De
koning
o
d
b
n
e
d
e r
o s w e g e n
Onweer
A,
Setter Set
EDERVEEN
SCHERPENZEEL
Top in verhuren van auto's
TWEEDE BLAD „DE VALLEI''
VRIJDAG 7 AUGUSTUS 1964
Nr. 62
-L TE LANG hebben we u aan de grillige wisselin
gen van moeder natuur blootgesteld, door U daar bij het
Berghuis onder Amerongen eerst te laten vernikkelen van
de kou en vervolgens te laten verzengen in de gloeiende
stralen van de zon. Zo'n rare zomer is ongekend. Maar een
mens mag ook wel eens wat rust hebben. Ondertus
sen zult U de opschriften op de hardstenen platen van het
herplaatste Waterlo-monument wel uit uw hoofd kunnen
spellen. Intussen zijn we op nader onderzoek uitgeweest.
In de regel zeul ik mijn gasten dan helemaal tot boven aan dat prachtige erosiedal. Maar deze keer sloegen wij ergens linksaf
en kwamen precies achter het Berghuis in een soort sprookjesbos terecht. Daar staan grillige specimen van boomgroei die zó uit
een sprookjesfilm van Walt Disney overgeplant konden zijn. Dat een mens nooit oud genoeg is om te leren en dat men om iets
buitengewoons te ontdekken zó maar ergens' heen behoeft
te lopen ondervonden wij op ondubbelzinnige wijze. Het
landschap, met al zijn ruigheid zo'n erosiedal eigen, schijnt
er zich bijzonder voor te lenen vreemde en bizarre ge
wrochten aan te trekken. Er staat één zó grotesk gegroeide
beuk dat U die eens moet gaan bekijken vóór iemand het
zo nodig zal vinden er de bijl in te zetten. Zo'n natuurwon
der diende eigenlijk bij de wet beschermd te worden.
Over grillige wonderen der natuur bij 't
Berghuis, kijvende bijenhouders en een
legendarische „tunnel"
Er zou eens bloed gevloeid hebben bij
de „Roode Heg" maar etymologisch
verklaart men dat anders.
De oude Scherpenzeelse weg
L.C I OP DE BLUVENDE
SERVICE VRN
uw HOORTOESTEL
erkend
lid
Twist over het bijenzetten
Paardekop en Rode Heg
Het Hoge Huis in Eist
Tunnel
Liefst niet aan jongelui
Risico
doet
langer
niet
nylons
/^sSb
IN DE NIEUWE ROSELLA KLEUREN
Fa. L. HEY
Toekomst
H00FDSTR.54 TEL3184
NflflST DE APOTHEEK
VEENENDADL
Stel u voor: een reusachtige, breed-
uitgestoelde beukenstronk met takken
als stammen zo dik. Dat geval is zéker
een paar honderd jaar oud. Na gekapt
te zijn heeft men bepaald de stomp te
laten zitten en er ontstond een stoel
„hakhout". Anders kan ik het niet om
schrijven. Gevolg was een bizar groei
sel dat haar weerga niet heeft. Het
óller, aller wonderlijkste is de dunnere
tak die in zo'n boomstam dikke tak
a.h.w. geënt zit, en vanaf het begin-
DE OPSLAG
BIJ ELST
Een buitengewoon
mooi plekje aan de
Ryn, met een weg er
naar toe die zo oud is
als het do.rp zelf en die
aan de andere kant
aansluit op een aan
tal boswegen, die op
hun beurt allemaal in
de richting gaan van
die éne, oeroude bos
weg óver de berg, de
onvolprezen mooie Ou
de Scherpenzeelseweg.
Over dit alles viel de
stilte. Wie die weet te
zoeken en te vinden is
een gelukkig mens.
Dikwijls hoor je de
verzuchting slaken dat
alles boorde vol men
sen zit. Dan kent men
die prachtige omge
ving van Eist maar
heel slecht. Wie daar
rust zoekt vindt deze
op haast een steen
worp van de drukke
verkeersader door het
dorp.
Foto M. W. Struycken
- Eist.
punt een Siamese-tweelingstak gaat
vormen om vervolgens met een aller
merkwaardigste overgang één stam te
vormen.
Wat kan de natuur toch bizar en
speels tegelijk zijn. Vreemd, héél
vreemd. Zou de één of andere kunste
naar zoiets „moeizaam" hebben uitge
dacht, hij had er beslist de titel „boom
copulatie" aan gegeven. Gaat dat zien,
burgers en buitenlui, u zult er met ver
wondering naar staan te kijken!
