h DRugabe! i
Rhenense bejaarden hadden gezellige
uitgaansdag
Muziekvereniging O.B.K, zorgde onderweg voor verrassende serenade
Beeldende kunst te Rhenen
ARAM
ARAM
GASCONVECTOR
C6
Vrije boer maandag
naar de cel
De
Zee
koningin
NÜ
al meer dan
300 000
enthousiaste I
VW-rijders in
Nederland!
V
h
v
Fa
Wed
A
W
de
Haas
UW ROODE KRUIS IS TE
ALLEN TIJD TOT HULP
GEREED
Officiële
bekendmaking
Nieuwsblad „DE VALLEI" dinsdag 1 juni 1965
De Rhenense Ouden van Dagen hebben zaterdag met volle teugen genoten tijdens hun jaarlijkse uitstapje, dat ditmaal naar de
Achterhoek en over de Veluwe leidde. Om kwart voor negen waren de 220 bejaarden in de auto's en bussen gestapt en vertrok
de stoet vanaf de Hof, uitgeleide gedaan door een groot aantal stadgenoten. Het was prachtig weer al stond er een frisse bries.
Gedurende de gehele tocht viel geen spatje regen, al dreigde het wel toen men in Diepenheim aan de warme maaltijd zat. De
bejaarden verkeerden gedurende de hele route, die 200 km lang was in een bijzonder opgewekte stemming, die diep in de
middag nog verhoogd werd doordat de Rhenense muziekvereniging OBK zeer onverwachts in Apeldoorn opdook en de bejaar
den een vrolijke serenade bracht. Ieder danste op de maat van de muziek en het werd een vrolijke boel.
KOFFIE
De rit verliep zeer vlot en men was al
gauw op het tijdschema voor. Via Wage-
ningen werd naar Rijksweg 12 gereden en
zo ging het langs Arnhem en Zevenaar op
de eerste halteplaats Didam aan, waar in
hotel „De Harmonie" de koffie al gereed
stond. De organisatoren, de heren Kuiper,
de Roder en Bosch leidden de bejaarden
naar hun plaatsen en het was een gezellig
geroezemoes in de zaal van het hotel. De
ordannansen Visee, van Laar en Baars
hadden op het eerste traject geen enkele
moeilijkheid gehad om het verkeer in
juiste banen te houden en de lange stoet
over de verschillende kruispunten te la
veren.
De 5 Achterbergers lieten zich het
aperatiefje goed smaken, juist vóór het
diner in Diepenheim. Zittend v.l.n.r.:
G. Willemsen, J. v. d. Burg en J. v.
Laar. Staande: A. v. Esseveld en A.
Kleijer.
De heer v. d. Burg en de anderen
hadden al zo'n 12, 13 keer de tochten
meegemaakt en waren altijd in hun
sas. Zo ook nu weer. Je bent er eens
uit, je wordt goed verzorgd, wat wil je
nog meer. Zo was de mening van deze
Achterbergse ingezetenen.
Na het aperitiefje zette het gezelschap
zich in de grote zaal van het hotel aan de
warme maaltijd en naar het zich liet aan
zien werd de maaltijd wel eer aangedaan.
Er bleef tenminste niets over en allen
waren zeer voldaan. Juist bij het einde
van de maaltijd dreigde het weer te ver
slechteren, er dreven tenminste donkere
wolken over het Achterhoekse land. Zo
doende werd geen gebruik gemaakt van
de schommels en glijbanen, maar gauw
een plaatsje in de auto's opgezocht en be
gon men aan de derde etappe.
Verrassing
Tot grote verrassing van organisatoren
en bejaarden stond de Rhenense muziek
vereniging OBK al in het gelid en speelde
vrolijke marsen, juist bij het binnentreden
van de Julianatoren. Enkelen maakten
van de gelegenheid gebruik een rondedans
te maken. Het was een kleurig en vrolijk
schouwspel, temeer omdat de zon uit
bundig scheen en het gezelschap in een
bijzonder vrolijke stemming was. Na het
theedrinken in het paviljoen kwamen
sommigen schuchter naar voren om de
verschillende attracties eens te bekijken.
De alleroudsten waagden het niet om in
de raceauto's of bootjes plaats te nemen,
wel werd er uitbundig genoten bij de
lachspiegels.
