Groot aantal Landsteinerpen-
ningen uitgereikt tijdens
Roode Kruisvergadering
DEONDEi
GANG
Veenendaal op 4e plaats bij jaarlijkse inzameling
Ds. P. M. Breugem: Achterberg is sterk
aan het verouderen
Purolhouf.
2. Slechts een lichte schok
B. VAN HEES
DERDE BLAD „DE VALLEI"
DONDERDAG 29 APRIL 1965
Nr. 34
Welfare
Bloedtransfusiedienst en
plasmadienst
Jeugd Roode Kruis
Saldo
Opening Sionskerk
OTpfcfe
ctno^e
Bedankt voor beroep
Beroep aangenomen
Alcoholvrije wijn bij
avondmaal
Medewerkerstocht 1965
Vakature
Forse giften
In 1960 werd slechts één kind gedoopt
VEROUDERD
Verontrust
- xj. i de.huid
.smetteloos zuiver
Op naar de miljoen
Jaarverslag
Gebouw
Lectuur
Colonne
Onrustige Zenuwen?
Leerzame causerie over
bloemschikken
Zondag 14 april.
Nog ruim duizend mijl scheidt de boot van New York. Het was
er die zondag heel lustig aan toe gegaan. Het concert was afge
lopen. Velen hadden zich reeds ter ruste begeven, anderen zaten
nog in de leeskamer of doodden de tijd met kaartspel. De eerste
officier Murdock bevond zich op de brug. 't Was koud en 't werd
steeds kouder tegen de avond. Berichten waren opgevangen per
draadloze, dat er gevaarlijke ijsbergen ronddreven men be
hoorde uit te kijken men moest voorzichtig voortstomen
men moest de snelle vaart drastisch minderen
Gevaar op de Titanic?
De toestand werd hachelijk
II Verlaat eerherstel imr
^kitphrin die
Een fijn moederdag-cadeau!
'n kostelijke
30 cm langspeelplaat
voor slechts T 50
Tijdens de dinsdagavond gehouden jaarvergadering van het Roode Kruis afdeling Veenendaal en Over-
berg werden door de Kringcommissaris, de heer Schuller, een groot aantal Landsteinerpenningen uitge
reikt aan donores, die meer dan vijfmaal hun bloed aan de medemens hebben afgestaan. Twee personen,
de heren Beemer en van Kesteren mochten de Landsteiner Maquette in ontvangst nemen vanwege het
feit dat zij meer dan 20 maal bloed gaven. Op deze redelijk bezochte jaarvergadering bleek dat de afdeling
Veenendaal nog steeds groeit en bloeit en zich overtuigd weet van de goodwill van de bevolking, getuige
het feit dat de gehouden inzameling f 1000,meer heeft opgebracht dan vorig jaar. Er werd op de ge
animeerde vergadering slechts een minder rooskleurig aspect aan de orde gesteld. De colonne heeft drin
gend versterking nodig en men bezint zich ernstig over de wijze waarop men jonge plaatsgenoten kan
ambiëren zich daadwerkelijk in te zetten voor de Roode Kruiscolonne.
De voorzitter, de heer A. H. van Pij
pen, merkte dit al in zijn openings
woord op en zou graag een aantal jon
geren als nieuwe colonneleden willen
begroeten. Hij was overtuigd van de
goodwill die de Roode Kruisafdeling
in de plaatselijke gemeenschap heeft
dank zij het goede werk van de co
lonneleden, die zich belangeloos ter be
schikking stelden.
Hierna kreeg de aanwezige kring
commissaris het woord, die zich tot de
donores richtte en hen de stille helden'
noemde, die iets blijvends doen, en
waarover weinig naar buiten uitlekt.
Daarom wilde het Roode Kruis hen
eren met de Landsteiner onderschei
dingen.
