De lange ('(aioenen)
pantalon per paar
HOE
EUROPA'S
GROOTSTE
HUWELIJKSZWENDELAAR
WERD
ONTMASKERD!
VREEMD GELD IS BIJ ONS BEKEND!
Handboeien klikten voor het altaar
De laatste in de rij heette
Maria Peluso. Haar vader is
een bekend advocaat in Mes
sina op het eiland Sicilië in
Italië. Zijzelf is lerares, heeft
een goed figuur, zwart fonke
lende ogen, mooie donkere
haren en zij was 24 jaar toen
zij haar
kennen in
de persoon van Carlo Donati. Dat gebeurde in de Italiaan
se expressetrein „Pijl van het Zuiden". De man kwam ge
woon tegenover haar zitten en na korte tijd glimlachte hij
vriendelijk tegen haar terwijl zijn ogen haar niet meer los
lieten. Hij stak een sigaret op en vroeg: „Het hindert u toch
niet?" Verlegen schudde zij het hoofd. Hij zette het gesprek
voort: „Die ellendige Italiaanse treinen", zei hij. „In de hele wereld bestaan er compar
timenten, waar men kan roken, maar in Italië niet. Als men lange tijd in Duitsland is ge
weest, dan weet men hoever ons land nog is achtergebleven in die dingen!" „Bent u geen
Italiaan?" vroeg ze lichtjes verbaasd. „Toch wel! Maar ik ben NATO-officier en gedeta
cheerd in Frankfurt".
f 4000,- per maand
Politie waakt
Zo begon het
Oorvijg
Tweemaal gedoopt
Huwelijks
mallemolen
Beloften
De Drachme, de Yen, de Dinar, de Escudo, de Peseta...
vreemd geld? Niet voor de N.M.B. Daar kennen ze de
waarde van èlk geld. Als u dus te maken hebt of krijgt
met vreemde valuta: de N.M.B. is uw adres. Ze helpen u
deskundig en graag!
NEDERLANDSCHE
MIDDENSTANDSBANK
De bank waar u zich thuis voelt!
Nieuwsblad „DE VALLEI" dinsdag 3 augustus 1965
Reeds elf maal was hü
getrouwd - toen hü voor
de twaalfde keer in het
huwelük wilde treden
In een kerk van Messi
na in Italië, werd hü
ontmaskerd. Het lykt
een ongelooflük verhaal,
vooral voor hen, die de
man kennen: Gino Car
lo Aldo Donati, een ge
wone man zonder op
vallende eigenschappen
maar die toch twaalf
vrouwen bedroog!
Maria verneemt dan spoedig, dat de
ze NATO-officier Gino Carlo Aldo
Donati-Hold heet, dat hij half Duitser
half Italiaan is, dat hij in Frankfurt
met een Amerikaanse auto rijdt, dat
hij niet minder dan f 4.000,per
maand verdient en meer van die din
gen. Zij hoort ook, dat het altijd zijn
droom is geweest een jonge lerares te
huwen omdat hij van oordeel is, dat
een lerares als het ware voorbestemd
is om kinderen op te voeden.
„Maar hoe komt het, dat u nog niet
getrouwd bent?" vraagt Maria, terwijl
zij verlegen kleurt. De man aarzelt
een ogenblik en bekent dan:
„Omdat ik mijn hele leven nog nooit
een meisjes als u heb ontmoet. Uw
ogen! Uw schoonheid! Uw charme!
Hoe zacht weerspiegelt uw ziel zich
in uw gezicht!"
Hij neemt haar hand en drukt een
kus op haar vingers. „Wat ben ik ge-
lukkig, dat ik u heb leren kennen!"
„Reist u naar Rome?"
„Neen, naar Messina. Als NATO-
koerier". Hij legt de vinger op de
mond.
„Daarover mag ik u natuurlijk niets
vertellen. Het is een geheime op
dracht!" Neen, Maria wil er niets
over weten maar zij is heel gelukkig
dat hij ook naar Messina gaat.
„Maar ik blijf maar één dag", waar
schuwt hij haar.
