Huize „Heimerstein" wordt
grondig gemoderniseerd
Per 1 juli 1963 in beheer van André Stichting
ö#t«$ tuinbouw hoekje
atxfcfts
ckvüOf.
Tuin en Park"
AMERONGEN
Ds. P. van Vliet, voorheen hulpprediker
in Veenendaal werkt thans midden tussen
Muzelmannen in kasbah van Algiers
ALGERIJE-een gevaar voor Europa
RENSWOUDE
DERDE BLAD „DE VALLEI"
VRIJDAG 14 AUGUSTUS 1964
Nr. 64
PLANNEN
Arbeidstherapie
Verzorging
Muziek
Personeel
wordt aantrekkelijke
vakbeurs
Naar Columbia
JK
DS. BREUGEM TEGEN
SPORT OP ZONDAG
KLEIN
Cultuur
Boeiend
Theologische
Hogeschooldag
Opbouw
L^/V
Verscholen tussen de bossen van het landgoed „Heimerstein" aan de Noordpunt
van de Grebbeberg, ligt Huize Heimerstein. Sinds 1924 herbergt het huis een aantal
van onze geestelijk gehandicapten. Jarenlang werd Huize Heimerstein beheerd door
de familie André, maar sinds kort, om precies te zjjn op 1 juli 1963 werd de André
Stichting de eigenaresse. Tijdens de oorlogshandelingen werd het gebouw groten
deels vernield, maar in 1952 verrees Heimerstein weer uit de puinhopen.
Thans, 10 jaar na de herbouwing, be
staan grote plannen om zowel de in
richting der gebouwen als de erven
geheel aan te passen aan de eisen van
de moderne tijd. Het bestuur van de
André Stichting waarin dezelfde per
sonen zitting hebben als in de Stichting
„De Opbouw" wenst niet alleen een
goed geoutilleerde, moderne inrichting
te creëren, maar evenzeer wordt de
therapie t.o.v. de verpleegden en de
medische zorg geheel op eigentijdse
leest geschoeid.
Vele veranderingen, die deze zomer
tot stand kwamen, kunnen reeds wor
den geconstateerd en zijn tot realiteit
geworden. Een stuk weiland, waar in
't voorjaar nog de koeien graasden is
omgetoverd in een stuk speel- en gym-
nastiekweide met de modernste toestel
len. Ook andere verbeteringen zijn in
volle gang o.a. de aanleg van een ge
heel met tegels geplaveide speelgelegen-
heid voor de in Heimerstein verpleegde
gehandicapte kinderen.
Een grote betonnen zandbak, duikel-
rekjes en overige speel werktuigen zijn
reeds geplaatst. Hier kunnen de kin
deren, die in de schoollokalen reeds
vertrouwd raakten met motorisch ma
teriaal (o.a. skelterwagentjes) zich vol
ledig uitleven.
Mevr. Groeneweg, de waarnemend di
rectrice, verantwoordelijk voor de gang
van zaken op Heimerstein, leidde ons
welwillend rond door de verschillende
afdelingen. Zij legde speciaal de nadruk
op de paedagogische aanpak van hét
gehele werk. Heimerstein is zoals het
merendeel van soortgelijke stichtingen
geen verzorgingsinstituut, maar richt
zich op de opvoedende elementen in de
verzorging. Zo kan men met vele kin
deren, die op Heimerstein vertoeven,
verbluffende resultaten boeken. In een
speciaal ingericht lokaal, de orangerie,
gelegen aan de voorkant, zijn een aan
tal jongens en meisjes bezig met een
voudige handenarbeid (het aan elkaar
monteren van plastic wasknijpers). Deze
werkzaamheden zijn een bijzondere sti
mulans, aldus de directrice. Zij hebben
het idee wat te presteren en wennen
aan een geregelde dagindeling. De
grondstoffen worden geleverd door be
drijven in Nederland. Ieder heeft haar
of zijn eigen tempo, maar door een in
tensieve en dagelijkse beoefening gaat
het steeds vlotter. De kinderen zijn in
drie categorieën te verdelen. De C.
groep heeft het meeste aandacht nodig.
Het komt herhaaldelijk voor dat de
kinderen in een hogere werkgroep wor
den ingedeeld, omdat de vorderingen
zich in stijgende lijn bewogen.
