„lk ben geen kunstenaar
maar een kuns99
„AUSTRALIë IS EEN HEERLIJK LAND
MAAR JE MOET ER AAN WENNEN"
HET
BOZE
BELETSEL
een feest vooraf...
FILMPROGRAMMA
Natuurlijk
VEENENDAAL
AMERONGEN
Nieuwsblad „DE VALLEI"
vrijdag 4 maart 1966
6
JAN HOUWKES:
Duitse Prinses kocht verschillende aardewerken
Spelen
Energie
Geld verdienen
het
hoogtepunt
HOTEL
DE WAGENINGSE BERG
RHENEN
James Bond in Luxor
Bio Rhenen
„Wij trouwden op dezelfde dag dat
we elkaar zagen"
FEUILLETON DOOR
LEIDA GRAAFLAND
Onder de rook van Amerongen, in de bossen van de gemeente Leersum, staat het landhuis van het kunstenaars-echtpaar
Jan en Nel Houwkes. In alle rust werken hier beide creatieve personen in hun kunstnijverheids-atelierdat grotendeels
in beslag wordt genomen door de boetseer-afdeling. Een kennismaking met Jan Houwkes maakte duidelijk wat nu precies
pottenbakken inhield. In de grote, modern en tegelijkertijd ook antiek ingerichte woonkamer, hadden wij een gesprek
over het wel en wee van de kunst die door hen wordt bedreven. Achter onze stoel stonden enkele klimplanten, die de
kamer de frisheid van de natuur gaven. Tussen deze klimplanten stond een bord waarop geschreven was: „Verboden zich
tussen de beplanting te bevinden".
Jan Houwkes zei, dat het boetseerwerk
hoofdzakelijk wordt gedaan door zijn
vrouw Nel. Zelf bepaalt hij zich meren
deel tot de glazuurtechniek en tot de
schilderkunst. In de laatste tak van kunst
behoort Jan Houwkes volgens een des
kundige, tot een der meest begaafden in
het spel ontstaat dan kunst. Hierdoor
kuil je jezelf onmogelijk kunstenaar
noemen. Zo komt het dan ook dat wij
nooit hetzelfde hebben gemaakt. Nama
ken vinden zowel mijn vrouw als ik uit
gesproken dievenwerk. Bovendien hoef
je, als je een eigen stijl bezit, in het ge
heel niet bang te zijn voor concurrentie.
j.-
mm.
Nederland. De boetseerkunst die zijn
vrouw beoefent is volgens Jan Houwkes
een natuurlijke gave. Ook nu en dan is 't
zelfs wel eens zo erg dat hij haar 's mor
gens om 5 uur nog uit het atelier moet
halen. Nel Houwkes zelf zei, dat het voor
haar de meeste voldoening gaf als zij des
Nel Houwkes
bezig met haar
uiterst creatieve
werkzaamheden.
Op de
achtergrond
verschillende
vervaardigde
voorwerpen.
nachts kon werken. Volgens haar zeggen
wordt je dan niet afgeleid door geluiden
en de gedachte dat je weer eten moet
klaar maken. Hierdoor komt het dan ook
dat de meeste aardewerken door haar
ook 's nachts worden gemaakt. „Als een
normaal mens gaat slapen, dan begin ik
mw V0
De heer Jan
Kneepkens
die onlangs
met zo'n groot
succes
exposeerde
te Rhenen.
me pas goed wakker te voelen", zegt zij.