Tussen Rome en Napels vraagt hij
haar hem aan haar ouders te willen
voorstellen en de trein is nauwelijks
Salerno voorbij, als hij zich wil ver
loven.
In Messina gaat hij de hand van
Maria vragen aan haar vader, advocaat
Peluso. Er worden daarbij ook onmid-
delijk afspraken gemaakt voor de hu
welijksplechtigheid; deze zal plaats
hebben op 10 oktober te tien uur in
de Sint-Clemenskerk. Diezelfde avond
wordt er reeds een verlovingsdiner ge
organiseerd
En hier klinkt de eerste valse noot.
Een neef van Maria, die haar reeds
lang zonder succes het hof maakte
zegt, dat er in Messina geen hoofd
kwartier van de NATO is. Hij bleek
echter niet goed te zijn ingelicht. Er
was er wel een.
Nadat dit telefonisch is vastgesteld,
biedt de neeft zijn verontschuldiging
aan maar toch geeft hij de strijd
niet op. De huwelijkszwendelaar kan
hij niet uitstaan. Hij vindt, dat de man
teveel bluft, teveel heeft gereisd, te
veel heeft beleefd en dat hij zijn liefde
voor Maria wat al te nadrukkelijk uit
stalt. Hij vindt het ook erg verdacht,
dat de officier er in slaagt vader Pe
luso een paar cheques op zijn naam
te laten tekenen
Gino Donati vertrekt daarop doch
keert enkele dagen later weer terug in
Messina. Hij neemt zijn intrek in het
Bristol Hotel, waar een huwelijksdiner
voor zestig personen wordt besteld
Maar ditmaal Is ook de politie,
wakker geschud door dc naijve
rige neef, op zijn hoede. De politie
heeft de opsporingsbevelen eens
goed nagelezen en ontdekt, dat
Carlo Donati wordt gezocht wegens
huwelijkszwendel en valsheid in
geschrifte.
Reeds om zes uur in de morgen
worden in en rondom de Sint Clemens-
kerk van Messina agenten in burger
geposteerd, die geduldig wachten tot
het bruidspaar in de kerk arriveert
en dan onmiddellijk achter het paar
plaats nemen.
De politie komt eerst in aktie als
het paar de huwelijksbeloften gaat
afleggen. De priester vraagt: „Gino
Carlo Aldi Donati-Hold neemt u de
hier aanwezige Maria Peluso tot uw
vrouw?"
Maar nog voor Carlo Donati de tijd
krijgt om te antwoorden, komen twee
agenten op hem af en slaan hem de
boeien om. De meest getrouwde man
van West-Europa wordt gearresteerd.
Eigenlijk zou de man van dit ver
haal zijn leven lang een stille terug
houdende man gebleven zijn, die met
kleine oplichterijen het geld voor zijn
bescheiden hotelkamer in Bolzano zou
hebben „verdiend" indien zijn ver
beelding niet telkens in vuur en vlam
was geschoten wanneer hij een vrouw
ontmoette, dief hem beviel.
Carlo Donati werd, zoals men thans
weet, als zoon van brave burgerlijke
ouders geboren op 24 oktober 1921 te
Milaan. En in Milaan vangt hij op de
leeftijd van 28 jaar ook het ongewone
leven aan, dat hem altijd weer aan de
zijde van andere vrouwen zou brengen.
In die tijd begint ook zijn eerste
spelletje: hij geeft zich uit als kapi
tein van de valschermspringers, die
tot het e.nde van de oorlog aan de
zijde van de Duitsers hebben gestre
den.
Zo ontmoette hij ook zijn eerste
bruid, de vrouwelijke arts Diana Friz-
xi, weduwe van een Duits officier, die
in de strijd tegen de partisanen is ge
vallen. Maar niet alleen de gemeen
schappelijke liefde voor Duitsland
bindt hem aan Diana. Hij maakt haar
wijs, dat hij geneeskunde studeert en
zij laat hem de kaarten van haar pa
tiënten invullen maar weldra bemerkt
zij, dat hij er vrijwel niets vanaf weet.
