Deze weekbuitengewoon voordelig
45 Ct
29 Ct
139 Ct
49 Ct
39 Ct
79 Ct
Ct
Ct
79 Ct
89 Ct
99 Ct
LUXOR
BEDSPREIEN
SPIONNE «n plastic
1 blik doperwten 59
1 blik sperciebonen 69
1 blik aardbeien 119
l blik spinazie 49
1 liter koffiemelk 119
2 rol beschuit 49
1V2 kg moesappels 29 ct
1V2 kg stoofperen 39 ct
1V2 kg Cox Oranje
handappels 7 9 ct
1V2 kg James Greaves
handappels
49 ct
500 gram zuurkool met een
1 grote bloemkool 39 ct
100 gram schouderham 49 ct
100 gram snijworst 39 ct
59 ct
100 gram lever
150 gram saks
39 ct
250 gram bloedworst (ook
om te bakken) 29 ct
Bovendien willen wij U mededelen er nu
reeds rekening mee te houden dat wij a.s.
vrijdag beginnen met de verkoop van vers
vlees en vleeswaren tegen prijzen welke in
Veenendaal nog niet eerder vermeld zijn.
DE SUPERMARKT MET RUIME PARKEERGELEGENHEID
kosthuis
f56.50 nu voor f39.75
THEATER J
VRAAG EN
AANBOD
heerlijke rookworst samen 109
1 fl. Vruchtenlimonade
1 fl, Exota
1 fl. Jus d' Orange
1 fl. Bessensap
1 zak Biscuit
7 Repen
1 groot pak Speculaas
1 pak koek Bastogne
1 rol Prince Fourre
10 rollen Drop
5 Tompouses
SCHRIJVERSPARK 63-69 - VEENENDAAL - TEL. 4004
DE ZOON VAN ALI BABA
DE BRUIDEN
VAN DRACULA
DE VALLEI VAN DE ZON
TIJDSCHRIJVER
2e MAGAZIJN
MEESTER
JONGE KRACHT
VAN DER KOLK VEENENDAAL N.V.
Te koop
Gevraagd
Diversen
TE KOOP groot eiken
houten
dressoir
van
PRACHTIGE TERLENKA
Donderdag en vrijdag koopjes
DE ZEVEN PROVINCIËN
SUPERMARKT
veenendaal
ve:
Van donderdag 1 t.e.m. zondag 4 okt.
Donderdag en vrijdag 7.30 uur.
Zaterdag 7 en 9 uur. Zondag 3 uur.
TONY CURTIS - PIPER LAURIE -J
SUSAN CABOT e.v.a. in
Een verhaal, zo roekeloos, gewaagd, romantisch en
opwindend als het Oosten zelf.
Toegang 14 jaar.
Zondag 4 en maandag 5 okt. 7.30 uur.
PETER CUSHING - MARTITA HUNT -
YVONNE MONLAUR in
Dreiging, spanning en schrik houden U trillend ge-
boeidl
Toegang 14 jaar.
Woensdag 7 okt. 7.30 uur.
ROCK HUDSON - JEAN SIMMONS -
CLAUDE RAINS in
Hun hartstochten en begeerten maakten van de
Vallei een hel op aarde.
Toegang 1 4 jaar.
dinsdags is ons theater gesloten
Plaatsbespreken dagelijks van 1 tot 2 uur aan
de kassa, 10 cent, ook telefonisch, nr. 2376.
VENDELSEWEG - VEENENDAAL - tel. 2376
van der kolk veenendaal n.v.
Official
te Veenendaal
dealer
Heeft momenteel plaats voor:
(administratief onderlegd)
voor div. werkzaamheden in de afdeling
verkoop en magazijn.
Aanmelden tijdens kantooruren of tel. afspraak.
Kerkewijk 128 - Veenendaal - Tel. 2244
1,50 per advertentie
t.m. 10 woorden elk
woord meer 18 cent.
Te koop praktisch nieuwe
Puch scooter, 1000 km ge
lopen. Te bevr. Fa. Rein Vee
nendaal. Gortstraat 1, Vee
nendaal. Tel. 2456.
Glaskisten te koop. Handels
ver. Zimmerman en Zn.,
Sandbrinkstraat 1, Veenen
daal.
Te koop zware slachthanen.
Dijkstraat 104, Tel. 3385. Vee
nendaal.
Te koop prima klciaardappe-
len voor winterprovisie. Dr.
Colijnstraat 16, Veenendaal.