Het verblijf in Apeldoorn duurde maar
een uurtje en uitgeleide gedaan door OBK
dat bij het vertrek weer voor de vrolijke
noot zorgde (er werd op grote schaal de
polonaise gelopen) vertrok de stoet in de
richting Ede. Vlak voor Ede werd even
halt gehouden omdat men een kwartiertje
te vroeg was.
Spreker dankte de muziekver. OBK
voor de grote verrassing. Het was, zo had
de heer Kuiper van het bestuur gehoord,
niet een zucht tot rivaliteit geweest, maar
wel om de Ouden van Dagen, die van ons
allemaal zijn, een verrassing te bereiden.
Ook Ons Genoegen werd dank gebracht
voor hun muzikale hulde bij de intocht.
Namens de bejaarden dankte de heer Die-
pcveen voor de bijzonder prettige dag.
Hierna werden de oudjes door de resp.
autobezitters weer netjes thuis afgele
verd. Het was, dankzij de prima organisa
tie en ook wel door het zonnige weer, een
bijzonder leuke dag, zowel voor de oudjes
als voor de begeleiders.
Maandagmorgen was een groot aantal
boeren verzameld op het erf van de heer
T. Boers aan de Dragonderweg, omdat
verwacht werd dat de politie deze bekende
vr(je boer zou ophalen. Onder de aanwe-
uit Hoenderloo, lid van de 2e Kamer voor
zigen bevond zich ook de heer Harmsen
de Boerenpartij.
De politie liet op zich wachten en kwam
niet op de vastgestelde tijd. Pas tegen
half tien arriveerden twee politiemannen
en namen de heer Boers mee naar Arn
hem, waar hij waarschijnlijk zeven dagen
moet uitzitten.
Het motief van de nihechtenisneming is
het feit dat de( heer Boers er absoluut
niets voor voelde de registratiekaart in te
vullen, een instelling die volgens de ver
zamelende vrije boeren nog van voor de
oorlog dateert.
verzet. De aanwezige geestverwanten wa-
Er was geen sprake van het plegen van
ren louter gekomen om adhaesie te be
tuigen aan de heer Boers.
Een aantal Vrije Boeren op het erf van
d heeer Boers in afwachting van de
komst van de politie. Vierde van links,
naast melkbussen, de heer T. Boers.
Achter hem het Tweede Kamerlid
Harmsen.
Maar om zeven uur kwam de Grebbe-
ONTGRONDINGEN
Gemeenschap
Enkele oudjes begonnen al in de stem
ming te komen. De heer W. de Jong vond
het altijd weer fijn met de hele gemeen
schap uit te zijn. Je hoort nog es wat en
je ziet wat. Mevrouw Rijksen deed het
woord voor haar man, die hardhorend
was: We zijn al tien keer mee geweest en
altijd even leuk. Of we nou al moe zijn?
Bende mal, we houwen de moed erin. De
koffie is weer best zoals u ziet. Sommigen
hadden nou al zin in een neutje, maar dat
moesten ze toch even uitstellen tot de
volgende halte. „Je kunt toch zo vroeg nog
niet beginnen", voegde een der dames
haar man toe. Ook opoe Cornelissen, die
in november 88 hoopt te worden was nog
zo fris als een hoentje zoals ze zelf zei.
Achterhoek
Tegen elf uur werd weer opgestapt en
verlieten de bejaarden het hotel in Didam,
nagewuifd door de eigenaar en de dien
stertjes. Er volgde toen een tocht door de
mooie, rustige Achterhoek, waar over
smalle landweggetjes werd gereden in de
richting Doetinchem. Na het passeren van
deze provincieplaats voerde de tocht door
een mooi Achterhoeks landschap, afwis
selend bosrijk en landelijk met hier en
daar een boerderij. Men passeerde de
plaatsen Zelhem, Ruurlo, Borculo, Gees
teren en streek neer in het grote hotel
Roelofsen in Diepenheim tegen de Over-
ijselse grens aan, waar de kellners al in
de weer waren om de warme maaltijd te
bereiden.
Achterberg
Aan een der tafeltjes troffen we niet
minder dan vijf Achterbergers aan, die
een ere-plaatsje hadden opgezocht. Het
waren de heren A. van Esseveld, die
zondag j.l. 87 jaar werd, A. Kleyer, J. v.
d. Burg, J. van Laar en G. Willemsen.
