Radio - Oranje
/He t zvet
mmmmm n
ÓB ÜO$3L
pootde j
Gooi het niet weg
FOTO JANSEN
Patrimoniumschool winnaar van
schoolvoetbalwedstrijden
Koningin Wilhelmina en haar tijd
Raad van Scherpenzeel besprak verhoging
tarieven zwembad
ARAM
ARAM
Oud-Veenendaler sprak voor
„De Londense Boer tot de Nederlandse Boer"
SPANNEND
Heldhaftig
Burg. Hazenberg reikte aanvoerder beker over
TEedenc
fc,.o mensch,als-ëhu
t landgoet Mewt,ï
li der ambtenaeren 1
hier verloedert]
Tentoonstelling te Rlienen
AMERONGEN
Visakten
De
Zee
koningin
©©O©
©O©
De heer Jo Kebergen, thans wonende aan de Pr. Beatrixlaan in Scherpcnzeel, van
geboorte Veenendaler, stond in de oorlogsjaren gedurende twee jaar voor de micro
foons van Radio Oranje, waar hij tweemaal per week een landbouwprogramma ver
zorgde. De aanleiding daartoe was wel zeer frappant. De heer Rebergen, met de
Nederlandse militairen via Frankrijk (Brest) naar Engeland overgestoken, stond op
zeker moment in een lift van een groot hotel, tegelijk met de zozeer bekende auteur
Herman de Man. Er ontstond een kort gesprek en opeens zegt daar de beroemd*
schrijver: Jou moet ik hebben voor een programma. De heer de Man ging af op de
Gelderse tongval van onze Veenendaler en wilde hem het landbouwprogramma, waar
voor hijzelf de tekst schreef, laten spreken. Zo ontstond het veelbeluisterde: „De
Londense Boer spreekt tot de Nederlandse Boer".
De avonturen van de heer Rebergen
waren spannend en enerverend. Als lid
van de Nederlandse krijgsmacht wilde hij
zich persé niet overgeven en trok in zui
delijke richting terug. Op 10 juli 1940 stak
hij met duizenden anderen Het Kanaal
over. In Londen aangekomen werd hij bij
de intendance geplaatst, omdat hij het
kleermakersvak verstond en er dringen
de behoefte aan een kleermaker bestond.
Hij werd toen gedetacheerd bij. de Re
geringsgebouwen en was als kind in huis
bij de ministers Gerbrandy, Albarda e.a.
Totdat de heer Rebergen die merkwaardi
ge ontmoeting had met Herman de Man.
Iedere zaterdagmorgen en dinsdagavond
zond de Londense Boer uit. Men had de
beschikking over alle Nederlandse kran
ten, die via Portugal in Londen aankwa
men en kon dus met kennis van zaken
en toegespitst op de actualiteit te werk
gaan. In het begin was het wel eens ang
stig, maar de heer Rebergen kreeg steeds
meer routine. Het duurde achttien maan
den. Anderhalf jaar een Veense stem door
de aether. We hebben een groot aantal
causerieën doorgebladerd. Zeer interes
sant. Helaas verbiedt de plaatsruimte ons
al deze teksten op te nemen. Maar de lezer
kan geloven dat de heer Rebergen in die
periode geen blad voor de mond nam.
Vooral de houding van de toenmalige
landstand werd gehekeld en de ware be
doelingen van die „organisaties" kwamen
aan het licht. De heer Rebergen gelooft
dat een groot aantal boeren naar z'n
radiopraatjes luisterde, gezien de reacties,
die hij later hoorde.
In 1942 werd de heer Rebergen op eigen
verzoek bij de R.A.F. ingedeeld, waar hij
een opleiding tot boordschutter zou krij
gen. Helaas liep hij een voetbalknie op en
Dat oude fototoestel
Het is nu f 7,50; f 10,— of f 15,—
waard
bij aankoop van zo'n leuke
moderne camera.
Zandstraat 7 - Veenendaal
gingen deze plannen niet door. Hij kwam
op Oudjaarsavond 1944 met de Irene Bri
gade weer in ons land terug. Woensdrecht
in Brabant was de eerste plaats, die
door zijn onderdeel werd bevrijd.
