1-4
CORDULA'S ERFENIS
PAKO RHENEN IS AAN HET VERBOUWEN WEGENS GEBREK AAN
INDUSTRIETERREIN
VVV zomeraktie loopt ten einde
Gouden Burgwalbeker naar Driebergen
rf
J=:
ttt
Liever geheel nieuwe fabriek bouwen
Nieuwouiuu „uE VALLEI"
dinsdag 27 juli 1965
Roer, roer in de pan. Be
drijvigheid tijdens de pan-
nekoekenrace van de V.V.V.
in Rhenen.
Nog enkele originele attracties
De zomeractie van de VVV te Rhenen loopt langzamerhand ten einde. Nog een
vijftal dagen en dan behoort een periode van veel evenementen weer tot het
verleden. De komende dagen staan er
te wachten.
Hedenavond is in het Kon. Elisabeth-
plantsoen de talentenjacht waar aan
bod komen orkesten, beatgroepen etc.
Aantrekkelijke geldprijzen staan voor
de winnaar(s) te wachten.
Woensdagavond dan het „Os aan het
spit" op het Koningshof. De tijd van
Terugblik op de
tentoonstelling
De tentoonstelling die te Veenendaal
werd georganiseerd onder auspiciën van
de Stichtse Culturele Raad van 25 juni
tot en met 3 juli 1965 in de brandweer
kazerne aan de Industrielaan werd be
zocht door 163 betalende bezoekers en
68 leerlingen van scholen uit de ge
meente Veenendaal.
Erg druk is het op de tentoonstelling
dus niet geweest. Ook de organisatoren
zijn zich daarvan bewust, maar het is
de eerste keer geweest dat iets derge
lijks in Veenendaal georganiseerd werd
en aangezien alle begin moeilijk is, zijn
ze toch tevreden.
In totaal werden op de tentoonstelling
9 kunstwerken verkocht. Vooral het
werk van D. Bode uit Amersfoort was
in trek. Zowel bij de pers als ook bij
andere belangstellenden.
echter nog diverse originele attracties
de Batavieren wordt dan weer tot le
ven geroepen. Meer over deze culinaire
aangelegenheid elders in dit blad.
Donderdagavond a.s. behendigheids
wedstrijden voor bromfietser op de weg
tussen de loswal en hotel „De Stichtse
Oever". De Stichting Jeugdzorg neemt
de organisatie van dit evenement op
zich, waarbij door de deelnemers en
deelneemsters aardige prijzen zijn te
winnen.
Vrijdagavond dan een openlucht film
in het Kon. Elisabethplantsoen. Er
wordt de toeschouwers een echt ont
spanningsprogramma voorgeschoteld.
Zaterdag a.s. wordt 's middags de
week besloten met een waterski-de
monstratie op de Rijn bij hotel „De
Stichtse Oever" verzorgt door de Ne
derlandse Waterskibond. Er staat voor
de liefhebbers gedurende dit sportieve
evenement enkele spectaculaire en gra-
cieuse onderdelen te wachten.
De nieuwe Renault R 16 is op de weg.
Dit weekend deden 'n aantal wagens
van 'n reclamestoet garage Hogendoorn
aan de Nieuweweg aan. Twee wagens
van het nieuwe type ziet u hier in beeld
EDERVEEN
NAGEKOMEN PREDIKBEURT
Voor de Oud. Geref. Gemeente te
Ederveen hoopt woensdagavond a.s.
voor te gaan Ds. Slager van Stavenisse.
Aanvang der dienst half acht.
De nieuwe Renault R 16
Dit zjjn twee van de 22 Renaults R
16, waarmede men j.l. zaterdag door
Veenendaal reed en van welk model
men het automobielbedrijf fa. Hogen
doorn heeft voorzien van een demon
stratiewagen.
De R 16 waarin wij vrij spoedig na
aankomst een tochtje hebben gemaakt
heeft daarbij laten zien wat hij kan en
hoe het erin toeven is.
