FLITSEN
Voor het Vaderland
m
U
m
m
VEENENDAAL
EN OMSTREKEN
!V.
KRUISWOORDPUZZEL
Snuif en wrijf
SCHERPENZEEL
Dit is goed
gekozen
overjasmode
^uinbouwlioelzje
15
S)ick <Hup
Ook de man van omstreeks
40 ziet hierin JONGE MO
DE weerspiegelt. Dit is
goed gekozen jassenmode.
Helemaal. Het zit in alles
wat er in en aan zit. Effen
velours. Een natuurlijke
schouderlijn. Net even
aparteil In de nieuwe mo
dekleuren grijs, blauw of
camel. i. f/|49__
Hoofdstraat 90 - Tel2163
Veenendaal
doop K'tk iÏ0ikè#burQ
Hl's
lliiH
„Alarm brult wachtmeester Van
Ooyen. „Wie zegt dat", schreeuwen en
kele soldaten. „Het komt van de com
mandant verduidelijkt de wacht
meester. „Onmiddellijk aantreden
beveelt hij verder.
Het is 10 mei 1940, 's morgens te 3.30
uur. Een batterij-veldartillerie gaat
frontwaarts. Niemand weet het rechte
ervan. Is het normaal alarm, een oefe
ning dus, of is er werkelijk iets aan
de knikker
Via Remmerden gaat de tocht naar
Rhenen. De bestemming is bovenop de
afgraving van de kalksteenfabriek „De
Vogelenzang". Dichtbij de Rijn. Omdat
er zoveel Duitse vliegtuigen in de lucht
zitten, begrijpt men weldra dat het dit
maal geen loos alarm is. Overal wordt
geschoten. Grauwe angst grijnst de
mannen aan. Waar moet dit op uit
lopen
Dof sjokken de zes paayjen voor elk
stuk geschut. Over één daarvan heeft
wachtmeester Leen van Ooyen - te
genwoordig bekend Veenendaler - het
commando. Zes soldaten zijn aan zijn
bevelen toevertrouwd. De richter, de
Wachtmeester L. K. van Ooijen.
lader en vier bedieningsmanschappen.
De mannen zijn een beetje somber. Ze
denken aan thuis. Aan hun verloofden
of ouders. Maar gelukkig dat Piet er
is. Piet, de vriend van allen. De kan-
tinebediende (messbediende), Zijn op
gewekt gesnap vrolijkt de boel tenmin
ste nog een beetje op. Hij heeft altijd
wat te praten. Fijne kerel, die Piet.
Iedereen mag hem graag. Nooit vraag
je Piet tevergeefs of hij je ergens mee
wil helpen.
„Jongens, ik heb een brief van m'n
meisje gehad", schreeuwt hij van het
ene stuk geschut naar het andere. „Het
is te hopen dat je die nog een keer
kunt beantwoorden", schreeuwt iemand
terug. „Niet zo somber, maat merkt
weer een ander op. Stukscommandant
Van Ooyen glimlacht. Hij knipoogt een
keer tegen Piet de Winter, de vrolijke
soldaat uit Limburg.
„Opzethoogte zes schreeuwt de
sectiecommandant tussen de twee stuk
ken geschut boven op de afgraving.
„Opzethoogte zes geeft nu ook
stukscommandant Van Ooyen door aan
de richter. „Tempering zes en een half!"
Ja, het gevecht is in volle gang. Maar
de vijand is niet zichtbaar. Steeds ko
men er instructies van hogerhand wel
ke nauwkeurig moeten worden opge
volgd. Honderden granaten suizen over
de jongens heen. Soms exploderen ze
niet ver bij hen vandaan. Dan weer
eens vóór, dan weer eens achter hen.
Meer dan een etmaal lang. Daarna ge
beurt het. Het vreselijke!
