LIFTEND
NAAR
(3)
GRIEKENLAND
Grammofoonplaat
Bartimeuskoor
SCHERPENZEEL
VOOR DE BOER
OVER PITTEN EN PARTEN
Waar bij de teelt van winterandijvie op
moet worden gelet
Volledige lijst Commissie van Advies
Alg. Bijstandwet
t
ARAM
ARAM
TWEEDE BLAD „DE VALLEI"
VRIJDAG 9 OKTOBER 1964
Nr. 80
ZWERFTOCHT
DOOR MIDDEN-
EN
ZUID-EUROPA
THESSALONIKI
Terug naar de grens
van Yougo-Slavië
Venetië
Een
tocht gemaakt door
twee
avontuurlijke jonge
mensen, broer en zus El-
bert
en Corry Heemsber-
gen.
Zwitserland
VOOR DE TUINMAN
Het
spookslot
aan
de
Tiber
We waren nu dus in Griekenland. Na
de avontuurlijke dag met Elbert als
mensenredder waren we thans onder
weg naar Thessaloniki, per bus van de
Staat, over zeer slechte wegen. Na
60 km te hebben gehobbeld kwamen
we in Thessaloniki aan. De stad, on
geveer zo groot als de stad Utrecht,
deed ons zeer druk aan. Overal volle
trottoirs en veel autobussen. Wederom
weinig personenauto's. Stoplichten wa
ren niet op palen gezet maar hingen
aan draden in de lucht. De dichtstbij
zijnde camping lag ongeveer 15 km
buiten de stad. Wij gingen er per bus
heen. De camping lag aan zee. We zet
ten snel onze tent op en gingen slapen.
Op zondag 26 juli werden we gewekt
door de hete zon. Om 7 uur was het
in de tent bijna niet meer om uit te
houden. Het is daar geregeld om de
30 graden Celsius of meer. Ook 's nachts
slaap je zonder dekens. Nadat we in
zee hadden gezwommen besloten we
naar Thessaloniki te gaan. Een tjok
volle bus bracht ons er heen. Het viel
ons op, dat vrijwel alle dames nogal
dik uitgevallen zijn. Een slanke is een
uitzondering. De mensen hebben een
zeer donker uiterlijk en zijn sterk be
haard. Zij zijn wel zeer vriendelijk en
tot vervelens toe behulpzaam. Toeris
ten zijn er weinig. We worden steeds
nagestaard en men mompelt „toursti".
Voor 60 cent voeren we met een al
weer tjokvolle plezierboot een uur
varens hier vandaan. Steeds weer
werden een deel van de mensen ge
lost aan de kust en wij gingen mee
tot aan Pyrrea.
We zwommen er tot 8 uur 's avonds.
Toen het donker begon te worden gin
gen we voor 60 cent weer terug. Thes
saloniki, dat vanuit de zee bergopwaarts
is gebouwd, bood ons een schitterende
aanblik. We gingen terug naar onze
camping „Hara".
We bleven enkele dagen in de buurt
van Thessaloniki. We snuffelden wat
rond en zwommen veel in zee. Over
de stad zelf zou een boek vol te schrij
ven zijn, dus wagen wij ons daar maar
niet aan.
We gingen gedeeltelijk per bus en
liftend tot op 10 km vanaf de grens
van Yougo-Slavië. Daarna kwamen we
weer in het dorpje waar we op de heen
reis hadden vertoefd. De bijna verdron
ken Griek ontving ons met open ar
men en als het aan hem had gelegen
waren we daar weken gebleven. We
wisselden adressen uit en liepen naar
de grens. Weer vijf Grieke» die lang
durig bezig waren onze passen te con
troleren. Vervolgens weer twee km
lopen naar de Yougo-Slavische grens.
Daar had men weer heel lang werk om
een visum voor ons uit te schrijven, i
Doch uiteindelijk om drie uur 's mid-
dags was alles voor elkaar. Met een
grote vrachtwagen liftten we verder, 1
samen met nog wat andere lifters, 's-
Nachts een zeil over de wagen en we
sliepen weliswaar niet warm, doch niet
onder de blote hemel.
