DR
ugabel 1
FflNTfl
6 limonadeglazen met vrolijke clowns
ORANGE
w
w
inny
voor 6 zegels en slechts 1 gulden
krijgt U
GEZINSFLES
w
tuinbouwhoekje
GASCONVECTOR
c
IN AKTIE
vruchtenlimonade
bereid met
zuiver
sinaasappelsap
Nieuwsblad „DE VALLEI"
VRIJDAG 16 JULI 1965
Verschijnt als bijlage van het
streekblad „DE VALLEI"
onder redactie van Tante Jos.
ONZE JARIGEN
17 juli: Kees van Hardeveld
Eudie Schoeman
Janny en Netty van Offeren
18 juli: .Eva Hardeman
Corrie Lodder
Edith de Kievid
Tonny Kramer
Dinie v. d. Pavert
19 juli: Ireentje Plekenpol
Nannie Beijer
Dinie v. d. Waal
20 juli: Martin ten Donkelaar
Ingrid van Ravenhorst
21 juli: Diny van Beek
Bennie Sel (Eist U.)
Gerrit-Jan van Deelen (Overberg)
22 juli: Jacob Gasenbeek (Achterberg)
Willie v. d. Weerd
Janny Voorsluys
Henk Baars (Rhenen)
Peter Jansen
ZILVERPAPIER EN CAPSULES
Beste jongens en meisjes:
Deze week heb ik alweer heel veel cap
sules en zilverpapier gekregen. Als ik al
die capsules zo eens bekijk moeten jullie
allemaal wel lekkere rode wangen hebben
van al die opgedronken melk. In ieder ge
val heel hartelijk bedankt allemaal en ik
hoop dat we zo door blijven gaan.
Degenen van wie ik zilverpapier en
capsules kreeg zijn: Marja en Jans Drost,
Henk Draaijer, Rob en Erik Kroesbergen,
Fenny en Arend Aberson, mevrouw Door
nebal en ook nog van de melkfabriek
Vemiez.
Mevrouw Vermazen-Pitlo uit Eist ver
zamelde weer het zilverpapier en de cap
sules van Eist en Amerongen. Het werd
hij haar gebracht door de fam. Olivier,
Arnold Brinkman, fam. Roks, fam. van
Eek uit Eist en de fam. Wildeman en
Marie Karssen uit Amerongen.
Al deze gevers natuurlijk ook van
harte bedankt evenals mevrouw Verma
zen. Tot de volgende week allemaal.
Tante Jos
P.S. Jullie weten toch nog wel allemaal
waar mevrouw Vermazen woont? Dat
is Vissersweg 6 in Eist (U.).
Correspondentie te richten aan
idüte Jos per adres:
Parallelweg 10 - Veenendaal.
Figuur a.
EEN EN ANDER OVER VOETBAL
Men zegt, dat het voetbalspel, zoals
wij dat tegenwoordig kennen, meer dan
100 jaren geleden in Engeland ont
stond. Maar reeds lang daarvoor wer
den er twee andere vormen van voetbal
gespeeld. Men zegt namelijk, dat* on
geveer 1000 jaren geleden in Chester,
in Engeland, de Engelsen hun over
winning op de Vikingen vierden met
een voetbalspel, waarbij een Deense
Vikingschedel als bal dienst deed.
In een Frans katholiek klooster heeft
men een geschreven decreet gevonden
uit het jaar 1396, waarin werd bekend
gemaakt, dat iedereen, die in het kloos
ter wilde worden toegelaten, met zich
mee moest brengen een „bal, zo groot,
dat zij in één hand kon worden gehou
den". In die tijd was dus blijkbaar een
bal even belangrijk als een bijbel -
voor de monnikken dan altijd.
Figuur b.
IETS VOOR ONZE SNELREKENAARS
De twee jongens in de tekening moe
ten de cijfers op het bord zo verande
ren, dat:
1. elke vertikale rij
2. elke horizontale rij
3. de beide diagonale rijen
4. de vier getallen in de hoeken
als zij bij elkaar worden opgeteld het
totaal van 18 geven. Hoe zal het bord
er uitzien als de jongens hun werk ge
daan hebben?
