pootde]
d&vattpi
0wd u'mbouwlicekje
ARAM
ARAM
De vakantiereis
van Grijsje en Sjokkie
P
E
L
CHEVROLET
SCHERPENZEEL
Nieuwsblad „DE VALLEI"
vrijdag 8 oktober 1965
De
Zee
koningin
VERHAAL VOOR DE
KLEUTERS
Barbie Fan club opgericht
Mode-malligheden
„Eén tegen allen"
V.A.B.
KIRPESTE1N
Verschijnt als bijlage van het
streekblad „DE VALLEI"
onder redactie van Tante Jos
ONZE JARIGEN
9 oktober: Arnold v. Meurs, Renswoude
Tonnie van de Broek
Wim Edink
10 oktober: Jan Kosters, Eist
Ina Hofland Rhenen
Gerrit Reede
11 oktober: Ineke Nijland
Gijsbert Baars, Achterberg
Elaa van Ginkel
12 oktober: Evert Nijland
Rudi Bekker, Rhenen
13 oktober: Henny Heij
14 oktober: Henny Huiberts
Diny van de Weerd
Ina Nagel
15 oktober: Ina Graats
Gerrie Brinkman
Evelien Budding
Marinus de Rooi
Wilma Hendriks
Hendrina Graas
Frits Beckerman
Hartelijk gefeliciteerd allemaal!
Figuur a.
EEN AQUARIUM
De vissen, zeepaardjes en inktvissen, die
je in het grote zwarte raam in de teke
ning ziet, kun je gebruiken voor het ma
ken van een „schilderij". De vissen, die je
onder het lijstje ziet afgebeeld, kun je
ook gebruiken als voorbeeld voor een
versiering van een strandkussen of je
badtas.
Als je het „schilderij" wilt maken kun
je er mee beginnen een stuk lichtblauw
vloeipapier of aluminium-folie op een
rechthoekig stuk karton te plakken. Hel
model in de tekening is ongeveer 25 x 20
cm. groot. Teken de verschillende figuur
tjes na of trek deze over op gekleurd pa
pier, knip hen uit en plak hen op de
rechthoek. Gebruik groen of bruin papier
voor de waterplanten en plak dat 't laatst
op je „schilderij"; leg dan een stuk door
zichtig plastic over je werkstuk heen en
plak dit vast met een strook donkerder
papier of gekleurd plakband, dat dan te
vens als lijstje dienst doet. Maak nu aan
de bovenkant nog een lusje en dan kun je
eigen gemaakte „schilderij" nog ophangen
ook.
Correspondentie te richten aan
tante Jos per adres:
Parallelweg 10 - VeenendaaL
Beste Jongens en Meisjes.
Gelukkig is er in de afgelopen week
weer zoveel zilverpapier en capsules ge
bracht en ik ben er erg blij mee. Het gaat
prima de laatste tijd. Ik hoop dat we zo
door blijven gaan. De kinderen die deze
week wat brachten zijn: Harold en Rob
Hendriksen, Hans van de Weerd, Ansje en
Freddie van de Broek, kleuterschool de
Blokkendoos, Yvonne en Carla Heikamp
(zij kwamen zelfs met een hele koffer vol
aandragen) en Jannie en Wimmie Doorne
bal. Van Gerda van Barneveld kreeg ik
een briefje waarin stond dat ze zilver
papier had gespaard en ook weer verder
gaat sparen. Gerda is op 5 oktober jarig
geweest en ze wilde ook graag op de ver-
jaardagslijst komen te staan. Jammer ge
noeg kwam haar briefje te laat en kon
het er niet meer bij. Volgend jaar sta je
wel in de krant hoor Gerda en ook nu
nog van harte gefeliciteerd.
Tot de volgende week dan maar weer,
daag allemaal.
Tante Jos.
Figuur b.
