Wedgwood
van den
een feest vooraf...
Veel liefs van Ronnie j
B. Nagasaki redde mijn
leven
I
SCHERPENZEEL
Nieuwsblad „DE VALLEI'
vrijdag 15 oktober 1965
ONS WARE VERHAAL, door Rik Valkenburg
10
„Ook de Amerikanen droegen hun steentje bij in de strijd boven Makassar. Ze
steunden ons met grote, vliegende forten, de B 17's. Alles wat vliegen kon werd inge
zet en we vlogen gezamenlijk naar de grote vlootconcentratie. We waren spoedig in
hevige luchtgevechten gewikkeld, waarbij de Japanners zware verliezen leden. Op
zeker moment vloog ik achter een grote Amerikaanse Boeiing. Ik zag een snel Japans toestel er al schietend op af komen en ik
hield mijn hart vast. Wat zou er gaan gebeuren? Echter, het tegendeel van wat ik verwachtte, gebeurde. De boordschutters
van het Vliegende Fort gaven de aanstormende Jap, wel zo van katoen, dat het toestel aan flarden geschoten werd en even
later als een brandende fakkel in zee stortte. Ondanks de heftige te
genstand van de Jap, drongen wij door tot boven de troepen-schepen en
lieten daar de bommen hun werk doen. Vele schepen raakten in brand.
Eerlijk gezegd werden ook onze gelederen aardig gedund. Want de Ja
panner is als soldaat steengoed. Zowel op zee als in de lucht. Enfin, het
voordeel van deze slag was dik aan onze kant. Behoorlijk trots en
heelhuids vlogen we huiswaarts. We realiseerden ons echter dat het
eigenlijk Pyrrhusoverwinningen waren. Want onze gelederen wer
den NIET AANGEVULD, terwijl de Jap aanhoudend versterkingen
aanvoerde. We zouden het op deze wijze niet lang kunnen volhouden.
Ook in de lucht werd Japan gaandeweg sterker. Onze beste, trouwe
kisten, werden bij aantallen op de grond vernietigd door aanvallen
uit de lucht. Na verloop werden we om tactische redenen overge
plaatst naar de hoofdbasis op West-Java, namelijk Bandung, ruim dui
zend km zuidwestwaarts dus. We vonden het erg jammer, maar er was
niets aan te doen.
LUNTEREN MIDDELPUNT
VAN NEDERLAND
Zeiss PUNKTAL
AUTODIENSTEN EXP. VAN ECK - E.V.E. - VEENENDAAL
tfa'
J van Vchuppen
Feuilleton
voor „stijl" aan tafel
IK ZAG
NAGASAKI
N Bandung kreeg ik een zware ma-
lariaaanval te verduren en belandde in
het hospitaal. Ik was helaas uitge
schakeld Op 8 maart 1942, net na mijn
herstel, capituleerde Ned. Indië. We
werden als krijgsgevangenen opgesloten
in een kamp. Januari 1943 werden we
naar Singapore, duizend km noordwest-
waarts verplaatst. (Zuidpunt van Ma-
lakka) Drie maanden later, april 1943,
gingen we op transport naar Japan.
Maar eventjes vierduizend km noord-
oostwaarts. Het zijn daar allemaal on
metelijke afstanden op de Grote Oceaan
Ik kwam terecht op het eiland Kioes-
joe, het zuidelijkst deel van Japan.
Niet zover van Nagasaki. Ik heb er
heel wat meegemaakt. Liefst vertel ik
vtKtH
«ia
daar niet over. Het was er niet best.
Onder de bewakers waren verschei
dene sadisten, maar, en dit moet er bij
gezegd: Er waren ook mensen onder,
die meermalen hun gevoel lieten spre
ken. Enfin, ik bleef daar tot aan de Ja
panse capitulatie. Ons kampement be
vond zich onder de rook van de plaats
Kukura. een flinke stad op het eiland.
De jaren verstreken en plus minus
medio 1945 drongen er geruchten tot
ons door. dat we bevrijd zouden wor
den door de Amerikanen, omdat Japan
zou gecapituleerd hebben. We hoopten
er intens op, uiteraard. Op zekere dag
liet een Amerikaans vliegtuig boven
ons kamp een officieel document aan
een parachute naar beneden komen,
waar het zwart op wit stond, dat we
vrij waren en spoedig zouden verlost
worden. Al spoedig vertrok
toen de Japanse bewaking ter
wijl de Amerikanen ons kamp
kwam bezetten. Zij
zeiden dat we naar
Okinawa moesten.
