Een vorm
van
vakantie
houden
de
VGotd®
SetterSet
II (Slot)
ARAM
ARAM
VEENENDAAL
Nieuwsblad „DE VALLEI"
vrijdag 20 augustus 1965
8
De
Zee
koningin
Afscheid, bevestiging en
intrede ds. P. van Wakeren
Ds P. van Wakeren zal zondag 22
augustus a.s. afscheid nemen van de
hervormde gemeente van Stad aan 't
Haringvliet en de week daarop, n.l.
zondagmiddag 29 augustus a.s. om twee
uur, na vooraf 's morgens om tien uur
te zyn bevestigd door ds. A. Jonkers uit
Oude Tonge, intrede doen als predi
kant van de hervormde gemeente van
Schalkwijk (en 't Goy) en Werkhoven
in de classis Doorn, waar hy is be
roepen in de vakature van ds. C. S.
Verwoert, die op 14 juni van het vo
rige jaar (1964) naar Eethen en Dron-
gelen in de classis Breda is vertrokken
en die daar veertien dagen later in
trede heeft gedaan.
1.98
Fa. L. HEY
Een klaterende bergbeek van koud sneeuwwater.
Toen wy een kykje gingen nemen op de plek waar het
geschreeuw en geroep vandaan kwam, ontdekten we een
groep Zwitserse jongelui, die aan het sporten waren, ook
al weer op een open plek. Al spoedig waren er contacten
en na enige tyd aanvaardden wy de invitatie tot een voet-
balwedstrydZwitserlandNederland.
In een ommezien was de aftrap een feit en renden de
spelers over het veld, elkaar flink party gevend. We stel
den onze filmapparatuur op en de jeugdige Zwitsers dach
ten op z'n minst dat we een complete t.v. opnameploeg
hadden meegebracht. Weldra snorde de camera, terwyi
bijna gelijktijdig het kleinbeeldtoestel in werking gesteld
werd. Eén en ander werkte zo stimulerend op de Bernse
werkte zo stimulerend op de Bernse jeugd, dat ze als
jeugd, dat ze als leeuwen vochten om te doelpunten.
De Nederlandse doelverdediger deed
echter prachtig werk en stopte enkele
gevaarlijke ballen met z'n knieën. Op
eens ging er een gebrul op. Een waar
Indianengehuil! Zwitserland stond met
20 voor. Verwoed werd er verder ge
speeld. Het werd 11. Nog meer goals
werden gemaakt en tenslotte, toen de
dames het sein gaven dat alles voor de
broodmaaltijd gereed was, luidde de
eindstand 32 in het voordeel van de
gastheren. Ze sprongen juichend over
het veld en bezorgden ons veel pret door
hun enthousiasme.
We lieten ons de goed gesmeerde en
prima belegde boterhammen uitstekend
smaken, in dit restaurant van ongekor-
ven hout. Ook de koffie met melk en
suiker, verrichtte daartoe een waarde
volle bijdrage. Samen eten in de open
lucht werkt beslist stimulerend op de
eetlust. Sjonge, wat werd er gesmuld.
Het groepje Zwitserse jongelui zocht
weer ons gezelschap en keek met een
mengeling van verbazing en eerbied toe.
toen wij na de maaltijd een ogenblik
„stilte" gaven. Eén onzer „verdachten"
zei ervan dat hij een Pfarrer (dominee)
was. We praatten nog een poosje gezel
lig met de felle kereltjes, die in hun sap
pig Zwitsersduits fiks commentaar ga
ven. Ze nodigden ons uit om volgend
jaar hier weer te komen voor een re
vanche-ontmoeting.
Lang zwaaiden ze ten afscheid. Toen
verdween ons busje uit hun gezicht
Via Bern en Thun kwamen we op de
weg naar Interlaken. De Oberlander Ri-
vièra genaamd. En dat zeer terecht! De
weg voert langs het meer van Thun en
is gehouwen uit rotsen, waar zij soms
dwars doorheen loopt, via romantische
tunnels. Ook het uitzicht is er fenomi-
naal. Trots verhief zich rechts aan de
overzijde de gigantische rotspiek Nies-
sen, die zich op 2300 m in de wolken
boort. Verder oostelijk zien we hoog in
de lucht ondefiniëerbare, witte gevaar
ten. Stapelwolken? Windstrepen
Nee, het zijn de imponerende witbe-
sneeuwde toppen, van de geweldige Al
penreuzen, als de Jungfrau, de Wetter-
horn, etc. etc. Het wordt stil in ons
busje als deze majesteitelijke bergen
steeds duidelijker opdoemen. Klein is dan
de mens
,,'k Wou dat mijn ouders dit ook kon
den zien", horen we er een paar in het
busje zeggen. En zo is het. Deze aanblik
gunt men ieder die men kent. Het is
groots en alles overheersend indrukwek
kend! Men moet het gezien hebben om
Zonnen bij de Thunersee.