TIPS VOOR HET KAMPEREN
In deze tekening kunnen jullie zien hoe
je een stuk hout of een tak kunt gebrui
ken als een „haring" voor een tent met of
zonder gebruik van touw. Je ziet in de te
kening hoe je de tak moet snijden om
39 „Die slaapt nog als een roos", lacht Eén-oog.
„Kom, ga je mee?" En even later loopt Aram met de
kaperkapitein en de bootsman door de straten van de
Griekse havenstad.
Bij een van de vele havenkroegen houdt kapitein Eén-
oog stil. De waard, die hen blijkbaar al heeft zien aan
komen, komt hen buigend tegemoet.
„En dit is Titus, een oude vriend van mij, door heel
Griekenland beroemd om de voortreffelijke dranken,
die hij schenkt", lacht Eén-oog en hij geeft de waard
een daverende schouderklap.
„Kom mee, Aram, wat deze man je voorzet, heb je nog
nooit geproefd!!"
Als het drietal binnen heeft plaatsgenomen, beveelt de
kapitein de waard: „Vooruit, ouwe schelm, breng ons
een kroes van je beste druivennat en een vers brood.
En luister goed, het brood moet hier aan tafel, onder
de ogen van mijn vriend Aram gesneden worden. Als
ik dan de eerste hap neem, weet hij zeker, dat we hem
niet willen vergiftigen, hahahaü"
En Aram, die nieuwsgierig om zich heen kijkt, bemerkt
niets van de snelle knipoog, die Eén-oog met de waard
wisselt. De waard loopt snel naar een klein zijvertrek,
ontsluit een kast en haalt er een broodmes, een pen
seel en een klein flesje uit.
Dan begint hij zorgvuldig één der zijkanten van het
mes in te smeren met de vloeistof uit het flesje. Op
het etiket van het flesje staat de afbeelding van een
doodskop
(Wordt vervolgd)
deze zonder moeite in de grond te kun
nen steken.
Zoals je ziet, kun je een zelfde soort tak
gebruiken om je pannen boven het vuur
te hangen. Maar overtuig je er dan eerst
van, dat je een stevige tak hebt en pro
beer of het je lukt voor je het vuur aan
steekt. Anders zou het wel eens kunnen
gebeuren, dat je aardappels in het vuur
rollen
PIET DE TOVENAAR
1. Piet heeft erg veel belangstelling voor de tover-
narij en hij vraagt Spot hem te helpen met de ver-
dwijnkunst. Spot doet onmiddellijk mee, springt op
een krukje en dan gooit Piet de tovermantel over
hem heen. Daarna zegt Piet de toverwoorden; ho
cus, pocus - 1, 2, 3 - en.... weg is Spot! Maar is
dat wel zo?
(Wordt vervolgd)
15 15-6?
Sjokkie en Grijsje kenden elkaar al heel
lang. Ze waren de dikste vrienden die je
maar bedenken kunt. Als je Sjokkie zag,
zag je Grijsje oook en als je Grijsje zag.
was Sjokkie ook wel ergens in de buurt.
Je zou eigenlijk helemaal niet kunnen
zeggen waarom ze vrindjes waren. Ze le
ken niet op elkaar, integendeel Alles aan
hen was verschillend. Want Sjokkie was
een schildpad en Grijsje een veldmuis.
Als ze samen een wedstrijdje zouden
doen, wie het eerst over de grote boswei-
de was, zou Grijsje wel tien keer heen en
weer kunnen voor Sjokkie aan de over
kant was. Maar dat vonden ze helemaal
niet erg hoor. Ze speelden en ravotten de
hele lange dag
Op een dag kwam Grijsje opgewonden
naar Sjokkie toe. Je moet weten dat Grijs
je erg nieuwsgierig was en overal liep te
snuffelen. En zo had hij dan weer eens
iets gevonden: .Sjokkie, Sjokkie, kom eens
gauw mee kijken, wat ik nu toch gevon
den heb! Zo iets heb ik nog nooit gezien
kom dan toch!"
