„lk ben geen kunstenaar maar een kuns99 „AUSTRALIë IS EEN HEERLIJK LAND MAAR JE MOET ER AAN WENNEN" HET BOZE BELETSEL een feest vooraf... FILMPROGRAMMA Natuurlijk VEENENDAAL AMERONGEN Nieuwsblad „DE VALLEI" vrijdag 4 maart 1966 6 JAN HOUWKES: Duitse Prinses kocht verschillende aardewerken Spelen Energie Geld verdienen het hoogtepunt HOTEL DE WAGENINGSE BERG RHENEN James Bond in Luxor Bio Rhenen „Wij trouwden op dezelfde dag dat we elkaar zagen" FEUILLETON DOOR LEIDA GRAAFLAND Onder de rook van Amerongen, in de bossen van de gemeente Leersum, staat het landhuis van het kunstenaars-echtpaar Jan en Nel Houwkes. In alle rust werken hier beide creatieve personen in hun kunstnijverheids-atelierdat grotendeels in beslag wordt genomen door de boetseer-afdeling. Een kennismaking met Jan Houwkes maakte duidelijk wat nu precies pottenbakken inhield. In de grote, modern en tegelijkertijd ook antiek ingerichte woonkamer, hadden wij een gesprek over het wel en wee van de kunst die door hen wordt bedreven. Achter onze stoel stonden enkele klimplanten, die de kamer de frisheid van de natuur gaven. Tussen deze klimplanten stond een bord waarop geschreven was: „Verboden zich tussen de beplanting te bevinden". Jan Houwkes zei, dat het boetseerwerk hoofdzakelijk wordt gedaan door zijn vrouw Nel. Zelf bepaalt hij zich meren deel tot de glazuurtechniek en tot de schilderkunst. In de laatste tak van kunst behoort Jan Houwkes volgens een des kundige, tot een der meest begaafden in het spel ontstaat dan kunst. Hierdoor kuil je jezelf onmogelijk kunstenaar noemen. Zo komt het dan ook dat wij nooit hetzelfde hebben gemaakt. Nama ken vinden zowel mijn vrouw als ik uit gesproken dievenwerk. Bovendien hoef je, als je een eigen stijl bezit, in het ge heel niet bang te zijn voor concurrentie. j.- mm. Nederland. De boetseerkunst die zijn vrouw beoefent is volgens Jan Houwkes een natuurlijke gave. Ook nu en dan is 't zelfs wel eens zo erg dat hij haar 's mor gens om 5 uur nog uit het atelier moet halen. Nel Houwkes zelf zei, dat het voor haar de meeste voldoening gaf als zij des Nel Houwkes bezig met haar uiterst creatieve werkzaamheden. Op de achtergrond verschillende vervaardigde voorwerpen. nachts kon werken. Volgens haar zeggen wordt je dan niet afgeleid door geluiden en de gedachte dat je weer eten moet klaar maken. Hierdoor komt het dan ook dat de meeste aardewerken door haar ook 's nachts worden gemaakt. „Als een normaal mens gaat slapen, dan begin ik mw V0 De heer Jan Kneepkens die onlangs met zo'n groot succes exposeerde te Rhenen. me pas goed wakker te voelen", zegt zij. Op de vraag aan Jan Houwkes of deze zich kunstenaar voelde antwoordde hij: Ik ben geen kunstenaar maar een kun stemaker. Wij spelen als het ware met klei omdat we dat plezierig vinden. In Mevrouw Nel Houwkes, overigens zeer charmant, zei: „Ik wou dat ik zes paar handen had, ze zouden allemaal gebruikt worden want ik voel dat ik een over vloed heb aan energie. Soms komen we spullen te kort. Het is weieens gebeurd, als er klanten kwamen, dat ik tegen mijn dochter moest zeggen: „Josien drink je koffie op want je mok moet verkocht worden". Deze dingen zijn meerdere malen voorgekomen. Helaas dwong ons dagelijks brood er wel eens toe om van de kunst af te wijken. Ge lukkig komt dit de laatste jaren niet meer voor. Afgelopen zomer verkochten wij nog verschillende soorten aardewerk aan een Duitse prinses. Zij was verrukt van de stijl en de vorm. Als iemand van plan zou zijn potten bakker te worden om geld te verdienen kan hij hier beter nooit aan beginnen. Nel Howkes zelf zegt vaak „Aardewerk is Paardewerk". Alleen een echte lief hebbende