meisjes
van
Y////////s/jm.m////////t
Autorijden leren 1
ALS HET OP WEGEN AANKOMT
Op Navobi
u
NPPffl
u spaart er wel bij
NASI 3
l'c.roopE' NAÏ>» TOILET-
159 149 79
2 pak VéGé CLAARPUDDING 78 - 1
t VéGé PUDDINGSAUS 65 H
Bus VéGé NOOTMUSKAAT 170
yoorGoed
v<?G<?Tl<n
MÉÉR RAAP
MÉÉR WINST
ASCOT
L.HEIJ
Horlogerie Van Manen
EEN TELEFONISTE
D. v. d. Broek
Uw blad
„De Vallei"
P£tI0EL
Si
ADVERTEREN DOET VERKOPEN
SPIONNE in plastic
Leewis
Een belangrijk moment. Te belangrijk om aan het toeval of uw
goede geluk over te laten. Een paar kilo's meer of minder betekenen
immers veelgeld. Voor u misschien wel het verschil tussen verlies
of winst. Daarom gaan steeds meer mesters ertoe over
uitsluitend' Navobi kalvermelk te voeren.
Zij willen zéker weten als het op wegen aankomt.
BOTERHAM WORST Aw
9 GRATIS GELDZEGELS
N.V. NEDERLANDSCHE MAATSCHAPPIJ VAN KOGELLAGERS
WAGENINGSELAAN 2, VEENENDAAL, TELEFOON 08385-2151
handhaaft zijn
OUDE PRIJZEN
voor
Chem. Reinigen
costuum nr
A. G. v. d. BERG
VAN DELFT'S
KINDERWAGENS
NAAR
KOOPT UW DRANKEN
Slijterij en Wijnhandel „DE ZWAAI"
Hoogstraat 28 - Telefoon 2521
Schuurblaadjes
„TANTE BLANK"
met de volledige legvoeders LEGKIPS EN
van U.T-DELFIA:
méér eieren voor Uw voedergeld plus een sterk verbeterde ei-kwaliteit.
UTD voert tot winstI
VERKRIJGBAAR BIJ
Mulderslaan 3 - Veenendaal
fQ? (08385) 2739
autobekleding
hemels en
kappen
]en vrachtwagen „JAWIKO"
erkende rijschool Eenvoudlaan 10a - Veenendaal - Tel. 4130
veenendaal
PIANOFABRIEK N.V.
Ede
FLINKE
WERKKRACHTEN
JlwteJWnWJ" QOREHG T
VéGé ARTIKELEN MET
KORTING
VLEESWAREN 10°/c
150 GRAM
die dit jaar hun Mulo-opleiding zullen beëindigen en die
prijs stellen op een prettige werkkring in een modern
bedrijf kunnen een schriftelijke sollicitatie richten tot de
n.v. Nederlandsche Maatschappij van Kogellagers SCSÊK*
Hierna krijg je van ons een uitnodiging voor een gesprek
ter kennismaking en het uitwisselen van inlichtingen. Ook
kun je direkt mondelinge inlichtingen krijgen op onze
afdeling Personeelszaken, iedere werkdag (maandag t/m
vrijdag) van 9-12 en van 2-5 uur, aanmelding bij de portier,
portiersloge aan de Groeneveldselaan. Kom gerust eens
praten! Het verplicht je tot niets.
N.B. Ook als je een gedeeltelijke Mulo-opleiding
hebt, zien wij je sollicitatie of aanmelding gaar
ne tegemoet en zullen wij nagaan of plaatsing
op een der kantoren mogelijk is.
MANTEL /./ij
DEMI 9
JAPON 1 7C
TOPPER
jumper'.'.'.'. 100
VEST 9
Davidsplein 8
VEENENDAAL
Telefoon 08385-2407
Hoofdstraat 43-48
Veenendaal
Groots assortiment in
VOUWWAGENS
KINDERWAGENS
WANDELWAGENS
bij de speciaalzaak met de grootste sortering
Verlaat 2 Telefoon 3610 Veenendaal
PRONTO
HOEK ZWAAIPLEIN
Op de secretarie der GEMEENTE VEENENDAAL kan
worden geplaatst.
Zij, die voor bovengenoemde functie in aanmerking
wensen te komen, moeten in het bezit zijn van het Mu
lo-diploma. Bezit van het diploma Machineschrijven
strekt tot aanbeveling.
Salaris is afhankelijk van de leeftijd.
Inlichtingen kunnen verkregen worden op de afdeling
Personeelszaken, Hoofdstraat 92.
Schriftelijke sollicitaties binnen 10 dagen aan burge
meester en wethouders.
schuren dc fornuisplaat
direct spic^clblank
GARAGE
Nieuweweg 41, tel. 2535
VeeneDdaal
Lijkauto en 8-persoons
auto's voor Begrafenis
rijden.