De grote portieren geven toegang
tot een comfortabel interieur, waarin
Pullman-fauteuils zijn geplaatst, waar
van men de stoelleuningen voorin des
gewenst kan verstellen en ook als slaap
stoelen dienst laten doen.
De achterbank is verstelbaar en de
montabel, waardoor men een grote
ruimte verkrijgt en de R 16 Car-a-van
is geworden. Wanneer men de achter
klep opent komt een grote bagageruim
te vrij die bij gesloten toestand onzicht
baar is.
Bijna geruisloos gaat de R 16 van
start, waarbij de overgangen in volgen
de versnellingen zeer gemakkelijk en
bijna onmerkbaar plaatshebben. Het rij
den in verschillende snelheden over
mooi en slecht wegdek, bewees dat de
wagen geschikt is voor de meest ver
wende autoberijder. Ongetwijfeld heb
ben de Renaultfabrieken met deze wa
gen hun dealers een prima verkoopar
gument in handen gegeven waarop men
trots mag zijn.
Winkelcentrum „Zuid"
(Vervolg van pag. 1)
kele marktkooplieden zouden er veel
voor voelen om in Veenendaal-Zuid
hun waren te kunnen uitstallen en na
tuurlijk ook verkopen. Het is bekend
dat er ook tegenstanders zijn, maar die
heb je altijd dacht men in Zuid.
Roulatie
Het stichten van een nieuwe markt
in Zuid zou op moeilijkheden stuiten.
Er is daarvoor goedkeuring van de Raad
en daarna van Ged Staten nodig. Het
lijkt niet te pessimistisch verondersteld
dat G.S. deze goedkeuring niet direct
zal geven. Er resteert dan een tweede
mogelijkheid, n.l. verplaatsing van de
markt. Hierover kan het college van
B en W beslissen. Zou na de gehouden
"enquête blijken dat 90% van de bewo
ners van Zuid instemmen met het idee,
dan volgt de aanvraag aan het gemeen
tebestuur.
Dat het merendeel van de bevolking
„ja" zal stemmen staat thans al wel
vast, gezien het feit dat de afstand
dan veel korter wordt.
Zou een eventuele verplaatsing van
de markt niet kunnen doorgaan, dan
zou het bestuur van „Zuid" willen
voorstellen de markt te laten rouleren.
De ene week in 't centrum b.v. de an
dere week in Zuid.
Grote plannen van de jonge midden
standsvereniging dus. Of een en ander,
vooral het laatste punt van de markt-
verplaatsing een haalbare zaak is zal
de toekomst moeten leren.
In ieder geval kan worden gezegd
dat men niet met de armen over elkaar
blijft zitten. De jonge vereniging zit vol
energie en de nijvere zakenlieden, die
zich aansloten, hebben plannen genoeg
Het feit dat hun zaken gevestigd zijn
in een woonwijk met duizenden gezin
nen stimuleerde hen om het oog op de
toekomst te slaan.
Idee-fix
Vanuit kringen van de bestaande
winkeliersvereniging „Handel Nij
verheid" vernamen wij het volgende
commentaar: Dat men in Zuid aktief
wil zijn en verschillende akties orga
niseert. vindt men het goed recht van
de zakenman, die reclame maakt voor
zijn eigen zaak en zelfs gecombineerd
voor zaken in eigen wijk. Maar het plan
om de aloude markt te verplaatsen
vindt men een idee-fix dat niet te rea
liseren zal zijn. Men gaat in Zuid en
quêteren, stel dat 100% van de bevol
king met het plan instemt, dat maakt
3300 stemmen.
Met evenveel gezag zou men ook in
Noord een enquête kunnen houden
of men de markt in 't centrum wil.
Ook weer 3000 stemmen voor dit
Voor laatste maal teenagerwedstrijden?
Voor de laatste maal vonden j.l. zaterdagavond op de Burgwal de teenagerwed-
strijden plaats. Niet alleen voor de laatste maal in dit seizoen, maar ook voor al
tijd. De organisatoren kunnen namelijk de grote risico's niet meer dragen en heb
ben besloten uit te gaan zien naar een ander evenement, jammer genoeg want de
avonden zijn altijd zeer succesrijk geweest.