Hij stormde met de zegevierende legers
mee door Twente en Noord-Duitsland en
zag zijn geboortestreek in mei 1945 weer
terug. In februari 1946 zag hij Engeland
weer even terug, toen hij was aangesteld
als instructeur voor de Ned. troepen, die
gereedgemaakt werden voor de strijd in
Indië. Thans is de heer Rebergen nog
steeds in militaire dienst als adjudant
bij. de technische dienst op de vliegbasis
Soesterberg.
Over zijn Londense periode spreekt de
heer Rebergen slechts aarzelend. Het wa
ren zeer spannende jaren. Hij heeft de
grootste bewondering voor het heldhaf
tige Engelse volk, dat onder de zwaarste
bombardementen standhield en zelfs hier
door werd geïnspireerd tot volhouden.
Het moreel van de bevolking was gewel
dig. De heer Rebergen vertelde dat hij
toen het brandbommen regende, de men
sen van de brandweer gewoon zag door
gaan. Met ladder en al stortte een van
hen in het vuur, de andere nam zijn taak
over en dat alles ging zonder woorden.
Voor dit moreel heeft de heer Rebergen
nog een diep respect.
De Prinses Irene Brigade, waartoe hij
behoorde, houdt ieder jaar nog een reünie.
Hij ontving tenminste alweer een uitno
diging om op 5 mei in Den Haag te ko
men. Slechts met enige aarzeling sprak
de heer Rebergen over deze spannende
periode in zijn leven. Hij denkt in deze
dagen aan hen, die niet terugkwamen.
Het waren zijn vrienden, die vielen.
DRIJVENDE STATIONS BEVEILIGEN
ATLANTISCHE VLIEGROUTES
1 Een stoutmoedig plan voor de verbete
ring van de beveiliging van het lucht
verkeer over de Atlantische Oceaan wordt
besproken op de vergadering van de In
ternational Air Transport Association, die
thans in Miami (Florida) wordt gehouden.
Het is een Brits plan om op onderling on
geveer gelijke afstand in de oceaan een
viertal drijvende stations neer te leggen,
uitgerust met radar, meteorologische in
strumenten en natuurlijke radiostations
waardoor een voortdurend contact met
het vliegtuig gedurende de overtocht is
verzekerd.
Op het Veenendaalterrein aan de Bergweg werden op Bevrijdingsdag de finales
gespeeld in het door de ver. Oranjedag georganiseerde schoolvoetbaltoernooi.
De vier finalisten waren: de Patr. school, de Chr. Nat. school I, de Kon. Juliana-
school en de Groen van Prinstereschool. Na spannende voorwedstrijden kwamen
de Patrimoniumschool en de Kon. Julianaschool in de finale, die uiteindelijk
door de sterkste, de jongens van de Patr. school met 5-0 werd gewonnen.
Veel ouders en andere belangstellen
den (w.o. een groot aantal onderwij
zers) woonden de finalewedstrijd bij.
Er heerste een vrolijke sfeer op het
terrein aan de Bergweg. Tussen de
wedstrijden door klonk vrolijke muziek.
De eerste wedstrijden, door loting vast
gesteld, waren al bijzonder spannend.
De winnaar van vorig jaar, de CNS I,
trad aan tegen de jongens van de Kon.
Julianaschool. Na een uur van span
nend voetbal, met bij vlagen ook goed
spel, was de eindstand 2-2.
Strafschoppen zouden de beslissing
brengen. In eerste instantie schoten de
spelertjes vijfmaal raak. Toen driemaal
schieten. Na drie ronden was nog geen
beslissing gevallen. Eindelijk, in de
vierde ronde miste CNS twee straf
schoppen en toen de boys van de Ju
lianaschool er twee hadden benut was
het pleit in het voordeel van deze
school beslecht.
Gelijktijdig werd op het hoofdveld
de ontmoeting Patr. school Gr. v.
Prinstererschool gespeeld. Ook hier uit
stekend voetbal, waarbij bij Patrimo
nium vooral de keeper en de midvoor
Diepeveen de aandacht op zich vestig
den. De eindstand was hier 3-1. Om de
derde en vierde plaats streden toen nog
de Gr. v. Prinstererschool en de CNS.
