Ria Mark was een jaar in Amerika en
VéGé
Mooie Andijvie
Spersieboontjes
Zomer Rode kool
Bloemkool
18
45
10
45
kilo
25
cent
kilo
15
cent
Grote Meloenen per stuk 69 cent
Bananen per kilo 85 cent
LEVENSMIDDELEN
££3 Appelmoes
ËÜE9 Pilsner Bier 2
Schuurpoeder
49
89
39
Doperwten zeer fijn, grote pot
Pindakaas grote pot
Limonade-siroop
Verse roomboter
98
49
79
99
Vers gehakt
Braadkippen 1 kilo schoongewicht 279 cent
Koopcentrum
Veenendaal
BREIER
Groente en 1
fruit
Brood en Banket
3 Slagroom-tonnetjes 89 cl
250 gram koekjes 49 ct
2 pak beschuit-bollen 59 ct
Diepvries
Patates-Frites 0
Paarden- of veulenvlees 298 ct
ONZE WEKELIJKSE KOOPJES-PARADE
DAAROM ENKELE SPECIALE DIEPVRIES AANBIEDINGEN:
nu weer terug in Nederland
VIER VEENENDALERS LIEPEN
VIERDAAGSE UIT
van 95 cent 11U 69 cent
98 cent
TEVEEL
ADR. VAN OSTADELAAN 33-35
TEL. 36S2
Veenendaalse was er bij
In Amerika
Terug naar huis
P. VAN VIEGEN (70) VOLBRACHT WANDELMARATON
VOOR 16DE MAAL
Intocht
H0LLANDIA
Hollandia Tricotagefabriek N.V.
Woensdag:
Donderdag:
Vrijdag:
Zaterdag: Hagelwitte
grote
DE HELE WEEK:
kilo
kilo
kilo
per stuk
cent
cent
cent
cent
Speciale fruit-aanbieding Op vrijdag en zaterdag
Zak 500 gram 49 Ct
ALLEEN DEZE WEEK:
grote pot
pullen
grote bus
cent
10
cent
18
cent
8
Een pak Melitta Koffie-Filters no. 102
bij elk pak
goudmerk koffie
grote fles
pak
cent
cent
cent
cent
Wegens de verplichte vakantie-regeling is de slagerij-afdeling ook de
ze week nog gesloten
HO cent
500 gram
OP VRIJDAG: 500 gram voor
OP ZATERDAG: voor de spotprijs van 250 cent
Vrijdag j.l. meerde de stoomboot de „Seven Saes" in Rotterdam af. Op zich zelf niets bijzonders, maar
aan boord bevonden zich 54 jongens en meisjes uit Nederland die een jaar in Amerika doorgebracht had
den in het kader van het uitwisselingsprogramma van de American Field Service. Deze 54 jongeren
vormden in de gehele groep maar een klein aantal, want in totaal waren er dit jaar weer 3000 jongeren
uit 59 landen die een jaar in Amerika doorgebracht hebben. De American Field Service, die dit jaar haar
50-jarig jubileum viert orgoniseert sedert 1947 jongerenuitwisselingen, die sindsdien ruim 16.000 16-18
jarigen naar de V.S. bracht en 10.000 Amerikanen de kans bood een ander land te leren kennen. Het
streven van de A.F.S. luidt: de onderlinge verstandhouding tussen de volkeren te verstevigen, zonder
daarbij enig gewin te maken.
5 Augustus gaat er weer een nieuwe
groep naar Amerika. Zij wordt geselec
teerd uit jongelui uit de hoogste klassen
van de middelbare scholen. Ook nu be
staat er voor leerlingen van de hoogste
klassen van de middelbare scholen nog tot
1 oktober gelegenheid zich aan te melden,
mits ze op 1 april 1965 nog geen 18 jaar
oud zijn.
Dat wij zo belangstellend zijn voor het
werk van de AFS is in het feit gelegen
dat vrijdag ook een meisje uit Veenen-
daal is teruggekeerd met de „Seven Seas".
De trouwe lezer van ons blad zal weten
wie, want Ria Mark, de betreffende jon
ge dame, heeft al vaker haar medewer
king aan een artikel verleend.
Laatst nog toen zij ons een alleraardigste
brief zond uit haar „Tweede Vaderland".
Maandag hebben wij de „Yankee" even
opgezocht in haar ouderlijk huis aan de
Koninginnelaan te Veenendaal, om haar
nog eens naar haar bevindingen te vra
gen.
„Ik heb er maar een woord voor", ver
telde ze ons „Fantastisch".-
Ria ging vorig jaar augustus naar
Amerika, nadat zij eerst aan een
Winkels zijn iedere dag geopend van
8.30 tot 18.00 uur.
VRIJDAGAVOND KOOPAVOND
tot 21.00 uur.
Op woensdagmiddagen zijn alle win
kels gesloten.
