UIT DE OUDE DOOS (4)
20 jaar Plattelandsjongerenwerk
in Veenendaal
Veenendaal en omstreken
HET
BOZE
BELETSEL
AMERONGEN
Nieuwsblad „DE VALLEI"
vrijdag 18 maart 1966
8
E.H.B.O.-WEDSTRIJDEN
OM S.K.F.-BEKER
HET GLAASJE ZONDER VOET
In de tijd van de tabaksoogst heerste er in Eist de nabuurplicht. Waar er geoogst werd, ging
men helpen, 's Avonds waren de grote tabaksschuren dan spookachtig verlicht met flakke
rende olielampen, die hun lange schaduwen door de schuur wierpen, wat altijd een bepaal
de sfeer opriep. De mannen werkten bij dat schijnsel. Een uur ging voorbij. Dan stond er
één even stil en zei stereotiep: „Wat dunk-ie Dat was voor iedereen het sein om
een grote, rode zakdoek uit de zak te halen. In deze zakdoek zat steevast een „knup". In die
knoop bevond zich een dubbeltje. „Wie lapt er werd er geroepen. Alle mannen lap
ten een dubbeltje. De jongste werd er op uit gestuurd om een fles te laten vullen met
brandewijn. Ergens op een richel bevond zich een heel oud glaasje, zonder voet. Hier haal
de men zijn kiel, of een rode zakdoek doorheen om het stof te verwijderen en dan dronk men
om beurten zijn „slokkie". Soms ging men twee keer rond. Het was het hoogtepunt van de
avond, wat de burenplicht aanmerkelijk verlichtte
DE FAKS
Langs de Kade en
„De Trapjes"
Snelheidsduivel met
bloeddorst
TAFELTENNIS
STV-Climax 2 heeft
slechts kleine kans
gevaar te ontlopen
VAN-
GLAASJE OP
FEUILLETON DOOR LEIDA GRAAFLAND
Deze maand is het twintig jaar geleden dat het Christelijk Plattelandsjongerenwerk in Veenendaal
van start ging. In die jaren is in dit werk veel veranderd. De plattelandsjeugd ging met zijn tijd mee.
Toen de afdeling van wat nu de CPJ is - toen heette het nog jongerenafdeling CBTB - in 1946 werd
opgericht was het alleen de boerenjeugd, die lid werd. Thans, in 1966 is niet alleen de boer lid van
een plattelandsvereniging, ook de timmerman, de slager en wie dan ook, die op het platteland woont
kan lid van deze organisatie zijn.
Dat de CPJ met zijn tijd meegegaan
is, wordt ondermeer duidelijk, als men
let op de inleidingen die op vergaderin
gen gehouden worden. Werden in het be
gin de inleidingen verzorgd door de le
den van de afdelingen (de eerste inlei
ding in 1946 handelde over Rijstteelt),
thans worden uitsluitend deskundige
sprekers uitgenodigd.
In de loop der jaren heeft de CPJ
verscheidene voorzitters gehad, waarvan
we noemen de heren H. Griffioen, wet
houder in Rhenen, J. C. Griffioen, leraar
aan de Nijverheidsschool en A. Visser,
hoofd van de Juliana v. Stolbergschool.
De huidige voorzitter, reeds sinds 1960
in functie is de heer A. van 't Voort.
De meisjesafdeling van de CPJ (CPM)
wordt sinds 1954 voorgezeten door mevr.
Capelleveen, die nu echter afscheid moet
nemen. Veenendaal is een der weinige
afdelingen in den lande, waar men wel
overwogen niet tot een geheel gecom
bineerde vereniging van meisjes en jon
gens is overgegaan. Volgens de heer
Van 't Voort, wordt op deze manier de
cultuuroverdracht van de meisjes op de
jongens bevorderd. Wel wordt ongeveer
60 van de avonden gezamenlijk ge
organiseerd. Er is ook slechts één kas.
De twee besturen werken zoveel moge
lijk samen, maar regelen zelf de speci
fieke vrouwelijke of mannelijke activi
teiten.
De belangrykste verenigingsactivitei
ten zijn het geven van cursussen op al
lerlei gebied, als een cursus Engels,
Economie, Goede manieren. Door deze
cursussen is een contact met het buiten
land ontstaan. Men werkt nauw samen
met de Belgische boerenjongerenbond.