Op de vraag aan Jan Houwkes of deze
zich kunstenaar voelde antwoordde hij:
Ik ben geen kunstenaar maar een kun
stemaker. Wij spelen als het ware met
klei omdat we dat plezierig vinden. In
Mevrouw Nel Houwkes, overigens zeer
charmant, zei: „Ik wou dat ik zes paar
handen had, ze zouden allemaal gebruikt
worden want ik voel dat ik een over
vloed heb aan energie. Soms komen we
spullen te kort. Het is weieens gebeurd,
als er klanten kwamen, dat ik tegen
mijn dochter moest zeggen: „Josien
drink je koffie op want je mok moet
verkocht worden". Deze dingen zijn
meerdere malen voorgekomen. Helaas
dwong ons dagelijks brood er wel eens
toe om van de kunst af te wijken. Ge
lukkig komt dit de laatste jaren niet
meer voor. Afgelopen zomer verkochten
wij nog verschillende soorten aardewerk
aan een Duitse prinses. Zij was verrukt
van de stijl en de vorm.
Als iemand van plan zou zijn potten
bakker te worden om geld te verdienen
kan hij hier beter nooit aan beginnen.
Nel Howkes zelf zegt vaak „Aardewerk
is Paardewerk". Alleen een echte lief
hebbende kunstenaar zo blijven wij
beiden betitelen heeft plezier in zijn
werk en scheppingen, 's Zomers komen
verschillende toeristen ons gadeslaan tij
dens de werkzaamheden. Soms staan er
wel een dertig, waarvan er velen aarde-
werkjes kopen," zegt Jan Houwkes. Op
de laatste vraag, of zij vreugde onder
vonden van gemaakte werken kregen
wij een zeer diepzinnig antwoord met
een grote achtergrond. „Wij ondervinden
niet alleen vreugde in ons werk maar
ook in elkaar, in de omgeving en in de
mensen. Als wij dat niet hadden zouden
wij niet kunnen maken wat we nu doen.
Dit zou onmogelijk op te brengen zijn.
In onze werken en vooral in vorm en
uiterlijk ligt uiteindelijk de vreugde zo
als wij die mogen ondervinden."
Jaarvergadering CBTB
De CBTB houdt vanavond om 18.30
uur haar jaarvergadering in hotel De
Korenbeurs te Veenendaal. Naast en
kele huishoudelijke punten vermeldt de
agenda het vertonen van een aantal
prachtige dia's over Griekenland en
Turkije, door de heer Wolters.
Wijziging vuilnisafhaaldienst
In verband met het huwelijk van
H.K.H. prinses Beatrix met de heer
Claus von Amsberg, wordt in Veenen
daal op donderdag 10 maart geen huis
vuil opgehaald. De overige diensten in
die week blijven ongewijzigd.
Wm*
L 'yfaX
speciale tarieven voor receptie, lunch of diner
TEL. 08370-3241
ledenvergadering van de studievereni
ging van de SGP gehouden. Als spre
ker treedt op de heer A. Blankestijn
uit Leusden, over het onderwerp „Wa
ren de gedachten van het politiek fo
rum gegrond op Gods Woord".
EHBO-wedstrijden
Zaterdagmiddag worden in de Rit
meester-kantine rayon-EHBO-wedstrij
den gehouden. Aan deze wedstrijden
wordt deelgenomen door ploegen uit
Veenendaal, Maarn, Langbroek, Ame
rongen, Leersum en Eist De winnaar
mag uitkomen in de kampioenswedstrij
den van het district Utrecht. Begin van
de wedstrijd is om 14.00 uur.
KLEERMAKER BEKROOND
Op de nationale vakwedstrijd voor
maatkleermakers, die maandag 28 fe
bruari in Tivoli te Utrecht gehouden
werd behaalde de Veenendaalse kleer
maker fa. Van de Scheur een tweede
prijs. Deze prijs werd verleend voor
een driedelig wandelkostuum, waar
voor het mooie totaal van 122 punten
gegeven werd.
