toespraakje.
Ook architect C. M. Ploeg te Ame
rongen bood gelukwensen aan.
Ook het personeel werd niet verge
ten. Met zijn allen ging men een dagje
uit. Omgekeerd vergat het personeel
ook haar directeur niet.
De heer van der Heyden werd een
fraaie antieke klok aangeboden. Onder
tussen blijkt het gebouw al te klein te
zijn. met de plannen voor een flinke
uitbreiding schiet men al op.
Ook werd er een nieuw meubel ont
wikkeld, een bergmeubel met talloze
combinatiemogelijkheden. Er werd een
prijsvraag gehouden om een naam te
bedenken. Het werd model Elite.
De gemeente heeft, door medewerking
tot de overplaatsing van dit bedrijf te
verlenen, een goede greep gedaan.