Een eiland van de
V.S. tussen de
Oost-Chinese zee
en de Grote oceaan.
Het was het groot
ste van de Rioekioe
Eilanden. Het ligt
500 km bezuiden
Nagasaki. Nu, we
hadden er geen
bezwaar tegen.
We zouden in de
haven van Naga
saki ingescheept
worden. We gingen
dus op transport
en moesten dwars
door Nagasaki. We
wisten niet dat
daar een atoombom
gevallen was. De
Jap had ons onwe-i
tend gehouden.
WAT SCHROK
KEN WE VAN DE
VRESELIJKE
AANBLIK. ALLES
KAAL EN VER-
De steen op deze foto is niet zo
maar een steen, maar geeft het geo
grafisch middelpunt van Nederland
aan. Hg ligt op het topje van de Lin-
deboomsberg in de fraaie bossen bij
Lunteren, waar men hem op een fun
dering heeft gemetseld.
De steen zal op zaterdag 16 oktober
officieel worden onhuld. hetgeen dan
tevens inhoudt dat het middelpunt
van Nederland ook officieel is aange
duid. Wie er voor naar Lunteren zal
komen is nog niet bekend, maar men
rekent in elk geval op een autoriteit
die er een officieel stempel op zal druk
ken. Gedurende vele jaren is men van
mening geweest, dat het geografisch
middelpunt van Nederland ergens in
de buurt van Spakenburg moest wor
den gezocht, maar dat bleek niet juist
te zijn. In Lunteren vertelt men nu
met enige trots, dat alles in Nederland
om dit dorp draait. De Spakenburgers
zullen er wel niet boos om worden nu
zij zich niet meer op het geografisch
middelpunt van Nederland kunnen be
roepen.
SCHROEID
IN SOMMI
GE STADS-'
GEDEEL- nlk zag een snel Japans toestel er al schietend op af komen"
Ifeoe lc
«h.
GLOEIDE
HET PUIN NOG NA. DE GROTE IN
DUSTRIEPLAATS WAS MET DE
GROND GELIJKGEMAAKT IK ZIE
GEEN KANS TE BESCHRIJVEN HOE
AFSCHUWELIJK DIE KALE WOES
TENIJ ER UIT ZAG.
Bij de haven waren alleen de wo
ningen die op de heuvels gebouwd wa
ren, gespaard gebleven. De rest was ge-
likwideerd. HET WAS AFSCHUWE
LIJK!...
We kwamen in gesprek erover met
de Amerikanen en toen hoorden we iets
waarvan we een kille huivering kregen.
Een hooggeplaatste majoor zei name
lijk, terwijl wij Nagasaki beklaagden,
dat deze stad door een „toevalligheid"
verwoest was. WANT NIET NAGASA
KI, MAAR KUKURA WAS DE
PLAATS WAARVOOR ATOOMBOM
II BESTEMD WAS.
Omdat er echter op de bewuste dag,
een zwaar wolkendek boven Kukura
(onze kampplaats dus) gehangen had,
was er opdracht gekomen om dan Na
gasaki maar te nemen.
Nogmaals, wij huiverden toen we dat
hoorden, want we beseften dat ons
kampement dan ook met de grond ge
lijk gemaakt zou zijn geweest. DE ON
DERGANG VAN NAGASAKI BETE
KENDE DUS LETTERLIJK ONZE
REDDING. Latere en nadere onthul
lingen bevestigden dit Echter ook te
Nagasaki was een kampement van on
ze soldaten, dat getroffen werd. Over
levenden daarvan zag ik als wrakken.
Zij slepen waarschijnlijk ook nu nog
hun verdrietige bestaan op deze aarde
voort
Na Okinawa vertrokken we voor
een paar maanden naar de grote Fi
lippijnse plaats Manilla, ruim duizend
km zuidwestelijk van Okiwana. Ver
volgens een rit naar Balikpapan op
Borneo en vandaar naar Australië.