Van hier naar ginder is niet zo ver.
Dat „ginder" is het hoogste punt (63
meter) in de omgeving. Er heeft iemand
eens een eik geplant. Die staat daar nu
maar eenzaam te koekeloeren. Wij zou
den een bosfeetje moeten worden om
op het uiterste takje een ruim uitzicht
te hebben. Waarmede ik dan maar zeg
gen wil dat het bos rond ons zó hoog
geworden is dat wij hiér zelfs alle uit
zicht moeten missen.
Dan maar weer wandelen in de koel
te van de bossen. Waar je heen gaat
is van minder belang; 't is hier overal
„prachtig mooi", om 't maar eens op
z'n Veens te zeggen, en ergens kom je
wel op de Oude Scherpenzeelse weg uit.
Of op de oude Cunera-bedevaartweg
met dat mooie fietspad tussen Pratten-
burg en Amerongen. Waar beide oer
oude wegen elkaar kruisen wil ik u
hebben.
En dan mag u links of rechts kijken,
het is dé koning onder de boswegen,
die Oude Scherpenzeelse weg, waar in
het verleden de karmannen met hun
huifkarren de goederen uit de Gelderse
Vallei naar de Opslag bij de Rijn in het
lieve dorpje Eist brachten.
In de richting Eist heb je aan de
linkerkant het Galgenveld met de Gal-
genberg. Als de Vrijheer van Ameron
gen iemand veroordeeld had tot de
strop, dan werd die uit het dorp via
volgde ook het geschut. In één dag waren
ter weerszijde van de huidige Boeren-
laan lage „wallen" gelegd; ze liggen er
nog! Bij de Fluit is maar een nauwe
doorgang. Daarom heette op oude kaarten
die Boerenlaan ook wel Franselaan. Wat
mij evenwel als „Rode Heg" werd aange
wezen bleek niet juist te zijn. Dat is
op mijn Veldnamenkaart van Amerongen
het bos bij de zgn. Fluitwal, dus boven
het Kleine Bladbos. In dat laatste ligt
nog een merkwaardig perceel grond. Het
Let
de nóg bestaande Schelmenweg ge
voerd. Dit is een zijweg en het spookte
er vroeger hevig
Nu moeten wij over het hobbelige
pad met de brede heidestroken. Die weg
heeft een wat eigenaardige naam. Ze
heet dè Bijenstal tot waar de Franse-
weg begint. Iedere inwoner van Ame
rongen of Eist kan u de Boerenlaan
wijzen. Dat is een prachtige laan met
twee rijen beuken ter weerszijde. Pre
cies op de plaats waar de Boerenlaan
afbuigt ligt dan het object waaraan
die Bijenstal de naam ontleent: de Ou
de Bijenschans.
Er is over dat recht van bijenzetten
in het verleden heel wat te doen ge
weest. De bewoners van het Amerongse
gedeelte van Eist betwistten die van
de Rhenense zijde dat recht van bijen
volken zetten. Maar de Vrijheer van
Amerongen hakte de knoop door: geen
trammelant over een vrije plek. Nu
hadden die van de Amerongse kant een
slagboom, over de weg geslagen en eis
ten „tol" van diegeen die er met een
wagen vol bijenkorven passeren wilde.
Dat mocht niet meer van hun heer
Adriaan Godard van Reede!
Dicht bij deze plek ligt nóg een bij
zonder geval. Ergens daar in het bos
met dichte hakhoutbegroeiing liggen
vier heuveltjes: één grote en er omheen
drie lagere, 'k Heb ze wel eens bezocht,
maar er is niets meer mee aan te
vangen.
Eigenlijk is er vandalisme gepleegd
tót en met. De wortels van het hak
hout en van de daar tussen aange
plante sparren hebben namelijk
alles wat aan aardewerk en graf-
giften in deze tumuli nog aanwezig
was kapot gegroeid.
Niet ver er vandaan vond de schrij
ver een schitterende, geslepen bijl van
een harde zwarte steensoort. En zelfs
een paar héél mooie pijlspitsen van
vuursteen. Ja, en nog een weefsteen!
Die zijn bepaald afkomstig van nóg
zulk een tumulus, zoals zulk een graf
heuvel deftig heet.