het te kunnen beoordelen. Zwijgend spre
ken deze blinkende berggevaarten over
hun Schepper, Die nog zoveel grootser
is
Spoedig zijn wij nu op de Camping
Neuhaus, bij Interlaken. We zijn er reeds
voor de vierde maal. We voelen er ons
thuis. Spoedig worden de tenten opge
zet. Het weer is dit keer niet zo fraai
als andere jaren, maar geen nood, we
hebben voldoende accommodatie. Enke
len gaan vast in het busje naar Inter
laken, om voor vanavond een restaurant
te bespreken, waar we met z'n allen
zullen dineren. Het werd een fikse Zwit
serse varkenscotelet met garnering.
De volgende dag deden we rustig aan.
Wat zonnen en hier en daar poolshoogte
nemen. Het werd goed weer en we
maakten een prachtige rit naar Lauter-
brunnen, met aan weerszijden van de
weg de grote Alpenreuzen, waar vanaf
tientallen watervallen bruisend naar be
neden klaterden. Ijskoud sneeuwwater,
wat na haar val, verder over rotsen en
stenen gestuwd wordt, binnen de bed
ding van een bergbeek. In dit geval de
Lütschine. Wat een aanblik!...
In deze omgeving maken we met een
grote, vierkante gondel, een rit naar een
bergtop, waar we een schitterend uit
zicht hebben op de bergen rondom.
Als we weer in Interlaken terug zijn.
kopen we vuurwerk voor vanavond op
het kamp. In de tenten kleden we ons
keurig om en gaan 's avonds een wan-
ieling maken langs de bijzonder mooie
winkelpromenade welke Interlaken-Oost
en West met elkaar verbindt. Je krijgt
er nooit genoeg van, langs deze einde
loze rij, aantrekkelijk ingerichte souve-
nierswinkels, die tot heel laat in de
avond geopend zijn, te spazieren.
Als we ergens op een terrasje plaats
nemen om wat te drinken, worden we
spoedig geholpen, door een hartelijke
dienster. We bestellen in het Duits en
spreken onder elkaar uiteraard in het
Hollands. Als de dienster terug komt
met de bestelde drankjes, zegt één onzei
in het Hollands: „Zo lieve, beste dere.
bin je d'r al met de spullen? Kom er
maar maar een poosje bij zitten, als je
maar niet te dicht bij komt"
De anderen lachen, ze weten dat het
juffie het toch niet verstaan kan. Maar
het juffie lacht ook guitig. „Als je denkt
iat ik je niet verstaan kan, heb je het
mis", grinnikt ze in vloeiend Hollands.
Ze vervolgt met: „Ik ben een rasechte
Hollandse, luitjes"De spreker van
zonet kijkt wel even beteuterd, maar
barst dan in een schaterlach uit, waar
allen aan deelnemen, het juffie incluis.
We babbelen gezellig een poosje en ge
ven onze landgenote bij het afrekenen
een extra fooitje. Allicht!
In het verdere verloop van de week,
maken we een prachtige tocht naar Kan-
dersteg en Adelboden. Vrijdags is het
prachtig weer om te zonnen en te zwem-
nen, waar we een dankbaar gebruik van
maken. Heerlijk aan de Theunersee. We
maken veel foto's, zowel in zwart-wit als
in kleur, terwijl we tevens een flinke
serie color-opnames maken op het 8 mm
formaat. Het is zo gezellig om later de
rit nog eens weer te beleven op het
scherm. Ook zaterdags hebben we
prachtig weer. We maken een trip naar
de machtige Sllstenpass, waar we in
grote sneeuwvelden terecht komen. Ook
dit wordt een indrukwekkende tocht,
waar we onze ogen op uitkijken. Het
zicht is zeer helder! We worden geës
corteerd door de bekende Veenendaalse
motorryder, Van Hensbergen, die we in
Interlaken ontmoet hadden. Langs het
Vierwoudstedenmeer en de Brunerpass,
koersen we weer naar Interlaken. Daar
begint het 's avonds te regenen. We
hadden er niet veel last van want op
het programma stond een uitgebreid di
ner, te gebruiken in de stad. We ont
dekten een prima en goedkoop restau
rant, waar we voor Zw.frs. 5,(ruim
ƒ4,een compleet menu van uitste
kende kwaliteit, in diverse gangen, kon
den betrekken. Daarbij een zeer harte-
ïyke en prettige bediening.
