veenendaaise studente uerbieef laar lang in de uer. staten RIA MARK: j cteü&ltpL pootde J -Hcn SKODA feest vooraf... 2000" 20% met Setter Set AMERONGEN DE AMERIKANEN HEBBEN VEEL BELANGSTELLING VOOR NEDERLAND VOLGENDE MAAND ONTVANGST DOOR PRESIDENT JOHNSON OP HET WITTE HUIS In juni van het vorig jaar deed Ria Mark, leerlinge van het Christelijk Lyceum in Veenendaal, eindexamen en na vijf zware examendagen mocht ze het middelbare school-diploma in ontvangst nemen. Ria Mark slaagde glansrijk: op haar puntenlijst stonden twee tienen, (een voor aardrijkskunde en een voor geschiedenis) en vier achten voor de talen. Behalve dat deze puntenlijst verheugend nieuws was voor haar zelf, was er voor de American Field Service reden genoeg Ria in aanmerking te laten komen voor een soort studiebeurs. De American Field Service is een organisatie die via een uitwisselingssysteem het contact tussen de landen wil blijven handhaven. Een jaar lang mocht Ria te gast zijn bij een artsengezin midden in Ame rika en met een dochter van dezelfde leeftijd dagelijks naar school gaan. Voor haar vertrek naar de „nieuwe wereld", vorig jaar, hebben we een interview met haar gehad en Ria beloofde ons wanneer zij eenmaal in Amerika was nog iets van zich te laten horen en ons een indruk te geven van het school- en gezinsleven in de Verenigde Staten. Een dezer dagen moch ten wij een brief van Ria ontvangen waarin zij schreef dat ze volgende maand met alle AFS studenten door president John son op het Witte Huis zal worden ontvangen. Meeste leerlingen per auto naar school Opvatting veranderd Op klompen Op het Witte Huis Binnen niet al te lange tijd zal Ria Mark weer naar Ne derland terugkeren. Een reeks nieuwe ervaringen rij ker. Ze heeft het in ieder ge val bijzonder naar haar zin gehad in Amerika. Wat ze dan gaat doen? Bij haar ver trek vorig jaar verklaarde Ria graag lerares Engels M. O. te willen worden. Of ze hieraan vast zal houden na haar terugkeer, schreef Ria niet. Dat ze een gezonde do sis idealisme van haar ver blijf in Amerika heeft over gehouden, staat nu al buiten kijf. KONING ARTHURS MOEDIGSTE MAN Was het maar altijd zulk weer! van^chuppen Uw Rode Kruis verwacht heel veel van U Meubelfabriek Van der Heyden jubileert doet langer nylons Fa. L. HEY Op 5 augustus 1963 vertrok ik per boot met nog 900 andere AFS- ers, waaronder 54 Nederlanders vanuit Rotterdam. Na tien dagen droge beschuiten gegeten te heb ben, vanwege de zeeziekte, kwamen we in New York aan. Twee dagen en een nacht heb ik nog in een bus moeten zitten alvorens ik op de plaats van bestemming aankwam: Red Oak in de staat Iowa. Mijn nieuwe familie ontving me met open armen. Ik woon nu al bijna een jaar in een doktersgezin. Elke morgen ga ik met mijn Ame rikaanse „zusje" naar school. We zijn allebei Seniors op de High School. Het schoolleven is hier geheel anders dan in Nederland. Ieder een is verplicht tot zijn zestien de jaar naar een middelbare school te gaan. De Amerikaan se leerlingen kiezen vier vakken die ze het hele jaar door hou den. Ze hebben dus elke dag hetzelfde lesrooster. Ze gaan naar school van half negen tot vier uur, maar hebben 's za terdags vrij. Na schooltijd zijn er meestal voetbal- en baseballwed strijden of bijeenkomsten van al lerlei clubs en organisaties. Er wordt hier door de leerlingen vrij veel aan sport gedaan. Onze school heeft een eigen High School orkest. De Amerikaanse leerlingen ver schillen niet veel van de Neder landse. Ze dansen heus niet elke avond. Ze zijn veel serieuzer dan ik ooit gedacht heb, maar op zijn tijd houden ze ook van de Beatles. Het