De jongens uit Veenendaal-Zuidwest
wonnen met 3-0.
In de finale won dus de Patrimo
niumschool met groot verschil. Het ge
hele toernooi kan als bijzonder ge
slaagd worden aangemerkt. Evenals
vorig jaar werd er weer met elan ge
streden en de verrichtingen van de
jongens werden veelal ook door de ou
ders met grote belangstelling gevolgd.
Na afloop reikte burgemeester Ha
zenberg aan de vier finale-ploegen een
beker uit, de winnaar, de Patr. school,
de grootste. Burg. Hazenberg sprak
een slotwoord vol paedagogische op
merkingen en wees erop dat het spor
tieve element hier prevaleerde. Dit
moet ook in de toekomst zo blijven,
voegde de burgemeester er nog aan
toe. Een geslaagd toernooi, aardige
sfeer en sportieve wedstrijden.
Dit bord kon de voorbijganger deze
week aantreffen bij de woning van de
pas geïnstalleerde familie Monhemius
aan de Middellaan. De heer Monhe
mius, directeur van de afd. Sociale Za
ken bij de gem. Veenendaal, ivas hij
het inrichten van zijn nieuwe „Home"
geruggesteund door collega-ambtenaren
die het huis schoonmaakten en de tuin
aanleg verzorgden. Zij meenden hun
bord te moeten benadrukken en terecht
want er viel menig druppeltje li
chaamsvocht ter aarde.
Op Koninginnedag opende mr. L. Bosch ridder van Rosenthal, burgemeester van
Rhenen, een tentoonstelling in het Streekmuseum, getiteld Koningin Wilhelmina
en haar tijd. De toevoeging „en haar tijd" is enigszins misleidend. Want van de
grote leidende motieven in de periode 1898-1948 is op de expositie weinig of niets
te bemerken. Zij accentueert noch de gedachten en wensen van dat tijdvak als
de ontwikkeling van de democratie, de uitbreiding van het kiesrecht, de sociale
wetgeving, noch de belangrijke gebeurtenissen als de groei van het socialisme,
het ontstaan van de politieke partijen, het herstel en later weer het teloorgaan
van de Coalitie, de sociale woelingen, de koloniale spanningen, de dekolonisatie,
de grondwetsherzieningen de pacificatie van het onderwijs, de vernieuwing van
kunsten en wetenschappen, de industriële ontwikkeling, de ontvoogding van de
arbeidersklasse - om maar enige markante stromingen en feiten te noemen. De
tentoonstelling legt slechts de nadruk op enige, soms niet eens grote, gebeurte
nissen in het leven van koningin Wilhelmina.
De eerste afdeling, Jeugdvoorberei-
ding geheten, begint met een anoniem
schilderij, de doop van Wilhelmina's
vader, de latere koning Willem III,
voorstellend, een werk uit 1849, dat
het diepe verval van de vaderlandse
schilderkunst toont. Veel mooier is de
doop van Wilhelmina zelf, een schil
derij van de begaafde Hoynck van Pa-
pendrecht, fraai geschilderd, de plech
tigheid vertolkend in een bijna sacrale
sfeer, verinnigd door het licht, dat als
beschroomd fijn gezeefd door de hoge
kerkvensters valt.
Uit de kinderjaren zijn enige aan
doenlijke herinneringen: de eerste
laarsjes en handschoenen, schaatsen,
een bergstokje, een rijzweepje, voor
werpen, die ons terstond doen denken
aan de kooisfeer waarin de prinses
werd opgevoed en waarvan zij in haar
mémoires Eenzaam maar niet alleen -
wederom prinses geworden - rept. (Mijn
jeugdjaren).
De gemeente Wageningen schonk in
1883 Wilhelmina was toen 3 jaar - een
poppenkamer uit hout gesneden met
fijne zilveren meubeltjes, een curieus
stukje speelgoed.
Op 5 september 1898 deed de jonge
vorstin haar intocht in Amsterdam.
Die gebeurtenis is door een onbekend
schilder op levendige kleurrijke wijze,
die in haar impressionistische factuur
aan Breitner herinnert, vereeuwigd.