Zo ook weer zaterdagavond toen onge
veer 700 toeschouwers getuige waren van
een spannende strijd op muziekgebied. Uit
heel het land waren er weer groepen en
individuelen naar Amerongen gekomen
om zich door een jury bestaande uit de
heren J. Rolandus Hagendoorn uit Waal
wijk, de Rooij uit Cothen en het echtpaar
Vex-burg uit Amerongen te laten beoor
delen.
Na afloop toen de prijzen bekend ge
maakt werden bleek dat de le prijs de
„Gouden Burgwalbeker" gewonnen was
door Les Mysteres uit Driebergen. De
tweede prijs in het genre instrumentaal
Sisters uit Amerongen, The Devil Strings
en vocaal werd behaald door de Two
uit Groningen werden derde en M. v. d.
Berg uit Mijdrecht werd vierde.
In de wedstrijd buiten de teenager-groe
pen werd de eerste prijs gewonnen door
voorstel. De stand is dan gelijk.
Welk Salomonsoordeel zou het col
lege van B en W dan moeten uit
spreken?
Het aangevoerde punt van de betere
parkeergelegenheid kan men niet aan
vaarden. Ook rond de Markt (in de
Fluiterstraat) is gelegenheid genoeg om
te parkeren. Bovendien, en dat wijst
de ervaring uit, zal er altijd een trek
naar het centrum blijven bestaan, ook
uit omliggende plaatsen.
Een markt op het Slot. de Bruïne-
plein wordt niet bezocht door mensen
uit Eist, Achterberg, Ederveen of Rens-
woude dacht men. Overigens distan-
cieert men zich van de mening alsof
Zuid zou worden achteruitgesteld.
Iedere optocht b.v, die door Handel
en Nijverheid wordt georganiseerd trekt
ook door Zuid. Dat de collegae in Zuid
de handen ineen sloegen om de bevol
king en het kopend publiek in deze wijk
van Veenendaal nog beter te kunnen
dienen is nogmaals gezegd het
goed recht van iedere zakenman.
En nu maar afwachten wat de uit
slag van de enquête zal zijn. Naar ve
ler oordeel zal dat een positieve worden.
Daarna is het woord aan B en W om het
verzoek van Zuid te behandelen. Wat
daarvan de uitslag zal zijn, kan nog
niemand bevroeden. Een moeilijke be
slissing wordt het wel, want als 50%
van de bevolking zich uitspreekt voor
een bepaalde verandering, moet hier
aan in een democratische samenleving
althans aandacht worden geschonken.
de jodelzanger Cadzander uit Utrecht en
de tweede prijs door The Mods ook uit
Utrecht.
Mevrouw Bos uit Leersum zorgde voor
de presentatie van de verschillende pro
grammapunten waaronder ook een op
treden van de bekende Ria Valk die uiter
aard succes had.
1 i" -f
r
F
zsè\
u
"7
Ir
.JrtitU
L
fPJlifUlIfkdiii
u.
L
3
J
tt
Frontaanzicht van de verbouwde fa-
brieksruimte van de Pako. De grote
ramen, de nieuwe verdiening boven op
de bestaande fabriek en de nieuwe
vleugel links zyn de belangrijkste uit
wendige veranderingen.
De metaalwarenfabriek Pako tussen Eist en Rhenen wordt momenteel verbouwd. Het bestaande gebouw wordt ge
heel gemoderniseerd en flink uitgebreid. De direkteur de heer Drost vertelde ons, dat hij liever een geheel nieuwe fa
briek zou willen bouwen, maar dat hij in de gemeente Rhenen geen industrie terrein toegewezen krijgt. Volgend jaar
bestaat het bedrijf, wat onder de naam Paardekop begon, 25 jaar en dan hoopt men het jubileum in de vergrote en
gemoderniseerde fabriek te vieren.