's Zondags gaan we naar de Evan
gelische Kirche in Unterseen. We kun
nen de preek makkelijk volgen en be
zoeken 's avonds weer dezelfde kerk om
er een op hoog niveau staande orgel
bespeling te beluisteren van een begaaf
de orgelkunstenaar uit Wenen. Er be
stond een goede belangstelling voor. We
genoten van het sublieme spel.
De maandag benutten we voor het ko
pen van souveniers. Een attractieve be
zigheid, waar aardig wat tijd in gaat zit
ten. Er begon veel regen te vallen, wat
het afscheid op dinsdagmorgen te 6 uur
enigszins vergemakkelijkte. We reden
weer over Bazel en gingen daar de
Franse grens over en reden naar Strass-
bourg. Bij Saarbrücken kwamen we weer
op Duits grondgebied en gingen noord
waarts naar Trier. Hier zouden we over
nachten, maar daar het weer er niet zo
bi was, besloten we rechtdoor naar Vee-
nendaal te ryden. Het werd een gezellige
rit en 's nachts om 2 uur reden we de
Nieuweweg op, Veenendaal binnen. Ieder
werd thuisgebracht en de volgende dag
hielden we een groot afscheidsdiner in
een uitstekend Veenendaals restaurant.
In gala trokken we erheen en sloten
deze fijne week dus af met een flinke
Hollandse maaltijd
Rik Valkenburg.
genwoordig heeft in heel wat gevallen
een wereldrecord gebroken, dat in de vo
rige eeuw werd gevestigd.
Tijdens de eerste Olympische Spelen in
Athene in 1896 werd de 1500 m wedloop
voor heren gewonnen in vier minuten
33.2 seconden. In Tokio won Peter Snell
uit Nieuw Zeeland in een tijd van drie
minuten 38.1 seconden over dezelfde af
stand, dus bijna een minuut kortere tijd.
In 1896 werd het kogelstoten door een
Amerikaan gewonnen met een afstand
van 11.22 meter, terwijl in Tokio een Rus
won door het werpen over een afstand
van 18.14 meter Het discuswerpen werd
in 1896 gewonnen met 29.15 meter, maar
in 1964 met 57.27 meter. Voor het ver
springen werd het goud bij de heren ge
wonnen met 6.35 meter, maar in Tokio
was de verste sprong 8.07 meter. De ver
ste sprong bij de dames was in Tokio 6.76
meter.
In 1896 werd het hoogspringen voor he
ren gewonnen met 1.81 meter, maar het
vorige jaar in Tokio was het 2.18 meter
en voor de dames 1.90 meter.
Het polstokhoogspringen werd sinds
1896 van 3.30 meter verbeterd tot 5.10
meter en zelfs bij het zwemmen over de
korte afstand van 100 meter leverden de
Olympische Spelen een verbetering op
van 1 minuut 22.2 seconden tot slechts
53.4 seconden
Figuur b.
IETS OVER DE STERREN
De Melkweg, die zich langs de hemel
welft als een brede lichtbaan, bestaat uit
ongeveer 100 miljard sterren. Met de
heeft om de aarde te bereiken. Denk
daar maar eens over na. Het licht, dat
wij op onze foto's kunnen zien, begon zijn
tocht door de ruimte toen het eerste,
allerprimitiefste leven hier op aarde be
gon.
Vele van de sterren, die wij denken te
Een gezicht op de Thunersee, met op
de achtergrond het Niessengebergte.
Verschijnt als bijlage van het
streekblad „DE VALLEI" -J
onder redactie van Tante Jos
ONZE JARIGEN
21 aug. Menno van Ginlcel (Rhenen).
23 aug. Job Moesbergen. Gerard de Jonge
(Eist), Gijsbert van Verseveld, Dini Ouds-
lioom.
26 aug. Inge Lemmen, Gerard van Dijk,
Tnidie van Zanten, Irma van Eden.
