Vijfentwintig jaar van geweldige expansie
bij Fa. van Schoonhoven
Veenendaalse bejaarden
hadden gezellige uitgaansdag
'T BEGON MET PAARD EN WAGEN
Directeur Job van Schoonhoven, ondernemer met eenvoudig hart
UIT DE RAAD VAN RHENEN
Gros der raadsleden in principe accoord met
bouwstroom van 456 woningen
Agenda werd nog vrij vlot afgewerkt
Ondanks regen in de middaguren
0
P
E
L
IK ZIE 'T AL...
AMERONGEN
De gaande en de komende man
CHEVROLET
Nieuwsblad „DE VALLEI"
vrijdag 3 september 1965
4
HET BEGIN
tril een sieraad
Sneeuwbal
Bodedienst
Vlucht
Tankbaan
Toekomst
NIEUWE BRANDWEER
WAGEN
V.A.B.
Parachutisten landen op
Ginkelse heide
Wie in Veenendaal of directe omgeving herkent niet direct bij het naderen van een grote bulldozer of dragline het materiaal van de N.V.
van Schoonhoven. Met iets van respect ziet men de gevaarten bezig met het verstouwen van zware vrachten grond. Zo is het altijd niet ge
weest. Van Schoonhoven's bedrijf, gevestigd aan de Industrielaan bestaat op 9 september a.s. 25 jaar. De directeur G. J. van Schoonhoven,
bij ieder in Veenendaal bekend als Job Schoonhoven en ook als zodanig aangesproken, verheelt niet dat de beginperiode zwaar, heel
zwaar was. Zo zelfs dat Schoonhoven wel eens peinsde: 'k Geloof dat ik er maar mee ophoud. Hij hield er niet mee op. Zijn ondernemers-
hart klopte te heftig. Als hij op 9 september, temidden van zijn ruim 80 man tellende personeel in Hotel „De Korenbeurs" het middelpunt
van een receptie zal zijn, zullen deze herinneringen wel door zijn hoofd spelen. Hij blijft er zich van bewust, klein, heel klein te zijn be
gonnen met een simpel paard en een wrakkige wagen. Het arsenaal is thans niet meer te overzien. De zeventien wagens van Schoonhoven,
de drie gerote trailers, zeven draglines en drie gigantische bulldozers zouden eigenlijk eens in carré opgesteld moeten worden met Schoon
hoven in het midden. Hij zou dan, al is hij nog zo bescheiden, een gevoel van trots om het bereikte niet kunnen onderdrukken.
Job Schoonhoven (mogen we hem zo
blijven noemen?), geflankeerd door zijn
twee zoons, aan wie hij het bedrijf hoopt
over te dragen, vertelt van dat eenvoudi
ge, zware begin.
'k Was in de oorlog chauffeur bij een
Veens expeditiebedrijf, 't Ging best al
was het ook geen vetpot vertelt de 55-ja-
rige directeur. De oorlog kwam en nog
was ik in dienst van dat bedrijf. Totdat.
eind augustus 1940 de order doorkwam
dat ik voor de Wehrmacht zou moeten
werken. Ik vertikte het, piekerde me suf
om er onder uit te komen. Mijn baas gaf
me ontslag omdat ik bleef weigeren.
Overal geprobeerd ander werk te krijgen,
maar de werkgevers vonden het wel wat
riskant. Een weigeraar in dienst te ne
men kon wel eens narigheid brengen.
Op aanraden van de firma Kraan en
van Kuyk ging ik erover denken zelf
standig te gaan werken. Maar hoe kom
je net na de oorlogshandelingen aan
vervoer? i
De heer J. v. Schoonhoven.
De benzine werd hoe langer hoe schaar
ser, dus een auto aanschaffen was er
helemaal niet bjj. Dan maar met paard en
wagen. Centen om dat gespan te kopen
had ik niet. Van Van Ravenswaay en
Engelaan heb ik toen een paard gehuurd,
maar die huur was voor mij ook al te
bezwaarlijk. Eindelijk kwam er licht in
de duisternis toen ik van mijn zuster uit
Nijmegen een bedrag van f 800,— kon
lenen. Het paard kostte f 427,— en toen
hield ik net genoeg over voor de wagen
en het tuig.