6 T L I -uan^iipsguej aj siajfp
ap uio uapaqqfipgoui aa
I L I 6 -apue jam 3ou qoo aa ufiz
aia-45
'ua^aaui iinz af sjeoz 'jeeK
I 6 I L :iin pueejsuaAau
sie aa ;aiz uapaqufqag
i i 6 I -ouj ap .ueA uaa :pjoocn)uv
Figuur c.
EEN PAAR WENKEN VOOR DE
DONKERE KAMER
Het copiëren van negatieven
Het is vaak mogelijk om een afdruk
en een duur stuk fotografisch papier
uit te sparen als je, wanneer je bezig
bent met het ontwikkelen van je foto's,
een schaal warm water bij de hand
hebt. Als er witte gedeelten in de fo
to's zijn (een witte jurk of een wolk
bijvoorbeeld), die te scherp zijn, houd
dan deze gedeelten voor een of twee
seconden in het warme water, en leg
dan het papier weer onmiddellijk te
rug in de ontwikkelschaal. Let wel, we
praten hier alleen over papier en niet
over het negatief.
B-I8-4S
PIET EN SPOTJE
(5) Piet vroeg aan Dino, hem en Spotje naar
huis te brengen. Dino wilde dat wel en toen
maakten Piet en Spotje eerst een rondedans
van vreugde. Daarna gingen zij er in galop van
i
door en kijk eens hoe fantastisch zij thuis wer
den ontvangen. Dino was weliswaar veel te
groot om in huis te kunnen, maar Piet zorgde
er wel voor, dat zij toch haar aandeel kreeg
van de taart, die moeder als welkom had ge
bakken.
(Slot)
Figuur d.
Het gedeeltelijk oplichten
Als, daarentegen, een foto op bepaal
de plaatsen te donker is, kun je het
effect, nadat je de foto uit de Hypo
(het fixeerbad) hebt genomen, afzwak
ken door het gevlekte gedeelte'te wrij
ven met in water opgelost ferroprus-
v
siate (maar denk er om: een zeer ver
dunde oplossing). Bevochtig een prop
watten in de oplossing en wrijf daar
mee over de donkere plek in de foto.
Fixeer de foto nog eens en bekijk of je
de donkere plek voldoende hebt kun
nen oplichten. Daar de oplossing niet
sterk mag zijn moet je de handeling
misschien een paar malen herhalen.
Geef de foto een laatste fixeerbadje en
was haar dan zoals gebruikelijk.
(vervolgverhaal in 10 delen)
door Rik Valkenburg
2. Nöar de stad.
Vanaf de achterkant van het heidehuisje
rijdt een grote verhuisauto de heide op.
Het is hier moeilijk chaufferen.
Na een poosje komt de auto bij een wei
land. Hij hobbelt er dwars doorheen en
rijdt met een boog om het stille heide
paadje heen.
Helemaal aan de andere kant van het
dorp rijdt de wagen dan naar de grote
autoweg.
De tocht is begonnen.
Rinny gaat weer naar huis.
Zo lang ze kan, kijkt ze achterom naar
Heidedorp. Het huisje kan ze allang niet
meer zien. Ze kan het niet helpen, maar
ze huilt bijna
Ze heeft daar ook zoveel gezelligs be
leefd.
Nog even en dan verdwijnt ook het
ranke kerktorentje uit het gezicht. Rinny
voelt het: deze tijd is voorbij.
Moeder begrijpt best dat Rinny het nu
een beetje moeilijk heeft. Trouwens moe
der moet zelf ook een brok wegslikken.
Toch probeert zij steeds maar weer een
gesprek te beginnen met haar dochtertje.
Ze zitten beiden vóór in de grote wa
gen, waar wel plaats is voor een stuk of
zes pasagiers. Ze hebben een goed uit
zicht.
„Fijn dat je vriendinnetjes met Kerst
komen logeren, hèbegint moeder.
Rinny antwoordt niet direct, maar er
Oude, bekende geluiden.
Toch moet het wennen. Het is zo'n ver
schil met de grote, stille heide!
Nog even, dan zijn ze er
Als de auto stopt voor hun huis komt
er weer een brok in haar keel. Rinny
stapt maar gauw uit. Ze hoort hoe Hans
vervaarlijk begint te bassen. Hij herkent
natuurlijk alles weer.
