DR ugabel 1 FflNTfl 6 limonadeglazen met vrolijke clowns ORANGE w w inny voor 6 zegels en slechts 1 gulden krijgt U GEZINSFLES w tuinbouwhoekje GASCONVECTOR c IN AKTIE vruchtenlimonade bereid met zuiver sinaasappelsap Nieuwsblad „DE VALLEI" VRIJDAG 16 JULI 1965 Verschijnt als bijlage van het streekblad „DE VALLEI" onder redactie van Tante Jos. ONZE JARIGEN 17 juli: Kees van Hardeveld Eudie Schoeman Janny en Netty van Offeren 18 juli: .Eva Hardeman Corrie Lodder Edith de Kievid Tonny Kramer Dinie v. d. Pavert 19 juli: Ireentje Plekenpol Nannie Beijer Dinie v. d. Waal 20 juli: Martin ten Donkelaar Ingrid van Ravenhorst 21 juli: Diny van Beek Bennie Sel (Eist U.) Gerrit-Jan van Deelen (Overberg) 22 juli: Jacob Gasenbeek (Achterberg) Willie v. d. Weerd Janny Voorsluys Henk Baars (Rhenen) Peter Jansen ZILVERPAPIER EN CAPSULES Beste jongens en meisjes: Deze week heb ik alweer heel veel cap sules en zilverpapier gekregen. Als ik al die capsules zo eens bekijk moeten jullie allemaal wel lekkere rode wangen hebben van al die opgedronken melk. In ieder ge val heel hartelijk bedankt allemaal en ik hoop dat we zo door blijven gaan. Degenen van wie ik zilverpapier en capsules kreeg zijn: Marja en Jans Drost, Henk Draaijer, Rob en Erik Kroesbergen, Fenny en Arend Aberson, mevrouw Door nebal en ook nog van de melkfabriek Vemiez. Mevrouw Vermazen-Pitlo uit Eist ver zamelde weer het zilverpapier en de cap sules van Eist en Amerongen. Het werd hij haar gebracht door de fam. Olivier, Arnold Brinkman, fam. Roks, fam. van Eek uit Eist en de fam. Wildeman en Marie Karssen uit Amerongen. Al deze gevers natuurlijk ook van harte bedankt evenals mevrouw Verma zen. Tot de volgende week allemaal. Tante Jos P.S. Jullie weten toch nog wel allemaal waar mevrouw Vermazen woont? Dat is Vissersweg 6 in Eist (U.). Correspondentie te richten aan idüte Jos per adres: Parallelweg 10 - Veenendaal. Figuur a. EEN EN ANDER OVER VOETBAL Men zegt, dat het voetbalspel, zoals wij dat tegenwoordig kennen, meer dan 100 jaren geleden in Engeland ont stond. Maar reeds lang daarvoor wer den er twee andere vormen van voetbal gespeeld. Men zegt namelijk, dat* on geveer 1000 jaren geleden in Chester, in Engeland, de Engelsen hun over winning op de Vikingen vierden met een voetbalspel, waarbij een Deense Vikingschedel als bal dienst deed. In een Frans katholiek klooster heeft men een geschreven decreet gevonden uit het jaar 1396, waarin werd bekend gemaakt, dat iedereen, die in het kloos ter wilde worden toegelaten, met zich mee moest brengen een „bal, zo groot, dat zij in één hand kon worden gehou den". In die tijd was dus blijkbaar een bal even belangrijk als een bijbel - voor de monnikken dan altijd. Figuur b. IETS VOOR ONZE SNELREKENAARS De twee jongens in de tekening moe ten de cijfers op het bord zo verande ren, dat: 1. elke vertikale rij 2. elke horizontale rij 3. de beide diagonale rijen 4. de vier getallen in de hoeken als zij bij elkaar worden opgeteld het totaal van 18 geven. Hoe zal het bord er uitzien als de jongens hun werk ge daan hebben? 