Als je denkt dat ik er toen was?
Nee, 'k was maar nauwelijks
op de weg of ik kreeg al een ongeluk
met het paard. Tijdens werkzaamheden
bij de Jong ep Schoute viel het beest in
een kalkput. „Daar gaat m'n hoop en m'n
toekomst dacht ik. Maar het liep nog goed
af, het paard mankeerde maar weinig.
Waar ik een ander vandaan had moeten
halen was me een raadsel geweest ver
telt Van Schoonhoven verder.
Maar in 1942 was ik al aardig ingespan
nen en kwam zelfs de vergunning voor
het hebben van een paard en wagen los.
Gedurende die moeilijke oorlogstijd
heeft Job Veenendaal doorkruist met z'n
gespan. Totdat er alweer een streep door
de rekening kwam. Op 11 november werd
zijn paard met nog zeven anderen tij
dens een voedseltransport op de Kerke-
wijk doodgeschoten en toen was er geen
uitzicht meer. Tot aan de bevrijding
restte er niets anders voor Schoonhoven
dan onder te duiken.
Auto
Na de bevrijding kreeg ik weer een
paard toegewezen en de gelukkigste dag
kwam wel in augustus 1945 toen de eer
ste vrachtauto werd aangeschaft. De
groeiperiode begon
Transporten voor Veenendaalse bedrij
ven, grossiers, winkeliers. Samen met
broer Harmen heeft Job dag en nacht
achter het stuur van die ene vrachtauto
OPTICIËN SPECIALIST
Prins Bemhardlaan 4 (Zwaaiplein)
Veenendaal - Telefoon 3784
LEVERANCIER VOOR ALLE
ZIEKENFONDSEN
gezeten. Maar de vooruitgang zette zich
voort. In 1948 schakelde Van Schoonho
ven over op het grondwerk. De eerste
dragline verscheen aan het Panhuis, de
mensen uit de buurt keken het gevaarte
met bewonderende blikken na. Het eer
ste grondwerk dat Schoonhoven werd op
gedragen was voor het bouwrijp maken
van de grond voor de nieuwbouw van
Hollandia Tricot en bij Frisia. Hierna
werd het tempo hard aangetrokken. Wel
waren er nog wat personeelsproblemen.
Wie moest de dragline bedienen? Schoon
hoven zette er een chauffeur op maar de
goede man had daar geen kaas van ge
geten en het werd een teleurstelling. Een
dure machinist aantrekken was ook niet
mogelijk vanwege de financiën. Maar ook
de draglinebediening werd weer gere
geld, zoals alles van het begin af gere
geld was.
De expansie vertoonde nu wel wat ge
lijkenis met een rollende sneeuwbal.
Steeds maar groter, groter. Hoeveel ku
bieke meters zand zouden er uitgegraven
zijn voor Veenendaals grootste woonwijk
het Franse Gat? Niet te becijferen. In
1949 arriveerde de tweede dragline en de
derde kwam in 1953 net tijdens de wa
tersnoodramp in Zeeland. Men wilde dit
nieuwe materiaal in het rampgebied in
zetten en Schoonhoven ging akkoord,
maar hij had de verplichting op zich ge
nomen de Industrielaan uit te graven.
Hier kon hij niet onderuit, 't Werd dus
geen Zeeland, maar Veenendaal. Wel
stuurde Job een grote trailer naar Schou
wen, want hij wilde hoe dan ook de
hulpverlening steunen.
De bodedienst op Twente startte ook in
1948. Aanvankelijk was het een drieweke
lijkse dienst, nu is de Veenendaal-Twen-
te express van Schoonhoven dagelijks op
de weg. Het vervoer van de industrie
plaats Veenendaal naar het gelijksoorti
ge gebied in Twente is zo intensief dat
Schoonhoven's express niet verlegen zit
om een vrachtje. Grondstoffen, pakken,
gerede goederen, bij tonnen worden ze
vice-versa vervoerd.