kunstenaar zo blijven wij beiden betitelen heeft plezier in zijn werk en scheppingen, 's Zomers komen verschillende toeristen ons gadeslaan tij dens de werkzaamheden. Soms staan er wel een dertig, waarvan er velen aarde- werkjes kopen," zegt Jan Houwkes. Op de laatste vraag, of zij vreugde onder vonden van gemaakte werken kregen wij een zeer diepzinnig antwoord met een grote achtergrond. „Wij ondervinden niet alleen vreugde in ons werk maar ook in elkaar, in de omgeving en in de mensen. Als wij dat niet hadden zouden wij niet kunnen maken wat we nu doen. Dit zou onmogelijk op te brengen zijn. In onze werken en vooral in vorm en uiterlijk ligt uiteindelijk de vreugde zo als wij die mogen ondervinden." Jaarvergadering CBTB De CBTB houdt vanavond om 18.30 uur haar jaarvergadering in hotel De Korenbeurs te Veenendaal. Naast en kele huishoudelijke punten vermeldt de agenda het vertonen van een aantal prachtige dia's over Griekenland en Turkije, door de heer Wolters. Wijziging vuilnisafhaaldienst In verband met het huwelijk van H.K.H. prinses Beatrix met de heer Claus von Amsberg, wordt in Veenen daal op donderdag 10 maart geen huis vuil opgehaald. De overige diensten in die week blijven ongewijzigd. Wm* L 'yfaX speciale tarieven voor receptie, lunch of diner TEL. 08370-3241 ledenvergadering van de studievereni ging van de SGP gehouden. Als spre ker treedt op de heer A. Blankestijn uit Leusden, over het onderwerp „Wa ren de gedachten van het politiek fo rum gegrond op Gods Woord". EHBO-wedstrijden Zaterdagmiddag worden in de Rit meester-kantine rayon-EHBO-wedstrij den gehouden. Aan deze wedstrijden wordt deelgenomen door ploegen uit Veenendaal, Maarn, Langbroek, Ame rongen, Leersum en Eist De winnaar mag uitkomen in de kampioenswedstrij den van het district Utrecht. Begin van de wedstrijd is om 14.00 uur. KLEERMAKER BEKROOND Op de nationale vakwedstrijd voor maatkleermakers, die maandag 28 fe bruari in Tivoli te Utrecht gehouden werd behaalde de Veenendaalse kleer maker fa. Van de Scheur een tweede prijs. Deze prijs werd verleend voor een driedelig wandelkostuum, waar voor het mooie totaal van 122 punten gegeven werd. VOLAUTOMATISCHE AUTOWASINRICHTING In tegenstelling tot het vrijdag 25 fe bruari in ons blad gepubliceerde be richt, zal de automatische autowasin richting van Van der Kolk Veenendaal N.V. niet op 9 maart a.s. in gebruik ge- nen heeft weer grote plannen voor de GARAGEBEDR. „DE RHOTER' BREIDT WEER UIT Het garagebedrijf ..De Rhoter" uit Rhe- de grote keuze... de exclusieve modellen... de speciale afdeling... maken het uitzoeken van de bruidsjapon tot een feest vooraf I i' Hoofdstraat 80 - Veenendaal steld worden, maar eerst op vrijdag 11 maart a.s. Zie verder de advertentie elders in dit blad. Studievergadering SGP Dinsdagavond 8 maart om 18.30 uur wordt in de consistorie van de kerk der Geref. Gem. aan de Fluitersstraat een nabije toekomst. Van een deze plannen is de verwezenlijking reeds in volle gang. Over enkele maanden zal dit garage bedrijf niet alleen meer in Rhenen zijn gevestigd, maar ook met een klein onderdeel in Wageningen. In laatstge noemde gemeente is men namelijk druk bezig met de bouw van een Quick- servicestation van Mobil Oil. ti-W-D' De komende filmweek in Luxor wordt volledig beheerst door „Goldfinger". James Bond geheim agent 007 van de Engelse Secret Service ontmoet zijn sluwste en gevaarlijkse tegenstander in deze film gebaseerd op het boek van Ian Fleming. Sean Connery heeft in de Duitser Gert Fröber een uitstekende tegenspeler als de van goud bezeten „Goldfinger". Niet minder sensationeel is het optreden van de Japanner Harold Sakata