Vorig jaar zijn er Belgische boeren in
Veenendaal geweest. Dit jaar hoopt men
een tegenbezoek te kunnen gaan bren
gen.
Eén afdeling van dit deel van 't werk
is het zgn. Technisch Landbouw Jonge
renwerk. Voor de meisjes bestaat dit uit
cursussen en wedstrijden in Bloemen-
schikken en -kweken. Voor de jongens
worden wedstrijden en cursussen gehou
den in Trekkerbehendigheid, Veebeoor
deling en Kalveropfok. De allereerste
cursus, in 1952/'53, was er een in Land-
bouwboekhouden. In die tijd was dat
zeer vooruitstrevend, omdat voor dit vak
nog niet veel belangstelling bestond.
VIERDE LUSTRUMFEEST
Het twintigjarig bestaan zal gevierd
worden op donderdag 24 maart met een
feestavond in Hotel de Korenbeurs.
Voordat de eigenlijke avond begint zal
er eerst een officiële ontvangst gehou
den worden van de gasten. Behalve af
gevaardigden van zusterverenigingen
verwacht men vele oud-leden en de oud
voorzitters van de afdeling.
Het programma vermeldt een ope
ningswoord door de plaatselijke voorzit
ter, de heer A. van 't Voort, getiteld 25
jaar CPJ, waarin hij een overzicht en
een verwachting hoopt te geven van de
activiteiten van de vereniging tussen
1946 en 1971.
De heer G. W. Voortman, adviseur
van het bestuur van de Gelderse CPJ
zal spreken over Boze mensen zingen
niet.
Op deze avond worden twee films ver
toond, onder het motto Samen toen en
Samen nu. De eerste film is een veertig
jaar oude opname van de oogstfolklore,
zoals die in het midden van de jaren
twintig nog leefde in Nederland. De
tweede laat zien, hoe tegenwoordig de
oogst binnen gehaald wordt. De nadruk
ligt op de meest moderne landbouwma
chines. Beide films zijn beschikbaar ge
steld door het ministerie van Landbouw.
GASLEK
Zondagmiddag belden bewoners van
de Buurtlaan de politie, dat enkele jon
gens een vuurtje gestookt hadden in een
rioolput, op de hoek van de Buurtlaan
en de Prins Bernhardlaan. Hoewel het
vuur alweer geblust was, moeiden zij er
toch de politie in, omdat het vermoeden
bestond, dat een aldaar nieuw aangeleg
de gasbuis wel eens lek kon zijn en men
herhaling vreesde.
De Nederlandse Gasmij. heeft de zaak
onderzocht en inderdaad was er van een
lek sprake. De buis zou gerepareerd
worden.
Dinsdag 22 maart 's avonds om 19.30 nur
worden in de kantine van de SKF de
derde wedstrijd om de SKF-wisselbeker
gehouden.
De beker is de vorige 2 wedstrijden
gewonnen door de ploeg uit Opheusden,
die natuurlijk haar uiterste best zal doen
de trofee ook ditmaal buit te maken. Het
ziet er echter naar uit, dat de andere
ploegen goed partij zullen geven.
De deelnemende ploegen komen uit
Veenendaal, Amerongen, Eist, Opheusden,
Kesteren en Rhenen.
MEISJE AANGEREDEN OP ZEBRA
Maandagmiddag om bijna half zes
wilde de 8-jarige E. v. M. de Kerkewijk
nabij de Julianaschool oversteken. Zij
maakte gebruik van de zebra. Een NBM
bus stopte voor haar, maar een per
sonenwagen, bestuurd door de heer
F. G. H. uit Vinkeveen, die de bus pas
seerde, merkte haar te laat op en kon
haar niet meer ontwijken.
Het meisje werd tegen de grond ge
worpen. Nadat door de dr. Rijlaarsdam
eerste hulp was verleend, kon hjj haar
in zijn auto naar huis brengen.
Opgetekend door: Rik Valkenburg
Wat een faks was weet elke oude in
woner van Eist. Dat was iemand die zich
naar believen kon veranderen in een g-o-
te hond. Men geloofde daar stellig aan.