Te koop een Schotse collie,
reu met stamboom. 7 mnd,
oud. Pr. Beatrixlaan 24,
Scherpenzeel.
Te koop zware slachthanen,
soep- en braadkippen, stoof
peren, span zilverfazanten,
krielkipjes. Schot, Veenen-
daalseweg 8 Fanzanterie De
Klomp.
Te koop prima winteraardap
pelen f 8,50 afgehaald f 9,p.
mud thuisbezorgd. C. v. Gin-
kel, Cuneraweg 322. Tel.
08385-3924.
Te koop 6V2 strekkende me
ter Jabo traploper, compleet
met trapkussens en traproe
den. Te bevr. Stationssingel
50, Veenendaal.
Prima slachthanen te koop
f 2,10 per stuk. Achterkerk
straat 70, Veenendaal.
Eiken huisorgel te koop 3
spels. Te bevr. Molenstraat
3. Rhenen.
Gevraagd net meisje of
werkster voor enkele mor
gens. Mevr. G. Kroes-de
Gooijer, Zandstraat 66, Vee
nendaal.
Volkswagen kleuren in han
dige spuitbusjes van f6,50.
Thans ook spuitbusjes voor
Opel, Fiat en Renault. Fa.
Zimmerman en Zn., Sand
brinkstraat 1, Veenendaal.
Voor uw auto-plaidhoezen in
wol en half wol is het juiste
adres: Autobeklederij D. v.
d. Broek, Emmalaan 15, Vee
nendaal.
Voor hout, board, triplex,
Hornitex, plastic golfplaten,
schoorsteenplaten, enz. enz.
naar Joh. Bos en Zn., Middel
laan 89. Tel. 3196, Veenen
daal.
Rijff's loodgietersbedrijf
maakt bekend: ons nieuwe
tel. nummer is (08376) 2082.
Dus voor snel en goed werk
dit nummer bellen. Wij staan
voor U klaar.
Uw auto-interieur vernieu
wen? Dan naar Autobekle
derij D. v. d. Broek, Emma
laan 15, Veenendaal.
Lichtdrukken en fotocopië-
ren. Artifoto, Hoofdstraat 84,
Veenendaal.
met gotisch snijwerk
prijs f 1 00.-
Te bevragen dinsdagavond van
7-8.30 uur, Stationssingel 28,
Veenendaal.
Nette jongeman, N.H., zoekt net
met volledig pension.
Brieven onder nr. 3519 aan het
bureau van dit blad.
MANUFACTUREN BEDDENaLEOKAKTEM
vecNENonm GORTSTR.39 TUI». 22?'
(Vervolg van pag. 1)
De raketten, die de Nederlandse krui
ser begin volgend jaar in Amerika aan
boord krijgt (op het ogenblik wordt met
dummies geoefend), kunnen ook met
atoomkoppen worden uitgerust en tegen
zee- of landdoelen worden ingezet. De
Nederlandse marinemensen zijn tech
nisch wel voorbereid op het gebruik
van atoomwapens, maar vooralsnog zal
de Nederlandse kruiser toch geen
atoomkoppen aan boord krijgen.
De Zeven Provinciën zal in een moge
lijk conflict vooral voor de luchtbevei-
liging van convooien en vlootverban-
den moeten zorgen eventueel in
combinatie met andere eenheden.
Gezien deze taak lijkt het niet waar
schijnlijk, dat hierbrj atoomkoppen nodig
zijn. De Nederlandse oorlogsbodem zal
door de NATO ongetwijfeld in het ooste
lijk deel van de Atlantische Oceaan
worden gestationeerd. Met atoomkoppen
geladen terriers zijn alleen bestemd voor
aanvallende formaties vliegtuigen. On
der de huidige verhoudingen is het ech
ter vrijwel zeker, dat een vijand geen
formaties vliegtuigen tegen schepen op
de oceaan zal (kunnen) inzetten. Hij zal
zich tot incidentele aanvallen moeten
beperken. En die kan De Zeven Pro
vinciën wel de baas blijven.
De kruiser bezit twee afvuurinstalla-
ties voor de Terriers, die onafhankelijk
van elkaar kunnen opereren. In totaal
zullen in het voorjaar 40 raketten aan
boord worden genomen. Binnen enkele
ogenblikken kan de kruiser zeker 4
vliegtuigen vernietigen, die de fatale
60-kilometer cirkel (het bereik van de
terrier) rond het schip binnendringen.
De meeste aanvallers zullen zich dan
nog wel eens bedenken.