die als lijf wacht van de bandiet, van een uiterst gevaarlijk wapen gebruikt maakt nl. zijn hoed. Voor het vrouwelijk schoon, waar in elke James Bond rijkelijk voor wordt gezorgd, staat Shirley Eaton en Honor Blackman borg. James Bond maakt ook in deze film weer gebruikt van materiaal die zijn weerga niet vindt, ijn Aston Martin DB, waar o.a. een schietstoel in voorkomt is beslist een geheim agent waardig. Het verhaal komt in het kort hierop- neer: Goldfinger wil de gouddiefstal van zijn leven plegen. Hij vindt hierin een aardig object in de vorm van de Ameri kaanse goudvoorraad opgeborgen in Fort Knox. Hoe hem dat bijna lukt kunnen de filmliefhebbers de gehele week in Luxor zien. Toegang boven 18 jaar. Zaterdagavond en zondagmiddag „GO LIATH EN DE GEMASKERDE RID DER". Een film die zich afspeelt in de 17e eeuw. In de hoofdrollen Mimmo Palmara, Alan Steel, Pilar Cansino en Jose Greci. Onder regie van Piero Pei- rotti treedt Goliath als een soort Robin Hood op in Spanje waar corruptie, hoogtij viert. Dat alles in het reine wordt gebracht door Goliath kunnen al leen bioscoopbezoekers boven de 14 jaar zien. Zondagavond staat Bio in het teken van de oorlog 1940-1945. „SPERVUUR" is een keiharde oorlogsfilm geregisseerd door John Patrick Hayes met in de be langrijkste rollen Carl Crow en Pamela Grey. Het verhaal speelt zich af in het Zuiden van Italië kort na de landing. Voor deze zwart-wit films is de leef tijdsgrens bepaald op 14 jaar. SCHIETVERENIGING „WILLEM TELL" De leden van de plaatselyke schiet vereniging „Willem Teil" hebben maan dagavond ji. in hotel Buitenlust weer om het hoogst aantal punten geschoten. De uitslag werd als volgt: P. v. d. Sigtenhorst 95 pnt; J. Pakvis 93 pnt; R. E. Labruyère 92 pnt; A. de Haas 92 pnt; A. Burgstede 90 pnt; H. de Groot 86 pnt; H. den Uijl 86 pnt; J. L. Engelaar 85 pnt; G. Mulder 83 pnt. Veertien jaar geleden vertrok de heer J. Henzen uit Eist naar een nieuw land. Het land waar deze Elstenaar zijn zinnen op had ge zet Australië. Voor zijn vertrek oefende hij het beroep van bloemenhandelaar uit maar doordat het avontuur hem trok en om dat hij iets van de wereld wilde zien kreeg de heer Henzen emi gratieplannen, die al heel spoedig verwezenlijkt werden. Per boot reisde hij door het Panamakanaal naar het land van zijn toekomst. HEUVELACHTIG Daar aangekomen stond hij natuur lijk eerst wat vreemd te kijken maai al spoedig begon de Elstenaar zich thuis te voelen In eerste instantie ging de heer Henzen op een farm werken zoals de meeste emigranten Deze farm lag in de provincie Victoria in Zuid- West Australië Maar hierover zei de heer Henzen: „Het was mij daar te heuvelachtig naar mijn zin Ik werd er ziek van en toen dacht ik er direkt overna om daar maar weer weg te gaan De beslissing nam ik al na 4 maanden. Toen ben ik gereisd naar NNarrabri, dat ligt 360 mijl noord west van Sydney Hier ben ik zelf standig een groente- en tuinaanleg- bedrijf begonnen Daar heb ik in een garage gewoond, die ik evenals de bij behorende grond gratis in pacht had gekregen van de „minister of the Eng- lisch Church". Dat heb ik ook weei gedurende een tijd van 9 maanden gedaan. Toen kreeg ik een aanbieding om een sineesappelboomgaard te gaan beheren En dit lukte fantastisch en daarom ben ik er dan ook vier jaar gebleven. Hierna ben ik eerst gaan trouwen en dat was een verhaal op zichzelf. Brief De heer Henzen heeft zijn vrouw per brief leren kennen Zij werkte namelijk bij de zuster van de heer Henzen op een kantoor in Arnhem Na ongeveer een jaar met elkaar te hebben gecorrespondeerd schreef de heer Henzen haar of zij naar Austra lië wilde komen. Op dit verzoek werd