Vanaf donderdag 16 juli a.s
Nog 30 verschillende andere modellen
Dit is slechts een greep uit 40 verschillende modellen - Zeer voordelig
LOSSE CLUBS
Houten Slaapkamers:
Kuipbankstel gestoffeerd
nu f 650-
Eiken bankstel
nu f 290,-
Bankstel
nu f 495-
Pracht bankstel
nu f 890,-
4 spijltjes stoelen
4 eetkamerstoelen
4 eetkamerstoelen
4 eetkamerstoelen
nu f 99-
nu f 350-
nu voor f 162-
nu f 450-
Grote keuze SALONTAFELS
nu f35,-
ROESTVRIJ STALEN AANRECHT
nu f 399,—
SLAAPKAMERS (staal)
EETKAMERTAFELS
Kapstokken, Haardbankjes
MATRASSEN
Divanbedden en slaapbanken
50 verschillende
en Toiletspiegels
Polyether
KORTING 10%
vanaf f39,-
10% KORTING
10% KORTING
Noodklokken over Washington
vanaf f 45.-
met zuiver wollen moquette
zitting zwart skai
stoff. blauw-grijs
open armleggers
met losse kussens
keuze uit 5 verschillende kleuren
nieuw van de meubelbeurs
zwart skai met losse polyether kussens
teak kleur tafel 100 cm. rond
afroteak, gestoff. met nieuwe kunst
vezelstof. 5 jaar fabrieksgarantie
tafel rond of recht
(rondo) gestoff. met kunstleer, ijzer-
sterk, met tafel
afroteak met skai gestoff., zeer sterk
tafel
o.a. met keerblad afroteak 100 cm.
voor uw keuken
waaronder 3 kastjes binnen en buiten formica, compleet
KEUKENKRUKKEN vanaf
f 3,60
STAANDE KEUKENKASTEN
LINNENKASTEN,
OPBERGKASTEN en
Losse KEUKEN STOELEN vanaf.
f 15,
keurig afgewerkt, versch. kleuren, 60 cm. breed f 125,
KEUKENKASTEN
(staande)
KEUKEN WANDKASTEN
5 verschillende
uitvoeringen
Ook als BOUWPAKKET ongeschilderd vanaf f 69,50
10% KORTING
2 pers. bed 120 of 130 cm. breed, 2 losse nachtkast
jes, 2 stoelen en 1 tafeltje linnenkast 120 cm. br
Prima afwerking
NORME
OPRUIMING
i
door MIA BRUYN-OUWEHAND
„Nu wat zou dat?" vroeg hij eindelijk
de velletjes dichtvouwend. „De ene
vrouw die aan de andere schrijft: het is
zo treurig, dat ze zo tegenover elkaar
moeten staan. Een verzuchting, dat Mary
als plantersdochter in de onmogelijke
positie is gekomen aan de kant te moe
ten staan van degenen die de ondergang
van het Zuiden willen. Dat ze niej: gelo
ven kan hoe iemand zijn jeugd zou ver
geten; en dan spreekt ze de overtuiging
uit, dat Mary zal blijven bidden voor haar
broers in het Zuidelijke leger, die op
haar clementie hopen, mochten ze ooit in
een gevangenkamp terechtkomen. Wat is
daar voor verraad aan van de kant van
mevrouw Lincoln, Kate? Het is haar
zuster, die dit schrijft; heel begrijpelijk."
„Lees dan de andere brief."
Hij vouwde het papier open. „Mevrouw
Lincoln's antwoord?" En hij las: Lieve
Zusje. Ja, we leven in een verschrikke
lijke tijd. Wie had kunnen denken in onze
gelukkige jeugd in Kentucky, dat dit on
heil over ons zou komen. Ik heb diep
meelij met jullie allen, want ik weet ze
ker, dat de president zal doorzetten tot
het eind. McClellan heeft nu een goed ge
oefend leger, waar de president alles van
verwacht. En je weet hoe die generaal
Great, of Grant of hoe hij ook heten mag,
in het Westen veroveringen maakt. Met
de blokkade zullen jullie aan alles ge
brek krijgen, vrees ik en als ik je helpen
kan moet je dat zeggen
Hij vouwde het blad toe.