Met dat al: wat een rijke plek is dat
daar. Hiér heb je de Germaanse tijd,
de Middeleeuwen, en óók de Franse
tijd gebroederlijk met hun eigen mo
numenten bijeen liggen! Dat bijenhou-
den is al zo oud als de mensheid. In
een 16e eeuwse oorkonde staat deze
plek reeds genoemd als „die bieen-
camp". Op een kaart uit 1678 nog als
Bijenschants!
Vermoedelijk heeft hiér tussen Eist
en Amerongen die beruchte veldslag
tussen de Staatse en Spaanse troepen
plaatsgehad Maar wat zéker is,
dat is dat hier in 1672 een onderkomen
voor paarden ingericht was.
Dat moet ook de oorzaak geweest zijn
dat de inwoners van Eist en Amerongen
in allerijl gevlucht zijn.
Toch duurde de bezetting maar één en
kele dag, want toen het leger van de
Zonnekoning de Amerongse dijk op ging
heet „de vinkenbaan". Daar werden in
vroegere jaren de slagnetten opgesteld,
stonden de kooitjes met „lokvinken" en
was er dus het domein van de vogelaar
gevestigd.
Dan is daar nog een perceel grond wat
een uitzonderlijke naam draagt: de paar
dekop. Er wordt óók al weer gefluisterd
dat er iets met oorlog of zo mee van
doen geweest is. Maar dat is het niet
Dat stuk grond ontving de naam aan de
vorm die het had. Van een paardekop dus.
Nou ja, een paradehoofd dan In ons
land heb je tientallen percelen die deze
naam dragen en altijd gaat het in zulke
gevallen om de vorm!
Goeie mensen, wat is er al gefantazeerd
over de naam Rode Heg. Maar die treft
men ook elders aan. Daar zou eens bloed
gevloeid hebben! Veel bloed; de grond
zou er van rood gekleurd geweest zijn
maar dat betwijfel ik sterk.
In de meeste gevallen betekent dat
„rode" in dit soort veldnamen
slechts „gerooide heg", een plek dus
waar bomen gerooid zijn en waar
op de kaalslag bouwland aange
legd werd.
Dat klopt, daar wel. Of ik, wij, ons niet
bezwaard moeten voelen de omgeving van
haar glorie te ontdoen? Weineen! 't Is
toch stukken beter dat wij de waarheid
weten. En je geniet er geen stuk minder
door van de natuur.
Het dorp Eist was tot voor een paar jaar
een zeldzaam werkstuk van 17e eeuwse
bouwkunst rijk.
Iedere rechtgeaarde Elstenaar en ei
zijn er velen weet direct wat ik be
doel: het Hoge Huis. Helaas viel het onder
slopershanden en dat betekende voor het
dorp en lelijke verarming. En dat in een
tijd waarin rijke mensen zulke huizen
voor kapitalen kopen, ze laten het op
knappen en er een prinsheerlijk leventje
gaan leiden. Neen, die sloperij van dat
juweel van landelijke rust vindt de schrij
ver persoonlijk maar een boos bedrijf.
En wordt om deze woorden nu niet
meteen spinnijdig. Niemand die het beter
met onze schone omgeving meent dan
ondergetekende. Heus, het landschap be
staat uit louter bomen en romantische
laantjes. Ook de monumenten van cul
tuur en kunst horen er in thuis.
Ons landschap is een vermenging
van natuur en cultuur. Het is door
de mens gemaakt. En men praat
dan liever niet van onconfortabel.
Deftige mensen kruipen tegenwoordig
DE OUDE SCHERPENZEELSEWEG
„Een ruig bosgezicht moet je ruig behandelen," zegt onze schrijver, tekenaar,
veldbioloog enz. Deze tekening maakte hij met een forse penseel en een potje
oost-indische inkt. Ee.rst durfde hy niet zo best, maar op den duur merkte hy
toch dat het op deze wyze ook kon. Hy heeft getracht in deze tekening het ene
moment vast te leggen waarop hy het zag. Hy vertelde ons: „Je zou op dat mo
ment een foto kunnen nemen. Het is dus een impressie van een moment."
knus onder een ouderwetse schouw, die
ze uit een boerderij hebben laten over
brengen naar een door hen gekocht ver
vallen boerderijtje, steken op de plaat van
een echte potkachel gezellig de benen bij
elkaar en ontvangen hun licht uit een
versmade ouderwetse petroleumlamp. Nu
gaan plotseling jonge boerendochters uit
Zuid-Holland naar de steden en kopen
al die spullen die voor een krats van de
hand gedaan werden tegen kapitale prij
zen terug om er weer het eigene mee te
scheppen. Iets zeldzaams en moois moest
men liever nooit wegdoen.