Inmiddels had hij zich echter valse
diploma's aangeschaft en hij slaagt er
ook in zich te laten inschrijven in het
register van de Milanese artsen.
Wat zijn gebrekkige medische kennis
betreft, vertelt hij Diana, dat hij tij
dens de oorlog bij een sprong op zijn
hoofd is gevallen, waarbij hij zijn ge
heugen voor een belangrijk deel heeft
verloren.
De ouders van Diana Frizzi zijn op
getogen over hun aanstaande schoon
zoon, die zich bij hen met een titel
aandient, t.w. als graaf Donati de
Giannini. Dat is ook voor zijn ver
loofde een grote verrassing maar zij is
inmiddels aan dergelijke „verrassin
gen" gewoon geraakt.
Op de huwelijksdag wachtte de bruid
in haar prachtige bruidstoilet bij haar
ouders op de bruidegom, die haar met
een auto zou komen afhalen. De auto
kwam echter niet en derhalve stapten
ouders en bruid in een taxi en reden
naar de kerk, waar een lachende
„graaf" hen opwachtte. Hij was ook
per taxi gekomen, zei hij.
Van Diana kreeg hij meteen een
klinkende oorvijg. Maar hij vertelde
haar niet, dat hij geen geld had om
een auto te huren.
Tydens het bruiloftsdiner excu
seerde de bruidegom zich plotse
ling: hü moest onmiddcllük naar
Genua, waar hü een belangrijk
bedrag moest incasseren. Van dat
ogenblik af heeft Diana haar man
niet meer gezien
Zijn tweede flirt begon Carlo Donati
op nauwelijks 500 meter van de wo
ning van zijn eerste vrouw., met Leo-
nilda Pace.
„Hij sprak mij op straat aan", zo
vertelt Leonilda Pace nu. „Het was in
het begin van 1954. Hij zei, dat hij
dokter Hold-Donati heette, gaf zich uit
voor vertegenwoordiger van een phar-
maceutische fabriek, vertelde, dat zijn
ouders bij een bombardement om het
leven waren gekomen. In Wenen be
haalde hij zijn doktersbul maar om
dat zijn ouders Joden waren, werd hij
in het concentratiekamp van Buchen-
wald opgesloten, waar hij heel wat
had meegemaakt. In het concentratie
kamp had hij besloten rooms-katho-
liek te worden maar tot nog niet had
hij geen gelegenheid gevonden zijn
besluit uit te voeren. Leonilda Pace,
een jonge weduwe uit de Abruzzen.
zou hem die gelegenheid geven
Zij woonde met hem godsdienstige
plechtigheden in een r.k.-kerk bij maar
pastoor Barbareschi was toch wel ver
baasd toen Carlo hem in de sacristie
kwam opzoeken en hem vertelde, dat
hij reeds in het concentratiekamp be
sloten had tot het katholieke geloof
toe te treden en dat het hem erg speet,
dat hij tot zo lang gewacht had om
die belofte te vervullen.
Op een zaterdagmorgen werd hij
voor de tweede maal gedoopt. Belang
rijk hierbij is, dat zijn nieuwe doop
bewijs niet op zijn echte naam Carlo
Donati gesteld werd maar op die van
Hold-Donati, ongehuwd en dokter in
de geneeskunde van de universiteit
van Wenen!
Dit doopbewijs met het woord „on
gehuwd" zou hem al zijn latere huwe
lijken mogelijk maken. In Italië is het
namelijk uitsluitend mogelijk in de
kerk te trouwen: de verplichting van
een burgerlijk huwelijk bestaat daar
niet zoals bij ons. De pastoor fungeert
ook als burgerlijk ambtenaar, vervult
de administratieve plichten en maakt
nadien het sluiten van een huwelijk
bekend aan de overheid.
