Op de Veluwe trekt men met
injectienaald op varkensjacht
CORDULA'S ERFENIS
Massale inenting tegen de varkenspest
Zonder
geen
GASCON
Tijdrovend?
My home is my castle
15 jubilarissen bij D.S.
VISSEIZOEN
DRUKWERK-
VOORRAAD
De Gelderse Vallei
Nieuwsblad „DE VALLEI"
dinsdag 1 juni 1965
8
Op het oostelijk deel van de Veluwe wordt thans jacht gemaakt op de wilde varkens. Niet echter met een geweer, maar
met de injectiespuit. Alle zwijnen die dierenarts H. Tammes uit Velp bij Arnhem onder handbereik kan krijgen dat zijn
•r tot nu toe al meer dan honderd geweest ontvangen van hem een prik achter het oor. Met die vaccinatie wil men
voorkomen, dat des wilde varkens voor een groot gedeelte worden uitgeroeid. Enkele weken geleden is in de buurt van Ug-
chelen en ten noorden van Apeldoorn varkenspest onder de wilde varkens uitgebroken. De ziekte greep zo snel om zich
heen en was zo kwaadaardig, dat op dit deel van de Veluwe ongeveer 80 percent van de zwijnen aan de pest is bezweken.
Ook in het nationale park De Hoge Veluwe komt grote sterfte onder de wilde varkens voor.
Tot nu toe heeft de ziekte zich nog niet
uitgebreid tot het oostelijk deel van de
Veluwe. Jagers en jachtopzieners houden
echter hun hart vast, dat de ziekte ver
der naar het oosten zal opdringen. Men
stak de koppen bij elkaar en nam on
middellijk een besluit: inenten.
Nu hebben wilde varkens met tamme
varkens gemeen, dat ze beide knorren,
maar daarmee is de overeenkomst in ge
drag ongeveer getekend. Daarom rees on
middellijk de vraag hoe men de zwijnen in
handen zou kunnen krijgen, want de Ne
derlandse dierenartsen zijn nog steeds niet
voorzien van een harpoen waarmee zij de
zwijnen op afstand kunnen inspuiten. Ze
moesten dus worden gevangen.
Jachtopzieners aan de oostelijke Ve-
luwezoom komt de eer toe een pro
baat vangmiddel te hebben gevonden
en te hebben geconstrueerd.
Op verschillende plaatsen in het bos
heeft men een stuk grond omheind met
een ongeveer 2 meter hoog hekwerk. In
dat hekwerk heeft men een opening ge
maakt, waarboven een luik „op scherp"
staat. Door binnen de afrastering een aan
tal (bedorven) eieren een lekkernij voor
de zwijnen te gooien, aangevuld met
aardappelen, worden de wilde varkens
naar binnen gelokt. Is er een aantal zwij
nen binnen, dan laat men het luik plot
seling vallen door de ijzerdraad waaraan
het luik is opgehangen door te knippen.
De opening is afgesloten en de varkens
zitten gevangen. Het ei van Columbus,
maar de man die op de gedachte van
deze vangmethode is gekomen, wordt aan
de Veluwezoom hemelhoog geprezen.
Als de zwijnen binnen de afrastering
gevangen zitten, betekent dat nog niet
dat de dierenarts ze wel even een spuitje
zal geven. De man kijkt wel uit, want hij
weet dat er zeugen onder kunnen zitten
die in deze tijd van het jaar bijzonder
agressief kunnen zijn. De eerste avond de
beste moest de dierenarts ijlings in de
houten omheining klimmen om zich aan
de woede van een zeug te kunnen ont
trekken. Het beest was net in vrijheid ge
steld, toen het zich omkeerde en met de
neus over de grond naar de man met de
Als de rug van het zwyn daarna ook nog
met een witte verfkwast is bewerkt (op de
foto duidelijk zichtbaar) wordt het beest
weer in vrijheid gelaten door de schuif
van de ren op te trekken.
injectienaald stormde. Het dier bleef mi
nutenlang in de onmiddellijke omgeving
ondeugend knorren.