En Sjokkie schuifelde zo vlug hij kon
op z'n kort^ pootjes mee.
Grijsje holde voor hem uit.
En daar was het dan. Langs het bospad
lag een boekje met prachtige platen Men
sen die door het bos gingen wandelen
hadden het zeker verloren. Met glanzende
ogen keek Grijsje naar het boek
„Sjokkie, moet je toch eens zo iets
prachtigs zien: Lees je wat hier staat, nee
wacht, ik zal het je wel voorlezen Er
staat: Vlieg er eens uit met „Vlieg-fun"
Wij brengen U naar de Zwitserse Alpen,
de zonnige Rivièra en waar u maar wilt
Wij bezorgen u een onvergetelijke vakan
tie!"
Figuur c.
EEN REKENKUNSTJE
Kunnen jullie ontdekken hoe dit jonge
tje aan het magische getal 555555 is geko
men? Het antwoord vind je hieronder.
Het antwoord van de vraag is: Inplaats
van de cijfers bij elkaar op te tellen moet
je hen van elkaar aftrekken door twee
rijen tegelijk te gebruiken en onderaan te
beginnen. Bijvoorbeeld: nul van de drie is
drie, drie van de zeven is vier, vier van
de negen is vijf.
De waarden van de maand sept.
Versta de lentezangen in de
herfst
Ik heb geslenterd zonder doel kris
kras door velden en bossen, op het
kompas van toevi en geluk dat hij,
die de natuur mint, steeds -il. noet.
Beste lezers (essen), ga ook eens
op een stille najaarsmorgen de vel
den en bossen in en u zult het ge
waar worden hoe fgn het is om op
zulk een morgen der eerste .-fst-
dagen het oplossen van de zomer in
de herfst te bemerken. Jammer, dat
voor o zo ve'en de lentezang in de
herfst volkomen latijn is. 't V .-dt
niet verstaan. Tot hun eigen schade
Vooral daar, waar de bo tui
nen en plantsoenen rijk aan besdra-
gende heesters zijn, kan men op zon
nige dagen onze geve rde vrienden
druk bezig zien in blij en onbekom
merd vertier. Ga daar eens bij stil
staan. Het past alles zo mooi bij het
wegglijden van de zomer.
Zie eens, hoe de rode Kornoelje
zich van dag tot dag verder kleurt.
Hoe mooi steken de propjes witte
bessen bij de door de herfst ver
kleurde bladeren af.
Stel een najaarsbezoek in het bos,
in parken en plantsoenen niet uit, er
is zoveel te genieten.
Een goede vriend gaat ons voor
geruime tyd verlaten, de laatste
ogenblikken breke -.poedig aan. La
ten dit schone ogenblikken zyn.
Kleurenrijkdom brengt ziel en leven!
De kastanjes rijpen, de zwarte
brempeulen knallen open en langs
wegen en bospaadjes, in bossen en
velden verschijnen de kleurige herfst-
kinderen. Ik bedoel de wonderlijke
herfstvruchten, de „paddestoelen".
Wat madeliefjes, pinksterbloemen en
margrieten zijn voor het weiland en
wat het kantwerk van het fluite-
kruid ons in het voorjaar schenkt,
dat ontvangt nu het bos van de nog
door vele mensen vies gevonden pad
destoelen. Om deze tijd verschijnt het
wit, het rose, swart en oranje van
het geheimzinnig najaarsleven en
boeit door kleur en tekening, ror
hun vorm en groeiwijze. Dan, beste
mensen, komt er in het bos ziel en
leven. Jammer genoeg duurt deze
herfst-kleurrijkdom maar kort. De
vraag komt bij ons op: Waarom
groeien de paddestoelen zo laat in
het jaar in tegenstelling met alle
andere planten? Waarom groeien ze
op plaatsen, waar voor andere plan
ten geen levensfactoren zijn? En dan
nog: waarom is hun leven zo kort
en wat betekent zo'n late maskerade
vertoning in de langzaam maar ze
ker insluimerende natuur
Om een antwoord op deze vragen
te kunnen geven moet men een ern
stige studie ma' en in de mycologie
en dat is warempel geen licht ver
teerbare kost. Het zou ver boven ons
theewater gaan. Wel weten wij dat
paddestoelen en zwammen de wissel
gang in de natuur bespoedigen dat
zij fungeren als een grote reinigings
dienst. De zon-energie kunnen zjj
niet gebruiken omdat zij, in tegen
stelling tot andere planten, het ver
mogen missen door middel va" bla
deren te assimileren. Zij eisen dus
ook geheel andere omstandigheden
en zijn dan ook te vinden op de som
berste plaatsen, zij leven als „kinde
ren der duisternis".