Op hetzelfde moment dat de Hollan
ders vuurden, klonk er een ontzetten
de klap, dichtbij het stuk van wacht
meester Van Ooyen. Eén der jongens
slaat tegen de grond. Er klinkt een
kreet Wie is het
Ook wachtmeester Van Ooyen rent
naar de getroffene. Ergens ligt een to
taal afgerukte linkerarm. Van Ooyen
buigt zich over de zwaargewonde. Het
is Piet De jongen is katholiek,
maar hij vraagt toch naar de dominee,
want daar kon hij zo goed mee.
De veldprediker komt en buigt zich
over de jongen Hij ziet wel dat
het mis is! Piet vraagt of hij de groe
ten wil doen aan zijn verloofde en
ouders Hij wil begraven worden
als ONBEKENDE soldaat, zegt hij ver
der. Plotseling valt zijn hoofd opzij!
Piet, de vrolijke soldaat uit Limburg
is niet meer Een katholieke jon
gen, die ook door protestanten bemind
werd Piet wordt weggedragen. Aan
zijn laatste wens zal worden voldaan
Maar het schieten van de Wageningse
Berg gaat door. Onophoudelijk suizen
de projectielen over de hoofden van
de soldaten. Dan hier, dan daar in
slaand. De luitenant geeft steeds be
velen, die hij weer telefonisch opvangt
van het hogere commando. Een toren
in Wageningen wordt gesignaleerd als
uitkijkpost voor de Duitsers. Na enke
le vergeefse schoten wordt de toren
tenslotte weggevaagd, wat grote blijd
schap geeft. Maar het schieten BLIJFT
doorgaan. Zal er nog hulp komen
Onder het commando van Kapitein-
vlieger-waarnemer, J. van der Werff,
staan enkele escadrilles bommenwerpers
te Bergen gereed, om elke opdracht uit
te voeren, welke verstrekt wordt.
De vliegers zijn doodgewone, maar moe
dige jongens!
Ze hebben gewone namen: Jaap, Geert,
Dick, Steven enz.
Hun toestellen zijn genummerd: Het zijn
de 706, 707, 708, 709 en 714. Eén der vlie
gers, de officier S. J. Postma vertelt in
zijn boek Hu-Bo-Be, een uitgave van
Born's Uitgeversbedrijf N.V. te Assen,
na het ontvangen van een nieuwe op
dracht het volgende:
De nieuwe opdracht zal worden uitge
voerd onder bescherming van enkele
jachtvliegtuigen, waaruit valt op te ma
ken, dat deze nieuwe opdracht niet zonder
gevaar is. De jagers van het type D-21
zijn van een afdeling, die als basis Buik
sloot heeft, een veldje benoorden Tuin-
dorp-Oostzaan bij Amsterdam.
Na de bespreking, proberen we de uren
voor de start slapende door te brengen,
wat ons slechts ten dele gelukt, ondanks
do voorafgaande vermoeiende dagen.
Het Ts veeleer een opluchting, wanneer
de tijd van vertrek is aangebroken
Het veld ligt vaag grijs in de ochtend
schemering, als we starten.
Direct na het loskomen houden we het
toestel gedrukt; we vliegen tussen de
boerderijen door.
Zo passeren we de hoge fabrieksge
bouwen van de Zaanstreek; reeds doemen
de, nu voor ons hoog lijkende kranen in
de Amsterdamse havens op
OostzaanBuiksloot.
De D-21 en de jagers, die ons zullen
begeleiden, staan reeds te draaien en
wanneer we de rand van het terreintje
zijn genaderd, starten de kisten
Even later zitten ze schuin achter ons;
alles verloopt uitstekend volgens program
ma.
Ten westen van Weesp vliegend, zien we
boven ons vijandelijke toestellen. Dankzij
ons systeem worden we niet opgemerkt,
rustig maar snel gaat het naar het doel
Een man op een seinwachtershuisje
zwaait geestdriftig naar de Nederlandse
kisten, die toch nog schijnen te bestaan.
Met een boog vliegen we om Utrecht
heen, volgen nagenoeg de Kromme Rijn en
daarna de Rijn bezuiden Amerongen.