Hoe slaagt de dierenarts er dan wel in
de zwijnen achter het oor te prikken? Dat
is alweer het ei van Columbus. De wilde
varkens worden vanuit het omheinde ge
deelte in een smalle ren gedreven, waar
in ze zich niet kunnen keren.
Als dan de schuif achter het zwijn is
gezakt, kan het beest nergens meer heen
en prikt de dierenarts de naald door de
huid achter het oor. Zeugen krijgen een
dubbele dosering, waarmee men hoopt te
bereiken dat de biggen er ook profijt van
kunnen trekken.
Na de injectie worden de wilde varkens
onmiddellijk weer in vrijheid gesteld.
Echter niet eerder dan nadat iij door een
jachtopziener zijn gemerkt. Dat gebeurt
met behulp van een verfkwast.
Alle zwijnen die de ren passeren krij
gen een paar witte verfstrepen over de
Vervolg van pag.-1
Ook de huiseigenaar moet het huis
recht van de bewoner eerbiedigen,
zelfs als de bewoning onrechtma
tig is. Het komt voor, dat personen
hun huisvestingsmoeilijkheden
trachten op te lossen door een lege
woning zonder recht of titel te be
zetten. Zij maken misbruik van het
huisrecht en geraken daardoor
slechts tijdelijk uit de woningnood.
De huiseigenaar zal immers met
succes een ontruimingsproces tegen
de clandestiene bewoner kunnen
aanspannen.
De clandestiene bewoner handelt niet
alleen onrechtmatig tegenover de huis
eigenaar, maar ook in strijd met de
„Woonruimtewet 1947". Ingevolge deze
wet is het verboden een woongelegen
heid in gebruik te nemen zonder schrif
telijke vergunning van Burgemeester
en Wethouders.
De Burgemeester kan een ontrui-
mingsbevfil uitvaardigen tegen perso
nen, die zonder vergunning een woon
gelegenheid in gebruik hebben geno
men. Maar de huiseigenaar die van een
clandestiene bewoner verlost wil wor
den. moet niet denken, dat hij de Bur
gemeester gemakkelijk voor zijn kar
retje zal kunnen spannen. Over het al
gemeen plegen gemeentebesturen zich
afzijdig te houden in civiele kwesties.
aan, dat de wetgever bedoeld heeft het
aan de beoordeling van Burgemeester
en Wethouders over te laten, of werke
lijk woongelegenheid in gebruik is ge
nomen.
In dit verband wijzen wij ook nog op
een arrest van de Hoge Raad, waarbij
werd beslist, dat het ter vrije beoor
deling van Burgemeester en Wethou
ders stond een woonvergunning te wei
geren aan een inwonende, ofschoon de
hoofdbewoner aan de inwonende vrij
willig woonruimte had afgestaan, waar
van vaststond, dat hij niet verplicht
zou zijn geweest die woonruimte aan
enig ander persoon af te staan. Die
woonruimte kwam dus niet in aanmer
king voor verdeling onder de bevol
king.
Maar de Hoge Raad besliste, dat een
gemeenschappelijke bewoning aanlei
ding kan geven tot hygiënische en an
dere bezwaren, waarvan het keren ge
raden kan zijn mede in het belang van
aan doelmatige verdeling van woonge
legenheid onder de bevolking.
Op grond van een en ander menen
wij, dat dg Burgemeester door toepas
sing van de „Woonruimtewet 1947" een
einde zal kunnen maken aan de clan
destiene bewoning van een voor af
braak bestemde gemeente-woning.
Maar wij kunnen natuurlijk niet voor
spellen, hoe de rechter in voorkomend
'geval zal beslissen, te minder, waar de
..Woonruimtewet 1947" niet bepaald uit
munt door duidelijkheid.
Mr. C. A. Baron Bentinck
Vervolg van pag. 1
Namens het personeelfonds en de on
dernemingsraad sprak de heer E. van
Hal. Hij noemde de bijeenkomst de
..parade der mannenbroeders" en ge
loofde dat het idee om gezamenlijk
bijeen te komen op hoge prijs werd
gesteld. Hij achtte de voortgaande
emancipatie van de werknemer van
groot belang, maar dat de werknemers
veelvuldiger in het nieuws kwamen,
was volgens de heer v. Hal minder
prettig. In de loop der tijden kregen
de werknemers te weinig aandacht,
maar men moet oppassen niet naar het
andere uiterste over te slaan.