Zelfs moeder ziet wat witjes. Zeker ook
een beetje onder de indruk.
Als allen uitgestapt zijn en naar de deur
lopen, gaat deze vanzelf open. Een meisje
staat in de gang met bloemen. Marijke
Rinny rent naar binnen en ze geeft
haar vroegere vriendinnetje een paar
klinkende zoenen. Zij is het die al die
tijd de sleutel van het huis bewaard heeft.
Moeder begroet haar hartelijk.
Maar als moeder en Rinny de zitkamer
binnenlopen, zijn ze nog meer verbaasd.
Alles is versierd.
En in de doorgang van de zitkamer
naar de waranda staat zelfs een klein
boogje, waarop met gekleurde letters ge
schreven staa^ WELKOM THUIS.
Hier hadden Rinny en haar moeder niet
op gerekend. Wat aardig van de buren.
Zelfs de thee is al gezet.
En zo werd het een fijne thuiskomst.
Zal Rinny nu haar vriendinnetjes uit
Heidedorp misschien gaan vergeten
3. Rinny doet ook mee
Daar gaan ze.
Marijke en Rinny.
Samen op weg naar school.
Marijke is zo blij dat haar vriendin
weer terug is. Ze lopen gezellig naast el
kaar. Onderweg komen er steeds meisjes
naar Rinny toe, om haar te begroeten. Ze
herkennen haar nog best, al is Rinny wat
dikker geworden.
Marijke loopt trots te stappen. Zij is
toch maar Rinny's beste vriendin. Ze wa
ren vroeger altijd samen en Marijke
hoopt dat het nu maar weer zo wordt.
Ze heeft heel wat te vertellen aan Rin
ny. Vooral nu hun school op het ogenblik
een aktie aan het voeren is, voor de juf
van de. tweede klas. Rinny kan zich deze
juf nog best herinneren. Bijna een jaar
geleden werd zij plotseling heel erg ziek.
Kinderverlamming, had de dokter gezegd.
Marijke en Rinny zaten toen beiden bij
haar in de klas en waren erg op haar
gesteld. Er was toen een andere juf ge-
En zo kwam men op het idee om een
aktie te gaan voeren Deze aktie wordt
gevoerd op elke school, waar de juf on
derwijs heeft gegeven. En dat waren er
drie. Deze drie scholen wilden er graag
aan meewerken. Alle kinderen mogen iets
uit hun eigen spaarpot geven en ze mo
gen ook vragen of hun vaders en moeders
er iets bij willen doen. Verder mag ieder
kind er ook wat voor doen! Zo hebben
verschillende oudere kinderen een kran
tenwijk genomen. Hel geld dat ze daar
voor krijgen, geven ze aan de meester,
voor de autoaktie.
Anderen brengen reclameblaadjes rond,
waar ze wat geld voor krijgen. En de
jongere kinderen halen oude kranten op
om te verkopen aan de één of andere op
koper, of ze doen boodschappen voor de
buurvrouw of nog iets anders. Er zijn
zoveel dingen. Iedereen is druk en het
loopt gesmeerd.
Voor dit doel willen ze allen graag wat
doen.
Marijke en de andere schoolvriendinnen
komen er met Rinny niet over uitgebab-
beld. Rinny wil ook graag mee doen. Na
tuurlijk! Maar wat
Rinny vindt het best fijn in de klas.
Ze zijn allemaal zo aardig voor haar. Ook
de nieuwe meester, die hun klas nu heeft.
Hij dankt de Heere er voor dat Rinny
weer gezond teruggekeerd is. Dan gaat er
een golf van vreugde door Rinny heen en
in haar hart dankt ze eerbiedig met de
meester mee.
Gelukkig dat moeder de laatste tijd haar
dochtertje zelf wat bijlessen gegeven
heeft, zo komt het dat Rinny niet zoveel
achter geraakt is en nog aardig kan mee
komen met de klas.
Het valt echt niet tegen. Toch spreekt
de meester met haar af, dat ze een paar
keer in de week, 's middags een half uur
tje moet nablijven, dan kunnen ze samen
nog een paar dingen doornemen, waarin
Rinny wél achter gebleven is.
