ell
Menens Raad behandelde uiiftien punten
tellende agenda in Krap één uur
Setter Set
ROSELLA
FLITSEN
UIT
mm
BEHANG
Deportatie
L
VREEMD GELD IS BIJ ONS BEKEND!
ARAM
ARAM
nagverwarming'?
VEENENDAAL
EN OMSTREKEN
Voor de rechtbank
RHENEN
De Drachme, de Yen, de Dinar, de Escudo, de Peseta...
vreemd geld? Niet voor de N.M.B. Daar kennen ze de
waarde van èlk geld. Als u dus te maken hebt of krijgt
met vreemde valuta: de N.M.B. is uw adres. Ze helpen u
deskundig en graag I
NEDERLANDSCHE
MIDDENSTANDSBANK
De bank waar u zich thuis voelt!
NYLONS
'n de
nieuwste
-
kleuren
KIEST U BIJ:
Fa. L. HEY
Het
spookslot
aan
de
Tiber
door Kik Valkenburg
13
«wtiir
HEIMWEE
TWEEDE BLAD „DE VALLEI"
VRIJDAG 2 APRIL 1965
Nr. 26
aaht&r)
De raad van de gemeente Rhenen kwam dinsdagavond ten gemeentehuize in openbare vergade
ring bijeen. De vijftien punten tellende agenda kon in krap een uur worden afgehandeld. De heer
E. P. van Dijk was afwezig wegens ziekte en de heer Klaassen kon niet aanwezig zijn, daar hij
buitenslands vertoefde.
INGEKOMEN STUKKEN
EN MEDEDELINGEN
Aan de hand van voorstellen die de
heer E. P. van Dijk tijdens de vorige ver
gadering had gedaan over de uitvoering
van de algemene bijstandswet, bleek uit
een mededeling van het college dat de
vaststelling van de richtlijnen behoort
tot de competentie van het college. Het
college heeft inmiddels op advies van
de commissie besloten deze in de richt
lijnen genoemde bedragen enigszins ie
verhogen.
De heer D. de Jong zei dat hij zich kon
verenigen met het beleid van het colle
ge en hij vroeg of sinds 1 januari van
dit jaar het aantal steunaanvragen groter
is geworden. De voorzitter zei de indruk
te hebben dat het niet verontrustend is.
Vergeleken met de omgeving liggen de
normen in Rhenen behoorlijk.
Voorzitter zei verder nog dat men be
gon met een commissie van advies, te zij
ner tijd zal men dan, indien dit nodig
mocht blijken tot een commissie van bij
stand kunnen overgaan. De heer Kosters
zei dat zijn fractievoorzitter er niet was
en dat hij dit punt graag behandeld had
gezien in een volgende vergadering. Hij
wilde nu een voorstel maken van een ver-
Kantoormachine-show
Met medewerking van enkele grote im
porteurs van kantoormachines organiseert
Kantoormachinehandel J. van de Pol
Zn. op maandag 5 en dinsdag 6 april a.s.
een grote kantoormachincshow in de bo
venzalen van hotel „De Korenbeurs" aan
de Markt.
De mechanisatie op de kantoren neemt
snel toe. Men is daartoe om verschillende
redenen genoodzaakt. Personeelsschaarste
is natuurlijk één van die oorzaken, terwijl
men toch de administratie bij moet hou
den. Neem maar eens het feit, dat de
facturen niet tijdig klaargemaakt kunnen
worden. Dit alles heeft er toe geleid, dat
steeds meer machines op de kantoren
hun intrede doen en ook deze machines
worden steeds sneller en meer en meer
gespecialiseerd.
Gedurende twee dagen demonstreren in
hotel „De Korenbeurs" een aantal des
kundigen hun machines. Men kan hier
dus de eventuele administratieve pro
blemen bespreken en er een oplossing
voor vinden. Want elk kantoor heeft weer
zijn eigen problemen met factureren,
mechanische boekhouding, adresseren en
frankeren. In een rustige omgeving kan
men maandag en dinsdag in hotel „De
Korenbeurs" kijken, of er wellicht voor
die problemen een oplossing is. Daar
naast is er een keur van elektrische tel
en rekenmachines alsmede elektrische
schrijfmachines. Zeker de moeite waard
om eens even een kijkje op deze show te
nemen.
hoging van de normen met 10*/«. Daar dit
echter volgens de bijstandswet is ont
trokken aan de raad zag de heer Kosters
hier vanaf.