De heren Beemer en Van Kesteren
ontvingen de plaquette met de oorkon
de, terwijl een lange lijst van bloed
gevers werd opgelezen, die allen na
vijf schenkingen met de Landsteiner-
penning werden begiftigd. Dit waren
niet minder dan 51 personen t.w. de
dames:
Mevr. Chaudron-de Bree, mevr. A.
de Vries-v. Leeuwen, mej. D. H. Las
sen, mevr. E. v. d. Heuvel, mej. C. van
Son, mej. E. Valkenburg, mevr. S. S.
de Haas-Schoeman, mevr. C. Breek-
veldt en mevr. H. v. Hardeveld-v. So
meren en de navolgende heren:
J. Versteeg, J. Veer, J. v. d. Pest, E.
v. d. Heuvel, A. Dillen, S. Kikstra, E.
Jansen, G. Davelaar, G. O. Reyninga,
J. v. d. Putte, M. van Wijk, C. v. d.
Bosch, W. Konings, E. de Gooyer, P. A.
Baumgarten, C. Beyer, C. Budding, G.
Demoed, A. Diepeveen, W. Diepeveen,
A. van Doorn, R. v. Gesink, H. v. d.
Ham, A. Jansen Jr., E. Kooistra, T. v.
Leeuwen, J. Linde, D. G. de Man, R.
Roelofsen Jr., G. v. Zanten, D. G. v. d.
Schans, E. H. Syssing, W. J. Verhaar,
B. H. de Vries en J. W. J. M. v. d. Wee.
Er vonden in 1964 twee bloedafnamen
plaats. In de kantine van de Ritmees-
terfabriek werden 575 flessen bloed
verzameld, iets meer dan in 1963. In
het Julianaziekenhuis werd 632 maal
bloed afgenomen en in totaal 316 liter
bloed verzameld. Het aantal ingeschre
ven donors bedroeg daar 431 op 31 dec.
j.l. Een gehouden filmavond trok
slechts een gering aantal belangstellen
den, hetgeen teleurstellend moet wor
den genoemd.
In 1964 slaagden 21 meisjes van de
Chr. Huishoudschool voor het Jeugd
EHBO diploma. Medio september zijn
drie nieuwe cursussen gestart. Een
team met 5 meisjes nam deel aan het
internationale EHBO toernooi in Den
Haag, waaraan in totaal 15 Nederland
se, 3 Belgische en 3 Duitse ploegen
deelnamen. De gezonde jeugd bracht
rond St. Nicolaas f 1300,bijeen voor
de chronisch zieke en invalide jeugd
tot 21 jaar. Dit bedrag werd besteed
aan 70 patiënten.
In de loop van vorig jaar werden
door de welfare-vrijwilligsters 15 pa
tiënten bezocht. De meeste patiënten
geven er de voorkeur aan zelf iets te
maken. Het materiaal werd door het
landelijk Roode Kruis verstrekt. Het
stemt het bestuur tot vreugde dat door
het werk van deze vrijwilligsters de
langdurig zieken door handenarbeid
wat uit hun dagelijkse sleur worden
gehaald.
De penningmeester-, de heer Zilstra,
kon gewagen van een batig saldo en
uit het financieel verslag bleek over
duidelijk. dat de afdeling ook in dit
opzicht gezond is. Overigens was de
penningmeester wat pessimistisch aan
gaande het streefbedrag voor de in
zameling 1965 waarvoor hij een be
drag van f 6500,op de begroting had
gezet.
De voorzitter waardeerde zijn voor
zichtigheid, maar vond dat ieder er
naar moet streven de tien mille te be
reiken. Veenendaal geeft gul en graag
aan onze instelling en met het oog hier
op kan een goede opbrengst worden
verwacht, aldus de voorzitter.
Bij de bestuursverkiezing werd de
heer J. H. v. Hardeveld gekozen in de
plaats van de heer J. Rutten, die zich
niet herkiesbaar had gesteld. Dokter
Lastdrager zal de plaats van de naar
Amsterdam vertrokken arts H. C. Bis
schop innemen.