„Het is het gewone gebabbel van vrou
wen onder elkaar en ik begrijp heus niet,
Kate, hoe een verstandig meisje als jij
daar verraad in kunt zien. Dacht je, dat
ze in het Zuiden niet precies op de hoogte
zijn van het leger van Mr. Lincoln? Er
lopen dozijnen spionnen rond. De presi
dent is veel te zachtzinnig. Hij moest ie
der die verdacht werd ophangen. Maar
hoe kom jij aan die brieven?"
Hij scheen teleurgesteld, verontwaar
digd.
„Ik heb ze van iemand gekregen."
Hij keek haar scherp aan.
„Van wie? Wie in het Witte Huis aast
er op de particuliere correspondentie?
Of 't een man is of een vrouw, als ik het
voor 't zeggen had, hing ik hem op."
Kate lachte een zilveren klokje van een
lach. „Jij bent een echte soldaat." Ze
keek hem bewonderend aan.
Hij vergat de kwestie onmiddellijk
voor haar blik en haar stem.
„Mannen als jij hebben we nodig," zei
ze vleiend. „Mannen die directe en ingrij
pende beslissingen durven nemen."
Hij greep opnieuw haar handen. „Ge
loof je me tot iets goeds in staat, Kate?"
„Oo ja, o ja. Jij zult promotie maken.
Je bent nu al van kolonel tot brigadier-
generaal bevorderd. Na deze veldslag zul
je majoor-generaal zijn. En daarna
daarna
„Daarna is de oorlog afgelopen
„Afgelopen of niet, daarna word jij be
velhebber van het leger van de Potomac."
„Breng me niet tot hoogmoedswaanzin,
Kate," zei hij lachend. „Ik heb een trek
in me, die naar blijf leidt. Zul je me waar
schuwen als het zover komt?"
„O nee. Ik ben veel te blij, dat we een
man hebben in dit leger. Een man, zeg
ik je."
Hij zocht naar de woorden, indrukwek
kend genoeg om haar ten huwelijk te
vragen. De huisknecht verscheen weer in
de deur en kondigde een tweede bezoe
ker aan.
„Daar is gouverneur Sprague, Miss
Kate. Kan ik hem binnenlaten?"
„Natuurlijk." Ze sprong op. Was ze
blij met deze onderbreking? vroeg Hoo
ker zich af. Raadselachtig was ze. Bij
haar schoonheid was het een dubbele
aantrekkingskracht
Ze ontving William aan de deur. „Wat
stel ik het op prijs, Billy, dat je me nog
even komt groeten."
„Dat is toch vanzelfsprekend, Kate,"
stamelde de jongen.
Ze noemen elkaar bij de naam, stelde
Hooker, enigszins jaloers vast. Maar ach,
ze waren immers van dezelfde leeftijd.
Hij wist zich opeens de twintig jaarou-
dere. William was in de uniform van de
gewone soldaat. Hij schrok toen hij de
generaal zag. Stijf in de houding bleef
hij staan. „Neem me niet kwalijk, sir.
De huisknecht heeft me niets gezegd."
„Neem je gemak," lachte Hooker, op
een stoel wijzend.
„Kate is vreselijk blij je te zien en dan
ben ik het vanzelf ook."
William raakte in alle staten van ver
legenheid. Onzeker of hij niet voor de
mal werd gehouden, keek hij van Hooker
naar Kate. Ze lachte hem toe met haar
liefste lachje. Hij stierf "bijna in een ver
warring van overstelpend geluk. De
knapste generaal van het leger zat in
haar intieme zitkamer, had haar stellig
het hof gemaakt. Hoe kon een William
Sprague naast hem bestaan?
Hooker was een buitengewoon mooie
man. Zijn golvend blond haar en viool-
tjesblauwe ogen waren beroemd. Hij
droeg geen baard of snor; zijn huid was
fijn van tint en zacht als die van een
vrouw. Daarbij was zijn mannelijke ge
stalte verrassend. In zijn optreden was
hij bruusk, op het ontstuimige af. De sol
daten bewonderden hem om zijn durf.
William Sprague was zo onder de ban
van zijn persoonlijkheid, dat hij zich
nauwelijks durfde bewegen.
„Kom Wiliam, ga zitten," zei Kate.
„Generaal Hooker zal je niet opeten. Wat
willen de heren drinken?"
„Whisky graag," zei Hooker zo gretig
of hij er al die tijd op had zitten wach
ten.
„Een vruchtensap," stamelde William.
Kate belde en de huisknecht verscheen.
