Raad Rhcnen bezorgd over huisvesting
buitenlandse arbeiders
WUtftVf
Raadsel in Krimpen
werd spoedig opgelost
CHEVROLET
BURGEMEESTER: „ZIJ WILLEN ZELF OP EEN KLUITJE ZITTEN"
„D.K.C." vierde derde lustrum met
kegel wedstrijden voor plaatselijke clubs
AMERONGEN
Kindertekeningen in Galerie
„'t Lanterentje"
DE N.M.B. GEEFT 5°/o op de termij'n-
Federatie P.v.d.A. besprak sociografisch
rapport
ARAM
ARAM
V.A.B.
De bank waar u zich thuis voelt
RAIFFEISENBANK:
Rentevergoeding SPAARGELDEN:
De
Zee
koningin
Nieuwsblad „DE VALLEI"
vrijdag 28 januari 1966
4
Tijdens de raadsvergadering in Rhenen werd dinsdagavond uitvoerig gesproken over de huisvesting van de buitenlandse ar
beiders in het verblijf „Soedi Mampir" in het Kon. Elisabethplantsoen. Aanleiding daartoe waren de vragen die het raadslid
Mr. Deen (P.v.d.A.) aan het college had gericht. De informaties, die dinsdag in ons blad waren verschenen hadden kennelijk
de aandacht van de raadsleden want tijdens de vergadering nam men kennis van het verschenen artikel. Het bleek overigens
dat het probleem vele aspecten heeft. De burgemeester merkte op dat er in Rhenen geen vrees voor besmetting met tuber
culose behoeft te bestaan. De buitenlanders stellen er volgens de burgemeester prijs op bij elkaar te wonen al zijn de omstan
digheden dan nog zo beroerd en wat kunnen wij daar als gemeentebestuur aan doen
GEEN OPEN T B C.
Zoals de voorzitter mededeelde was er
geen open tuberculose geconstateerd. Wel
was in het ziekenhuis in Ede een Marok
kaan opgenomen die een maagzweer heeft
en een lichte mate van t.b.c. Dit is niet
besmettelijk. Deze Marokkaan komt uit
Veenendaal en blijkt indertijd wel enkele
dagen in Rhenen te hebben vertoefd. Er
behoeft in Rhenen geen vrees te zijn voor
besmetting. Er zijn, zo stelde de voorzitter
in soedi Mampir wel eens 50 tot 60 per
sonen gehuisvest. De accommodatie is zeer
slecht. Er zijn werkgevers die een aantal
van die mensen betere huisvesting heb
ben aangeboden, maar deze hebben dat ge
weigerd. Zij schijnen bijzonder gesteld te
zijn om op deze manier daar l.utje bij
mutje bij elkaar te zitten. Naar ons gevoel
voor hygiëne en huisvesting zijn dit be
roerde omstandigheden, maar zij schijnen
dit prettig te vinden. Nu gaat het erom
wat wil de raad? We kunnen een veror
dening instellen voor alle pensions. Dit be
tekent een ambtenarij en een hoop gedoe
voor mensen die het niet op prijs zullen
stellen en we dienen toch wel een beetje
rekening te houden met de keus van deze
mensen zelf.
Mr. Deen zei hierop dat hij inmiddels
ook al wist dat het alarm niet zo erg was,
maar dat doet aan de kern van mijn be
toog niets af. Ik ben teleurgesteld over
wat U als de oplossing ziet. Een dergelijk
bedrijf waar een drievoud van de werke
lijke capaciteit is gehuisvest is een broei
nest voor allerlei besmettelijke ziekten. De
Mr. Deen (PvdA)
gezondheid van de gehele bevolking is
hierbij in het geding. Men zal zich toch
enigszins aan de omstandigheden van het
land waar men verblijft aan moeten pas
sen. Mr Deen zag dan ook graag een rap
port van de gemeentearts over de hygië
nische en gezondheidsaspecten en hij stel
de dat men bij vestiging van buitenlandse
arbeiders toch wel dient te bezien of er
een redelijke woonruimte aanwezig is.
De heer E. van Dijk zei het veel erger
te vinden dat er mensen bij de commissie
komen om een grotere woning, omdat de
woning waarin ze wonen te klein zou zijn.