MARKT op dinsdagmorgen en 's za-
i terdags gehele dag.
strenge selectie onderworpen was,
want van de vele jongelui, die zich
aanmelden, zijn er weinig geschikt
om hun land op waardige wijze
te vertegenwoordigen.
Vooral op aanpasingsvermogen en de
Engelse taal wordt bij de selectie gelet.
Waarom wilde Ria zo graaag naar Ame
rika: „Ik wilde graag de Engelse taal
beter leren kennen en iets van de wereld
zien. Bovendien kreeg ik zo de gelegen
heid wat ervaring en mensenkennis op
te doen."
De eerste tijd in Amerika is de Vee
nendaalse die vlak voor ze naar Amerika
ging nog even „het diploma voor de MMS
haalde, erg meegevallen, de omschakeling
naar het Amerikaanse leven viel haar erg
mee. Zij kwam in een doktersgezin te
recht in het midden van Amerika, om
precies te zijn in de staat Iowa.
„U moet nu echt niet denken," vertel
de Ria ons, „dat wij naar Amerika gingen
om daar alleen maar plezier te maken
en niets te doen. In de eerste plaats moes
ten wij naar school, naar de highschool
dus. Dat onderwijs is toch wel een beetje
anders dan het onze, het is in de eerste
plaats veel meer op de praktijk gericht
dan het onze. Bovendien is het volgen van
middelbaar onderwijs verplicht, zodat het
peil aan de lage kant blijft, wat overigens
niet inhoudt, dat men in Amerika dom is.
Als we uit school kwamen, hadden we
nog geen vrij, want het verenigingsleven
neemt een belangrijke plaats in in het
leven van de jongelui. Daarbij moesten
de AFS-ers ook nog wel eens lezingen
houden voor verenigingen e.d. over het
geliefde vaderland. Tenslotte was er ook
altijd nog het huiswerk wat toch ook
een belangrijke plaats inneemt."
Ondertussen is ons tijdens het gesprek
gebleken dat Ria geen Amerikaanse ma
nieren over gehouden heeft aan haar ver
blijf buitenshuis. Ook de taal is nog echt
„Nederlands", want men moet heel erg
goed luisteren wil men iets Amerikaans
in haar stem horen.
Iets over het leven in de States heeft
U kunnen lezen in haar brief van 5
juni j.l. Daaruit bleek dat de Ameri
kanen erg geïnteresseerd zyn in Ne
derland en beter met de situatie hier
op de hoogte zyn dan België.
Natuurlijk moest Ria ons maandag ook
vertellen of het leven van de Amerikanen
aanmerkelijk verschilt van het onze. Ria
vertelde ons: „Nee helemaal niet, ik zou
het tegendeel willen beweren (en met mij
vele andere AFS-ers) dat het in vele pun
ten overeen komt met het onze. Het ver
schil is dat het leven daar veel sneller en
gemakkelijker gaat. Als moeder daar de
bedden nog moet opschudden, doet ze dat
wel een andere keer, maar ze gaat eerst
koffiedrinken bij de buurvrouw. In Ne
derland wordt echter eerst het bed opge
schud. Overeenkomsten zijn te vinden in
de verhouding ouders-kinderen. Het is
echt niet zo dat de kinderen daar losban-
diger leven dan hier.
Tijdens het verblijf in Amerika hield
Ria ook contakt met de andere AFS-ers
want eens in de drie maanden was er een
grote konferentie waar alle AFS-ers ook
van andere landen bijeen kwamen, zodat
de meningen en bevindingen uitgewisseld
konden worden."
De laatste maand in Amerika werd be
steed aan fijne dingen. Het hele gezel
schap werd toen namelijk op de bus gezet
om een tocht door Amerika te maken,
tijdens deze toch hebben de jongelui een
holeboel dingen beleefd waarvoor vele
anderen hun vingers zouden aflikken.
Noem maar op: rondleiding door het V.N.-
gebouw, bezoek aan de wereldtentoon
stelling, bezoek aan het graf van president
Kennedy en als hoogtepunt een bezoek
aan het Witte Huis, waar ook president
Johnson zich met de reizigers bezig hield,
evenals Robert Kennedy die ook nog
even „langs kwam". Op deze tocht kris
kras door Amerika zag Ria ook iets van
de rassenrelletjes. Verder heeft zij er tij
dens haar verblijf weinig van gezien zo
dat ze er moeilijk over kan oordelen,
maar zij is ervan overtuigd dat de schei
ding tussen blank en bruin niet op zijn
plaats is.
Ria is dus weer thuis. Ze is er blij mo,
want zo zegt zij:
„Ik hen hier weer opgenomen in
de massa. In Amerika niet, want
daar was je altijd het meisje wat
thuis op klompen loopt en in een
molen woont, althans dat dachten
de Amerikanen." Ria drukte het
zelf nog veel kernachtiger uit: „ik
hen nu weer lekker een Veense."