6 T L I -uan^iipsguej aj siajfp ap uio uapaqqfipgoui aa I L I 6 -apue jam 3ou qoo aa ufiz aia-45 'ua^aaui iinz af sjeoz 'jeeK I 6 I L :iin pueejsuaAau sie aa ;aiz uapaqufqag i i 6 I -ouj ap .ueA uaa :pjoocn)uv Figuur c. EEN PAAR WENKEN VOOR DE DONKERE KAMER Het copiëren van negatieven Het is vaak mogelijk om een afdruk en een duur stuk fotografisch papier uit te sparen als je, wanneer je bezig bent met het ontwikkelen van je foto's, een schaal warm water bij de hand hebt. Als er witte gedeelten in de fo to's zijn (een witte jurk of een wolk bijvoorbeeld), die te scherp zijn, houd dan deze gedeelten voor een of twee seconden in het warme water, en leg dan het papier weer onmiddellijk te rug in de ontwikkelschaal. Let wel, we praten hier alleen over papier en niet over het negatief. B-I8-4S PIET EN SPOTJE (5) Piet vroeg aan Dino, hem en Spotje naar huis te brengen. Dino wilde dat wel en toen maakten Piet en Spotje eerst een rondedans van vreugde. Daarna gingen zij er in galop van i door en kijk eens hoe fantastisch zij thuis wer den ontvangen. Dino was weliswaar veel te groot om in huis te kunnen, maar Piet zorgde er wel voor, dat zij toch haar aandeel kreeg van de taart, die moeder als welkom had ge bakken. (Slot) Figuur d. Het gedeeltelijk oplichten Als, daarentegen, een foto op bepaal de plaatsen te donker is, kun je het effect, nadat je de foto uit de Hypo (het fixeerbad) hebt genomen, afzwak ken door het gevlekte gedeelte'te wrij ven met in water opgelost ferroprus- v siate (maar denk er om: een zeer ver dunde oplossing). Bevochtig een prop watten in de oplossing en wrijf daar mee over de donkere plek in de foto. Fixeer de foto nog eens en bekijk of je de donkere plek voldoende hebt kun nen oplichten. Daar de oplossing niet sterk mag zijn moet je de handeling misschien een paar malen herhalen. Geef de foto een laatste fixeerbadje en was haar dan zoals gebruikelijk. (vervolgverhaal in 10 delen) door Rik Valkenburg 2. Nöar de stad. Vanaf de achterkant van het heidehuisje rijdt een grote verhuisauto de heide op. Het is hier moeilijk chaufferen. Na een poosje komt de auto bij een wei land. Hij hobbelt er dwars doorheen en rijdt met een boog om het stille heide paadje heen. Helemaal aan de andere kant van het dorp rijdt de wagen dan naar de grote autoweg. De tocht is begonnen. Rinny gaat weer naar huis. Zo lang ze kan, kijkt ze achterom naar Heidedorp. Het huisje kan ze allang niet meer zien. Ze kan het niet helpen, maar ze huilt bijna Ze heeft daar ook zoveel gezelligs be leefd. Nog even en dan verdwijnt ook het ranke kerktorentje uit het gezicht. Rinny voelt het: deze tijd is voorbij. Moeder begrijpt best dat Rinny het nu een beetje moeilijk heeft. Trouwens moe der moet zelf ook een brok wegslikken. Toch probeert zij steeds maar weer een gesprek te beginnen met haar dochtertje. Ze zitten beiden vóór in de grote wa gen, waar wel plaats is voor een stuk of zes pasagiers. Ze hebben een goed uit zicht. „Fijn dat je vriendinnetjes met Kerst komen logeren, hèbegint moeder. Rinny antwoordt niet direct, maar er Oude, bekende geluiden. Toch moet het wennen. Het is zo'n ver schil met de grote, stille heide! Nog even, dan zijn ze er Als de auto stopt voor hun huis komt er weer een brok in haar keel. Rinny stapt maar gauw uit. Ze hoort hoe Hans vervaarlijk begint te bassen. Hij herkent natuurlijk alles weer. Zelfs moeder ziet wat witjes. Zeker ook een beetje onder de indruk. Als allen uitgestapt zijn en naar de deur lopen, gaat deze vanzelf open. Een meisje staat in de gang met bloemen. Marijke Rinny rent naar