Even worden wij aan d£ grote his
torische gebeurtenissen herinnerd door
een in leer gebonden album, een zware
foliant, versierd met een fraai medail
lon van de jeugdige koningin, een ge
schenk van czaar Nicolaas II als her
innering aan de eerste vredesconferen
tie in 1899, waartoe hij het initiatief
nam en waaraan door 27 staten werd
deelgenomen, wier afgevaardigden in
fotogravures het album vullen. (De
Chinese gezanten ontbreken). Zij sloten
verdragen over vreedzame oplossing
van internationale geschillen, regle
menteerden de oorlogsvoering te land
en ter zee en verboden het werpen van
projectielen uit vliegtuigen en het ge
bruik van gifgas en dum-dumkogels.
Als wij thans aan de verschrikkingen
van 1940-1945 denken, beseffen wij wat
er van al die afspraken is terechtge
komen, al werden de bepalingen in 1907
door 44 landen nog aangevuld en ver
beterd
Een tweede interessant album is dat
van Marie, prinses van Wurtemberg.
Het bevat fraaie aquarellen van inte
rieurs, landschappen en stadsgezichten.
In een eigenhandige opdracht in het
Frans beveelt zij het album na haar
dood de generaal-adjudant van de ko
ning, Beyerman, te geven ter aanbie
ding aan de koning, een aandenken aan
Marie's zuster Sophie, de eerste vrouw
van Willem III, gestorven in 1877, en
aan haar goede vrienden, de neven
prins Willem f 1879 en prins Alexander
t 1884. Ceci est ma dernière volonté!
besluit zij op 25 april 1885.
Uit de „koloniën" kwamen bewijzen
van verering voor de vorstin, zelfs nog
in 1948. In dat jaar schonk het Ma-
doerees Knilkorps twee enkelringen
van zilver, zó zwaar, dat ze ondraag
baar lijken. Uit 1890 is een ponjaard.
Op 30 augustus 1948 zongen Chinese
kinderen te Bandjermassin een lied, in
Chinese letters op zijde geschreven.
Het lied is zo tekenend voor de gevoe
lens van het Chinese volksdeel, dat wij
de vertaling overnemen:
Uwer Majesteits aangeboren gaven,
grootheid en barmhartigheid maken,
dat wij met gevoelens van de diepste
dankbaarheid deze vijftig jaren, die als
slechts één dag zijn geweest, hebben
zien voorbijglijden.
Uw voorbeeldeloze energie heeft uit
de ruïnes weer een nieuw geheel opge
bouwd.
Uw daden vormden een brilliante
aaneenschakeling die historie maakte.
Uw beleid in het verleden is vol
wijsheid geweest en daarom is de toe
komst goed en hoopvol afgebakend.
Uw diepe wijsheid en Uw grote da
den worden door de ganse wereld be
wonderd.
Hoewel wij zeer ver van U verwij
derd zijn, genieten wij hier Uw be
scherming.
Heden vieren wij, met gevoelens van
diepe verering, deze bijzondere feest
dag mee.
Millioenen mensen over de gehele
wereld bieden U vol geestdrift hun ge
lukwensen aan.
Van verre smeken wij voor U af een
volmaakte gezondheid en welvaart voor
het Land.
De toekomst waarvan het lied ge
waagt, bi'acht de tweede politionele ac
tie december 1948, in 1949 het herstel
van Soekarno. en de souvereiniteits-
overdracht, en de Nieuw-Guinea-
of West-Iriankwestie Ironie der ge
schiedenis.
De Vereniging voor Vrouwenkies
recht richtte in 1898 bij de troonsbe
stijging van H.M. een gelukwens tot
haar. Twee jaar te voren had de kies
wet-Van Houten het kiesrecht tot een
groot deel van de mannelijke bevol
king uitgebreid. Eerst in 1922 kregen
de vrouwen bij de grondwetsherziening
kiesrecht!
Heel bont en onrustig is de gecalli-
grafeerde gelukwens van Gedeputeerde
Staten uit 1923, in slechte verlate
Jugendstil.