ingegaan en zo kwam het dat de te genwoordige mevrouw Henzen per boot om Zuid-Afrika heen, naar haar correspondentievriend reisde De heer Henzen zei: „Om 10 uur arriveerde ze in Australië en om 5 uur waren wij getrouwd" Wij zijn toen gezamenlijk een eigen tuinderij begonnen Dit luk te erg goed en door gezamenlijk hard werken bouwden wij een goed bestaan op Helaas moest ik dertien maanden lang op een limonadefabriek gaan wer ken omdat er gedurende die lange tijd geen druppel regen wilde vallen Voor een tuinderij heb je nu eenmaal op geregelde tijden regen nodig. Heet Het kan namelijk in het gebied waar wij wonen ontzettend warm zijn. De laatste dag voor ons vertrek naar Hol land was het in de stad waar wij woonden 46 graden Celsius Door deze hoge temperatuur moet je een goed uithoudingsvermogen hebben anders valt het niet mee om hierin te werken. Deze temperatuur is dan ook de reden waarom ik waarschijnlijk niet meer in de tuinderij terug ga Ik wordt al een dagje ouder en dan valt het helemaal niet meer mee in die hoge temperatu ren te moeten werken Bij mijn hui dige baas op de limonadefabriek heb ik het zeer goed naar mijn zin Vooral de sfeer waarin gewerkt moet worden is heel anders dan in Holland De di- rekteur spreek je daar bijvoorbeeld gewoon aan bij zijn voornaam Dit wekt een prettige sfeer die je als vrienden tegenover elkaar doet staan En voor vrienden heb je nu eenmaal alles over Volgens mij is dit de meest goede manier om in prettige verstand houding samen te werken, aldus de heer Henzen. Het gezin Henzen, in volle zee. op weg naar hun familie in Niet terug De heer Henzen verklaarde dat hij voor geen goud meer terug zou willen komen naar Holland Naar zijn mening is alles hier te nauw en te klein Al leen de huiselijke gezelligheid is in Australië niet zo groot als in Holland De heer Henzen vond op het ogenblik de levensstandaard in Australië goed koper De familie Henzen inclusiel hun beide zoontjes, zijn voor een kor te periode met verlof in Holland Ge durende deze tijd bezoeken zij prak tisch alle familieleden Op 8 februari j.l. zijn zij gekomen en het gezin hoopt op 6 juli weer te vertrekken Mevrouw Henzen zei: „De aankomst in Holland vergeten wij nooit meer Ruim dertig familieleden en kennissen stonden ons in Rotter dam op te wachten Dit hadden wij niet verwacht" Tot slot van hel korte bezoek, dat wij bij het gezin Henzen aan de Franse- weg te Eist hadden zei de heer Hen zen: „Australië is een heerlijk land maar je moet er aan wennen" hetgeen wij graag aannemen van iemand die zijn leven heeft verpand aan een heel nieuw land Hij was in het geheel niet geïntimi deerd. „Ik geloof er geen snars van. Hoe lang is het al geleden, dat je het me vertelde? Meer dan een maand. Je zou binnen een maand trouwen. Ga nou, mij neem je niet. Kom, geef het maar toe Wat denk jevanavond is het kermis in Vierlingsbeek. Ik heb tegenwoordig een wagentje. Wat denk je ervan om met me mee te gaan? Zullen we de bloemetjes eens fijn buiten zetten, meid. Echt ouderwets, waar? Nou? Zal ik je om zeven uur komen halen?" Toen wist ze het zeker: hij had de brief geschreven. Hoe hij het te weten was gekomen, kon ze niet bevroeden, maar hij was op onderzoek uitgegaan. Misschien kende hij wel die broer Emiel, die hier in de buurt werkte. Langzaam was de woede in haar gegroeid. Reso luut was ze in de keuken overeind ge komen en had naar de deur gewezen. „Eruit, jij gemene smeerlap eruit Bij de deur had hij zich nog even om gedraaid en met een valse lach op zijn gezicht gezegd: „J" kunt beter met een moordenaar trouwen, jijjij Ze had hem een schuimspaan achterna gegooid, die dwars door één der ruitjes