binnen en ze geeft haar vroegere vriendinnetje een paar klinkende zoenen. Zij is het die al die tijd de sleutel van het huis bewaard heeft. Moeder begroet haar hartelijk. Maar als moeder en Rinny de zitkamer binnenlopen, zijn ze nog meer verbaasd. Alles is versierd. En in de doorgang van de zitkamer naar de waranda staat zelfs een klein boogje, waarop met gekleurde letters ge schreven staa^ WELKOM THUIS. Hier hadden Rinny en haar moeder niet op gerekend. Wat aardig van de buren. Zelfs de thee is al gezet. En zo werd het een fijne thuiskomst. Zal Rinny nu haar vriendinnetjes uit Heidedorp misschien gaan vergeten 3. Rinny doet ook mee Daar gaan ze. Marijke en Rinny. Samen op weg naar school. Marijke is zo blij dat haar vriendin weer terug is. Ze lopen gezellig naast el kaar. Onderweg komen er steeds meisjes naar Rinny toe, om haar te begroeten. Ze herkennen haar nog best, al is Rinny wat dikker geworden. Marijke loopt trots te stappen. Zij is toch maar Rinny's beste vriendin. Ze wa ren vroeger altijd samen en Marijke hoopt dat het nu maar weer zo wordt. Ze heeft heel wat te vertellen aan Rin ny. Vooral nu hun school op het ogenblik een aktie aan het voeren is, voor de juf van de. tweede klas. Rinny kan zich deze juf nog best herinneren. Bijna een jaar geleden werd zij plotseling heel erg ziek. Kinderverlamming, had de dokter gezegd. Marijke en Rinny zaten toen beiden bij haar in de klas en waren erg op haar gesteld. Er was toen een andere juf ge- En zo kwam men op het idee om een aktie te gaan voeren Deze aktie wordt gevoerd op elke school, waar de juf on derwijs heeft gegeven. En dat waren er drie. Deze drie scholen wilden er graag aan meewerken. Alle kinderen mogen iets uit hun eigen spaarpot geven en ze mo gen ook vragen of hun vaders en moeders er iets bij willen doen. Verder mag ieder kind er ook wat voor doen! Zo hebben verschillende oudere kinderen een kran tenwijk genomen. Hel geld dat ze daar voor krijgen, geven ze aan de meester, voor de autoaktie. Anderen brengen reclameblaadjes rond, waar ze wat geld voor krijgen. En de jongere kinderen halen oude kranten op om te verkopen aan de één of andere op koper, of ze doen boodschappen voor de buurvrouw of nog iets anders. Er zijn zoveel dingen. Iedereen is druk en het loopt gesmeerd. Voor dit doel willen ze allen graag wat doen. Marijke en de andere schoolvriendinnen komen er met Rinny niet over uitgebab- beld. Rinny wil ook graag mee doen. Na tuurlijk! Maar wat Rinny vindt het best fijn in de klas. Ze zijn allemaal zo aardig voor haar. Ook de nieuwe meester, die hun klas nu heeft. Hij dankt de Heere er voor dat Rinny weer gezond teruggekeerd is. Dan gaat er een golf van vreugde door Rinny heen en in haar hart dankt ze eerbiedig met de meester mee. Gelukkig dat moeder de laatste tijd haar dochtertje zelf wat bijlessen gegeven heeft, zo komt het dat Rinny niet zoveel achter geraakt is en nog aardig kan mee komen met de klas. Het valt echt niet tegen. Toch spreekt de meester met haar af, dat ze een paar keer in de week, 's middags een half uur tje moet nablijven, dan kunnen ze samen nog een paar dingen doornemen, waarin Rinny wél achter gebleven is. Opgewekt komt Rinny om twaalf uur weer thuis. Wat heeft ze veel aan moeder te vertellen. Moeder luistert aandachtig. En Hans Och, de hond heeft zijn jonge