De vreugde over de welvaart wordt
volgens de heer Van Hal getem
perd door een te grote ontevreden
heid. De jubilarissen hebben trouw
aan het bedrijf getoond en waren
derhalve van groot belang voor de
onderneming.
Met aardappelen en bedorven eieren
worden de wilde varkens binnen een 2
meter hoge omheining gelokt, waarna ze
in een smalle ren worden gedreven en
dierenarts Tammes uit Velp de beesten
een prikje achter het oor geeft.
rug. zodat men kan zien welke bees
ten reeds zijn ingeënt.
Als u er een weekend op uittrekt en u
bezoekt de bossen van de Oost-Veluwe,
loopt u de kans een zwijn te zien met een
beschilderde rug. Weet dan dat dit beest
tegen de gevreesde varkenspest is inge
ënt.
Het vangen en inenten van de wilde
varkens gebeurt vrijwel uitsluitend 's a-
vonds. Pas na vijven trekken de zwijnen
in groepen naar de voederplaatsen. Als
dierenarts Tammes zo omstreeks half ze
ven bericht krijgt dat er weer een aantal
gevangen is, rijdt hij met de injectiespuit
en een fles serum naar de opgegeven
plaats. In het licht van autokoplampen
neemt hij de zwijnen dan onder handen.
De komende weken zullen nog vele
tientallen zwijnen worden Ingeënt.
Daarmee hoopt men de varkenspest
onder de wilde zwijnen een halt toe
te roepen. Aan de jachtopzieners en
de jagers op de Oost-Veluwe zal het
niet liggen.
Het inenten van de wilde varkens is
door de diverse landbouworganisaties met
instemming begroet. Van deze organisaties
had vooral de Gelderse Maatschappij van
Lanbouw gewezen op het besmettingsge
vaar dat de zwijnen veroorzaken.
De GMvL pleitte reeds met kracht voor
het nemen van maatregelen. Wilde var
kens staan er namelijk om bekend, dat zij
de ziekte over grote afstanden kunnen
verspreiden, waarbij de normale varkens
houderijen kunnen worden besmet.
Met het inenten van de zwijnen zijn dus
niet alleen de jagers gediend, maar ook
de varkenshouderijen en de overheid, die
een vergoeding moet geven wanneer op
particuliere varkensbedrijven dieren moe
ten worden afgmaakt.
VOOR AFBRAAK BESTEMDE
GEMEENTE-WONINGEN
Zo nu en dan moeten woningen ten
prooi vallen aan wegverbreding of uit
voering van een wederopbouwplan. Die
woningen -worden dan onteigend en
ontruimd. De aldus leeg gekomen wo
ningen oefenen dikwijls een sterke aan
trekkingskracht uit op slecht behuisde
jonge echtparen. Ondanks alle bezwa
ren van het afgesloten zijn van gas.
enz. worden deze woningen soms toch
clandestien in gebruik genomen.
In de praktijk is enige aandrang van
het gemeentebestuur voldoende om een
einde te maken aan dergelijke clande
stiene bewoningen. Tegen een halsstar
rige bewoner kan de gemeente natuur
lijk als huiseigenaar een ontruimings
proces voeren.
De vraag rijst, of de burgemeester
tegen een clandestiene bewoner ook
zonder meer een ontruimingsbevel
op grond van de „Woonruimtewet
1947" kan uitvaardigen wegens het
ontbreken van de vereiste woonver
gunning. Wij menen, dat de Burge
meester langs deze weg een clande
stiene bewoner op straat zal kunnen
laten zetten, maar ons ts geen ju
risprudentie bekend, welke dit
standpunt duidelijk bevestigt.
