echte zonnebril
SHOW
WEVERS en
LEERLING-WEVERS
MANNEN en JONGENS
OPEL REKORD
FORMIDABELE PRESTATIES
KEUS UIT 3 MOTOREN
sa
DE VALLEI
Voor chemisch reinigen
JAC. VAN SCHUPPEN
biedt te koop aan:
AUTOBUSCKAUFFEUR
ALL ROUND
KANTOORKRACHT
dusters
9,75
ochtendjassen
ƒ18,90
AMATEUR
TUSSEN DE BONGERDS
GM
uw opel rekord
en uw opel-dealer: twee
die voor u klaar staan
Zijn „Bobbie Brooks" meisjes
intelligenter dan andere meisjes?
op 20 april
The many Dacron' looks of
Nieuwsblad „DE VALLEI"
dinsdag 19 april 1966
3
Weverijen Jos Gehéniau N.V.
Verlaat 16 - Veenendaal
ONS BEDRIJF GROEIT
DUS hebben wij plaats voor meer
Wij bieden u een werkkring in een pret
tige omgeving tegen een zeer hoog loon zon
der ploegendienst.
Ook op andere plaatsen in ons bedrijf kun
nen wij nog
plaatsen.
KOM EENS PRATEN.
Dagelijks van 9-12.15 uur en van 13.15-18 uur aan de
fabriek.
V.A.B. KIRPESTEIN N.V.
VAN HOFWEGEN
van uw garderobe
ACHTEROM"
te Veenendaal
ft Villa aan de Kerkewijk, leeg te aanvaarden.
ft Woning met schuur aan de Gerard Doustraat, direc te aanvaar
den.
ft Woon-winkelhuis aan de Sav. Lohmanstraat, leeg te aanvaarden.
ft Woning met 2 schuren aan de Pelikaanstraat, einde 1966 leeg te
aanvaarden.
ft Woning met schuur aan de Parallelweg, moet ruilwoning aan
wezig zijn.
ft Flat met berging in het Schrijverspark, direct te aanvaarden.
ft 5 bewoonde woningen aan de Prins Berhardlaan.
ft 2 bewoonde woningen aan de P. H. van Rijnstraat.
ft 1 bewoonde woning aan de Groen van Prinstererstraat.
ft 2 bewoonde woningen aan de Emmalaan.
ft Bewoonde woning aan de Maanderbuurtweg.
ft Boerderijtje met garage en schuren aan de Griftweg, leeg te
aanvaarden.
te huur
ft Groot bedrijfspand in het centrum van Veenendaal.
te Hierde
ft Perceel bouwland, vrij van huur.
N.V. v/h Fa. Wed. A. W. de Haas
Kaarten bij ons aan de zaak verkrijg
baar a f 1,25
Tijdens onze
in geb. Eltheto
te Veenendaal
(zelf maken -
zelf showen)
worden de tiener
modellen van de
Bobbie Brooks collectie
ook getoond.
HOOFDSTRAAT
VEENENDAAL
feuilleton door Piet Terlouw
Opel Rekord - speciaal voor u
ontworpen door General Motors
DEALER VOOR VEENENDAAL EN OMSTREKEN
Industrielaan 12 - VEENENDAAL - Tel. 08385-2450
Dr. Slot. de Bruïneplein 29 Veenendaal
Telefoon 3404.
DONDERDAG MEEGEGEVEN ZATERDAGS TERUG
BRENG EEN BEZOEK AAN
SLIJTERIJ EN WIJNHANDEL
Wij hebben voor u de grootste sortering
wijnen, binnen- en buitenl. gedistilleerd
Groenelaan 23 (achterom) Telef. 3434
Veenendaal.
VERSTANDIGE MENSEN KOPEN EEN
VEILIG! DE BESCHERMENDE, OPTISCHE ZONNEGLAZEN
DOEN MEER DAN HET TEMPEREN VAN LICHT ALLEEN... ZIJ GEVEN U DE
ZEKERHEID DAT DE SCHADELIJKE ULTRA VIOLETTE
STRALEN WORDEN TEGENGEHOUDEN.
STAAT U HET BESTE!
Er is keuze uit een keur van aktuele
modellen die aansluiten op het mode
beeld van nu. Bovendien wordt iedere
zonnebril precies en vakkundig afge
past en als het ware op maat afge
leverd. Zo'n perfckte pasvorm zit zo
veel prettiger cri staat U zo veel beter.
AANGENAAM LICHT!
Aangenaam, omdat liet te veel aan
licht wordt getemperd zonder dat de
kleuren en kontrasten worden bedor
ven. De hoeveelheid aan licht, dat
voor een mooi beeld moet worden
tegengehouden, is niet voor iedereen
gelijk. Vandaar ook onze uitgebreide
keuze in verschillende absorptiegraden.
ZIE OOK ONZE POLAROID KOLLEKTIE KERKEWIJK 17 - VEENENDAAL
FOUNDATIONS
verkrijgbaar bij:
GORTSTRAAT 39 VEENENDAAL TEL 2321
Kerkewijk 110 Veenendaal
GEVRAAGD voor onze autobusdiensten een
Gegadigden dienen in het bezit te zijn van een
rijbewijs D.