Eenmaal geplaatst in de A of B groep
worden de opgaven ingewikkelder en
er kan zelfs een behoorlijke technische
vaardigheid worden bijgebracht.
De medische verzorging van de 75
verpleegden op Heimerstein is in han-
Enkele gehandicapten in de „Orange
rie" bezig met de dagelijkse arbeid: het
monteren van plastic wasknijpers.
den van een team doktoren, w.o. dokter
Stegeman en tandarts Visscher bei
den uit Rhenen. Zij kunnen beschikken
over een moderne onderzoekkamer en
een even moderne apparatuur. Op ge
zette tijden verschijnt de psychiater, die
de vorderingen van de kinderen be
schouwt en de te volgen methode in
strueert. Voorts is er een dietiste aan het
huis verbonden. In het vier verdiepin
gen tellende hoofdgebouw bevinden
zich een groot aantal douchecellen, die
van recente datum zijn en in de plaats
kwamen van de wat ouderwets aan
doende baden.
Het geheel maakt een buitengewoon
frisse indruk, niet in 't minst door de
fraaie vergezichten, die men door de
open ramen van Heimerstein heeft op
de fantastische omgeving van bergen
en dalen.
Van de groepsleidsters zijn sommigen
gediplomeerd, anderen in opleiding.
Kortom, de personeelsvoorziening baart
geen zorg, aldus mevr. Groeneweg. Er
heerst een prettige collegiale sfeer.
Intussen worden de werkzaamheden
met kracht ter hand genomen. Toen
de eerste bulldozers op het terrein ver
schenen merkte een lid van het perso
neel op: „Mevrouw, ik heb muziek ge
hoord".
Heimerstein zal na verloop van enkele
jaren onherkenbaar zijn. Hoewel het
oude „melkhuisje" (een zeer antiek
bouwseltje) als curiositeit zal blijven
bestaan en ook de boerderij (hoewel
eveneens gerestaureerd) deel blijft uit
maken van het erf rond Heimerstein
zullen deze overblijfselen uit een ver
vlogen tijd eerstdaags worden begrensd
door een grote parkeerruimte, een
fraai aangelegd park, een school met
hedendaags interieur, sportgelegenhe-
den en een hoofdgebouw waarin het zo
wel voor de gehandicapten als het per
soneel een genoegen is te wonen.
Mevr. Groeneweg heeft een open oog
P.V. „DE ZATERDAGVLIEGERS"
Op 8 augustus 1964 werd een wed
vlucht gehouden vanaf St. Quintin,
waaraan werd deelgenomen door 167
duiven. De duiven werden gelost om
6.30 uur en het was de heer Davelaar
die om 10.00 uur de eerste duif wist te
klokken en haalde hiermeer een snel
heid van 1378.56 meter per minuut. De
rest van de uitslag is:
W. Davelaar 1, 3; M. van Stempvoort
2; Jac. v. Kooten 4, 23, 32; A. Valken
burg 5; Gebr. Gijsbertsen 6, 15, 28, 29:
J. Hey 7, 33; G. Ariesen 8; C. J. Stui-
venberg 9; C. W. de Koning 10, 13, 21;
T. Schoeman 11, 19; J. D. Heikamp 12,
17, 18, 20, 34; G. Methorst 14, 30; R.
Muller 16; Fl. Wurtman 22; R. Muller
24; A. v. d. Bos 25; A. J. Boers 26, 27;
E. v. Hal. 31.
De leden van de p.v. „De Zaterdag
vliegers" hielden op 1 augustus 1964
een wedvlucht vanaf Mons. Er waren
208 duiven in concours, waarvan de
eerste zich meldde bij de heer van Koo
ten en haalde een snelheid van 1317.63
meter per minuut. De verdere uitslag
luidt:
Jac. v. Kooten 1, 4, 6, 17; J. Hey 2, 18;
A. J. Boers 3, 14, 26; Gebr. Gijsbertsen
5, 16, 31, 33; G. v. Rotterdam 7; J. v.
Ojik 8, 30, 36; J. D. Heikamp 9, 29, 40;
G. Ariesen 10, 23. 24; E. v. Hal 11; Fl.
Wurtman 12; R. Muller 13, 28, 39; W.