Na 1950 nam het bedrijf de grootste
vlucht. In 1952 kreeg Schoonhoven het
recht om de Wielingsheuvel af te gra
ven. Hoeveel vrachten zouden de zand-
wagens hier al aan de Berg hebben ont
trokken? Ik denk dat we wel twee mil
joen kubieke meter uit de heuvel hebben
gegraven vertelt Schoonhoven. De plan
nen zijn nu in een heel ander stadium.
Het wordt een recreatiegebied van 35
ha. waarvan 6 ha. uit water zal bestaan.
Twee miljoen kub. zand, het moest maar
eens op een hoop liggen. Bij het begin
van de afgravingen dacht ik: Hoe kom je
erdoor, maar nu na 13 jaar is het toch
nog meegevallen.
Al dat zand is voor 80°/o in Veenendaal
gebleven, voor de aanleg van wegen, het
bouwrijp maken van gronden en noem
maar op. Wie herinnert zich niet hoe
Schoonhovens draglines zich in de bo
dem van de Kerkewijk boorden? Een ge
weldige onderneming, om de meer dan 2
kilometer lange weg uit te graven. Maar
Schoonhoven klaarde het en precies op
tijd. Het was dan ook reden om de vlag
in top te steken toen de laatste schop
werd opgehaald. Sinds drie jaar verzorgt
Schoonhoven de volle produktie van
grondstoffen voor de kalkzandsteenfa
briek „De Vogelenzang". Zes a zeven
honderd kub. per dag zijn dan geen uit
zondering. Sinds 1959 werd Schoonhoven
ook zelfstandig aannemer. De periode van
nog grotere objecten nam een -aanvang.
In Leusden werd een 28 ha. groot stuk
uitbreidingsplan uitgegraven. In het
groeiende Woudenberg werkte men aan
het bouwrijp maken van gronden en ook
in Hoevelaken en Barneveld.
De spectaculairste opdracht voor Schoon
hoven was wel de aanleg van een 12 km
lange tankbaan op de Leusderhei waar
ook al weer in een half jaar tijds 600.000
meter grond werd verzet. Sinds drie jaar
kan men spreken van N.V. Van Schoon
hoven, maar Job, die het bedrijf stichtte,
blijft dezelfde Stilstand is achteruitgang
was zijn devies en gepaard met een ka
rakter dat van een groot doorzettingsver
mogen maar ook van een zekere soepel
heid getuigde kon Job Schoonhoven de
vooruitgang van zijn bedrijf ook geeste
lijk verwerken. Je moet met beide benen
op de grond blijven staan. Geen arrogan
tie, geen „hier ben ik" gedachte. Die zijn
Job Schoonhoven vreemd.
Met m'n beide zoons Izak en Jan hoop
ik nog een poos verder te gaan. Of het
in hetzelfde tempo zal blijven groeien. Ik
geloof het niet zegt Schoonhoven, want
dan zou ik er niets meer aan vinden. Ik
wil geen Bruil of iets dergelijks worden.
Je moet je zaak kunnen overzien vind ik.
Dat betekent niet dat de plannen op
houden te bestaan. We hebben nou een
bedrijfsoppervlakte van 1,5 ha. aan de In
dustrielaan. De grote garage hoop ik te
kunnen vergroten
Aan de oostkant van de garage zou dan
een bungalow voor mijn oudste zoon kun
nen komen. In Hamersveld, waar we heel
wat hebben verzet is een filiaal gesticht,
zodat de wagens niet steeds naar Veenen
daal op en neer behoeven. In de garage
daar staan meestal zes of zeven wagens
gestald. De aanleg van sportvelden wordt
de laatste tijd ook een hobby van ons.
In Doornspijk kwam er pas een gereed
en in Ede werd het vorige week juist
officieel geopend In Harderwijk hebben
we zes velden aangelegd. Job Schoon
hoven zou zo wel door kunnen gaan.
Over het zware vervoer op de weg,
over het heiwerk waar men ook mee be
gon, over de grondwerken, die uitgevoerd
zijn of wat nog moet gebeuren. Men
krijgt de indruk alsof hij met zijn perso
neel de bodem van onze streek praktisch
geheel heeft doorwoeld. Het paard is te
ruggedrongen naar de herinnering.
