Het juweel van smaragd: DRU Gooi het niet weg FOTO JANSEN T e r I e n k a-p I i s van ENGELENBURG s CHEVROLET GASCONVECTOR Protest NSVS- Musketiers wordt dinsdag behandeld Scoorde beide treffers tegen afdelingselftal SCHERPENZEEL VEENENDAAL Nachtrit van M.A.C. Veenendaal RHENEN ELST AMERONGEN Examen doen? vrijdag 14 mei 1965 Ze wilden de Slaperdijk vermoor den, maar wij zeiden: hoü Boerenland hoort in boerenland. Renswoude is een kroon die rondom bezet is met juwelen. Aquamarijn zijn de beekjes en smaragd de weilanden. Robijnen zijn de brui ne beuken van het kasteelbos en briljanten de struiken als de zon de dauwdroppen erop doet schitteren. Kroonjuwelen zijn ook de vriendelijke boerenbedoeninkjes van het een voudige, aantrekkelijke Veluwse type. Want in feite is het hier nog één en al Veluwse be ïnvloeding wat de klok slaat. En dan liggen overal nog de zeer oude patriarchale hoeven, die veelal „Groot" genoemd worden. (Dat zijn de stamhuizen van vele geslachten uit de omgeving, die daar vroeger onder de hoge, rietgedekte daken resideerden op hun don ken, schotens en laren en wat dies meer zij. Zo'n boer was als een aartsvader. V. A. B. KIRPESTEIN CITY-MOTORS-EDE Elstenaren officieel nog geen kampioen Zoals wij in onze sporteditie van dinsdag reeds vermeldden is het kampioenschap van de v.v. Mus ketiers te Eist nog officieus. Piet Kieviet in wegkampioen- schappen van Gelderland Jan van de Bovenkamp steunpilaar voor GVVV AUTODIENSTEN EXP. VAN ECK - E.V.E. VEENENDAAL LAWN-TENNIS VLTC teams in de strijd SPELDJE Bouw kleuterschool begonnen Mijnhardf's Zenuwtabletten Nieuwsblad „DE VALLEI" 6 RENSWOUDE door Adriaan de Kleuver Met tekening van de schrijver. Eens lag hier het Rhenense woud, maar de bossen uit de middeleeuwen zijn allang verdwenen. Misschien is de scheefgegroeide reusachtige eik, die achter de ridderhofstad staat, de laat ste getuige van de wouden die zich in lang vervlogen tijden over de vallei uitstrekten. Langs het stroomgebied van de Eem onderscheidde men in het jaar 777 al vier grote bosarrealen: Hengist- coto, Fornhese, Mocoroht en Vuidoc. In het eerste geval vinden wij al het woord schoten terug en in het tweede zit duidelijk het woord hees en dat is een bos. Met duizend en één kronkels mean derden de beken, die van de Veluwe komen, door deze oerbossen. En als Karei de Grote in dat jaar 777 het hele genoemde bossengebied langs de toen malige Eem met haar voedingsbeken aan de Sint-Maartenskerk te Utrecht cadeau geeft, zal deze vooruitstrevende man wel niet gedacht hebben dat dit eens ons karakteristiekste boerenland zou worden. Overal werden bosgedeel- ten gerooid en de open plekken langs de beken, de laren, zijn de plaatsen waar de boerenhoeven gebouwd wer den. Opmerkelijk is vooral dat in het mid den van de Gelderse vallei deze hoe ven regelmatig verspreid voorkomen. Men kan niet zeggen dat de boerde rijen rond bewoningscentra gegroe peerd liggen. En óók bleef merkwaar dig genoeg dit open gebied zichzelf toen de reformatie in opmars was: Achterveld bleef de Moederkerk trouw. Om maar een voorbeeld te noemen bleven de Hoolhorsten uit de buurt daar allen rooms-katholiek en werden de Hoolhorsten die van het voorvader lijk goed bij Achterveld wegtrokken gereformeerd. In dit geval bleef aan vankelijk de naam Jacob in beide tak ken voortbestaan. En zo is dat met tal van geslachten gegaan. Dit is een hoogst interessant on derzoek geweest. En daarbij kwam vast te staan dat alle hoeven met de uitgangen laar, donk, schoten, horst, broek, stede, veld, etc. reeds