De hoge snelheid van de huidige aan-
valsvliegtuigen vereist een snel rea
geren van de scheepsbeveiliging. Het
merendeel van het werk zoals be
rekening van koers, snelheid en hoogte
van de eventuele aanvaller wordt dan
ook door razendsnelle computers ver
richt. Deze electronische breinen zijn in
een speciale ruimte op het achterdek
ondergebracht, de zogenaamde „sein-
kamer", een oud-Hollandse marineterm
voor een ultra-moderne afdeling.
De snelheid van optreden wordt ge
garandeerd door de zeer goede radar
installatie die De Zeven Provinciën aan
boord heeft. Op het ogenblik heeft het
schip een zeer sterke rondzoekradar
met een groot bereik. Dit bleek duidelijk
tij den s de proefvaart.
Terwijl wij ter hoogte van Texel
voeren, konden wy op het radar
scherm precies zien welke toestellen
boven Brussel en Londen vlogen. Bin
nenkort zal de kruiser ook nog een
speciale afstandsradar van Ameri
kaans fabrikaat kragen, die de doelen
voor de Terriers moet vaststellen.
Het leven aan boord van de kruiser is
een koel en hard bedrijf geworden. Wat
wel noodzakelijk is als in fracties van
seconden beslissingen moeten worden
genomen en uitgevoerd. Het gevecht
wordt geleid door technici, die geen
trekker meer overhalen, maar compu
ters aan het werk zetten. De comman
doruimte is gehuld in het duister, waarbij
de enige lichtveldjes de radar en de
sigaretten van de bemanning zijn. Ge
sprekken worden gevoerd door micro
foons en koptelefoons. Een eigen taaltje
is ook al gevormd, doorspekt met Ame
rikaanse uitdrukkingen. Overigens
tegen de wil van commandant A. van
der Moer in. Hij is een hartstochtelijk
Neerlandicus.
(Nadruk verboden.)
Louise herstelde zich. „Niet nodig,
meneer Bonnard. Zo'n japon heb ik
best in voorraad, in verband met mijn
haarkleur. Maar ik zal het gouden hart
natuurlijk graag dragen."
„Afgesproken, hoewel ik het erg jam
mer vind. En nu ga je mee, de geboorte
van het nieuwe plastic vieren. Daar is
geen ontkomen aan!" Inderdaad, daar
was geen ontkomen aan. Louise voelde,
dat de vreugde van Bonnard zich uiten
moest. Hij was dermate opgewonden,
dat hij nauwelijks bemerkte hoe stil ze
was. Er kwam veel champagne aan te
pas, die avond, maar nog meer opge
togen woorden van Bonnard. Zoals hij
die avond was, had ze hem nog nooit
meegemaakt.
Hij vertelde, dat zij het meisje met
het gouden hart was en met het gouden
haar. Dat het bijna jammer was, dat
het plastic haast nog dieper glansde
dan haar gouden haar onder het lamp
licht en nog veel meer dingen, die hij
overdag nooit zou zeggen. Af en toe
nam hij haar hand in de zijne. Maar
toen ze onder al zijn geestdrift stil en
rustig bleef, begreep hij toch dat haar
vreugde niet zo volmaakt was als de
zijne. En hoewel hij bij het afscheid
haar naam uitsprak zoals alleen ver
liefde jonge mannen dat kunnen doen,
keerde hij in zwaar gepeins huiswaarts.
oorspronkelijke roman
DOOR W. GELDOF
Hij pijnigde zich af met de vraag of
er kapers op de kust waren. Wat drom
mel, een meisje als Louise kon toch
immers aan elke vinger tien mannen
krijgen. Hij had ja, wat had hij
moeten doen? Kon iemand aardiger
voor haar zijn geweest dan hij? On
mogelijk. En toen hij zichzelf van dit
feit overtuigd had viel hij even onte
vreden in slaap als hij geweest zou zijn
zonder goudplastic. Even ontevreden
ook als Louise, die nog lang peinzend
op de rand van haar bed zat.
De volgende morgen kwam Von Halle
even een praatje maken, toen Louise
net binnen kwam. Het was echter al
elf uur en ze begreep dat hij al uren
in touw was geweest. Ze schoof de
post opzij en haastte zich om koffie te
zetten.
„Wat is er aan de hand, Louise?"