Vele duizenden kilometers zwierf ik
over de wereldzeeën en kreeg daarna
weer een afrondingsopleiding tot lucht-
schutter. Later werd ik overgeplaatst
naar Batavia( Djakarta). Ik bleef mi
litair. Te Bandung werd ik instructeur
op de bewakingsmonteurschool. Na de
overdracht aan de Indonesische rege
ring van Soekarno bleef ik nog 5 jaar
verbonden aan de militaire missie en
werd op 31 juli 1949 pas gedemobili
seerd. In 1956 vertrok ik naar Neder
land. En dat is mijn verhaal"
Aan het eind van dit relaas stelden
wij deze Veenendaler nog enkele per
soonlijke vragen.
„U hebt dus de gevolgen van de
atoombom gezien, wat denkt U van de
atoombom?"
„Hoewel de atoomaanval op Nagasaki
ons redding bracht, kan ik toch niet
anders zeggen dan dat de atoombom
een misdaad tegen de mensheid is.
Hierbij denk ik ook aan de vele Ned.
Ind. militairen die er levenslang door
verwond zijn geraakt!"...
„Nog een vraag. Bevalt het U in
Nederland?"„Heel goed. Ik ben hier
niet teleurgesteld en heb ook geen last
van heimwee"
„Indonesië moet rijk zijn aan na
tuurschoon. steekt Nederland daarbij
niet ongunstig af?"
„Beslist niet Nederland is een mooi
land waar ik veel van houd.
Verder heb ik een goed gezin dus
wat moet je nog meer verlangen
„Wat vindt U van Soekarno?"
„Als ik erg met hem wegliep, zou
ik wellicht niet naar Nederland ge
komen zijn. Maar bijzonder politiek
ben ik niet aangelegd"...
EINDE.
Nieuwbouw
Deze week is de heer J. Th. Henne-
velt, oude Amersfoortseweg 181 te Hil
versum, op het terrein van de voor
malige gasfabriek te Scherpenzeel, voor
eigen rekening op een door hem ge
kocht stukje grond, begonnen met de
bouw van 12 gepreafabriceerde auto
boxen die voor liefhebbers te huur zijn.
Op het Plein 1940, tegenover café
De Prins, is een publieke telefooncel
geplaatst en reeds op de elektrische
installatie aangesloten, zodat iedereen
hiervan eerstdaags ten alle tijde ge
bruik kan maken.
De nieuw aangelegde weg Glashorst
is dezer dagen gereed gekomen en van
een mooie verlichting voorzien. Het
aantal lichtpunten in de Dorpsstraat
zal worden uitgebreid met ongeveer
dertig. De lichtmasten hiervoor liggen
reeds klaar en zal dezer dagen met de
plaatsing hiervan worden begonnen.
De bouw van de tien-klassige ULO-
school is gegund aan de laagste in
schrijver, de N.V. Hofste te Utrecht.
Waarschijnlijk zal volgende week een
begin worden gemaakt met de bouw.
Met de verbouw van de kleuterschool
en het aanbrengen van centrale ver
warming ook in de aangrenzende gym
nastiekzaal is men zodanig gevorderd
dat beide gebouwen nog deze maand
in gebruik kunnen worden genomen.
De Veenschoterweg en De Haarweg
naar Harthoorn zijn deze week op
nieuw geasfalteerd en van een slijtlaag
voorzien tot groot genoegen van de ge
bruikers van deze wegen.
LAATSTE TOCHT V.V.V.
Als laatste tocht in dit jaar heeft de
plaatselijke VVV van Scherpenzeel een
route door de bossen van de heuvelrug
gekozen. Halverwege zal vanaf een
hoog punt een korte wandeling worden
gemaakt, waarna de deelnemers kun
nen genieten van een aardig panorama
over de Gelderse Vallei.
Evenals vorige keren zullen niet au
tobezitters worden ingedeeld over de
verschillende wagens. De leiding zal
berusten bij de heer W. J. Cramer,
WV-voorzitter. De afstand is onge
veer 50 km, de tijdsduur, wandeling
inbegrepen, ongeveer twee uur. Er
wordt uitsluitend over goede wegen ge
reden en zoveel mogelijk door de bos
sen, die in herfsttooi staan.