De voorzitter had persoonlek het ge
voel dat het spraakonderwüs op de
scholen over het vierde kwartaal in
1964 zeer goed had gewerkt.
Wel bleek, dat degenen die in een zie
kenfonds zijn verzekerd voor de vergoe
ding van een logopediste de aanvullende
verzekering nodig heeft. Het blijkt echter,
dat ondanks de vrij lage kosten die hier
aan verbonden zijn, sommige mensen deze
aanvullende verzekering nog niet hebben.
Bij de vaststelling van de bebouwde
kom ingevolge de Boswet vroeg de heer
Deen wat de praktische betekenis hiervan
nu precies was, waarop de voorzitter me
dedeelde, dat binnen de bebouwde kom
zonder meldingsplicht aan Staatsbosbe
heer mag worden gekapt en buiten de be
bouwde kom niet.
Over de grondruil met de Steenkolen
Handelsvereniging N.V. maakte de heer
Deen de opmerking van mening te zijn,
dat het een commercieel belang was voor
de S.H.V. Hij vond het daarom onjuist
dat de gemeente de helft van de kosten
betaalt.
De voorzitter was van mening dat de
heer Deen in principe gelijk had.
Aan de heer E. W. van Doorn, onder
wijzer aan de openbare Bantuinschool
verleende de raad eervol ontslag in ver
band met een benoeming elders.
Jaarwedden wethouders
Overeenkomstig het voorstel van de
burgemeester besloot de raad de jaarwed
de van de wethouders met ingang van
1 januari 1965 op te trekken tot het nieuwe
normbedrag van f 6.000,—.
Het huis aan de Schoolweg 4 te Eist
werd aangekocht voor f 17.000,terwijl
aan de koop voorts nog enkele voor
waarden waren verbonden. De voorzitter
wilde een woord van hulde richten tot
de heer Drost en zijn zoon voor de buiten
gewoon plezierige manier waarop de on
derhandelingen met de gemeente zijn ge
voerd.
De heer Kosters vond de prijs wel wat
aan de hoge kant, doch daar in het pand
een bedrijf gevestigd was zei de voorzitter
het niet onredelijk te vinden.
Benoemingen
Ter voorziening in een vakature in de
commissie tot wering van schoolverzuim
benoemde de raad de heer H. van der
Spoel.
Daar mej. C. T. Terweij te Eist had
bedankt voor de benoeming als lid van
de commissie bedoeld in art. 75 van de
algemene bijstandswet benoemde de raad
in haar plaats tot lid der commissie de
heer E. P. van Dijk.
Ter voorziening in de vacature die zal
ontstaan door het aan de heer van Doorn
verleende ontslag benoemde de raad met
ingang van 1 mei tot onderwijzer aan de
Bantuinschool de als nummer één op de
voordracht staande neer H. van Esveld
te Leeuwarden.
Wijziging
gemeentebegroting 1965
Het is gebruikelijk, dat bij bijzondere
nationale gebeurtenissen de schooljeugd
van gemeentewegen een blijvende herin
nering wordt aangeboden. Het college was
van mening, dat dit ook dient te geschie
den ter gelegenheid van de a.s. 20e her
denking van de bevrijding. Voor de oudere
leerlingen is een geschikt boekje van
Pierre Janssen verschenen, getiteld „Een
paar minuten is het stil". Aan de kinderen
van de zesde klas van de lagere scholen
wordt jaarlijks het boekje „Volk in ver
drukking en verzet" uitgereikt. Voor de
kinderen uit de lagere klassen en voor
die van de kleuterscholen hebben b en w
gedacht om in overleg met de school
hoofden een beker, speldje, boekje o.i.d.
beschikbaar te stellen. Met de kosten
is bij de vaststelling van de oorspronke
lijke begroting voor 1965 nog geen rekening
gehouden. In verband hiermede wordt
voor 2725 schoolkinderen een bedrag ge
raamd van f 3.200,
Voor het in voorbereiding zijnde uit
breidingsplan „Donderberg" dienen in het
terrein situatiemetingen en hoogtemetin
gen te worden verricht en in kaart vast
gelegd.
Het is b en w gelukt om voor deze
werkzaamheden een groep studenten
met het nodige toezichthoudende per
soneel aan te trekken van de Land
bouw Hogeschool te VVageningen, die
het werk tijdens de zomervakantie
kunnen uitvoeren.
Tevens kunnen dan door deze groep
opmetingen worden gedaan van terreinen
gelegen in de nabijheid van de uitbrei
dingsplannen voor Eist en Achterberg.