Bij de afdeling III De tirannie ver
drijven is weinig dat aan die tirannie
doet denken of het moest zijn het ge
dichtje van ds. Weiter, hofprediker van
koningin Wilhelmina. dat ook in de
bundel V in Vers voorkomt:
13 MEI 1940
Neen, 't was geen vlucht die U deed
gaan
maar volgen, waar God riep;
'k vraag niet, wat in U is doorstaan,
een strijd hoe zwaar, hoe diep.
Wij knielen naast en met U neer.
Tot God de blik, de hand;
geef Neêrland aan Oranje weer,
Oranje aan Nederland.
En kome dan wat komen mag,
w' aanbidden, zwijgen stil.
De nacht zij zwart, omfloerst de dag,
geschiede Heer, Uw wil.'
Dit gedicht werd in grote aantallen
gestencild, getypt en op andere manie
ren vermenigvuldigd. De tentoonstel
ling toont het op een wandbordje. Een
tegel met een voorstelling van het pa
leis draagt als onderschrift Eindelijk
weer thuis.
In het jaar 1948 deed koningin Wil
helmina afstand van de troon. De heel
eenvoudige penhouder met een dood
gewone kroontjespen is aanwezig. Uit
dat jaar dateert ook een mooi relief
van Caspar de Coligny, een verre voor
vader.
Weinigen zullen weten dat de vorstin
eredoctor in de theologie, was, een
graad haar verleend.door ae universi
teit van Montpellier. De oorkonde en de
schoudermantel zijn ook te Rhenen te
zien.
Ondanks de beperkte min of meer
anecdotische opzet van de expositie,
biedt zij toch veel merkwaardigs en
houdt zij de herinnering levend aan
een onvergetelijke vorstin „op de ken
tering der tijden". Tot en met 22 mei
is zij alle werkdagen van 11- 12.30 en
van 14-17 uur geopend. Ook op dins
dagavond van 17-19 uur.
D. Philips
Belanghebbenden worden in kennis
gesteld van de mogelijkheid voor het
a.s. visseizoen weer een visakte of bij-
dragebewijs aan te vragen.
Bij beschikking van de minister van
Landbouw en Visserij van 4 februari
1965 werden de bijdragen tot verbete
ring van de visstand, voor de visakten
en bijdragebewijzen voor het komende
aktejaar 1965/1966 als volgt samenge
steld.
Voor een grote visakte, geldig tot
het vissen met alle vistuigen in de
binnenwateren dient te worden betaald
f 10,— recht en f 11— bijdrage is
f 21,voor een kleine visakte voor
het vissen hetzij met één speciale hen
gel. hetzij met twee gewone hengels,
hetzij met één peur, in de binnenwate
ren f 2,— recht en f 5,— bijdrage is
f 7,bijdragebewijzen, voor het vis
sen met één gewone hengel in de bin
nenwateren kosten f 2,25. Voor het a.s.
visseizoen kunnen de akten en bewij
zen reeds nu ten gemeentehuize wor
den aangevraagd.
Vorige week donderdagavond heeft de Scherpenzeelse raad uitvoerig gediscus
sieerd over het voorstel de tarieven van het zwembad te verhogen met twintig
procent. Die verhoging is noodzakelijk om tot een gezonde exploitatie te komen.
Kort geleden heeft de raad een zuiveringsinstallatie voor het zwembadwater
aangeschaft en de jaarlijkse lasten van deze aankoop bedragen rond drieduizend
gulden. Na een breedvoerig debat gaf de raad zijn fiat aan de voorgestelde ta
riefsverhoging. De heer Aarsen (PvdA) kreeg de aantekening tegen te hebben
gestemd. Hü memoreerde hoe vorig jaar de tarieven al met tien procent waren
opgetrokken.
Nu opnieuw twintig procent vond hij
wel een beetje te gortig. Wethouder
de Jonge (PvdA) wees echter op de
hoge onderhoudskosten van het zwem
bad. Raadslid Valkenburg (CHU) merk
te op dat het bovendien verstandig is,
reserve te kweken om in de toekomst
noodzakelijke verbeteringen aan het
bad te kunnen financieren.
De heer van Kampen (AR) was van
mening dat het zwembadbedrijf zich
zelf moet kunnen bedruipen. Hij vond
het echter niet billijk dat de tarieven
van abonnementen van kinderen en
volwassenen nu gelijk waren opge
trokken.