Later hoor je dan dat ze drie Marokka
nen in de kost hebben. Spreker hoopte en
vertrouwde dat de burgemeester, als bin
nenkort zijn werkzaamheden in Wijk bij
Duurstede zijn afgelopen, weer eens meer
aandacht aan deze dingen zou kunnen be
steden. Als het een gevaar wordt voor de
gehele bevolking moet er toch wat aan ge
daan kunnen worden. Buiten is het daar
bij soedi Mampir al niet om aan te zien
en in de zomermaanden niet om te ruiken.
Ik kom er niet binnen, aldus de heer van
Dijk. Ik hoop. dat er maatregelen worden
genomen dat het gevaar voor de ingezete
nen wordt beknot.
De heer Klaassen zei er vlak bij te wo
nen en deze mensen vaak langs zijn huis
te zien komen. Zij zijn blij en vrolijk onder
elkaar en geven niemand last. Deze men
sen willen zo leven onder elkaar. Gaat u
dit verbieden, dan gaan ze weg, dan wordt
het gewoon een verplaatsing.
De voorzitter: Op het ogenblik hebben
wij geen bevoegdheid om op te treden. De
burgemeesters moeten eigenlijk meer mee
kunnen praten over de toelating van
vreemdelingen. De heer Deen vond dat
het ernstig in overweging moet worden
genomen om een logiesverordening in het
leven te roepen. Eigenlijk zou dit een taak
zijn voor de Rijksoverheid.
Nieuwjaarsrede burgemeester
De burgemeester wenste de raadsleden
nog het beste voor het nieuwe jaar en
hoopte dat 1966 geen teleurstellingen zou
brengen op politiek gebied. Vervolgens gaf
de voorzitter een overzicht over wat er in
1965 zo al was gebeurd.
De bevolking nam in 1965 toe van 13.837
tot 14.106 zielen.
Er blijkt werk in overvloed te zijn. In
de Rhenense industrie werken 1472 per
sonen. Dit aantal is in de laatste jaren
wel verminderd, doordat Rhenen niet de
mogelijkheid van industrialisatie heeft. Er
is een inkomende pendel van 577 en een
uitgaande pendel van 866.
Van dagrecreatie kan een gemeente niet
leven. De dagrecreatie zal moeten worden
omgezet in verblijfrecreatie, we zullen daar
gezamenlijk de schouders onder moeten
zetten.
In 1965 was de woningproductie 117
stuks. Er wordt hard gewerkt aan de
bouwstroom: een plan voor 96 woningen
aan de Valleiweg zal mogelijk spoedig van
start kunnen gaan. Voor de kleuters en
ook voor het lager onderwijs is er in de
gemeente voldoende schoolruimte. Het
sportveld in Eist kwam gereed evenals de
uitbreiding van Candia.
De collectes brachten f 41.000 op in
1965. De burgemeester vond het plezie
rig dat bij de welvaart van de bevolking
een andere toch ook niet werd vergeten.
Spreker besloot met te zeggen dat men on
danks de verschillen die er in politiek en
ander opzicht mochten zijn, men er een
drachtig de schouders onder moet zetten
om voor onze mooie gemeente zoveel mo
gelijk te kunnen bereiken.
Namens de raad bracht de nestor de
heer Wisgerhof aan het college de beste
wensen over voor het lopende jaar.
Vuurwerk aan banden
Over de wijziging van de algemene Po
litieverordening in verband met de exces
sen bij het afsteken van vuurwerk zeide de
voorzitter dat het met het vuurwerk wel te
erg werd en dat men het daarom wel aan
banden moet leggen.
De heer Klaassen merkte op dat hij
meende dat de voorlichting van de voor
zitter onjuist was; want het is niet het uit
schieten van het oude jaar, maar men
tracht de boze geesten te verhinderen mee
het nieuwe jaar in te gaan.
De heer Klaassen
Ik heb zeil aan dit heidens gebruik ook
meegedaan, maar 19c eeuwen kerstening
konden dit heidens gebruik niet wegkrij-
gcn, dus ik geloof niet dat dit u wel zal
gelukken.
