AANTAL ONBEWOONBAAR VERKLAARDE WONINGEN IS NIET
SCHRIKBAREND MAAR BIJNA NERGENS
NEEMT HET AANTAL AF
Oostenrijkse
mode:
smaakvol
en
persoonlijk
tuinbouwUoelzj
VZC I (dames) - Flevo I (dames) 2-1
KINDERFOTO'SHEKSENTOER?
DERDE BLAD „DE VALLEI"
VRIJDAG 10 JULI 1964
Nr. 55
Hier en daar in de gemeente worden verschillende huizen soms voorzien van een mooi wit
bord. Maar wat daar achter zit is meestal niet zo mooi. De tekst op het bord vertelt ons namclyk
dat zich daar een onbewoonbaar verklaarde woning bevindt. Wat is nu eigenlijk een onbewoon
baar verklaarde woning? De dienst gemeentewerken te Veenendaal formuleerde het aldus: dat
zijn woningen die door eventuele voorzieningen niet meer in bewoonbare toestand gebracht kun
nen worden. Hierbij rekent men natuurlijk met bepaalde maatstaven. Huizen met vocht aan
trekkende muren staan als nummer 1 op de lijst om afgevoerd te worden. Ook huizen met on-
beschoten kap voldoen niet meer aan de huidige eisen. Evenals de huizen die geen closet binnen
hun huizen hebben. Nu is het makkelijker gezegd dan gedaan om een huis onbewoonbaar te
verklaren.
■SR: -
p-
Hulpverlening door
wijkverpleegster aan
vakantiegangers
ZEW meisjes} - VZC
(meisjes) 51
Meestal gaat het als volgt: De be
woners komen klagen bij de gemeente.
De dienst gemeentewerken gaat dan
op onderzoek uit en stelt vast dat het
huis niet meer voldoende is op te
knappen. Dan wordt er advies inge
wonnen bij de hoofdingenieur, direk-
teur van volkshuisvesting en bouw
nijverheid van de provincie. Dit ad
vies belandt bij B en W en deze stel
len de gemeenteraad voor het huis
onbewoonbaar te verklaren. Op de be
slissing van de gemeenteraad is be
roep mogelijk. Een maand lang na de
beslissing hebben de bewoners en
eigenaar de tijd dit te doen. Dan valt
de beslissing van gedeputeerde staten,
en dan is het huis onbewoonbaar ver
klaard of wanneer daar geen reden
voor gevonden zijn, niet natuurlijk.
Zes maanden krijgen de bewoners van
een onbewoonbaarverklaarde woning
de tijd om het huis te ontruimen. Hier
bij krijgen ze natuurlijk de hulp van
de gemeente die hen zo nodig aan een
nieuw huis moet helpen. Is die moge
lijkheid er niet, dan kan telkens de
termijn van ontruiming verlengd wor
den, maar niet onbeperkt. Als de hui
zen vrijgekomen zijn, komt de sloper
in aktie want meestal liggen dergelijke
huizen in de saneringsgebieden van de
gemeente.
Op het ogenblik is het niet bepaald
zo dat de gemeenten met de handen
in het haar zitten met dergelijke pro
blemen. Ook in de nabije toekomst
verwacht men geen grote stijging van
het aantal onbewoonbaar verklaarde
woningen. Wel is men er zich van be
wust dat met het stijgen van de wel
vaart en als de woningnood nog eens
een keer minder gaat worden, men
hogere eisen aan de woningen moet
gaan stellen, wat een stijging van het
aantal onbewoonbaar verklaarde wo
ningen in zou houden.
