Groei
Verrassend vlug
f290-
BIJ ONS VINDT U
DE VERLICHTING
NAAR UW SMAAK!
KOMTU
EENS BIJ ONS
KIJKEN!
smal
f.159.-
Een haard van „De Haardenspecialist"
Kogels voor een moordenaar
Botsende jeugd
P1IOEMX
EEN MEISJE
G. J. HIENSCH
Geldleningen
Firn*
OPSLAGRUIMTE
TE HUUR
SPIONNE in plastic
Dit kostuum
maakt Uw
entree
opvallend
Ctelwk
1e vakbeurs voor aanleg, Inrichting en onderhoud van:
tuinen, parken, sportvelden, recreatiecentra, speeltuinen, enz.
JULIANAHAL - CROESELAAN - UTRECHT
Ook particulieren zijn welkom op deze interessante expositie - bij voorkeur op
zaterdag 31 oktober. U ziet er:
de nieuwste ontwikkelingen inxJeze branche
ëen aantrekkelijke tentoonstelling van bloemen en planten
de bloemschikwedstrijd - finale op zaterdag 31 oktober.
dagelijks van
9.30-17.00 uur
150 deelnemers
toegangsprijs
f 1.50
Dtt kostuum is NU mode
dte ook mórgen actueel is.
Zonder meer bijzonder. U
ziet er gesoigneerd, repre
sentatief uit, als U dit
draagt. U ziet er direct de
klasse beter aan. Dit is
mannenmode in opmars.
Met genoegen delen wij u mede, dat wij in
samenwerking met Automobielbedrijf Firma
Hogendoorn te Veenendaal, de vertegenwoor
diging van ons merkmede hebben toevertrouwd
aan:
Firma Velthuizen,
Holenvoetplein 299, Scherpenzeel
telefoon (03497J-547
piftv
V^vV
Hoofdstraat 90 - Tel2163
Veenendaal
Baat U niet in de kou zitten!
ons juiste adres is:
Fred. v. d. Paltshof 12 RHENEN Tel. 2319
TE KOOP
240 m2
bedrijfsruimte
BIO RHENEN
Verkrijgbaar bij:
Fa. KOOMEN, Kerkewijk 17a, Veenendaal, tel. 2924
De Kon. Scheepjes wolf abrieken
mÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊmmm
Zandstraat 109, Veenendaal, tel. 2678
van
500,- 5000,-
„ALCREMADA"
extra laag en
H. G. VAN
DOORN N.V.
600 1000 250 m2
Zeer binnenkort te aanvaarden.
Plm. 3 min. van Veenendaal.
tuin en park 1964
27 tot en met 31 oktober
r...\
RENAULT NEDERLAND NV.. WIBAUTSTRAAT 224, AMSTERDAM
mm
■V 'A
Origineel Zwitsers
fabrieksmerk
MARKT
TELEFOON 2272
in centrum van
Veenendaal
Br. onder nr. 3563 a. h.
bur. van dit blad.
TELEFOON 2901
AUDIE MURPHY in de sensationele wild-westfilm in
kleuren
7.30 uur (Bullet for a bad man)
Zondag- met Da,rren McGavin - Ruta Lee.
1 november gen sterk verhaal uit de tijd toen het westen nog
S uur werkelijk wild was. Toegang 14 jaar.
Zondag
1 november
7.30 uur
JAMES DEAN in de onvergetelijke film in Cinema
scope en kleuren met Natalie Wood (uit de West Side
Story)
Een schokkende film, die een wrang beeld durft te
geven van een brandend probleem. Toegang 18 jaar.
Wordt verwacht „WONDERFUL LIFE"
Met een ANKER/PHOENIX naaimachine is het aardigste kinderjurkje in een wip
klaar. Wel begrijpelijk als U weet wat een ANKER/PHOENIX allemaal kan: rechte
steek of zig-zag, naden afwerken, blindzomen, siersteken maken, cordonneren,
knoopsgaten maken, knopen aanzetten, stoppen en borduren. Extra handig is
bovendien de NON-BLOC grijper - een specialiteit van ANKER/PHOENIX - deze
voorkomt het vastlopen der draden.
Er is reedseen ANKER/PHOENIX naaimachine v.a.
vragen -8-
voor haar -li-
Chemisch -li-
Laboratorium -8-
Sollicitaties te
Zandstraat 2.
Mulo-B of M.M.S. vereist en
enige ervaring strekt tot
aanbeveling.
richten aan afd. Personeelszaken,
SPECIAAL
in
BRILLEN
Hoofdstr. 81
Veenendaal
U kunt uw huis een nieuw gezicht
geven door lichtspreiding. Daarvoor
tonen wij u graag onze grote keuze
in de nieuwste PHILIPS verlichting.
Dan kunnen wij u adviseren, welke
verlichting voor uw woning het
m*eet geschikt is.
Metalen nachtblauwe
schaal. Voor „Argenta"
lamp 150 W. Type NT 83
E/00. Prijs f 49.50.