Een en ander omvat een grondgebied van
ongeveer 80 ha. De kosten zullen f 12.000
bedragen.
De heer Deen was bevreesd dat dit
meer in vakantie zou ontaarden dan in
hulp, doch de voorzitter zei de absolute
overtuiging te hebben dat dit goed zal
gaan.
De heer van der Spoel vroeg of er al
was gedacht aan verbetering van de Ban
tuinschool. De voorzitter antwoordde
hierop, dat een omlijnde opdracht voor
een drietal verbeteringsplannen naar ge
meentewerken was gegaan en dat men
hiermede vrij spoedig zal beginnen.
De heer de Jong was bijzonder verheugd
over enkele speelwerktuigen die bij de
reeds aangebrachte zandbak tegenover
Beukenhof zullen worden geplaatst.
Hij zei verder dat hij reeds jaren had
Veenendaal: Markt 5. Ede: Breelaan 1
gehamerd op meer speelgclegenheid en
hij zou het plezierig vinden als hieraan
niet alleen in Eist, maar ook in Rhenen
nog eens wat zou worden gedaan. Hij
vond het al voldoende als het enkele
speelwerktuigen waren, dus in wezen
niet zo kostbaar. De voorzitter zegde toe
dit in overweging te zullen nemen.
Ouwehand neemt initiatief
tot cursus
d ieren verzorger ster
Daar er een groot tekort bestaat aan
geschoolde dierenverzorgers(sters) en een
vakopleiding tot dusverre ontbrak heeft
men bü Ouwehands Dierenpark het lof
waardige initiatief genomen, om als er
genoeg animo is in het najaar te begin
nen met een eigen cursus, die niet alleen
op de praktijk is gericht, maar ook vol
doende theoretische scholing geeft omtrent
het wezen der dieren.
Zo zullen onder anderen de vakken
dierkunde en eerste hulp voor dieren wor
den gedoceerd.
Men heeft zich voor het theoretisch ge
deelte kunnen verzekeren van de mede
werking van de Renkumse dierenarts
Gouda Quint en voor het praktische deel
de chef dierenverzorger de heer Radema.
Hoofdstraat 45, Telefoon 2108
Frans Halslaan 26 Telefoon 3044
HANDBAL
R.H.C.-NIEUWS
Zondag jongstleden was het voor de
Rhenense Handbal Club een drukke dag,
want alle teams moesten spelen op Candia.
AI om half elf ging als eerste het dames
elftal van start tegen Theole uit Tiel. Het
was een vrijwel gelijkopgaande strijd,
met Theole als de meer schotvaardige
ploeg. De Rhenense dames hadden met
schieten niet zoveel geluk.
Theole nam na een tiental minuten een
1-0 voorsprong en wist deze zelfs te ver
groten tot 2-0. Voor de rust wist RHC
deze achterstand te verkleinen, zodat men
een 2-1 stand werd gedraaid.
Na de rust zagen we eenzelfde spel-
beeld, de strijd bleef gelijk op gaan.'Het
einde kwam met een 4-3 voorsprong voor
Theole. Voor de Rhenense dames was dit
een verdienstelijk resultaat gezien de wed
strijd van de vorige week.
Als tweede ploeg kwam het eerste he
renteam binnen de lijnen met als tegen
stander Achilles II uit Utrecht. Het werd
zoals gewoonlijk weer een snelle en boei
ende wedstrijd met RHC als het meest
aanvallende team. Jammer genoeg kon dit
overwicht niet in doelpunten worden uit
gedrukt. De meeste Rhenense schoten
gingen of net naast, of kwamen tegen de
paal terecht.
Wel wist RHC een kleine voorsprong te
nemen, maar deze voorsprong drukte niet
het overwicht uit dat de Rhenenaren
hadden. Achilles wist nog voor de rust
deze achterstand in te lopen en om te
zetten in een 3-2 voorsprong, wat tevens
de stand was toen werd gedraaid.
Na de rust kwam RHC fel opzetten,
kwam na een strafworp op 4-3, maar ver
der konden de Rhenenaren niet komen,
daar de scheidsrechter een tweetal zuivere
doelpunten afkeurde.
Hierna was het Achilles dat een penalty
kreeg te nemen, maar de Rhenense doel
man stopte dit schot voortreffelijk. Achil
les kwam even later toch op 4-4. Dit werd
tevens de eindstand, voor RHC was dit
resultaat eigenlijk te weinig.