Veenendaal is op het ogenblik 27
huis verstrekte is daar momenteel
1 onbewoonbaar verklaarde wo-
nin. Eist heeft er drie en Rhenen
zelf de rest. Het aantal onbewoon-
Ook in Eist zijn wij op onderzoek
uitgegaan. Daar ontdekten wij het witte
bordje op het pand Franseweg 73. Een
raadslid uit Eist vertelde ons hier-
Net iets buiten de lijn van dit arti
kel, maar toch binnen de lijn van de
krotopruiming plaatsen wij hierbij een
foto van het oude raadhuis op de
Vismarkt in Rhenen. Ook hierover
spraken wij met het raadslid uit Eist.
Hij vertelde ons desgevraagd: Het oude
gebouw kwam omstreeks 1900 vrij van
„gemeenteplichten" en heeft daarna
nog wel eens als pakhuis dienst ge
daan. Nu zijn er plannen gerijpt en het
ligt in de bedoeling het oude karkas
plaats te laten maken voor een kan
tine voor gemeentewerken. Ook zal
getracht worden er een ontspannings
ruimte voor de jeugd in te maken.
Wij kunnen dit plan alleen maar
toejuichen, want een dicht gespijkerde
krot is geen erg prettig gezicht voor
de bewoners maar ook niet voor de
toeristen die Rhenen binnenkort weer
binnen zijn poorten hoopt te ontvan
gen.
Deze gehele rij woningen aan de v. d. Polstraat
is onbewoonbaar verklaard. Allen zijn goed voor
afbraak. Het middelste huis is nog steeds bewoond.
sT
»*V.' V
dl -
m t v
- AeV
y
baar verklaarde woningen in Ame-
rongen komt ongeveer overeen
met het aantal in Rhenen, daar
kent men er ongeveer 7. Men heeft
daar enkele jaren geleden een re
delijke opruiming gehad en men
verwacht dat men van het huidige
aantal niet al te veel meer zal af
wijken.
Hoe denken de bewoners nu zelf
over dergelijke woningen? Sommigen
hebben al jaren in dat huis gewoond
en vinden het jammer om er weg te
gaan. Daarbij komt dat ze er voor
delig zitten, zodat wanneer ze een an-
over: „Dit huis is ongeveer drie jaar
geleden door de gemeente aangekocht
omdat het huis op de grousL staat die
de gemeente nodig heeft voor het door
trekken van de Schoolweg. Omdat het
huis afgebroken wordt, doet de ge
meente er niets aan om het op te
knappen. Het huis is echter zo bouw
vallig dat het ongeveer 3 jaar geleden
onbewoonbaar verklaard is. Telkens
moest de ontruimingstermijn van zes
maanden verlengd worden, omdat voor
de bewoners nog geen oplossing ge
vonden was. Inmiddels is voor een
van de twee gezinnen die het huis be
woonden een oplossing gevonden, maar
één gezin, bestaande uit man, vrouw
en zoon woont nog steeds in het „huis".
Nu de vakantietijd weer is begon
nen lijkt het goed de aandacht nog
eens te vestigen op de hulp die de
wijkverpleegster van de kruisvereni
gingen mag geven aan vakantiegan
gers. Als regel zal dit slechts verpleeg
hulp zijn, welke kan worden onder
scheiden in:
A. Acute hulp: een vakantieganger
wordt ziek, roept een arts en krijgt
daarna hulp van de wijkverpleeg
ster ter plaatse. Zij zal informeren
of de patiënt in de plaats van zijn
inwoning lid is van een kruisver
eniging. Zo niet, dan zal een nood-
lidmaatschap moeten worden aan
gegaan.
B. Overgedragen hulp: een vakantie
ganger heeft in de plaats van zijn
inwoning regelmatig hulp van de
wijkverpleegster. Deze hulp moet
op het vakantie-adres worden
voortgezet. In dit geval geldt de al
gemene stelregel: een huisarts ter
plaatse moet op de hoogte zijn van
de omstandigheden en de behande
ling van de patiënt. Dit is nodig
wanneer het injecties betreft. De
eigen huisarts zal dus de vakantie
ganger/patiënt een briefje moeten
meegeven voor zijn collega elders
en ook de wijkverpleegsters in de
twee plaatsen zullen elkaar moeten
inlichten over de patiënt.