De nieuwe Hervormde Sionskerk
op de hoek van de Dijkstraat en de
Adr. van Ostadelaan zal op dinsdag
1 juni a.s. in een avonddienst in ge
bruik worden genomen.
Ds. W. Hage te Klaaswaal heeft
bedankt voor het beroep dat de Ge
reformeerde Gemeente (Synodaal) te
Veenendaal op hem uitbracht.
Ds. W. Heerma, gedurende een
aantal jaren predikant van de Chr.
Gereformeerde Kerk (Beatrixstraat)
te Veenendaal gaat Nunspeet ver
laten. Hij heeft een beroep van de
Chr. Gereformeerde Kerk van En-
schedé-Oost aangenomen.
Tijdens de laatste jaarvergadering
van de Doopsgezinde Broederschap
te Wormerveer zijn vragen gesteld
over de soort wijn die gebruikt
wordt bij de viering van het Heilig
Avondmaal.
Naar aanleiding hiervan heeft de
kerkeraad van die Broederschap
thans besloten in het vervolg al
coholvrije wijn te gebruiken.
Twee redenen hebben bij deze be
slissing een rol gespeeld. De kerke
raad heeft er begrip voor, dat ge
meenteleden, die in hun leven veel
ellende van het gebruik van alcohol
hebben gezien en op grond daarvan
tot afwijzing van elk alcoholgebruik
zijn gekomen, in één van de heilig
ste momenten van hun leven geen
alcohol wensen te gebruiken.
De tweede factor is, dat zij, die
een alcoholontwenningskuur hebben
ondergaan, zelfs door het gebruik
van zulk een kleine hoeveelheid
wel weer van het goede pad kunnen
afdwalen.
Woensdagmiddag 19 mei a.s. zal
de jaarlijkse tocht plaatsvinden van
medewerkers aan het werk van de
herv. gemeente Sola Fide te Vee
nendaal. Het doel van de tocht blijft
een verrassing.
die eigenlijk op maatschappelijk ter
rein liggen, toch ook zeer belangrijk
voor kerk en school.
Wanneer de bevolking afneemt zul
len ook de middenstanders de gevolgen
gaan ondervinden, waardoor de situa
tie verergert. Men sticht nu eenmaal
geen zaak in een rimboe, volgens Ds.
Breugem. Wij stellen ons dus teweer
tegen het streekplan. Men zou nog ak
koord kunnen gaan met de bestemming
van het agrarische gebied, maar wij
zijn gekant tegen een politiek van ont
volking, die de leefbaarheid van Ach
terberg tegengaat, aldus Ds. Breugem.
Het is overigens niet uitgesloten dat
op het stukje grond recht tegenover de
pastorie wat gebouwd zal worden,
maar dat zal dan een druppel op een
gloeiende plaat zijn, want er is niet
meer ruimte dan voor 8 of 10 wonin
gen.
Ds. Breugem, juist terugkerend van
een ziekenbezoek, heeft een omvang
rijke taak in dit uitgestrekte boeren
land. Daarenboven vervult hij nu al
sinds een jaar het consulentschap van
de Hervormde Gemeente in Eist.
De naam van het restauratiefonds
van de geref kerk te Veenendaal is
veranderd in „nieuwbouwfonds".
Er kwamen voor dit fonds o.a. twee
bijzondere giften binnen één van
2000 en één van 400 gulden.
Hoewel Ds. P. M. Breugem nog pas ruim 3 jaar in Achterberg staat heeft hy al
een toezegging van beroep ontvangen naar de Hervormde Kerk van Zuilichem-
Nieuwaal. De jonge predikant die ook nog consulent is van de vakante gemeente
te Eist, heeft voor dit beroep bedankt. Tydens een gesprek in de nieuwe Achter-
bergse pastorie onthulde de predikant een aantal specifieke Achterbergse pro
blemen, die grotendeels op maatschappelijk terrein liggen, maar wel terdege
raakpunten hebben met kerk en school in dit agrarische dorp.
