1
►Donderdag-en
urijdagüooples
zo'n heerlijk mals
braadkuiken n 75
12 - GRATIS!
GAZEUSE 3 flessen. 85
2.99
Dikke schoolschriften
SPIONNE in plastic
LUXOR 1
EEN
JONGSTE
BEDIENDE
actieve jongeman
H. JONKER
net meisje
metselaars
Kleefsman's
P. van Dijk
„Whisper" Haarlak extra grote bus 298
KEUKENDOEKEN 98 ct
modern
ondergoed
THEATER J
nette en actieve meisjes
en jongens
Voor chemisch reinigen
V
Gordon, de zwarte piraat
De goudrovers
van Fort Renton
Nefertite,
koningin van de Niji
Ik bemin - Jij bemint
Fabriekskantoor vraagt
(UÏÜ
Louis van Beek Zn.
CHRISTELIJKE HUISHOUDSCHOOL
9!
Recter's Fabrieken N.V.
van uw garderobe
VAN HOFWEGEN
„ACHTEROM"
Bezoekt nu onze
showtuin met meer
dan 100 soorten
dahlia's in volle bloei
Jac. van Schuppen
Jac. van Schuppen
SMUDDE
LAMMERS
U kunt het toch
niet
afschreeuwen
relief-letters
BOEKHUIS
fijgOp*
Verf - Glas - Behang
Patrimoniumlaan 50
Veenendaal - tel. 2777
ZOU ER VAN STAAN TE KIJKEN!
DOPERWTEN „iddeifijn LITERBLIK 69
DOPERWTEN middei LITERBLIK 79
ELK
KOFFIEMELK (FRIESMEISJE>
FRANSE LANDWIJN ROOD OF WIT
elke tweede 39
SLAGERIJ
Kalfslappen O 99
Mooie platte riblappen 1 QQ
Doorregen rund.lappen 1 CQ
Prima gehakt 1 CO
GROENTE EN FRUIT
Gesneden andijvie A 09
Gekookte rode bietjes A IQ
Zoete Ital. druiven ft
Zeeuwe klei-bintjes Q QQ
80 bladzijden, 5 voor 99
t
ye;
veenendaal
Van donderdag 27 t.e.m. zaterdag 29
aug. Donderdag en vrijdag 7.30 uur;
zaterdag 9 uur.
Ricardo Montalban - Vincent Price in:
Twee zeeschuimers wier opvattingen
radicaal verschillen, raken slaags. Toe
gang 14 jaar.
Zaterdag 29 aug. 7 uur en zondag 30
aug. 3 uur.
James Philbrook - Nancy Kovack -
Guy Mitchell in:
Een echte ouderwetse Wild-West. Toe
gang 14 jaar.
Zondag 30 en maandag 31 aug. 7.30 uur.
Jeanne Crain - Edmund Purdom -
Amedeo Nazzari in:
Een grote liefde in Oosterse pracht en
praal. Toegang 14 jaar.
Woensdag 2 sept. 7.30 uur, een keur van
grote artisten in:
Liefde, verliefdheid en hartstocht door
de camera betrapt in alle hoeken der
wereld. Toegang elke leeftijd.
DINSDAGS IS ONS THEATER GESLOTEN
Plaatsbespreken dagelijks van 1 tot 2 uur aan
de kassa, h 10 cent, ook telefonisch, nr. 2376.
VENDELSEWEG - VEEN EN DAAL - TEL. 2376
liefst met enkele jaren Mulo
of H.B.S.
Sollicitaties aan Postbus 3, Veenendaal.
GEVRAAGD een
(leeftijd 14-16 jaar)
voor onze groothandel in huish. art. en
textiel-kleinvak.
Zeer afwisselend en prettig werk. 's-
Zaterdags vrij.
Achterkerkstraat 16 - Veenendaal
v.;
verkrijgbaar bij
TEXTIELHUIS
Adr. v. Ostadelaan 31 - Telefoon 2676
Stationssingel 46 - Veenendaal
Aangifte is mogelijk voor de volgende cursussen:
1. NAAICURSUS VOOR HUISVROUWEN
Cursusduur september 1964 tot half februari 1965.