Op zaterdag 1 aug. reden we bijna
non-stop door Yougo-Slavië over veel
al gammele wegen. Slechts hier en
daar aten we wat bij gelegenheden
onderweg. Bij Zagreb bogen we af
naar het westen, richting Italië. Die
streek was rijk te noemen vergeleken
bij de rest van Yougo-Slavië.
Even voor Lyubliana werden we aan
gehouden door een aantal lieden in
uniform. Zij sprongen op de wagen en
moesten onze passen zien. Tevens ver
telden zij ons, dat er tot acht uur niet
gereden mocht worden. Het was toen
vijf uur. Om half zeven probeerden de
chauffeurs het maar weer. Maar weer
overal politie-agenten. Het bleek, dat
naar hun begrippen het op de week
ends „ontzettend" druk was met het
verkeer en vrachtwagens moesten dan
maar aan de kant.
,s Avonds kwamen we al slapend aan
de Italiaanse grens. We werden wak
ker gemaakt en de passen werden ge
controleerd. We wisselden wat geld en
namen enkele folders in ontvangst. En
der blauwe zeewater. We gingen om
ongeveer acht uur in de slaapzak en
zelfs een flinke storm kon ons de rust
niet verstoren. We sliepen tot de an
dere morgen negen uur.
Op maandag 3 aug. namen we de
bus naar het centrum van de stad.
We staken per boot het Canal Gran
de over en gingen de stad bezich
tigen. Hierover is al zo veel ge
schreven en gesproken, dat wij het
maar niet zullen doen. Het is in
één woord geweldig.
Tot Padova hebben we verschillende
Het Chr. Instituut voor blinde en
slechtziende kinderen „Bartiméus"
te Zeist heeft een miljoen gulden
nodig voor de bouw van een mo
dern gebouw voor meervoudig ge
handicapte kinderen, dat zal verrij
zen op een groot terrein tussen
Driebergen en Doorn. Eén van de
acties, waarmee men geld tracht
bijeen te krijgen om deze plannen
te kunnen verwezenlijken, is een
grote grammofoonplatenverkoop.
Deze grammofoonplaat met twaalf
liederen gezongen door het Barti-
méuskoor, kost f 8,90 (L.P. 30 cm). In
Veenendaal is deze l)laat te bestel
len bij: mej. J. Osksjm, J. G. Sand-
brinkstraat 3. Tel. 2392.
SCHAKEN
Uitslagen onderlinge competitie Vee-
nendaalse Schaakvereniging van maan
dag 5 oktober. Vrijdag 9 oktober speelt
het 2e tiental de eerste competitiewed
strijd in Doorwerth tegen Het Paard I.
G. Achterberg - B. E. de Haas 01
Gezicht op het
Grand Canal in Venetië.
Tientallen gondels
zoeken hun weg door
het „stadscentrum".
verder ging het weer. Om twee uur
's nachts kwam de wagen met een he
vig gebonk tot stilstand. We werden
wakker en dachten dat we een aan
rijding hadden.
Het viel gelukkig mee, want we wa
ren gewoon een parkeerplaats opge
reden en gestopt. We waren nu vlak
bij Venetië. Nadat de auto was ver
trokken overlegden we wat te doen.
Voordat we zover waren kwam er een
geüniformeerde man aan met een ge
weer om zijn nek. Hij beduidde ons mee
te gaan en bracht ons naar een soort
„hok". Daarachter mochten we slapen,
doch de tent opzetten was er niet bij.
Wij kropen in onze slaapzakken en de
gewapende man bleef de wacht hou
den. Na een zeer slechte nacht braken
we, zodra het licht werd, ons leger op.
Zondag 2 aug. Daar we Venetië in
de verte zagen liggen, gingen we er
maar heen lopen. De brug er naar toe
was echter eindeloos. Geen bushaltes.