in de veertiende en vijftiende eeuw voorkwamen. Schrijver heeft dit onderzoek naar de veldnamen verricht op verzoek van de Centrale Commissie voor onderzoek van het Nederlands Volkseigen en het besloeg voornamelijk het gebied van Amerongen, Veenendaal en Renswou de. Eigenlijk voor één persoon een véél te groot gebied om te gaan on derzoeken. Gelijktijdig zijn toen de oude slacht- gebruiken bestudeerd en uit de ver kregen gegevens en de beluisterde ver halen is het verhaal „Alléén voor ster ke magen!" samengesteld. Er is geen mooier en boeiender onderzoek denk baar dan de mens in zijn eigen om geving. Want dóór is ieder zichzelf. En van de eigen-geaardheid van de mens in de vlakte tussen de Gelderse en Stichtse heuvelruggen gaat men écht houden. Maar dan moet men ook mens onder die mensen zijn, hun eigen taal spreken. Er is een sleutel die het hart van deze mensen kan ontsluiten en dat is ze open en eerlijk tegemoet te treden. Persoonlijk heb ik de fijnste ervarin gen met mijn mensen uijt de vallei. Ik wil geen kwaad woord over ze horen. Het valleivolk leeft nog zo heerlijk bij de natuur. Ja, die natuur! Maar ver geten wij dan niet dat ons prachtige land, ten zuiden van de spoorlijn Amersfoort-Apeldoorn en oostelijk en Dat oude fototoestel Het is nu f 7,50; f 10,— of f 15,— waard bij aankoop van zo'n leuke moderne camera. Zandstraat 7 - Veenendaal EEN VAN DE PRACHTIGE OUDE HOFSTEDEN IN DE GELDERSE VALLEI Om nu meteen maar te bewijzen dat zelfs een sombere dag een mooie dag kan zijn werd deze sfeervolle gewassen tekening in sepia gemaakt. Straks zal daar veld en beemd weer stralen als een smaragden juweel in het glorieuze gouden zonlicht. Dan moet u er bij zijn om d&t intens mee te beleven. noordelijk van het oude stroomverloop van de Lunterse beek gelegen, óók een schepping van mensen is. Maar dié mensen stonden zó dicht bij hun Schepper, dat hun handen de verlengstukken werden van de Mees terhand. Het zal wel boerenland blij ven. want het element recreatie ligt deze landbouwende bevolking niét na aan het hart. Laat deze streek maar zichzelf blijven en de mensen daar zé ker. In dit gebied, dat als het ware be spikkeld is met bosjes, liggen twee aller verrukkelijkste stiltegebieden: het bos bij Groot-Wagensveld aan de Barneveldse straatweg en het bos bij Groot-Wolfswinkel aan de Groeperkade boven „De Dennen". En dan in de kop van het Noorder kwartier boven Renswoude nog „De Schans", ook wel bekend als het Werk aan de Daatselaar. Ook ligt in het bos bij Breeschoten nog een prachtige een denpias, maar dót is gereserveerd jachtgebied van de familie Taets van Amerongen. 'k Ben er wel een paar maal „in functie" geweest en je zou er gewoon heimwee naar krijgen. Zon dags wandelt er in de zomertijd nog wel eens iemand. Voor de rest is het één en ól rust. In de lage hakhoutbosjes rond de plas zingen de vogels en geurt de kam perfoelie, in de rietkraag kraken de karekieten hun zangnoten en snateren luid de eenden die de jachtopziener er „gepoot" heeft. Dat zijn de lokkertjes. En toch zijn we blij met dit alles. Dat de familie Taets van Amerongen er Jan, Piet en Klaas weren is voor ons nu niet zo prettig. Maar alléén de ge dachte al dat er zulke stiltegebieden nog kunnen bestaan verzoent ons ge heel met die afgeslotenheid. Grote be zoeken zouden deze intieme plekjes al léén maar schade doen. Veel mensen begrijpen niet wat „na tuur" wil zeggen. Natuur is iets dat volkomen aan zichzelf wordt overge laten, waar de vogels hun eigen leven kunnen