2. KOOKCURSUS VOOR GEVORDERDEN
Cursusduur september 1964 tot half februari 1965.
3. HUISHOUDELIJKE TRAININGSCURSUS
„Hoe wordt ik een goede huis- en gastvrouw". Lessen in koken,
eenvoudige diëten, het verzorgen van het interieur en het ontvan
gen van gasten. Cursusduur september 1964 tot half februari 1965.
4. NAAIEN VOOR BEGINNERS
Cursusduur september 1964 tot juli 1965.
5. NAAIEN VOOR GEVORDERDEN
Cursusduur september 1964 tot juli 1965.
6. CURSUS IN HET SCHIKKEN VAN BLOEMEN
6 lessen. Lesgeld f 6,
Aangifte uitsluitend op het spreekuur. Dinsdags 2-4 uur, donderdags 7-8 uur.
n
te Veenendaal vragen voor het ver
pakken van geneesmiddelen, cosmeti
sche artikelen, enz.
•B" Gunstige arbeidsvoorwaarden en sociale
voorzieningen.
Prettig, rustig en zelfstandig werk.
■B Goede sfeer en net milieu, met 's mor
gens een kopje koffie en 's middags
thee.
■B Alleen dagdienst.
B Direkt eerste werkweek goed loon.
■B 2 weken vakantie en 5 snipperdagen
per jaar. Beneden 18 jaar 7 snipperda
gen.
■B Vakantietoeslag, Aandeel in de winst.
B Pensioenregeling.
■B Reiskostenvergoeding.
B Werkkledingregeling.
B 5-daagse werkweek.
De Personeelsafdeling, Parallelweg 50, Veenen
daal is gaarne bereid alle gewenste inlichtingen
te verstrekken.
Dr. Slot. de Brulneplein 29 - Veenendaal
Telefoon 3404
donderdag meegegeven. zaterdags terug
*-12oor ieder figuur*
breng een bezoek aan
slijterij en wijnhandel
Wij hebben voor u de grootste sortering
Wijnen, binnen- en buitenl. gedistilleerd.
Groenelaan 23 (achterom) tel. 3434
Veenendaal.
UNIEK VOOR RHENEN EN OMSTREKEN
Koopt nu de bloemen zo van de kwekerij. Het is
tevens nu de tijd uw stek of knollen voor het ko
mende seizoen reeds te bestellen, daar de gele
genheid geboden wordt de soorten te zien en uit
te zoeken. OP DONDERDAG-, VRIJDAG- EN
ZATERDAGAVOND IS DE GEHELE TUIN
FEEëRIEK VERLICHT.
VAN LUIJK SPECIALE DAHLIA CULTUREN
KWEKERIJ BUITENOMME
Huisadres: Fred. v. d. Paltshof 30 - Rhenen
Prima LUIERS van een zeer be
kend merk nu0,98
Prima ONDERLEGGERS 1,79
Prachtige FLANELLEN LUIERS 1,39
Gorstraat 39 Veenendaal
Telefoon 2321
Super elastisch korselet
met versterkte voor- en
rugdelen, ritssluiting
opzij.
Gortstraat 39
Veenendaal
GEVRAAGD
in levensmiddelenbedrijf.
Goed loon.
ZELFBEDIENING
Slot. de Bruïneplein 1
Veenendaal
GEVRAAGD
Aannemersbedrijf
RHENEN
Wanneer u de goede hoe
danigheden van uw artike
len onder de aandacht van
het kopend publiek wilt
brengen.
Daarvoor staat „De Vallei"
te uwer beschikking. Dit
nieuwsblad wordt, doordat
het plaatselijk en regionaal
nieuws brengt, niet ge
lezen, maar „gespeld"
van A tot Z. In die sfeer
genieten ook uw adver
tenties een bijzondere be
langstelling. De resultaten
bewijzen dat. Adverteert
dus in De Vallei. Het blad
met verreweg de grootste
oplaag.