S
VOOR UW
NAAR
AUTOBEKLEDERIJ
Emmalaan 15
VEENENDAAL
b.g.g. 2983
GARDENBROEK'S VEEVOEDERFABRIEK NAVOBI N.V.
TE STAVERDEN TEL. 05770-441 3 LIJNEN
y-mk
U
jCeckewifk17 -Tel.3315
te
vraagt
voor de afdelingen metaal-,
hout- en ïakbewerking, als
mede voor de meubelmonta
ge, pianotechniek, expeditie en
magazijn.
Leeftijd 16-40 jaar.
Aan jeugdige personen wordt
de gelegenheid gegeven een
part-time opleiding te volgen
met behoud van loon.
Aanmeldingen dagelijks van
8.30 tot 17.30 uur, en na af
spraak ook 's avonds en 's
zaterdagsmorgens aan de fa
briek, Reehorsterweg 50, Ede.
BUK «Gé 2 STUKKEN «Gé
.„navoer V* speC,aAL IXXT
GRAllS GEIDÏEGELS
32 GRMtS GELD ZEGELS 6rM|S GEIDÏEGELS
diverse smaken
50 GRAM ll"V iéBj
Z| gevulde
ZAK XOMEft"
200 gratis geldzegels 1 contante gulden
E166138
Het was voor haar als het ware een
hoofd van een afschuwelijk monster dat
al zoveel mensenlevens had geëist. Le
vens van mensen die nooit meer waren
gevonden. De Mont Maudit, de vervloekte
berg.
Louise was geheel in de huiselijke kring
der Lefêbres opgenomen. Met Jeanette en
Gisela, die in Winterthur in een kinder
kolonie werkten (om zoals zij zeiden de
schadelijke uitwerking van de door vader
gefabriceerde pillen en poeders weer op
té heffen), kon ze uitstekend overweg. Ja,
waarom ook niet? Tot nog toe was er in
haar leven nooit iemand geweest waarmee
zij moeilijkheden van betekenis had ge
had. Of het moesten opdringerige en bru
tale reizigers op kantoor zijn geweest,
maar die had ze steeds met veel tact op
hun nummer kunnen zetten.
En juist daarom was het zo moeilijk
oorspronkelijke roman
DOOR W. GELDOF
geweest meneer Lefèbre haar verhaal op
te dissen. Op haar sollicitatie was spoe
dig bericht gekomen, dat ze op die en
die dag om zo en zo laat bij Bonnard in
Lausanne werd verwacht voor een onder
houd. Zij had gemakkelijk een dag vrij
kunnen krijgen bij Lefêbre en was ge
gaan.
Daar Lausanne haar niet geheel onbe
kend was, had ze het moderne fabrieks
complex makkelijk kunnen vinden, die lag
aan de Rue Emile Zola. Na zich aan een
loket te hebben gemeld was ze in de
directiekamer gebracht. Na een kwartier
was Bonnard zelf verschenen. Daar ze
had verwacht dat de procuratiehouder
haar wel eerst te woord zou staan, was ze
wat verrast geweest en ze had in 't begin
een onzekere indruk gemaakt.
„Kijk eens, juffrouw Batelier," had Bon
nard gezegd. „Nu heb ik in twee jaar
tijd al vier secretaressen gehad en ik heb
ze allemaal de deur uitgeschopt omdat ze
niet deugden."
Pas bij deze woorden had Louise haar
toekomstige chef ietwat strijdlustig opge
nomen. Hoewel ze zelf niet klein was
stak de ander nog wel een hoofd boven
haar uit. Donkerblond haar, doordringende
grijze ogen. Hij sprak vlug, met een ac
cent dat ze onmiddellijk als dat van Bazel
herkende, maar het klonk niet vervelend.
Hij maakte sterk de indruk van iemand
die weet wat hij wil en die geen tegen
spraak duldt. Haar eerste gedachte was,
dat ze iemand van dit type met het groot
ste plezier een kool zou stoven!
„Waar het om gaat is dit", vervolgde
de snelle en toch rustige stem, „ik wens
een secretaresse met hersenen. Steno en
typen kan tenslotte iedere kantoorknup
pel en mooie briefjes maken is alleen een
kwestie van het aan elkaar lijmen van de
geijkte uitdrukkingen. Maar wie hier di
rectiesecretaresse wil worden, moet méér
kunnen. Die moet een gedegen chemische
kennis bezitten, uittreksels kunnen maken
uit buitenlandse publicaties en geen fou
ten maken wat formules en namen van
chemische stoffen en verbindingen be
treft. Die moet dat soort dingen ook nog
vlug stenografisch kunnen opnemen. Kunt
u dat?"
Verbeeldde zij het zich of had er enige
ironie in die laatste vraag geklonken?
Maar rustig antwoordde Louise: „Ik denk
het wel, meneer Bonnard! Ik ben bij
Lefêbre aan zulke dingen gewend, heb
mijn diploma's zoals ik u al schreef en
ik denk niet dat ik grote fouten zal ma
ken".