De vele buitenlanders die vooral de
plaatsen aan de zeekust bevolken, vor
men een aparte categorie. Hebben zij
injecties nodig en hebben ze geen
briefje van de eigen arts bij zich, dan
zal de wijkverpleegster er goed aan
doen hen te verwijzen naar een arts
ter plaatse alvorens zij de gevraagde
hulp biedt. Het lijkt omslachtig, maar
onaangename verrassingen kunnen er
door worden voorkomen.
Bepaald ook geen fraai gezicht vertoont de
achterzijde van de krotwoningen aan de v. d. Pol
straat te Veenendaal.
onbewoonbaar verklaarde woningen
„rijk" die nog bewoond zijn. Naarstig
wordt gepoogd zo snel mogelijk op
lossingen te vinden, maar dat is erg
moeilijk. Dit aantal van 27 is overi
gens een vrij konstant getal. Men kan
dus spreken van een regelmatig pro
ces, er gaan er net zoveel af als er bij
komen. Enkele jaren geleden waren
de wijken zoals de eerste en tweede
Achterkerkdwarsstraat de grote knel
punten, maar langzamerhand is en
wordt hier een oplossing gevonden.
Op het gemeentehuis van Rens-
woude hoorden wij het prettigste
geluid. Men kent daar geen huizen
die officieel onbewoonbaar ver
klaard zijn. Er zijn natuurlijk hui
zen van mindere kwaliteit, maar
huizen met het bekende witte bord
op de deur kent men daar op het
ogenblik niet. De gemeente Rhe
nen telt 5 6 „gewraakte wonin
gen". Ook dit aantal blijft door de
jarén heen konstant. Achterberg
is het beste af. Volgens de gege
vens die men ons op het gemeente-
Het pand Franseweg 73, dat al jaren geleden on
bewoonbaar werd verklaard maar nog steeds is
bewoond.
der huis krijgen ze meestal meer huur
moeten betalen. Zij weten overigens
dat hun huizen niet best zijn, zij pro
beren er in het algemeen nog wel wat
van te maken, maar wat moet je met
handbrede scheuren in de muur, af
brokkelende kalk en lekkende daken.
De huiseigenaars van dergelijke hui
zen geloven het meestal ook wel, want
de huur is erg laag en zij willen ook
graag wat winst maken. Bovendien
staan dergelijke huizen vaak op de
nominatie om afgebroken te worden.
Tot besluit zijn we verschillende
buurten eens doorgegaan om hier en
daar eens polshoogte te nemen. Eerst
belandden we bij de wed. van Rem
merden, wonende Molenstraat 75. 66
jaar is ze nu en woont helemaal alleen
in een onbewoonbaar verklaarde wo
ning, maar wat haar betreft wil ze er
best nog een poosje blijven wonen. De
huur is niet hoog en dankzij hard
werken ziet het interieur er vrij keu
rig uit. De meubeltjes staan er te glim
men en het behang is kraakhelder.
Maar achter het behang, zitten grote
scheuren, de kozijnen zijn verzakt en
in het huis is geen closet. Al wil ze nog
zo graag blijven, wed. van Remmer
den moet het huis uit, want sinds en
kele maanden zit het witte bordje op
haar deur en de gemeente gaat daar in
verloop van tijd de buurt danig ver
anderen. Ook de huizen Panhuis 1, 3,
5 en 7 hebben wij gekeurd. De gemeen
te vertelde ons namelijk dat ook hier
naar oplossingen gezocht wordt. Wij
zijn er helaas niet in geslaagd in de
huizen zelf te komen, maar een blik
door de voordeur deed ons toch ge
loven dat hier hoognodig verandering
moet komen.
Dc toestand is hemelschreiend, maar
ook de gemeente kan geen ijzer met
handen breken. Pas als een passende
woning voor het gezin gevonden is
komt het huis vrij en dan gaat het
voor de vlakte, aldus het geachte
raadslid.