Davelaar 15, 21, 41; G. Methorst 19, 20,
22; A. Schoeman 25; H. v. Ginkel 27,
34; R. Muller 32; C. W. de Koning 35;
C. J. Stuivenberg 37, 38; M. v. Stemp
voort 42.
A.s. vrijdagavond is het inkorven voor
africhtingsvlucht vanaf Tiel.
Het hoofdgebouw van
„Heimerstein" in 1952
herbouwd. Aan de voor
zijde het pas aangelegde
grasgazon en bloemper
ken.
Tweemaal in de maand komen de
ouders hun pupillen bezoeken. Er wordt
dan in de omgeving gewandeld en ook
wel eens een bezoekje gebracht aan
Ouwehands Dierenpark waarop de
Stichting een abonnement heeft, 't Is
heel plezierig dat we zo'n goede buur
man hebben, zegt de directrice laconiek.
Bezoeken aan andere evenementen
staan regelmatig op de agenda, zoals
o.a. aan de gehouden Motorcross. De ge
handicapten genoten met volle teugen.
In het hoofdgebouw bevindt zich een
televisietoestel en bij de verschillende
groepen is een radioaansluiting. Vooral
de kinderprogramma's (Lassie, Ivan-
hoe enz.) zijn zeer geliefd.
De moeilijkheden, die zich landelijk
wel voordoen t.o.v. de personeelsbezet
ting spelen op Heimerstein niet zo'n be
langrijke rol, al is er op bescheiden
schaal nog plaatsingsmogelijkheid voor
meisjes, die voor dit werk voelen. Met
het huishoudelijk personeel meegere
kend telt de Stichting 30 personeels
leden, waarvan enkele gediplomeerd en
gespecialiseerd.
Het personeel is voor het grootste
deel intern. Het is een op zichzelf le
vende gemeenschap, waarin het prettig
vertoeven is Er zijn verschillende, met
knusse zitjes geaccentueerde vertrek
ken voor de inwonende meisjes, die
hier bovendien van een prachtig uit
zicht op de onlangs aangelegde tuin
met gazon en bloemenrandjes kunnen
genieten.
(en hart) voor de behoeften die er leven
in deze gemeenschap en door haar ge
degen instelling, die geheel op de toe
komst is gericht, zal Heimerstein uit
botten en kunnen wedijveren met iedere
andere inrichting voor gehandicapten.
Er wordt een groot stuk „levenswerk"
verricht daar aan de voet van de Greb
beberg!
De vakbeurs „Tuin en Park" die door
de Jaarbeurs te Utrecht wordt georgani
seerd belooft een aantrekkelijke manifes
tatie te worden. De Beatrixhal op het
Vredenburg, die voor deze beurs van 27
tot en met 31 oktober a.s. werd gereser
veerd, is vrijwel volgeboekt.
Ook internationaal trekt deze nieuwe
vakbeurs de aandacht, getuige aanvragen
voor standruimte uit Duitsland, Italië,
België en Frankrijk. Het ligt in de bedoe
ling tijdens de beurs lezingen te doen hou
den onder meer over de problematiek
rondom de recreatiegebieden in Neder-
lang en de mechanisering van aanleg en
onderhoud van tuin en park.
Blijkens de vooraanmeldingen zullen
onder meer de volgende produkten wor
den tentoongesteld: spuit- en stuif appara
tuur, snoeimessen en -scharen, bestrij
dingsmiddelen, mechanische en handgras-
maaimachines, heggescharen, gieter^, har
ken, veeg- en zuigmachines voor bladaf-
val, mest- en kunstmeststoffen, tuinmeu
belen, parasols, bloembakken, zaden, kwe-
kerijprodukten, broeikasjes, hekken en
omheiningen, fonteinen, tuingereedschap
pen in de ruimste zin des woords, zagen,
haspels, pompen, beregeningsinstallaties,
terreinonderhoudsapparatuur, betontegels,
verluchtingsmachines, parkbanken, wal
sen, zonnewijzers, tuindecoratieartikelen,
tuingrills, groei-remmiddelen, potgrond,
graszoden, sierkuipen, vensterbankbroei-
kastjes, inbouwmotoren voor grasmaaima-
chines, kreupelhoutmaaiers, taludmaaiers,
schijnwerpers, tuinminiaturen, speeltuin
toestellen, tuinzwembaden, tuintractoren,
sproeiers diverse soorten tuinslang, sier-
gaas, drainagebuizen, staal- en ijzerdraad,
tuin architectuur, bloembollen, ladders,
trappen en vakliteratuur.