Voor Leonilda Pace betekent het hu
welijk met Carlo Donati aanvankelijk
geen slechte tijd. Haar geluk vindt
echter een einde wanneer een krant te
Milaan de foto van haar man publi
ceert als die van een oplichter wiens
aanhouding en voorgeleiding wordt
verzocht. Er staat ook bij, dat Carlo
reeds gehuwd is
Carlo repliceert, dat dit alles niet
waar is maar Leonilda gelooft hem
niet. Hij zou trouwens korte tijd later
worden aangehouden.
„Kunt u ons vertellen", zo hebben
journalisten haar nu gevraagd, „waar
om hij zo in de smaak van de vrouwen
viel?"
„Hij kon op een betoverde maniei
praten", zei ze. „Hij was een man
zeer intelligent, een echte vulkaan,
waaruit steeds nieuwe ideeën opbor
relden."
De laatste twee jaren is het leven
werkelyk chaotisch geworden. De
ene oplichterü was nog niet ten
einde of hü was reeds met de
andere bezig. Nog tüdens de witte
broodsweken van het ene huwelük,
keek hü al naar een kandidate voor
een volgend huwelük.
Als graaf Carlo de Giannini trouw
de hij met een turnlelares uit Merano,
Gilda Gabrielli. Tegelijkertijd was hij
echter nog met een dozijn meisjes van
goeden huize verloofd, die hij meestal
voor flinke bedragen oplichtte.
Na de turnlerares leidde hij op 23
mei 1964 Maria Paola Pedrelli, een le-
lares uit Parma naar het altaar. Deze
keer duurde het huwelijk slechts twee
dagen. Toen verdween hij.
Hij reisde naar Livorno, waar hij
met Maria Merli was verloofd, maar
nog vóór de huwelijksinzegening ver
liet hij de bruid om in Chiusi een
ander meisje, Lina Moricchi, het ja
woord te gaan geven. Toen reisde hij
naar Castelfranco bij Venetië, waar de
rijke Maria Gabriella Ballan op hem
wachtte. Hij huwde haar maar nu had
hij slechts drie dagen tijd. Hij moest
weg omdat hij de wondervitamine „B
13" had ontdektin werkelijkheid
omdat te Torre Anziata nabij Napels
een nieuwe bruid op hem wacht.
De laatste in de rij was dan Maria
Peluso uit Messina. Zij had echter het
geluk een neef te bezitten, die ver
liefd op haar was en Carlo Donati niet
kon uitstaan
Iedereen vraagt zich af, hoe het toch
mogelijk is, dat Carlo zoveel vrouwen
heeft kunnen misleiden en bedriegen.
Leonilda Pace vertelde aan journa
listen, dat hij een briljant man was,
de politie is hiervan echter niet over
tuigd. Kenners van de Italiaanse vrou
wenziel nemen met een dergelijke
uitleg ook geen vrede. Als verklaring
voor Carlo's succes geven zij het feit,
dat hij direct na de kennismaking de
vrouwen huwelijksbeloften deed en een
dergelijke belofte betekent in Italië
veel meer dan in een ander land.
Zijn voorlaatste slachtoffer zei van
hem: „In deze troosteloze wereld is
het zo mooi wanneer er iemand komt,
die je belooft, dat hij een leven lang
voor je wil zorgen!"
En wat zei de rechter, waarvoor
Carlo zich te verantwoorden had?
„Hij was een amusant en zeer be
gaafd man
TOETJE EN EZELSSTAART
Spanje is op 't ogenblik een der voor
naamste landen op het gebied van de
export van vrouwenhaar voor de fabri
cage van pruiken. Er is over de hele we
reld gebrek aan want de pruik is weer
hevig in de mode gekomen.
De zigeuners van Andalusië dragen nog
hun traditionele hoge kapsel (toetje) en
bij hen vinden de pruikenmakers het haar
van de lengte die zij nodig hebben (30 a
50 cm). Ze betalen voor een kilo haar
2.000 peseta's (ongeveer f 140,De haren
worden stuk voor stuk geplant in een stuk
linnen en voor elke pruik is ongeveer 150
gram haar nodig. Zo'n echte zigeunerha
ren pruik is dan in een Parijse mode
winkel te koop voor prijzen variërend
van f 375 tot f 1500,—.