leiden en waar zich die plan ten handhaven die er van nature voor komen. Ja, maar daar hébben wij niks aan, zo hoor je kreten slaken; ruim maar op. Ach, wat is dat toch klein. Is de mens dan zó belangrijk dat alles en alles aan de recreatie, dus ter verpozing van homo sapiens, moet worden opgeofferd? Niet iede re vierkante centimeter behoeft toch met mensen bezet te worden. Zo goed als er weilanden en bouw landen zijn waar men niet op moet gaan lopen, kunnen er toch ook wel andere stiltegebiedjes blijven, waar al leen de vogels en de bloemen elkaar gezelschap houden. In dat prachtige bos bij De Dennen aan de oude straat weg tussen Renswoude en Scherpenzeel wandelen toch veel mensen en is het dan zo nodig om alles te moeten heb ben? 't Heeft er alle schijn van dat men het de vogels en planten niet gunt óók nog een eigen leventje te leiden. Wie eerbied voor het leven heeft be schermt het immers. En hoe kón dat nu, als men er met transistors gaat zitten. Of het weinigje zeldzame plan ten dat wij nog over hebben laat uit roeien door vertrappen of uit graven. 't Is slechts een kwestie van zelfbeheersing. Laten we u eens mee nemen naar een volkomen vrij plekje bij Rens woude: De Schans. Wat is het daar mooi en stil. Je komt er over de uit onze jeugd al zo vermaarde Dijkjes. Daar liepen vroeger de vogelaars hun buit te vangen: goudvinken en groen- lingen, kneuen en sijsjes en wat al niet meer. Het wérd te gek. En ineens kregen de valleiboeren in de gaten dat ól die vogelstroperij funest was voor het land. De oogst dreigde wel eens te mislukken door gevreet van het onge dierte. De bomen werden kaal gevreten door de rupsen. En toen hebben héél wijze mensen een werkelijk zéér knap pe vogelwet gemaakt. Alle vogels om ons heen zijn praktisch beschermd. Nou ja, huismussen en kraaien en bij tijd en wijle spreeuwen en houtduiven dan niet. En nu ben ik toch wel zó blij dat onze bemoeienissen met die Slaperdijk tussen De Batterijen en Daatselaar zulk een sukses opgeleverd hebben. Hadden wij ons niet zo heftig verzet, dan was ze al afgegraven geweest. Enkel en al leen omdat een hooggeplaatst rijks ambtenaar het de moeite niet waard scheen te vinden er één van zijn men sen een kijkje te laten nemen. Op een keer vertelde een boer mij dat hij er voor de deur een fiks stuk grond bij zou krijgen Dat kón al leen maar als die dijk er aan zou gaan, realiseerde ik mij zelf. In allerijl trommelden we toen alle Nederlandse natuurbeschermings organisaties op; vooraanstaande ge leerden gingen eens kijken en men riep hartgrondig ..schande". Binnen drie dagen was de hele graafpartij van de baan. De Stichting Het Utrechtsch Land schap zou eigenaresse worden, en toen kwam ineens de mededeling af van het Ministerie van Waterstaat dat die dijk achteraf bekeken tóch een uiter mate belangrijke waterkering is. Toen brak mij de klomp even te voren mocht hij als waardeloos object afge graven worden. En ik heb mijn hoofd geschud over zó veel stommiteiten VEENENDAAL Door de nonchalante houding van een totaal ondeskundige ambtenaar zou de Gelderse vallei een hoogst be langrijke waterkering hebben moeten missen raar, maar waar! Maar is dat wóór, dat van die waterkering? 