„Uw diploma's zijn in orde," zei Bonnard
ongeduldig (hij had ze nog niet eens ge
zien), „Ik heb voorzichtig inlichtingen
omtrent uw tegenwoordige werkkring in
gewonnen en weet dat u daar uitstekend
voldoet. Maar u schijnt één ding te ver
geten. Bij Lefêbre gaat het om anorga
nische stoffen, dus in hoofdzaak chemisch
vrij eenvoudige verbindingen. Het is hier
veel ingewikkelder, het gaat hier om plas
tics. Hebt u interesse voor deze dingen of
wilt u alleen maar meer verdienen?"
„Beide", antwoordde Louise slagvaardig.
„Bij Lefêbre kom ik geen stap meer ver
der en kan ik niets meer leren. In plas
tics raakt geen mens uitgestudeerd en
komt er steeds wat nieuws. Bovendien
weet ik heel goed, dat in de nabije toe
komst plastische stoffen een steeds gro
tere rol zullen gaan spelen en dat er
steeds meer voorwerpen van zullen wor
den gemaakt. Het is ook daarom dat ik
hier wil komen."
Het antwoord scheen weinig indruk te
maken op Bonnard. Hij bekeek haar nog
steeds, zoals een dierkundige een onbe
kend insect, haalde even de schouders
op en zei toen langzaam: „Niet zo slecht
bekeken! Mag ik u nu een paar vragen
stellen om uw chemische kennis te tes
ten? Ja? En wilt u het antwoord dan
maar meteen stenografisch noteren?"
Stenografisch?"
Hij stampvoette van ongeduld. „Ja, nog
al wiedes, dunkt ipij. Denkt u niet, dat ik
de hele dag tijd voor u heb. U bent van
daag de vierde al! Ik stel vragen, u no
teert stilzwijgend het antwoord en als
wij klaar zjjn leest u alles op. Dan vang
ik twee vliegen in één klap. Ik merk of
u iets van scheikunde afweet en tegelijk
zie ik of u uw eigen steno kunt lezen.
Begrepen?"
„In orde".
Dit vraag- en antwoordspel duurde pre
cies een kwartier. De opgaven werden
geleidelijk aan moeilijker. De laatste vraag
kon Louise slechts na enig denken en
het maken van een paar berekeningen
beantwoorden. Daarna las ze langzaam en
duidelijk alles op, terwijl Bonnard met
de vingertoppen tegen elkaar luisterde.
Toen ze klaar was zei hij: „Nu, ik ge
loof eindelijk eens een secretaresse met
hersenen te hebben gevonden. Wanneer
kunt u beginnen?"
Rustig antwoordde Louise: „De eerste
van de volgende maand, wanneer u ten
minste genegen bent mij als aanvangsala-
ris en twee maanden op proef honderd
frank méér te betalen dan Lefêbre. Dat
heb ik trouwens al in mijn sollicitatie
gevraagd."
Even keek Bonnard haar weer met zijn
observerende blik aan. Dan begon er in
zijn grijze ogen iets te twinkelen en
Louise bemerkte, dat hij ook wel glim
lachen kon. Inwendig lachte zij ook. Want
al had hij haar zoveel niet willen beta
len, dan had ze het toch moeten aanne
men.
„Afgesproken," zei hij kort. „Maandag
15 april bent u hier om 1 uur 's middags"
Ze was te verbaasd om direct te ant
woorden
Daarna was alles zijn niet te stuiten
gang gegaan. Na de dood van haar pleeg
vader was ze een week in Genève ge
bleven en toen alles geregeld was had ze
haar werk in Zürich hervat. Haar solli-
citatiebezoek aan Lausanne had ze uitge
legd als een noodzakelijke visite aan haar
geboortestad en toen ze terugkwam had
ze verteld dat ze naar huis moest, om de
zaak van Dubois weer te helpen opbou
wen.
De oude heer Lefêbre had onmiddellijk
Jean opgebeld, maar dat zat wel goed.
Van hem had hij een bevestiging gekregen
en daarna was hij zo verdrietig geworden
als een schooljongen die met vakantie
thuis moet blijven, terwijl alle anderen
erop uit trekken. Nee, die laatste weken
in Zürich waren riiet prettig geweest. Ze
had het gevoel gehad, dat ze nu ook haar
oude chef lelijk bedroog en het was haar
niet gelukt hem te troosten. Ze had ge
zegd, dat het niet anders kon. Dat ze,
uit dankbaarheid voor alles wat meneer
Dubois voor haar had gedaan, aan Jean's
verzoek wel gevolg had moeten geven. En
ze wees er op, dat hij toch vier volle we
ken de tijd had om een plaatsvervangster
te krijgen en dat er genoeg jongelui met
analistendiploma's waren.
(wordt vervolgd)