bazin netje zo gemist. Hij was het helemaal niet meer gewend dat ze zolang bij hem weg bleef. Hij springt aanhoudend tegen haar op en probeert haar aldoor maar te lik ken. Die Hans toch «van uw winkelier ORANGE FANTA ORANGE Erkend Bottelaar van „Fanta" en „Coca-Cola": N.V. Bottelmaatschappij „Het Gooi" Soest - Weteringpad - tel. 02955-4158. EN DE HENGELAARS TREKKEN VOORBIJ Terwijl ik dit tuinbouwhoekje schrijf, plenst de regen onophoudelijk neer en daarbij is het koud en ont zettend guur. Mijn medelijden gaat uit naar de vele vakantiegangersen mijn bewondering naar hen die ik met vreedzame wapens uitgerust naar Va dertje Rijn zie trekken om te trach ten een visje te verschalken. Zwaar gelaarsd, voorzien van hengel en pierepot, plus schepnet, trekken zij in de plensende regen voorbij om straks aan de oever van Vadertje Rijn na veel gewurm de pier gepierd te krijgen, waarna het spel: inleggen rukjes ophalen een aanvang neemt. Ik vraag mij af: Zullen wij in de zomer van 1965 de warme zuidenwind nog voelen? Hartgrondig hoop ik met u, geachte lezers en lezeressen, dat nog vóór het verschijnen van dit „praatje" het echte zomerse weer zijn intrede heeft gedaan ende luizen op de vlucht slaan. Dahlia's en rozen zitten bij vele liefhebbers dik onder de luis, een emigrant uit een overbevolkte we- .reld, hongerig en erg vruchtbaar. Mochten deze ongewenste emigranten ook in uw tuin zich te goed doen aan de planten, dan subiet naar uw zaad handelaar en een bestrijdingsmiddel gehaald Er zijn meerdere middelen verkrijgbaar om luizen afdoende te bestrijden. Laat dit gespuis niet voort woekeren! Want onherroepelijk gaan de planten kwijnen en de bloei ver loren. Dit nog: houdt u zich aan de op het pakje of flesje staande voor schrift! Neem de nodige voorzichtig heid in acht! De Moederplant. Een alleraardigste kamerplant, die enige jaren terug on der de meest populaire behoorde, vroeger op alle buitenplaatsen rijke lijk vertegenwoordigd en in bijna elke huiskamer werd aangetroffen, een hangplant bij uitnemendheid, is de „Moederplant". Haar wetenschappe lijke naam luidt: Saxifraga Sarmen- fosa". Ongetwijfeld is deze aardige plant bij velen nóg wel bekend. Zij wordt thans weinig meer aangetrof fen. Jammer, want zij zou ook bij het modernste interieur volkomen op haar plaats zijn! De bedoelde Moederplant bestaat uit een rozet van bladeren, die aan een kort ineengedrongen stengel beves tigd zijn. Zij vormt jonge takken, die inplaats van omhoog, zijwaarts uit groeien en dan over de potrand gaan hangen. Wanneer de stengel nu ver genoeg van de „Moederplant" in dub bele betekenis van het woord ver wijderd is, dan zien wij het wonder lijke gebeuren. Een heel klein fijn Moederplantje wordt aan de stengels geboren, dat vrij spoedig een rozetje van blaadjes vormt en in alle opzich ten het evenbeeld van de Moeder is. Nauwelijks is het kindje enkele we ken oud of ze maakt nieuwe takken, waaraan wéér kinderen worden ge boren en zo gaat het maar steeds voort. Houdt hierbij in het oog, dat de eerste stengel zich boven de dochter vertakt en deze stengel ongeveer 25 a 30 cm lang zijnde weer hetzelfde doet en zich steeds naar alle zijden stengels gaan ontwikkelen en weer vertakken, dan kunt u nagaan, hoe veel kindertjes er in één zomer ge boren worden en welk een alleraar digst gezicht