U weet zeker nog wel dat de over
gang van organische in de anorga
nische stof het verrottingsproces
wordt genoemd. Nu is het zó, dat in
de herfst massa's organische stoffen
(door het afsterven van planten,
enz.) doodgaan. Deze zijn nog niet
in elementen omgezet, zodat t op
een gegeven moment een groot over
schot aan organische (rottende) be
standdelen zou zijn. In die omzet-
tingstjjd (de herfst) komen juist de
paddestoelen en de zwammen te
voorschijn, die in zeker opzicht een
scheikundige rol vervullen en op vlot
te wijze de kringloop van het leven
bewerkstelligen. Dit nog: wanneer
een plant sterft dan worden de orga
nische stoffen weer omgezet in anor
ganische en hieruit wordt later weer
door de planten zelf de levende stof
gemaakt.
Een bewijs dat de organische stof
fen voor hen een levensvoorwaa.de
zijn, blijkt wel hieruit, dat ze voor
komen in bossen, greppels, weiden,
mestvaalt n, palen, muren, overal
waar het rottingsproces zijn gang
gaat. Is nu de overproductie van or
ganische stoffen omgezet, dan ver
dwijnen ze, zo. at men dan ook nooit
paddestoelen zal aantreffen in vol
komen steriele aarde. Ik zal er nu
niet dieper op .ngaan, doch ik hoop
dat u dit „praatje" interessant hebt
gevonden en daarbij enigszins be
grijpelijk.
Tuinieren is „vooruit zien". Nu wij
zien en waarnemen, dat het einde
van veel schoons, dat wij achter moe
ten laten, in zicht komt, wordt het
tijd dat wij beginnen met het plan
ten van vroegbloeiende bolgewasjes
die de nieuwe lente in het vroege
voorjaar van 1966 zullen inluiden.
De sneeuwklokjes, sneeuwroem,
enz. die reeds in februa.i bloeien en
de nieuwe lente aankondigen moeten
ook vroeg geplant worden. Plant dus
nu de vroege bolgewasjes en stel dit
niet langer uit. Plant de bolletjes 7
cm uiteen en ongeveer op dezelfde
diepte. Het lenteklokje (Leucojum)
is ook een aardig bolgewasje en uit
stekend geschikt voor verwildering.
Van de grote bloembollen, o.a. hya
cinten, tulpen, narcissen, moeten de
laatstgenoemde het eerst worden ge
plant (8-10 cm. diep). „Zorg dat je
er bij bent", waarmee ik wil zeggen:
bestel de benodigde bollen zo spoe
dig mogelijk bij uw vertrouwde leve
rancier.
Ik wil ernstig waarschuwen voor
het maar „luk-raak" kopen van
bloembollen.
„Goedkoop duurkoop", dat ver
staat u toch? Koopt nooit een kwan
tum bloembollen tegen de zogenaam
de fabelachtig goedkope prijzen. Het
is dan een aanbieding waar men
niet op in moet gaan. Uw plaatse
lijke bloemist zal a niet anders leve
ren dan prima waar. Misschien (of
vrijwel zeker) hebben lezers en leze
ressen wel eens leergeld betaald bij
de zeer goedkope aanbiedingen? O.
zo U weet: „eeL ezel stoot zich
geen tweemaal aan dezelfde steen".