De heer Blanken (WD) meende dat
de exploitatiekosten gedrukt konden
worden als het zwembad op zondag
meer opengesteld zou worden. Hij
stelde tenslotte voor een mogelijkheid
te scheppen dat het bad op meer uren
open is voor het publiek. Zijn voor-
(1) Een strakke Oostenwind waait langs de rot
sige kust van Barranca. Over de diepblauwe water
vlakte der Adriatische zee nadert een groot schip
met hoge trotse masten. Met volle zeilen, die op
bollen in de frisse bries, vaart het dicht langs de
kustlijn in de richting van een majesteuze burcht,
welks massieve muren uit de branding schijnen op
te rijzen Op de voorplecht van het schip staat
een jonge vrouw. Haar beeldschoon gelaat vormt
een vreemd contrast met haar slordige kleding en
het grote zwaard, dat aan haar brede gordel hangt.
„Dat moet Barranca zijn, Merlin", zegt ze, naar
het kasteel wijzen. De aangesprokene, een lange
magere man, knikt instemmend. „Eindelijk", zegt
hij met een tevreden grijns, „nu zal Heer Aram
spoedig merken, hoe Merlin, de tovenaar, zich op
zijn vijanden wreekt!"
(wordt vervolgd)
stel kreeg de steun van de PvdA-frac-
tie.
De voorzitter, burgemeester mr. C.
P. Hoytema van Konijnenburg, her
innerde er aan, hoe vorig jaar al uit
gebreid over deze materie was gespro
ken. Misschien dat in een nieuwe
raadssamenstelling, na de verkiezin
gen van volgend jaar, wel een andere
verhouding in de raad ontstaat, zodat
dan opnieuw over deze aangelegen
heid kan worden beraadslaagd, meende
de voorzitter.
Wethouder Van den Ham (CHU)
meende eveneens dat thans discussië
ren over deze zaak weinig zin had.
We kunnen wel een debat hierover
opzetten, maar de CH-fractie blijft bij
haar eerder ingenomen standpunt, zo
deelde hij mee. Hierop trok het raads
lid Blanken zijn voorstel in.
De voorgestelde subsidiëring van
Godsdienstonderwijs op de lagere scho
len was een punt dat werd aangehou
den. Met de overige voorstellen kon
de raad zich nagenoeg zonder discus
sie verenigen.
Tot bestuurslid in de stichting be
jaardentehuis Scherpenzeel werden be
noemd de heren J. v. d. Ham en B.
Valkenburg (CHU), P. de Jonge en W.
van Bruggen (PvdA), M. v. d. Burgt
(SGP), J. Boelhouwer (AR), mevr.
Zwaan-den Hertog (WD), G. Veen-
vliet (diaconie Ned. Herv. kerk) en G.
Bakker (diaconie geref. kerk).
Aan mej. Schoemaker werd op haar
verzoek m.i.v. 1 juli aanstaande, we
gens het bereiken van de pensioenge
rechtigde leeftijd, eervol ontslag ver
leend als onderwijzeres aan de Hole-
voetschool.
Verschijnt als bijlage van het
streekblad „DE VALLEI" -
onder redactie van Tante Jos.
ONZE JARIGEN
8 mei Attie Doornenbal (Overberg)
8 Ina Huibers
8 Berna Ditewig
9 Didy van Wijde (Ede)
9 Margriet v. d. Heuvel
9 Bart Kleyer
9 Arie Gunter (Amerongen)
9 Bertie v. d. Weerd
10 Annie de Kruyff
10 Henny van Ravenswaay
11 Arnoud Andeweg
12 Jannie v. Donkelaar (Ederveen)
12 Gert Jan Vermeulen
13 Geurtje Lodder (Rhenen)
13 Hans van Gent
14 Ad van Beek
14 Johan Kroesbergen
Jongens en meisjes, heel hartelijk ge
feliciteerd met jullie verjaardag.