Ten noorden van ons ligt de Utrechtse
heuvelrug, die mij van uit de lucht nog
nooit zo hoog heeft toegeschenen
Boven ons strekt zich een effen grijs
wolkendek uit, waar boven, naar later
pas bleek, zich vele vijandelijke jagers op
hielden.
Plotseling, voor de toeschouwers op de
grond, komen we van achter de Grebbe-
berg te voorschijn en beginnen te stijgen
naar ongeveer driehonderd meter, welke
hoogte beslist noodzakelijk is, willen onze
bommen ontploffen.
Nog enige ogenblikken, dan zijn we bo
ven het doel van onze vlucht, de bossen
in de buurt van Wageningen, waar zich de
vijandelijke batterijen ophouden, die
voortdurend de stellingen op de Grebbe-
berg bestoken. Snel overzie is het esca
drille, het verband blijft goed gehand
haafd, de waarnemers zijn druk in de
weer.
Even zoekt mijn oog de horizon, het
landschap, het wolkendek af; geen jager
te zien
Onverwachts bewegen zich vanaf de
grond talrijke vurige strepen naar ons
toe, we worden beschoten met luchtdoel
geschut en mitrailleurs.
Rustig gaan we door, nu terugkeren, ter
wijl we vlak boven het doel zitten, is toch
al te gek.
Op hun beurt zenden onze jagers tal
rijke vurige strepen naar de bossen onder
ons, bijna gelijktijdig met de bommen, die
de waarnemers nu laten vallen.
Telkens wanneer er een ontploft, krijgt
mijn toestel een behoorlijke tik, zweven
we even boven onze stoeltjes
Grote vlammen schieten op vele plaatsen
uit het bos omhoog, gevolgd door wol
ken aarde.
Het is raak geweest, we worden niet
meer beschoten, en wanneer we laag over
de heuvels richting Zeist wegvliegen,
stijgen achter ons grote rookwolken uit
het brandende bos omhoog.
Met de grootst mogelijke snelheid vlie-
wen we terug, immers de vijandelijke
jagers kunnen gewaarschuwd worden en
ons dan gemakkelijk inhalen; we moeten,
met de weinige toestellen, die we nog
hebben, elk gevecht zoveel mogelijk ver
mijden.
Over de Loosdrechtse plassen, Diemen,
Buiksloot, waar de jagers landen, en het
Alkmaardermeer, gaan we terug naar
Bergen, waar we met vreugde worden
ontvangen
Het is stil geworden op de Grebbeberg.
Voorlopig zijn de Duitsers uitgeschakeld,
dankzij de Nederlandse Luchtmacht.
Wachtmeester Leen van Ooyen staart
vanaf de Koerheuvel naar de Grebbe
Er zijn geen doden meer gevallen in
zijn omgeving. Het bleef bij Piet de Win
ter, die over enige tijd begraven zal wor
den op het grote Grebbekerkhof te Rhe
nen
De wachtmeester weet dat nu nog niet,
de oorlog is immers nog in volle gang
„Jammer van Piet", mompelt de onder
officier en voegt zich dan weer bij zijn
jongens
•H-
Bijna vijfentwintig jaren rust Piet de
Winter reeds op het oorlogskerkhof te
Rhenen.
Laten we hem gedenken als we we
Grebbeberg passeren..
Uw verkoudheid van neus,
keel of borat
met
De 707, 708, 714706
eti de 709 op weg
naar de Grebbeberg,
mei 1940.
Uitreiking vakdiploma's
Smecoma
VELE GESLAAGDEN
De moderne ontwikkelingen in de me
taalnijverheid vragen steeds meer ge
specialiseerde vakmensen. De Stichting
Smecoma te Baarn, een door het bedrijfs
leven in het leven geroepen opleidings
instituut, verzorgt reeds 15 jaar de op
leidingen tot vakman, in het midden- en
kleinbedrüf in de metaalnijverheid.