Als laatste kwam het tweede herenteam
in het veld tegen DSO. RHC-II keek al
spoedig tegen een achterstand op. DSO
was iets sterker, maar had ook het geluk
aan zijn kant omdat de Rhenense doel-
verdediger niet in zijn beste vorm was.
De ruststand was 9-4 in het voordeel van
DSO. Na het draaien was het eenzelfde
spelbeeld waarbij de Rhenense achterstand
opliep tot 17-9. Dit werd ook de eind
stand. Het was jammer voor de Rhenense
ploeg die in het veld niet eens zoveel
minder was dan DSO.
62 Met een snelle slag heeft Aram vallend zijn te
genstander het zwaard uit de handen geslagen. Meteen
is hij alweer op de been. Merlin, ziende, dat zijn man
nen het onderspit delven, snelt in de richting van het
trapgat, gevolgd door zijn knecht.
„Halt!" dondert Aram en zijn wapen schiet zo drei
gend naar voren, dat Peer angstig terugdeinst
Maar de tovenaar stormt de trap af en snelt zijn werk
kamer binnen. Met nerveus trillende handen ontsluit
hij een lade en rukt deze open. Hij tilt er een klein
metalen kistje uit.
„Je mag dan een gewiekste knaap zijn, Aram, maar
Merlin en zijn goudschat zul je niet vangen," mompelt
hij grimmig. Dan daalt hij haastig een brede trap af,
die van de ruïne naar de omringende bossen loopt.
Maar onder aan de trap drukken drie duistere figuren
zich bij zijn nadering haastig tegen de kasteelmuur
(Wordt vervolgd)
7
4*45
Onderweg werden ze vreselijk afge
snauwd maar in de gevangennis te Kleef
heerste een geheel andere sfeer. Het was
een normale civiele gevangenis.
De behandeling was er goed. Diepeveen
kwam in een cel voor zeven personen. Ze
lagen allen naast elkaar op drie stukken
matras, zonder dekens.
Ze kregen er gevangeniskleren aan,
maar kousen of schoenen waren er niet.
Wel kwamen ze met klompen aansjouwen.
Erg precies keken ze niet. Diepeveen
kreeg tenminste twee linkse klompen.
Protest hielp niet, er waren geen andere.
Op zondagmorgen mocht hij naar buiten.
Heerlijk om in de zon te lopen. Maar van
luieren kwam niet veel. Ze moesten gaan
werken op een betonfabriek. Omdat op
hen nog niet gerekend was, kregen ze
's middags geen eten. Terwijl het werk erg
vermoeiend was. Ook Hollandse bur
gers werkten er, die kwamen met de
fiets over de grens. Het waren sympathie
ke lui.
Diepeveen kreeg af en toe stiekum
brood, tabak of een appel van hen. Van
de fabriek kregen ze vaak een sigaret.
Dat was een tractatie.
Na enige tijd kreeg Diepeveen een onge
luk. Een lorrie kwam met grote kracht
tegen zijn knie, welke dik opliep. Toch
bleef hij doorwerken. Maar een paar da
gen later ging het niet meer. Hij zakte in
elkaar.
„Waarom ben je niet thuis gebleven"
vroeg hem de wachtmeester.
Diepeveen zei dat hij in februari zijn
straf zou uitgezeten hebben en voor die
tijd liever niet ziek werd. Enfin, hij moest
nu naar de ziekenbarak. Daar ging hij het
bed in. Er lag nog één gevangene bij hem.
Eenmaal in de week kwam er een dok
ter. De volgende dag was hij er.
„Kunt u wat aan het been doen, dok
ter, het ziet er zo verschrikkelijk uit"!
De dokter bekeek het inmiddels lelijk
ontstoken been. Hij schudde zijn hoofd
en zei met barse stem dat het been
eraf moest.
Diepeveen schrok zich een ongeluk. „Hij
komt er niet aan", dacht hij bij zichzelf.
Gelukkig ging de dokter weer weg en
kwam de eerste dagen niet meer op de
kamer. Diepeveen ontwierp zelf een the
rapie. Van zijn collega kreeg hij kokend
water en zelf depte hij hier doeken in en
legde die gloeiend heet op zijn been. Het
deed verschrikkelijk pijn maar na enkele
dagen ging de ontsteking door, wat een
aanzienlijke verlichting betekende. Maar
het bleef tobben. In deze tijd werd Kleef
geëvacueerd. Ook de gevangenis. Ze moes
ten op transport en ook Diepeveen kwam
daar niet onderuit. Hij kon haast niet
lopen maar moest lopen. Niettemin bleef
de wachtmeester bij hem in de buurt en
hielp hem zoveel hij kon. Deze Duitser
was dan ook beslist geen beroerde vent.