Er wordt al weer een vrijheid aan ban
den gelegd zoals dit meer gebeurt, zo ging
het ook met het schaatsenrijden toen de
voorzitter van de ijsclub met een boos ge
zicht naar de burgemeester ging toen deze
de lamp die anders op de toren gericht
staat had laten omdraaien naar de ijsbaan.
Laten we dus niet aan banden leggen, al
dus de heer Klaassen, ik zeg dit niet om
dat onze A.R. wethouder ook vuurwerk
verkoopt.
De voorzitter zei hierop dat de toepas
sing heel soepel kan zijn en hij zei het wel
wat overdreven te vinden dat men midden
november al begon te schieten. We moe
ten het met deze gedeeltelijke verordening
nog eens een jaar aanzien en het anders
geheel verbieden.
Benoeming
Tot gecommitteerden aan de handels
avondschool werden door de raad be
noemd Mr J. Deen, W. Klaassen en Mej.
I. Nijenhuis.
Beroep tegen weigering bouwvergunning
Voorzitter zei hieromtrent persoonlijk
liever te hebben gezien dat hier een oplos
sing te vinden was geweest. Ik heb ge
probeerd grond te vinden waar deze op
slag mogelijk was. Brinkhout vond dit ech
ter te ver weg. Hier is ook wat voor te
zeggen. Als men het streng juridisch be
kijkt kan het niet.
De heer Klaassen zei dat er een paar
jaar geleden een soortgelijk geval was ge
weest. Nu is er eens iets waar de raad
persoonlijk kan regeren. Alle raadsleden
zijn bezocht en ik geloof dat de meningen
nogal verdeeld zijn. Ik meen dat juridisch
bezien het advies van het college juist is.
Het is wel een beetje een grensgeval, te
meer daar er een bedrijf bij betrokken is.
Daar komt bij, dat de plaats waar deze
zaak is gelegen niet prettig is en het bo
vendien wat rommelig aan doet. Ik was
blij met de laatste alinea van uw advies.
Als het mogelijk om de beslissing op
dit beroepschrift uit te stellen tot de vol
gende raad en men dan probeert om een
oplossing te vinden. Ik kan me niet voor
stellen dat de oplossing die voorzitter
noemde nu het mooiste is wat men kon be
reiken. We hebben toch d- stadsbossen en
we hebben zelf ook nog gronden door rui
ling van grond zou u misschien een stuk
grond in handen kunnen krijgen dat van
belang kan zijn voor de gemeente.
De voorzitter zei hierop nooit aan de
stadsbossen en aan de eigen gronden te
hebben gedacht.
De heer E. P. van Dijk stelde het aldus
dat met een overeenkomst met Brinkhout
èn Brinkhout èn de gemeente gebaat zou
den kunnen zijn. Volgens de voorzitter
zijn voor overeenstemming twee partijen
nodig.
Ook de heer Deen sprak zich erover uit
dit stuk aan te houden tot een volgende
raad, hetgeen dan ook geschiedde.
De dameskegelclub D.K.C. vierde maandagavond haar derde lustrum door
het organiseren van kegelwedstrijden voor de plaatselijke kegelclubs. Er bestond,
hiervoor grote belangstelling.
Aan het begin van de avond speldde mevrouw Souwerbren, voorzitster van
D.K.C. Jan Groenen, die 15 jaar als kegelopzetter fungeerde de gouden kegel op
de borst.
OPBRENGST ARMENPOT.
Zoals bekend staat er tijdens het vol
trekken van een huwelijk een houten bus
op tafel met opschrift „Gedenck de
Armen". Sedert jaar en dag wordt deze
bus van tijd tot tijd leeg gemaakt door
de diakonie van de N.H. Kerk.
Thans was in de bus een bedrag van
102,36. Als men nagaat, dat dit de buit
was over twee jaren, dan is deze op
brengst niet al te best.
Zouden de mensen er thans soms
vanuit gaan, dat er momenteel zoveel
sociale voorzieningen zijn, dat deze bus
niet meer nodig is?
Misschien zou de opbrengst groter zijn
wanneer er een andere bestemming voor
gegeven zou worden? Er zijn vele orga
nisaties, die met de inhoud van de bus
zeer blij zouden zijn, b.v. Het Blinden
geleidehonden fonds, e.d.