Opgewekt komt Rinny om twaalf uur
weer thuis. Wat heeft ze veel aan moeder
te vertellen. Moeder luistert aandachtig.
En Hans
Och, de hond heeft zijn jonge bazin
netje zo gemist. Hij was het helemaal niet
meer gewend dat ze zolang bij hem weg
bleef. Hij springt aanhoudend tegen haar
op en probeert haar aldoor maar te lik
ken. Die Hans toch
«van uw winkelier
ORANGE
FANTA
ORANGE
Erkend Bottelaar van „Fanta" en „Coca-Cola": N.V. Bottelmaatschappij „Het Gooi" Soest - Weteringpad - tel. 02955-4158.
EN DE HENGELAARS TREKKEN
VOORBIJ
Terwijl ik dit tuinbouwhoekje
schrijf, plenst de regen onophoudelijk
neer en daarbij is het koud en ont
zettend guur. Mijn medelijden gaat uit
naar de vele vakantiegangersen
mijn bewondering naar hen die ik met
vreedzame wapens uitgerust naar Va
dertje Rijn zie trekken om te trach
ten een visje te verschalken.
Zwaar gelaarsd, voorzien van hengel
en pierepot, plus schepnet, trekken zij
in de plensende regen voorbij om
straks aan de oever van Vadertje Rijn
na veel gewurm de pier gepierd te
krijgen, waarna het spel: inleggen
rukjes ophalen een aanvang neemt.
Ik vraag mij af: Zullen wij in de
zomer van 1965 de warme zuidenwind
nog voelen? Hartgrondig hoop ik met
u, geachte lezers en lezeressen, dat nog
vóór het verschijnen van dit „praatje"
het echte zomerse weer zijn intrede
heeft gedaan ende luizen op de
vlucht slaan. Dahlia's en rozen zitten
bij vele liefhebbers dik onder de luis,
een emigrant uit een overbevolkte we-
.reld, hongerig en erg vruchtbaar.
Mochten deze ongewenste emigranten
ook in uw tuin zich te goed doen aan
de planten, dan subiet naar uw zaad
handelaar en een bestrijdingsmiddel
gehaald Er zijn meerdere middelen
verkrijgbaar om luizen afdoende te
bestrijden. Laat dit gespuis niet voort
woekeren! Want onherroepelijk gaan
de planten kwijnen en de bloei ver
loren. Dit nog: houdt u zich aan de
op het pakje of flesje staande voor
schrift! Neem de nodige voorzichtig
heid in acht!
De Moederplant. Een alleraardigste
kamerplant, die enige jaren terug on
der de meest populaire behoorde,
vroeger op alle buitenplaatsen rijke
lijk vertegenwoordigd en in bijna elke
huiskamer werd aangetroffen, een
hangplant bij uitnemendheid, is de
„Moederplant". Haar wetenschappe
lijke naam luidt: Saxifraga Sarmen-
fosa". Ongetwijfeld is deze aardige
plant bij velen nóg wel bekend. Zij
wordt thans weinig meer aangetrof
fen. Jammer, want zij zou ook bij
het modernste interieur volkomen op
haar plaats zijn!
De bedoelde Moederplant bestaat uit
een rozet van bladeren, die aan een
kort ineengedrongen stengel beves
tigd zijn. Zij vormt jonge takken, die
inplaats van omhoog, zijwaarts uit
groeien en dan over de potrand gaan
hangen. Wanneer de stengel nu ver
genoeg van de „Moederplant" in dub
bele betekenis van het woord ver
wijderd is, dan zien wij het wonder
lijke gebeuren. Een heel klein fijn
Moederplantje wordt aan de stengels
geboren, dat vrij spoedig een rozetje
van blaadjes vormt en in alle opzich
ten het evenbeeld van de Moeder is.
Nauwelijks is het kindje enkele we
ken oud of ze maakt nieuwe takken,
waaraan wéér kinderen worden ge
boren en zo gaat het maar steeds
voort.