Job Schoonhoven zou de laatste zijn,
om zich voor zo'n armelijke start te scha
men. Een beetje trots ben ik wel, maar
ik heb veel hulp gehad van andere men
sen. Alleen kun je dat natuurlijk nooit
allemaal aan. Tot voor kort werkte Job
Schoonhoven gewoon met zijn knechts
mee. Door allerlei rompslomp van de
administratie, het maken van begrotin
gen e.d. kan dat niet meer. Maar zijn
hart zit er nog altijd in. Het eenvoudigste
karwei doorziet hij en ook het moeilijk
ste. Dat is wel bewezen in de 25 beteke
nisvolle jaren. Dat zal op donderdag 9
september wat worden. De talrijke za
kenrelaties zullen op de receptie die 's
middags van 3 tot half zes wordt gege
ven niet achterblijven. En zeker niet de
ontelbare vrienden, die Job Schoonhoven
zich in z'n persoonlijke en ondernemers
leven heeft gemaakt.
Wel een enorm verschil, dit wagenpark
van de fa. Schoonhoven, zoals het er
op deze foto uitziet, vergeleken met 't
begin van paard en wagen.
Zo zal de medaille voor de negende
Veenendaalse Wolmars er uit zien. De
heer A. P. de Kleuver tekende de
Veenendaalse wolmarkt van honderd
jaar geleden. De boeren voerden op
hoge boerenwagens (die u op de voor
grond ziet) de wol aan om deze aan de
wolkammers te verkopen. Op de ach
tergrond de Oude kerk met daarnaast
de voormalige pastorie (rechts).
In de grote zaal van het Dorpshuis vond donderdagavond het afscheid plaats van
de heer A. N. Maris als hoofd van de lagere school met den Bjjbel te Amerongen.
Op dezelfde avond werd het nieuwe hoofd de heer Borst, geïnstalleerd. De heer
Maris neemt afscheid van de lagere school in verband met zftn benoeming tot hoofd
van de nieuwe ULO school te Amerongen.
De 27 jaar oude Chevrolet, die thans
nog door de Veenendaalse brandweer
wordt gebruikt, dient vervangen te wor
den, ondanks het feit dat deze wagen
dankzij, het goede onderhoud ogenschijn
lijk nog in redelijke staat verkeert. Ten
gevolge van de ouderdom kan zich plot
seling een verborgen gebrek vertonen wat
tot funeste gevolgen kan leiden. In over
leg met de districtsinspecteur van het
brandweerwezen adviseert de comman
dant van de brandweer de Chevrolet te
doen vervangen door een modernere z.g.
Commer „Walk Tru". De totale kosten
van deze trekker, waar dan een nevelin
stallatie zal worden ingebouwd, komen op
f 45.000,—.
De heer Maris was hoofd van de school
vanaf 1944. Het is daarom niet verwon
derlijk dat de belangstelling voor dit af
scheid groot was, zo waren o.a. aanwezig
het voltallige college van burgemeester
en wethouders, de inspecteur van het
Lager onderwijs, de schoolartse mevrouw
Buenk, hoofden van scholen uit de om
geving en het voltallige personeel.
Ds. L. Zwaan hield een toespraak tot
het scheidende hoofd, als voorzitter van
de vereniging Een School met den Bijbel
te Amerongen. Hij memoreerde hierin dat
de heer Maris een goede leerkracht is
geweest, hoewel hij er vaak een eigen
mening op na hield. Ds. Zwaan was er
van overtuigd dat de benoeming tot hoofd
van de ULO school een goede keus is
geweest. Zich richtende tot de heer
Borst sprak de voorzitter de hoop uit dat
ook met hem op een goede samenwer
king gerekend mag worden. Hij wenste
zowel de heer Maris als de heer Borst
veel succes toe in hun nieuwe werkkring.
Heel wat sprekers maakten van de ge
legenheid gebruik waarderende woorden
tot de heer Maris te richten, t.w. de bur
gemeester van Amerongen Jhr. Mr. O. R.
van den Bosch, de heer M. A. C. Linde
man, inspecteur van het lager onderwijs,
mej. Gouma, namens het personeel en
vele anderen.