De beurs zal 3000 m2 aan standruimte
omvatten.
Op 1 augstus j.l. vertrok mej.
Corrie v. d. Brink uit Amerongen
als verpleegster naar de provincie
Marino in Columbia. Zij vertrok in
het kader van het Jongeren Vrij
willigers Plan zoals dat door de Ne
derlandse regering is opgezet.
WIJZIGING
HUISVUILOPHAALDIENST
Belanghebbenden worden erop at
tent gemaakt, dat er met ingang van
maandag 17 augustus a.s. een wijziging
komt in de huisvuilophaaldienst dezer
gemeente.
Ingaande deze datum gaat n.l. de vol
gende regeling gelden.
In het gehele dorp, met uitzondering
van het gedeelte ten noorden van de
Kon. Wilhelminaweg en ten Oosten
van de Koenestraat (deze beide wegen
niet inbegrepen) worden de vuilnisem
mers geledigd op maandag- en op dQn-
derdagmiddag vanaf 12.00 uur.
In het gedeelte ten noorden van de
Kon. Wilhelminaweg en ten Oosten
van de Koenestraat (deze wegen uit
gezonderd) alsmede Overberg, Berg
weg, Veenseweg, Elsterstraatweg en
Eist gem. Amerongen worden de em
mers geledigd op dinsdag- en vrijdag
middag vanaf 12.00 uur.
Betrokkenen worden verzocht om van
het bovenstaande goede nota te nemen
en de emmers ongeveer één uur van te
voren aan de weg gereed te zetten.
In verband met het bovenstaande
wordt de openstelling van de vuilnis
stortplaats eveneens gewijzigd.
Deze openingstijden worden als volgt:
maandag, dinsdag, donderdag en vrij
dagmiddag van 14.00 tot 17.00 uur.
OUD PAPIERACTIE
In het kader van het uniformfonds van
de plaatselijke muziekvereniging „Ons
Genoegen" wordt er zaterdag, 22 augus
tus a.s. weer oud papier opgehaald.
Men wordt verzocht de oude kranten,
tijdschriften e.d. gebundeld langs de weg
te zetten.
Tijdig van te voren wordt door middel
van het luiden van een bel aangegeven,
dat de ophaalploeg in aantocht is.
Vriendelijk verzoek van het bestuur om
zoveel mogelijk papier gereed te zetten.
De bloemisten bieden thans weer
een merkwaardig bolgewas aan, name
lijk de „Calchicum autumtale" oftewel
„herfst-tijdeloos" genoemd. Dit bol
gewas is een „droogbloeier" die grote,
op Crocus gelijkende bloemen, voort
brengt. Dames, zo'n herfst-tijdeloos is
juist iets voor U! Zonder voeding, wa
ter of aarde brengt zij na enkele we
ken fraaie bloemen in rose en lila
nuances voort. Zet zo'n bol gewoon
op de vensterbank of op een tafeltje
voor 't raam en ziet het wonder ge
beuren! Echter het „geval" maakt een
mooier effect in Uw kamer wanneer
men één of meer van die forse bollen
in een schaal(tje) zet bedekt met mos
of lichte kiezelsteentjes. Zonder er ver
der enige zorg aan te besteden vol
trekt zich het experiment „van bol tot
bloem". Is me dat effe wat?
Straks uitgebloeid zijnde, moet de
bol(len) subiet in de tuin worden ge
plant. Tijdens of na de bloei vormt
zich nog geen blad. Pas in het voor
jaar komen de bladeren te voorschijn.