ZILVERPAPIER EN CAPSULES
Beste jongens en meisjes,
Van de week hebben jullie me heel
blij gemaakt, want ik kreeg verbazend
veel zilverpapier en capsules. Ik vind
het echt fijn, dat jullie tegenwoordig
zo hard sparen. Ik kreeg zilverpapier
en capsules van Durk Boelens, Kleuter
school De Blokkendoos, Elly, Ansje en
Basje Rebergen, Rijk van Gaasbeek-
school, Margreet Kampert, Corrie de
Wit, de Kleuterschool achter de Vre-
deskerk, Corrie, Wimmie en Johnny
Bos. Berry Willemsen en Helmie, Ma-
rinel en Jan v. d. Kraats.
Volgende week hoop ik van de an
deren ook weer zoveel te krijgen. Tot
volgende week dus en hartelijke groe
ten van
Tante Jos.
Correspondentie te richten aan
f Tante Jos per adres:
Parallelweg 10 - Veenendaal.
Figuur a.
HET BLIKJE, DAT TERUG KOMT
Voor dit kunstje heb je een blikje
nodig met een deksel er op, een hamer,
een spijker, een rubber bandje of een
elastiekje, een paar schroefjes en een
moertje en wat stevig draad. Maak om
te beginnen twee gaatjes in de bodem
van het blikje en daar tegenover twee
in het deksel. Gebruik voor dat werkje
de hamer en de spijker.
Knip de rubber band door, zodat je
een flink lang stuk hebt. Mocht het
niet lang genoeg zijn, dan kun je in
plaats van het band ook een aantal
gewone elastiekjes gebruiken, die je
aan elkaar knoopt. Neem nu het dek
sel van het blikje en steek het elastiek
of het band door de vier gaatjes (in
het deksel en in de bodem), zodanig,
dat zij een diabolo vormen, zoals je
ziet in de tekening.
Dan knoop je de twee eindjes van
het elastiek aan elkaar. Bevèstig ver
volgens de schroefjes, die je beide aan
een kant in de moer draait, in het mid
den van de diabolo, dus daar waar het
elastiek zichzelf kruist. (Je kunt hier
voor ook iets anders gebruiken, dat
even zwaar is). Doe nu het deksel weer
op het blikje en maak het er stevig op
vast met behulp van wat doorzichtig
plakband.
Rol dan het blikje van je af en dan
zullen de schroefjes en het elastiek er
voor zorgen, dat het blikje weer naar
je terug komt rollen. Hoe dikker het
elastiek, hoe sneller het blikje zal ko
men terugrollen. Kijk maar eens wat je
er een plezier mee kunt hebben.
Figuur b.
ZIEZO, NU WEET JE ER ALLES
VAN!
Blijkbaar hebben wij mensen een
hele massa ruwe materialen in ons li
chaam. Onderzoekingen hebben name
lijk aangetoond, dat iemand, die onge
veer 125 pond weegt en gezond is, on
geveer het volgende in zijn lichaam
heeft: genoeg zout om er twee eieren
mee te bestrooien, genoeg vet om er
^*2200
zeven stukken zeep mee te fabriceren,
koolstof voor 900 potloden, fosfor voor
2200 lucifers, ijzer voor een spijker van
ongeveer 5 cm lang, voldoende kalk
om eeen kamer mee te witten, water
voor het vullen van 100 bierflessen en
zwavel in voldoende mate om daarmee
een hond van vlooien af te helpen.
Figuur c.
GRIJP DE VEEDIEVEN
Deze cowboys moeten de veedieven
vangen, maar de weg, die zij moeten
volgen, is vol gevaren, zoals bijvoor
beeld een wild stromende rivier, drijf
zand en woest gebergte. Maar er is een
weg. welke zij veilig kunnen volgen
zonder op al die gevaren te stoten.
Kunnen jullie hen helpen?
Figuur d.
WAAR GAAT HIJ NAARTOE?
„Hoe laat vertrekt de trein?" heeft
deze mijnheer gevraagd. „Dat hangt er
van af, waar U naar toe gaat", ant
woordde de stem van achter het loket.
Weten jullie, waar deze mijnheer naar
toe wil? Kijk maar eens heel goed naar
zijn gezicht en zijn hoed en dan zul je
de oplossing gauw vinden. Maar lukt
het je niet, leg dan de krant op z'n
kop en lees het antwoord.
•ui[oqjjoo)S :p*oocn}uv
8 5-45