Na de pauze werd door het personeel
van de school een toneelstukje opgevoerd,
OPBRENGST HEMAVA
Door de plaatselijke organisatrice
van de bekende HEMAVA-kollekte
wordt bekend gemaakt, dat de op
brengst over de maanden april, mei
en juni heeft bedragen in totaal
f 171,06. Al diegenen, die weer een
steentje hebben bijgedragen om tot dit
resultaat te komen worden weer har
telijk bedankt.
waarbij werd voorgesteld de klas van de
heer Maris. Het onderwijzend personeel
had voor deze keer de plaats ingenomen
van de leerlingen die in de regel de klas
bevolken, terwijl de heer Bosma voor een
keer in de gedaante van de heer Maris
was gekropen. Een en andér oogstte veel
bijval.
Als afscheidscadeau werd de heer Ma-
ris namens het personeel een tas aange
boden.
In zijn dankwoord dook de heer Maris
terug in zijn geheugen en vertelde leuke
en ernstige dingen die hij meemaakte. Hij
zegde toe zich voor de ULO school volle
dig te geven.
Tot slot was het woord aan de heer
Borst die zich er zeer op verheugde in
Amerongen te mogen werken. Hij hoopte
het in hem gestelde vertrouwen waar te
maken.
NIEUWE LEERLINGEN
Ook in Amerongen is het nieuwe
schooljaar 1965/1966 weer begonnen. In
totaal hebben zich 104 kinderen aan
gemeld om hun eerste stap te zetten
op de „grote school". Over de verschil
lende lagere scholen in deze gemeente
zijn aangemeld: 28 kinderen School
met de Bijbel te Overberg; 52 kinde
ren school met de Bijfcel te Ameron
gen; en 24 nieuwe leerlingen op de
lagere openbare Ireneschool.
In totaal zijn nu op deze scholen in
geschreven 606 kinderen, t.w. 160 leer
lingen op de openbare Ireneschool, 136
op de Christelijke schoo tie Overberg
en 310 op de Christelijke school te
Amerongen terwijl de ULO-school gaat
starten met 42 nieuwe leerlingen uit
de gemeenten Leersum, Amerongen en
Eist.
1
De raad van de gemeente Rhenen kwam dinsdagavond ten gemeentehuize in openbare vergadering bijeen. Op de
agenda stonden veertien punten van behandeling en ondanks het feit dat er een zeer belangrijk punt opstond,
namelijk de bouw van 456 woningen werkte men deze agenda in qjrca vijf kwartier af.
Verreweg het belangrijkste punt was de bouwstroom van 456 woningen in het uitbreidingsplan Domineesberg,
waarover de raad in principe had te beslissen.
Men hoopt in samenwerking met de N.V. Stadhouderslaan en Holland N.V. in Ede een bouwstroom te verwezen
lijken van 456 woningen, waarvan 240 ééngezinswoningen en 216 flats. Men wil de ééngezinswoningen bouwen
volgens een arbeidsbesparende methode, waardoor een contingentstoeslag van 40 kan worden verkregen.
PUBLICATIES
Bij het punt ingekomen stukken
maakte de voorzitter enkele opmerkin
gen omtrent verschenen publicaties
over deze bouwstroom voor dat het
voorstel de raad was gepasseerd. Hier
in kwamen volgens spreker onjuist-
heren voor.
Een vrije pers werd door de voor
zitter wel gewaardeerd maar dan niet
Ruim 400 bejaarden hebben dinsdag een fijne dag beleefd. Het feit dat men dit jaar voor het eerst met autobussen
reisde deed geen afbreuk aan de gezelligheid, was misschfcn zelfs aanleiding tot een zekere uitbundigheid. Behalve
voor enkele oudjes, die geplaagd door wagenziekte eerder naar Veenendaal moesten terugkeren. Ook de regen, die
vooral op het eerste deel van de tocht gestadig neerviel, mocht de pret niet drukken. „We zitten hier warm en
droog", hoorden we uit vele monden.
VERTREK.