Plant de bol, na haar wonderlijke
bloei in de kamer, op een voedzaam
plekje grond, dat vochthoudend moet
zijn. In mei brengt de bol drie bla
deren voort, enigszins op die van t
Lelietje der Dalen gelijkende. Tussen
de bladeren zit dan een grote driehoe
kige doosvrucht. Dus deze doosvrucht
(voorjaarsvrucht) en de najaarsbloe-
Bloemen zijn de zangen
Die ons door het harte gaan
En in hun kelken dragen
Hier een lach, dddr een traan
men behoren bij deze merkwaardige
bolgewassen niet zoals bij zovele ge
wassen tot één en dezelfde groeiperio
de. Het tijdens de bloei in het najaar
bevruchte vruchtbeginsel blijft gedu
rende de winter verborgen en ontwik
keld zich pas in het daarop volgend
voorjaar tot een vrucht. Bij de studie
betreffende plantkunde noemde de
leraar voor jaren terug de plant op
schertsenderwijze in latijnse uitspraak
„filius ante matrem" op z'n Neder
lands gezegd „de zoon vóór de moe
der", hetgeen volgens mij ook op
schijn berust. Zal daar niet dieper op
ingaan, 't is té zware kost. Ik zou
U willen raden: schaft U zich één of
meerdere bollen aan, ze geven U
straks veel genoegen. Het is en blijft
een leuk experiment, dat men als ech
te liefhebber(ster) moet beleven.
Vervolgens voldoe ik aan het bin
nengekomen verzoek om raad te ge
ven betreffende de „Kamerlinde"
(Sparmannia Africana). Meerderen
kunnen er hun voordeel mee doen.
Uit bedoeld schrijven blijkt duidelijk,
dat met grote interesse „Ons Tuin-
bouwhoekje" wordt gelezen.
De Kamerlinde bloeit omstreeks fe-
bruari-maart. Op de buitenplaatsen
zag men vroeger deze uit Nieuw-Zee-
land tot ons gekomen fraaie bloeister
veelal in de grote serres staan.
Met de volgende behandeling werd
succes verkregen: Zet haar op een
koele, lichte plaats, want om bloemen
te kunnen vormen eist zij zulk een
plaatsje. Vele liefhebbers(sters) weten
dat niet, vandaar dat men geen bloe
men verkrijgt! Wanneer straks Ko
ning Winter aan het regeren komt,
ook dan de Kamerlinde in een zeer
matig verwarmde kamer houden en
vooral niet in een fiks warm gestookte
kamer. (Voelt u al waar de gemaakte
fout zit?) De plant iedere dag flink
met halflauw water besproeien! Ver
geet niet de bemesting!
Wanneer men aldus handelt zal men
ongetwijfeld de plant in bloei krijgen.
Wie eens de fraaie tere bloemen heeft
aanschouwd, verlangt er ieder jaar
weer naar om dit wonder te beleven
In het hart van de bloem heeft zij een
bundel meeldraden, waarvan het bin
nenste gedeelte rood en de buitenste
kring geel-bruin van kleur is.
Raakt men even aan de meeldraden
dan gaan deze uiteen en is het geheel
als een stralenkrans. Prachtig! Op een
buitenplaats bij Deventer zag ik vroe
ger een fraai bloeiende Kamerlinde
die een hoogte had verkregen van 3V2
meter. Onvergetelijk mooi! Wenst men
een kamerlinde uit stek voort te kwe
ken? Handel dan als volgt: Neem dan
een stek van een bloeiende plant en
van een tak die bloeit. Dit nog: zij be
hoort tot de familie der Linde (Filia-
ceae), hetgeen aan de plant duidelijk
is te zien. Neem geen stek van een
niet bloeiende tak. Deze zal als plant
zeer sporadisch bloeien. Succes zij U
toegewenst.
E. J. GRIJSEN
Tot vice-praeses van de Kerkeraad
der Geref. Kerk art. 31 te Veenen-
daal werd aangewezen ouderling
Verkerk. Dit ter vervulling van de
vacature ontstaan door het aftreden
van de heer Borg.
De Hervormde gemeente van Rhe
nen bracht in de eerste zes maanden
van 1964 een bedrag van f 2000,
bijeen in het kader van het „ver
jaardagsfonds".
Uit de nalatenschap van een over
leden zuster der gemeente ontving
de Hervormde Kerk van Ameron
gen een bedrag van f 100,
In het „Kerkblad" uitgaande van
de Hervormde Gemeenten van Ach
terberg, Amerongen-Overberg, Eist,
en Leersum schrijft de Hervormde
pastor van Achterberg Ds. P. M.