Toekomstplannen heeft Ria ook. Ze wil
onderwijzeres worden en waar anders in
dan in de Engelse taal. Daarvoor zal ze
echter nog wat moeten studeren, maar dat
zal haar wel lukken, want een meisje
dat het in Amerika klaar speelde moet
het hier ook kunnen ritsen. Wij geloven
dat het later voor de leerlingen heel fijn
moet zijn van haar Engelse les te hebben.
De heer Van Viegen ziet er niet te
genop een omweggetje van 15 km erbij
te pikken. Vorig jaar liep de krasse
Veenendaler in de omgeving van Cuyck
Ditmaal keerde slechts een klein aantal Vierdaagsewandelaars in Veenendaal
terug. Voor zover ons bekend waren het een viertal plaatsgenoten, die na de
echte Vier daagse sfeer weer te hebben geproefd, opgewekt huiswaarts keerden.
De heer P. van Viegen van Mulderslaan 76 volbracht de tocht voor de zestiende
maal. Daar hij de leeftijd van 70 jaar heeft bereikt werd deze routinier op wan
delgebied in de 30 km route geplaatst. De heren M. L. de Bas en J. W. v. Dor-
land liepen resp. voor de 8e en 7e keer mee. De 17-jarige P. v. d. Wee was nog
een echte debutant. Hij startte dinsdag voor de eerste maal, maar kwam ondanks
een serie blaren, toch welgemoed in de Keizer Karelstad aan.
een verkeerde weg in en bij de con
trole in het Maasstadje bleek het een
omweg van 15 km te zijn geweest.
Toevalligerwijze ook nu weer op de
laatste wandeldag vergiste de heer Van
Viegen zich weer en maakte een omme
tje van zo'n 4 km. In vroeger jaren
liep de zeventigjarige altijd mee in
groepsverband, namelijk met de wan
delclub van VSW, maar deze vereni
ging is feitelijk ter ziele, in ieder geval
danig afgebrokkeld. Bekende wandel
fenomenen als de heren Van Manen,
v. d. Bos en v. d. Weerdhof ontbraken
ditmaal op het appèl.
De feestelijke intocht is geweldig
volgens de heer Van Viegen. Al 14 km
voor de finish nabij Heumen werd mij
het eerste bouquet bloemen in de han
den gedrukt. Tien kilometer verder
stond mijn familie en juist even bui
ten Nijmegen kwam kleindochter Ja-
queline haar grootvader huldigen met
een bos prachtige bloemen.
En dan wordt je verder eigenlijk „ge
dragen" naar de finish bij de Vereni
ging. Onderweg merkten wij een groot
aantal Veenendalers op, die de wande
laars verwelkomden. Je zwaait maar
terug naar alle kanten, kortom het lijkt
wel een grote wandelfamilie.
Er waren ditmaal verschillende uit
vallers. Die groep Amerikanen had te
voren niet getraind en dan ben je weg
P. v. d. Wee (17) volgens de heer Van Viegen. Bepaald
veel blaren sneu was het dat een groot aantal tip-
tesamen met een Haagse wandelaar pelaars op de laatste dag nog moesten
opgeven omdat een weg tussen Cuyck
en Mook bezaaid was met puntige ste
nen, die door je schoen prikten. Hier
moesten er een 20 a 30 opgeven.
Je moet tevoren beslist een goed
trainingsprogramma afwerken, anders
kom je er niet zegt de heer Van Viegen.
Zelf heb ik twee weken voor de grote
dag intensief getraind. Tochten via De
Klomp, Renswoude, Barneveld, Lunte-
ren, Ederveen, Veenendaal, dat is zo'n
40 km, moesten mijn conditie sterken
en opvoeren.
Trouwens ik blijf het hele jaar door
wandelen. Liep in juni voor de 18e maal
de Avondvierdaagse uit en nu staan op
12 september a.s. de Airborne tochten
weer voor de deur, waar ik ook voor
de 18e maal heb ingeschreven. In to
taal tippel ik toch wel zo'n 400 a 500
km per jaar en daarom heb ik weinig
last van wandelmoeheid.
Ik vind dat de ouderen trouwens
stukken beter lopen dan de jongeren,
veel regelmatiger. Bij de jeugd is het
veelal „hollen of stilstaan". Hoe het zij,
ik heb nu 16 keer meegedaan en al zijn
het steeds dezelfde wegen, die je pas
seert, het blijft ieder jaar weer een
belevenis en altijd nieuw
P. van Viegen (70)
liep 16 maal
mee
Kerkewijk 57 Veenendaal
In onze afdeling KANTBREIERIJ hebben wij
nog mogelijkheid tot plaatsing van een
Kandidaten dienen 23-35 jaar oud te zijn.
We bieden een zeer zelfstandige werkkring met
goede ontplooiings mogelijkheden.
Sollicitaties dagelijks aan bovenstaand adres.
MARKT
***-■
geld-
zegels
geld-
zegels
geld-
zegels