Ned. Huisvrouwen Ver. afd.
Amerongen
34 dames van de pas opgerichte Ver
eniging van Huisvrouwen maakten don
derdag j.I. een excursie naar Daalderop's
Fabrieken te Tiel. Dit bedrijf is reeds 86
jaar oud en is ontstaan uit een kleine
koperslagerij.
Het is uitgegroeid tot een complex met
1300 arbeiders waar ongeveer 2000 ver
schillende artikelen gemaakt worden. In
al deze jaren heeft het bedrijf zich aan
gepast aan de eisen van de tijd.
Er werd een rondgang gemaakt door
de afdeling waar boilers vervaardigd
worden. Verder zagen de dames hoe van
blokken ruwe tin de meest uiteenlopende
artikelen gemaakt worden. De excursie
werd besloten met een demonstratie.
Getoond werden een aantal elektrische
huishoudelijke voorwerpen en hoe men
in zeer korte tyd een maaltijd kan ge
reedmaken door het gebruik van een
snelkookpan. En hoe men een cake kan
bakken in een elektrische braadpan.
Voor de deelnemende dames uit
Amerongen was het een leerzame
excursie.
In 1962 schreef de experimentele dichter Gerrit Kouwenaar een gedicht „Zon
der kleuren" geheten, waarby Gérard L. van den Eerenbeemt tien etsen
maakte. Kleuren, zo begint het, het komt nog zo ver dat ik ze afzweer.
Kouwenaar roept dan de kleuren op, hen tevens karakteriserend:
het mannelijke blauw, het vrouwelijke
rood
het kinderlijk geel
het gezonde luidruchtige groen
het verongelijkt paars, het sluipende
rose
dat zijn moeder en vader bedriegt
met tedere leugens en zich ongevraagd
in het mokkende zwart uitstrekt
het zwart dat domweg voor nacht speelt
en het wit, behaarde
illusie van niets
Nu mag het voor een dichter zin
hebben en wellicht noodzakelijk zijn
de wereld opnieuw te ervaren „zoals
een blinde niet ziet wat men zegt dat
er is maar zegt wat hij tast en be
twijfelt" en de werkelijkheid zonder
kleuren, zonder traditie te beleven als
in den beginne, de schilder noch het
kind kunnen zonder kleuren.
Kinderen zijn van nature coloristen,
vooral jonge kinderen. Spontaan en
emotioneel als zij zijn, drukken zij zich
uit in kleuren en moeten daarin wor
den vrijgelaten. Er komen onder kin
deren ook uitgesproken tekenaars voor.
Voor hen niet alleen, maar voor alle
kinderen, ook de coloristen, moet het
tekenen als creatief spel beoefend wor
den. Men staat hoogst verbaasd als
men ziet hoe Ernst Röttger de kinderen
laat spelen met de elementen punt en
lijn en welke resultaten hij bereikt.
Allerwegen begint men in te zien dat
de scheppende mogelijkheden der kin
deren ontwikkeld moeten worden.
Loopt men de expositie-ruimte van
Galerie 't Lanterentje binnen en be
schouwt men de bonte kleurenpracht
van de tekeningen gemaakt door 10 a
11-jarige kinderen van een Veenen-
daalse school, waar de leerkrachten een
appèl doen op het creatieve vermogen
der kinderen, dan begint men te be
seffen waartoe kinderen in staat zijn.
Als men met wrevel terugziet op het
saaie tekenonderwijs dat men zelf heeft
„genoten" en dat hoofdzakelijk bestond
uit het gevoel- en geestloos copieëren
van een dood vierkant, een vervelende
cirkel en wat al niet meer, wordt men
jaloers dat de kinderen van onze tijd
zich vrij mogen uiten in kleuren en
vormen.
't Is opvallend dat vooral de iets ou
dere kinderen het volkomen normaal
vinden abstract te schilderen of te
kleuren. Vermoedelijk zullen zij de
moderne kunstenaars veel beter ver
staan en meer waarderen dan ouderen,
die nooit de kans kregen tot expressie
te komen.