Om tien over één vertrok de karavaan
van negen autobussen in de richting
Nieuwe weg voor de eerste etappe van de
ditmaal erg lange tocht naar de Achter
hoek en Overrjsel. Over de oude Rijksweg
werd naar Arnhem gereden en vandaar
via Dieren de Achterhoek in. De chauf
feurs van de autobussen ontpopten zich
als ware reisgidsen en wezen op de be
zienswaardigheden in deze voor velen
onbekende streek. Plaatsjes als Ruurlo
en Borculo kregen de aandacht. In het
laatste dorp, dat in 1926 door 'n wind
hoos werd getroffen, werd langzaam ge
reden. Een hele klas met schoolkinderen,
de onderwijzer incluis, wuifden de Vee
nendaalse oudjes hartelijk toe. En zo ging
het langs de golvende korenvelden van
de rustige Achterhoek.
Om kwart over drie werd de eerste
pleisterplaats bereikt. In hotel Roelofsen
te Diepenheim, schuifelden de bejaarden
de grote eetzalen binnen. Er viel juist 'n
plensbui neer, zodat de schommels en de
de glijbanen in de speeltuin ongemoeid
werden gelaten. Maar de vreugde in het
hotel laaide toch wel op. Wethouder De
Ruiter gaf voor de microfoon te kennen
dat het voor een der organisatoren, de
heer A. Middelhoven, dubbel feest was.
Hij vierde die dag zijn 56ste verjaardag.
Een „Lang zal die leven en een driewerf
hoera" ter ere van de jarige volgde na
deze onthulling. Het zingen was trouwens
niet van de lucht, want op verzoek van
de heer H. Bos werd spontaan het Wil
helmus aangeheven, omdat de 31ste
augustus herinneringen oproept aan
wylen Koningin Wilhelmina. Na het
volkslied kwam de lichtere zang aan de
beurt en niet te vergeten het Veenen
daals volkslied dat over de niet te even
aren boerenkool handelt.
De stemming was perfect, maar toch
kwam het moment van opbreken sneller
dan men dacht.
Na een verblijf van drie kwartier wer
den de bussen weer opgezocht en ging
de tocht verder in de richting Lochem,
waar nog een Veenendaalse manufactu-
rier bleek te wonen, werd de stoet even
uit elkaar gerukt, maar tien minuten
later, drie kilometer buiten het stadje,
was de 2aak weer compleet. Deventer
kwam in zicht en het weer liet zich nu
ook van de goede kant zien. De zon brak
door de wolken. De bejaarden konden
genieten van het uitzicht over de rivier
de IJssel, want heel langzaam reed de
stoet over de grote verkeersbrug.
VELUWE.
De tocht door de kleine dorpjes Wilp
en Klarenbeek was wel een der mooiste
delen van de reis. Jammer dat op dit'
traject een tweetal oudjes last kreeg
van wagenziekte en dat gepaard ging j
met veelvuldig braken. De Roode Kruis-
dienst ontfermde zich over de zieken en
bracht hen per speciale wagen naar huis.
De overigen landden welgemoed in het
Sonsbeekpaviljoen waar men, hongerig
als men geworden was, met enthousias
me het lunchpakket in ontvangst nam.
Een verrassing was het wel dat burge
meester Hazenberg zijn bejaarde plaats
genoten aan de rand van het fraaie park
stond op te wachten en hen hartelijk be
groette.
De dames, die met de verzorging waren
belast, hadden het even byzonder druk
Dit zestal charmante verzorgsters, t.w.
de dames Wilgenburg, Gaasbeek, Prette,
Roelofsen, Slotboom en Schoonhoven
zorgden er voor dat allen een goede
plaats kregen en dat het niemand aan
iets ontbrak. Aan het slot van het ver
blijf in deze fraaie omgeving, richtte
burgemeester Hazenberg zich tot het op
dat moment vrolijke gezelschap, waarbij
hij ook de hartelijke groeten van z'n
vrouw overbracht, die helaas niet mee-
kon. Met plezier had de burgemeester dc
stoet zien „binnenvallen". Nu er alleen
met bussen werd gereden kon een groter
zangvolume worden ontwikkeld en dat
verhoogde kennelijk de stemming, aldus
de burgemeester. Hij dankte speciaal de
firma's de Haas en Vonk, die gratis
enkele bussen lieten rijden, de heer Van
Wakeren, die door het beschikbaar stel
len van een volksbusje voor het vervoer
van de dames zorgde.