Schaal van kunststof met
houtnerfrand. Voor 3 x
„Argenta" 60 W. Type NTR 139
E/00. Prijs 1" 34.-.
Koperkleurige schaal met
rooster van kunststof. Voor
„Argenta" Super Lux 150 W.
Type NT 142 E/00. Prijs f/43.50.
Kelk van trans
parant glas met
geëtste banen.
Houder van
wengéhout.
Type NX 114
E/00.
Prijs f 34.50.
Reflector van
geschuurd
aluminium.
Voor„Argenta"
Super Lux
100 W. Type NX
196 E/00.
Prijs f 29.50.
voor kredietwaardige per
sonen zonder borg, lage af
lossing en geheimh., geen
informatie bij werkgever.
Vlugge afwerking
Vraag gratis folder aan of
bel om nadere inlichtingen
Geleen, Tel. 04494-5177
•ui vv\a*sB
Kom kijken bij
AFD. TREKKERS EN
LANDBOUW
WERKTUIGEN
Telefoon 03443-430
INGEN
Brieven onder nr. 3564 a. h. bur. van dit blad.
„Yandaag aan deze kant van de grens,
dame?" vroeg hij achteloos.
„Ja", antwoordde ze verrast, „en u ook.
Zag ik u gisteren niet in het bos met de
honden?"
„Zeker, dame. Dat was ik. Ik houd van
jagen en aan de andere kant zit veel
wild. Ik herken u, omdat u gisteren zo
vrolijk groette."
„Dat was geen wonder. Het was ook
een raar gezicht, die man over de om
heining te zien klimmen."
„Welke man bedoelt u"?
„Wel, toen ik naar de grenspost reed
aag ik een man via een boomtak over de
omheining klauteren en toen ik terug
kwam stond u met de honden bij het gaas.
U kwam dus juist te laat. Wat het een
inbreker?"
„Daar gaat het veel op lijken. Het hek
was nl. dicht, dus die man voerde wat in
zijn schild. Misschien was het een stroper
of inbreker. Kunt u zijn signalement op
geven?"
oorspronkelijke roman
DOOR W. GELDOF
„Zo'n beetje wel." Vlot gaf Louise hier
na het signalement van Tom Becker op.
Het kon geen kwaad, als deze op zijn
beurt eens door de smokkelaars werd ge
volgd.
„Nu dame, wij zullen het aan de politie
doorgeven. Misschien is het een oude be
kende van de justitie. En in elk geval
veel hartelijk dank."
Met een zucht van opluchting reed
Louise weg. Ze wist nu wat ze weten
wilde en had zichzelf van alle verdenking
gezuiverd.
Die middag was heel merkwaardig. Ze
was al een tikkeltje nerveus, omdat Jean
Dubois in de zaal zat en ze geen teken
van herkenning mocht geven. Als secre
taresse van Bonnard kreeg ze een tafeltje
me een stoeltje achterin de zaal toege
wezen en ze verwachtte Mar Dupré ook
weer te zien. Maar die verscheen niet.
evenmin als vele anderen, want het was
nog enigszins vakantietijd. Maar wèl ver
scheen Tom Becker. Hij sleepte zeer non
chalant een stoel aan en zette zich zonder
veel plichtplegingen naast haar neer.
„Dag Louise. Kind, wat zie je er afge
tobd uit. Nog steeds aan 't werk en geen
vakantie?" Ze had geen zin om te ant
woorden. Maar Tom ging verder: Eigen
aardige vergadering, niet? Mensen die el
kaar goed kennen doen net alsof ze el
kaar niet zienTussen twee haakjes,
wat je gisterenmiddag uitvoerde leek me
wel heel merkwaardig."
Louise achtte het beter, dat hij over
wat anders begon en dus verzon ze een
taktische afleidingsmanoeuvre. Dat ze
juist een grote fout maakte door nu plot
seling wèl te willen praten, begreep ze te
laat!
„Vind je dat? Mag een meisje niet eens
boompje klimmen als ze daar zin in heeft?
Wat bekrompen toch. En dat van zo'n
sportieve kerel, als jij bent."
„Ja, bekrompen is het wel. Maar juist
omdat ik zo'n sportieve vent ben heb ik
het ook wel eens geprobeerd. Verbeeld je.
Toen ik ging kijken zat het hek met twee
zware sloten dicht, aan de binnenkant.
Dat lijkt erop, dat ze je een poosje wilden
vasthouden. Kun je mij dat misschien ook
verklaren?"
„Nee, want toen ik naar binnen ging
was het hek open." Dat was waar ook.
„Hé, dat is vreemd. Wilden ze je dan
soms opsluiten? En het is daar toch parti
culier terrein met verboden wandeling?"
„Niet voor mij. 't Zijn goed kennissen
van me."
„Hè. Wat voor kennissen. Kun je dat
óók zeggen? Weet je, ik ben van nature
razend nieuwsgierig."
„En razend brutaal," ketste ze terug.
„Zoek dat zelf maar uit. Ga er gerust
heen; 't zijn heel vriendelijke mensen en
ze zullen je best willen ontvangen."