Even nemen wij U nog mee naar de
Opslag te Eist. Wat een prachtig plekje
is dat! 't Ligt daar al eeuwen te dromen
aan de Rijn. Een mooi oud huis achter
oude, geschoren linden. Die naam ontleen
de deze plek aan het feit dat daar héél,
héél vroeger de goederen opgeslagen wer
den die met het „pottenschip" uit Keulen
of met de houtvlotters uit het Rijnland
Dreigend drijft de zwarte lucht
door de vreemde stilte aan,
tvaar de bomen roerloos zwijgend
op de storm te wachten staan,
die zijn gesel plots'ling uit zal zwaaien
in een wild, onstuimig, gierend waaien.
Heftig schuddend tak en twijgen
schiet hij uit in wilde vaart,
en zijn stoot gaat met een felle
blauwe bliksemstraal gepaard.
Krakend knalt de donder los,
razend breken alle krachten
met een tomeloos geweld
uit de koop'ren zwavel wolken,
wijl de felle bliksem dolken
priemen over weid'en veld.
Met een kletterend geklater
stromen stralen hemelwater
op de droge aard neer.
Alle elementen woeden!
Als een geselende roede
is dit ontzagwekkend weer.
Na een tijd van spannend wachten,
zwijgend bij elkaar geschaard,
neemt 't geweld van woeste krachten
langzaam af, en dankbaar vaart
er een zucht van stil ontspannen
over mens en dier en aard!
Waar de bui straks werd geboren
is de hemel opgeklaard.
D'een na d'ander treedt naar buiten,
omgeven nog door stil ontzag.
De ozongeur die drijft alomme
is zuiver als de eerste dag!
A. H.
HET VOORMALIGE HOGE HUIS IN ELST
De heer de Kleuver vertelde ons dat hij het heel erg jammer vond dat het Ho
ge Huis in Eist gesloopt was. „Elk rechtgeaarde stad zou er trots op zyn een
dergelyk huis binnen de grenzen te hebben, als het gerestaureerd was zou het
zeker de moeite waard geweest zijn, maar ja het is afgebroken en daar doen we
niets meer aan," aldus onze schryver. De foto werd gemaakt door M. W. Struy-
ken uit Eist.
POSTDUIVENNIEUWS
De E.V.P.V. De Luchtreiziger nam af
gelopen week deel aan de wedvlucht
Tergnier Frankrijk. De duiven werden
losgelaten om 6.45 uur. Aankomst der
eerste duif 11.48.13 uur en behaalde een
snelheid van 1019.4 meter per minuut.
Het was K. v. d. Heuvel die de eerste
prijs haalde en ook de 2e prijs wist
te winnen.
De verdere uitslag is: K. v. d. Heu
vel 1, 2, 41, 45; R. Sukkel 3, 16, 17;
J. v. d. Sluis 4, 34; C. Heikamp 5, 32;
A. Slotboom 6; W. J. v. Dam 7, 19, 28,
40, 47; H. de Vos 8, 9, 10; H. v. Kooten
12, 14, 18; H. Drost 11, 46; B. H. C.
Schuurman 13, 25; G. Fasse 15, 36, 37,
38, 44; O. Neheman 20, 26; A. v. d. Bo-
venkamp 21, 31, 35; A. v. Barneveld 22,
23; H. Zwijnen 27; G. J. Bovenschen 29;
J. W. Kerseboom 30; Jac. Keiman 39,
42; D. v. d. Pest 43; H. v. Ravenswaaij
49.
De inkorving voor het Bondsconcours
St. Denis is niet op donderdag a.s. maar
vrijdag a.s. van 7 tot 8 uur. Inschrijf
lijsten bij het secretariaat: Dr. Kuyper-
straat 22, Veenendaal.
meekwamen. Dan maakten de kooplui hun
roeiboten los en brachten de waren aan
de wal. Dat was nog eens goedkoop ver
voer!
En nu begrijpen wij ook waarom die
Oude Scherpenzeelseweg zo zorgvuldig
om alle verhogingen van het heuvelland
heen kronkelt. Die mooie grijsblauwe
Keulse potten, inmaakpotten en de nu zo
gewilde „watermannetjes" waren immers
niet bestand tegen hotsen en botsen!