het geheel oplevert. Al die jonge plantjes kunnen voor de vermenigvuldiging dienen. Probeer eens zo'n klein Moeder plantje" te verkrijgen. Zet dit kleine plantje in een potje met poreuze grond, (bladaarde) en in korte tijd geeft het de bewijzen, dat zij haar eigen huishouden voert. Daarbij mag ik zeggen, dat de Moederplant in bloei heel fraai is. Aan de goed vertakte stengels (ik bedoel de opstaande bloemstengels) bloeien een massa bloempjes, waarvan (O, wonder) de drie bovenste blaadjes rose zijn, ter wijl de twee onderste wit gekleurd op dominee-befjes gelijken. Dat een Moeder met zoveel (ik telde aan één plant eens 360 kindertjes) flink ge voed moet worden met kamerplanten- mest zal u duidelijk zijn. Ik hoop dat de hierboven besproken „Moeder plant" spoedig weer in ere hersteld mag worden. Zij is het waard om uit de „Verleden tijd" weer naar voren gehaald te worden. Ongetwijfeld zal hier of daar nog wel een „Moeder plant' in ere zijn gehouden. Laat de bezitster(s) hiervan enige van de jon ge plantjes (die om deze tijd in grote getale aanwezig zijn op de stengels) aan vriendinnen offreren, opdat deze wonderlijke fraaie plant weer in de „tegenwoordige tijd" geplaatst wordt. Ook in deze geldt: „aanzien doet ge denken". Antwoord aan vragenstelster (me vrouw M. C. v. R. te V.) Gaarne voldoe ik aan het tot ons gerichte verzoek betreffende de Ver- geet-mij-nietjes. Inderdaad is het juist wat u schrijft! Haar botanische naam is „Myosotis". Waarom, zo vraagt u, de naam Vergeet-mij-niet? Eerlijk wil ik het zeggen „ik-weet-het-niet". Wel is mij volgens een overlevering het volgende verhaaltje bekend. Een min nend paartje bracht op een mooie zo merdag bezoek bij een moeras en za gen daar de hoog opgeschoten moeras- vergeet-mij-nietjes. Die vergeet-mij- nietjes staarden het vrijend paartje lachend groetend aan en volgens over levering (of sage zo u wilt) is het juist op zo'n plek geweest, dat de naam van dit fijne bloempje voor de eerste maal uitgesproken werd. De jongeling wilde aan het verlan gen van zijn geliefde voldoen en trachtte enige bloemen te plukken. Hierbij waagde hij zich onvoorzichtig op de verraderlijke bodem. Reeds had hij een boeketje bijeen, toen de natte bedding van het moeras bezweek en hij reddeloos voor de ogen van zijn geliefde in de bodem wegzonk. Hij wierp (nu komt het) als ter gedachte nis, het boeketje zijn geliefde toe, met de afscheidsgroet „Vergeet-mij- niet"!!! Ik weet niet of dit een ver dichtsel is In de maand juli wordt de Myosotis (Vergeet-mij-niet) gezaaid. Denk er wel om dat men zaait in vochtige en vochthoudende grond Het bed waar op gezaaid wordt mag absoluut niet in dé volle zon liggen. Het gezaaide zou dan niet opkomen! Dus ga als volgt te werk. Op een half schaduw plekje wordt de bovengrond goed fijnge maakt, hierop zaait men de zaadjes uit. Niet met een hark de zaadjes in- harken. Met een glad stukje hout b.v plankje of luciferdoosje) drukt men voorzichtig aan, waarna het geheel met fijne grond wordt ondergestrooid. Daarna weer heel voorzichtig aan drukken. De zaadjes mogen niet te diep met grond bedekt worden. Eventjes onder de grond strooien is goed. Wanneer de plantjes boven de grond staan dan op een bedje uitplan- ten (verspenen). Dan mogen de plant jes wel in de zon staan. Alleen het zaaien en de eerste ontwikkeling