Gegadigden kunnen zich verzamelen
op zaterdagmiddag 16 oktober om half-
drie op de parkeerplaats tegenover de
gemeentelijke eierhal.
Brandweerwedstrijden
Op de zaterdagmiddag te Bennekom
gehouden brandweerwedstrijden, waar
aan werd deelgenomen door de korp-
SPECIAALZAAK IN
AESTHETISCHE OPTIEK
Anatomische brilaanpassing
at -
ZIEKENFONDSLEVERANCIER
fel. 3184 Hoofdstr. 51 - Naast de apotheek
sen uit Wageningen, Barneveld, Nij-
kerk, Scherpenzeel, Putten en Ede. ein
digde Scherpenzeel als tweede en ver
diende daarmede de zilveren medaille.
Nijkerk eerste (voor de tweede maal
de wisselbeker) alsmede de gouden me
daille, derde Wageningen (brons), Hars
kamp 4, Putten 5 en Barneveld 6e.
Gespaard
Gedurende de maand september werd
bij de rijkspostspaarbank te Scherpen
zeel ingelegd f 26.467,97 en werd terug
betaald f 44.402,61.
Verzend per
Dagdiensten Veenendaal - Ede - Wageningen
Rhenen - Utrecht - Amsterdam
Nijverheidslaan 13
Telefoon 4067
de grote keuze...
de exclusieve modellen...
de speciale afdeling...
maken het uitzoeken van de
bruidsjapon tot een feest
voorèf l
v x JvV'v' -- v - -
Hoofdstraat 89 - Veenendaal
Ze schudde haar hoofd. „U begrijpt het
nietu kunt dit toch niet begrijpen
Laat me alsjeblieft
In de auto, op weg naar Wassenaar, was
het geruime tijd stil. Tot Bep ineens zei:
„Je moest zo'n kind eigenlijk mee kunnen
nemen naar Spanje. Wat zou ze genieten"
Maar niemand gaf er antwoord op Pas
een jaar later dacht Ronnie aan die woor
den terug
Hoofdstuk 4
De zes weken in Spanje waren een ver
ademing Er werd gezwommen en geflirt
Ronnie noemde de bungalow zijn harem
en zei te pas en te onpas: „Wat een op
gave voor een man, om twee vrouwen te
amuseren Als ik teveel aandacht wijdt
aan de een, wordt de ander jaloers. Ik
wou wel, dat ik me in tweeën kon delen"
Dan keken de beide vrouwen elkander
lachend aan Op een middag antwoordde
Yolanda: „Hij verbeeldt zich nogal wat,
he? Alsof wij hem nodig hebben Hij
heeft ons nodig, maar dat wil hij niet we
ten".
Ze stoeiden in de grote salon of in de
tuin achter de bungalow Of ze liepen op
getogen gedrieën hand in hand langs het
strand, om opnieuw het spel en de flirt te
hervatten Maar soms wandelde hij met
Yolanda in de donkere avond langs het
strand of over de eenzame weg tussen de
rotsen, de armen om elkaar heen, elkan
der af en toe kussend Dan hoefde er niet
veel gesproken te worden.
Een keer vroegze: ..Ben Je nog steeds
verliefd op me. Ronnie?"
Hij knikte.
door Maartje Zeldenrijk
„Ja, betekent dit, dat je eindelijk met
me wilt trouwen? Zou dat morgen hier in
het stadje kunnen?"
Ze lachte schaterend.
„Die Ronnie Soms ben je nog echt een
jongen. Ik heb zo het idee, dat Spanje ge
vaarlijk begint te worden voor ons. De
kwestie is, dat ik helemaal niet met je
wil trouwen, maar als je blijft aanhou
den, vrees ik, dat ik op een keer zal be
zwijken en ja zal zeggen. En dan?"
Hij trok haar aan de kant in de berm
van de weg en overlaadde haar gezicht
met kussen.
„Dan ga ik je liefhebben en wordt iede
re dag en iedere nacht voor ons een hoog
feest. We zullen volkomen gelukkig zijn
tot in het oneindige"
Ze maakte zich vrij en ging rechtop zit
ten.