Ook Von Halle had zich het recht toe
geëigend haar voornaam te mogen ge
bruiken. „Verbeeld je: de baas kwam
vanmorgen bij me, om te vragen of wij
er bezwaar tegen hadden, dat hij een
stuk of vijf vrienden meebracht van
avond. Dan zou hij voor een verrassing
zorgen. Ik heb natuurlijk gezegd dat
dat kon, maar weet jij ook wat daar
achter zit?"
Ze wist het natuurlijk best, maar zei
niets. Ietwat beledigd trok de ander
daarom af. Was hij nu voorzitter of
niet? Maar Louise besloot niemand in
vertrouwen te nemen, zelfs Von Halle
niet. En met een beetje leedvermaak
bedacht ze, dat zelfs Tom Becker nu
achter het net viste met zijn artikel.
Aan het verzoek van Bonnard bemerk
te ze, dat hij bezig was hun vinding
op eigen gelegenheid bekend te maken.
Hoewel ze laat op kantoor was ge
komen scheen de dag oneindig te zijn.
Haar chef kreeg ze slechts af en toe
te zien. Toen de elektrische klokken
vijf uur aanwezen, haastte ze zich om
weg te komen. Na het souper bij ma
dame Cellier begon ze zich te kleden.
Maar ze kon het niet eens worden over
de keuze van een avondjapon. Ze had
n.l. een lichtblauwe en een donker
blauwe, maar ze was bang, dat de
laatste onder kunstlicht veel te donker
zou lijken voor haar corsage. En zo
was madame Cellier de eerste van de
buitenwereld, die haar gouden hart
aanschouwde. Deze raadde haar aan,
de lichtblauwe te nemen en hielp haar
tot ze in haar korte bont jasje naar
buiten ging. Want daar stonden twee
auto's om het hardst te claxoneren.
De een was het pas aangeschafte
volkswagentje van Tom en de andere
de Cadillac van Bonnard. Louise be
greep onmiddellijk wat er aan de hand
was. Bonnard, geheel onkundig van het
feit dat ze met Tom had afgesproken,
was gekomen om haar te halen en Tom
was niet van zins zijn rechten zomaar
op te geven.
Het lawaai veroorzaakte een klein
volksoploopje en ook de pensiongasten
van madame Cellier kwamen vol be
langstelling naar buiten of voor de ven
sters. Tom Becker en Bonnard, de laat
ste in avondkleding, openden beide het
portier, maar Louise begreep dat ze al
lebei wel oog hadden voor de komische
situatie. Ze besliste heel diplomatiek.
„Het spijt me heel erg, meneer Bon
nard, maar ik heb meneer Becker be
loofd met hem er naar toe te gaan.
Maar wanneer u mij vanavond thuis
wilt brengen zou ik dat erg prettig
vinden."
Het klonk heel vormelijk, maar ze
vermoedde, dat Bonnard deze openlijke
vernedering zwaar zou kunnen verte
ren en dus wapende ze zich al bij voor
baat. Maar Bonnard boog beleefd en
trok zich terug in zijn wagen. Toen nam
ze, onder veel hilariteit, plaats naast
een stralende Tom.
„Dat naar huis brengen door Bonnard
is natuurlijk onzin", zei hij onder het
starten. „Dat je zoiets nog vroeg, nota
bene. Wie je afhaalt brengt je ook weer
thuis en dat ben ik."
„Deze keer niet, heer Becker. Dat kan
ik Bonnard niet aandoen. Hij heeft n.l.
iets heel bijzonders op zijn programma
staan, enfin, je zult het straks wel mer
ken." En daarmee kon hij het doen.
Voor Bonnard, Louise en hun invité's
waren plaatsen op de eerste rijen gere
serveerd. De zaal was niet groot, maar
doordat de personeelsvereniging vriend
schap onderhield met een paar soortge
lijke clubs, zat alles weldra propvol.
De Frans-Zwitsers zijn uitstekende
cabaretiers en het was dan ook een
programma dat klonk als een klok en
geheel vrij van het stuntelige of sen
timentele, dat amateursuitvoeringen wel
eens kenmerkt. Er zat vaart in. Schet
sen, liedjes, muzieknummers en waadt-
landse volksdansen, het volgde elkaar
op in een bonte warreling. Iemand van
de expeditie, in het dagelijks leven
chauffeur op een bestelwagen, verzorg
de de conférence. Hij was een geboren
grappemaker en geknipt voor zijn taak
op het toneel.
Met name de schetsjes waren leuk.