GROEI
Sinds de heer Drost in 1946 zijn
intrek nam in het gebouw tussen
Eist en Rhenen heeft het bedrijf
een sterke groei meegemaakt welke
het bedrijf er steeds toe gedwongen
heeft het bedrijfspand te verrui
men.
Toen de heer Drost in 1946 begon,
was dat met dertien man personeel
en onder de naam Paardekop. Men
produceerde in dit tijd lepels en vor
ken, maar al spoedig ging men over
op het vervaardigen van complete
cassettes, wat ook nu nog gebeurd.
Het pand was toen voor de dertien
man personeel veel te groot, doch
langzamerhand breidde het bedrjjf
zich uit, de personeelsbezetting nam
toe en men ging ook over op het ver
vaardigen van andere metalen voor
werpen, zoals asbakken, houders van
jampotten, luxe artikelen en voor
al op het vervaardigen van souve
nirs. Vooral door dat laatste heeft
de Pako grote bekendheid gekregen.
In 1955 begon de fabriek het erg
benauwd te krijgen, toen was de
heer Drost echter in staat om het
fabrieksgebouw voordien nog in
huur, te kopen, waarna men ertoe
over ging om de grote kelder die
zich beneden de fabriek bevindt in
die staat te brengen dat hij als fa
briekshal dienst kon doen. Hierdoor
kreeg men „bovengronds" ruimte
voor kantoren e.d. en de fabriek
werd hierdoor met een vloeropper
vlakte van 1800 m2 uitgebreid.
Ook daarna zou men uit zijn jasje
gaan groeien. Het kantoor werd te
klein men kon verschillende machi
nes niet meer plaatsen en zo rijpten
de plannen om de fabriek danig te
wijzigen.
Nieuwbouw
Intussen waren ook de mogelijk
heden om te komen tot de bouw
van een nieuwe fabriek onderzocht.
Maar mep slaagde er niet in om in
de gerpfeehte Rhenen industrieterrein
te bemachtigen. De heer Drost ver
telde ons dat hij beslist in de ge
meente Rhenen wil blijven, eerstens
omdat hij van de gemeente houdt.
Tweedens is het overgrote deel van
het personeel, waaronder moeilijk
vervangbare specialisten in de ge
meente Rhenen woonachtig.
Men besloot tenslotte maar om de
bestaande fabriek uit nood te gaan
verbouwen en uitbreiden. De eigen
staf werkte de verschillende plan
nen uit, die door eigen personeel
uitgevoerd zouden moeten worden.
Dat laatste omdat een verbouwing
van de fabriek in werktijd moet ge
beuren en de produktie niet mag
stagneren. Nu kan men zelf beslis
sen en regelen wat men doen kan. voor zijn dagelijks 120 mensen in de
weer en verder beschikt men ook
Licht n°S over ongeveer 100 thuiswerkers.
Wie de plannen voor de verbou
wing ziet en hoort, bemerkt dat de
ontwerpers de lichtinval van buiten
af primair gesteld hebben. De kel
derruimte blijft namelijk als hoofd-
produktieplaats dienst doen en men
wil na de verbouwing deze ruimte
die nog grotendeels door kunstlicht
verlicht wordt in „kontakt" bren
gen met de buitenwereld. Hiervoor
gaat men in de muren een groot
aantal ramen aanbrengen en midden
in de fabriek zal een glazen koepel
komen die vanaf het dak doorloopt
tot beneden in het souterrain. De
bestaande fabriekshal die op gelij
ke hoogte ligt met de straatweg zal
grotendeels in gebruik genomen
worden door kantoren, showroom,
ontvangstkamer, garderobe voor het
personeel en een grote kantine
(prachtig uitzicht op de Rijn).
De Pako is ook de enigste metaal
warenfabriek die fotol'epeltjes
maakt. Dat zijn lepeltjes waarin een
afbeelding verwerkt is die vastge
legd is op fotopapier. Of anders ge
zegd men stopt een heel klein kleu-
renfotootje in een lepeltje.