27 aug. Bert Beumer (Amerongen).
Hartelijk gefeliciteerd allemaal en een heel
prettige verjaardag gewenst!
Beste jongens en meisjes,
Deze week heb ik niet zó veel capsules
en zilverpapier gekregen als in de weken
daarvoor. Maar toen hebben jullie ook wel
buitengewoon goed je best gedaan. Dit keer
kreeg ik dan alleen maar zilverpapier en cap
sules van Jan en Eefke Henzen en van ^lie
de Vries, waarvoor natuurlijk hartelijk be
dankt. Alie de Vries is op 13 augustus jarig
geweest en toen heeft ze niet in de krant
gestaan, terwijl ze juist altijd zo trouw zil.
verpapicr voor me spaart. Dat ik dat nu ver
geten kon! In ieder geval nog heel hartelijk
gefeliciteerd hoor Alie en zullen we dan maar
zeggen „Volgend jaar beter''?
Daag allemaal en tot de volgende week
Tante Jos
Correspondentie te richten aan
tante Jos per adres:
Parallelweg 10 - Veenendaal.
Figuur a.
ZIJN ER GEEN GRENZEN?
Het is wonderbaarlijk hoe er in de sport
wereld steeds maar weer records worden
verbeterd. Iedere jeugdkampioen van te-
machtige telescopen van tegenwoordig
kunnen wij in de lucht een aantal ande
re melkwegstelsels waarnemen, of, nu ja,
een aantaler zijn er al enkele mil
joenen geregistreerd. Er zijn namelijk fo
to's gemaakt van sterrennevels, die zo
ver van ons verwijderd zijn, dat het licht
van die sterren een miljard jaren nodig
zien, bestaan niet meer. Het zwakke licht,
dat wij in onze tijd 's nachts van de ver
ste sterren kunnen waarnemen, is mis
schien afkomstig van een ster, die reeds
enkele honderden jaren geleden ten on
der ging nadat zij haar licht had uitge
straald, dat wij nu, eindelijk, op aarde
ontvangen.
B Zi-Af C
Figuur c.
HOE HEET DIT MEISJE?
Deze jongedame heeft een toren gete
kend door dertien lijntjes te trekken.
Door vier lijntjes te verplaatsen kun je
uitvinden hoe het meisje heet. Als je
denkt, dat je het weet, kijk dan naar de
oplossing
(25) Aan boord van de koopvaarder voert de be
manning met de moed der wanhoop een verbeten
gevecht tegen kapitein Eén-oog en zijn piraten.
Aram, die van het achterdek de ongelijke strijd
somber gadeslaat, ziet opeens, dat een der kajuit
raampjes van het belaague schip openstaat Plot
seling komt een gewaagd plan in hem op. Vlak
bij hem, aan de railing, staat een der laatste pira
ten, die zich juist gereed maakt om over te sprin
gen. Met twee sprongen is Aram achter de ma
troos en een welgemikte nekslag doet de verraste
piraat tegen het dek slaan. Snel grijpt Aram het
zwaard, dat de bewusteloze uit de hand geglipt is.
Achter hem klinkt de woedende stem van Merlin
de tovenaar. „Grijp die kerel, hij ontsnapt!". Maar
reeds springt Aram van de verschansing naar een
van de grote ra neerhangende takel. Vallend weet
hij het touw te grijpen en slingert als een volleerd
akrobaat over de smalle strook water tussen de
beide scheepsrompen naar het openstaande ka-
iuitsraam van het koopmansschip.
(wordt vervolgd)
Figuur d. Het antwoord van de vraag is:
Anne.
Pieter van Wakeren werd op 18 sep
tember 1911 te Veenendaal in de bur
gerlijke gemeente Ede in Gelderland
geboren. Hij bezocht eerst de „Da Cos-
takweekschool" te Haarlem en was
daarna op verschillende plaatsen werk
zaam als kwekeling met akte. Nader
hand was hij van 1937 tot 1946 eerst
ongeveer negen jaar onderwijzer aan en
daarna tot oktober 1948 ook nog onge
veer twee jaar hoofd van de Patrimo-
niumschool te Veenendaal.