„Eén whisky puur, één met mineraal
water en een glas limonade."
„Alsjeblieft," zei Kate toen de man het
gewenste bracht, en ze zette het glas
whisky met water voor William neer.
Hij werd vuurrood. Ze kon zo langza
merhand wel weten, dat hij niet van
whisky hield. Maar als zij wilde, dat hij
whisky zou drinken, zou hij dat doen, al
was het een heel vat. Hij dronk met klei
ne teugjes als om zijn tong niet te bran
den en hield de adem in om de drank niet
te ruiken. Hooker sloeg in een paar slok
ken het glas leeg.
„We hadden juist zo'n interessant ge
sprek."
William beefde. Zou ze hem haar ver
loving met generaal Hooker aankondi
gen?
„We spraken over mevrouw Lincoln,"
zei ze tot zijn geruststelling.
Hij trok beleefd vragend de wenkbrau
wen op.
„Ze maakt zich onmogelijk," zei Kate.
„Nou kom, Kate, laten we daarover
zwijgen," zei Hooker.
„Ze heeft verdriet,' 'zei Willima zacht.
„Het was een ontzettende slag voor haar
Willy te moeten missen."
„Heb jij ook gehoord, dat ze op de
hand van het Zuiden is?"
„Onmogelijk," riep William, zijn ver-
„Ze heeft verdriet," zei William zacht,
dat?"
„Ik," zei Kate.
„O o neem me niet kwalijk,
Kate. Maar dat kun je niet menen."
„Ik zal je zeggen wat ik meen. Ik
meen, dat ze spioneert."
„Kate riep Hooker waarschuwend.
„Néééé," riep William.
Op het mooie gezicht van het jonge
meisje kwam een boosaardige trek. „En
als ik nu eens de bewijzen in handen
heb?"
William staarde haar aan en schudde
het hoofd. Een gevoel van onbehagen be
kroop hem. Waarom vertelde ze hem
dit Waarom bleef ze hem aankijken met
haar hoogmoedig kleinerende glimlach?
Wat was het, dat ze met die glimlach van
hem eiste?
Hooker keek van de een naar de ander.
Wat bewoog een meisje als Kate ertoe
mevrouw Lincoln te belasteren? Vrou
wen waren altijd jaloers. Maar zij had
waarlijk geen enkele reden jaloers te zijn
op een ongelukkige vrouw als mevrouw
Lincoln. Na Willy's dood leefde ze terug
getrokken, ontving de buitenlanders die
ze ontvangen moest, gaf lusteloos een di
ner voor de een of andere hoogwaardig
heidsbekleder van wie de president heil
verwachtte. Voor het Washingtonse ge
zelschapsleven was Kate de gevierde
gastvrouw. Geen meisje van twintig nam
een dergelijke positie in. Daarbij had ze
haar jeugd en schoonheid, haar charme,
haar geest. Ze kon tevreden zijn. Raad
selachtig, wat vrouwen ertoe bewoog el
kaar te belasteren.
„De president wordt volkomen onmo
gelijk met zo'n vrouw," zei Kate.
Er ging Hooker een licht op. Mary
Lincoln kon haar niets schelen. Het was
de president die ze wilde treffen.
„De president is zo'n buitengewoon
man, dat niemand hem onmogelijk kan
maken," zei de kleine William opeens
met grote beslistheid. „En al zou je me
de bewijzen overleggen, Kate, dan nog
zal ik geloven, dat ze vals zijn. Mevrouw
Lincoln is nooit tot spioneren in staat..."
„Omdat ze te dom is, dacht je?" riep
Kate.
„Ik weet niet of ze dom is," zei Wil
liam met een hoogrode kleur. Zijn han
den waren klam en er kwam een waas
als van dauw op zijn voorhoofd. Maar
daar kon de whiskey schuld aan zijn. „Ik
vind haar een heel vriendelijke vrouw."
„Vriendelijk? 't Is een helleveeg."
„Men zegt het. Maar er wordt hier zo
veel geroddeld in Washington! Het is een
nest vol intriges. Ik heb geen reden haar
te beschuldigen van 't een of van 't an
der. Ze doet wat ze kan voor de president.
Ze zou hem volgen tot het graf."
„O, Billy," Kate barstte in lachen uit,
„ik wist niet, dat je zo romantisch was.
Ik hou van je om je naïviteit. Is hij niet
schattig naïef, Joe?"
i - JL