Deze bedrijfsopleidingen volgens het
leerlingenstelsel worden op praktische en
didactische gronden in 2 delen gesplitst
n.l.:
1. Een 2-jarige primaire opleiding tot
adspirant na een vooropleiding op de
lagere technische school;
2. Een 2-jarige voortgezette opleiding
tot gezel, respectievelijk 2e mon
teur.
Is men geslaagd dan ontvangt men het
adspirant of het gezel, resp. 2e monteurs-
diploma. Ook in 1964 zijn weer vele kan
didaten geëxamineerd, die onder auspi
ciën van Smecoma hun opleiding hebben
ontvangen. Veel jongeren, ook uit onze
omgeving, hebben zich veel moeite ge
troost om deze toch betrekkelijk zware
studie met goed gevolg te doorlopen. De
Stichting Vakopleiding Smecoma heeft
besloten de behaalde diplóma's aan ad-
spirant- en gezelkandidaten op officiële
wijze uit te reiken op verschillende plaat
sen in ons land. Voor ons gewest is dat
op zaterdag 24 oktober n.m. 2 uur in hotel
Noord Brabant te Utrecht. Hier zal de
diploma-uitreiking plaatshebben. Naast de
officiële uitreiking van de diploma's zal
ook een en ander over de opleidings
mogelijkheden in 't verleden, heden en
toekomst worden getoond.
De volgende kandidaten uit onze om
geving zullen het diploma ontvangen:
Adspirantdiploma
P. van Maanen, Panhuis 30, Veenendaal;
J. G. van Erven, Parallelweg 123; G. Roks,
Patrimoniumlaan 103; E. ten Maaten,
Maatsteeg 8, Rhenen; J. P. v. d. Brink,
Buurtlaan-oost 52, Veenendaal; J. Bouw
man, Kanaalweg 35, Veenendaal; J. H.
Diteweg, Meindert Hobbemastraat 14,
Veenendaal.
P. H. Zwijnen, Dijkstraat 56, Veenendaal;
G. Hendriksen, Scheivoor 2, Ederveen.
B. G. Achterberg, Prinsesselaan 6, Vee
nendaal.
Gezel-diploma:
H. v. Engelenburg, Beatrixstraat 27,
Veenendaal; T. de Gooyer, Achterkerk
straat 33, Veenendaal; E. W. v. Voort-
huyzen, Kanaalweg 33, Veenendaal.
Praatje over rozen en
heide
Hetgeen ik over de heide zal ver
tellen is mede bedoeld als antwoord
op de vraag van de heer K. F. bij wie
de Erica's (heide) steeds wegkwijnen.
Wanneer men de aanplant verzorgt
zoals we hier gaan vertellen, dan
is succes gegarandeerd. Het is zo: men
kan bijna het gehele jaar door genieten
van prachtig bloeiende heidesoorten.
Tussen twee haakjes is het onbegrij
pelijk, dat deze zo weinig hier in de
omgeving wordt aangeplant. Zelfs in
rotstuinen, op de voorgrond bij een
groep Coniferen, waar zij zo prachtig
bij uitkomen, zoekt men deze vergeefs.
Denk er vooral om dat de soorten
Calluna's, Erica tetralix en ook de
door u aangeplante Erica vagans van
veenachtige bosgrond houden. Uw
tuin ligt op zandgrond? In uw omge
ving zult u best aan veenachtige grond
kunnen komen om deze op de plaats
waar u genoemde soorten wilt plan
ten, door de grond te mengen. En
dat is nu het hele eieren eten. In de
door u beschreven soort grond gedijen
deze niet. Het steeds wegkwijnen van
uw planten zult u nu begrijpen.