Afgesproken
E. J. Grijsen, Rhenen.
En verder stonden er in het boekje
prachtige platen van bergen met sneeuw,
stranden met zon en bruine mensen. Wat
zag dat er fantastisch uit! Sjokkie was het
roerend met Grijsje eens. „Weet je wat
we doen Grijsje", zei hij „we nemen het
boek mee naar huis en dan knippen we
de platen uit en maken er schilderijen van
voor ons kamertje. Als het 's winters koud
is kijken we naar het strand en de zon en
als het zomers warm is hangen we de
plaat met de besneeuwde bergen op. Vind
je dat geen goed idee?"
„Ja", antwoordde Grijsje, „dat is wel
goed bedacht van je, maar ik weet toch
nog iets veel fijners. Ik zou zélf wel eens
met vakantie willen!"
Toen Grijsje dat gezegd had keek Sjok
kie hem met grote ogen aan „Maar, maar
Grijsje". stamelde de verblufte schildpad,
„dat kan toch immers niet. Voor een
vliegtuig moet je een heleboel centjes
hebben en zelfs al zouden we onze spaar
potten helemaal leegschudden dan hebben
we nog niet genoeg"
„Nee, luister nu eens naar mijn plan
Sjokkie" zei Grijsje, „we gaan ook niet
met een vliegtuig Eerlijk gezegd durf ik
dat niet eens. We gaan gewoon met de be
nenwagen en nemen boterhammen en li
monade en nog veel meer mee. Dat draag
jij dan allemaal op je rugschild. Dat kun
je toch wel?"
Natuurlijk kon Sjokkie dat. „Wat dacht
je dan wel van me", zei hij trots, „als jij
eens wist wat ik allemaal kan dragen, zou
je stomverbaasd zijn! Maar goed, ik ga
met je mee Zullen we dan maar dadelijk
gaan pakken?"
En zo gezegd, zo gedaan.
Ze namen van alles mee. Een tentje
voor 's nachts de radio, potjes en pan
nen om te koken, een vaasje bloemen om
het onderweg een beetje gezelliger te ma
ken en ga zo maar door. Het werd een
complete verhuizing.
kreeg een treurige uitdrukking op zijn ge
zicht en Grijsje de muis lachte ook niet
meer. Sjokkie haalde diep adem en zei
met een heel klein stemmetje: „Zeg Grijs
je zou het nog ver zijn? We lopen al zo
lang en ik zie nog steeds geen strand; we
zullen toch wel goed gaan? En als we zo
lang wegblijven, denken de vriendjes in
ons bos misschien dat we verdwaald zijn
en zullen ze zich erg ongerust maken.
Weet je waar ik ook net aan denk? We
zijn helemaal vergeten even naar oma tor
te gaan voor we vertrokken. Ze heeft al
zo lang pijn aan haar been".
Grijsje luisterde wel naar wat Sjokkie
zei, maar hij wilde niet antwoorden Als
je eenmaal had afgesproken om iets te
doen, moest je ook volhouden. Bah, wat
was die Sjokkie toch kinderachtig en
flauw, was dat nu vakantietaai!
Maar hoe langer ze doorliepen, hoe stil
ler ook Grijsje werd en als je goed keek
zag je dat Sjokkie tranen in zijn oogjes
had.
„Grijsje, ik wil liever terug naar huis"
zei hij. „Als we in het bos naar het meer
tje gaan lijkt het ook alsof we aan zee
zijn. En we hoeven dan tenminste niet zo
ver te lopen en kunnen 's avonds in ons
eigen bed slapen!
Ja, en als Grijsje daaraan dacht, wilde hij
ook maar liever terug.