„Je be.it een dwaas, Ronnie Beelen, een
grote dwaas Want je zult nooit helemaal
aan één vrouw kunnen behoren. Je car
rière als zanger heeft tot gevolg, dat je
altijd omringd zult zijn door een schare
bewonderaarsters zeg ik dat goed? Jon
gen en ouden. Die je handtekening wil
len hebben, die een glimp van je willen
zien en die je zullen willen omhelzen en
kussen. Ik zou verteerd worden door ja-
louzie en scènes gaan maken Weet je
nog, die avond in Salzburg? Toen dat
grietje zich in je hotelkamer verborgen
had? Dat stomme kind bood zich gewoon
aan Zo verliefd was ze op je. Dergelijke
dingen kunnen vaker gebeuren Je zult
maar eens een gekke bui hebben en zeg
gen: kom dan maar, dan gaan we lek
ker een potje vrijen
„Maar. Yolanda
„Sorry, Ronnie, maar daar komt het
toch op neer".
Ze sprong overeind.
„Nee, lieverd, we doen het niet. Ik ben
er absoluut van overtuigd, dat ik dan voor
de tweede keer een vergissing zou be
gaan".
Hij gaf zich zo gauw niet gewonnen.
Met een sprong was hij bij haar en greep
haar bij de armen beet. „Je bent gescha
pen om lief te hebben, weet je dat?"
Ze knikte overtuigend. „Dat weet ik.
En ik niet alleen. Iedere vrouw: Bep, dat
stakkerdje in de Beemsterdie slome
Salzburgseal die tieners, die staan
te bedelen om je handtekeningde ka
mermeisjes in de hotels, die stiekum naar
je loeren, als je langs hen heen loopt -
ik heb mijn ogen vast niet in m'n zak -
en noem maar op Zelfs de spaanse werk
ster hier, die je met haar zwarte ogen
probeert te verslindenje bent nu een
maal een knappe jongen. Vandaar, dat ik
graag met je uitga en me soms ook graag
door je laat kussen. Waarom zal ik het
niet erkennen? Maar dit is het laatste jaar
vriendje. Volgend jaar gaan we weer eens
met de hele bende. Als Augie van de par
tij is, remt hij me wel af. Ik vrees, dat ik
anders niet zeker meer van mezelf zal
zijn. En waarom zullen we het niet hou
den, zoals het nu is?"
„Ik wil alles, Yo"
Ze knikte en langzaam liepen ze terug
naarde de bungalow. „Dat heb ik al lang
begrepen Zoiets voelt een vrouw intuï
tief" Ze draaide zich plotseling naar hem
toe, voor hem staande.
„Waarom ik? Waarom altijd Yolanda?
En waarom niet Bep? Ze aanbidt je, weet
je dat? Heb je dat nu nog niet gemerkt?
Je hoeft maar één woord te zeggen en ze
antwoordt: ja. Zij zal voor jou de ideale
vrouw zijn en weken geduldig op je wach
ten Zo is haar natuur. Ze zal niets eens
erg jaloers zijn, als je andere vrouwen
kust Ze zal begrijpen, dat zoiets nu een
maal onvermijdelijk is in een huwelijk
met een begenadigde kunstenaar. Iedere
keer als je thuiskomt, zal ze je met schit
terende ogen verwelkomen en haar armen
om je heen slaan. Ze zal dankbaar zijn
voor de liefde, die je haar kunt schenken.
Begrijp je nu, waarom ik je enkele jaren
geleden een kans gaf om een halve dag
met haar alleen te zijn? Waarom heb je
die kans niet beter benut? Nu ben je ge
fortuneerd en kunt haar alle comfort ge
ven, die de vrouw van een beroemde zan
ger nodig heeft. Ze zal je kinderen schen
ken, want dat zal ze als haar hoogste roe
ping beschouwen. Waarom wil je Bep
niet?"
„Omdat ik jou wil", antwoordde hij
koppig.
Ze zuchtte en liep weer verder.
„Je bent hopeloos. Waarom maak je al
les zo gecompliceerd? Ik ben er vast van
overtuigd, dat het met ons op een gran
dioze mislukking uitloopt. Maar met Bep
ga je een leven van geluk tegemoet. En
jij wilt niet inzien, dat dit de waarheid is
Jullie mannen zijn allemaal eender: ste
keblind voor het geluk, dat als het ware
voor het grijpen ligt.