Dus: veenachtige grond inbrengen en
ongetwijfeld zult u dan wel voldoe
ning hebben. Uw inlichtingenbron heeft
u verkeerd ingelicht. Dit nog: vergeet
niet voor het planten de kluitjes der
planten goed vochtig te maken en ge
bruik vooral geen verse mest. Dat zou
zeker totaal funest zijn! Zie hier enkele
soorten van het grote sortiment dat in
heidesoorten bestaat. Ook anderen kun
nen er hun voordeel mee doen. Erica
atrorubra bloeit rose van februari tot
i april, Erica Carnia, helder rose van
januari tot april, Calluna vulgaris
alba Hammondi (bijzonder mooi) bloei
tijd augustus, Calluna Alportië (rood)
i bloeitijd augustus-september, Erica
vagans alba bloeit evenals de Ham-
mondi, voornoemd, wit. De Erica Mrs.
Maxwell bloeit donkerrood en St. Ke-
verne, zalmrood. Deze bloeien allen
vanaf juli tot september. Er zijn te
veel om op te nemen. U ziet, keuze
genoeg. Te kust en te keur! Succes zij
U toegewenst.
De grasranden of buxusranden die
men in villatuinen nogal aantreft, vra
gen veel werk bij het onderhoud. Re
den, waarom ik u zou willen aanbeve
len hiervoor in de plaats Polyantha-
rozen te nemen. Deze zijn goede ver
vangers en bloeien de gehele zomer
tot diep in het najaar. Ook voor be
planting in groepen en boordbedden
zijn ze bijzonder geschikt. De beste
planttijd ligt tussen oktober en de
cember. Vooral op hoge droge zand
grond is najaarsplanting ideaal. Op
laag gelegen gronden plant men vanaf
midden februari tot april, deze zullen
dan wel later bloeien als die in het
najaar geplant.
Daarbij komt nog, dat voorjaarsplan
ting op droge zandgrond nogal eens
moeilijkheden geeft, bijvoorbeeld bij
een periode van droogte. Bemest rozen
met goede oude verteerde mest en daar
zij zeer kalkminnend zijn, raad ik u
aan flink wat kalk te geven, een
half pond per vierkante meter mag
zeker wel door de grond gewerkt
worden.
Proefondervindelijk is bewezen, dat
grond waarin veel kalkpuin voorkomt
voor rozen uitermate geschikt is. Een
mooi donkergroen gewas en zeer rijke
bloei werd verkregen.
Van waar die verscheiden
heid aan tinten? Hoe komt
het dat de bladeren vallen?
Het mooie schouwspel, het kleuren
feest van ongekende pracht is weer
daar en velen vragen zich af hoe of dat
nu zo maar opeens in de herfst moge
lijk is. Ik zal proberen op begrijpelijke
wijze hiervan in het kort uitleg te ge
ven.
U weet zeker wel, dat de bladeren
mede het groeiproces gaande houden?
In de kernen van de cellen der blade
ren komt bladgroen voor en door de
wijziging van de temperatuur heeft een
verandering plaats van het bladgroen.
Dit ondergaat dus nu een sterke af
koeling en hierdoor worden de kleur
stofkorrels, die in het bladgroen aan
wezig zijn, uit elkaar gesplitst in rode,
gele, blauwgroene en meerdere ge
kleurde deeltjes.
De blauwgroene kleurstofkorrels
worden door de stam van de boom
opgenomen, want het zijn juist deze
kleurstofkorrels waarvan de stam in
de winter leeft (in de wintermaanden
staat immers de sapstroom stil en wor
den geen voedingsstoffen aangevoerd
of opgenomen).
De andere kleurstofkorrels blijven in
het blad en spelen het fraaie kleuren
spel, dat ons vol bewondering maakt
en dat met het blad tenonder gaat.
Bij velen wordt nog als vaststaand
beschouwd, dat de herfststormen oor
zaak zijn dat de bladeren van de boom
worden gerukt.
Ik wil graag toegeven dat de storm
wel een hand in 't spel heeft, doch
dat is dan toch maar een „kinder
handje", want zou de wind moeten
zorgen voor de bladval, dan zouden
er eer veel bladeren aan de boom
blijven zitten. Het volgende voorbeeld
zou ik willen stellen: Wanneer men in
de zomer een tak van de boom afneemt
dan verdorren de bladeren wel, maar i1
er afvallen? Niks hoor, zij blijven vast
zitten. Zeker heeft u dat wel meerdere
malen mogen constateren.