Voor slechts 10 cent
uw naam in
op iedere multo-band,
agenda enz. die u in onze
zaken koopt.
Zandstraat 3
Patrimoniumlaan 22
Voor elke van de ruim 1.000.000 Nederlandse auto's en trekkers
kunnen wij de preciese kleur leveren in TEOFLUX autolak. Dus
ook voor uw wagen!
DE CHEF-KOK ZELF
VAN DONDERDAG T.M. ZATERDAG BIJ f 7.50 BOODSCHAPPEN
(GEWICHT CIRCA 950 GRAM)
VOOR MAAR
BIJ ELK PAK „CAHWÉ" KOFFIE ROODMERK
EEN GROOT BLIK
voor
2 FLESSEN
HOMBURG SAKSISCHE LEVERWORST 150 gram 59
HOMBURG STUKSWORSTJES, alle soorten 59
van gemeste kalveren, 500 gram
500 gram jww
500 gram f
half rund- half varkensvlees, 500 gram if WW
per kg WjfcW
elke dag vers, per kg WjT^W
onder de gulle zuidelijke zon gerijpt, 500 II 1*9
gram 1 w
constante topkwaliteit, 5 kg WjWW
hierbij 6 „Toni" HAARKRULLERS G R A T I S I
GROENWOUDT's
KIJKGRIJP supermarkt
Bussum
Zeist
Utrecht
Ede
Venlo
Veenendaal
Apeldoorn
Het was al bijna middernacht toen ze
afscheid namen. Mar nam zonder veel
plichtpleginggen een bus en Louise ver
klaarde, dat ze nu eindelijk eens een
flink eind wilde wandelen en te voet naar
huis ging. Toen Bonnard was vertrokken
reed Tom haar echter na met zijn wagen
tje en liet haar naast zich plaats nemen.
„Dat was toch maar een grapje, van
dat papiertje, nietwaar Louise?"
Ze schrok van zijn toon, maar deed
haar best kalm te blijven. „Nee Tom, het
was ernst."
„Is het dan zo belangrijk? Heb ik soms
iets verkeerds gezegd of gedaan?" Ze
schudde haar hoofd. „Helemaal niet Tom.
O. Tom het is zo moeilijk. Wil je mij hel
pen?"
Tom kuchte luidruchtig. „Maar waarom
niet? Wie zou jou iets weigeren?"
„Maak geen gekheid, Tom. Het is dood
ernstig".
„Kom meisje, biecht dan maar eens op."
Ze kuchtte.
„Het moeilijke is, dat ik het je niet
kan verklaren, Tom. Maar ik zal je ge
duld niet langer op de proef stellen. Je
oorspronkelijke roman
DOOR W. GELDOF
zei vanmiddag, dat je wel eens bij Le-
fêbre in Zürich zou komen, dezer dagen.
Zou je me dan een groot plezier willen
doen?"
„Maar natuurlijk, Louise. Zelfs al zou
i.'< je straks niet naar huis mogen bren
gen. Is dat gemeend of niet."
„Het is ernst Tom, dodelijke ernst. Als
je bij Lefêbre komt, zou je dan met geen
woord over mij willen reppen? Hoor je
wel: met geen woord? Niet naar mij vra
gen; niets over mij vertellen en net doen
alsof je mij nooit had ontmoet?"
„Maar meisje! Dat zou toch wel wonder
lijk zijn? Ik heb je vroeger al eens bij
Lefêbre gezien (helaas, je lette nooit op
mij) en liet die oude von, von dinges,
alles met mij bedisselen. Dus hier steekt
iets achter. Je bent toch wel als goede
vriend daar vertrokken?" „Luister eens
Tom." Haar gedachten woelden koorts
achtig. „Ik was de rechterhand van mijn
heer Lefêbre en zou elk ogenblik terug
kunnen komen als ik dat wenste. Dat is
echter onmogelijk. Er was voor mij
een zeer persoonlijke reden om weg te
gaan. Neem je het mij niet kwalijk als
ik je niet vertel wat dat was?"