Tot een tegengestelde opvatting zou
het vierde lid van artikel 1 van de
„Woonruimtewet 1947" kunnen leiden,
in het kort luidende: Of een woonge
legenheid in gebruik is genomen, wordt
naar de omstandigheden in verband
met het belang van een doelmatige
verdeling van woongelegenheid beoor
deeld. Men zou dus kunnen redeneren,
dat geen woongelegenheid in gebruik
is genomen, omdat hier het belang van
een doelmatige verdeling van woonge
legenheid geen enkele rol speelt.
Over het algemeen neemt men echter
Als 't visseizoen weer open is
Wordt het uitkijken voor de vis
Want geen enkele vis zal toch verlangen
Dat hij of zij ooit wordt gevangen
De vis bekijkt het dan ook kritisch
Doch de sportvisser vindt 't mieters
Mijn inziens kan 'n vis op 't droge
't Mooie van de sport geenszins verhogen
Maar wie het ziet als echte sport
Deponeert de vis die gevangen wordt
Weer in het water, z'n domein
Hetzij van Linge, Waal of Rijn
De vissers zijn weer druk in touw
Niets voor mij, zegt menig vrouw
Dat getuur maar steeds op 't water
Maar desondanks bekent zij later
Ook al lust zij zelf geen uis
Dat 't toch wel een mooie hobby is
Al kan ik de vissport erg waarderen
Veel minder kan ik het appreciëren
Dat men de gevangen vis wat later
Laat kreperen door gebrek aan water
Daarom hengelaars wees sportief
Ook vissen hebben 't leven lief
'k Gun de hengelaars een goede vangst
Is de gevangen vis beangst
voor z'n hachje. Werp hem weer in 'f water
'n Bedankje komt, zo mogelijk, later
J. M.
Namens het personeelsfonds was hen
een uitkering van resp. f 50,en f 40,
verstrekt. De jubilarissen ontvingen uit
handen van de heer Van Hal een zeer
fraai persoonlijk geschenk, hetwelk op
hoge prijs werd gesteld.
Namens de werknemersorganisaties
spraken de heren Ester en Hannink.
Eerstgenoemde was zeer erkentelijk
voor de uitnodiging en voor de demon
stratie van de vooruitgang, die hieruit
spreekt. In bepaalde bladen wordt over
de viering van jubilea denigrerend ge
sproken, hetgeen volgens de heer Ester
zeer onjuist is.
Over de trouw aan een onderneming
mag nooit op minderwaardige wijze
worden gesproken of geschreven. Met
de directie werd altijd prettig overleg
gepleegd als het ging over zaken de
werknemers betreffend. Maar de heer
Ester kondigde aan dat de ontwikke
ling zal blijven doorgaan en dat het
rapport van de commissie Verdam t.z.t.
openlijk in discussie zal komen. Hierna
reikte de heer Ester aan de leden van
Unitas een boekwerk uit.
De heer Hannink (districtsbestuurder
van de „Eendracht") sloot zich aan bij
de woorden van de heer Ester en stelde
vast dat vele tegenstellingen in de ver
houding werkgever-werknemer aan de
onderhandelingstafel werden opgelost.
De vakbeweging mag de belangen van
de leden niet veronachtzamen en hen
alleen maar de contributie laten be
talen. Ook de heer Hannink bood een
boekwerk aan.
De heer G. van Dijk dankte tot slot
de directie voor de prettige ontvangst
en vond het ook een grote vooruitgang
da{ deze bijeenkomst in zo'n mooi ho
tel plaatsvond, terwijl het vroeger in
de oude kantine gebeurde. Hij was de
ondernemingsraad dankbaar voor het
idee het op deze wijze te doen. Namens
alle jubilarissen dankte de heer Van
Dijk voor de fraaie geschenken. Hierna
bleef de DS familie nog geruime tijd
gezellig bijeen.
Allerminst indien
U er voor zorgt
dat Uw
op „peil" is, kan
dat later kosten
en moeite
besparen.
Wilt a drukwerk met
nieuwe frisse ideeën
Mogen w\j dan eens
offerte maken?
Bel nu en wij
komen direct.
DRUKKERIJ
Parallelweg 10
Veenendaal
Tel 08385-2022»
13
De auto zette zich opnieuw in be
weging en weldra waren ze in de
stad. De graaf parkeerde zyn wagen
op het grote plein voor het stadhuis.