In het najaar vormt zich aan de voet
van de bladsteel een laagje weefsel
en op dat punt wordt het blad van de
boom gestoten. Dit afstoten zou dus ook
gebeuren zonder stormwinden, al is
deze vanzelfsprekend een hulp hierbij.
Het is dus zo, dat de boom in de
herfst de bladeren afstoot uit „nood
zaak"
Is het u duidelijk, lezers en lezeres
sen? Het blad zorgt voor de verdam
ping van het vocht, dat door de wortels
uit de grond wordt aangevoerd. Dit
wordt de zoutstroom genoemd. In het
koude jaargetijde stagneert de aan
voer vah vocht uit de grond, terwijl
buiten de temperatuur dan toch nog
wel zodanig kan zijn, dat het blad
nog kan zorgen voor verdamping. Het
gevolg zou dan zijn, dat de boom zou
worden uitgemergeld en om nu in het
toude jaargetijde het onnodige verdam
pen van zijn vocht te voorkomen, stoot
de boom bijtijds zijn bladeren af. Wan
neer men het kleurenspel der bomen
en heesters bewondert, dan weet men
nu ook het „hoe en waarom". Hoe
schoon is de natuur! Is het alles niet
een groot wonder? En dan te weten,
dat zovelen er „ziende-blind" aan
voorbijgaan. Waarom niet zoeken en
waarnemen? Ga bij de natuur in de
leer! De natuur kennen is de natuur
beminnen.
E. J. Grijsen
Weer drie jubilarissen bij
„De Driekleur"
Vrijdag was het voor de heren J. Dgk-
horst, H. Schipper en A. van Santen een
blijde dag, daar op deze dag het feit werd
herdacht dat zij resp. 50, 45 en 45 jaar in
dienst waren van N.V. Stoomweverij „De
Driekleur" te Scherpcnzeel.
's Avonds kwam het personeel van de
bedrijven te Scherpenzeel en Zeist bijeen
in „de Hertog van Gelre".
De directeur van „De Driekleur" de
heer B. Valkenburg Tzn. sprak zijn grote
vreugde over uit, dat de heren al die jaren
de fabriek trouw zijn gebleven en hun
beste krachten aan 't bedrijf hebben ge
geven. Hij hoopte, dat zij nog vele jaren
de gezondheid en kracht mogen ontvangen
om hun werk te blijven verrichten. Hierna
overhandigde de heer Valkenburg de ge
bruikelijke enveloppe met inhoud. De da
mes werden ook niet vergeten en ontvin
gen een doos chocolade. Als extra ver
rassing werd nog door de directie aan de
jubilarissen een Delfts blauw wandbord
van „De Driekleur" aangeboden.
Ook de vorige jubilarissen worden nog
met zo'n bord verrast.
Namens de personeelsvereniging over
handigde de heer B. W. Hooijer de jubi
larissen ook nog een enveloppe met in
houd. Hierna bleef men nog geruime tijd
gezellig bijeen.
Vooraf was er nog een vergadering van
de Stichting Pensioenfonds voor het JPer-
soneel van N.V. Stoomweverij „De Drie
kleur". De heer Takkenberg van Actuari-
eelbureau Ten Pas gaf een toelichting op
de gewijzigde statuten en reglementen.
Hierna werd het bestuur definitief sa
mengesteld.
OPGAVE 20
PRACHTIGE HERFSTEXPOSITIE
VAN SCHOLIEREN
In de met herfstbladeren en herfstteke-
ningen versierde lokalen van de open
bare lagere school aan de Dorpsstraat
werd dezer dagen door de leerlingen van
die school een expositie gehouden van
herfsttakjes en stukjes. Hierin waren
verwerkt paddestoelen, eikels, noten, bes
sen, herfstbladeren, enz.