'k Geloof eer dat het een doekje voor het bloeden is om die fout van het appa raat te verdoezelen. De spoorlijn mag beslist niet als waterkering fungeren, zo redeneert men onder meer. Maar als de Grebbedijk óóitnog eens zou doorbreken - wie garan deert ons dat dit nooit en nooit zal voorvallen - dan zal het water tegen de spoordijk bij De Klomp klotsen. Of gaat men de spoorlijn dan soms in de lucht ophangen? De spoorwegen kunnen nu wel zeggen dat het niet mag, maar daar zal het ontembare water wel geen rekening mede houden. Wel een geluk voor 't spoor dat het „hazenpad" er parallel mee loopt. Maar die weg zal ook wel wegspoelen En dat dit geen sombere voorspelling is wordt bewezen door het feit, dat in 1855 de spoordijk op drie plaatsen bezweken is! Nu wandelen of fietsen wij frank en vrij heerlijk over de Slaperdijk met op de taluds dat berceau van hakhout- wallen. Nu al zie je de salomonszegels en de bosanemonen komen en wordt op plekken de bodem al bedekt met het glanzend groen van het speenkruid. Straks zullen de keverorchissen in het broekbos bij het Nieuwe werk opnieuw hun ijle geelgroene trossen hoog boven het bloemtapijt van de bosanemonen uit steken. Van de hoge kant van de oude Flierterbeek hangen dan in slier ten de gele dovenetels. Een paar hon derd meter vóór die Flierter heul, de plek waar vroeger onder de Slaperdijk door de beek stroomde, daar zit aan de zonzijde van het dijktalud een plek met wel honderd meter dalkruid, dat zeldzame en óh zo fijne en elegante lelieachtige bloemetje. En je moet er gewoon niet aan denken dat nou ja, zand er over: de Slaperdijk is gered. Het is nóg steeds de glorie van Rens woude. Dót wilde ik maar zeggen. En nu dan De Schans. Een paradijsje in eenparadijs. Je kunt er tegenwoor dig nog het beste komen via de Ubbe- schotense weg. Waar deze bij de Groe perkade uitkomt volg je deze maar tot waar die op het Werk aan de Daatse- laas uitkomt. Er is daar een soort sluis- werk, een z.g. schotbalkensluis, die het water van de oude Lunterse beek moest tegenhouden in geval van oor log. Dan zouden ook bij de Roode Haan, bij de Groep en bij Engelaar de schotbalken ingelaten worden en een eiland ontstaan met als cen trum het dorp Renswoude. Het is er nooit van gekomen van wege de bloedloze revolutie van 1795. Dicht bij dit restant van de Lunterse beek staat nog een groepje eiken. Oók al een restant van een „ambtelijke" vergissing. Een boer kreeg een jaar of tien geleden vergunning in de kom van de omwalling wat hakhout te kappen. „Komaan", dacht die man, „laat ik dat zo nauw maar niet nemen; ze kijken er toch nooit naar om." Een paar dagen later lagen alle eiken op de omwalling omgehakt. Er werd, tot grote verwon dering van de man, wél werk van ge maakt. Hij kreeg opdracht voor een nieuwe aanplant te zorgen, 'k Geloof dat hij na ongeveer tien gaatjes ge graven te hebben, er toen de brui aan gegeven heeft. Er kwam geen snars van terecht. Ontdaan van alle luister bleef ons oude fort achter Maar de ei- kenstompen liepen weer uit! Dichtbij begint een boomleeuwerik te fluiten, maar die zwijgt even plotse ling als ze begon, nu een Vlaamse gaai op het toneel verschijnt. En mét hem staken tjiftjaf en fitis, spotvogel en roodborst. Alleen in de weilanden is nog vertier. Boven het intense groen voeren met zoevende vleugels de kie viten hun kunstig vliegspel uit. Ja tóch, ons luidruchtig zangertje de winter koning laat zich nog horen en in het rietland lispelt alweer een rietzanger. Met een nijdige schreeuw vliegt de martkolf weg en als met een zucht van opluchting herneemt het vogelkoor het zingen. Tussen het snelomhoog- schietende riet van de verlandde grach ten hebben de dotters het hardgroene blad ontvouwen, bekroond met een gul den bloemenpracht. Op een tak zit een ijsvogel in een kleurrijk changeant pak je. maar dan van veren, véél echter dan uw