Hier zouden ze elkaar weer treffen
na een uur want ieder ging zijns
weegs: de graaf Adele en Hilda met
Gerdia.
Hilda noch Gerdia hadden geld
meegenomen om inkopen te doen en
slenterden dus maar wat langs de
etalages. Het uur was zodoende snel
om.
De terugreis verliep zonder veel bij
zonderheden. Gerdia zat weer in
haar hoekje en hield zich muisstil om
de trotse man aan het stuur niet te
storen, die haar wel een bovenna
tuurlijk wezen toeleek.
Als gefascineerd bleef haar blik
op zijn slanke handen rusten, die
rustig op het stuur lagen. Aan zijn
kant fonkelde een zwaregouden zegel
ring met het wapen van Trollenstein
er in. Trollensteineen oud adelijk
geslacht. Geen van de zonen van de
ze trotse familie had ooit de tradi
tie ebroken! Allen hadden als vrouw
een meisje gekozen, dat ook van adel
was, een gravin, een barones
Plotseling draaide hij haar hoofd
om, zodat Gerdia schrok. Maar zijn
blik trof haar slechts een onderdeel
van een seconde. Toen wendde hij
zich weer tot barones Adele:
Zal ik je naar huis brengen, tante
Adele?
Nee. Odiel. Ben je vergeten, dat
mijn auto nog op Trollenstein staat?
Weldra hadden zH he v slot bereikt.
Het speet allen, dat het uitstapje al
weer voorbij was en Adele dacht by
LENI
BEHRENDTi
zichzelf, dat ze zoiets wel eens herha-1
len konden...
Toen Gerdia de volgende morgen
na haar dagelijkse ochtendwandeling
weer op haar kamer kwam. bleef ze
als aan de grond genageld staan.
Met wydopengesperde ogen van ver
bazing staarde ze naar een mandje
waarin een hondje zat, dat haar met
z'n scheve kopje aankeek.
Aan een blauw zijden lintje bengel
de een kaartje, waarop geschreven
stond: ,,Ik hoop op een liefdezolle op
neming. Ik heet Elegant en zal eens
een flinke hazewind worden!"
Gerdia nam het beestje uit zijn
mandje en drukte het als een goud
klomp tegen haar hart.
Mooi ben je niet. Elegant, eerder
grappig!
Daarop wendde ze zich tot Hilda,
die net in haar ochtendjapon in de
deuropening verscheen:
Goeie tante Hilda, wat heb je me
nu wat leuks gegeven!
Maar Hilda keek verbaasd.
Een... Een hondje, stamelde ze
naar het diertje starend. Hoe komt
die nu in je kamer?
Dat weet ik ook niet. Ik vond hem
hier in dit mandje en dacht bij me
zelf, dat je me met dit diertje wilde
verrassen.
Gerdia! Waar heb je je gedachten!
Wanneer zou ik het diertje opgehaald
moeten hebben? Vannacht? 's Nachts
gaat men toch geen honden kopen?
Je hebt gelijk, tante Hilda. Maar...
wie heeft me dit diertje dan geschon
ken? De barones misschien?
Dat is mogelijk. Wat heb je in je
hand? Was er een kaartje by?
Dat hing om zijn hals.
Laat eens even zien!
Toen ze de regelmatig gevormde
letters zag. trok Hilda de wenkbrau
wen op las... en merkte zo onver
schillig mogelijk op:
De barones schijnt het niet te zijn.
eerder mgn neef!
Maar tante Hilda, waarom zou de
graaf me hiermee willen verrassen?
Ik ben voor hem toch slech*een
arm meisje, waarop hy niet eens acht
slaat
Zou je dan willen, dat hy wel aan
dacht voor je had?
O nee. Voor geen goud van de we
reld! Hij is zo... zo...
Nou, verder. Hoe is hy?
Autoritair en koel maar ik wil er
verder niets van zeggen. Ik heb daar
toe immers niet het recht. Ik moet
dankbaar zijn, dat de graaf me hier
duldt.