De Andalusische boerinnen doen vry
gemakkelijk afstand van hun haar (dat
groeit toch weer aan), maar de oogst aan
vrouwenhaar is toch niet groot genoeg
om in de behoefte te voorzien. Daarom
wordt door de haarhandelaars het vrou
wenhaar gemengd met haar van de staar
ten van ezels. Dat is moeilijk te onder
scheiden van het zigeunerhaar. De prui
kenmakers maken zich daar niet zo druk
over, zij weten dat van oudsher dieren-
haar werd gebruikt voor mensenpruiken.
Zo gebruikte men in het tijdperk van Lo-
dewijk XV, toen hoge gepoederde kapsels
in de mode waren, het haar van de tibe-
taanse buffel. Dat was beroemd om z'n
souplesse.
SYNTHETISCH RUBBER
LEEFT LANGER
Rubber werkschoenen en lieslaarzen
gaan op de duur, vooral wanneer ze veel
met water in aanraking komen en voor
arbeid „in het natte" worden ze juist het
meest gebruikt barsten vertonen en
zijn dan natuurlijk niet langer bruikbaar.
Er is nu een synthetische rubbersoort
ontwikkeld, Royalene genaamd, die niet
barst. Men heeft bij laboratoriumproeven
dit materiaal 2.000 uren blootgesteld aan
alle „weersomstandigheden" zonder dat
dit barsten vertoonde. De thans nog alge
meen gebruikte rubberlaarzen hielden het
bij dezelfde proeven niet langer dan
twaalf uur onbeschadigd uit.
ODEUR (I)
De vooruitgang staat niet stil: in Texas,
het land van de cowboys, gebruiken de
heren een parfumcowboy, waarvan de
geur een mengsel is van „een paard dat
in de stal terugkeert", leer dat naar
zweet ruikt, en een vocht afscheidende
cactus. Het succes is geweldig: de twee
firma's die deze parfums maken hebben
2500 mensen aan het werk.
Ermelose Zomerfeesten:
„Erzo '65"
„'N WINTERAVONDSPROOKJE"
(SHAKESPEARE)
Evenals het vorige jaar worden ook
dit jaar door de Protestans Christe
lijke Stichting voor Recreatie de Er
melose Zomerfeesten georganiseerd on
der de titel „Erzo '65". De eerste keer
werd een rijk gemonteerd openlucht
spel opgevoerd: „De kolenbranders uit
het Speulderswoud". Dit jaar is de keu
ze gevallen op een der meest karakte
ristieke spelen van William Shake
speare: ,,'n Winteravondsprookje" (A
Wintertale).
In 'n rustiek gedeelte van 'n bos (ge
legen aan de Julianalaan te Ermelo)
vindt de opvoering van dit spel plaats,
dat terecht, vooral door zijn prachtig,
onverwacht slot, 'n sprookje genoemd
mag worden, maar dan 'n sprookje
voor volwassenen. Het stuk is ook op
merkenswaard door zijn bijzondere
structuur: de twee eerste gedeelten zijn
van 'n grote ernst, de twee laatste ge
deelten van 'n blijspel-karakter. Deze
twee delen worden door 'n kluchtig ge
deelte met elkaar verbonden.
Door zijn moelijke structuur wordt
dit spel slechts zelden opgevoerd. Dat
is jammer, omdat het spel in veel op
zichten de moderne mens sterk aan
spreekt. De opvoeringen vinden plaats
op dinsdag 3 aug., zaterdag 7 aug.,
maandag 9 aug. en zaterdag 14 aug. Er
wordt 's avonds om 8 uur begonnen.
TOUWTJE
De een dezer dagen in Frankrijk over
leden heer Wolff Levitan, directeur van
een groot meubelconcern (21 winkels, 300
man personeel) begon zyn loopbaan als
winkelbediende. Al gauw ontdekte zijn
patroon dat hij een bijzonder talent had:
van de zendingen die binnen kwamen
sneed hij niet de touwtjes door om de
pakketten te openen, maar maakte hij
zorgvuldig elke knoop los, zodat het touw
opnieuw kon worden gebruikt. „Jij zult
patroon worden", zei zijn patroon en
maakte hem tot erfgenaam. Dat was op
een dag in net jaar 1900.