Het oude gemeentehuis op de Vismarkt te Rhenen.
Zo te zien een herenhuis, maar in werkelijkheid
goed voor afbraak.
Hoewel de wedstrijd in Nijkerk door de Veenendaalse dames met 5-2 gewonnen
was, ging de VZC-ploeg maandagavond j.l. met gemengde gevoelens in het water.
Dat het goed was deze tegenstander niet te onderschatten bleek spoedig, want reeds
na korte tijd keek VZC tegen een 0-1 achterstand aan. Debet hieraan was een levens
groot misverstand in de achterhoede, wat de midvoor van Flevo benutte om er 0-1
van te maken. Maar VZC versaagde niet; bijna de gehele ploeg trok ten aanval, wat
nog wel eens resulteerde in een opeenhoping van speelsters voor het Flevo-doel,
zodat er geen doorkomen aan was.
Vlak voor rust slaagde Willy Drost
er echter in, na goed doorzetten van
Dorian v. d. Meer, de stand in even
wicht te brengen, 1-1.
Na rust een geladen VZC-ploeg in
het water, die heel goed begreep, dat
als ze de race om het kampioenschap
met De Vuursche vol wilde houden,
ze deze wedstrijd moesten winnen.
De zaken werden nu verstandiger
aangepakt; aanvallen vanuit het ach
terveld opgezet zaaiden paniek in de
Flevo defensie. Vooral Toos v. d. Loos-
drecht en Coby v. d. Bosch gaven
blijk de juiste mentale instelling te
bezitten; te vechten tot het uiterste.
De uitvallen van Flevo bleven ge
vaarlijk en alles wat VZC was juichte
toen Joanne Slotboom, die door een
lange rush van de onvermoeibare Co
by v. d. Bosch in vrije positie de bal
kreeg er 2-1 van maakte. In de res
terende speeltijd probeerden de Flevo-
dames nog gelijk te komen met VZC,
maar de verdediging hield stand. Al
met al een knappe en verdiende over
winning voor de ploeg die blijk gaf
het meeste vechtlust en doorzettings
vermogen te bezitten.
Ook togen maandagavond de VZC-
meisjes naar Ermelo om daar hun
leeftijdgenoten van ZEW te ontmoe
ten. De vrouwelijke hoop van VZC
was niet opgewassen tegen het sterke
ZEW en verloor met 5-1. Toch zitten er
in dit team enige talenten, die over
enige jaren waardevolle aanwinsten
voor de damesploeg kunnen worden,
mits de geestdrift en de training op
dezelfde voet voorgezet wordt.
Een Oostenrijkse trui
voor een Oostenrijkse
vakantie. Hij is ge
maakt van het makke
lijk wasbare en krimp-
vrije materiaal dralon.
Wie Wenen en de Weense mode goed wil begrijpen, moet Wenen, moet Oosten
rijk, het landschap en de Oostenrijkers kennen. Want deze mode is uit het
landschap ontstaan, en zoals het landschap zelf is ook de mode verschoond
van overdrijving en extravagantie, en is meer gericht op charmante en gere
serveerde vrouwelijke elegance. De perfekte snit en de harmonie van kleur en
materiaal zijn opvallend.
In plaats van door revolutionaire veranderingen in het nieuws te komen,
weet de Weense mode zich door smaak te handhaven. Daarom worden de mo-
dische details steeds graag overgenomen, terwijl de zorgvuldige afwerking van
Weense ontwerpen zeer op prijs wordt gesteld.
De Weense vrouw heeft ongeacht haar maatschappelijke positie een
open oog voor de mode; zij verstaat de kunst zich te kleden, en het bevredigt
haar, zich met goede kleren te tooien. Zij laat zich leiden door haar goede
smaak, die iedere buitensporigheid afwijst. Tailleurs en mantelpakjes zijn
haar favorieten, omdat zij uitdrukking geven aan de onopvallende elegance,
die zij in haar kleding prefereert.