Van het verhaal dat bij de Opslag een
tunnel onder de Rijn door ging naar de
Gelderse zijde, geloof daar nu maar niets
van. Die van Gelre zouden overigens de
Stichtsen hebben zien aankomen. Niet
voor niets lag daar in de uiterwaarden bij
Ingen het machtige kasteel Geldersweerd!
Neen, die tunnel is een sprookje. Dat kon
den ze niet eens voor elkaar boksen
Adriaan P. de Kleuver
P.V. „DE ZATERDAGVLIEGERS"
Op 18 juli 1964 werd met 53 duiven
deelgenomen aan een wedvlucht vanaf
Orleans. De duiven werden losgelaten
om 5.30 uur en de eerst aankomende
duif meldde zich reeds om 13.26 uur bij
de heer J. D. Heikamp, wat een snel
heid betekent van 1103.48 meter per
minuut.
De uitslag gaf het volgende beeld:
J. D. Heikamp 1, 2, 6; C. J. Stuivenberg
3, 7; W. Davelaar 4; Gebr. Gijsbertsen
5. 9; J. v. Ojik 8; Fl. Wurtman 10; C.
W. de Koning 11.
NOG GEEN AANNEMER VOOR
BOUW 21 WONINGEN
Het ziet er naar uit dat de bouw van de
21 woningwetwoningen uit het bouwvolu
me 1963 nog wel enkele maanden op zich
zal laten wachten. Van gemeentewege
zoekt men contakten met aannemers, die
de werkzaamheden op zich willen nemen.
Besprekingen met een bouwfirma uit Vee
nendaal waren reeds in een vergevorderd
stadium, maar de bouwprijs blijkt voor de
bleek een verschil van 12 tot 14 mille op
de algehele bouwprijs te bestaan. De aan
nemer verklaarde het werk voor de ge
noemde prijs niet te kunnen uitvoeren,
zodat een en ander weer teruggespeeld
werd naar het betrokken Departement van
Bouwnijverheid. Intussen wachten de
Ederveense woningzoekenden maar weer
rustig af.
betrokken firma niet lonend te zijn. Er
OPENING SPEELTUIN
Zaterdagmiddag was er feest in de
Nieuwstraat in Scherpenzeel ter ere
van de opening van de speeltuin. Wel
zal er nog veel aan moeten gebeuren,
maar de afrastering is geplaatst en de
weg er naar toe is afgezet. Zaterdag
heerste er een gezellige drukte met de
kinderspelen. De jeugd beneden de 14
jaar kregen verschillende versnaperin
gen en konden nog een aantal aardige
prijzen winnen. Elk deelnemend kind
kreeg een prijs.
Burgemeester C. P. Hoijtema van
Konijnenburg gaf door zijn aanwezig
heid blijk van zijn belangstelling en de
voorzitter van de buurtvereniging, de
heer I. Stuivenberg begroette hem en
leidde hem rond om meteen hem van
de opzet hiervan op de hoogte te bren
gen. De eerste burger van Scherpenzeel
toonde voor alles zeer grote belangstel
ling. De buurtvereniging de Nieuw
straat hoopt met medewerking van de
gemeente er een zeer geschikte speel
tuin van te maken.
Na de kinderspelen ging het naar de
boerderij het Vliet, waar werd touw
getrokken over de Lunterse beek en de
verliezers met een nat pak naar huis
gingen. Na acht uur 's avonds was er
feest op het terrein voor de ouderen.
De bedoeling was een dansje te maken
en andere gezellige spelletjes. De regen
was echter een paar maal spelbreker,
zodat de belangstelling spoedig terug
liep. Er bleef echter de gehele avond
een gezellige stemming heersen.
De autoverhuurbedrijven moeten op het ogenblik de top van het jaar verwerken.
Vele mensen huren in deze tijd van het jaar een wagentje om er al dan niet met
vrouw en kinderen op uit te trekken, een dagje of een paar weken, naar het
buitenland of lekker dicht bij huis. Dat huren van wagens voor een langere tijd
geeft de verhuurders enkele problemen, want voor de mensen die zo maar een
dagje uit willen zijn er dan geen wagens meer voorhanden. Daarom houden de
meeste verhuurders voor deze mensen een auto thuis, zodat ze hen niet hoeven
teleur te stellen. De grote trek van de huurwagens gaat op het ogenblik, volgens
de meeste verhuurders, naar het buitenland, wat voor hen extra kosten en ad
ministratie met zich meebrengt,
Dat verhuren van auto's is op zich
zelf een eigenaardig en riskant beroep.