Deze vijf heren waren in goede stemming
bijeen. Ze lieten zich het gebrachte op-
kikkertje goed smaken en waren al spoe
dig in een opgewekt gesprek. Niet over
landbouwwerk, want dat hadden ze deze
dag het werk gelaten.
O.B.K. blies er lustig op los in Apel
doorn. Oudjes en verzorgers maakten
direct een rondedans.
Naar Apeldoorn
Vanaf Diepenheim ging de route via
Lochem naar Zutphen. De ordonnansen
hadden hier meer werk omdat het verkeer
in en bij de IJsselstad veel intensiever
De koffie in Didam viel er wel in.
Op de voorgrond het echtpaar Rijksen,
waarvan de man al een dikke sigaar
had opgestoken.
was dan in de Achterhoek. Op een druk
kruispunt kwam er een kleine stagnatie,
een der wagens was een verkeerde straat
ingereden, maar het was gauw weer her
steld.
Na het passeren van de grote IJsselbrug
werd de stoet nog even uit elkaar gesla
gen toen bij Voorst plotseling de spoor
bomen dichtgingen. Maar even later was
de colonne weer bij elkaar en trok orde
lijk Apeldoorn binnen.
stad in zicht en begon de feestelijke
intocht. Reeds bij de Grebbeweg ston
den stadgenoten langs de kant om de
oudjes toe te zwaaien. By het Viaduct
voegde de muziekvereniging „Ons Ge
noegen" zich aan de kop van de stoet
en onder de welluidende muziek van
dit corps trok men de stad binnen.
Overal werd gewuifd en gezwaaid als
men weer bekenden ontdekte. Op de
Hof werd de stoet ontbonden, niet na
dat de muziek zich nog eens had laten
horen.
Offer
De heer Kuiper, een der organisatoren,
dankte de bevolking van Rhenen voor de
offers, die men had gebracht, zodat de
tocht dit jaar iets uitgebreider kon wor
den. De financiële mogelijkheden waren
iets groter ditmaal, een bewijs dat Rhe
nen prijs stelt op dezé jaarlijkse auto
tocht. Hij bracht dank aan de verzorgsters
voor hun goede diensten onderweg, alsook
aan dokter Rienstra en de wijkverpleeg
ster, die gelukkig geen dienst behoefden
te doen.
De ordonnansen werd dank gebracht
voor hun veilige begeleiding.
Volgens de heer Kuiper had de vro
lijke stemming er de hele rit ingezeten
en was 's morgens in Didam al begon
nen. „In Diepenheim konden sommi
gen niet zo snel in de bussen omdat
ze teveel gegeten hadden".
AUTOTOCHT „OUDEN VAN
DAGEN"
Oud Rhenen ging naar Diepenheim
Begrijpelijk niet per dieseltrein
Maar met de bus of luxe wagen
Tijdens de autotocht „ouden van dagen"
Voor Diepenheim kwam eerst Didam
Waar men direct met koffie kwam
Dat was (allicht) naai ieders zin
Bracht er de uitgaansstemming in
't Was een bijzonder mooie tocht
Wie ooit de Achterhoek bezocht
Zal dat mijn inziens graag beamen
Met uitzicht op bos en mooie lanen
In Diepenheim werd warm gegeten
En hoe? U moogt het rustig weten
't Was mijn inziens 'n voortref'lijk maal
De service daar was ideaal
Al heeft Amor geen pijlen afgevuurd
Toch werden veel kaarten verstuurd
Uit Apeldoorn, Didam en Diepenheim
Naar verwanten, groot en klein
't Ging te vlug voorbij als zoveel dingen
Doch prettig zijn de herinneringen
Van elk die meeging, dat staat wel vast
Terwijl w'in Apeldoorn werden verrast
Met muziek van O.B.K. uit Rhenen
Wat de kriebel bracht in stijve benen
Bij 't viaduct in Rhenen ('t is traditie
reeds)
Stond Ons Genoegen weer als steeds
De oudjes om 7 uur op te wachten
Die wuifden, en met hun gedachten
Nog toefden bij die mooie dag
Die wel zon, maar geen regen bracht
Dat ook deez" tocht „ouden van dagen"
Ook nu weer alleszins mocht slagen
Ligt aan het Rhenense publiek
De offervaardigheid was weer uniek
M'n dank daarvoor namens ons allen
Die tocht is elkeen goed bevallen
J. M.
Opoe Cornelissen (88), de oudste deelneemster aan de bejaardentocht, vond
die raceauto's in Apeldoorn maar „schrikdingen".