Breugem een kort stukje over de
sport op zondag en speciaal n.a.v.
de openstelling van sportvelden in
Veenendaal. Wij citeren Ds. Breu
gem:
In Veenendaal is laatst heel wat te
doen geweest over het openstellen
van sportvelden op zondag. Geluk
kig zijn daar ook nog mensen tegen
op gekomen. Persoonlijk ben ik in
't geheel niet tegen de sport, mits
deze op gepaste wijze beoefend
wordt. Trouwens, we hebben nu toch
veelal een vrije zaterdag.
Er zijn mensen sommigen on-
Ds. P. van Vliet was in 1959 gedurende zes maanden werkzaam in het
pastoraat bij de Geref. Kerk in Veenendaal ter vervanging van Ds. D. van
Enk, die destijds een reis naar de West ondernam. In vele Veenendaalse ge
zinnen is Ds. van Vliet dus geen onbekende en de predikant mag zich nog
verheugen in een grote kring van vrienden, die hij tijdens zijn verblijf in
Veenendaal heeft gemaakt. Thans leeft en werkt Ds. van Vliet in het kader
van de Franse Eglise Reformée in Algerije, exacter uitgedrukt, midden in de
kasbah van de stad Algiers. Op 7 km van het centrum van deze stad woont
Ds. van Vliet met zijn echtgenote en 7 kinderen. In deze Mohammedaanse
sfeer en gemeenschap verricht Ds. van Vliet, tesamen met een viertal Franse
geestelijken pionierswerk. Het Christendom te doen doordringen in de
eeuwenoude gebruiken en riten van het Mohammedanisme is soms een ont
moedigende zaak en meermalen vechten tegen de bierkade, maar Ds. van
Vliet ziet een geweldig arbeidsveld voor zich, waarbij het zaad dat gestrood
wordt uiteindelijk door God zelf met Zijn wasdom moet worden bekroond.
Het aantal Christenen in Algiers is
dan ook bijzonder klein, ongeveer
130, vertelt Ds. van Vliet. In de be-
neden-kasbah is een kleine Christe
lijke kerk waar eenmaal per maand
diensten worden gehouden. Het werk
van de predikant bestaat dan ook
niet zozeer uit het prediken in de Ere
dienst dan wel eenvoudige en mense
lijke contacten leggen, die de weg
moeten openen naar diepere con
tacten. Het analfabetisme tiert nog
welig in Algerije, zodat ook het ge
ven van lessen aan de analfabeten
tot de werkzaamheden van de pre
dikant behoren. Men moet de men
sen bovendien op eenvoudige, sim
pele wijze benaderen. De Nederland
se kinderbijbel van Anne de Vries
werd in het Arabisch vertaald en
vindt een goede lezerskring.
Ook bestaat in het Midden-Oosten
belangstelling voor de aktie „Brood
voor het hart" die onlangs werd ge
houden.
De cultuur van Algerije verschilt
duidelijk met de Euroj^se volgens
Ds. van Vliet. Het zijn heel wijze
mannen, die een opmerkelijke mu-
ziekkennis bezitten. Trouwens, hun
cultuur stamt uit de 13e eeuw. In
die vroege Middeleeuwen waren zij
verder gevorderd dan wij in Euro
pa. De Spanjaarden overmeester
den de Marokkanen en dreven hen
terug achter de Middellandse Zee.
Hierdoor hebben zij een zekere wrok
tegen het Christendom opgevat. Het
is nog steeds een realiteit dat een
Moslim die zich bekeert het contact
verliest met zijn familie en sociaal
praktisch in „de lucht komt te han
gen". Het percentage bekeerlingen
is dan ook bijzonder klem. Vele
Christenen uit Algiers vestigen zich
thans in Frankrijk en nemen de
Franse nationaliteit aan.
Na de politieke akties (een moei
lijke tijd) is nu een periode van op
bouw gevolgd, een opbouw in vriend
schap zegt Ds. van Vliet. Uiteraard
zijn samenkomsten op straat of in
een zaal ondenkbaar. Het gehele
werk geschiedt grotendeels achter
de schermen. In enkele dorpjes ver
strekt b.v. het Leger des Heils kle-
der hen heten christenen te zijn, die
de mening voorstaan dat we een
ieder vrij moeten laten in zijn doen
en laten. Dat zou dan naar ons de
mocratisch bestel zijn. Op zichzelf
genomen is dat al een grote dwaas
heid. Want, we zouden ervan schrik
ken wanneer een ieder de volle vrij
heid van handelen gegeven werd. Er
zou niet meer te leven zijn. Boven
dien. om maar direct de kern van
de zaak te vatten: We moeten ons
niet de vraag stellen in onderhavige
zaken, wat wij willen of andere men
sen wensen, maar wat de wil Gods
is. En Gods wil is altijd wijs, hei
lig en goed. Ik zou zo zeggen, zoekt
het eerst daarmee eens te zijn. Mo
gelijk heb ik deze of gene onder de
Achterbergers met het bovenstaan
de een handreiking lymnen doen,
aldus Ds. Breugem in het „Kerk
blad".