Als iemand zei, de faks weer gespoord te
hebben, bijvoorbeeld in een bietenveld, of
aardappelveld, of waar dan ook in, dan
was het extra oppassen geblazen. Tussen
de andijviebedden kwam de faks ook nog
al eens. Duidelijk meende men hen dan
weieens te sporen. Het gebeurde zelfs dat
r men bepaalde personen bij mij nog
bekend, aldus Van Baaren hiervan ver
dacht. Het waren een soort mannelijke
heksen waarvoor men goed moest uit
kijken. Ze betoverden je voor je er erg in
had. Zelfs opvallend vrome mensen ge
loofden in de faks. Evenals in de putgees-
ten. Ik heb het zelf nog wel eens mee
gemaakt dat kinderen gewaarschuwd
1 werden, in de avonduren niet te dicht bij
een waterput te komen, want dan kon je
er door een putgeest ingetrokken worden,
waarna je er nooit meer uitkwam.
Voordat u in Veenendaal kwam wonen,
hebt u reeds in Veenendaal gewerkt.
Wanneer en bij wie was dat?
Dat was eveneens bij bakker Hament,
in de twintiger jaren. Ik was toen reeds
getrouwd met Dirkje van de Brink en
had al een paar kinderen. Misschien
Een overzichtsfoto van het oude Vaart-
brugcomplex. Het huis van de familie
Epskamp is duidelijk zichtbaar. De
ULO-school was nog niet gebouwd. Op
de achtergrond een gedeelte van de
Ritmeester fabrieken. Rechts dus de
smalle Vaartbrug. Links, schuin tegen
over het huis van Epskamp was het
zwembad. En ergens in die buurt was
ook de zogenaamde los-wal, waar Coop
de Gooyer vaak aanlegde.
Deze fotocopie van de oude Zwaai geeft
een goed overzicht van de bocht welke
de Griftsloot destijds maakte bij het
Gelderland. Onmiddellijk rechts de in
gang naar de Vijgendam. Links de con
touren van de bierschuur van Dekker.
Daar achter de oude Waag. In deze
buurt fietste Van Baaren heel wat af
met de zware bakkersmand op zijn
fiets. Overigens doet deze schets idyl
lisch aan.
kwam ik wel bij Hament terecht, omdat
mijn vrouw daar eerst gediend had.
Kunt u er wat over vertellen
Dat zou ik denken.
Elke morgen om half zes vertrok ik op
mijn fiets naar Veenendaal. Eerst de berg
over, langs La Montagne en zo via de
Kerkewijk naar de Hoofdstraat. Het was
soms aardedonker en dan had ik veel ge
mak van mijn carbidlamp, als tenminste
de jeugd het kraantje niet los gedraaid
had, waardoor de lamp verdronk, zodat
hij niet meer kon branden. U merkt, de
jeugd was toen ook al niet veel I eter dan
nu.
Bij bakker Hament werd er flink ge
werkt. Ik moest er op uit met de brood-
mand. Voornamelijk in Veenendaal zelf,
maar soms ook in de omtrek. Het ging er
in die tijd wel gemoedelijk aan toe. Het
gebeurde namelijk vaak dat als ik met
mijn broodmand het Lombok (Wilhel-j
minastraat) op ging en achter een blok
terecht kwam, dat men mij zei: „Bakker.
Willemijntje is bij Hendrijntje, want die
is jarig." Dan ging ik maar naar Hen-
drijntje en kwam de zaak evengoed voor
elkaar.
Zomers moest ik soms gras „meien" i
voor de hit van de baas. Ik reed dan met
een grote zak op mijn fiets door de smalle
straatjes van Veenendaal. Tenslotte reed
ik dan de Schulsteeg (Emmalaan) door
en kwam in de weilanden terecht, waar
gemaaid moest worden, 's Winters brand-
de er een gaslantaarn in de Schulsteeg.
Ik bezorgde ook brood op een klein
blokje op de Vijgendam. Daar woonde
Celis de Karreboks, die nogal veel door
de jeugd werd geplaagd. Door heel Vee-1
nendaal liepen in die tijd sloten. Met zijn
aak vervoerde hij nogal eens een vracht j
mest. Ook voor Hament. Hij kon met zijn j
aak door de Tuinstraatsloot precies ach
ter Hament komen om te laden. Dan weer
terug, naar bijna elk punt in Veenendaal
Als hij de aak voortboomde, gooide de
jeugd grote stenen naast de aak, waar
door hij soms kletsnat werd.