Hoelang we gelopen hebben weten we
niet maar uitgeput en hongerig kwa
men we in Venetië aan. Met een boot
gingen we naar een camping aan de
zeekant. We kookten en aten wat en
gingen slapen. Een paar uur later gin
gen we zwemmen in het heerlijke hei
auto's. Zij rijden niet lang, want het
is hier duur rijden. Overal moet tol be
taald worden. En dat is ongeveer net
zo duur als de benzinekosten. Het is
dan ook vrij rustig op de snelwegen.
Een vriendelijke dame neemt ons mee
naar het plaatsje Recoaro, een pittoresk
plaatsje ongeveer 800 meter hoog in de
bergen. Een bekend kuuroord, waar
veel mensen komen voor herstel. De
vriendelijke dame dreef samen met
haar man een grote zelfbedieningszaak.
Na het plaatsje te hebben bezichtigd
gingen we daar wat eten. We troffen
daar ook nog bekenden uit onze om
geving. Het zal ook wel eens niet! Het
werd laat voordat we op bed lagen die
avond.
Op dinsdag 4 aug. werden we ge
bracht tot aan de snelweg Verona-Mi-
lano. Twee Italiaanse meisjes brachten
ons tot aan de grens van Zwitserland.
Daar stonden we aan de voet van de
Simplon-pas. Op een smalle richel gin
gen we slapen, uiteraard zonder de tent
op te zetten, daar was het te klein
voor. Toen we 's morgens wakker wer
den waren we wel een beetje naar be
neden gegleden, maar dat mocht de
pret niet drukken.
Nu moesten we over de ruim 2000
meter hoge Simplon-pas. We kropen
er gewoon overheen. Daardoor konden
we alles duidelijk bekijken. Een pracht
natuur. Overal sneeuw en smeltwater
dat naar beneden stortte. De afdaling
ging natuurlijk was sneller. We liftten
nu met een vrachtauto met perziken.
Deze bracht ons tot aan Brig in de
Rhonevallei. Met andere wagens reden
we door het Rhonedal via het bekende
Montrieux tot Lausanne aan het meer
van Genève. Hier bleven we enkele
dagen. De camping was tjokvol en pe
perduur.
(slot volgt)
H. G. Kruithof - C. Wijnbergen 1—0
M. v.d. Bovenkamp-H. Heikamp V*
E. Ravenswaay - J. Baars 10
C. Beyer - F. Luchsinger 01
G. R. Kets - J. Dillen 1—0
H. v.d. Bovenkamp-J. B. Griffioen 01
M. de Kleuver - D. J. Kruithof 01
C. ter Hogt - D. J. v. Manen 01
L. Ebskamp - Chr. Baars afg.
SCHERPENZEEL DAMDE GOED
TEGEN E.D.V.
De Scherpenzeelse dammers speelden
maandagavond hun eerste competitiewed
strijd en ontvingen hiervoor het sterke
EDV uit Ede.
Doordat SDV niet meer over enige
sterke spelers kan beschikken moest het
met enige invallers aantreden welk voor
het eerst in competitieverband uitkwamen.
Aan de lagere borden was de strijd al
gauw in het nadeel der SDV-ers beslist
waardoor men al spoedig tegen een 8-0
achterstand aankeek.
De oudere garde met nieuwkomer van
de Vliert deed het beter maar ook zij
konden niet voorkomen dat het een dui
delijke 14-6 nederlaag werd, alleen vete
raan Iprenburg wist zijn partij te win
nen in vier andere partijen werd het, niet
onfortuinlijk voor EDV, remise.
De gedetaileerde uitslagen waren:
SDV EDV
J. Visser-J. Wassink 1-1
A. Stuivenberg-W. Metz 1-1
M. Inkenhaag-B. v. Duinen 1-1
D. Valkenburg-J. Butselaar 0-2
J. v. d. Vliert-D. Jansen 1-1
B. Valkenburg-G. W. Dieckman 0-2
D. J. Iprenburg-G. Jonker 2-0
W. v. Setten-R. Bakker 0-2
J. Jansen-B, J. v. Ginkel 0-2
L. v. d. Burg-J. v. Berkel 0-2
De grote Kathedraal
te Lausanne-Ouchy
in de Alpen.