mooiste avondjurk. Dit alles en nog véél en véél meer kan uw deel zijn als u er eens op uit trekt naar De Schans, dat Meester stukje van natuurschoon. Laten wij er maar zuinig op zijn, want voor ól die mooie belevenissen behoef je geen cent te betalen, 't Ligt zo maar voor niets uitgestald. schone warmte 'M vV 'f WEDVLUCHT UITSLAGEN VAN P.V. „DE SNELPOST" De leden van de postduivenvereniging „De Snelpost" namen deel aan de wed vlucht vanaf Vilvoorde. Afstand plm. 146 km. Van de 346 duiven, die om 11.40.00 uur gelost werden, kwam de eerste om 13.33.53 uur aan. De snelheid bedroeg 1278,9 meter per minuut. De uitslagen zijn: G. Diepeveen 1, 39, 56; W. v. Ravenswaaij 2, 46; S. Sukkel 3, 10, 20, 27, 29, 33, 37, 67; T. de Hartog 4, 8, 34; C. v. Asselt 5, 25, 51; N. v. Barneveld 6; B. Feyth 7; Combinatie J. S. 9, 19, 40, 63; W. H. Roelofs 11, 31; C. v. Ginkel 12, 41; R. v. Doorn 13, 43, 44, 48; H. Ulrich 14, 32, 52, 55, 69, 70; H. J. de Man 15, 24; C. Donkelaar 16, 21, 26, 35. 62, 65; J. v. Geerenstein 17, 18, 54, 57; P. W. v. Zetten 22, 28,53, 58, 60, 64, 68; G. Heikamp 23; G. de Geit 30, 45, 59, 66; A. Merlijn 36, 49; A. v. Asselt 38, 47; A. D. v. d. Bosch 42, 61; E. Heiwegen 50. Er is nog een hangend protest, destijds ingediend door NSVS uit Veenendaal we gens het niet toekennen van een doelpunt dat naar de mening van de scheidsrechter in buitenspelpositie zou zijn gemaakt. Dinsdagavond a.s. zal het betrokken pro test worden behandeld door de desbetref fende commissie, die in Utrecht vergadert. Dan kan pas blijken of Musketiers zich officieel 2e klas kampioen kan noemen. Zaterdag worden te Driel de weg- kampioenschappen van Gelderland ver reden, georganiseerd in opdracht van de Koninklijke Nederlandse Wielren Unie door wielervereniging „De Me teoor". Er worden 3 verschillende afstanden verreden, nl. 21 km voor de aspiranten, 56 km voor de nieuwelingen en de grootste afstand 140 km voor de ama teurs. De kampioen van de laatstge noemden Ben Heusinkveld uit Lichten voorde, is ook weer van de partij, maar jongens als Evert Dickhof uit Ooster- wolde, Gert Bongers uit Voorst, Joep de Ruiter uit Tiel en de clubkampioen van „De Meteoor" Piet Kievit uit Vee nendaal, zullen zich zeker niet onbe tuigd laten. Een met twee invallers uitkomend GVVV bleek dinsdagavond toch te sterk voor het zaterdag-afdelingselftal afd. Utrecht. Het werd een kleine zege voor de GVVV ploeg (2-1), die ditmaal versterkt werd door het meespelen van Jan van de Bovenkamp, die weer op het oude nest terug was na een jaar in het betaalde voetbal bij Wageningen te hebben gespeeld. In de afdelingsploeg viel het zeer knappe spel van de SDVB rechtsbuiten Jurrie v. d. Beek op. Overigens hebben beide partijen een groot aantal kansen ongebruikt gelaten. De score had, bij zuiverder schieten, veel hoger kunnen zijn. GVVV miste twee spelers wegens mi litaire dienst, t.w. Rob Kloot en Dick van Limburg. Hierdoor was de rechter vleugel sterk verzwakt, want hoewel invaller v. d. Loosdrecht wel enig ta lent bleek te bezitten kon hij niet ge noeg kracht en doorzettingsvermogen opbrengen om het de afdelingsspelers erg moeilijk te maken. Jan van de Bo venkamp, die als linksbinnen stond op gesteld dragide als vanouds. Hij was een voortdurend gevaar voor de defen sie van de withemden. Nadat GVVV al een paar maal voor doelman v. d. Plas (WJ) was verschenen, kon Jan v. d. Bovenkamp in de 12de minuut raak schieten. Hij maakte een fraaie schijnbeweging en schoot de bal via de vingers van de Utrechtse keeper in het