Er was toen meer bootverkeer in Vee
nendaal. Vlak bij de Vaartbrug was er
aan de Noordkant van het omleidings
kanaal een zogenaamde loswal: hier ken
den boten aanleggen en gelost worden.
Een bekende vrachtvaarder uit die tijd.
Coop de Gooyer, die op Wageningen voer.
maakte daar veel gebruik van. Daar in
de buurt was ook een zwembad, met
kleedhuisjes en al. Het omleidingskanaal
was toen veel schoner dan nu het geval is.
Dinsdags had ik mijn drukste dag.
's Morgens om half zes van huis af, wer
ken tot half zes in Veenendaal en dan
nog een extra ommetje, met de grote
broodmand op de fiets, langs de Kade. De
fabrieksfluiten hadden hun sonore gelui
den reeds over Veenendaal laten klinken,
als ik nog even de Kaa op moest. De fiets
zwaar beladen met een volle broodmand.
Het Gelderland door, langs De Waag, via
de vele brugjes van het Boveneind, naar
de Buurtsteeg. Wat toen ook echt een
steeg was; een smal hobbelig pad. Ik fiet
ste naar de boer van het pakhuis en ging
dan eerst rechtsaf de Maanderbuurt in.
Daar zaten heel wat klanten. Dan weer
terug naar het pakhuis en dan linksaf
naar het spoor. Eens gebeurde het dat
hier mijn band lek ging. Ik moest een
tijd lopen en kwam tenslotte terecht bij
Harmsen, de fietsenmaker, in de buurt
van de Hanepol. Gelukkig hielp de man
me en weldra kon ik weer rijden met mijn
vrachtje van meer dan vijftig pond. Via
de Hanepol kwam ik bij de spoorweg
overgang, waar toentertijd een huizen
blokje stond, waar spoorwegarbeiders
woonden. Ik ging het spoor over en reed
linksaf, tot dat ik tenslotte terecht kwam
bij het kroegje „De Trapjes". Dat was
toen eigendom van een zekere Voskuilen.
Ook hier, op de donkere wegen, kon ik
mijn carbidlamp volstrekt niet missen.
Als ik dan eindelijk deze buitenwijk had
gedaan kwam ik tenslotte tegen achten
weer bij Hament, met mijn lege brood
mand. Daarvandaan ging ik dan snel weer
op huis aan en nam nog een vrachtje
brood mee om dat in Eist rond te bren
gen. Daar kreeg ik dan provisie van. Als
ik dan om een uur of negen, half tien
thuis kwam, zat de dag er eindelijk op en
ging ik maar gauw naar bed, omdat de
volgende dag weer vroeg begon. Maar zo
als reeds gezegd werd het alleen dinsdags
zo laat. Ook donderdags en zaterdags
moest deze buitenwijk gedaan worden,
maar dan deed Wim Hament het, met de
hittekar.
Als het 's winters geijzeld had, was het
op het Boveneind, met al die brugjes,
natuurlijk spiegelglad. Het was dan on
mogelijk om de fiets met de zware brood
mand tegen de brugjes op te duwen. Ik
kreeg dan echter altijd hulp van mensen
die mij zagen tobben. Want dit moet ge
zegd worden, er was vroeger een grote
behulpzaamheid onder elkaar
Het spreekt vanzelf dat je vroeger, ook
al door de lange dagen die je maakte, erg
op de zondag toeleefde. Als het echter
zondag was, was je te vermoeid om je
ogen open te houden. Ik weet nog dat in
die tijd dominee Vijverberg elke zondag
drie keer kerkdienst hield, 's Morgens 2%
uur, 's middags 2Vz uur en 's avonds 2%
uur. Ik ging meestal twee keer, maar kon
mijn ogen onder de preek niet open hou
den. Het tekort aan slaap van de hele
week wreekte zich op zondag. Was het
misschien een zoete wraak
Een jonge bromfietsberijder vloog vo
rige week met zijn brommer over de
Kerkewijk. Een surveillerende politie
patrouille probeerde hem met de auto
tot stoppen te dwingen.
De jongeman gaf hieraan geen gehoor.
Hij probeerde door hard voor de politie
wagen uit te rijden zijn achtervolgers
voor te blijven, hierbij levensgevaarlijke
stuntjes uithalend.