der plantjes moet in half-schaduw plaats vinden. Ja, 't is heel spoedig al weer zover dat wij moeten gaan denken over het voorjaar 1966. Wil men in het komende voorjaar volop beschikken over twee jarige planten, dan moeten deze in juli gezaaid worden. Tuinieren en re geren is en blijft „Vooruit-zien". In juli worden eveneens Duizendschonen, Silenes, Stokrozen, Violen e.d. uitge zaaid. We zitten nu midden in de zomer, de tuinen(tjes) zijn nu op z'n mooist. Na de vele plensregens is de boven grond dichtgeslagen. Een gebiedende eis is het om deze nu te schoffelen, opdat zon en lucht in de grond kun nen doordringen, tevens wordt het inkruid vernietigd. Hou de grond steeds goed los! Wat staan de rozen fraai in bloei. Wilt u er zo lang mogelijk van genie ten dan zorgen voor bemesting De bloei gaat over een paar weken ver minderen. Zorgt dat de planten weer volop op krachten komen. Zijn de bol-irissen afgestorven? Dan dienen deze nu gerooid te worden. Na het rooien op een koele luchtige plaats (niet in de zon!) de bollen laten dro gen. Eind september-begin oktober moeten de bollen weer worden ge plant. Ik mocht constateren, dat men uit gebloeide Pioenrozen tot op de grond afsneed. O. o wat dom! Dat is totaal funest. Pas wanneer het loof afge storven is, moet dit worden afgesne den en niet eerder. Wat anders is het wanneer het loof zwarte vlekken krijgt en het geheel er onooglijk uit ziet. Dan moet het radicaal worden afgesneden en verwijderd. Zwarte vlekken op het loof van de Pioenroos vertelt ons dat er een ziekte in schuil gaat. Om besmetting hiervan te voor komen dient men het loof dan veilig op te ruimen. De langste dag ligt al weer achtei ons. „De tijd gaat snel, gebruik hem wel". De winter-iandijvie moet thans gezaaid worden Het gemakkelijkst zaaien is op rijtjes. De zaden met een dun laagje aarde overstrooien, waarna het bed wordt begoten. Zorgt dat de aarde vochtig blijft. Rhenen E. J. Grijsen glijdt toch een wat opgewekter lachje over haar gezicht. „U had dat maar goed geheim gehou den, moeder. Wij wisten er niets van „Dat was ook de bedoeling", lacht moe der. „Wij hadden als vaders en moeders afgesproken, om het er niet met jullie over te hebben, tot voor het afscheid Dan was het een verrassing voor jullie.v Best gelukt, hè „Nou, zeg! Het afscheid was daardoor lang zo akelig niet Maar nu vind ik het welwel watvreemd. Ik heb net eeneen gevoelof ik van huis afrijd, in plaats van er naar toe „Dat gevoel had ik zoëven ook, meisje, maar dat gaat gauw weer over. Je moet rekenen dat je morgen weer naar school gaat en dan komt Marijke je misschien wel afhalen...." „Ik was Marijke bijna helemaal ver geten moeder, maar ik geloof dat ik nu een beetje naar haar begin te verlangen" „Natuurlijk doe je dat. Je zult eens zien hoe fijn het is weer met haar te spe len. Ze schreef immers pas nog hoe zij naar je verlangde.1 Rinny knikt Ja, dat is waar. Marijke was een gezellige vriendin en ze woonde vlakbij. Als Rinny nu maar niet steeds aan haar nieuwe vriendinnen in Heide dorp moest denken „Zeg moeder „WoefWoef"! begint Hans plotse ling van zijn plekje tussen de zitplaatsen. Moeder en Rinny beginnen te lachen. Ze snappen dat Hans ontevreden is dat hij zo weinig aandacht van hen ontvangt. „Kom dan maar hier, jongen" nodigt moeder. Nu, dat hoeft hem geen twee keer