Over die woorden dacht Ronnie wel
eens na, als hij weer met Yolanda op
tournee was door Europa Tijdens de va
kantie al legde Yolanda de kontakten
voor nieuw optreden en zo begon hij in
september aan een bijna volgeboekt win-
terprogramma. Dagelijks was hij dank
baar voor haar goede zorgen, want ze was
niet alleen z'n manager, doch bemoederde
hem. beschermde hem voor al te opdringe
rige bewonderaarsters en persmensen
Zorgde er voor, dat hij zijn rust kreeg, dat
hij er altijd tot in de puntjes verzorgd
uitzag. Ging met hem naar de schouw
burg of concertzaal, zat naar hem te kij
ken en te luisteren in de gereserveerde
loge, maar was tijdig weer terug in zijn
kleedkamer, om hem bij te staan, als hij
moe van het optreden terug kwam, zijn
armen soms vol bloemen.
Ze zorgde er voor, dat hij in de beste
hotels kon verblijven en overnachten en
was de schrik van het personeel, omdat
ze de geringste fout niet door de vingers
zag, als het Ronnie betrof. Voor Ronnie
Beelen moest alles pijnlijk precies in orde
gemaakt worden: zijn eten en drinken,
zijn kledingniets werd aan het toe
val overgelaten. En als er ergens al eens
iets haperde, riep zij de directeur per
soonlijk ter verantwoording en betoogde,
dat ze geen tweede keer terug zou ko
men, als hij er niet zelf voor borg stond,
dat een dergelijke fout in de toekomst zou
worden vermeden.
In november kreeg Ronnie een aanbie
ding om in Amerika te zingen Ze be
sprak het met hem en overwoog alle
voor- en nadelen. Tenslotte besliste ze:
Een tournee van drie weken is het uiter
ste, waartoe we gaan. Langer wegblijven
uit Europa zou niet verstandig zijn We
zullen de heren berichten, dat ze van half
februari tot en met de eerste week van
maart over je kunnen beschikken Maar
dan ook niet meer dan tien keer optre
den".
Er werd langdurig over onderhandeld
en omdat het niet vlotte, kwamen er twee
heren uit New York overvliegen om het
rustig met Yolanda te kunnen bepraten.
Op het laatst was men het in alle details
met elkaar eens.
In totaal zou Ronnie voor dit tournee
een bedrag van honderdduizend gulden
rond krijgen. Belastingvrij Althans, wat
Amerika betrof De kontrakten werden
getekend en de pers werd ervan in ken
nis gesteld om de nodige voorpubliciteit te
kunnen maken
Beiden zagen wel enigszins op tegen de
reis naar het onbekende land, maar omdat
ze beiden vrij goed Engels spraken, meen
den ze, dat het wel zou meevallen.
Ook de tocht door de Verenigde Staten
beantwoordde »an de gestelde verwach
tingen.
Nieuwe roem werd geoogst en Ronnie's
naam werd zo bekend, dat ter ere van
deze beroemde nederlandse zanger een
receptie werd gegeven in de ambassade,
waar de groten van de nederlandse kolo
nie persoonlijk met de kunstenaar kon
den kennismaken.
Daarna regende het aanbiedingen, maar
Yolanda moest de meeste afslaan, omdat
ze nu eenmaal eerder aangegane verbin
tenissen had in de europese steden. Toch
wist ze nog een tournee van acht dagen
door Zuid-Afrika in te lassen, waar hij
onder meer in Johannesburg en Kaapstad
zong. Maar een aanbieding uit Australië
moest een jaar verschoven worden. Ron
nie's mogelijkheden waren uitgeput, om
dat hij tot en met de eerste week van
juli volgeboekt was.
Uit alle plaatsen, waar hij optrad, maar
voornamelijk uit de Verenigde Staten en
Zuid-Afrika verzond hij kaarten naar de
Beemster, steevast ondertekend met zijn
vaste „veel liefs van Ronnie".
Een enkele maal had Yolanda er wel
eens om gelachen.
(Wordt vervolgd)
VERKRIJGBAAR BIJ:
Hoogstraat 9-11
tel 2292
Veenendaal