Ze kregen hun eigen kleren weer aan
en Diepeveen zei tegen een paar makkers:
„Jongens, we moeten proberen te ont
vluchten. Dit is onze enige kans".
Ze stonden op het perron en de trein
kwam er aan. Ze werden er allen inge
dreven. Toen ging de wachtmeester even
weg. Nu was het moment aangebroken.
„Doe de deur openfluisterde Die
peveen tegen de man die naast hem stond
en ook van zins was er tussenuit te knij
pen.
Zacht drukte hij het portier open. On
middellijk werd er geschoten. Kogels flo
ten langs de wagon. De gevangenen
schrokken en gaven verdere pogingen op.
Het zou toch niet lukken. En zo vertrok
de trein, dieper Duitsland in. Richting
Essen. Onderweg informeerde de wacht
meester nog enkele malen of Diepeveen
het wel vol kon houden. Deze mompelde
dat hij het wel klaren zou. Maar een
pretje was het niet, met zo'n ziek been.
Via Essen kwamen ze tenslotte in Bo-
chum terecht. Daar moesten ze naar de
Willemsplatz. Hier was een grote ge
vangenis van de SS. Maar er was daar
geen plaats voor hen. Tjokvol. Toen wer
den ze naar een andere gevangenis ge
bracht.
en een pracht collectie
v.a f 0.78 per rol.
Drogisterij Henny Jansen
Zandstraat 7 Veenendaal
Advocaat van Velzen kwam bü Diepeveen op bezoek ln de gevangenis, 't Ging
over het verschijnen voor de rechtbank. Het bezoek werd meermalen herhaald.
Wie weet het mocht nog eens helpen. Vrfj plotseling kwam het bevelschrift dat
hy moest voorkomen, 't Ging niet door. Maar een week later was er weer een
nieuwe dagvaarding en op 16 augustus 1944 was het dan eindelijk zover.
Geboeid moest hy over de straat. Hfj vond het maar een naar idee. In het ge
rechtsgebouw ontmoette hy al spoedig zijn advocaat. In een kleine zaal moetij
hjj op de vloer gaan zitten cn kreeg eten. Mensen, wat smaakte dat. Hjj at
maar door.
Tenslotte werd hij naar de rechtszaal geleid. Daar waren veel familieleden
en buren en natuurlijk ook zijn vrouw. Hij schaamde zich voor zijn haveloos en
vermagerd voorkomen. Hij werd tot negen maanden veroordeeld. Drie voor de
radio en zes voor de boksbeugel en de illegale krantjes. Diepeveen schrok ervan.
Negen maanden is een lange tijd. Hij raakte ervan overstuur.
Maar de advocaat had iets in petto. Hij memoreerde dat Diepeveen als breier
in het bedrijf van de gebrs. van Leeuwen onmisbaar was. De fabriek werktq
voor de Wehrmacht dus was zijn vrijlating urgent. De rechter vroeg of er een
bewijs voor was. De advocaat toonde een brief van de directeur van de wol-
fabriek. „Staat er een stempel op van de Wehrmachtvroeg de rechter.
„Nog niet, edelachtbare", antwoordde de advocaat, „maar dat zal spoedig zijn
beslag krijgen".
„Jammer voor de veroordeelde", sprak de rechter, „anders had hij gelijk naar
huis kunnen gaan"!
Na afloop zei de advocaat tegen Diepeveen dat hij zijn best zou doen om het
zaakje dinsdag voor elkaar te hebben. Dit was verheugend nieuws voor Diepe
veen en hij rekende er al op, volgende week thuis te zijn.
Maar dag in dag uit geen bericht en toen het vrijdag werd, kwam de mede
deling dat ze morgen op transport moesten naar Duitsland. Wat schrok hij! Het
ging nog door ook. Op zaterdagmorgen werden ze aan de ketting gelegd en onder
bedreiging van een revolver in de trein gezet. En zo ging het de grens over,
naar Kleef.
Het eerste wat ze daar te horen kre
gen was: „Er waait hier een andere
wind dan in Kleef, begryp dat goed"!
Het was daar een gesnauw en een
gegrauw, minstens zo erg als op het
Wolvenplein in Utrecht.