In de modeschool van Wenen, in slot Hetzendorf, worden de meisjes in alle
facetten van het modeberoep onderwezen. Hier komen vakkundige textiel-
ontwerpsters, modetekenaars en coupeuses vandaan. Ook het vervaardigen van
accessoires is in het leerplan opgenomen.
Handgemaakte accessoires nemen overigens een belangrijke plaats in, zowel
in als buiten Oostenrijk, Bijoux, shawls en lederwaren „made in Austria" zijn
in vele landen geliefd. Zo ook de befaamde petit-point-tasjes, die vanuit Wenen
naar vrijwel alle landen van de wereld worden geëxporteerd.
Handgemaakte Weense blouses, zowel als jerseys en bonneterie uit Oostenrijk
zijn wereldbekend.
Salszburg, de stad waar reeds vroeger het vervaardigen van de eigenlandse
„Trachten" zeer geliefd was, bezit in de vrouwenschool Annahof een school, die
zich het instandhouden van de „Trachtenmode" voor ogen stelt.
Naast de grote mode heeft zich in Oostenrijk, niet beinvloed door de mode
stromingen, de „Dirndl" gehandhaafd. Deze typisch Oostenrijkse klederdracht
is in vorm steeds gelijk, maar wijkt per landstreek iets af. Het materiaal is wel
in ieder gebied hetzelfde linnen of katoen. Er bestaan ook wel „Dirndls" van
kostbare brokaat of zijde, maar die worden alleen bij speciale gelegenheden
gedragen. Net als vroeger worden de stoffen dikwijls handbedrukt in traditio
nele volksmotieven. Uit de „Gwandl" van de voerlui, de alpenjagers en de hout
hakkers, ontwikkelde zich de „Wetterfleck" uit lodenstof, die als cape weer
door de mode ontdekt werd.
Natuurlijk heeft de Oostenrijkse textielindustrie zich aangepast aan het ge
bruik van nieuwe stoffen. Naast het aloude linnen, de katoen, zijde en wol,
worden ook synthetics zoals dralon toegepast. Dralon neemt in de bonneterie-
sector een grote plaats in. Dit makkelijk wasbare materiaal leent zich o.a. uit
stekend voor pullovers, die gedurende de wintersport een onontbeerlijk kle
dingstuk zijn. Oostenrijkse fabrikanten maken uit dralon heel aparte truien,
zowel voor dames als voor heren.
Tot slot mogen wij opmerken, dat Oostenrijk op kledinggebied een luilekker
land is, dat naast haute couture en een rijk geschakeerde volksmode een smaak
volle confectie biedt, en dat op de wereldmarkt een geheel eigen plaats inneemt.
Wij moesten er opeens weer aan denken: een zonnige namiddag zo omstreeks
de Paasvakantie, toen wij, trots als de spreekwoordelijke pauw met ons eerste
schoolrapport thuiskwamen. Vrij van onvoldoendes die later wij durven het
nu gerust te bekennen bij herhaling onze cijferlijsten ontsierden, vormde dat
rapport een nog niet eerder bereikt hoogtepunt in ons prille bestaan. „Dat moet
gevierd worden", vond vader, en zoals dat dan te doen gebruikelijk is, kwam
ook toen het fototoestel er aan te pas. En kijk, dat had hij nu niet moeten doen.
Wij vonden alles best, en zouden zelfs bereid zijn geweest, om bij wijze van
demonstratie enkele optelsommen ten beste te geven. Maar „gekiekt" worden,
neen Ach, wij kennen ze allemaal, de kinderfoto's uit die tijd. Allemaal, de
harkerige jongentjes en meisjes met armen en benen waar de slachtoffers
kennelijk geen raad mee geweten hebben de fotografen uit die tijd trouwens
evenmin
van hun gemoedsgesteldheid: op-een-
zeker-moment, kan een uiterst dank
bare hobby gaan vormen. Het is na
melijk bepaald niet zo, dat alleen wat
wrang-aandoende foto's het predicaat
Candid verdienen. Soms lijkt het er
wel op, maar het kan anders!