Tom dacht even na. „Nee, natuurlijk
niet, Louisetje. Dat gaat mij immers niet
aan. Maar ik snap nu nog steeds niet,
waarom Lefêbre zelfs niet mag weten
waar je bent. Want daar komt het op
neer, dat snap ik al lang".
„Inderdaad, Tom. Daar komt het op
neer. Ik zal je dus nog iets méér ver
tellen. Tegen wil en dank ben ik be
trokken in iets iets ergs onaange
naams. Dat weten sommige mensen. Is
het nu voldoende?"
„Nee, dom gansje. Want ik weet wel
zoveel van Lefêbre af, dat hij je nooit
zou verraden, al had je bij wijze van
spreken de kluis van Bonnard's vader n
Bazel leeggehaald. Ik zal jou eens wat
vertellen. Je deed veel verstandiger met
mij precies op te biechten wat er aan
het handje is en dan naar Lefêbre te
gaan, of mij erheen te sturen".
„Nee Tom, ik kan nooit meer bij Lefêbre
terugkomen enik wil het ook niet
meer. Beslist niet!"
„Dan blijft er voor mij maar één con
clusie over: jij hebt iets gedaan wat het
daglicht niet verdraagt, jongedame." Zijn
stem was nu hard geworden. „En ik kan
je dit wel vertellen: ik zal er achter ko
men. Ik wil het naadje van de kous we
ten, niet alleen vanwege de kopij die daar
in kan zitten, maar ook omdat de waar
heid mij altijd machtig veel belang in
boezemt. Begrijp je?"
Zo had nog nooit iemand tot Louise ge
sproken. Ze huilde krampachtig, maar
wist zich tenslotte te bedwingen.
„Goed dan, omdat je mij met alle ge
weld als doortrapt slecht en gemeen wilt
beschouwen, zul je je zin hebben. Kopij
is voor jou hetzelfde als geld. Hoeveel
kost jouw stilzwijgen?" Als enig ant
woord hield Tom het portier voor haar
open.
„En bedenk, dat ik dit briefje zal be
waren," zei hij grimmig. Het was het
briefje, dat Louise in de kajuit va® „La
Sirene" had geschreven.
„Goed Tom," zei ze zacht. „Als je mij,
ofschoon ik je nooit iets in de weg hebt
gelegd, in 't ongeluk wilt storten, kan ik
je niet tegenhouden. Goede nacht."
Tom Becker startte de motor pas, toen
ze helemaal uit het gezicht was verdwe
nen. Toen reed hij nadenkend weg.
Totaal versuft liep Louise naar huis.
Verwonderd, maar toch ook geamuseerd
keek madame Cellier naar haar gezicht
je, waarop de sporen van tranen natuur
lijk nog zichtbaar waren. Ze lachte zelfs
en gaf haar spontaan een kus.
„Ga maar naar boven," zei ze vrolijk,"
daar ligt iets op u te wachten, dat alles
weer goed maakt."
Toch verwonderd en nieuwsgierig deed
Louise haar kamerdeur open en maakte
licht. Op haar tafeltje lag een grote bos
vuurrode tulpen, zoals ze alleen in Neder
land groeien. Die moesten wel preperduur
zijn. Op het kaartje 6tond de naam Paul
Bonnard gedrukt, maar aan de achterzijde
was nog iets in duidelijke blokletters ge
schreven. „Voor mijn secretaresse, die haar
chef zo trouw hielp en hem de prettigste
avond sinds vele jaren bezorgde".