Na een dolle rit haalde hij de .dom
heid' uit een doodlopend zijstraatje van
de Da Costastraat in te rijden. Hierdoor
werd hij door de politie gegrepen.
De jongeman trachtte echter, door een
der agenten een stuk van de duim te
bijten, toch nog te ontkomen. Het lukte
niet, hij werd aangehouden en voorge
leid.
Voor de competitie in de le klas speelde
STV-Climax 2 twee wedstrijden. Het werd
tegen Treffers in Arnhem, zowel als te
gen RTTV 2 een nederlaag, zodat dit team
nog in ernstige moeilijkheden blijft ver
keren. De situatie is zo, dat Gazelle en
Ritac automatisch degraderen en no. 3 van
onderen moet dan degradatiewedstrijden
spelen. Deze plaats wordt thans door STV
-Climax 2 ingenomen, met 1 punt ach-
terstand op Oldra. Oldra moet nog twee
wedstrijden spelen n.l. tegen STV-Climax
1 en Panter. STV-Climax moet nog tegen
Gazelle. Er is dus nog een kleine kans,
dat men de dans ontspringt.
TREFFERS - STV-CLIMAX 2 7—3
De Veenendalers waren weinig zwakker
en met iets meer geluk had er een winst
puntje ingezeten.
Zowel Van Manen als Van Eist won
nen van de stekste Treffers-speler J.
Spaan, terwijl van de Berg op het kantje
verloor. Van Manen won in een goede
wedstrijd ook van Borelie. Na een zeer
spannende strijd verloor Van Eist met
21-19 in de derde game van T. Spaan, die
ook verder ongeslagen bleef. Van de
Berg kon niet tot winst komen.
STV-CLIMAX 2 - RTTV 2 6—4
Door deze overwinning stelde het team
uit Rhenen zich veilig, al heeft het er lan
ge tijd niet naar uitgezien. Op een gege
ven moment leidde STV-Climax zelfs
met 4-2, maar verder kon men niet ko
men. Alle drie spelers wonnen eenmaal:
Van de Berg en Van Eist van Meijer en
Van Manen van Notermans. In het dub
belspel behaalden Van Eist en Van Manen
het vierde punt op Van de Broek en
Meijer. Vermeldenswaard is nog de ma
rathonpartij, die Van Manen en Van de
Broek speelden en die door laatstgenoem
de tenslotte in drie spannende games uit
het vuur werd gesleept.
Doordat de wedstrijd tegen Panter werd
uitgesteld, kon STV-Climax 1 tot nog toe
de kampioensvlag niet hijsen.
PLANNEN VAN DE INSTUIF
INDUSTRIELAAN
Het jeugdwerk van de Instuif staat
nooit stil. Nu reeds worden plannen ge
maakt voor de komende zomer. Ook het
gewone werk eist de volle aandacht op.
De Palmpaasoptocht die ook dit jaar
weer gehouden wordt is reeds byna ge
regeld.
In de paasvakantie zullen op de woens
dag- en donderdagmiddag na Pasen
weer filmvoorstellingen voor de gehele
Veenendaalse jeugd gehouden worden in
het Verenigingsgebouw aan de Eiken
laan.
Tijdens de fabrieksvakantie wordt
voor alle kinderen van de gezinnen die
niet met vakantie gaan weer een vakan-
tiespel gehouden. Wat dit vorig jaar in
de vorm van een Maanlandschap, waar
op de kinderen naar hartelust konden
bouwen, ditmaal denkt men een groot
Indianenland te gaan bewonen. Waar
het gehouden wordt is nog niet te zeg
gen, daar nog onderhandeld wordt over
een geschikt terrein, dat uiteraard be
bost moet zijn, want zonder bossen gaat
het niet.
Aansluitend op het Indianenkamp
gaan de leden van de Instuif weer kam
peren. Het kamp wordt dit jaar ge
houden in Loenen op de Veluwe. De be
langstelling is zo groot, dat het reeds
bijna volgeboekt is.
In de eerste week van augustus wordt
de 8e Veenendaalse Jeugd Vierdaagse
gehouden.