Het aantal inzendingen bedroeg plm. 80
stukjes.
Er werden in vier groepen naar leeftijd
prijzen toegekend en de uitslag was als
volgt:
Groep a. Ie prijs: Sinus van Veldhuizen;
2. Willy v. d. Kraats; 3. Rudy Veldhuizen;
E. V. Ronnie van Burken, Ruurd Valken
burg, Johan Groeneveld en Tonny Top
Groep b: 1. Mathilde van Kolfschoten;
2. Janette van Hussel; 3. Janette Dors
man. E.V. Alex Hoefakker, Kees Renes,
C. Wesseling en Henk Middendorp.
Groep c. 1. Bert de Rooy; 2. Dineke van
Bruggen; 3. Elly Veldhuizen. E.V. Riekje
Pol, Karei Veldhuizen, Lia van Eist en
Henk van Burken.
Groep d: 1. Tonnie Veldhuizen, 2. Gerda
van Ekris; 3. Alie Lansing. E.V. Ada de
Rooy, Betsy Plaisier en Gert Jan Hooi- 1
werf.
1
2
3
4
5
7
8
9
10
11
12
14
16
18
a
1
20
21
22
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
m
34
35
37
39
1
40
41
42
4-4
45
46
47
48
49
SO
HORIZONTAAL 1 morsdoekje, 4 inhalig, 6 vlaktemaat, 7 meisjesnaam, 9 zus
ter, 11 bijwoord, 13 zijde van het voorhoofd, 15 opschik, 17 boom, 19 meisjes
naam, 21 meisjesnaam, 23 zware zoete wijn, 25 godin v. d. vrede, 28 voorzetsel,
29 zekere vleessoort, 30 gem. in Gelderland, 31 eenmaal, 33 bloeiwijze, 34 plaats
in Frankrijk aan de Maas, 36 gravure, 38 sociëteit (afk), 39 bitter vocht, 40 pape
gaai als aanspreking, 43 heks, 44 waterkering, 45 voorvoegsel, 47 mens, 49 plaats
in Gelderland, 50 ontkenning (spreekt.).
tj
VERTIKAAL; 1 gelijk, 2 afgelegen, 3 strijdperk, 4 schel, 5 eerste boek van Mö'zes
(afk.), 8 boom, 10 familielid, 11 bescheiden, 12 kreet, 14 vogel, 15 honigbij, 16
schoeisel, 18 rangtelwoord, 20 gem. in België, 21 myth, figuur, 22 eer, 23 groente,
24 voertuig, 26 plechtige gelofte, 27 telwoord, 32 niet dicht opeen staande, 35
eikenschors, 37 groente, 38 vreemde munt, 41 plaats in Overijsel, 42 ommegang,
44 laagvlakte, 46 metaalsoort, 48 dorpje onder de Overijselse gem. Gramsbergen.
OPLOSSING PUZZEL NR. 82
HORIZONTAAL: 1 bastion, 6 men, 9
oren, 10 Rome, 11 sabel, 13 barok, 14
bes, 15 genet, 16 ver, 17 den, 18 lis, 20
al, 21 man, 23 et, 24 regelet, 26 Lm, 28
gom, 29 Be, 30 San, 32 weg, 33 pel, 34
reden, 36 wee, 37 eigen, 38 netto, 40
snel, 41 mede, 42 pen, 43 wederik.
VERTIKAAL: 1 bas, 2 sober, 3 tres,
4 iel, 5 on, 6 morel, 7 emotie, 8 nek,
10 Ran, 12 Abel, 13 ben, 15 genegen, 16
Vaals, 17 dag, 19 stiel, 21 met, 22 dem,
HOOFDSTRAAT 84 VEENENDAAL
PASFOTO'S M10 SECONDEN KLAAS
25 log, 27 marine, 29 beet, 31 negen, 32
wen, 33 peter, 35 del, 36 wede, 37 esp,
38 ned, 39 ook, 41 me.