wordt hier zelf als een schande op gevat als jongens en meisje van 17- en 18 jaar roken. In de staat Iowa moet je - evenals in vele andere sta ten de leeftijd van 21 jaar be reikt hebben voordat je drank kunt kopen. De meisjes dragen op school witte sokken en gymschoenen. De meeste leerlingen gaan per auto naar school. Alleen kleine kinderen heb ben een fiets. Iowa is erg heuvel achtig; daarom zou een fiets alleen maar lastig zijn. Red Oak is een gezellig stadje met 6400 inwoners. Er zijn 23 verschil lende kerken. Ook hier is een grote verdeeldheid onder de protestantse kerken. De familie waar ik bij in huis ben, is methodistisch. Red Oak is al druk bezig om zich voor te bereiden op de komende presidents verkiezingen. De Republikeinse se nator Barry Goldwater heeft hier veel aanhang: Iowa is namelijk overwegend Republikeins. Als AFS-er moet je veel spee ches geven over je eigen land. Het is fijn werk want de men sen stellen veel belangstelling in ons kleine, maar „grote" Ne derland. De Amerikanen zijn erg vriendelijk en hartelijk. Toen ik hier pas aankwam, werd me verteld dat ik ongeveer 30 spee ches zou moeten geven. Ik kon het niet geloven, maar nu ben ik er wel achter gekomen dat er in Ame rika veel organisaties zijn. Ik heb er al 25 speeches opzitten! Het ASF-programma is fantastisch. Wij helpen om een betere verhou ding te brengen tussen de verschil lende landen. Ik denk niet meer aan Amerika als een rijk land met cow boys, mannen met fototoestellen en geruite overhemden en dames met veel make-up en bontjassen. Ameri ka is volgens mij een land met men sen, zoals u en ik die naar vrede en eendracht streven. Er zijn nog altijd Amerikanen die denken dat Nederlanders in kleder drachten en op klompen rondlopen, dat we alleen maar brood met kaas eten en dat het land vol tulpen, windmolens en kanalen is. Ik doe mijn best om heel Red Oak te ver tellen hoe de Nederlandse mensen zijn en hoe ons land er in werke lijkheid uit ziet. Iowa is een typisch agrarische staat. De maïs-, eier- en vlees- p.roduktie is erg belangrijk. Er zyn veel grote en prachtige boerderijen. De zomers zyn ont zettend warm. Er valt byna geen regen. Myn eerste indruk van Amerika was: oh, wat is het heet, wat rijden de auto's hard en wat raar dat de dames krul spelden inhouden als ze gaan winkelen! Het Amerikaanse voedsel is heer lijk. In het begin moest ik er echter wel aan wennen. De eerste zondag aten we maïs. Ik zei: „Natuurlijk wil ik het leren eten, maar in Hol land geven ze het aan de kippen en de varkens". Dit kunnen ze nog steeds niet geloven! Een Amerikaans ontbijt bestaat uit sinaasappelsap, zwarte koffie en pannekoeken. Als nagerecht eten we meestal gebak of ijs. Ik heb alle winkels afgelopen om „gewone yoghurt" te krijgen, maar dit kennen ze blijkbaar niet. Verder hebben we veel Zweedse en Italiaanse gerechten. De Amerika nen houden van variatie. Zelfs in de kleinste dorpjes zijn gro te supermarkets, met veel kant-en klaar maaltijden. Dit is voornamelijk omdat bijna alle vrouwen werken. Eind juni gaan alle AFS-studen- ten op een drieweekse bustour door een gedeelte van de Ver enigde Staten. In Washington D.C. worden we door president Johnson toegesproken. Daarna gaan we vyf dagen naar New York, om de wereldtentoonstel ling te bezoeken. De leus van de American Field Service is: „Walk together, talk to gether, o ye people of the earth ant haven PEACE!", hetgeen vrij ver taald hier op neer komt: MENSEN, LATEN WE IN VREDE NAAST ELKAAR LEVEN EN MET EL KAAR PRATEN. VREDE, dat is ons doel. Ik ben erg dankbaar dat ik dit jaar zoveel over Amerika