VOLAUTOMATISCHE
AUTOWASINRICHTING
In tegenstelling tot het vrijdag 25 fe
bruari in ons blad gepubliceerde be
richt, zal de automatische autowasin
richting van Van der Kolk Veenendaal
N.V. niet op 9 maart a.s. in gebruik ge- nen heeft weer grote plannen voor de
GARAGEBEDR. „DE RHOTER'
BREIDT WEER UIT
Het garagebedrijf ..De Rhoter" uit Rhe-
de grote keuze...
de exclusieve modellen...
de speciale afdeling...
maken het uitzoeken van de
bruidsjapon tot een feest
vooraf I
i' Hoofdstraat 80 - Veenendaal
steld worden, maar eerst op vrijdag 11
maart a.s. Zie verder de advertentie
elders in dit blad.
Studievergadering SGP
Dinsdagavond 8 maart om 18.30 uur
wordt in de consistorie van de kerk der
Geref. Gem. aan de Fluitersstraat een
nabije toekomst. Van een deze plannen is
de verwezenlijking reeds in volle gang.
Over enkele maanden zal dit garage
bedrijf niet alleen meer in Rhenen
zijn gevestigd, maar ook met een klein
onderdeel in Wageningen. In laatstge
noemde gemeente is men namelijk druk
bezig met de bouw van een Quick-
servicestation van Mobil Oil.
ti-W-D'
De komende filmweek in Luxor wordt
volledig beheerst door „Goldfinger".
James Bond geheim agent 007 van de
Engelse Secret Service ontmoet zijn
sluwste en gevaarlijkse tegenstander in
deze film gebaseerd op het boek van
Ian Fleming.
Sean Connery heeft in de Duitser Gert
Fröber een uitstekende tegenspeler als
de van goud bezeten „Goldfinger". Niet
minder sensationeel is het optreden van
de Japanner Harold Sakata die als lijf
wacht van de bandiet, van een uiterst
gevaarlijk wapen gebruikt maakt nl.
zijn hoed. Voor het vrouwelijk schoon,
waar in elke James Bond rijkelijk voor
wordt gezorgd, staat Shirley Eaton en
Honor Blackman borg. James Bond
maakt ook in deze film weer gebruikt
van materiaal die zijn weerga niet
vindt, ijn Aston Martin DB, waar o.a.
een schietstoel in voorkomt is beslist
een geheim agent waardig.
Het verhaal komt in het kort hierop-
neer: Goldfinger wil de gouddiefstal van
zijn leven plegen. Hij vindt hierin een
aardig object in de vorm van de Ameri
kaanse goudvoorraad opgeborgen in
Fort Knox. Hoe hem dat bijna lukt
kunnen de filmliefhebbers de gehele
week in Luxor zien. Toegang boven 18
jaar.
Zaterdagavond en zondagmiddag „GO
LIATH EN DE GEMASKERDE RID
DER". Een film die zich afspeelt in de
17e eeuw. In de hoofdrollen Mimmo
Palmara, Alan Steel, Pilar Cansino en
Jose Greci. Onder regie van Piero Pei-
rotti treedt Goliath als een soort Robin
Hood op in Spanje waar corruptie,
hoogtij viert. Dat alles in het reine
wordt gebracht door Goliath kunnen al
leen bioscoopbezoekers boven de 14 jaar
zien.
Zondagavond staat Bio in het teken
van de oorlog 1940-1945. „SPERVUUR"
is een keiharde oorlogsfilm geregisseerd
door John Patrick Hayes met in de be
langrijkste rollen Carl Crow en Pamela
Grey. Het verhaal speelt zich af in het
Zuiden van Italië kort na de landing.
Voor deze zwart-wit films is de leef
tijdsgrens bepaald op 14 jaar.
SCHIETVERENIGING
„WILLEM TELL"
De leden van de plaatselyke schiet
vereniging „Willem Teil" hebben maan
dagavond ji. in hotel Buitenlust weer
om het hoogst aantal punten geschoten.
De uitslag werd als volgt:
P. v. d. Sigtenhorst 95 pnt; J. Pakvis
93 pnt; R. E. Labruyère 92 pnt; A. de
Haas 92 pnt; A. Burgstede 90 pnt; H.
de Groot 86 pnt; H. den Uijl 86 pnt; J.