„Zullen we dan maar omdraaien" zei hij
tegen Sjokkie, „dan zijn we morgen weer
thuis Ik geloof dat grote reizen echt niets
voor ons zijn. Wi^ zijn van die gewone
huis, tuin en keukendieren die zich thuis
het .fijnst voelen".
„Gelijk heb je Grijsje" antwoordde de
schildpad, „en als we toch weer eens een
keer zin hebben om naar vreemde landen
te gaan, hoeven we alleen maar naar de
platen uit het vakantieboek te kijken"
De twee vriendjes gingen steeds meer
naar hun knusse huisje verlangen. Ze lie
pen hoe langer hoe sneller en voor ze het
Naar Amerikaans voorbeeld is thans
ook voor Europa de International Bar
bie Fan Club opgericht. Het hoofd
kwartier is, voor alle landen waar tie-
nerdoll Barbie vriendinnetjes heeft,
gevestigd aan de Keizersgracht in Am
sterdam Barbie House heet het. De
Barbie Fan Club, die in Amerika in
twee jaar tijds 800.000 leden rijk werd
(alleen de meisjespadvinderij is groter!)
is niet de gebruikelijke „adoreerclub".
Hij heeft een sociale functie, die ook
door de moeders hogelijk gewaardeerd
wordt. De meisjes die lid zijn, kunnen
aan Barbie schrijven om goede raad in
modezaken en allerlei meisjesproble
men. Vanzelfsprekend wordt Barbie bij
de beantwoording terzijde gestaan door
een staf van deskundigen. De meisjes
kunnen ook officiële plaatselijke Bar
bie Fan Clubs oprichten. Zij krijgen
daarvoor van het Barbie House duide
lijke aanwijzingen en worden daarna
regelmatig voorzien v.an allerlei ideeën
en programma's voor de bijeenkomsten.
De aanmeldingsformulieren worden
binnenkort verstrekt door de speelgoed
winkels.
De schoenenmode heeft altijd dolle
dingen voortgebracht. De Robin Hood
laarzen-rage was daar nog maar een
onschuldig voorbeeld van. Een Italiaan
se firma construeerde een damesschoen
tje met een elegant kompas in de hak.
Enkele wandelgrage liefhebsters in
Engeland betaalden er grif f 1.000,—
voor! Ook zeer in trek bleken schoen
tjes met ingebouwde speel-uurwerkjes,
flikkerlichtjes en met gouden vleugel
tjes. Vloer-sparend zijn Engelse schoen
tjes met kleine wieltjes onder de ho
ge hakken.
Even serieus tot slot: de wintershow
van Bata International leerde ons dat
de nieuwe schoenmode beheerst wordt
door geometrische lijnen. Het silhouet
is rond en slank met een opwaartse lijn
naar de wreef.
Honderden belangstellenden hadden
zich zaterdagavond om het plein voor
de gemeentelijke eierhal verzameld om
te kijken naar de buurtverenigingen
die in het kader van de feestelijke
winkelweek van de winkeliersvereni
ging E.M.Mè enkele opdrachten zouden
uitvoeren in de trant van „één tegen
allen". Het gehele spel stond onder lei
ding van de heer Tukker, de man ach
ter de microfoon, die voor de medede
lingen zorgde.
Na een openingswoord door de bur
gemeester, mr. C. P. Hoytema van Ko
nijnenburg en het afschieten van een
start-vuurpijl ontvingen de vertegen
woordigers van de acht deelnemende
buurtverenigingen uit handen van de
burgemeester een verzegelde envelop
pe waarin twee opdrachten zaten.
De deelnemende buurtverenigingen
waren: Nieuwstraat, Acacialaan, Ho
levoet, Dorpsstraat-west, 't Centrum,
Marijkelaan, Berken-Lijsterbeslaan en
Marktstraat.
VEF.NENDA Al.
CITY MOTORS EDE
Ze besloten de volgende morgen te ver
trekken en gingen die avond vroeg naar
bed om maar goed uitgerust te zijn. maar
van slapen kwam niet veel Wat zouden
ze veel zien en beleven!