Ds. Breugem, zelf nauwelijks de 30
gepasseerd, merkt op dat Achterberg
een „bejaarde gemeente" aan het
worden is. Dit is wel een zeer moeilijk
probleem en heeft te maken met de
ingestelde bouwstop. Jonge mensen
vestigen zich niet in Achterberg door
gebrek aan woonruimte. Van de paar
tjes die Ds. Breugem in de echt ver
bindt, vertrekt minstens 90°/o naar
andere plaatsen. In de vakaturetijd,
voor de komst van Ds. Breugem, is
het al eens voorgekomen dat in een
heel jaar zeggen en schrijve één kind
ten doop werd gehouden. De predikant
vindt deze gang van zaken zeer be
treurenswaardig, want de kerk moet
toch het oog op de toekomst gericht
houden en op jonge gezinnen kunnen
bouwen.
Hij staat volkomen achter het stre
ven van Achterbergs Belang, omdat
deze vereniging alles in het werk stelt
het dorp „leefbaar" te houden. In de
kern van het dorp mogen enkele wo
ningen worden gebouwd, maar dan
moet er een grote schuur bij komen,
zodat het toch weer een klein boer
derijtje wordt.
Voor mensen, die een ander beroep
uitoefenen is dit niet aantrekkelijk
en wordt de woning te duur, zodat
men wegtrekt. De bestaande kleine
boerderyen worden uitgekocht en
de grote blyven over. Dat impli
ceert weer: Minder mensen.
Aan het kerkbezoek is het nog niet
merkbaar, want de bevolking is mee
levend. De afscheiding van het Veen-
eind gaf destijds wel een terugslag,
maar die is inmiddels wel hersteld.
Ds. Breugem vindt dat deze zaken,
Zo'n vakaturetijd doet de gemeente
geen goed. Als de pastorie midden in
het dorp meer dan een jaar leeg staat
is het alsof er een „gat in de gemeen
te" zit, volgens Ds. Breugem. Het huis
bezoek wordt door de ouderlingen ge
daan. Het leiden van begrafenissen, be
zoek aan ernstige zieken en het hou
den van catechisatie zijn de enige
dingen die de consulent kan doen. Het
ligt overigens in Eist heel moeilijk
want het heeft dezelfde structuur als
een stadswijk. De mensen zijn voor een
groot deel buitenkerkelijk, hetgeen een
sociologische achtergrond heeft. Maar
Ds. Breugem is van oordeel dat men
met trouw en liefde veel bereiken
kan.
Nog even sprekend over de algemene
situatie in de hervormde kerk, komt
Ds. Breugem tot de conclusie dat de
kloof tussen de Geref. Bondspredikan-
ten en de confessionelen of ethischen
groter wordt. Als je in vakatureplaat-
sen moet preken blijkt dat overduide
lijk. Men vraagt dan: Leest u oude of
nieuwe vertaling, moet het zingen
ritmisch of niet.
Dit zijn nog niet eens de hoofdza
ken, vindt Ds. Breugem. De verkondi
ging van de levende Boodschap wordt
door een groot deel niet meer ver
staan, waar men zeer verontrust over
moet zijn. De preek moet een schrift
verklaring en schriftontvouwing zijn,
maar wordt helaas gedegradeerd tot
een moralistisch verhaal. Er is wel
veel te zeggen voor een eigentijdse
aanpak, maar de grote geloofszaken
blijven dezelfde en als men hieraan
gaat tornen zal men ons altijd tegen
over zich vinden, zo besluit Ds. Breu
gem.
Er werd voorgesteld een tweede
vertegenwoordiger van de colonne
in het bestuur te kiezen. Na ampe
le bespreking werd de heer J. T. v.
Donkelaar als bestuurslid aangewe
zen. Hierna reikte de kringcommis
sie een tweetal gespen uit voor 20
jaar trouwe dienst aan het Roode
Kruis.