U
doet
langer
met
nylons
v.a
SetterSet nylons in de nieuwe
Iiosella kleuren ziet U bij:
Hoofdstraat 45 tel 2163
Frans Halslaan 26,
tel 3044
Sinds 1940 en vooral tijdens zijn drie
jarige onderduikperiode heeft de heer
Van Wakeren zwervend theologie gestu
deerd. In augustus 1948 werd hij in een
kerkdienst te Putten in de classis Har
derwijk geordend als zendeling-leraar
en in diezelfde dienst door ds. C. J. van
der Graaf, toen nog predikant te Nij-
kerk op de Veluwe en thans emeritus
predikant te Putten en sekretaris van
de Gereformeerde Zendings Bond in de
Nederlandse Hervormde Kerk, namens
de Gereformeerde Zendings Bond uit
gezonden als zendeling-leraar naar het
Toradjaland op zuid-midden-Celebes in
Indonesië. In 1952 volgde zijn benoe
ming tot zendingspredikant van de
Nederlandse Hervormde Kerk. Ds. Van
Wakeren is op Celebes werkzaam ge
weest te Palopo, Makale en te Makas
sar. Te Makassar was hij naast zijn
werk in de Toradjakerk tevens con
sulent van de Nederlands sprekende
gemeente van de Protestantse Kerk in
Westelijk Indonesië en docent aan de
middelbare theologische school. Nadat
de heer Van Wakeren in 1954 met ver
lof naar Nederland was teruggekeerd
en hij zich, omdat hij in verband met
de politieke toestand niet naar Indone
sië kon terugkeren, beroepbaar had ge
steld in de Nederlandse Hervormde
Kerk werd hij op 1 mei 1955 door ds. C.
Lans Sr., thans emeritus predikant te
Driebergen, bevestigd als predikant van
de hervormde gemeente van Stad aan 't
Haringvliet.
Tijdens zijn ruim tien jarige ambts
bediening als predikant van de her
vormde gemeente van Stad aan 't Ha
ringvliet heeft ds. Van Wakeren vele
bestuursfuncties vervuld en zitting ge
had in verschillende colleges en com
missies. Zo was hij o.a. praeses van het
breed moderamen van de classicale
vergadering van Brielle, praetor van
het breed ministerie van de ring Som-
melsdijk, visitator-provinciaal, voorzit
ter van de classicale commissie voor
opzicht en tucht in de classis Brielle,
voorzitter van de christelijke scholen-
bond en van de christelijke B.L.O.-
school te Middelharnis-Sommelsdijk,
voorzitter van de Vereniging tot stich
ting van een christelijke middelbare
school, voorzitter van de Sociaal Pae-
dagog. Dienst op Goeree-Overflakkee,
Voorne-Putten en de Hoekse Waard en
verder is hij ook nog lid van het Alge
meen Bestuur van de Stichting Neder
lands Hervormde Inrichtingen voor
Zenuw- en Geesteszieken te Soester-
berg.
Tijdens zijn verblijf te Stad aan 't
Haringvliet werd daar de pastorie het
kerkorgel en ook de kerk gerestau
reerd en verder werd daar in die pe
riode ook nog een verenigingsgebouw
aangekocht.
POST I) LTV EN NIEI iXV S
De EVPV De Luchtreizigers te Vee
nendaal nam afgelopen week deel aan
de wedvluchten vanaf Parkstone Enge
land en Tergier Frankrijk. Van Tergier
meldde de heer W. J. v. Dam de eerste
om 11.33.02 met een snelheid van 918.96
meter per min. Van Parkstone was het
de heer G. Fasse om 15.04. De verdere
uitslag is van Tergnier W. J. v. Darn
1. 4, 10; A. Slotboom 2, 6; W. Slotboom
3, 5; H. v. Kooten 7, 12, 13; R. Sukkel
8, G. J. Bovenschen 9, B. H. C. Schuur
man 11. Van Parkstone G. Fasse 1, 4, 7,
9; W. J. Dam 2, 8; W. Slotboom 3, A.
v. d. Bovenkamp 6, H. v. Kooten 10.
Mg
m_M BL
PIET EN SPOTJE
Met Spot op zijn schouders en het laken ovei
hen beiden heengetrokken, loopt Pieter de eet
kamer in, terwyi hij huilt ais een spook. Vader,
moeder en zusje, die ontzettend zijn geschrokken,
rennen de kamer uit en dan hebben onze twee
„spoken" de gelegenheid naar hartelust te eten.
Als hun buikjes vol zijn. gaan z(j weer naar beo
en vallen daar in slaap alsof er niets gebeurd ia.
Wat een stel!