Toen kleedde ze zich uit, wierp zich op
het bed en huilde zich in slaap, in het
besef dat nu alles verloren was, nog vóór
ze goed en wel was begonnen. Een einde
met rode tulpen
LOUISE ZET DOOR
Voor de zondag had Louise allereerst
een bezoek aan de prachtige kathedraal op
het programma staan. Daar wilde zij een
dienst bijwonen en na afloop gebruik ma
ken van de gelegenheid het imponerende
gebouw, dat uit het begin van de 13de
eeuw dagtekent, met zijn mengeling van
bouwstijlen, vroeg- en laat-gotische rond
een romaans koor, te bekijken. Dan wilde
zij gaan naar het park Montbénon met
het standbeeld van Wilhelm Teil en ver
volgens
Maar plotseling herinnerde zij zich weer
wat de vorige avond was gebeurd. En
verwijtend keken de tulpen van Bonnard
haar aan, smekend om water. Ze bleef
vijf"minuten liggen. Toen was haar besluit
genomen. Ze zou Tom Becker vóór zijn.
Ze zou zo snel mogelijk naar Zürich rei
zen en mijnheer Lefêbre volledig inlich
ten. Het was niet nodig Jean op te bel
len; die zou zich maar nodeloos overstuur
maken.
Maar eerst de tulpen in het water. Die
mooie bloemen konden het ook niet hel
pen dat ze afkomstig waren van iemand,
dienu ja, die om een heel grondige
reden een kobl moest worden gestoofd.
Ze was nu heel kalm en zelfs een beetje
cynisch. Ze maakte zich wijs dat ze van
de machtige natuur genoot, toen ze in de
trein zat en keek alle kanten uit. Maar
toen de trein in Zürich stopte, moest
de conducteur haar wekken uit een ras
echte vermoeidheidsslaap. Ze ging naar
een damestoilet om de sporen van ver
moeidheid weg te werken en wandelde
toen naar het welbekende huis. Dat kost
te haar ruim een half uur, maar ze nam
er de tijd voor.
De hele familie Lefêbre zat juist thee
te drinken in de tuin. Jeanette en Gisela
waren thuis en hadden een paar kleintjes
uit de kolonie bij zich, alsmede een paar
toegewijde vrienden, die zich uitputten in
bewonderende woordjes voor de kinderen.
Ze moest onwillekeurig glimlachen toen
ze het toneeltje aanschouwde.
Hoewel ze nog geen week geleden af
scheid had genomen, werd ze stormachtig
welkom geheten. Er werd geroepen, dat
ze al lang spijt had van haar besluit en
terug kwam. Maar hoe lang dit gezellige
samenzijn ook duurde, ze moest eindelijk
zover zien te komen, dat ze met mijnheel
Lefêbre alleen kwam te zitten.
Dat hoefde ze echter niet eens te zeg
gen. Na de thee stond de oude man op
en zei: „Wij moeten jullie een ogenblik
hier laten, jongelui. Louise en ik hebben
nog iets heel persoonlijks te bespreken, zie
je. Dus tot straks".
En met een eigenaardige glimlach leid
de hij haar naar binnen. Louise was in
tussen doodsbleek geworden.
„Dus u weet tóch alles?" De oude
man schudde het hoofd.
„Nee kind, maar ik voel dat er iets
scheef zit. Ik zal je eerst vertellen wat
ik weet. Vannacht om één uur werd ik
uit mijn bed gebeld door een zekere
hoe heet hij ook weer? Tom Becker, ja
juist, die was het, je weet wel, die man
van het chemische weekblad, die hier
wel eens om advertenties komt zeuren.
Nu, ik wilde eerst niet aan het toestel
komen, mijn vrouw was namelijk uit bed
gegaan, maar hij bleef aanhouden. Hij
vertelde mij, dat jij bij een zekere Bonnard
in Lausanne in dienst was en of ik wist,
dat je in een of ander zaakje zat dat niet
deugde. Ik dacht eerst, dat hij iemand be
doelde die toevallig net zo heette als jij
en antwoordde: „Ik vind je knap verve
lend, jongeman, want ik ken niemand die
Louise Batelier heet en bij Bonnard in
Lausanne werkt," maar hij hield vol, dat
jij het was en dat je tegen wil en dank in
een of ander vuil zaakje terecht was ge
komen. Hij wilde weten wat het was, om
je eruit te werken, want hij was over
tuigd, dat je heel domme dingen zou gaan
doen enzovoort, een heel verhaal."