L. Engelaar 85 pnt; G. Mulder 83 pnt.
Veertien jaar geleden vertrok de heer J. Henzen uit Eist naar een
nieuw land. Het land waar deze Elstenaar zijn zinnen op had ge
zet Australië. Voor zijn vertrek oefende hij het beroep van
bloemenhandelaar uit maar doordat het avontuur hem trok en om
dat hij iets van de wereld wilde zien kreeg de heer Henzen emi
gratieplannen, die al heel spoedig verwezenlijkt werden. Per boot
reisde hij door het Panamakanaal naar het land van zijn
toekomst.
HEUVELACHTIG
Daar aangekomen stond hij natuur
lijk eerst wat vreemd te kijken maai
al spoedig begon de Elstenaar zich
thuis te voelen In eerste instantie ging
de heer Henzen op een farm werken
zoals de meeste emigranten Deze farm
lag in de provincie Victoria in Zuid-
West Australië Maar hierover zei de
heer Henzen: „Het was mij daar te
heuvelachtig naar mijn zin Ik werd er
ziek van en toen dacht ik er direkt
overna om daar maar weer weg te
gaan De beslissing nam ik al na 4
maanden. Toen ben ik gereisd naar
NNarrabri, dat ligt 360 mijl noord
west van Sydney Hier ben ik zelf
standig een groente- en tuinaanleg-
bedrijf begonnen Daar heb ik in een
garage gewoond, die ik evenals de bij
behorende grond gratis in pacht had
gekregen van de „minister of the Eng-
lisch Church". Dat heb ik ook weei
gedurende een tijd van 9 maanden
gedaan. Toen kreeg ik een aanbieding
om een sineesappelboomgaard te gaan
beheren En dit lukte fantastisch en
daarom ben ik er dan ook vier jaar
gebleven. Hierna ben ik eerst gaan
trouwen en dat was een verhaal op
zichzelf.
Brief
De heer Henzen heeft zijn vrouw
per brief leren kennen Zij werkte
namelijk bij de zuster van de heer
Henzen op een kantoor in Arnhem
Na ongeveer een jaar met elkaar te
hebben gecorrespondeerd schreef de
heer Henzen haar of zij naar Austra
lië wilde komen. Op dit verzoek werd
ingegaan en zo kwam het dat de te
genwoordige mevrouw Henzen per
boot om Zuid-Afrika heen, naar haar
correspondentievriend reisde De heer
Henzen zei: „Om 10 uur arriveerde ze
in Australië en om 5 uur waren wij
getrouwd" Wij zijn toen gezamenlijk
een eigen tuinderij begonnen Dit luk
te erg goed en door gezamenlijk hard
werken bouwden wij een goed bestaan
op Helaas moest ik dertien maanden
lang op een limonadefabriek gaan wer
ken omdat er gedurende die lange tijd
geen druppel regen wilde vallen Voor
een tuinderij heb je nu eenmaal op
geregelde tijden regen nodig.
Heet
Het kan namelijk in het gebied waar
wij wonen ontzettend warm zijn. De
laatste dag voor ons vertrek naar Hol
land was het in de stad waar wij
woonden 46 graden Celsius Door deze
hoge temperatuur moet je een goed
uithoudingsvermogen hebben anders
valt het niet mee om hierin te werken.
Deze temperatuur is dan ook de reden
waarom ik waarschijnlijk niet meer in
de tuinderij terug ga Ik wordt al een
dagje ouder en dan valt het helemaal
niet meer mee in die hoge temperatu
ren te moeten werken Bij mijn hui
dige baas op de limonadefabriek heb
ik het zeer goed naar mijn zin Vooral
de sfeer waarin gewerkt moet worden
is heel anders dan in Holland De di-
rekteur spreek je daar bijvoorbeeld
gewoon aan bij zijn voornaam Dit
wekt een prettige sfeer die je als
vrienden tegenover elkaar doet staan
En voor vrienden heb je nu eenmaal
alles over Volgens mij is dit de meest
goede manier om in prettige verstand
houding samen te werken, aldus de
heer Henzen.