Houdt hierbij in het oog, dat de
eerste stengel zich boven de dochter
vertakt en deze stengel ongeveer 25
a 30 cm lang zijnde weer hetzelfde
doet en zich steeds naar alle zijden
stengels gaan ontwikkelen en weer
vertakken, dan kunt u nagaan, hoe
veel kindertjes er in één zomer ge
boren worden en welk een alleraar
digst gezicht het geheel oplevert.
Al die jonge plantjes kunnen voor
de vermenigvuldiging dienen.
Probeer eens zo'n klein Moeder
plantje" te verkrijgen. Zet dit kleine
plantje in een potje met poreuze
grond, (bladaarde) en in korte tijd
geeft het de bewijzen, dat zij haar
eigen huishouden voert. Daarbij mag
ik zeggen, dat de Moederplant in bloei
heel fraai is. Aan de goed vertakte
stengels (ik bedoel de opstaande
bloemstengels) bloeien een massa
bloempjes, waarvan (O, wonder) de
drie bovenste blaadjes rose zijn, ter
wijl de twee onderste wit gekleurd op
dominee-befjes gelijken. Dat een
Moeder met zoveel (ik telde aan één
plant eens 360 kindertjes) flink ge
voed moet worden met kamerplanten-
mest zal u duidelijk zijn. Ik hoop dat
de hierboven besproken „Moeder
plant" spoedig weer in ere hersteld
mag worden. Zij is het waard om uit
de „Verleden tijd" weer naar voren
gehaald te worden. Ongetwijfeld zal
hier of daar nog wel een „Moeder
plant' in ere zijn gehouden. Laat de
bezitster(s) hiervan enige van de jon
ge plantjes (die om deze tijd in grote
getale aanwezig zijn op de stengels)
aan vriendinnen offreren, opdat deze
wonderlijke fraaie plant weer in de
„tegenwoordige tijd" geplaatst wordt.
Ook in deze geldt: „aanzien doet ge
denken".
Antwoord aan vragenstelster (me
vrouw M. C. v. R. te V.)
Gaarne voldoe ik aan het tot ons
gerichte verzoek betreffende de Ver-
geet-mij-nietjes. Inderdaad is het juist
wat u schrijft! Haar botanische naam
is „Myosotis". Waarom, zo vraagt u,
de naam Vergeet-mij-niet? Eerlijk wil
ik het zeggen „ik-weet-het-niet". Wel
is mij volgens een overlevering het
volgende verhaaltje bekend. Een min
nend paartje bracht op een mooie zo
merdag bezoek bij een moeras en za
gen daar de hoog opgeschoten moeras-
vergeet-mij-nietjes. Die vergeet-mij-
nietjes staarden het vrijend paartje
lachend groetend aan en volgens over
levering (of sage zo u wilt) is het juist
op zo'n plek geweest, dat de naam van
dit fijne bloempje voor de eerste maal
uitgesproken werd.
De jongeling wilde aan het verlan
gen van zijn geliefde voldoen en
trachtte enige bloemen te plukken.
Hierbij waagde hij zich onvoorzichtig
op de verraderlijke bodem. Reeds had
hij een boeketje bijeen, toen de natte
bedding van het moeras bezweek en
hij reddeloos voor de ogen van zijn
geliefde in de bodem wegzonk. Hij
wierp (nu komt het) als ter gedachte
nis, het boeketje zijn geliefde toe,
met de afscheidsgroet „Vergeet-mij-
niet"!!! Ik weet niet of dit een ver
dichtsel is
In de maand juli wordt de Myosotis
(Vergeet-mij-niet) gezaaid. Denk er
wel om dat men zaait in vochtige en
vochthoudende grond Het bed waar
op gezaaid wordt mag absoluut niet in
dé volle zon liggen. Het gezaaide zou
dan niet opkomen! Dus ga als volgt
te werk. Op een half schaduw plekje
wordt de bovengrond goed fijnge
maakt, hierop zaait men de zaadjes
uit. Niet met een hark de zaadjes in-
harken. Met een glad stukje hout b.v
plankje of luciferdoosje) drukt men
voorzichtig aan, waarna het geheel
met fijne grond wordt ondergestrooid.
Daarna weer heel voorzichtig aan
drukken. De zaadjes mogen niet te
diep met grond bedekt worden.