Op woensdag 30 september a.s.
wordt vanwege de Qgref. Kerk art.
31 de jaarlijkse Hogeschooldag ge
houden. De Veenendaalse leden die
deze dag naar Kampen willen gaan
kunnen zich daarvoor opgeven bij
de heer C. Kramer, Dr. _de Visser
straat 48, tel. 2671.
ding en voedsel. Het Christendom
verkondigen wordt voorafgegaan
door verstrekkingen in natura, om
een ondergrond te krijgen zegt Ds.
van Vliet. Het is merendeels een
geïsoleerd werken, al worden de
contacten met Europeanen talrijker.
Zelfs landgenoten treft men veelvul-
diger aan. Zo heeft Ds. van Vliet,
tijdens zijn afwezigheid de pastorie
geruild met een Doopsgezind pre
dikant. Een student uit Delft was
in Algiers werkzaam ter bestrijding
van het analfabetisme en in het
kader van de CCSA treft men vele
Nederlanders aan w.o. verpleegsters,
ingenieurs e.a.
Het is een boeiend werk dat be
slag op je legt, zo foirnuleert Ds. van
Vliet in één regel de arbeid onder de
Muzelmannen. Men krijgt steeds de
gedachte: Hier kan je wat doen, hier
kun je helpen. Je verwacht er fei
telijk niets van, maar wij zijn af
hankelijk van Gods bestuur aldus
Ds. van Vliet.
Er is een groeiende tendens om
Algerije te verlaten. Ds. van Vliet
denkt hier (voorlopig) nog niet aan.
Het werk imponeert de predikant
hoewel het voortdurend worstelen
met de problemen, (omdat naast
de traditie van de Islam ook nog
verschillende zeer linkse stromin
gen de kop opsteken), wel eens ver
moeiend ^n soms ook ontmoedigend
is.
Ds. van Vliet bezoekt dezer dagen
de Conferentie van de „Reformierte
Weltbund" te Frankfort, maar hoopt
over enkele weken zijn arbeid in de
kasbah te hervatten. Voor zijn echt
genote zijn er in de huishouding
eveneens tal van problemen. Geen
enkele leverancier komt aan de deur.
Sommige levensmiddelen ontbreken
opeens en dan is het zeer behelpen.
Desondanks gaat Ds. van Vliet
binnenkort met zijn gezin weer op
reis. Naar hun huis, naar zijn werk
terrein in dienst van Zijn Zender,
Die vruchten schenkt ook waar wij
ze vooralsnog niet zouden verwach
ten, zo concludeert Ds. van Vliet.
''VA'
Gezicht op de ha
ven van Algiers.
De stad waar Ds.
van Vliet zijn
werkterrein heeft.
Algerije heeft zijn vrijheid. De laatste Franse troepen hebben ruim een jaar
voor de te Evian overeengekomen termijn van 1 juli 1965 het land verlaten;
er bleef alleen een kleine macht over in de Franse marinebasis Mers-el Kebir
en op de olievelden in de Sahara. Frankrijk hield dus het akkoord van Evian
op royale wijze. Van Algerije kan dit niet worden gezegd, want in strijd met
Evian naastte Ben Bella alle Franse landbouwgronden op 1 oktober 1963 en kon
juichend zeggen: „Van deze datum af is er geen hectare Algerijnse grond meer
in bezit van de colons". Ja, maar wat nu? Algerije staat op de rand van een
burgeroorlog en van een economische schipbreuk.