Het gezin Henzen, in volle zee. op weg naar hun familie in
Niet terug
De heer Henzen verklaarde dat hij
voor geen goud meer terug zou willen
komen naar Holland Naar zijn mening
is alles hier te nauw en te klein Al
leen de huiselijke gezelligheid is in
Australië niet zo groot als in Holland
De heer Henzen vond op het ogenblik
de levensstandaard in Australië goed
koper De familie Henzen inclusiel
hun beide zoontjes, zijn voor een kor
te periode met verlof in Holland Ge
durende deze tijd bezoeken zij prak
tisch alle familieleden
Op 8 februari j.l. zijn zij gekomen en
het gezin hoopt op 6 juli weer te
vertrekken Mevrouw Henzen zei: „De
aankomst in Holland vergeten wij
nooit meer Ruim dertig familieleden
en kennissen stonden ons in Rotter
dam op te wachten Dit hadden wij
niet verwacht"
Tot slot van hel korte bezoek, dat wij
bij het gezin Henzen aan de Franse-
weg te Eist hadden zei de heer Hen
zen: „Australië is een heerlijk land
maar je moet er aan wennen" hetgeen
wij graag aannemen van iemand die
zijn leven heeft verpand aan een heel
nieuw land
Hij was in het geheel niet geïntimi
deerd. „Ik geloof er geen snars van. Hoe
lang is het al geleden, dat je het me
vertelde? Meer dan een maand. Je zou
binnen een maand trouwen. Ga nou, mij
neem je niet. Kom, geef het maar toe
Wat denk jevanavond is het kermis
in Vierlingsbeek. Ik heb tegenwoordig
een wagentje. Wat denk je ervan om
met me mee te gaan? Zullen we de
bloemetjes eens fijn buiten zetten, meid.
Echt ouderwets, waar? Nou? Zal ik je
om zeven uur komen halen?"
Toen wist ze het zeker: hij had de
brief geschreven. Hoe hij het te weten
was gekomen, kon ze niet bevroeden,
maar hij was op onderzoek uitgegaan.
Misschien kende hij wel die broer Emiel,
die hier in de buurt werkte. Langzaam
was de woede in haar gegroeid. Reso
luut was ze in de keuken overeind ge
komen en had naar de deur gewezen.
„Eruit, jij gemene smeerlap eruit
Bij de deur had hij zich nog even om
gedraaid en met een valse lach op zijn
gezicht gezegd: „J" kunt beter met een
moordenaar trouwen, jijjij
Ze had hem een schuimspaan achterna
gegooid, die dwars door één der ruitjes
van de plotseling gesloten keukendeur
vloog. Nog diezelfde dag had de schilder
er een nieuw ingezet.
Zaterdagsmorgens stond plotseling de
pastoor op de stoep. Het was de eerste
keer, dat hij haar bezocht. Ze was de
laatste tijd maar weinig in de kerk ge
weest. Daarom was haar eerste ge
dachte: hij komt me de huid uitvegen,
omdat ik zelden kom. En ik ben al een
maand niet wezen bichten.
Pastoor van Someren was nog betrek
kelijk jong, maar zelfbewust, hoewel
hartelijk en menselijk. Ze had hem in de
kamer gelaten en sigaretten naar hem
toegeschoven. Maar de priester rookte
niet. Alleen voor een kop koffie had hij
belangstelling.
Tot haar stomme verbazing kwam ze
tot de ontdekking, dat de pastoor als de
zoveelste pleitbezorger kwam voor Jaap.
Er had een lang gesprek plaats, waarbij
pastoor van Someren er de bijbel bij
haalde, die hij terdege scheen te kennen.