KERSTPAKKETTEN VOOR
OVERZEESE BESTEMMINGEN
Met het oog op een tijdige verzending
van zg. Kerstpakketten zijn hieronder voor
enige overzeese bestemmingen (hoofd
zakelijk emigratielanden) de data opgege
ven waarop deze pakketten bij rechtstreek
se zeepostverzending uiterlijk ter post
moeten zijn bezorgd, ten einde onvoor
ziene omstandigheden voorbehouden
vóór Kerstmis te kunnen worden besteld:
Australië 30 oktober
Canada 6 november
Nederlandse Antillen (Aruba, Bonaire,
Curagao) 19 november
(Saba, St. Eustatius, St. Maarten (Ned.
gedeelte) 5 november
Nieuw Zeeland 13 oktober
Suriname 13 november
Ver. Staten van Amerika 13 november
Zuid-Afrika 12 november
Zuid-Rhodesië 6 november
Omtrent de data van verzending met
niet-rechtstreekse zeepostverbindingen
kunnen, in verband met de tijd van ver
werking in de transitlanden, geen inlich
tingen worden verstrekt.
BIGGEN HEBBEN GROND NODIG
Onderzoekingen op de Schothorst heb
ben bewezen dat het regelmatig beschik
baar stellen van goede teelaarde het beste
en goedkoopste middel is ter voorkoming
van bloedarmoede. Volgens Amerikaanse
onderzoekingen is grond niet alleen zo
belangrijk door het gehalte aan bloed-
vormende mineralen maar moet ook een
gunstige invloed worden toegekend aan
de daarin voorkomende bacteriën. Biggen,
die over goede grond beschikken, verkrij
gen snel een zodanig bacteriën-evenwicht
in de darmen dat ze minder gevoelig wor
den voor diarrhee, zelfs wordt de groei
bevorderd.
Biggen die grond ontvingen bleken de
eerste weken 15"/o sneller te groeien dan
de tomen waarbij dit achterwege werd
gelaten. Verstrekte men gesteriliseerde
grond, dan bedroeg het verschil in groei
slechts 8%; waaruit een duidelijk gunstig
effekt van de bacteriën tot uiting komt.
ELEKTRISCHE VLOER
VERWARMING IN STALLEN
Elektrische vloerverwarming heeft vele
voordelen boven verwarmingstoestellen,
welke de ruimte via convectie verwar
men. Bij de laatste methode bevindt de
warme lucht zich namelijk onder het pla
fond en de koudste op vloerhoogte, aldus
Landbouwdocumentatie. Verwarming
wordt echter hoofdzakelijk gebruikt voor
de opfok van jonge dieren, de warmte
moet dus op de plaats zijn waar de die
ren zich bevinden en dit is op vloer
hoogte. Dit wordt bereikt door vloerver
warming. Een goede isolatie van de stal
is van groot belang. Ondanks het feit
dat elektriciteit duurder is dan olie of
gas zullen hierdoor de kosten van vloer
verwarming niet hoger zijn dan bij con-
vectieverwarming. Om een maximale
vloertemperatuur van 50° C voor kuikens
en 36° C voor biggen aan te houden kan
men gebruik maken van stroomtoevoer
gedurende 24 uur per dag of alleen tijdens
het goedkope nachttarief. Bij de laatste
methode moet een flinke laag strooisel
aanwezig zijn.
SLAP
Tijdens het mooie weer zijn onlangs
200 arbeiders van een chocoladefabriek
te Birmingham naar huis gestuurd tot
het weer zou omslaan. Door de warmte
werd de chocola zo slap dat hij niet
meer te verwerken was.
2 Bat
WEST-DUITSE MILITAIREN IN BUDEL HEBBEN EIGEN
GARNIZOENSKERKEN.
Ten behoeve van de ongeveer drie duizend West-Duitse militairen, die in het
Brabantse plaatsje Budel hun opleiding krijgen, zijn maandagochtend een Pro
testantse- en een Katholieke Kerk ingewijd. Foto: Misterial Director dr. Kau-
mann overhandigt de beide geestelijken de sleutels van hun kerk. Links de Pro
testantse Bisschop D. Kunst, rechts: de Katholieke Bisschop dr. Hensbach, die
voor deze plechtigheid speciaal van het Concilie uit Rome was overgekomen.