Ze werden in lange rijen opgesteld voor
de gevangenis. Diepveen stond op de
tweede rij. Enkele rijen achter hem stond
een Hollander die bij hem wou komen
staan. Toen de bazen even niet keken,
rende deze man naar Diepeveen toe. Een
van de Herren zag het. Toen was de boot
aan. Wat werd die vent geslagen. Een
machtig welkom
Ze werden nu allen naar de cellen ge
bracht en Diepeveen moest de volgende
dag voor de keuring, omdat de wacht
meester had doorgegeven dat Diepeveen
een zieke knie had. De gevangenisdokter
was zelf ook een gevangene. Een aardige
kerel en goed bij de tijd. Hij stelde voor
om de knie chirurgisch te behandelen.
Diepeveen stemde er mee in en werd op
de operatietafel gelegd.
zitten, omdat hij merkte dat Diepeveen
hier pas korte tijd was.
„Wie bent u, meneer"? vroeg hij ver
trouwelijk.
„Ik heet Diepeveen en u"?
„Zeg maar gerust jij. Ik heet Henk
Habets. Bidt u ook meneer?"
„Ja, ik ben protestant!"
„O, ik ben rooms-katholiek. Wilt u voor
mij bidden, dan doe ik het voor u. Dat
hebben we hier hard nodig!"
Diepeveen voelde zich ontroerd. De
jongen vertelde dat hij eens een ver
keerd woord had gezegd tegen een
Duitse baas. Vanaf die tijd moest hij de
hele dag alleen werken. Het was een se
rieuze, vrome gelovige, waar Diepeveen
met dankbaarheid aan terug denkt. De
jongen was hem bijzonder tot steun ge
weest in die vreselijke tijd.
Buiten, voor de gevangenis, lag een
grote hoop knollen. Elke middag kregen
de gevangenen een paar stukjes knol in
de liter heet water. De knollen werden
ontdaan van het blad, wat weer op een
andere hoop geworpen werd, en gingen
U0UNG
Swi-tev it* ««MM» tew» M te
«te Vtef .«te,-*» 5»
«S SS».» »te.».tete
f* **8 steteh»
Maarer waren geen verdovende
middelen. Toen werd het mes er zo maar
ingezet. Mensen, wat deed het zeer! Maar
het been knapte er wel van op.
Diepeveen werd gevangenisschoenmaker
met nog een stel andere lotgenoten.
Ze moesten bijzonder hard werken en
kregen maar een ellendig schijntje voed
sel. Treurig was het. 's Morgens één
sneetje roggebrood, 's Middags een liter
warm water waar soms wat in dreef,
's Avonds weer één sneetje roggebrood.
Ze rammelden de hele dag van de hon
ger.
Op een avond kwam er een Hollander
naar Diepeveen toe. Hij had een hand
vol werk bij zich. Er waren in de zaal
een stuk of vijfentwintig mannen. De
jonge kerel kwam naast Diepeveen
De originele dagvaarding voor de recht
bank op 16 augustus 1944.
dan in kleine brokjes de zogenaamde soep
in. Na enige tijd waren de knollen op.
Toen ging op dezelfde wijze het blad de
„soep" in.
Veel mensen stierven er van de hon
ger. Diepeveen werd broodmager. Hard
werken en zulk een schrale kost
Dat moest wel mis gaan.
In deze tijd werd Bochum door de En
gelsen gebombardeerd. Ontzettend was
het. Ook de gevangenen ondergingen de
ze verschrikking
Volgende flits: Een onvergetelijk Kerst
feest.
Nu het voorjaar is gekomen en het leven overal
weer gaat werken, nu het groen weer aan de aard ontspruiten zal,
nu de heesters zich weer tooien, en de kers in bloei zal staan,
komt in 't hart een diep verlangen, weer naar d'eigen streek te gaan.
ln gedachten zie ik voor mij, heel dat landschap aan de Rijn,
bossen, heuvels, 't stromend water; alles ligt daar in een fijn
waas van vroege voorjaarsnevel. Rondom zichtbaar hecht en sterk,
rijst de hoge, ranke toren, boven d'oude, grijze kerk.
D'eeuwen oude waterbomen, in het zonnig stille dal,
waar beschut door spar en larix, weer het koren rijpen zal,
op de Donderberg daarboven, slanke berken, teer en fijn,
geurende accacia bomen, 't ruime uitzicht langs de Rijn.
ln de tuin; de jonge berkjes en de frisse rozenheg,
die bedekt met roze bloemen, straks zal bloeien aan de weg,
crocusjes en kamperfoelie, struiken zwaar van bloesempracht.
En - te midden van dit alles, 't lege, stille huis, dat wacht.
Evacuatietijd '44/'45
A. H.