VERKIEZINGSVERVOER
Het afdelingsbestuur alhier van de
Partij van de Arbeid zal ook weer op
woensdag, 23 maart a.s. ten behoeve
Ivan de verkiezing voor de leden van de
'provinciale staten, ouden van dagen en
slecht te been zijnde inwoners van
Amerongen alsmede diegenen die op an-
dere wijze zijn gehandicapt in staat stel-
len op deze dag hun stem uit te brengen.
Amerongers, die van deze dienst ge
bruik willen maken worden verzocht
zich in verbinding te stellen met de heer
A. van der Veer, Overstraat 59, tel. 2275
teneinde overleg te plegen, op welk uur
de mensen kunnen worden afgehaald.
ZEEPOST
Met de volgende schepen kan zee
post worden verzonden. De data, waar
op de correspondentie uiterlijk ter post
moet zijn bezorgd, staan achter de naam
van het schip vermeld. Argentinië:
Waterland, 22-3; Australië: Rothenstein,
23-3; Brazilië: Cap San Lorenzo, 22-3,
Gaasterland, 23-3, Paraguay Star, 25-3;
Canada: Maasdam, 20-3, Tindefjell, 23-3,
Statendam, 25-3; Chili: Stuttgart, 20-3;
Kenya, Oeganda, Tanganjika: Jean La
borde, 20-3; Ned. Antillen: Insco Jem,
20-3, Adonis, 22-3; Nieuw-Zeeland:
Wonosobo, 21-3, Rangitoto, 24-3; Suri
name: Oranje Nassau, 23-3; Verenigde
Staten van Amerika: Mormaccove, 20-3,
Statendam, 25-3; Z.-Afrika (Rep.) m.i.v.
Z.-W.-Afrika: Southampton Castle, 20-3,
Zonnekerk, 23-3. Inlichtingen betref
fende de verzendingsdata van postpak
ketten geven de postkantoren.
RHEUMACOLLECTE
In de week van 21-26 maart a.s. vindt
ook te Amerongen de jaarlijkse rheuma-
collecte plaats. De rheuma is nog steeds
een ernstige volksziekte waartegen met
man en macht opgetreden moet worden.
Het nationaal rheumafonds kan haar
werk echter alleen doen als over de
noodzakelijke geldmiddelen wordt be
schikt.
Gezien de geweldige opbrengst voor
de actie Eten voor India moge nog eens
gewezen worden op de noodlijdenden in
ons eigen land. Laten we ook hen niet
vergeten.
FILMAVOND VEILIG VERKEER
Op 24 maart a.s. wordt in het Dorps
huis een filmavond voor het Verbond
voor Veilig Verkeer gehouden. Het be
stuur verwacht voor deze avond, even
als het vorig jaar, weer veel belangstel
ling. Ook niet leden en hun huisgenoten
zijn hartelijk welkom.
om*z*A'GtB
^.SCHllOAM
Glaasje op laat u dan rijden
Om ongelukken te vermijden
Wie 't echter na het drinken doet
Gaat vaak ongelukken tegemoet
't Is tegen de verkeersmentaliteit
Dat men met 'n glaasje op, zelf rijdt
LéAt u zich rijden, geen bezwaar
Alhoewel, steeds loert gevaar
Met 'n glaasje op achter het stuur
Is als 't spelen van 'n kind met vuur
Waardoor heel vaak soms brand
ontstaat
Denk nooit, één glaasje kan geen kwaad
Lach er niet om, gij stoere binken
Ga nimmer voor het rijden drinken
Denk nooit en nimmer, 'k kan er tegen
Praalrijdend vaak langs 's heren wegen
Eén glaasje zelfs is reeds verkeerd
Te vaak wordt men geconfronteerd
Met hen, die zeggen, wat kan 't voor
kwaad
Die borrel, voor men rijden gaat
Men doet wijs, zich te laten rijden
Als u gedronken heeft om te vermijden
Dat u brokken maakt in het verkeer
Wie auto rijdt, blijve steeds heer
Al is 't er maar eentje, die u pakt
't Zij een borrel, dan wel cognac
Het is verkeerd, daarom deez' raad
Geen alcohol, als u rijden gaat J. M.