Eventjes onder de grond strooien is
goed. Wanneer de plantjes boven de
grond staan dan op een bedje uitplan-
ten (verspenen). Dan mogen de plant
jes wel in de zon staan. Alleen het
zaaien en de eerste ontwikkeling der
plantjes moet in half-schaduw plaats
vinden.
Ja, 't is heel spoedig al weer zover dat
wij moeten gaan denken over het
voorjaar 1966. Wil men in het komende
voorjaar volop beschikken over twee
jarige planten, dan moeten deze in
juli gezaaid worden. Tuinieren en re
geren is en blijft „Vooruit-zien". In
juli worden eveneens Duizendschonen,
Silenes, Stokrozen, Violen e.d. uitge
zaaid.
We zitten nu midden in de zomer,
de tuinen(tjes) zijn nu op z'n mooist.
Na de vele plensregens is de boven
grond dichtgeslagen. Een gebiedende
eis is het om deze nu te schoffelen,
opdat zon en lucht in de grond kun
nen doordringen, tevens wordt het
inkruid vernietigd. Hou de grond
steeds goed los!
Wat staan de rozen fraai in bloei.
Wilt u er zo lang mogelijk van genie
ten dan zorgen voor bemesting De
bloei gaat over een paar weken ver
minderen. Zorgt dat de planten weer
volop op krachten komen.
Zijn de bol-irissen afgestorven? Dan
dienen deze nu gerooid te worden. Na
het rooien op een koele luchtige plaats
(niet in de zon!) de bollen laten dro
gen. Eind september-begin oktober
moeten de bollen weer worden ge
plant.
Ik mocht constateren, dat men uit
gebloeide Pioenrozen tot op de grond
afsneed. O. o wat dom! Dat is totaal
funest. Pas wanneer het loof afge
storven is, moet dit worden afgesne
den en niet eerder. Wat anders is het
wanneer het loof zwarte vlekken
krijgt en het geheel er onooglijk uit
ziet. Dan moet het radicaal worden
afgesneden en verwijderd. Zwarte
vlekken op het loof van de Pioenroos
vertelt ons dat er een ziekte in schuil
gaat. Om besmetting hiervan te voor
komen dient men het loof dan veilig
op te ruimen.
De langste dag ligt al weer achtei
ons. „De tijd gaat snel, gebruik hem
wel". De winter-iandijvie moet thans
gezaaid worden Het gemakkelijkst
zaaien is op rijtjes. De zaden met een
dun laagje aarde overstrooien, waarna
het bed wordt begoten. Zorgt dat de
aarde vochtig blijft.
Rhenen E. J. Grijsen
glijdt toch een wat opgewekter lachje
over haar gezicht.
„U had dat maar goed geheim gehou
den, moeder. Wij wisten er niets van
„Dat was ook de bedoeling", lacht moe
der. „Wij hadden als vaders en moeders
afgesproken, om het er niet met jullie
over te hebben, tot voor het afscheid Dan
was het een verrassing voor jullie.v Best
gelukt, hè
„Nou, zeg! Het afscheid was daardoor
lang zo akelig niet Maar nu vind ik het
welwel watvreemd. Ik heb
net eeneen gevoelof ik van huis
afrijd, in plaats van er naar toe
„Dat gevoel had ik zoëven ook, meisje,
maar dat gaat gauw weer over. Je moet
rekenen dat je morgen weer naar school
gaat en dan komt Marijke je misschien
wel afhalen...."
„Ik was Marijke bijna helemaal ver
geten moeder, maar ik geloof dat ik nu
een beetje naar haar begin te verlangen"
„Natuurlijk doe je dat. Je zult eens
zien hoe fijn het is weer met haar te spe
len. Ze schreef immers pas nog hoe zij
naar je verlangde.1
Rinny knikt Ja, dat is waar. Marijke
was een gezellige vriendin en ze woonde
vlakbij. Als Rinny nu maar niet steeds
aan haar nieuwe vriendinnen in Heide
dorp moest denken
„Zeg moeder
„WoefWoef"! begint Hans plotse
ling van zijn plekje tussen de zitplaatsen.
Moeder en Rinny beginnen te lachen.
Ze snappen dat Hans ontevreden is dat hij
zo weinig aandacht van hen ontvangt.