En waaruit hij mediteerde over de
schuldvergeving in het algemeen en van
een zeker iemand in Nijmegen in het
bijzonder. Waarin hij als zijn mening
verkondigde, dat het ons niet paste om
te oordelen en te veroordelen, dat de
liefde het hoogste was in een mensen
leven en dat, om maar met 1 Corinthe 13
te spreken, de liefde alles bedekt en weet
te vergeven, alle menselijke zwakheden,
gebreken en zonden, misstappen inbegre
pen. De van kind af bij haar ingehamer-
de eerbied voor alles wat geestelijke was,
weerhield haar van scherpe repliek.
Doch zelfs de privé-preek van pastoor
van Someren vermocht niet haar beslis
sing te doen wankelen. En dat vertelde
ze hem dan ook op kalme, doch duidelijk
waarneembare toon. Waarop de priester
na een uur met een rimpel in zijn overi
gens gladde voorhoofd de woning verliet.
En toen had ze er genoeg van ge
kregen. Wie weet, kwamen er volgende
week nog anderen. Ze werd er ziek van.
En niemand kon begrijpen, dat iedere
poging om het weer bij te leggen tussen
haar en Jaap, werkte als een boemerang
met averechtse resultaten
's Maandags had ze haar besluit ge
nomen. Ze pakte twee koffers in en
reisde nog diezelfde morgen met de bus
naar Eindhoven, waar ze op de trein
stapte naar het zuiden. Tante Mieke in
Sint Gerlach, die daar heel alleen woon
de, was haar reisdoel. Daar zou ze ge
vrijwaard zijn voor nog meer pleitbezor
gers. Omdat ze niemand had verteld,
waarheen ze ging. Zelfs niet aan haar
broer Piet. „Ik smeer 'm voor een
poosje", had ze gezegd. „Je ziet me te
zijner tijd wel weer verschijnen. Als je
tijd hebt, houd een oogje in het zeil in
Rijkevoort".
HOOFDSTUK 14.
De rust in Sint Geriach deed wonde
ren bij Willie Verpalen. Ze maakte korte
wandelingen in het dorp, dat nu lang
zamerhand ook bevolkt werd door de
zomergasten, en hielp een handje in het
grote huis.
Meteen de eerste dag had ze briefjes
geschreven naar de scholen, waar ze
handwerkles gaf, waarin ze meedeelde
overspannen te zijn. Dat ze geen arts
geconsulteerd had en derhalve wist geen
aanspraak te kunnen maken op haar
salaris, gedurende haar afwezigheid.
Wat een geluk, dat ik financieel onaf
hankelijk ben, dacht ze. Anders had ik
om het geld thuis moeten blijven.
De eerste tijd moest ze nog dikwijls
aan Jaap Wieland denken. Ik heb van
hem gehouden, dacht ze vaak. Nu weet
ik pas goed, hoeveel hij voor me be
tekende Hij was al een deel van mijn
leven geworden En als ik aan hem denk,
doe het binnen in me pijn. Ik trek het
me toch veel meer aan. dan ik dacht.
Hij was altijd zo rustig lief. Bij andere
mannen was ik wel eens bang, vooral als
ze me zo eigenaardig bekeken. Dat was
bij Jaap nooit het geval. Het was precies
andersom. Bij hem voelde ik me prettig,
als hij met die zachte-goeiïge ogen naar
me keek. Ik vond het altijd fijn, als hij
me kuste, wat vroeger met andere man
nen nooit het geval was. We harmo
nieerden samen. Wat verschrikkelijk
jammer toch, dat dit er tussen moest
komen Waarom was hij niet eerlijk?