Het waren toevallig twee leden uit
O verberg t.w. mej. Van Ginkel en de
heer v. d. Brandhof. Beiden werden ten
voorbeeld gesteld, omdat ze zich bij
zonder hadden beijverd voor het Roode
Kruiswerk. Zij ontvingen de gesp met
bijbehorend getuigschrift.
Tot slot wekte de voorzitter de leden
op ook in 1965 actief te zijn. Hij legde
de nadruk op het welfarewerk en hoop
te dat het aantal vrijwilligsters zou
worden uitgebreid. Voorts is het drin
gend noodzakelijk jonge leden voor de
colonne te verwerven Het bestuur zoekt
naar een oplossing, die men dit jaar
hoopt te vinden. Ten laatste wilde de
voorzitter nog opwekken om met inzet
van alle krachten de f 10.000,— te ha
len bij de inzameling 1965. Veenendaal
werd groter en het moet kunnen. De
rondvraag leverde enkele interne vra
gen op, die door de voorzitter tot te
vredenheid werden beantwoord.
De kringcommissaris hoopte dat het
landelijke Roode Kruis als het in 1967
haar 100-jarig bestaan zal vieren het
ronde aantal van 1 miljoen leden zal
hebben bereikt. Dit aantal is thans
800.000. Ook de heer Schuller was van
oordeel dat de Veenendaalse afdeling
overal goodwill had gekweekt, zelfs bij
het hoofdbestuur, dat blij is met deze
afdeling.
Uit het jaarverslag van de secreta
resse mej. C. D. Duizer bleek dat het
aantal leden iets verminderde. Dit aan
tal bedroeg op 1 januari 1964 3275, ter
wijl op 31 december 3210 leden ston
den genoteerd. Aan contributies werd
ontvangen een bedrag van f 4081,48.
Gemiddeld per lid omgerekend is dat
f 2,27, hetgeen aanmerkelijk boven het
landelijke gemiddelde ligt.
De inzamelingsactie werd dit jaar
een groot succes. In 1963 werd f 7393,
gecollecteerd. Dit jaar kwam f 8307,
binnen. Dat is per inwoner 33,7 cent,
tegen 30,6 cent in 1963. Van de 35 af
delingen in de kring Utrecht neemt
Veenendaal de vierde plaats in na
Bunschoten-Spakenburg, Scherpenzeel
en Renswoude. Landelijk werd per in
woner 19 cent ingezameld. Een woord
van oprechte dank aan colonneleden
en leden van het Jeugd Roode Kruis is
hier wel op z'n plaats, want slechts
dank zij hun grote activiteit kon dit
fraaie resultaat worden bereikt.
De ontvangsten uit verhuur van het
gebouw bedroegen f 839,Dat is aan
merkelijk lager dan in 1963, hetgeen
zijn oorzaak vindt in het wegvallen
van de verhuur aan de Chr. Techni
sche School. Vaste huurder was in 1964
alleen een autorijschool. Getracht zal
worden de verhuur aan particulieren
wat op te voeren. De huurprijs voor
feestelijke bijeenkomsten wordt gesteld
op f 35,per avond. Voor het houden
van vergaderingen geldt een lager ta
rief.
In 1964 werden door de heer Van
Ooyen en zijn medewerkers 597 boeken
en 5250 kg tijdschriften ingezameld en
verzonden, tegen resp. 406 en 5197 kg
vorig jaar. Op de landelijke ranglijst
schoof Veenendaal hierdoor naar vo
ren van de 95e naar de 91e plaats.
De heer Van Ooyen en zijn helpers
werd voor hun arbeid alle lof toege
zwaaid. Er bestaat reeds lang behoefte
aan uitbreiding van het aantal lec-
tuurhuisjes. De toegezegde medewer
king van de Chr. Technische School is
niet geheel gerealiseerd. Thans worden
met groot enthousiasme op de Streek-
werkplaats voor minder-validen de
huisjes vervaardigd.