heb geleerd en dat ik er ook aan mee heb mogen helpen meer vriedschap te brengen tussen de Verenigde Staten en Nederland. Verschijnt als bijlage van het streekblad „DE VALLEI" onder redactie van Tante Jos. Correspondentie te richten aan Tante Jos, per adres Parallelweg 10 - Veenendaal. ONZE JARIGEN 6 juni Jannie Hardeman Kees v. Ravenswaay Pieter v. d. Weerd (Rhenen) Jans Drost Henkie Draayer 7 juni Bennie v. Remmerden Hessel Schuiling Marinel v. d. Kraats Brammetje v. Baaren El lie Rebergen 8 juni Ria Nap Corrie v. Santen Drieka Muller 10 juni Hansje v. d. Scheur (Eist) Han Wijnbergen Henk Wijnbergen Hera Bouman Ina v. d. Klift (Scherpenzeel) 11 juni Truus v. d. Meyden Jack Kuster 12 juni Hans Donkelaar (Ederveenj Aleida Budding Jan v. Capelleveen Matie van Laar (Rhenen) Alle jarige neven en nichten van harte gefeliciteerd. ZILVERPAPIER EN CAPSULES Beste jongens en meisjes. Van de week kreeg ik van veel kinderen weer een berg zilverpapier en capsules. De laatste tijd doen jullie goed je best. Heel hartelijk bedankt allemaal. Degenen die wat brachten waren Dikkie v. d. Boven- kamp, Irma v. Eden, Bertje v. d. Scheur, Fieteke van Dijk, Nelleke en Dick v. d. Dikkenberg, Anke, Han, Henk en Ina Wijnbergen, Henkie Westland uit Ame- rongen, Joke Hilbert, Johanna van Beek, Kleuterschool „De Blokkendoos" ende Chr. Nat. School II. Jammer Bertje dat je verjaardag laat doorgegeven werd, nu kwam je 3 juni er niet bij te staan, maar de volgende keer wel hoor. In ieder geval nog van harte gefelici teerd. Alle jongens en meisjes hartelijke groeten van Tante Jos Figuur a. OUDE AUTO'S In het begin van deze eeuw was het een twijfelachtig genoegen een auto te bezitten en daarmee te gaan rijden. De wegen waren slecht en er was een hele massa stof een omstandigheid, welke de meeste autofabrikanten niet in aan merking namen. Zij brachten de motor te laag in het chassis aan, met het ge volg, dat stof en vuil door de carbu rator werden opgezogen. Steeds als de auto een aantal kilometers had gereden, moest de bestuurder stoppen, de carbu rator ontmantelen en schoonmaken. Het grote aantal kuilen in de wegen veroorzaakte een groot aantal gebro ken veren. In die tijd was het staal nog niet zo gehard zoals tegenwoordig. Banden veroorzaakten heel wat last. In 1909 kon men met een nieuwe band gemiddeld 1750 mijlen rijden. Tegen woordig mag men wel rekenen op on geveer 30.000 mijlen. Als je er op uit ging voor een zondagse autotocht, dan kon je wel rekenen op een kapotte band, en aangezien er toen nog geen wegenwacht was, was men wel ge noodzaakt een aantal reservebanden mee te nemen en een grote doos ge reedschap. De allerbeste banden werden direct om de wielen gelegd zonder binnen band. Als een band nagenoeg op was, werd zij niet weggeworpen, want daar- lopen weer vloeibaar geworden. Ook de radiator veroorzaakte tijdens een autorit nogal eens moeilijkheden. Het water kwam op kookpunt en als gevolg van het botsen van de auto over de ruwe wegen kwam er nog al een een lek in de radiator. In zo'n geval paste de chauffeur een van twee „ge nezingen toe" toe. Hij strooide ofwel havermeel of gedroogde paardevijgen in de radiator en vulde die dan bij met water. Deze „geneesmiddelen" zonken in de barsten van de radiator, waar zij door het water gingen zwellen en aldus de barsten afsloten. voor was zij veel te duur. Om haar weer bruikbaar te maken werd een mengsel van gehakte veren en melasse verhit tot een stroop. Een kopje vol daarvan werd in de band gepompt en terwijl het mengsel nog vloeibaar was werd het wiel om en om gedraaid, op dat de stroop zich