En zo vertrokken ze dan. nagewuifd
door alle vriendjes
„Stuur je een kaart" riep Tjip de eek
hoorn „Breng je wat mee", riep Pollie.
het neefje van Grijsje Sjokkie en Grijsje
knikten en wuifden tot ze niemand meer
zagen En toen flink de pas er in. op weg
naar de zon en de zee.
Tsjonge. tsjonge,wat hadden die twee
er plezier in Ze floten en zongen het ene
liedje na het andere
„Pom popom, tralala wij gaan naar de
zee, pompopom. tralala, wie gaat er met
ons mee", zongen de twee vrienden
Toen het avond begon te worden zetten
ze hun tentje op en maakten een lekker
potje eten klaar Ze voelden hun voetjes
wel en doken maar gauw in hun slaapzak
De volgende morgen gingen ze uitgerust
weer op pad
Eerst stapten ze nog flink door en zon
gen nog vrolijke liedjes, maar na een
poosje werden ze stil en hun voetjes gin
gen ook veel langzamer. De schildpad
wisten waren ze weer in hun eigen bos
Van alle kanten kwamen de dieren toe
lopen en ze riepen allemaal door elkaar:
„Waarom zijn jullie nu al terug?" en
„Hebben jullie pech gehad"? hoorde je
van alle kanten.
Steeds meer dieren kwamen toegelopen
en het werd een hele optocht naar het
huis van de twee vrienden.
Daar draaide Grijsje zich om en zei:
„Beste vrienden, ik wil jullie één ding
zeggen: Dit bos is het fijnste plekje dat
ik weet en jullie zijn de beste vrienden
die we maar konden hebben!"
„Hoera, leve de vakantiegangers", riep
het hele koor. mutsen gingen in de lucht
en er was dadelijk een uitbundige feest
stemming.
Toen iedereen dan toch zo vrolijk was
besloten ze maar gelijk door te gaan met
leesten En het werd een feest op de grote
bosweide met zoveel limonade en snoep
jes dat er dagen later nog over gepraat
werd.
De jury bestond uit mevr. Huijzing
en de heren Groenveld en Pluijgers.
Het comité bestond uit mej. Van
Doorn en de heren Bathoorn en Veen-
hof. Tot vermaak van de aanwezigen
moesten de dolste opdrachten worden
uitgevoerd, o.a.: tien verschillende die
ren voorbrengen, tank van 1500 liter
met emmertjes water vullen, tien
verschillende paraplu's, tien personen
met hoge hoed en klompen aan, tien
personen ieder met een kruiwagen
waarin verschillende soorten tuinbouw-
produkten, tien personen die een ver
schillend beroep uitbeleden moesten,
wegen van burgemeester en tenminste
zeven raadsleden, tien personen moes
ten eik een kg aardappelen schillen,
St. Nicolaas met zwarte piet met ge
volg van 15 personen, tien vrouwen
moesten een orkest vormen met „in
strumenten" van huishoudelijke aard
en nog vele van dergelijke opdrachten.
Daar alle buurtverenigingen een ge
lijk aantal (2 x 10) punten behaalden
moesten van elke groep twee dames
en twee heren deelnemen aan een duel.
Twee heren hielden een balk vast en
eén dame moest spijkers in die balk
slaan en de andere moest spijker voor
spijker halen. Dit duel duurde tien
minuten en die de meeste spijkers door
de plank geslagen had op het comman
do „stop" kwam voor de eerste prijs in
aanmerking.
De uitslag was als volgt: Dorpsstraat
west le prijs met 42 spijkers Berken-
Lijsterbeslaan 2e prijs (na loting) 41
spijkers Nieuwstraat 3e prijs met 41
spijkers Holevoet 4e prijs met 39 spij
kers en Marktstraat 5e prijs met 38
spijkers.