Veenendaal: Markt 5. Ede: Breelaan 1
OP Z'N ITALIAANS
Een anoniem telefoontje heeft de politie
in een dorp in Zuid-Italië een jonge
vrouw doen opsporen die door haar vader
achttien jaar in een kamer is gevangen
gehouden. Ida Burza, nu 36 jaar oud,
beleefde op haar achttiende jaar een lief
desgeschiedenis die voor haar met liefdes
verdriet eindigde. Om te verhinderen dat
ze domme dingen zou doen werd ze door
haar vader in een kamertje opgesloten.
Daar zat ze aanvankelijk te jammeren en
om daar een einde aan te maken gaf de
vader haar door een luikje in de deur een
minimum aan voedsel opdat haar krach
ten zouden afnemen en haar geklaag zou
ophouden. Dat ging zo achttien jaar door
en dat zou zonder ophouden zyn doorge
gaan als niet een onbekende de politie
had ingelicht.
In het ziekenhuis doen artsen nu po
gingen om de geheel uitgeputte vrouw
weer lichamelijk geschikt te maken voor
een noi-maal bestaan.
VOL
Het Russische reuzenvliegtuig Antonov
22 (720 plaatsen) trekt sinds het op een
Parijs vliegveld te zien is zo veel kijkers
uit binnen- en buitenland dat in de hele
hoofdstad geen hotelbed meer vrij is. Een
directeur van een bekend hotel verklaar
de: „Ik stuur auto's met toeristen weg
omdat ik geen ruimte voor hen heb, in
een tempo van één per minuut."
In de vrije wee kends, op vakan-
tietochten, in de camping en
waar al niet meer zijn de lange,
katoenen pantalons voor hem
en voor haar zeer in trek. Er
zijn tientallen variaties in, ge
maakt uit verscheidene soorten
katoen, al naar gelang de wen
sen van de dragers. Uit de Lee
Cooper-collectie zijn deze twee
broeken (foto 1), zogenaamde
vrijetijds-pantalons, die laag
gesneden zijn. Ze zijn ook ver
krijgbaar in de tegenwoordig
zo gevraagde ,,sailor-pijp",
blijkbaar als reactie op de ja
renlang gekoesterde uiterst
smalle pijpen, welke overigens
nog lang niet uit de (tiener)mo-
de zijn. Denim en whipcord zijn
de stevige katoenen stoffen
waaruit deze pantalons zijn ge
maakt. Zwart, beige en blauw
zijn de kleuren en de prijzen
variëren van f 13,50 tot f 16,
2
Een beige gekleurde broek van grove
katoen draagt hy. en daarop een luch
tige, zwarte katoenen net-trui. Zijn
crêpe gezoolde schoenen zyn van beige
jute. Haar zwarte, katoenen truitje
heeft aan hals en armsgaten een dik
ke gehaakte rand. Haar provencaalse
rok uit een gebloemde katoen is afge
zet met een rimpelstrookje. (Modellen
de Bijenkorf).
Een blauw-wit-grys gerui- y
te katoenen blazer met op
gestikte klepzakken (f 45,
een blauwe, katoenen panta
lon (f 24,75) en grys-blauwe
katoenen schoenen (f 14,75)
vormen een elegant geheel,
waar iedere vrouw zich „se
nang" in kan voelen. (Blazer
en broek van Sturka, schoe
nen van De Beüenkorf).
i Katoen kleedt de water
sportliefhebbers. Wat vind»
u van haar geheel uit bad
stof gemaakte ensemble? De
kleur is lichtgeel. De biezen
en de windroos op het hesje
zijn blauw. (Compleet f49,75)
Zijn zeilpak bestaat uit een
blauwe hes met vetersluitinp
en een witte pantalon. (Samer
1' 82,(Modellen Perry v. d
Kar).