„Kom dan maar hier, jongen" nodigt
moeder.
Nu, dat hoeft hem geen twee keer ge
zegd te worden. Hans doet zijn best om
de schade in te halen En dat lukt hem
maar best.
Met een flinke vaart rijdt de verhuis
wagen over de hoofdweg. Ze passeren
verschillende dorpen. Toch wel aardig
zo'n ritje. Overal lopen nog koeien door
de weilanden De bomen beginnen al een
beetje te verkleuren. De natuur is altijd
weer mooi Vooral in het najaar. Soms
zijn Rinny en haar moeder geheel ver
diept in een mooi landschap wat ze pas
seren. Ze worden er stil van, maar ze ge
nieten er niet minder om.
Eindelijk ontdekken ze in de verte de
torens van de stad. Plotseling wordt het
verlangen naar hun eigen huis veel gro
ter. Rinny voelt een eigenaardig gevoel in
zich opkomen
Steeds dichterbij komen de bekende
stadsgezichten, waaronder ook heel wat
fabrieksschoorstenen
Wat lijkt het allemaal toch lang gele
den, dat ze hier vandaan gegaan is.
Weldra rijden ze de brug over aan de
rand van de stad. Nu-' wordt het veel
drukker. De auto rijdt niet zo hard meer
Overal klinkt getoeter en belgerinkel.
komen.
Deze vertelde dat hun eigen juf waar
schijnlijk nooit weer beter zou worden.
Ze vonden het maar wat naar voor hun
jufMaar nu vertelt Marijke dat de
juffrouw intussen toch iets beter is ge
worden. Maar ze zal nooit meer voor de
klas komen Dat is wel zeker De juf vond
het vreselijk, maar ze bleef toch moedig.
En nu is zij zo ver. dat ze op een kantoor
kan werken. Elke dag wordt de juf daar
Om vier uur komt Marijke met Rinny
mee. Samen met moeder gaan ze nu be
spreken wat Rinny voor de aktie gaat
doen.
„Het eerste wat ik doe", begint Rinny,
„is naar vader schrijven Ik geloof vast
dat vader er ook wat voor over heeft.
Misschien wel tien gulden...."!
„Ho, ho"! maant moeder. „Geen bedra
gen noemen, meisje Dat mag je nooit
doen. Als vader een rijksdaalder stuurt is
Samen
op weg naar
school.
naar toe gebracht, door een familielid.
Het is echter begrijpelijk dat zij veel
liever zelf naar het kantoor zou willen
rijden Dan hoefde zij niemand lastig te
vallen. En autorijden kan zij al een paar
jaar Daar heeft ze een bewijs voor. Vroe
ger huurde ze nogal eens een wagen
Maar zoals de juf nu is, kan zij in geen
enkele auto
Een poosje geleden hebben een paar
andere mensen zich er mee bemoeid Daar
zijn ook een onderwijzeres en een hoofd
onderwijzer bij. Een comité noemen ze
dat. Die zullen er voor zorgen dat de juf
een auto krijgt, die ze zelf, zonder hulp.
kan besturen Dat is moeilijk. Maar dan
moet er aan een gewone, nieuwe auto.
wat veranderd worden
Het comité VQnd dat de juf dat niet al
leen behoefde te betalen Vast niet! Dat
kan ook niet. Daarom zal zij geholpen
worden.
het ook goed
„Nou, ja..,, maar hij geeft vast wel
meer, hoor", vindt Rinny
Enfin, het schrijven van deze brief zal
Rinny'S eerste taak zijn voor dit mooie
doel Samen met moeder zal ze wel even
uitzoeken, naar welke havenplaats ze
moet adresseren, voor vaders schip.
Verder spreken ze af, dat zij Marijke
gaat helpen met het ophalen van oude
kranten en het rondbrengen van recla
meblaadjes Ze heeft er best zin in.
Maar Rinny heeft nog iets Ze houdt dat
echter vóór zich. Het is een eigen planne
tje.
Daarvoor moet ze nóg een brief schrij
ven.
En het heeft ook te maken met haar
drie vrolijke vriendinnetjes uit Heide
dorp
Of het lukken zal....?