Een sinaasappel heeft pitten en parten.
In het Protestants Interkerkelijk Thuisfront P.I.T. werken
pittige partners tezamen om een beroep te doen op het Neder
landse volk ten behoeve van de geestelijke verzorging der in
Nederland en over de grenzen dienende militairen.
Een gift aan het P.I.T. komt ten goede aan: de bouw, restauratie
en uitbreiding van militaire tehuizen in Nederland, Duitsland,
Suriname en Nederlandse Antillen; aanschaf van bijbels, lektuur
enz. t.b.v. de arbeid der vloot- leger- en luchtmachtpredikanten;
voor uitbreiding van kerstpaketten, kerstversieringen in hospi
talen enz. enz. Het doel van de in het P.I.T. samenwerkenden is:
Evangelie-verkondiging aan de tienduizenden jonge mensen in
militaire dienst.
Daarom P.I.T.-kollekte in de week van 12 t/m 17 oktober a.s.
Zeg niet: „daar heb ik part noch deel aan", maar verhoog uw
part met minstens driekwart!
Volgende week gaat weer een groep pittige PIT-kollektanten
voor PIT op pad. Stel hen niet teleur, GEEF GUL!
Kollektanten en kolleklrices zijn nog hartelijk welkom. Wie wil
er een wijk voor zijn rekening nemen? U kunt u hiervoor aan
melden op Rembrandtlaan 45.
Op tal van onverwarmde en lichtverwarmde glastuinbouwbedrijven is winter
andijvie een jaarlijks terugkerende teelt. Er is zelfs wat uitbreiding, omdat men
andijvie als winterteelt kiest op die bedrijven waar de slateelt te veel moeilijk
heden geeft. Aldus de heer H. C. Ouwerling van het Rijkstuinbouwconsulent
schap te Naaldwijk.
van de kwaal. Daarom moet men het
glas op het plantenbed laten, ook al
groeien de jonge plantjes vrij snel. Wel
kan men door ruim luchten trachten
de groei iets af te remmen. Van be
lang in dit verband is voorts, dat bij
het uitplanten, de plantjes voorzichtig
van het plantenbed worden genomen.
Hierbij komt het er vooral op aan, dat
wortelbreuk moet worden voorkomen.
In de kas waar de planten komen, zijn
vooral de groeiomstandigheden van in
vloed op het optreden van voetrot. Als
de grond te droog of te zout is, of wel
licht een wat minder gunstige struc
tuur bezit, is het optreden van voetrot
welhaast zeker. Vandaar dat de grond
in goede conditie moet zijn. Op gron
den die vooraf chemisch zijn ontsmet
of waarvan de grond is gestoomd, ver
dient een extra bevochtiging aanbe
veling. Enkele malen beregenen in de
eerste tijd na het uitplanten is vooral
van belang in die kassen, waar de
kwaal jaarlijks optreedt. Door berege
nen blijft de grond goed vochtig en
worden gunstige groeivoorwaarden ge
schapen. En dit is juist wat helpt ter
voorkoming.
Een nog betrekkelijk nieuw aspect
van de winterandijvieteelt is de toe
diening van koolzuurgas. In verwarmde
kassen kan men reeds begin november
met de toediening beginnen. Behalve
een snellere groei en een zwaarder ge
was bereikt men hierdoor ook, dat de
planten minder gevoelig worden voor
rand.
Bij de koude teelt heeft toediening
van koolzuurgas voor de winter weinig
zin. Men zou dan met een groter ge
was de winter ingaan, waardoor de ge
voeligheid voor vorst groter is. On
danks de redelijk goede mogelijkheden
die er zijn om andijvie tegen vorst af
te dekken met plasticfolie, kan men
toch beter met koolzuurgastoediening
wachten tot na de winter. Er is dan
nog een oogstvervroeging van 10-14
dagen mogelijk, terwijl bovendien de
kwaliteit van de sneller gegroeide an
dijvie beduidend beter is dan wanneer
deze behandeling niet wordt gegeven.