De colonne oefende in het afgelopen
jaar tweemaal per maand. Men ver
leende medewerking bij diverse plaat
selijke evenementen zoals de tocht van
ouden van dagen, de motorcross, di
verse wandeltochten. Vijf leden van de
colonne alsmede een aantal hulpkrach
ten maakten zich verdienstelijk tijdens
de vakantieweek voor chronische zie
ken op de Thijmse Berg. Aan de boot
tochten namen vier dames als help
ster deel. Op de districtswedstrijden te
Zeist behaalde een helpstersploeg de
2e prijs. Er werden voorts een aantal
droppings georganiseerd en in septem
ber een excursie gemaakt naar een
aardewerkfabriek in Maastricht.
Mlfnhardt's Zenuwtabletten
Donderdag 22 april j.l. vond in ho
tel Vonk een bijeenkomst plaats van
de Kon. Ned. maatschappij voor Tuin
bouw en Plantkunde. Op uitnodiging
van de afd. Veenendaal gaf de heer
P. M. Noordanus, vakleraar in de
bloemsierkunst te Amersfoort, een
bloemschikdemonstratie.
Op eenvoudige wijze toonde de heer
Noordanus vele mogelijkheden om
door middel van enkele grassen, tak
ken en bloemen een sierlijk bloem-
stukje te maken. Zijn fantasierijke ver
richtingen op 't gebied van de bloem
schikkunst werden met grote aan
dacht der aanwezigen gevolgd.
door: Rik Valkenbujrg
Maar de Titanic deed haar proef
tocht. En die proeftocht moest tonen,
dat het reuzenschip overal tegen kon.
Men was allerminst voor een beetje
ijs vervaard. Robert Hickens stond aan
het stuurrad. Bij hem op de brug wa
ren behalve Murdock, ook de officie
ren Boxhall en Moody. In het kraaien
nest (observatietoren) was de officier
Fleet.
Officier Lightoller had orders ge
geven, om toch vooral uit te zien of er
ook kleine ijsbergen waren. Om tien
uur kwam Murdock aan het roer. Dan
om 11.40 uur werden drie slagen
gehoord vanuit de observatietoren.
Murdock verbleekt.' Hij weet de bete
kenis: „Iets vlak voor ons!" Terzelf-
dertijd telefoneerde de man dat het
een grote ijsberg was. Murdock's hand
was al aan de kruk om de machines te
stoppen. Terwijl ze stopten kwam de
schok.
Met een andere ruk werden de wa
terdichte schotten gesloten. Toen kwam
ook kapitein Smith naar Murdock. „De
deuren dicht waren zijn eerste
worden. „Ze zijn reeds dicljt!" was het
vlugge antwoord. „Stuur de timmer
man om te zien, wat er gebeurd is"
klonk het verder. De timmerman gaat,
maar keerde nooit terug
Toch was het slechts een lichte
schok. Maar die „lichte schok" bezorg
de de Titanic een doodwond. Niemand
begreep het eerst. Niemand kon noch
wilde het begrijpen. Velen van hen die
reeds sliepen, werden niet eens door de
schok gewekt. Vier mannen zaten in
Let u eens op de fraaie wandbekleding
in deze Titanic-hut.
(Cliché: ,,'t Spectrum")
de rooksalon kaart te spelen. Ze ston
den op, begaven zich naar het dek en
keken, over de verschansing leunende,
in de zee. Even later daalden allen
weer naar beneden om het spel voort
te zetten.
Meerderen kwamen informeren om
dat men het vreemd vond dat de ma
chines stilstonden. Zij keken in zee en
zagen een grote ijsberg terzijde van de
boot. Ze meenden dat de machines al
leen maar stilgezet waren om te con
stateren welk letsel er aangebracht
was. Niemand dacht eraan, dat de Ti
tanic beneden de waterlijn als met een
grote blikopener aan de zijkant was
opengereten.