van de plotseling gesloten keukendeur vloog. Nog diezelfde dag had de schilder er een nieuw ingezet. Zaterdagsmorgens stond plotseling de pastoor op de stoep. Het was de eerste keer, dat hij haar bezocht. Ze was de laatste tijd maar weinig in de kerk ge weest. Daarom was haar eerste ge dachte: hij komt me de huid uitvegen, omdat ik zelden kom. En ik ben al een maand niet wezen bichten. Pastoor van Someren was nog betrek kelijk jong, maar zelfbewust, hoewel hartelijk en menselijk. Ze had hem in de kamer gelaten en sigaretten naar hem toegeschoven. Maar de priester rookte niet. Alleen voor een kop koffie had hij belangstelling. Tot haar stomme verbazing kwam ze tot de ontdekking, dat de pastoor als de zoveelste pleitbezorger kwam voor Jaap. Er had een lang gesprek plaats, waarbij pastoor van Someren er de bijbel bij haalde, die hij terdege scheen te kennen. En waaruit hij mediteerde over de schuldvergeving in het algemeen en van een zeker iemand in Nijmegen in het bijzonder. Waarin hij als zijn mening verkondigde, dat het ons niet paste om te oordelen en te veroordelen, dat de liefde het hoogste was in een mensen leven en dat, om maar met 1 Corinthe 13 te spreken, de liefde alles bedekt en weet te vergeven, alle menselijke zwakheden, gebreken en zonden, misstappen inbegre pen. De van kind af bij haar ingehamer- de eerbied voor alles wat geestelijke was, weerhield haar van scherpe repliek. Doch zelfs de privé-preek van pastoor van Someren vermocht niet haar beslis sing te doen wankelen. En dat vertelde ze hem dan ook op kalme, doch duidelijk waarneembare toon. Waarop de priester na een uur met een rimpel in zijn overi gens gladde voorhoofd de woning verliet. En toen had ze er genoeg van ge kregen. Wie weet, kwamen er volgende week nog anderen. Ze werd er ziek van. En niemand kon begrijpen, dat iedere poging om het weer bij te leggen tussen haar en Jaap, werkte als een boemerang met averechtse resultaten 's Maandags had ze haar besluit ge nomen. Ze pakte twee koffers in en reisde nog diezelfde morgen met de bus naar Eindhoven, waar ze op de trein stapte naar het zuiden. Tante Mieke in Sint Gerlach, die daar heel alleen woon de, was haar reisdoel. Daar zou ze ge vrijwaard zijn voor nog meer pleitbezor gers. Omdat ze niemand had verteld, waarheen ze ging. Zelfs niet aan haar broer Piet. „Ik smeer 'm voor een poosje", had ze gezegd. „Je ziet me te zijner tijd wel weer verschijnen. Als je tijd hebt, houd een oogje in het zeil in Rijkevoort". HOOFDSTUK 14. De rust in Sint Geriach deed wonde ren bij Willie Verpalen. Ze maakte korte wandelingen in het dorp, dat nu lang zamerhand ook bevolkt werd door de zomergasten, en hielp een handje in het grote huis. Meteen de eerste dag had ze briefjes geschreven naar de scholen, waar ze handwerkles gaf, waarin ze meedeelde overspannen te zijn. Dat ze geen arts geconsulteerd had en derhalve wist geen aanspraak te kunnen maken op haar salaris, gedurende haar afwezigheid. Wat een geluk, dat ik financieel onaf hankelijk ben, dacht ze. Anders had ik om het geld thuis moeten blijven. De eerste tijd moest ze nog dikwijls aan Jaap Wieland denken. Ik heb van hem gehouden, dacht ze vaak. Nu weet ik pas goed, hoeveel hij voor me be tekende Hij was al een deel van mijn leven geworden En als ik aan hem denk, doe het binnen in me pijn. Ik trek het me toch veel meer aan. dan ik dacht. Hij was altijd zo rustig lief. Bij andere mannen was ik wel eens bang, vooral als ze me zo eigenaardig bekeken. Dat was bij Jaap nooit het geval. Het was precies andersom. Bij hem voelde ik me prettig, als hij met die zachte-goeiïge ogen naar me keek. Ik vond het altijd