De vroegste andijvie-uitplant vindt
reeds vanaf 20 september plaats; nage
noeg uitsluitend op bedrijven waar men
het gewas wat kan forceren. Voor de
koude teelt is begin oktober de meest
geschikte planttijd. Andijvie, die na
half oktober wordt uitgeplant, ont
wikkelt zeer grof blad en vormt maar
zelden een mooi, fijn gekruld bladrozet.
Wordt te vroeg uitgeplant dan ontwik
kelt zich vaak een gevoelig gewas, dat
maar al te vaak flinke schade oploopt
door rand. Hierbij ontstaat een bruin-
verkleuring en afsterving van de ran
den van de oudste bladeren, die later
in het jaar bij hoge luchtvochtigheid
gemakkelijk tot rotting kunnen over
gaan. Een zoute, zure of te droge grond
kan het optreden van rand mede in de
hand werken.
Over het stadium van ontwikkeling
van de planten bij het uitpoten be
staat nogal wat verschil van mening.
Er zijn telers, die oude, zware planten
prefereren, terwijl anderen bij voor
keur een kleine, jonge plant uitzetten.
Voor de normale planttijd in de kou
de kas is een jonge plant het aller
beste. Deze ondervindt de minste stoor
nis in groei en vormt het gemakkelijkst
een voldoende ontwikkeld wortelstel
sel. Alleen als men vroeger plant dan
normaal kan een wat grotere, oudere
plant op haar plaats zijn. De wat
moeilijker start van deze plant vormt
een natuurlijke rem op te snelle, we
lige ontwikkeling, wat gunstig is om
„randen" te voorkomen. Een van de
moeilijkheden bij de winterteelt is op
treden van voetrot. Hierdoor kan soms
lange tijd uitval optreden, omdat aan
getaste planten zich nauwelijks of nooit
herstellen.
De opkweek van de andijvieplanten
is reeds van invloed op het optreden
van voetrot. Als er onder glas wordt
gezaaid en kort voor het uitplanten
glas wordt verwijderd, vormen de sterk
veranderde groeiomstandigheden een
gunstige aanleiding tot het optreden
MINDER TREKKOEIEN IN
WEST-DUITSLAND
Iedere vakantieganger die naar het
zonnige zuiden trekt zal telkenjare met
verwondering vaststellen dat in Zuid-
Duitsland nog trekkoeien worden ge
bruikt. Overigens gaat dit aantal snel
dalen want in een jaar tijds is het aan
tal trekkoeien met ruim 73.000 oftewel
17,5% verminderd. De gehele melkvee
stapel in West-Duitsland verminderde
trouwens met bijna één procent.
De Zuid-Duitse bergboeren zijn vaak
op het gebruik van trekkoeien aange
wezen, omdat enerzijds de bedrijven
vaak te klein zijn voor het houden van
een paard, maar anderzijds is de trek
kracht van een os of koe veel zeker
der. Dit laatste spreekt dus te meer
omdat aan het vervoer op de smalle
wegen in bergachtige streken veel ri
sico's zijn verbonden. Speciaal de wijn
bouwers beschikken vaak over trek-
vee.
Hieronder vermelden wy de volledige lyst van 15 personen, die zyn aangewezen als
leden van de commissie van advies, bedoeld in art. 75 der Alg. Bijstandwet. In de
vergadering van de gemeenteraad werd hierover langdurig gediscussieerd. Uiteinde
lijk ging de raad met de voordracht akkoord met uitzondering van de voorgestelde
heer H. W. Hannink, districtsbestuurder van „De Eendracht", die niet gekozen werd.
In zijn plaats werd de heer T. Verkuyl, lid van de raad aangewezen.