De E.H.B.O.-ers gaven rust aan het
comité evenals het Roode Kruis. De
dank van de burgemeester ging nog
uit naar het comité dat met de. voor
zorg bezig was en misschien ook met
de nazorg. Een hartelyk applaus voor
de organisatoren was het gevolg van
deze opmerlfing.
De jarige heer Middelhoven werd nog
eens nadrukkelijk gelukgewenst en de
bejaarden een goede thuiskomst toe
gewenst.
Zo ging het dan op Veenendaal aan.
De stemming was tegen het vallen van
de avond nog niet afgezakt. Over en
weer werden vrolijke opmerkingen ge
lanceerd. Op de Nieuweweg aangekomen
hieven de bestuurders van de bussen een
claxongeloei aan. Op de hoek Vendelse-
weg plaatste de Scheepjeswolharmonie
zich voor de stoet en trok men langzaam
door-het centrum, waar de belangstel
ling minder was dan vorige jaren. Cae-
cilia nam de honneurs waar vanaf de
Markt en bracht de bejaarden over de
Kerkewijk en Patrimoniumlaan. Vanaf
de Frans Halslaan werd ieder weer naar
zyn woonstede gebracht. Met een luid:
„Tot volgend jaar", nam men afscheid.
Het was, ondanks het minder gunstige
in deze vorm. (Deze publicaties werden
door ons blad gelanceerd, waarbij de
bronnen uiteraard zeer deskundig wa
ren. Er werd hierin gesproken over
ruim 300 woningen, terwijl het exacte
aantal 456 was, dit was de onjuistheid
waarop de voorzitter doelde. Overi
gens zal de burgemeester van Rhenen
de vrije nieuwsgaring toch niet op de
helling willen zetten? - Red.).
Ook het raadslid de heer Van Dijk
had hierover enkele opmerkingen en
er moest volgens hem een „lek" zijn
in bepaalde kringen van gemeente
ambtenaren of hogere instanties schij
nen de pers in te lichten. Na dit korte
intermezzo ging de raad over tot het
praktische voorstel omtrent de grote
bouwstroom.
Achtergronden
De voorzitter zeide dat de achtergrond
was de oude verkoop van de boerderij
van Henken, die later in handen kwam
van de N.V. Stadhouderslaan. We zaten
toen op een of andere manier aan elkaar
getrouwd. Er is een redelijke kans om
dit te realiseren. Ik ben niet helemaal
gelukkig met deze verdeling van wonin
gen. Met onderhandelingen is het altijd
geven en nemen. Financieel is het nog
niet helemaal rond. Het bouwrijp maken
houdt de gemeente in eigen hand. Het
college gelooft dat we deze kans moeten
proberen te realiseren ten behoeve van
onze inwoners en ten behoeve van de
woningnood. We geloven dat dit een goe
de zaak is voor Rhenen.
py de plannen alleen kan realiseren met
de gemeente samen. Men hangt volkomen
af van de toewyzing van Den Haag. De
snelheid van realisatie hebben wij niet in
de hand. Wat de particuliere woning
bouw betreft ben ik het niet met de heer
Klaassen eens. We hebben de Rhenena-
ren nog altijd kunnen helpen. De terrei
nen voor de bouwkas waren reeds eerder
toegezegd voor een ander soort bouw,
maar dit kon niet worden gerealiseerd en
daarom is men omgeswitcht.
De heer v. d. Spoel zei er niet van
overtuigd te zijn dat de bouwstroom al
tijd zo hard zal lopen.
De heer Deen vond dat de moeilijkheid
ongetwijfeld is het maken van een keuze.
Hij voelde wel wat voor de geopperde be
zwaren, maar primair is dat er zo spoe
dig mogelyk een aantal huizen moet wor
den gebouwd. De heer Deen meende dat
de keuze van het gemeentebestuur op dit
moment de enig juiste was geweest.