Maar de voorzitter hamerde en de ver
gadering begon. Louise maakte haar aan
tekeningen, maar vlot ging het niet. Het
was alsof Tom Becker voortdurend spot
tend glimlachte. Pas toen de vergadering
ten einde was, konden Louise en Tom
verder kibbelen.
„Voordat je weggaat, Louise, nog even
wat. Je hebt eens gezegd, dat je in een
onaangename situatie zat. Later was dat
over, zei je. Zou het kunnen dat het toch
niet helemaal over is?"
Zonder antwoord te geven wandelde
Louise weg, maar hij volgde haar. „Luis
ter Louise. Als je mij dit niet vertelt, licht
ik Bonnard in. Daar staat je pleegbroer
Jean. Moet ik je eens aan hem voorstellen
waar al die kennissen van Bonnard bij
zijn of is het zó voldoende?"
„Ja, zo is het voldoende, mispunt."
„Mooi. Wees dan zo goed even met me
mee te gaan naar een plekje waar wij
rustig kunnen praten."
Louise volgdeverslagen.
Hoofdstuk VIII
HET DÉMASQUÉ
TOMS volkswagentje scheen het uitste
kend te doen. Het snorde over de weg
alsof de motor achterin bezeten was.
„Staat je wagen goed geparkeerd,
Louise?"
„Uitstekend: in de garage waar ik hem
heb gehuurd."
„Zoveel te beter. Je logeert hier zeker
ergens in de buurt?"
„Dat gaat je geen klap aan."
„Ook al goed. Mij dunk, we moesten hier
maar eens stoppen."
Ze stonden voor het terrasje van een
klein café, waar het niet erg druk was.
Toen er wat besteld was begon Tom: „Nu
ik wacht op je verklaring, Louise."
„Moet dat zo? Het lijkt wel een ver
hoor."
„Ook al goed." Hij bergt zijn bloknoot
weer weg. „Ik kan het ook wel uit mijn
geheugen opschrijven, want dat hier een
bonk kopij in zit, staat natuurlijk wel
vast. Vertel op, wat voer jij uit bij Bon
nard?"
Louise wist, dat ze daar nog nooit iets
verkeerds had begaan en antwoordde rus
tig: „Werken voor de kost."
„Zonder dat hij weet, wie je bent?
Vreemd."
,,'t Is me bepaald onduidelijk waarheen
jij wilt."
„Laten we geen komedie spelen, Louise.
Jij hoort bij de Dubois', bent in hun huis
opgevoed, een nichtje van Jean en André.
Zij hebben een plasticfabriek die hevig
tegen Bonnard concurreert. En dan ga jij
opeens bij die concurrent werken, zonder
dat Bonnard mag weten wie jij bent. Ver
klaar me dat maar eens."
„Wel, ik werk dolgraag bij Bonnard.
En ik verdien bij hem wat meer dan bij
Lefêbre."
„Vandaar dat Lefêbre jouw werk ver
afschuwt en er bijna kapot van is. Ja, ja!
Zeg me maar ronduit, dat je bij Bonnard
spionneert ten gunste van je familie, die
hij het zo moeilijk maakt, dan ben je er
meteen."
Het spijt me, heer Becker, maar ik ge
loof niet bij Bonnard ooit maar één onge
oorloofde handeling te hebben verricht
en dus laten je insinuaties me Siberisch.
Ik meen zelfs iets bijgedragen te hebben
tot de ontwikkeling van «het goudplastic.
Dat lijkt me heel wat anders."
Toms geest combineerde snel en gron
dig. „De verklaring daarvtfti zou kunnen
zijn, dat je nooit de kans had iets echt
waardevols te ontdekken. En wat het
goudplastic betreft, als ik goed ben inge
licht was dat een toevalligheid, die je
niet hebt kunnen verdonkeremanen?"
„In elk geval," zei Louise kalm, „in
elk geval kan mij niets ongeoorloofds wor
den verweten en dus ben ik tamelijk ge
rust."
„Best mogelijk," hield Tom Becker taai
vol. „Maar je scheen er toch wat op tegen
te hebben dat ik Bonnard vertel wie je
bent! Goed, dat zal dan alleen zijn omdat
je zo graag bij. hem wilt blijven. Maar ik
heb toch wel het gevoel, dat er kranten
zullen zijn, die voor dit geval belangstel
ling hebben! Ik heb namelijk een heleboel
aardige briefjes. Allereerst een fotokopie
van dat briefje dat jij mij gaf. Verder
ben ik op een mistige avond eens op de
vuilnisbelt achter jullie huis gaan zitten
om de papierrommel daar eens grondig
na te pluizen
„Daar hoor je ook huis, walgelijke aap!"
Louise kookte, maar besefte niet dat haar
woede Tom stijfde in zijn opvattingen.
„Ik heb aardige stukjes gevonden. Stuk
jes die volgens mij bij Bonnard thuis
horen. Wil je ze soms eens zien?"
(wordt vervolgd)