Langzaam kwam ze overeind en liep de
kerk uit. Buiten knipperde ze even tegen
het felle zonlicht. De warmte sloeg op
haar neer als een sirocco, doch ze voelde
zich desondanks niet meer zo gedrukt. Ze
had nieuwe hoop geput. Misschien komt
het nog wel in orde. Ik zal het in orde
maken. Ik zal naar Nijmegen 'moeten
gaan. Misschien oordeelt hij zachter dan
ik gedaan heb
Tegen vijven was ze, weer thuis. In de
kamer kreeg ze de schrik van haar leven,
toen de oude vrouw wees naar een papier,
dat op de tafel lag.
„Dit telegram is een half uur geleden
gekomen, Wil. Ik durfde het niet te ope
nen. Het zal toch niet erg zijn? Ik wist
niet, waarheen je was, anders had ik mis
achten
Wil hoorde het al niet meer. Zenuwach
tig scheurde ze de envelop los en vouwde
het telegram open. Ze las:
„Jaap gewond bij aanrijding. Is in
Sint Luidina-ziekenhuis Eindhoven. Heeft
naar jou gevraagd. Dientje."
Ze voelde het bloed uit haar gezicht
wegtrekken. De oude vrouw bemerkte het
blijkbaar, want ze vroeg: „Is het erg?
Is er thuis wat?"
„Het is het is Jaap," antwoordde
ze gejaagd „Hij heeft een auto-onge
luk gehad en ligt in een ziekenhuis. In
Eindhoven. Ik moet dadelijk naar hem
toe. Hoe laat kan ik weg?"
Tante Mieke keek op de klok. „Doe
kalm aan. Kwart voor zes gaat de eerst
volgende trein naar de stad. Het is net
vijf uur."
Willie keek op haar horloge. „Kan ik
niet op een andere manier vlugger?'
„De bus is net weg. Moet je je niet ver
kleden? Zal ik een paar boterhammen
voor je klaar maken?"
„O nee, ik zou geen hap door m'n keel
kunnen krijgen."
De oude vrouw kwam moeizaam over
eind en liep naar haar nichtje, die ze met
beide handen beetpakte. „Houd je nog
van die Jaap?"
Willie knikte. „Ik heb dom gedaan. Ik
weet nu, dat ik niet buiten hem kan. Als
het maar niet ernstig is Ik zou het me
altijd blijven verwijten. En u u
„Ik heb geprobeerd met een paarden
middel je op je fout te wijzen, Wil. Als
ik gezegd had: je hebt fout gedaan, je
moet dadelijk naar die man terug gaan
en hem in je armen nemen, had je dat dan
gedaan?"
„Ikik weet het niet," antwoordde
de jonge vrouw ontdaan. „Ik denk van
niet
„Juist. Door precies tegenovergesteld
te reageren heb ik misschien bewerkstel
ligd, dat je tot inzicht kwam. Terwijl ik
hem veroordeelde, werd jij geleidelijk aan
zijn pleitbezorgster. En dat wilde ik be
reiken. Ben ik erin geslaagd?"
Willie knikte onthutst. „Ik dacht be
slist, dat u dat u
De greep om haar schouders werd vas
ter. „Wie zijn wij, dat wij ons zouden
aanmatigen te oordelen en te veroorde
len Wie ben ik Wie ben jij. Willie Ver
palen? Die man heeft een misstap be
gaan, waarover hij misschien duizend ke
ren spijt en berouw heeft gehad. Hij heeft
zijn straf gehad. Je hebt zelf zijn deug
den opgesomd; hij heeft een goedlopende
zaak en was lief voor jou. Je hebt zelf
gezegd, dat jullie van elkaar gingen hou
den. Dan moet jouw liefde zo groot zijn,
dat je dit accepteert, zonder meer. En er
nooit meer over spreken. Ga naar Eind
hoven. Ik zal voor jou en voor die Jaap
bidden, terwijl je weg bent
HOOFDSTUK 17
De reis naar Eindhoven was voor Wil
lie Verpalen één marteling. In Maastricht
moest ze bijna een half uur wachten,
voor ze met de sneltrein verder kon. Met
een half dichtgeknepen keel van de ze
nuwen en spanning, ging ze de restaura
tie binnen en bestelde een kop koffie. Ge
durende de zeventig minuten, die ze tus
sen Maastricht en Eindhoven in de trein
doorbracht, bad ze in stilte voor Jaap.
Zonder op de andere passagiers te letten
of zich maar wat van hen aan te trekken.