Raad nummer één: Laat de kinde
ren zoals ze zijn. Bij alle mogelijke at-
Niet, dat het in onze tijd nu zo héél
veel anders iswas dat maar waar.
In maar al te veel foto-albums van
recente datum komen wij moderne
versies tegen van de drakerige kin
derfoto's, die weliswaar een bruikbare
registratie vormen van Hoe-Jan-er-
uitzag, maar in geen opzicht een in
zicht geven in de persoonlijkheid, de
geaardheid van het kind. En dat is
goedbeschouwd, nog het ergste van al.
Gelooft u ons gerust, het is ons niet
primair begonnen om technisch vol
maakte opnamen: waar wij veel meer
waarde aan hechten is of de foto's bij
machte zijn om het kind, Ons kind
„voor later" vast te leggen, zoals het
nu IS. Spelend, slapend, etend, vech
tend, als het dat graag doet! Naar on
ze mening zijn kinderfoto's dan pas
goed, als wij later met iets van ver
tedering kunnen zeggen: „Gunst, ja.,
zo was ie..". Natuurlijk is het zo, dat
een ieder recht heeft op eigen smaak,
en over visie zullen wij het vandaag
evenmin hebben. Maar als het zo is,
dat het bovenstaande ergens toch wel
uw instemming heeft, laten wij er dan
samen eens voor gaan zitten om met
de voor ons liggende zomerdagen in
het verschiet nu eens eindelijk die
foto's te gaan maken, zoals U eigen
lijk zou willen.
Het is tevens een mooie gelegenheid
eens kennis te maken met een vorm
van fotografie die u misschien alleen
nog maar kent van het werk van an
deren: de CANDID-fotografie. „CAN
DID", waaronder men verstaat het on
gemerkt fotograferen van mensen om
daardoor te komen tot een uitbeelding
tributen die wij straks nodig hebben,
laten wij dus kammen en borstels
even buiten beschouwing, want die
hebben wij voor onze foto's NIET no
dig. Het wordt natuurlijk anders als
wij portretten willen maken, maar
daar'gaan wij het een volgende keer
over hebben.
Laat ze dus
Geef ze het speelgoed, waar ze het
liefste mee spelen: ook als het die
„ontoonbare" lappenpop is: en laat ze
er mee spelen.
En dan: breng geen complete batte
rij in stelling. Een flitser, liefst niet
op het toestel maar middels een ver-
lengkabeltje met de camera verbon
den die kosten maar een paar
kwartjes, dus natuurlijk hebt u er
een kan een uiterst nuttig hulp
middel zijn.
Wij hopen niemand tekort te doen
als wij ervan uitgaan dat de doorsnee
afmeting van een Nederlandse huis
kamer gesteld mag worden op 12 m*
3
Als ze huilen lijken ze sprekend op
elkaar.
De tuinen zijn nu op het mooist.
Hoewel er de volgende maand nog
volop bloemen in uw tuin zijn, kan
men dan toch wel zien, vooral aan het
groen, dat de zomer weer een eind op
weg is. Er is thans volop werk aan
de winkel. Om zo lang mogelijk van
de bloemenweelde te kunnen genieten
is het een gebiedende eis om alle uit
gebloeide bloemen zo spoedig moge
lijk te verwijderen, zodat ze geen
zaad kunnen vormen. Rozen die uit
gebloeid zijn moeten worden verwij
derd om reden zij de planten, door
zaadvorming, sterk uitputten. Dit
geldt natuurlijk niet voor de botani
sche rozen die men in de tuin heeft,
daar deze hoofdzakelijk om haar
mooie bottels worden aangeplant.