De voltallige commissie bestaat uit
de volgende personen: C. N. van Kuijk,
Markt 8bis, lid van de Raad en wet
houder van Sociale Zaken, tevens aan
te wijzen als voorzitter; L. R. A. Ester,
Westersingel 611, lid van de Raad en
bestuurder van het Christelijk Natio
naal Vakverbond; P. G. van Ojik, Klaas
Katerstraat 94, lid van de Raad en be
stuurslid van de burgerlijke instelling
voor maatschappelijke zorg; H. Berg
man, Ferd. Bolstraat 42II, bedrijfslei
der streekwerkplaats voor mindervali-
den, diakonaal werk Gereformeerde ge
meente (Gereformeerde Gemeenten in
Nederland en Noord-Amerika); W. Bul-
sink, Jan van Goyenstraat 4, hoofd Chr.
B.L.O.-school, vereniging „Philadelphia"
en jeugdwerk Gereformeerde Kerk; J.
N. Elenbaas, J. P. C. Leinweberstraat
40, diaken Gereformeerde kerk, be
stuurslid Chr. sociaal centrum; J. B.
Paagman, Bergweg 92. voorzitter R.K.
Caritas-stichting en R.K. Instituut voor
maatschappelijk werk; Mevr. C. J. van
Pijpen-Blonk, Westersingel 23, diak.
werk Hervormde gemeente „Sola Fide";
E. T. van Rees, v. d. Duyn van Maas
damstraat 17, diak. werk Gereformeer
de gemeente (Gereformeerde gemeenten
in Nederland); A. Roor, Bergweg 90,
voorzitter Hervormde commissie voor
maatschappelijk werk en gezinsverzor
ging; Drs. S. Tigchelaar, Stationssingel
40, voorzitter jeugdwerk „De Instuif";
C. Versteeg, Zandstraat 123, diaken Chr.
Gereformeerde kerk (Hoofdstraat), be
stuurslid burg. instelling voor maatsch.
zorg; W. van de Weerd, J. P. C. Lein
weberstraat 48, bestuurslid Chr. B.L.O.-
school, diak. werk Chr. Gereformeerde
kerk (Beatrixstr.); G. Zoet, Ambacht
straat 10, diaken Hervormde gemeente;
T. Verkuyl, lid van de Raad en be
stuurslid N.V.V.
DAAD
De leidster van een padvindersgroep
te Croydon heeft er veel moeite mee
gehad om één van haar welpen ervan
te overtuigen dat hij niet de juiste op
vatting van een „goede" daad had. Hij
was aan de kant van een autoweg gaan
staan om de automobilisten te waar
schuwen dat iets verderop politie agen
ten controle op de snelheid stonden uit
te oefenen. Het jongetje is teleurgesteld
afgedropen zich afvragend hoe hij dan
wél elke dag een goede daad zou kun
nen doen.
(17) Behoedzaam rondspiedend dwalen Aram en
Presto door de kille, donkere zalen van het slot.
Geen enkel teken van leven, fluistert Presto, on
rustig om zich heen kijkend. Maar nauwelijks heeft
hij de woorden over de lippen of de beklemmende
stilte wordt verscheurd door een klagende kreet.
Wa wat is dat? stamelt Presto achteruit
deinzend. Uilen zegt Aram grinnekend, gewone
steenuilen kijk, daar zitten ze, in de hanebal-
ken Dan blijft hij eensklaps verrast staan bij
een ijzeren toorts, die boven hem aan een zuil be
vestigd is. Aha, zegt Aram triomfantelijk, zie je die
klinknagels, Presto, waarmee die toorts in de steen
is geklonken? Gloednieuw!! En ook de toorts ver
toont nog geen spoor van roest, hoewel de wanden
hier druipen van het vocht. Die moet hier dus pas
kortgeleden aangebracht zijn!! Het kasteel is be
woond!! Bravo Aram, een schrandere conclusie,
klinkt plotseling een harde scherpe stem boven hen.
Verrast draait het tweetal zich om. Boven aan een
brede trap staat een lange, donkere gestalte. Kom
verder vrienden, glimlacht de man en hij maakt
een uitnodigend gebaar, welkom in de woning van
Merlin, de Tovenaar
(wordt vervolgd)