Och kind. ik ben hier toch ook van
geen enkel nut en toch heeft de
graaf me aangeboden om op zijn slot
te komen wonen.Hij was er ook di
rect mee akkoord, dat jg bij my zou
komen.
Niettemin heeft hy me al heel wat
voor de voeten geworpen...
Kind toch, hoe kun je toch zo haat
dragend zijn. De graaf had toch on
middellijk spqt van zijn opmerkingen
en liet zich onmiddeliyk verontschul
digen door Emilie. Aangezien je zyn
verzoeningspoginj niet hebt aanvaard
probeert hg het nu voor de tweede
keer.
Een tweede keer..., wat bedoelt u
daarmee tante?
Nou dat hondje natuurlijk! De
schenker ervan is immers mgn neef.
Ik herken zgn handschrift.
Tante Hilda... heeft de graaf dit
werkelgk geschreven?
Ja kindje. Hg is dus in 't geheel
niet zo koel als je je wel voorstelt en
je schrikt voor hem is al even onge
grond.
Maar u hebt toch ook schrik voor
hem. tante!
Hilda was schaakmat gezet, wat
de man op het terras een glimlachje
ontlokte. Hij scheen het eerder als
iets vanzelfsprekends te beschouwen,
dat hg hun gesprek voor de geopen
de ramen afluisterde. Hg wilde im
mers met zgn eigen oren vernemen
hoe zy zgn geschenkje zou aanvaar
den of weigeren. Nu was hy be
nieuwd te horen hoe tante Hilda zich
eruit zou redden.
Zij deed dat door heel eenvoudig
te gebaren dat ze Gerdia's opmerking
niet gehoord had en zei onverstoor
baar:
Nou Gerdia veel plezier met je
hondje. Ik ga me aankleden. Let er
op, dat je goed aan de ontbyttafel
verschgnt!
Nu werd het boven stil en de man
verwgderde zich van het terras. Ter-
wgl hg naar zijr. werkkamer terug
keerde dacht hg erover na. dat hij
met dit verlegen meisje nog heel veel
geduld zou moeten hebben en dit was
hem nog nooit gebeurd in zgn leven.
De vrouwen waren altijd op hem af
gekomen als bgen op de honing. De
ze gravin echter bleef angstvallig op
een afstand maar ze was ook 't mooi
ste en het bekoorlgkste meisje, dat
hg ooit had leren kennen...
Toen hg in de ontbgtkamer kwam,
trad ze hem met een verlegen lachje
tegemoet.
Tante Hilda meent, dat het hondje
dat ik vanmorgen kreeg, een geschenk
van u is, heer graaf, begon ze. Heeft
ze dat goed geraden?
Inderdaad m'n beste Gerdia lachte
hg. En bevalt Elegant u?
Erg Deze verrassing heeft me
ontzettend veel plezier gedaan!
Dan is mijn schuld gedelgd!
Hopelijk .»t rok kent het beestje
geen last. zei Hilda, toen ze aan ta
fel plaats namen. Emilie zal het dier
tje misschien niet dulden
- (Wordt vervolgd)
monteur
Overal in Nederland moeten de gasapparaten worden omgebouwd voor
aardgas. Daar kunt u als „aardgasmonteur" aan meehelpen. U werkt in
afwisselende omgeving, in verschillende streken van Nederland. Het
gaat hier om werk dat jaren duurt en waarvoor handvaardige, beschaaf
de mensen nodig zijn. GASCON N.V. geeft in Rotterdam en Utrecht
een scholing tot aardgasmonteur. Voor mannen met capaciteiten is er
kans op promotie. Het werk wordt goed betaald. Reiskosten worden -
ook tijdens de scholing-vergoed. Neem contact op met GASCON N.V.
Nadere inlichtingen kunt u verkrijgen op vrijdag 4 juni a.s. van 7-8
uur n.m. bij het Gewestelijk Arbeidsbureau. Kerkewijk 92. te VEE
NENDAAL, waar een functionaris van Gascon N.V., aanwezig zal
zijn.
GASCON N.V.
POSTADRES
NEUDEFLAT
UTRECHT