Ontwerpen
Het ontwerpen is bij de Pako de
zaak waar het op aan komt. Elk
jaar moet men zorgen met nieuwe
souvenirs op de markt te komen,
eenvoudig weg, omdat de smaak tel
kens veranderd. Wil men de concur
rentie het hoofd kunnen bieden,
dan moet men zorgen voor te zijn.
De Pako heeft dan ook een eigen
aantal ontwerpers in dienst. Trou
wens bij de Pako doet men alles
zelf. Nadat de ontwerpers de ideeën
ontworpen hebben doet men de
verdere stappen om tot produktie
over te kunnen gaan ook zelf. Men
maakt zelf de stempels voor de per
sen, men maakt vaak zelf de spe
ciale machines en gereedschappen.
Dit wordt ook allemaal mogelijk ge
maakt door de goede samenwerking
met het personeel vertelde de heer
Drost. „We hebben een staf die
reeds vele jaren op het bedrijf
werkzaam is en ook bij de andere
personeelsleden zijn er veel die er
ook al een flink aantal jaren op
hebben zitten. Hierdoor zijn bijna
alle mensen gespecialiseerd".
Rage
Het souterrain blijft dus zoals ge
zegd, de grootste produktieplaats.
Daar blijven de reusachtige persen
staan, daar blijft men graveren, kort
om daar maakt men van de grond
stoffen de eindprodukten. Aan de be
staande fabriek wordt dan ook nog 'n
vleugel gebouwd, die gepland is op de
plaats waar nu de fietsenbergplaats
is. Boven op een gedeelte van de
fabriek wordt dan ook nog een
ruimte gebouwd en zodoende wordt
de totale vloeroppervlakte uitge
breid met 4500 m2 bedrijfsruimte.
Souvenirs
We hebben al gezegd de Pako heeft
zijn grootste bekendheid gekregen
door het vervaardigen van souve
nirs. Naar de hele wereld worden
de produkten geexporteerd. Hier-
Zo ziet de fabriek van de Pako er
nu uit. Daar waar nu nog de fietsen
rekken staan (links) zal binnenkort
een nieuwe fabriekshal verry zen.
De speldjesrage wordt door de
Pako als een geheel ander onder
werp gezien en ook echt als een ra
ge. Er zijn verschillende bedrijven
die helemaal overgegaan zijn op de
produktie van het begeerde speldje.
Bij de Pako vindt men dat te ris
kant. Als de vraag ophoudt komt
men aan de moeilijkheden. Toch
produceert men speldjes. Hiervoor
heeft men een groot aantal (onge
veer 100) thuiswerkers in dienst, die
thuis speldjes schilderen enzovoort.
De helft hiervan verdient er op
deze manier een flink weekloon bij.
Overigens wordt de vraag naar
speldjes al minder. Vooral de z.g.
mindere kwaliteiten worden door de
verzamelaars minder gewaardeerd
dan de betere zoals bijvoorbeeld de
geëmailleerde enz.
Wanneer volgend jaar de ver
bouwing gereed zal zijn zal de fa
briek als nieuw zijn. Zowel van
binnen als van buiten zal de fabriek
een geheel ander aanzien hebben.
Vooral ook van buiten zal het ge
bouw dankzij een nieuwe buiten
muur en de vele grote ramen een
moderne aanblik geven.
Een mooier geschenk bij het 25-
jarig jubileum kan direktie en per
soneel zich waarschijnlijk niet wen
sen.
Kopieer- en graveermachine van de Pako. De jongeman bedient met
zyn rechterarm een soort „voelarm" waarmee hy een van kunststof ge
maakte mal aftast. Links van hem graveert de machine de figuur ge
heel automatisch in een blok metaal.
25
Adele klopte tevergeefs aan de
d^ur. Tenslotte opende ze deze heel
voorzichtig. Wat ze toen zag schokte
haar nog veel meer, dan hetgeen
ze verwacht had. Hij zat aan zijn
schrijftafel. Zyn hoofd lag weggedo
ken tussen zijn gekruiste armen. Een
snikken doorhuiverde de krachtige
mannengestalte en tante Adele had
het gevoel of men haar het hart uit
het lichaam rukte.