Hiervan mag men de uitgebloeide
bloemen niet wegnemen, immers ko
men er dan geen fraai gekleurde bot
tels aan. Over een paar weken gaat
de bloei der rozen sterk achteruit, de
planten moeten dan weer op kracht
komen. Dus geeft u de rozen nu een
bemesting.
Onder de groenblyvende heesters
komen in vele tuinen enige hulst
struiken of hulstboompjes voor. Er
zijn van die hulstboompjes die min of
meer als pyramideboompjes worden
gekweekt. Deze boompjes moeten hun
vorm behouden en moeten nu ge
snoeid worden. De uitstekende takjes
moeten met een snoeischaar worden
ingekort. Dit werkje moet u niet doen
met een heggeschaar want dan ont
staan er allemaal halve bladeren en
dat is een lelijk gezicht. Over de
hulstsoorten wil ik dit nog zeggen:
Er zijn hulstsoorten die enkel man
nelijke bloemen voortbrengen. Deze
geven dus nimmer bessen, doch er
zijn ook soorten met alleen vrouwe
lijke bloemen. Die kunnen wel elk
jaar bessen geven, doch moeten dan
worden bestoven door het stuifmeel
van de mannelijke bloemen. Eien soort
waarop zowel mannelijke als vrouwe
lijke bloemen voorkomen, namelijk de
Hex aquifolium variëteit pyramidales,
geeft elk jaar fraaie bessen. Het zal
u nu duidelijk zijn, hoe het komt dat
u helemaal geen bessen meer aan uw
boompje krrjgt, terwijl het vol bessen
zat toen u het kocht. Wie het volgend
voorjaar en zomer van een bloemen
weelde wenst te genieten moet thans
diverse soorten zaaien. Tuinieren is
steeds maar vooruitzien!
We zaaien thans o.a. Duizend
schoon, Vergeet my niet, violen. Laat
het zaad op een schaduwrijk plekje
ontkiemen. Wanneer de felle zon over
het gezaaide schijnt dan is de zaak
verloren. Zijn de plantjes eenmajp op
gekomen en hanteerbaar, dan möeten
deze verspeend (verplant) worden.
Dan vragen ze juist wel een zonnig
plekje.
Het zaaisel van violen, etc. mislukt
al te vaak doordat werd gezaaid op
een plek waar de volle zon het ge
zaaide kon beschijnen. Dat is funest
en loopt op een mislukking uit.
E. J. Grysen, Rhenen
b.v. 4x3 meter dus. In die ruimte
kunt U alle kanten uit, wat opname
richting betreft: in vrijwel alle ge
vallen echter zal de afstand lens
onderwerp, welke bruikbaar is voor
de foto's die we willen maken, lig
gen tussen de 1.75 en 2.25 meter. Met
deze wetenschap gewapend, en met
de kennis van de formule R(ichtgetal)
A(fstand) x (dia)F(ragma) kunnen
wij normaliter alléén nog maar goed
belichte foto's maken. (Dat we het in
bovenstaande verhandeling gehad
hebben over het maken van flitsfoto's
zal wel niemand ontgaan zijn).
Alleen nog één ding: op kleuren
film flitst U natuurlijk met BLAUWE
flitslampjes weet U echter ook dat
bij sommige kleurennegatiefilms het
gebruik van WITTE lampjes wordt
geadviseerd?
Nog één laatste raad. Kinderen wil
len nogal eens uitgelaten zijn. Profi
teer daarvan, maar bedenk het vol
gende: zij koppelen blijheid vaak aan
beweging. Laat U, als bezitter van
een betrekkelijk eenvoudige box-ca
mera, niet afschrikken. Uw jongste
die op zijn driewielertje kruipt en er
vandoor gaat, de gang in desnoods, is
goed te fotograferen.
Zo, en nu maar aan de slag.