Hele mooie wagens, de trots van de
verhuurders, worden maar zo aan wild
vreemden meegegeven.
Dat „maar zo" is nog wel te bezien,
want de meeste verhuurders ktyken
bijvoorbaat eerst eens goed wat voor
vlees ze in dit geval niet in de kuip,
maar in de wagen krygen.
Zo zijn er bijvoorbeeld verhuurbe
drijven die in het weekeinde geen
wagens aan al te jonge mensen mee
geven. Ook zijn er verhuurders die de
huurder in spé eerst in de wagen ach
ter het stuur zetten en er een ritje mee
in de buurt gaan maken. Dan blijkt al
gauw dat de wagen in goede of ver
keerde handen is.
Daarnaast staat echter dat de meeste
verhuurbedrijven ook een rijschool be
heren, zodat verschillende huurders
daar opgeleid zijn voor het rijbewijs,
waardoor de eigenaar van de huurauto
bij voorbaat weet wat voor een rijder
er met zijn wagen op uittrekt.
Aan dat verhuren van auto's zijn ook
heel wat risico's verbonden, want het
is altijd nog maar de vraag of de wa
gen weer zonder schade in de garage
terugkomt. Daarom zijn de verzeke
ringskosten enorm hoog.
Een verhuurder vertelde ons dat hij
voor een busje per jaar 1500 gulden
verzekeringspremie moet betalen.
Daarnaast komt ook nog dat vele
huurders onkundig en onvoorzichtig
met de gehuurde wagens omgaan,
waardoor nog wel eens mankementen
aan de wagens ontstaan. In vele geval-
de sportieve
ontspanning vour iedereen
3 midget-golfpark
GREBBEBERG-rhenen
naait Ouwahandi Di«r«npark
midget-golfbaan
ede-centrum
t«g*nov«r het station
naast het zwembad
aan de Bennekomseweg 15
dagelijks geopend van 10-22 uur
len draait dan de verhuurder voor de
onkosten op.
Een verhuurder vertelde ons dat het
naast een riskant ook een spannend
beroep is, want als een wagen later
dan het afgesproken uur thuiskomt,
stijgt de spanning ten top. Gelukkig
vertelde hij erbij dat hij niet allereerst
over de wagen maar over de mensen
inzat, wat toch een menslieyend gebaar
is.
Hoofdstraat 45, Telefoon 2165
Frans Halslaan 26 Telefoon 3044
Wordt de wagen in de prak gereden,
wat blijkens de krantenberichten en
politieberichten nog wel eens voorkomt
dan rijzen er weer grote moeilijkheden,
want het kan zijn dat de wagen die
nu „total loss" is de volgende dag ver
huurd is. Wat dan? De mensen willen
weg, maar er is geen wagen. Vele ver
huurders kopen dan als de reparatie
te lang gaat duren maar een nieuwe
wagen zodat men de klant weer tgn
dienste kan zijn.
Het is een bekend feit dat vele men
sen die vroeger op de fiets reden, nu
een eigen wagentje bezitten, wat met
zich meebrengt dat ze uiteraard geen
wagen meer gaan huren. De verhuur
ders hebben dan ook naar hun zeggen
veel „last" van de goedkope tweede
hands wagens en de beroemde kneus
jes, zodat het huren van auto's ener
zijds afneemt.
Anderzijds komen er, in het bijzonder
zakenmensen, steeds meer mensen ach
ter dat het huren van wagens in ver
houding goedkoper is dan het hebben
van een eigen wagen. In de eerste
plaats wordt alleen betaald, wanneer
de wagen ook werkelijk rijdt en even
tuele slijtage kosten komen op rekening
van de verhuurder.
Verder rijdt men op deze manier ook
altijd in goede en vrij nieuwe wagens,
want een huurauto wordt gemiddeld na
twee jaar vervangen door een nieuwe.
Op deze wijze rijden er huurauto's die
nooit bij de eigenaar terug komen, om
dat hij steeds bij dezelfde huurder
blijft. Vooral in Amerika heeft deze
manier van autohuren een grote vlucht
genomen.