Wat moest ze doen? Zaohtjes de
deur sluiten en zich verwy deren? Of
op hem toegaan? Dan zou hy zich
waarschijnlijk schamen!
Misschien was het beter, dat hij
besefte dat zijn leed gedeeld werd
door haar, dat hy het niet alleen
hoefde te dragen op zijn nog jonge
schouders? Ze trad op hem toe en
legde voorzichtig haar hand op zyn
schouder.
Langzaam hief hy het hoofd op en
ze keek 'n een van smart verwron
gen gezicht.
Odiel, myn arme jongen, sprak
ze met een van tranen verstikte
stem. Doet het je zo'n leed? Dan
moet Gerdia terugkeren, al moest ik
haar met de haren terugsleuren.
Waarom?, lachte hy verbitterd. Ik
wil haar niet meer! Wil je iets van
mij?
Ja, Droysen heeft zo net opge
beid om je over een dringende aan
gelegenheid te spreken. Ik was van
plan je niet lastig te vallen, maar
Hilda haalde me over en zei dat het
toch werkelyk een dringende zaak
zou kunnen zyn. Ze achtte het raad
zaam dat ik jou zou waarschuwen
Hilda had gelyk! Het leven gaat
verder en hoe meer werk ik kryg.
hoe beter, want werken is het enige
middel om t« vergeten. Heb je over
geschakeld naar myn bureau?
Nee, lk iel de heer Droysen dat
LENI
BEHRENDTi
je hem terug zou bellen. Goed zo?
Ja, tante.
Moed, jongen, troostte ze hem,
hem als een moeder over de haren
strelend. Je hoeft je over je tranen
tegenover je tante Adele niet te scha
men, want je weet dat ze vanjehoudt
als van een eigen zoon. Wie verdriet
heeft, heeft recht om te huilen. En
nu ga ik maar heen.
Ga nog niet weg, ik heb je nog
nodig.
Adele ging daarop tegenover haar
neef zitten. Hij draaide hel nummer
en... luisterde dan naar de stem aan
de andere kant van de lyn, zonder
deze eenmaal te onderbreken. Te oor
delen naar hetgeen zich op zijn ge
zicht afspeelde, kon Adele wel ver
moeden, dat het belangrijk was. On
gelovigheid, angst en bezorgdheid
weerspiegelden zich om beurten in
de trotse gelaatstrekken van de graaf,
die zwaar en moeilijk ademde. Zijn
stem had een vreemde klank, toen
hy zei:
Ik kom dadelyk.
Hy legde de hoorn neer en zei kort
Gerdia is by Droysen.
Wat... zeg je?
Dat ze bij 'droysen is! herhaal
de de graaf. Meneer Droysen heeft
haar op 't stationsplein aangetroffen,
verkleumd en verward. Ze miste de
morgentrein zodat de tot 's middags
zou moeten wachten. Daarom stelde
Droysen haar voor haar mee te nemen
naar zyn woning. Hij belde me op
om me te vragen of ik het wegge
vlogen vogeltje - zoals hy zich uit
drukte - wenste te halen.
Loop niet te hard van stapel,
Odiel!
Wees gerust. Maar ik laat me
voortaan geen minuut langer om de
tuin leiden. Zij zal zich moeten ver
antwoorden, goedschiks of kwaad
schiks. Rijd niet naar huis, tante Ade
le. Blijf hier wachten tot ik terug ben.
Zoals je wenst.
Hij snelde de deur uit en Adele
keerde terug bij Hilda, die haar met
twee grote ogen aanstaarde.
—Je ziet er zo ernstig uit, Adele.
Daarvoor heb ik alle reden, zei
deze en ze liet zich afgemat in een
stoel vallen. De jongen is er zo onder
de indruk van, dat mijn hart breekt
als ik naar zijn gezicht kyk. En nu
ga ik jou vertellen, waarom Droysen
heeft opgebeld - Gerdia is daar.
Wat? stamelde Hilda totaal over
stuur. Daar heeft ze dus haar toe
vlucht gezocht.