Bekijkt men schilderijen van een ex
perimenteel schilder als Karei Appel,
dan bemerkt men hoe zulk een kunste
naar door de kindertekening beïnvloed
werd. De Cobra-groep (afkorting van
Copenhagen. Brussel en Amsterdam),
in 1948 gesticht, waartoe Appel, Cor-
neille e.a. behoorden, wilde terug naar
het ongerepte begin van alle bescha
ving, naar een onbesmette beoefening
van kunst.
Die experimentele kunstenaars von
den iets daarvan terug in de kinder
tekening en in de kunst van primitieve
volken. Zou het niet het argeloze ge
weest zijn dat hun zo boeide in de kin
dertekening?
Wordt het woord van de dichter Mar-
tinus Nijhoff in zijn „wonderlijk ge
stameld liedje van den kinderkruis
tocht" niet bewaarheid in de kinder
verbeeldingen vol gloed en warmte:
„Het hart van een kind is zoo warm
en los
D. Philips
De tentoonstelling in 't Lanterentje
duurt tot 4 februari. Toegang vrij.
Vervolgens heette zij de aanwezigen
welkom op het derde lustrum. Zij schetste
het ontstaan van D.K.C., nu precies 15
jaar geleden en zei dat men eerst speel
de in de Arnhemse en later in de West-
Gelderse Kegelbond. Door het spelen in
de competitie was het spelpeil erg voor
uit gegaan. Spreekster hoopte dat het
sportieve wedstrijden met veel hout zou
den mogen worden.
Namens de dames kegelclub „Tante
Sanne" bood mevrouw Heyn gelukwen
sen aan, evenals de heer Wijnands dit
deed namens de West-Gelderse Kegel
bond. Hfj liet zijn gelukwensen verge
zeld gaan van een herinneringsvaantje.
De heer N. Souwerbren feliciteerde
namens Paul Krüger en zei dat het eer
prestatie van D.K.C. was, dat men al
verschillende jaren kampioenen naar
voren had weten te brengen. Namens
D.I.G. bood de heer Kok gelukwensen
aan. De voorzitster (gedurende 15 jaar)
kreeg van de leden voor deze gelegen
heid een glaasje met zilveren voet.
Hierna begonnen de wedstrijden, die
eerst kort voor het middernachtelijk uur
een einde namen. Vervolgens reikte
Mevrouw Souwerbren met een toepasse
lijk woord de prijzen uit. Deze werden
als volgt gewonnen:
Korps Heren: 1. D I.G. I 377 hout:
2. EVA II 355 hout: 3. Paul Krüger 1
303 hout; 4. Paul Krüger II 245 hout.
KIRPESTEIN
VEENENDAAL
CITY-MOTORS - EDE
spaarrekening. Deze gunstige rente geldt bij bedragen
tot f 10.000.- al voor een termijn van 6 maanden. Voor
grotere bedragen is de opzegtermijn 12 maanden.
Wendt u voor inlichtingen over deze 5%-rekening en
de overige spaarmogelijkheden, 31/2 en 41/2%> tot een
van onze 190 vestigingen.
NEDERLANDSCHE
MIDDENSTANDSBANK
Korps Dames: 1. DIG I 301 hout; 2.
DKC I 260 hout; 3. DKC II 221 hout.
Hoogste korpsgooier: Leemkuil 81 hout.
Hoogste korpsgooister: Mevr. Huydink-
van Laar 70 hout.
Vrye baan:
Dames A: 1. Mevr. de Beer; 2. Mevr.
Tollenaar: 3. Mevr. v. Wely.
Dames B: 1. Mevr. Wynands; 2. Mevr.
Huydink; 3. Mevr. Huydink-van Laar;
4. Mevr. Kemperman; 5. Mevr. Souwer
bren; 6. Mevr. v. d. Schaaf; 7. Mevr.
Hoefsloot; 8. Mevr. Scheeres; 9. Mevr.
Verbeek; 10. Mevr. Leemkuil.
Heren A; 1. Leembuil; 2. Kok; 3.
Wijnands.
Heren B: 1. Hoefsloot; 2. Jansen; 3.
Rebergen; 4. Drost; 5. v. d. Schaaf; 6.