De voorzitter zei echt niet blind te zijn
voor de bezwaren, maar het college ge
looft dat dit een aanvaardbare zaak is.
De heer Klaassen zeide het niet eens te
zijn met de hoeveelheid vrije woningen en
wenste stemming, waarbij hij door de
heer Kerkstra werd gesteund.
Bij stemming bleken de heren Wisger-
hof, Klaassen, Kerkstra en Verwoert te
gen het voorstel zoals dit nu lag te zijn.
Inlichtingen instructiebad
Naar aanleiding van een verzoek uit de
raad omtrent inlichtingen over het in
structiebad, doordat de raming hier
voor met f 38.000,— was gestegen, was
De heer D. de Jong was blij dat het het college met een aantal cijfers op
college met dit voorstel kwam, want de'tafel gekomen. De heer Klaassen voelde
woningnood is nog verschrikkelijk groot. Izich hierdoor echter nog niet bevredigd,
We moeten zien voor de woningen in de
huursector aanvaardbare huren te ver
krijgen. De voorzitter merkte op, dat het
huurpeil in Rhenen over het algemeen
niet onredelijk is. Zodra het college over
het financiële gedeelte meer weet, zal de
raad worden ingelicht.
De heer Klaassen vroeg zich af, of er
reden is met deze maatschappij voor een
dergelijk groot object in zee te gaan. Ik
zie dit niet gerealiseerd in drie jaar en
ook niet in vier jaar. We geven hun dit
alleen in handen om zo gauw mogelijk uit
de woningnood te komen. Ik vind dat er
te weinig grond beschikbaar wordt ge
houden voor de vrye houw. Ook vind ik
dat hier de voorlichting aan ingezetenen
die om grond komen om te bouwen niet
goed is. De bouwkas ging met de grond
slepen. Ik geef altijd nog voorkeur aan
particuliere bouw voor mensen die zelf
de offers daarvoor willen brengen.
De voorzitter zei dat deze maatschap-
KIRPKSTKIN
VKKNKNDAAl
CITY-MOTORS KOF
daar er factoren in deze opsomming wa
ren die hem niet duidelijk waren. De heer
Van Dijk kon het er echter wel mee eens
zijn gezien het feit, dat dit voorstel er
indertijd door was gejaagd om het nog
op tijd gereed te krijgen.
Op 4 september a.s. zal het Tiende Ba
taljon van het Regiment Parachutisten
(een eenheid van het Territoriale Leger)
een luchtlandingsoefening boven Neder
land uitvoeren ter herdenking van de
Slag om Arnhem. Deze luchtlandingsoefe
ning die de codenaam „Market VI" draagt
is een jaarlijks terugkerend evenement
geworden.
Het ligt in de bedoeling dat 19 officie
ren en 66 onderofficieren en manschappen
met een Beverley vliegtuig van de R.A.F.
in de ochtend van de vierde september
naar de vliegbasis Deelen zullen vliegen.
In de middag van dezelfde dag zullen zij
op de Ginkelse Heide, in de buurt van
Arnhem, worden gedropt en waarschijn
lijk een rondgang over het gevechtster
rein bij Arnhem maken.
Rond het in 1961 op de Ginkelse heide
opgerichte luchtlandingsmonument zal een
eenvoudige plechtigheid plaats vinden,
waarbij een Engelse geestelijke voorgaat
in gebed en een krans wordt gelegd. Bij
het monument ontvangt burgemeester dr.
P. J. Platteel de para's, terwijl een ere
wacht is betrokken door oud B.S.-ers. De
parachutisten ontvangen na de plechtig-
weer, een geslaagde tocht, waarbjj de heid een zeer speciale verrassing en na
Veenendaalse oudjes toonden dat „als1 het officiële gedeelte is er voor de gas
men allemaal bij elkaar is", de tongen ten even gelegenheid op ongedwongen
eerder loskomen en de prettige sfeer wijze herinneringen op te halen,
verhoogd wordt. Velen vonden het dan Zij zullen de nacht in Deelen door-
ook geen teruggang dat het vervoer met I brengen en maandag 5 september naar
particuliere auto's was afgeschaft. Ihet Verenigd Koninkrijk terugkeren.