Maar niet uit zichzelf! verbe
terde Adele Hilda's zienswyze.
Daarop vertelde ze wat er voorge
vallen was en besloot met een eigen
commentaar:
Dat meneer Droysen precies op dit
ogenblik aan het station moest passé-
rei!
Ik hoop dat Odiel het arme
meisje niet al te hard zal aanpakken.
Als ze het verdiend heeft, zal
mijn neef haar vast en zeker niet ont
zien, meende de barones, waarop Hil
da in een stortvloed van tranen uit
brak.
Graaf Tronders- Trollenstein werd
door boer Droysen reeds opgewacht.
Heer graaf, wat een jammerlijke
erf
de
gebeurtenis, begon hy bezorgd. Ik heb
zo de indruk dat ze haar eigen hart
heeft proberen t ontvluchten.
Ik hoop het, mijn beste!
Heer graaf... het is toch maar.,
juffrouw Wachters. En als u... wat
zal er van ons hier geworden op Trol
lenstein? Zo'n goede meester als u,
zullen we nooit meer vinden.
Geen schrik, Droysen, mijn
goed verlaat ik nooit, nooit!
Maar de liefde, heer graaf,
liefde is sterk.
Ik moet eerst en vooral met juf
frouw Wachters spreken. Ik begrijp
niet waarom haar naam u niet be
valt, Droysen.
Heer graaf, dat weet u immers
net zo goed als Zal ik u aanmel
den?
Liever niet. Waar kan ik haar
vinden?
In de woonkamer.
Dank u.
Gerdia was eerst verlamd van
schrik en ontzetting toen ze de graaf
zag. Ze wilde wegrennen.
Blijf hier! riep een autoritaire
stem. U komt hier niet eerder buiten,
voor l me verklaard hebt, waarom
u Trollenstein bent ontvlucht, gravin
Wachters van Frodebach!
Lieve help,
hoogte...?
u... u bent op
de
Inderdaad! Hij trok een stoel bij
en ging vlak tegenover Gerdia zitten.
Hoe ik het te weten ben gekomen,
vert~' ik u later wel - misschien ook
niet, dat hangt van ons onderhoud af.
Nu wens ik alleer. de reden te kennen,
waarom u er zo hals over kop van
door is gegaan?
Ik... ik kan u dit niet vertellen,
heer graaf, zei ze, maar Odiel bleef
onverbiddelijk.
Gravin, omwegen zullen niet ba
ten, ook al kijkt u me nog zo sme
kend aan. Ik wil eindelyk klaarheid!
Zeg eens, heeft iemand u kwaad ge
daan op het kasteel?
Neen, op Trollenstein was ieder
een erg lief voor me.
Vooral tante Hilda, niet waar?
Ja, heer graaf.
En u gaat er zo maar van door,
hoewel u wist, dat u voor Hilda alles
betekende.
Ik kon niet anders doen, zei ze,
vertwyfeld de handen wringend. Ik
zou voor mezelf alle achting verloren
hebben, indien ik nog verder zou pro
fiteren var uw gastvrijheid, na het
geen ik te weten kwam.
Haha, we naderen ons doel. Wat
kwam u te weten, gravin?
Dat... daar: ee...
- Gravin, ik waarschuw u. indien
u zich achter een muur van trots wilt
verschansen, zal ik die onverbiddelyk
steen voor steen afbreken. Als u me
daarentegen in alle eerlykheid wilt
vertellen waarom u myn kasteel ont
vlucht bent, dan beloof ik u op myn
woord dat ik u zal helpen.
Ik ben uw hulp niet waard.
En waarom niet, gravin?
Omdat men u op een schande
lijke manier in een valstrik wilde lok
ken en mij daarbij als., als werktuig
heeft gebruikt.
Wist u van de zaak iets af, gra
vin?
Neen! Ze maakte een afwerend
gebaar. In dat geval zou ik nooit
naar Trollenstein gekomen zijn. Dat
zweer ik bij alles wat mij heilig is.
Hm... u hebt het dus van tante
Hilda vernomen?
(Wordt vervolgd)