Robertz; 7. Souwerbren; 8. Heyn; 9. Bie-
mond.
Mevr. Souwerbren
speldt „kegeljongen'
Jan Groenen de
gouden kegel op.
Woensdagavond hield de gewestelijke federatie van de Party van de Arbeid
een bijeenkomst in de „Koning van Denemarken", waar het onlangs versehenen
sociografisch rapport van Drs. Peet uitvoerig werd besproken. Het woord werd
gevoerd door Drs. A. J. van 't Veer, socioloog te Utrecht en Mr. J. Deen fractie
leider van de Rhenense P.v.d.A. in de gemeenteraad.
Volgens de eerste spreker moet men
de uitkomsten van het rapport niet al te
serieus opnemen. Een manier van vra
gen waarop men een antwoord kan
geven dat vooraf vermeld is beïnvloed
die beantwoording en kan aanleiding
geven tot oppervlakkigheid. De vragen
over het toenemend toerisme hadden
volgens Drs. van 't Veer niet aan de be
volking gesteld moeten worden maar
aan de vreemdelingen zelf. Dat Veenen
daal en Wageningen op woninggebied
een zekere aantrekkingskracht zouden
uitoefenen kan niet met zekerheid wor
den gezegd in dit tijdperk van woning
nood. Men woont daar waar men een
huis kan krijgen. De vestiging van meer
studenten in Rhenen zou volgens spre
ker van weinig belang zijn voor de op
gang van het culturele leven.
De tweede spreker Mr. Deen behan
delde enkele praktische zaken uit het
Rhenense openbare leven. Rhenen mag
bly zijn dat dit rapport is verschenen.
Mr. Deen was getroffen door de uit
komsten die de middenstand betroffen,
vooral de kleineren schijnen een nood
lijdend bestaan te leiden. De gemeente
staat machteloos om hier in te grijpen,
maar dient volgens de heer Deen deze
materie met de grootste nauwkeurigheid
en oplettendheid te blijven volgen.
AMERONGEN, Kon. Wilhelminaweg 59
LEERSUM, Rijksstraat 188
ELST-Ut., Irenestraat 5
direkt opvraagbaar
Zilvervloot (JSW) ambtenarenspaarregeling4
Spaargelden op termijn tot 4
ALLE ANDERE BANKZAKEN ASSIJRANTIëN
Het hangt aan de lijn en 't is
witterconstateerde mevrouw
Groenevelt, Buys Ballotstraat 22,
Krimpen aan de IJssel, toen een
Sunil team bij wijze van proef haar
was had gedaan. Maar 't blijft
voor mij een raadsel hoe dat
kanr
't Was snel verklaard: Sunil-sop is
anders, heeft meer waskrachtgeen
vlekjegeen vuildeeltje krijgt daar
in een kans. Geen wonder dat het
aantal Sunil-gebruiksters met de
was-dag toeneemt!
68 Zodra hij het stadion uit is. zet Ares het op een
lopen. Maar als hij de laatste straten der stad achter
zich heeft, houdt hij zijn pas weer wat in en sjokt als
een slaapwandelaar met dwaze nietsziende blik verder
Zodoende bemerkt hij niet. dat hij op korte afstand
gevolgd wordt door een donkere gestalte. Het pad, dat
Arcs volgt, stijgt geleidelijk omhoog en na korte tijd
staat hij op de top van een steile klip.. Langzaam, met
wankelende passen, nadert hij de rand „Bega geen
dwaasheid!!" klinkt achter hem een scherpe stem en
Merlin komt haastig naderbij Zijn benige hand sluit
zich om de gespierde schouder van de reus. „Kom tot
jezelve, Ares," sist Merlin, „je bent nog steeds dezelf
de...... de machtige rijke kampvechter„Dat joe
len kreunt de reus, „ik hoor nog steeds dat joe
len het maakt me gekmijn eer is verloren
overwonnen door een vrouw!!" Het zweet parelt op
zijn voorhoofd, met opengesperde ogen staart hij in de
diepte. „Maar je kunt je wreken!" bijt Merlin hem
toe, „je kunt je wreken, dat ben je aan jezelf ver
plicht!!" Wordt vervolgd