Soms betrapte ze er zich op, dat ze
aan Jaap zat te denken. Dan keek ze
met nietsziende ogen naar buiten, naar
het verkeer, dat door de smalle straat
ging. Ze zag de auto's wel, maar reali
seerde het zich niet. Omdat haar ge
dachten mijlen ver vertoefden In de ge
zellige salon met de brede bank bij de
haard, de mooie planten voor het brede
raam. Het leuke zitje in de hoek bij de
telefoon of de pietepeuterige keuken, die
helemaal afgestemd was op de vrijgezel,
met alle mogelijke comfort. In gedach
ten doorliep ze de garage, stak een hand
op naar de monteurs, die haar immers
kenden, om dan de binnentrap op te
gaan naar de man, van wie ze was gaan
houden Ze zag de blijde lach op zijn
knappe gezicht, als ze het vertrek be
trad. Ze voelde zijn stevige armen om
haar heen en zijn lippen op de hare Een
rustige kus, altijd beheerst in alles. Dat
boeide in het begin haar al, die serene
kalmte, welke van hem uitging. Als hij
achter het stuur zat, zich nooit nijdig
makend over onbeschofte weggebruikers
of roekeloos rijdende fietsers. Even kalm
ging hij met de klanten om, met zijn
eigen mensen, de monteurs. Rustig
maakte hij koffie klaar in de kleine keu
ken of kwam hij naast haai zitten op
de brede bank, zijn arm om haai heen
leggend. Zeker in alles. Ze kon zich niet
voorstellen, dat er eens een ogenblik was
geweest in zijn leven, waarin hij was
losgebarsten in een tomeloze woede Was
Jaap Wieland van nature driftig? Ze
had er nooit iets van gemerkt. Ze had
hem immers even onverstoorbaar ge
kend. Vanaf die eerste middag in Pomola
in Eindhoven, tot de laatste middag in
haar huisje, toen hij haar in slaap ban
aangetroffen
Hoewel ze zich voor haar meisjes in
de klassen in elk opzicht beheerste en
zich nooit liet gaan, wist ze van zich
zelf, dat ze ook spoedig driftig werd.
De laatste keer thuis had ze immers
hevige ruzie gehad met Ma riet Je? Een
onbeheerste woede had haar gegrepen
toen Marietje in een venijnige bui tegen
haar had gezegd, dat ze al jaren met
meer op de boerderij behoorde. Nota
bene, mijn eigen huis, waar ik geboren
en opgegroeid ben. En zo'n vreemde,
verwende rijkeluisdochter zal mij aan
wrijven, dat ik feitelijk het vijfde rad
aan de wagen ben. Ze had in haai woe
de van alles, wat beledigend was, naar
.Vlarietjes hoofd geslingerd. Later, toen
haar woede gezakt was, had ze er spijt
van.
Daarom voelde ze zich al gauw pret
tig .n zijn nabijheid. Om de rust, die van
hem uitging. Daardoor werd ze als het
ware gekoesterd; het verwarmde haar,
^oals de naard het deed, als ze in de
/rieskou uil de halfver war mde bus stap
je om naar zijn huis te lopen en in zyn
stumer te komen.
Geleidelijk aan had ze al die eigen
schappen, die ze in hem ontdekte, ver
zameld en gebundeld. Zo, by elkaar,
werd dit de basis voor u .ar groeiende
genegenheid. Aan va uiijk was het sym
pathie. zoals je tijdens een lange reis
een prettige coupégenoot hebt getroffen,
waarmee je gezellig kunt praten. Zo
iemand vind je aardig en je denkt nog
wel eens aan hem terug. Zo was het de
eerste weken ook me' Jaap Doch toen
ze a' die leinigheden, die hap- telkens
weer troffen, wat nauwkeuriger bezag,
werd hg de man naar wie ze aan het
einde van de dag ging verlangen. De
avonden, die zy niet bij nem was of hij
niet bij werden leegt en. die zich
steeds duidelijker accentueerden in haar
leven Zyn onverstoorbaarheid verwon
derde haar aanvankelijk.
(wordt vervolgd)