gelijkmatig aan de binnenkant van de band zou verdelen. Daardoor werd de band zodanig her steld, dat zij nog een poosje langer kon worden gebruikt. Maar als zij dan op nieuw sprong, werden de melasse en de veren over de straat en over de pas sagiers geblazen. Die passagiers zaten toen namelijk nog in een open wagen en de melasse was doordat de band tij dens het rijden nogal warm was ge- 25. „Verdorven ridder", riep ridder Lancelot toen hij de andere man naderde. Maar die ridder gaf geen antwoord en trok in plaats daarvan zijn zwaard, terwijl hij zijn paard naar ridder Lancelot keerde. Deze sloeg hem snel het zwaard uit de hand en doorboorde toen met een ste vige stoot van zijn eigen zwaard de helm van de andere ridder. Deze viel van zijn paard en toen de jonkvrouw dat zag, zei zij: „Nu heeft hij wat hij verdient. Hij heette ridder Peris en hij hield jonkvrouwen gevangen, zoals ridder Turquin edele ridders. B 18-64 26 „Schone jonkvrouw", zei ridder Lancelot, „zeg mij alstublieft, wat ik nu voor U kan doen." „Op het ogen blik niets," gaf zij tij antwoord, „maar God behoede U, want U bent de edelste ridder, die ik ooit heb ontmoet." Toen reed ridder Lancelot weg, op zoek naar nieuwe avonturen. Op een dag reed hij langs een prachtig kas teel, toen hij meende het geluid van twee klokken te horen. Op hetzelfde ogenblik zag hij een valk overvliegen De vogel had een lang koord aan zijn poten gebonden en toen zij over een hoge iep vloog, raakte dat koord in de takken verward. (Wordt vervolgd) Figuur b. EEN LEUK SPELLETJE Leg tien knikkers in een kopje en zet dat op de tafel. Ga dan op een stoel bij het kopje zitten met een lepel in je rechterhand en een tinnen kopje (een mok) op het hoofd. Probeer dan Figuur c. FAMILIEBETREKKINGEN In de dierentuin van Kopenhagen is een prachtig jong luipaard van pas acht maanden oud, dat al bijna net zo groot is als zijn ouders en zo sterk, dat zelfs zijn oppasser zich nog wel eens bedenkt voor hij bij hem in de kooi gaat. Maar er is er een, die iedere dag bij het luipaard op bezoek gaat en zich in zijn kooi helemaal thuis voelt, zo thuis zelfs, dat zij er niet voor te rugschrikt het vlees van het luipaard op te eten als dat nog wat heeft over gelaten, en rustig gaat liggen knauwen op elk botje, dat zij bij toeval in de kooi vindt. En dat laatste is toch wel zo ongeveer het gevaarlijkste, dat Een zonnetje aan de hemel, een vogel die zingt in de boom, een kop koffie in de tuin... was het maar altijd zulk weer... De zon en de vogels kunt u niet bestellen. Maar lekkere koffie wèL Douwe Egberts Koffie, het fijnste van de plantages, speciaal voor u gebrand en, door de grote vraag, altijd vers bij uw winkelier verkrijgbaar! Fijne Dessert De koffie voor fijnproevers; werkelijk iets bijzonders. Pak van 250 g 1.98 Rood Merk De kwaliteitskoffie bij uitstek. Pak van 250 g 1.82 Gemalen vacuum koffie in blik verpakt Handig als reserve voor onverwachte situaties. de grote keuze... de exclusieve modellen... de speciale afdeling... maken het uitzoeken van de bruidsjapon tot een feest voorèf I LID SYNDIC AT INTERNATIONAL. HAD AC zorgde voor het luipaard tot het groot genoeg was om vlees te eten en in een kooi te worden gezet, maar nu nog gaat zij iedere dag naar de kooi, waarin zij met toestemming van de oppasser 's nachts bij het luipaard blijft. Het luipaard raakt zelfs helmaal van de wijs als de hond niet op de gewone tijd zijn kooi binnenkomt. Als het lui paard naar de hond gromt omdat deze van zijn vlees eet of probeert een bot weg te pakken, gromt zij eenvoudig terug naar het luipaard en geeft zijn eens