Officier Moody getuigde later voor
de rechtbank: „Ik stond mede op de
brug. Ineens schuurden we langs on
derzees ijs. We vernamen dat de boot
met een lichte schudding een meter
uitgleed. Ze ging iets overzij. De schok
was echter nauwelijks merkbaar en
niets was er te zien wat op beschadi
ging geleek. Ieder der passagiers bleef
kalm, alsof ze allen bevaren zeelui
waren, die op zulke kleinigheden geen
acht slaan
Ook J. Bruce Ismay kwam op de brug
en vroeg: „What's the matter?" Kapi
tein Smith antwoordde met twijfel in
zijn stem: „We hebben op ijs gestoten."
„Is het erg?" vroeg Ismay met bezorgd
heid. „Ik denk het wel", zei Smith.
OF HET ERG WAS
Het was zo erg als het maar kon.
Mr. Andrews, één van de bouwmees
ters der onzinkbare booi, ook aan
boord, was de eerste, die de ware toe
stand inzag. Hij berichtte de kapitein,
die steeds ernstiger werd: „De boot
zinkt misschien binnen het uur!"
Toen verstond althans het scheeps
volk de volle waarheid. Wat kwam
er nu veel te doen. De grote kunst
was om de waarheid te zeggen en
toch een paniek te voorkomen. De
bootslui gingen als herauten het
hele schip door. Althans in de eerste
en tweede klas, om de slapenden
te wekken en ze het gevaar aan te
zeggen.
„De reddingsboten uit, de zwemgordels
aan!" had de kapitein bevolen en de be
zadigde, ervaren Smith was er de man
niet naar om onnodig lawaai te maken.
Hij wist wat hij zei.
Men begon het gevaar in te zien. Zie
hoe het zeekasteel overhangt naar de
linkerzijde. Daar was zijn dodelijke wond.
Daar stroomde het ijskoude water met
reusachtige kracht naar binnen. Daar
werd de titanenstrijd gestreden, die met
de ondergang van de Titanic beslist zou
worden. Maar de meeste passagiers kon
den het nog niet geloven. En als het
steeds onrustiger wordt en er al meer
beweging komt in het scheepsvolk en de
voorsteven van de stervende Titanic zich
al dieper en ootmoediger buigt, omdat
hij het onderspit moet delven en het
vertrouwen in hem gesteld niet kan be
waren, dan is onder de honderden angsti
ge zielen die in de Titanic huisden, wel
een geschokt vertrouwen, maar vergaan is
het nog lang niet.
De zee was kalm, zeker van haar buit.
De lucht sterhelder en dankzij een voor
die tijd nieuwe uitvinding, de enige die
nog als middel tot redding dienst kan
bewijzen, de draadloze telegrafie, vloog
de kreet der wanhoop door de sterheldere
luchtlagen: S.O.S.
Werd het gehoord? Werd het opgemerkt
door de fijngevoelige instrumenten van
de draadloze, die op andere boten waren
aangebracht
De passagiers wilden eerst niet in de bo
ten. 't Leek hun dwaasheid om de Ti
tanic te verlaten en zich zeventig voet
diep te laten zakken in een ranke red
dingsboot om daarmee midden op de oce
aan te dobberen. De toestand werd echter
steeds ernstiger, het gevaar steeds drei
gender.
sm. rt ummiL:
m\ Mtmr ms
mmwmM mms
Een onlangs verschenen krantenarti
kel, stelde de ramp met de Titanic op
nieuw in het daglicht.
kwam als onnodige voorzorg. Terwijl bo
ven alles nog even kalm toeging en nie
mand zich haastte, ging ik met nog iemand
naar beneden. We gingen nog dieper, om
dat we wel begrepen, dat als er gevaar
was, het beneden moest zijn. Boven zag
immers niemand het. We waren ver ge
noeg
Toen zagen we wat er gebeurd was
en hoe het schip opengescheurd was.
De zee liep letterlyk in de boot. Ze
zou het niet lang kunnen volhouden.