Er waren koddige parodieën bij, b.v.
op Bonnard, als hij met grote stappen
en arendsogen, de handen in de zakken
van zijn colbertje, de fabriek doorsnel
de; op Dumoulin (die deze avond tóch
gekomen was) en zijn boekhouding, op
Hans von Halle die men uit een grote
vorm een jongedame liet maken met
de gezongen opmerking, dat hij nu niet
meer zoveel aandacht behoefde te be
steden aan dames in de fabriek, od de
stille Kruger en verder op allerlei in
het oog lopende typen van het perso
neel. Ondanks de speldeprikjes, of wel
licht juist daarom, werd er 4averend
gelachen. Alleen op Louise had men
blijkbaar nog niets kunnen vinden
Het programma duurde twee uur
zonder pauze. Toen was het afgelopen.
De bedoeling was nu, dat de directeur
iets zou zeggen, waarna dan het ge-
zeillige samenzijn onder elkaar kon be
ginnen.
Bonnard kneep Louise even in de
arm en was toen in één sprong op het
podium.
„Beste allemaal! Jullie weten dat ik
een hekel heb aan mooie woorden en
veel omhaal. Ik wil jullie allemaal be
danken voor het mooie programma dat
jullie ons, dat wil zeggen mijn gasten
en mij, hebt gebracht. Ik heb er gewel
dig van genoten en ondanks klagelijke
protesten van onze procuratiehouder
heb ik besloten de subsidie aan de ver
eniging te verdubbelen." Natuurlijk
volgde er een flink applaus.
„Dat wil niet zeggen", vervolgde Bon
nard, „dat ons bedrijf nu in het geld
zwemt, maar er is deze week iets ge
beurd, dat onze toekomstkansen ver
betert. Zoals jullie weet, verzorg ik de
research zoveel mogelijk zelf. De laat
ste maanden werd ik echter trouw ge
holpen door juffrouw Batelier. Jullie
weet ook, dat ik steeds op zoek was
naar nieuwe toepassingen en nieuwe
stoffen. Wel, gisteravond heeft juffrouw
Batelier in ons laboratorium een nieuw
plastic ontdekt en samengesteld, dat
fantastische kwaliteiten bezit, met na
me voor het maken van sier- of kunst
voorwerpen en dergelijke dingen. Het
is een goudkleurig plastic, maar met
een glans, die alle metaal, in het niet
doet verzinken. De verdere eigenschap
pen zijn nog niet onderzocht en zelfs
bezitten wij op het ogenblik nog niet
meer dan tien kubieke centimeter van
die stof. Maar van die hoeveelheid heb
ben wij een corsage gemaakt, in de
vorm van een hart. En nu hoop ik, dat
juffrouw Batelier jullie wel, dat
ze jullie dus haar gouden hart zal to
nen. Ik hoop natuurlijk dat jullie het
even mooi vinden als wij en natuurlijk
ook dat de nieuwe vinding aan de bloei
van ons bedrijf en dus ook aan jullie
ten goede mag komen."
Terwijl men druk applaudiseerde,
kwam Bonnard naar Louise toe. „En
nu, of je het erg vervelend vindt of
niet, Louise, zou ik je gouden hartje
graag willen laten zien."
Maar al te graag maakte ze haar
corsage los en gaf het hem. Ze had
gevreesd zo'n beetje als mannequin te
moeten fungeren en had daar geweldig
tegenop gezien. Zo ging het wel zo ge
makkelijk.
Op de eerste rij zaten enige dames
en heren met wie ze aan het begin
van de avond reeds kennis gemaakt
had, maar wier namen ze alweer ver
geten was. Wel wist ze, dat het onge
veer dezelfden waren als die ze enige
tijd geleden 's avonds in „Les Parques"
gezien had. Ze genoot van de verba
zing en bewondering, ook van die van
Tom en moest telkens weer vertellen
hoe ze geheel toevallig de reactie,
waarbij dit plastic werd ^gevormd, had
ontdekt en hoe ze daarna hadden ge
tracht de stof opnieuw samen te stel
len.
Het duurde wel een half uur, voor
iedereen het gouden hart onder Bon-
nard's toezicht bekeken had. Daarna
kreeg Louise haar fonkelende corsage
weer terug en begon het onofficiële
gedeelte van de avond met een polo
naise en allerlei spelletjes. Natuur
lijk was Louise het stralende middel
punt van de avond. Iedereen maakte
haar welgemeende complimenten over
haar japon, haar kapsel, haar corsage,
die een betoverend geheel vormden.
Werkelijk, Bonnard had zich geen be
ter middel kunnen uitdenken om zijn
nieuwe plastic te laten zien.
(wordt vervolgd)