hoe snel je alle tien die knikkers (maar stuk voor stuk), uit het kopje op de tafel met behulp van de lepel in het kopje op je hoofd kunt brengen zonder je linkerhand te gebruiken en zonder het kopje op je hoofd vast te houden. Als je dat kopje van je hoofd laat vallen, moet je weer helemaal op nieuw beginnen. Als je met je tweeën of drieën bent kun je er een wedstrijd van maken en dan zul je eens zien hoe leuk het is om, als je zelf je beurt gehad hebt, te kij ken naar de uitdrukkingen en de ge baren van de anderen. iemand in een kooi van een luipaard kan doen, en je zou daarom denken, dat wij al die tijd praten over een ander roofdier, dat veel groter en sterker is dan het luipaard. Dat is echter niet het geval. De bezoekster is niemand meer of minder dan een hondje, dat precies weet hoe zij het luipaard moet behan delen, want deze hond is de pleegmoe der van ons luipaard! Toen het luipaard nog maar heel klein was, werd het bij zijn moeder weggenomen en neergelegd bij een hond, die het babyluipaard toestond bij haar melk te komen drinken net als haar eigen jongen deden. De hond neus een tik met haar scherpe tanden en dan trekt haar „pleegkind" zich schielijk terug. Het luipaard heeft na melijk een groot ontzag voor zijn „moe der". Op het plaatje zie je de hond in het bed van het luipaard en het lui paard, dat heel voorzichtig zijn „moe der" nadert, die daar ligt met een bot tussen haar voorpoten. Als zij „uit gespeeld" zijn gaan zij rustig naast el kaar liggen en brengen de nacht door, tevreden met eikaars gezelschap. Cijfers die getuigen van de enerme trekkracht van de Skoda Super Combi Een ideale wagen voor caravanners Vraag het officiële overzicht van trek- krachtgegevens bij uw Skoda-dealer. een veilige keuze ook voon uw vacantia H. ENGLEBERT N.V. - VOORSCHOTEN DEALERAutobedr. H. W. STRAATMAN, Vergersweg 42, Wageningen, tel. 3492 Op 1 juni 1964 was het juist tien jaar geleden, dat de heer P. van der Heyden in Utrecht een fabriek begon van meube len, voornamelijk bestemd voor zelfbouw. Dit bedrijf werd in 1959 overgeplaatst naar Amerongen, waar de heer van der Heyden van de gemeente een perceel grond had gekocht op het industrieterrein. Van meet af aan ging het dit modern ingerichte, goed geoutilleerde bedrijf in Amerongen voor de wind. Verschillen de nieuwe meubelen kwamen in pro ductie. Thans wordt een groot assorti ment op de markt gebracht van wand- meubelen, bureaux, slaapbanken tot le dikanten toe. Een twintigtal werkne mers vinden hier emplooy, van wie het merendeel uit Amerongen afkom stig is. U IN OE NIEUWE ROSELLA KLEUREN Hoofdstraat 45, Telefoon 2165 Frans Halslaan 26 Telefoon 3044 Woensdag j.l. werd het jubileum her dacht in de kring van de dealers. De burgemeester van Amerongen Jhr. Mr. O. R. van den Bosch bood namens het gemeentebestuur zijn gelukwensen aan in een geestig toespraakje. Ook architect C. M. Ploeg te Ame rongen bood gelukwensen aan. Ook het personeel werd niet verge ten. Met zijn allen ging men een dagje uit. Omgekeerd vergat het personeel ook haar directeur niet. De heer van der Heyden werd een fraaie antieke klok aangeboden. Onder tussen blijkt het gebouw al te klein te zijn. met de plannen voor een flinke uitbreiding schiet men al op. Ook werd er een nieuw meubel ont wikkeld, een bergmeubel met talloze combinatiemogelijkheden. Er werd een prijsvraag gehouden om een naam te bedenken. Het werd model Elite. De gemeente heeft, door medewerking tot de overplaatsing van dit bedrijf te verlenen, een goede greep gedaan.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1964 | | pagina 4