net, 1-0. Het afdelingselftal liet het er niet bij zitten en kwam vooral op rechts gevaarlijk voor de dag. Jurrie v. d. Beek spurtte als een atleet langs het lijntje, maar zijn voor zetten werden niet benut. Aan de ande re kant zetten de afdelingsspelers de buitenspelval open en lustig tippelden de GVVV'ers erin. Een reeds door scheidsrechter Litz toegekend doelpunt van Thijs v. d. Bovenkamp werd daarna op advies van grensrechter v. d. Scheur afge keurd wegens buitenspel. De geselecteerden, waarbij de Vee- nendaalse speler Tonnie v. d. Berg, te weinig in het spel werd betrokken, verschenen steeds meer voor keeper Pavert. Nadat men al tegen de lat had geknald, kwam dan in de 24ste minuut een tegengoal toen v. d. Beek weer schitterend had voorgezet en midvoor Bouma (Vel. Boys) zijn voet tegen de bal zette, zodat het leer onbereikbaar voor Pavert in de hoek vloog, 1-1. Na rust was GWV een tikje sterker, maar door het vrij zwakke aanvalsspel op rechts kwam er voorlopig weinig uit. Jan van de Bovenkamp werd door drie withemden afgedekt en moest zich bepalen tot het geven van (meestal) zuivere passes. Tot ver in de tweede helft bleef de onzekerheid over de uitslag bestaan. Becker en Bouma kregen nog eens een kans, maar ook hier stond het hout werk in de weg. Pas twee minuten voor het einde bewees Bovenkamp zijn listigheid en schotvaardigheid toen hij weer eens een paar afdelingspelers had afgeschud en hard en laag inknalde, 2-1. GVVV gaf de winst toen niet meer af. Wanneer de ploeg compleet was ge weest zou het er voor de afdelings spelers donkerder hebben uitgezien, want vooral de vinnige binnenspeler D. v. Limburg werd wel sterk gemist. spwacdbaakm cf_e6>eide mode Pr/tlERN HARDI.AAN 103. VEENENDAAL GESPAARD EN TERUGBETAALD Gedurende de maand april werd bij de rijkspostspaarbank alhier ingelegd f 34.145,60 en werd terugbetaald f 20.750,60. Bij de nutsspaarbank bedroeg de in leg over dezelfde periode f 99.416,81 en werd terugbetaald f 86.300,50. Het totale spaartegoed bij de nuts spaarbank te Scherpenzeel bedraagt thans f 1.785.297.05. Doelman v. d. Plas (WJ) weet de gevaar lijke linksbinnen Jan van de Bovenkamp een scoringskans te ontnemen. Zijn mede verdedigers zijn ook paraat. Verzend per Dagdiensten Veenendaal - Ede - WageningerT - Nijverheidslaan 13 Rhenen - Utrecht - Amsterdam Telefoon 4067 SCHOOL HELPT „LONAS" De Juliana van Stolbergschool alhier heeft een week-opbrengst van het bekende zendingsbusje overgemaakt aan de stich ting „Laat ons niet alleen staan". Het was een bedrag van 75 gulden. Morgenmiddag komen alle drie de teams van de VLTC jeugd weer tussen de witte lijnen. VLTC-I en VLTC-III spelen op de banen aan de Dennenlaan om twee uur tegen respectievelijk NVLTB-I uit Wageningen en Hoog- kamp-II uit Arnhem. Het ligt voor de hand dat de meeste punten in Veenen daal zullen blijven. Voor de VLTC- teams zal het een prestige-kwestie zijn om geen enkele set af te staan, want tot nu toe is dat nog niet gebeurd. VLTC-II gaat naar Ede om strijd te leveren tegen ETC-I. Zij zullen het wat moeilijker krijgen dan hun thuisspelen- de collegae doch we verwachten dat de meeste punten mee naar Veenendaal gaan. Opvallend is dat de VLTC-senioren hun jeugd tot nu toe weinig hebben ondersteund, want gedurende de wed strijden thuis blonken zij uit door af wezigheid. In de nacht vóór Hemelvaartsdag, van 26 op 27 mei a.s., organiseert de Motor- en Autoclub Veenendaal weer haar traditionele nachtrit. Deelname staat open voor auto's, motoren en scooters. Er wordt om 