Eer we er aan dachten stonden we
daar tot aan de knieën in het water.
We haastten ons naar boven en zagen
onder het stygen reeds een reddings
boot in zee gaan.
Hier is onze kans, riep ik en meteen
waagde ik de sprong. Mijn vriend volgde
mij en ook hij bereikte de boot, die door
onze plotselinge verschijning wel wat slin
gerde, maar toen ineens naar beneden
schoot, in het water. Twee matrozen,
twee eerste klas en verder tussendeks
passagiers, allen vrouwen, vulden onze
boot. Terwijl we afdaalden zagen we
vele derde klas reizigers op een hoop, die
ons luid iets toeschreeuwden. Waren ze
gevangen gehouden, gedoemd om als rat
ten in een val, met het schip naar de
afgrond te zinken"?
Het geschokt vertrouwen herstelde zich
enigszins, toen er per draadloze bericht
was ontvangen van de Carpathia die op
reis van New York naar Gibraltar, de
toestand had begrepen en met alle spoed
ter hulp stoomde.
De gemoederen kalmeerde nu vrij wat.
En toch, heel gerust was men nog niet,
hoewel velen zich alle angst uit het hoofd
zetten.
En zo waren de gevolgen van deze „lich
te schok" allerminst licht te noemen. In
tegendeel, steeds dreigender kwam de
werkelijkheid op een ieder af. Wat zal er
van de machtige Titanic worden
Volgendè week: Moed en ondergang.
„Wij geloofden zo vast in de hechtheid
van het schip waarmee we reisden", zei
een Zweeds luitenant, Hakan Bjonnster
Steffanson, „dat al die drukte ons voor-
Artiesten van nu met liedjes die door
een vorige artiestengeneratie
zoals Lou Bandy, Louis en Heintje
Davids, Koos Speenhoff
en Dirk Witte populair werden.
mono
y of stereo
BATIG SALDO BESTEMD VOOR
STICHTING BLIJ VEND APPLAUS
Veenendaal:
Markt 3 Patrimoniumlaan
Rhenen: Herenstraat 1
Nog een kijkje in een hut van de Tita
nic, compleet met hemelbed.
(Cliché: ,,'t Spectrum")
TV-PORTABLE BRENGT UITKOMST
Zoals vroeger het geval met de radio
is thans de TV vaak de oorzaak van hui
selijke onrust. De handige transistor-radio,
klein van formaat en zeer licht van ge
wicht loste de moeilijkheden op die ont
stonden door de belangstelling van de
juniores voor ontspanningsmuziek en van
de oudere huisgenoten voor serieuzer pro
gramma's. Ook voor de televisie is nu de
oplossing aanwezig: draagbare TV-toe-
stellen zijn thans ook in Nederland ver
krijgbaar. Een Japanse fabrikant, Sony
Corporation brengt draagbare TV-toestel-
len in de handel, één type met een beeld
vlak van 13 cm en één met een beeld
vlak van 23 cm. Het grootste weegt nog
geen zes kg en het kleinste nog geen vier.
Het grootste toestel is voorlopig een uni
cum op de markt: men kan er beide Ne
derlandse netten mee ontvangen en een
gehele reeks buitenlandse.
Het kan dus ook in duin en bos en op
reis zijn goede diensten bewijzen.
Gezien de uitbreiding van de uitzendin
gen in het algemeen mag worden aange
nomen, dat de behoefte aan een tweede
of derde toestel naast het moeilijk ver
plaatsbare kamertoestel sterk zal stijgen.
Het tweede toestel schept de mogelijkheid
de kinderen hun „eigen" programma te
laten zien zonder de ouderen te hinde
ren. Het zal ook in de ziekenkamer uit
komst brengen.
HOEST
Meer dan duizend renpaarden in Enge
land zijn hoestende. De trainer van de
renpaarden van de koningin heeft in wan
hoop voorgesteld alle rennen uit te stel
len totdat de epidemie voorbij zal zijn.