Boeiende tentoonstelling in het Streekmuseum
Legt men onbescheiden het oor te luisteren naar gesprekken, gevoerd in tentoon
stellingsruimten van beeldende kunst, dan bemerkt men steeds dat vele bezoekers
die werken het meest appreciëren, die een schijnbaar nauwkeurige weergave van de
zichtbare werkelijkheid geven. In feite is deze voorkeur een misvatting van het we
zen der kunst, die nooit streeft naar een klakkeloze copie van de werkelijkheid
gesteld dat deze mogelijk zou zijn maar deze omvormt, vervormt, ombeeldt, idea
liseert of corrigeert, er iets aan toevoegt of van weglaat. Zodoende wordt de werke
lijkheid, de zichtbare zowel als de onzichtbare van gedachten en gevoelens, dienst
baar aan de visie van de kunstenaar.
Elke tentoonstelling beklemtoont deze
zienswijze. Zo ook die, welke zaterdag j.l.
in het Streekmuseum te Rhenen geopend
werd. Mevrouw J. G. Baronesse van Haer-
solte-de Lange exposeert schilderijen,
Elisabeth van Haersolte beeldhouwwer
ken.
De schilderes beoefent landschap, stil
leven en portret. In haar landschappen
zoekt en tast zij naar de juiste expres
sie van de grootste ademende ruimte in
stemmingen en suggesties van dreiging,
onheil en mysterie: een maannacht, een
onweer, storm, regen, nevel, vreemde bun
dels licht, duister en vocht, uit de hemel
vallend. Het is een hoge worp, die de
kunstenares waagt in het verbeelden van
om een groot woord te gebruiken het
kosmische, de weidse ruimte boven het
nietige laagland, waarin de mens afwezig
is, een pogen dat mij aan niemand minder
dan Hercules Seghers doet denken. Het
meest geslaagd lijkt mij no. 16. Voor het
onweer, geschilderd in een gamma van
gelen.
Van de kleurkrachtige bloemstillevens
heeft no. 4 Papavers een brandend colo-
riet. No. 13 met zijn aardkleuren, meer in
getogen, is een staal van haar kunnen,
evenals no. 1, de joyeuze Zonnebloemen
in de wind en no. 2 Oude zonnebloemen,
beide in sterke bewogenheid geschilderd.
De blanke stillevens in lichte tonen wit,
geel, blauw en een weinig violet, de no's
5 en 27 doen schetsmatig aan, maar bezit
ten een aangename ochtendlijke rust en
stilte in bezinning.
Van de drie portretten is dat van het
Meisje no. 25 in een sterke kleurstelling
van blauw, geel, bruin en groen het be
koorlijkst. Het Zelfportret no. 18 in neu
trale matte blauwen is echter sterker van
psychologie.
De tweede exposante, de beeldhouwster
Elisabeth van Haersolte beziet met liefde
en overgave de dieren, die zij soms
raak in hun karakter weet te verbeel
den, zoals de kalkoen, het konijn, het lig
gend paard vol kracht en adel, de myste
rieuze kat, herinneringen wekkend aan
haar soortgenoot uit Boebastis, die wij
in 1960 op de tentoonstelling 5000 jaar
kunst uit Egypte zagen.
De beeldhouwster is echter het best op
dreef als zij enige dieren naast elkaar
plaatst, waarbij zij een verrassend speels
ritme weet te scheppen. Heel fraai is dat
te zien bij no. 42. De hertjes met de vloei
ende beweging van koppen, rompen en
poten. Ook no. 41 De giraffen zijn mooi
van ritme en allure. Van verstilling in
aandacht voor het wonder van het dieren
leven getuigen de paardj es.
Er zwerven nog wat kleine plastiekjes
8 De schemering daalt reeds en de bloedrode gloed
der stervende zon valt over de boomgaarden langs de
landweg Langs het stoffige zandpad nadert een groep
je ruw uitziende mannen, gewapend met pieken en
korte zeemanszwaarden. Voorop loopt een jong knap
meisje, gekleed in dezelfde grove mannenkleren als
haar metgezellen Bij een plek, waar de weg zich ver
nauwt, wcaki Mt met een gebiedend gebaar de anderen
N
Kerkewijk 87-
rel. (08385) - 2
Veenendaal
91
2845
rond, maar deze zijn slechts „aardig" of
„leuk".