fijn, als hij me kuste, wat vroeger met andere man nen nooit het geval was. We harmo nieerden samen. Wat verschrikkelijk jammer toch, dat dit er tussen moest komen Waarom was hij niet eerlijk? Soms betrapte ze er zich op, dat ze aan Jaap zat te denken. Dan keek ze met nietsziende ogen naar buiten, naar het verkeer, dat door de smalle straat ging. Ze zag de auto's wel, maar reali seerde het zich niet. Omdat haar ge dachten mijlen ver vertoefden In de ge zellige salon met de brede bank bij de haard, de mooie planten voor het brede raam. Het leuke zitje in de hoek bij de telefoon of de pietepeuterige keuken, die helemaal afgestemd was op de vrijgezel, met alle mogelijke comfort. In gedach ten doorliep ze de garage, stak een hand op naar de monteurs, die haar immers kenden, om dan de binnentrap op te gaan naar de man, van wie ze was gaan houden Ze zag de blijde lach op zijn knappe gezicht, als ze het vertrek be trad. Ze voelde zijn stevige armen om haar heen en zijn lippen op de hare Een rustige kus, altijd beheerst in alles. Dat boeide in het begin haar al, die serene kalmte, welke van hem uitging. Als hij achter het stuur zat, zich nooit nijdig makend over onbeschofte weggebruikers of roekeloos rijdende fietsers. Even kalm ging hij met de klanten om, met zijn eigen mensen, de monteurs. Rustig maakte hij koffie klaar in de kleine keu ken of kwam hij naast haai zitten op de brede bank, zijn arm om haai heen leggend. Zeker in alles. Ze kon zich niet voorstellen, dat er eens een ogenblik was geweest in zijn leven, waarin hij was losgebarsten in een tomeloze woede Was Jaap Wieland van nature driftig? Ze had er nooit iets van gemerkt. Ze had hem immers even onverstoorbaar ge kend. Vanaf die eerste middag in Pomola in Eindhoven, tot de laatste middag in haar huisje, toen hij haar in slaap ban aangetroffen Hoewel ze zich voor haar meisjes in de klassen in elk opzicht beheerste en zich nooit liet gaan, wist ze van zich zelf, dat ze ook spoedig driftig werd. De laatste keer thuis had ze immers hevige ruzie gehad met Ma riet Je? Een onbeheerste woede had haar gegrepen toen Marietje in een venijnige bui tegen haar had gezegd, dat ze al jaren met meer op de boerderij behoorde. Nota bene, mijn eigen huis, waar ik geboren en opgegroeid ben. En zo'n vreemde, verwende rijkeluisdochter zal mij aan wrijven, dat ik feitelijk het vijfde rad aan de wagen ben. Ze had in haai woe de van alles, wat beledigend was, naar .Vlarietjes hoofd geslingerd. Later, toen haar woede gezakt was, had ze er spijt van. Daarom voelde ze zich al gauw pret tig .n zijn nabijheid. Om de rust, die van hem uitging. Daardoor werd ze als het ware gekoesterd; het verwarmde haar, ^oals de naard het deed, als ze in de /rieskou uil de halfver war mde bus stap je om naar zijn huis te lopen en in zyn stumer te komen. Geleidelijk aan had ze al die eigen schappen, die ze in hem ontdekte, ver zameld en gebundeld. Zo, by elkaar, werd dit de basis voor u .ar groeiende genegenheid. Aan va uiijk was het sym pathie. zoals je tijdens een lange reis een prettige coupégenoot hebt getroffen, waarmee je gezellig kunt praten. Zo iemand vind je aardig en je denkt nog wel eens aan hem terug. Zo was het de eerste weken ook me' Jaap Doch toen ze a' die leinigheden, die hap- telkens weer troffen, wat nauwkeuriger bezag, werd hg de man naar wie ze aan het einde van de dag ging verlangen. De avonden, die zy niet bij nem was of hij niet bij werden leegt en. die zich steeds duidelijker accentueerden in haar leven Zyn onverstoorbaarheid verwon derde haar aanvankelijk. (wordt vervolgd)

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1966 | | pagina 6