21.01 uur door de eerste deelnemers gestart, vanaf hotel „De Klomp". Inschrijving is mogelijk vanaf 20.15 uur. Voorinschrijving kan ge schieden door storting van f 9,(leden f 8,op girorekening 504384 t.n.v. H. RECTIFICATIE In onze editie van 4 mei j.l. werd bij de foto van Rhenens schooljeugd die optrok naar het stadhuis om een aubade te brengen ter gelegenheid van Koninginnedag vermeld, dat de stoet vooraf gegaan werd door „Ons Genoe gen". Dat was echter de Arbeidersmu ziekvereniging „Oefening Baart Kunst" uit Rhenen. COLLECTE De landelijke collecte voor de kinder bescherming bracht in Eist f 310,op. Een mooi resultaat voor deze kleine plaats, waarvoor de organisatoren hun dank betuigen. tijdelijk met 1 JAARGETIJDE TAHDP/isr/,^ Uit serie van 4 Bij tube van f 1.- v. d. Veer te Rhenen, onder vermelding van het merk van het voertuig. De voorinschrijving sluit op 22 mei. Er zijn vele prijzen uitgeloofd, ter wijl iedere geklasseerde deelnemer een medaille ontvangt of het aan de me daille te bevestigen jaartal 1965. Men kan ook met een team van 3 rijders starten, waarvoor aparte prijzen be schikbaar zijn. P.V. „DE INSTUIF" Aan de wedvlucht vanaf Vilvoorde op zondag 9 mei j.l. werd ook deelgenomen door leden van de postduivenvereniging „De Instuif". De duiven werden om 11.40 uur gelost met sterke wind. De eerste duif kwam om 13.31.59 aan, de snelheid bedroeg 1239,76. De uitslagen luiden als volgt: D. Wijkniet 1; G. Brienesse 2; W. v. Zet ten 3, 37; H. Doornspeek 4, 17, 32; B. Ver vat 5, 12, 25; J. v. Aalten 6, 14; Gebr. Brie nesse 7, 8; M. H. Lit 9, 15, 21; W. E. v. Laar 10, 22, 26, 27, 28; A. J. Bos 11, 24, 31; P. Terschegget 13, M. Boelhouwer 16; H. B. Bouwman 18, 19; C. v. Doorn 20, 23, 29, 36; C. v. Viegen 30; J. Swetselaar 33; Poel Viegen 34, 38; H. Terschegget 35. BURGEMEESTER OPENT KANTOREN Woensdag 12 mei om half drie heeft burgemeester Mr. C. P. Hoytema van Konijnenburg de officiële opening ver richt van de nieuwe kantoren en de fabriek van Controlasco n.v. aan de In dustrielaan. Deze opening werd bijge woond door vertegenwoordigers van de moedermaatschappij uit Ameri ka, de Automatic Switch Company. EXTRA WONINGCONTINGENTEN Gedeputeerde Staten van Gelderland hebben aan het gemeentebestuur van Scherpenzeel medegedeeld, dat zij in principe bereid zijn extra woningcon tingenten beschikbaar te stellen voor het bouwen van een bejaardencentrum bestaande uit een bejaardentehuis met een capaciteit van ongeveer 90 bedden en 12 a 14 woningen voor bejaarden plus 6 woningwetwoningen voor bejaar den in verschillende wijken. P.V. „DE POSTDUIF" NAM DEEL AAN WEDVLUCHT 174 duiven van de postduivenvereniging te Amerongen vlogen mee met de wed vlucht vanaf Vilvoorde. De namen van de prijswinnaars luiden als volgt: J. Visee 1, 9, 17. 28, 36; H. Blankestijn 2, 4, 10, 15, 20, 33; Gebr. Blankestijn 3, 24, De verbouw van de kleuterschool is gegund aan de laagste inschrijver, de heer C. Blijleven te Veenendaal. Met de graafwerkzaamheden is reeds begonnen. De lessen aan de kleuters gaan gewoon door. Tijdens de vakantie zullen de tussenmuren worden uitge broken. Het ligt in de bedoeling om de kleu terschool tegelijk met de gymnastiek zaal centraal te verwarmen met aard gas. 26, 32; K. Mater 5, 25, 39; C. Wiertz 6, 7, 18, 29. 42; B. Lutjes 8; G. Rebergen 11, 30, 41; H. J. Buis 12, 13; C. Veenhof 14. 31, 37; J Rebergen 16. 22, 23; Overeem de Vries 19, 38; J Hendriks 21; A. Nellestijn 27; H. van Bameveld.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1965 | | pagina 6