In Eindhoven naam ze een taxi. Binnen
tien minuten stond ze in de hal van het
ziekenhuis en vroeg naar Jaap Wieland.
„Bent u familie?" vroeg de portier.
„Ikik ben zijn verloofde," stotter
de Willie.
De man keek verstolen naar haar hand,
maar omdat ze handschoenen droeg, kon
hij het niet controleren.
.Gaat u maar naar de wachtkamer
hij wees naar een vertrekje aan de over
kant van de gang. Het bezoekuur is net
afgelopen. Komt u van buiten
„Uit LimburgIk kreeg om vijf uur
pas een telegram
„Wacht u dan maar even. Ik zal een
zuster bellen."
Vertwijfeld vroeg ze: „Hoe is het met
hem?"
„Rustig aan, juffrouw. Er komt zo met
een een zuster. Die brengt u wel bij hem."
Ten prooi aan een bang voorgevoel, be
trad ze de gang. De bezoekers kwamen
terug uit de ziekenzalen. Willie ging opzij
staan om de mensen te laten passeren.
Plotseling hoorde ze een stem: „Willie!"
Verrast keek ze op en blikte meteen in
de blijde ogen van Dientje Wieland. Het
volgende moment lagen de beide vrouwen
in eikaars armen, zenuwachtig snikkend.
Maar haast meteen maakte Willie zich
los en vroeg gejaagd: „Hoe is het met
hem? Is het erg? Is hij
„Kind, het is reusachtig meegevallen
hij is door het oog van een naald ge
kropen. Maar nu jij er bent Wil
hij verlangt verschrikkelijk naar je
wat heerlijk voor hem, dat jij er bent
Kom, ik zal je bij hem brengen het is
vlakbij
„Ik moest wachten op een zuster
begon Willie, doch Dientje pakte haar bij
de arm. „Onzinjij komt helemaal uit
Limburgstel je voor en je dan laten
wachten."
Met snelle passen voerde Dientje de an
der door de smalle gang tot ze voor een
deur bleef staan. Ze knipoogde lachend
tegen Willie. „Hij ligt bij het raam
linksje boftz'n gezicht is vrijwel
onbeschadigd gebleven jullie hebben
wat in te halen. Vooruit jij naar bin
nen
In het zaaltje, waar zes mannen lagen,
bleef Willie even staan. Doch één sekonde
later zag ze hem in het verste bed, een
dikke zwachtel om zijn hoofd. Maar zijn
ogen lichtten op, toen hij de viouw bij de
deur zag.
Langzaam liep ze op hem toe, alleen
maar oog hebbende voor de man in het
bed. Haar eerste reaktie was: Goddank,
hij leeft tenminste. Het was, alsof een
grote last van haar schouders viel. Ont
spannen en blij lachend liep ze om het
ledikant heen. Zonder een woord te spre
ken, boog ze zich over hem heen en be
dekte zijn mond met kussen.
„Wil," fluisterde hij, tussen haai kus
sen door, „lieveling, nu vind ik niets meer
erg. Wil je wil je me vergeven Wil
je bij mij terugkomen?"
„Sssst," antwoo' ■'de ze zacht, „ik ben de
gene, die je om vergeving moet vragen.
Ik ben koppig en trots geweest. Ik heb
mijn fout ingezien. Als je me nog wilt
hebben ik houd van je, mijn jongen,
ik kan niet meer buiten je
Hoe lang ze bij elkaar geweest waren,
wist ze later op geen stukken na te zeg
gen. Maar plotseling stond er een ver
pleegster bij het bed. die met opgetrok
ken wenkbrauwen naar de vrouw keek.
„Het bezoekuur is al lang afgelopen, me
neer Wieland. Dit kan ik echt niet toe
staan."
„Zuster, dit is mijn verloofde ze was
ze was met vakantie en heeft van
avond pas vernomen, wat mij is over
komen. Ze is nauwelijks enkele minuten
hier."
De trekken op het gezicht van de ver
pleegster verzachtten. „Dat verandert de
situatie. U bent dus de dame, waarover
de portier me inlichtte. Als u gewacht
had, zou ik u natuurlijk hier gebracht
hebben. Tien minuutjes extra, meneer
Wieland, voor uw verloofde. Óver tien
minuten kom ik kijken. Morgen is er weer
een dag(wordt vervolgd