ge zegd te worden. Hans doet zijn best om de schade in te halen En dat lukt hem maar best. Met een flinke vaart rijdt de verhuis wagen over de hoofdweg. Ze passeren verschillende dorpen. Toch wel aardig zo'n ritje. Overal lopen nog koeien door de weilanden De bomen beginnen al een beetje te verkleuren. De natuur is altijd weer mooi Vooral in het najaar. Soms zijn Rinny en haar moeder geheel ver diept in een mooi landschap wat ze pas seren. Ze worden er stil van, maar ze ge nieten er niet minder om. Eindelijk ontdekken ze in de verte de torens van de stad. Plotseling wordt het verlangen naar hun eigen huis veel gro ter. Rinny voelt een eigenaardig gevoel in zich opkomen Steeds dichterbij komen de bekende stadsgezichten, waaronder ook heel wat fabrieksschoorstenen Wat lijkt het allemaal toch lang gele den, dat ze hier vandaan gegaan is. Weldra rijden ze de brug over aan de rand van de stad. Nu-' wordt het veel drukker. De auto rijdt niet zo hard meer Overal klinkt getoeter en belgerinkel. komen. Deze vertelde dat hun eigen juf waar schijnlijk nooit weer beter zou worden. Ze vonden het maar wat naar voor hun jufMaar nu vertelt Marijke dat de juffrouw intussen toch iets beter is ge worden. Maar ze zal nooit meer voor de klas komen Dat is wel zeker De juf vond het vreselijk, maar ze bleef toch moedig. En nu is zij zo ver. dat ze op een kantoor kan werken. Elke dag wordt de juf daar Om vier uur komt Marijke met Rinny mee. Samen met moeder gaan ze nu be spreken wat Rinny voor de aktie gaat doen. „Het eerste wat ik doe", begint Rinny, „is naar vader schrijven Ik geloof vast dat vader er ook wat voor over heeft. Misschien wel tien gulden...."! „Ho, ho"! maant moeder. „Geen bedra gen noemen, meisje Dat mag je nooit doen. Als vader een rijksdaalder stuurt is Samen op weg naar school. naar toe gebracht, door een familielid. Het is echter begrijpelijk dat zij veel liever zelf naar het kantoor zou willen rijden Dan hoefde zij niemand lastig te vallen. En autorijden kan zij al een paar jaar Daar heeft ze een bewijs voor. Vroe ger huurde ze nogal eens een wagen Maar zoals de juf nu is, kan zij in geen enkele auto Een poosje geleden hebben een paar andere mensen zich er mee bemoeid Daar zijn ook een onderwijzeres en een hoofd onderwijzer bij. Een comité noemen ze dat. Die zullen er voor zorgen dat de juf een auto krijgt, die ze zelf, zonder hulp. kan besturen Dat is moeilijk. Maar dan moet er aan een gewone, nieuwe auto. wat veranderd worden Het comité VQnd dat de juf dat niet al leen behoefde te betalen Vast niet! Dat kan ook niet. Daarom zal zij geholpen worden. het ook goed „Nou, ja..,, maar hij geeft vast wel meer, hoor", vindt Rinny Enfin, het schrijven van deze brief zal Rinny'S eerste taak zijn voor dit mooie doel Samen met moeder zal ze wel even uitzoeken, naar welke havenplaats ze moet adresseren, voor vaders schip. Verder spreken ze af, dat zij Marijke gaat helpen met het ophalen van oude kranten en het rondbrengen van recla meblaadjes Ze heeft er best zin in. Maar Rinny heeft nog iets Ze houdt dat echter vóór zich. Het is een eigen planne tje. Daarvoor moet ze nóg een brief schrij ven. En het heeft ook te maken met haar drie vrolijke vriendinnetjes uit Heide dorp Of het lukken zal....?

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1965 | | pagina 8