Ben Bella is dictator, die al zijn vroe
gere vrienden terzijde schoof of ker
kerde en alleen regeert. Maar het is
de vraag of hij zich handhaven kan,
want onder leiding van Hocine Ait
Ahmed is een contra-revolutie op gang,
die zich niet tot de Berbers van Kaby-
lië beperkt, maar in heel het land een
steeds groeiende aanhang vindt. Het
gaat momenteel weer als in de dagen
van de OAS, van wie men de „kunst"
heeft afgekeken, maar het zijn nu Al
gerijnen tegen Algerijnen. Van de Fran
sen zijn er nog slechts 30.000 over, ver
armden, die geen invloed meer hebben;
voorts zijn er 18.000 Franse „adviseurs"
in het land om diensten op gang te
houden, waarvoor de Algerijnen geen
mensen hebben. Ben Bella beurt ove
rigens gaarne de Franse steun, die in
1963 10050 miljoen Franse francs be
droeg en in 1965 1010 miljoen zal be
dragen. Maar Ben Bella is meer Rus
sisch gezind; hij heette te Moskou „ka
meraad", kreeg er de Lenin-vredesprijs
en sprak af. dat de Algerijnse havens
voor de Russische marine beschikbaar
zijn. Dit laatste is wel zeer bedenkelijk
voor de zuidflank van Europa en vol
gens NAVO-kringen dreigt voor Euro
pa een „op Cuba gelijkende raketten-
situatie". Want de Sovjets bezitten o.a.
20 onderzeeboten, die raketten met een
draagwijdte van 3000 km kunnen afvu
ren en stationeren de Russen deze in
Algerije, dan staat West-Europa voor
ernstige verdedigingsvragen. De Rus
sen voegden overigens bij het akkoord
waardevolle geschenken in ruil: o.a.
een krediet van 115 miljard roebel, een
staalfabriek, een tankschip van 19.000
ton, 300 Russische artsen en een insti
tuut voor de opleiding van 2.000 Alge-
rennen tot olieexperts. De bedoeling
van het laatste is duidelijk; zodra Ben
Bella over de nodige experts beschikt,
wil hij de Fransen uit de Sahara ver
jagen. Het is echter de vraag, of Al
gerije het huidige bestaan zo lang zal
kunnen rekken. Het vrijheidsparadijs,
dat Ben Bella zijn volk twee jaar ge
leden beloofde, ligt immers reeds ge
heel in puin, ook afgezien van de drei
gende burgeroorlog. Het aantal werklo
zen is 2Vs miljoen. De verdeling van
het grootgrondbezit heeft de bloeiende
plantages tot rimboe gemaakt. De Al
gerijnse franc zonk sinds januari van
dit jaar alweer 20°/o. De winkels staan
leeg. Ook de scholen zijn grotendeels
onbezet in dit land vol analfabeten.
Schonk Amerika, braaf voor „imperia
listisch" uitgescholden, niet maande
lijks 40.000 ton graan, er zou een af
grijselijke hongersnood heersen. En ge
middeld 1000 mensen per dag trekken
naar Frankrijk om er brood te vinden.
Het is een volslagen ruïne, waarbij men
alleen nog kan vragen, hoe dit aflopen
moet. Het Algerijnse volk heeft het
thans slechter dan ooit tevoren. Het
ziet er naar uit, dat het zelfs met de
olie van de Sahara niet meer valt te
redden en dat ook de grote Russische
hulp in een bodemloze put belandt.
Parijs weet dit beter dan de Algerij
nen zelf; het trekt zijn troepen terug,
teneinde niet betrokken te worden in
de dreigende crisis, maar staakt groot
moedig inmiddels zijn hulp niet en
maakt het Ben Bella in geen enkel op
zicht moeilijk. Valt deze, hij kan voor
het wereldforum nooit Frankrijk de
schuld geven.
Men ziet, de vrijheid is een kostelijk
goed, maar men moet weten hoe ze te
gebruiken. De laatste decenniën waren
wel wat te snel met onafhankelijk
heidsverleningen; en zij die ze eisten
zitten voor een groot deel met de han
den in het haar.
TRAINING V.V. RENSWOUDE
BEGONNEN
Dinsdagavond om 7.15 uur (11 aug.)
is de training van de voetbalvereniging
Renswoude begonnen. De heer Dillen
uit Veenendaal zal voortaan elke dins
dagavond de leiding van deze training
op zich nemen.
Alle voetbalenthousiasten ook nieu
we leden worden de komende dins
dagavond op het voetbalveld te Rens
woude verwacht.