Aan de tentoonstelling zijn enige smaak
volle sieraden van de jeugdige Rose Marie
van Panthaleon van Eek toegevoegd, die
wel iets voor de toekomst beloven.
D. Philips
De expositie blijft tot en met 19 juni ge
opend, op alle werkdagen, behalve woens
dag, van 11 tot 12.30 uur en van 2 tot 5
uur. Bovendien dinsdagavond van 7 tot 9
uur.
Burgemeester en wethouders van de
gemeente Rhenen brengen ter openbare
kennis, dat gedeputeerde staten yan
Utrecht bij hun besluit van 7 mei 1965
afd. 2A nr. 2018 '64 688 aan D. Lodder
jr. te Rhenen behoudens rechten van
derden en tot wederopzegging onthef
fing hebben verleend van de verbods
bepalingen genoemd in artikel 2 van
de Verordening op de ontgrondingen
Utrecht voor het afgraven van de per
celen kadastraal bekend gemeente Rhel
nen, sectie K. nrs. 65 en 159 onder de
in bovengenoemd besluit opgenomen
voorwaarden.
Zij vestigen er de aandacht op, dat
ingevolge artikel 6 van de verordening
op de ontgrondingen Utrecht v£*p deze
beslissing voor alle belanghebbenden
binnen 30 dagen na dagtekening dezes
beroep open staat op Hare Majesteit
de Koningin overeenkomstig artikel 19
onder B der waterstaatswet 1900.
Het bovenaangehaalde besluit ligt
vanaf heden gedurende dertig dagen
voor belanghebbenden ter gemeente
secretarie, afdeling algemene zaken, ter
inzage.
Rhenen, 26 mei 1965
Burgemeester en wethouders
voornoemd:
De burgemeester,
L. Bosch v. Rosenthal;
De secretaris.
W. C. Pieters.
ONTGRONDINGEN
Burgemeester en wethouders van
Rhenen brengen ter openbare kennis,
dat gedeputeerde staign der provincie
Utrecht bij hun besluit van 7 mei 1965
afd. 2A 2019 '64 687 aan P. Kerkstra te
Rhenen behoudens rechten van derden
en tot wederopzegging ontheffing heb
ben verleend van de verbodsbepalingen,
genoemd in artikel 2 van de verorde
ning op de ontgrondingen Utrecht voor
het afgraven van het perceel kadastraal
bekend gemeente Rhenen. sectie K nr.
160, onder de in bovengenoemd besluit
opgenomen voorwaarden.
Zij vestigen er de aandacht op, dat
ingevolge artikel 6 van de verordening
op de ontgrondingen Utrecht van deze
beslissing voor alle belanghebbenden
binnen 30 dagen na dagtekening dezes
beroep open staat od Hare Majesteit
de Koningin, overeenkomstig artikel 19
onder B der waterstaatswet 1900.
Het bovengehaalde besluit ligt, vanaf
heden gedurende dertig dagen voor
belanghebbenden ter gemeentesecreta
rie afdeling algemene zaken ter in
zage.
Rhenen, 25 mei 1965
Burgemeester en wethouders
voornoemd:
De burgemeester,
L. Bosch v. Rosenthal;
De secretaris,
W. C. Pieters.
stil te houden „Dit lijkt me wel een geschikte plek",
zegt ze, op een paar hoge rotsblokken wijzend. „Voor
uit, jullie, het kreupelhout in en maak het je gemakke
lijk. Ik zelf hou vannacht wel een oogje in het zeil of
Arams knechten met Merlin soms wat vroeger op pad
gaan".
Maar Ambre had zich de lange nachtwake kunnen
besparen, want het is reeds enkele uren licht, als Aram
zijn gevangene uit de kerker laat halen.
„Wel, Merlin, wij zullen elkaar wel nooit meer zien",
zegt hij ernstig, „ik zou niet graag in je schoenen
staan, als je straks tegenover Hertog Orsino staat"
Merlin zwijgt hooghartig „Vooruit Agua, neem hem
mee", gebiedt Aram, „en houdt hem in de gaten. Hij
is zo glad als een aal!"
wordt vervolgd
Gemeente Rhenen