Wij bieden U een afwisselende en
zelfstandige werkkring met
■8- Goede beloning;
-8- Vrije werkkleding;
8- Opname pensioenfonds
■8 Vrijvervoer op lijndiensten
Kerkewijk 91, Veenendaal
25 jaar, gehuwd, correspondent moder-
na talen, (specialiteit Engels), thans
werkzaam in Amsterdam, doch wonen
de in Veenendaal, zou in verband hier
mede graag een betrekking aanvaar
den op fabrieks- of handelskantoor in
deze omgeving, waar goede toekomst
mogelijkheden zijn.
Brieven onder'nr. 1167 aan het bureau van dit
blad.
DONDERDAG EN VRIJDAG KOOPJES
Prachtige tricot-nylon huishoud
Alle maten.
Moderne gewatteerde nylon dames
MANUFACTUREN W BEDDENaLEDIKANTEN
VEENENDABL GORTSTR.39 TELEF. 2 321
Het móét wel. Ze hebben de toverformule ontdekt van
1-4-1-1-1 1=6, want ruiten of printen of strepen of ongewoon
effen... Mies past bij alles. En al die „wardrobe magic" moge
lijkheden in... praktisch, modern, kleurecht Dacron.
Print bloeze met witte college-collar en afneembare das 19,75,
Gerende rok, zonder tailleband met verlaagde brede lederen
ceintuur 19,75 Blazer 29,75. Gerende geruite rok met 2
plooien en ceintuur 21,75
reg t.m. DuPont
Vrijdagavond tot 9 uur geopend.
Woensdag tot 1 uur geopend.
Binde mal, jong, misschien is ze
het al lang weer vergeten.
Maar hij zou het niet vergeten. Mis
schien nooit van z'n leven.
Toen Gert het brood op had, ging hij
naar de keet. Hij had goeie zin om te
werken, want de rillerigheid zat nog
in z'n botten. Fiks aanpakken straks.
HOOFDSTUK IV
Het gras tussen de bomen was nog
nat, toen Willem van Dolderen, het
zestienjarige knechtje van Van Zoelen,
met de spa over z'n schouder de bon
gerd in ging. Het zonlicht legde licht-
plekjes op het diepe groen en tegen
de grijsbruine stammen van de appel
bomen. Het fluitende lied van Willem
klonk hel door de stille ochtend.
Hij had een beste bui. Zojuist had
hij van Chris je een handvol tabak toe
gestopt gekregen, die nu veilig in z'n
broekzak zat. Ze had de tabak vast uit
haar vaders tabakspot gehaald. Nou ja.
't zou er niet minder om smaken. Hij
kon eigenlijk wel vast een sigaretje er
van draaien. Willem keek even om of
Van Zoelen soms al aankwam, maar
hij zag hem nog niet. Hij stak de spa
in de grond en propte de pas gekregen
tabak in z'n doosje. Het zat nog halfi
vol van gisteren, 'n Beste deern, die
Chrisje. Ze wist wel, wat een kerel toe
kwam, die de hele dag de sloten stond
uit te graven. Hij mocht anders tóch
niet mopperen op het werk, dat hij
hier had: de afwateringen van de bon
gerds weer in orde maken. En de baas
scheen nogal over hem tevreden te
zijn, want een poosje geleden had hij
hem zo maar een boom meegegeven
als brandhout voor thuis. Dat konden
ze best gebruiken, want met het mie
zerige beetje kolen, dat op de bonnen
gegeven werd, moest moeder zuinig
omspringen. Als vader nu ook nog wat
turf op de kop kon tikken, dan zouden
ze in ieder geval 's zondags lekker
warm zitten. Met zo'n hok vol jongens
was het anders toch wel gauw uit te
houden. Maar ja, ruiten hadden ze nog
steeds niet in de ramen zitten en door
de kieren van de betimmering zou nog
wel eens een vies beetje kou kunnen
waaien.
„Proost Chrisje," zei hij, z'n sigaret
aanstekend, „op oe gezondheid, deern
Hij zwaaide de spa weer over de
schouder en liep verder. Een blauwe
rooksliert draaide rond zijn blonde kop
om zacht in de morgenwind uitéén te
waaien.
Toen hij de eerste steken in de brui
ne aarde deed, kwamen Van Zoelen en
Van Dam de bongerd in.
Van Zoelen liet zijn ogen langs de
kruinen en stammen van zijn bomen
gaan. Er moest nog hard gewerkt wor
den, eer hij voor de winter klaar wilde
komen. De beschadigde takken gingen
er allemaal uit en de schotwonden in
de stammen moesten, als ze niet al te
diep waren, netjes uitgesneden en met
kankerdood bedekt worden. Gelukkig
had hij nog wat van dat spul ergens
kunnen krijgen. Er zouden genoeg te
lers zijn, die het dit jaar nog met
menie of verf moesten doen, maar daar
hield hij niet van. Dat was niet elas
tisch en had kans op scheuren bij het
overgroeien.
„Willem is t'r wir vroeg bij van den
maargen." Van Zoelen wees met de
steel van zijn pijp naar zijn jonge
knecht.
„Jao, da jong witvan aonpakken,
waor. Daor zou menigéén van kenne
leren," antwoordde Van Dam.
„Zo is 't maor."
Van Dam hoopte, dat Van Zoelèn nu
maar niet weer zou beginnen over de
lapzwansen bij de Wederopbouw, want
dan voelde hij zich altijd bezwaard,
omdat Gert er tenslotte ook bij werk
te. En het geld, dat hij verdiende, kon
moeder best gebruiken. Zoveel zou
Van Zoelen zelfs niet kunnen betalen.
Maar wanneer zijn baas zijn hart
luchtte over de grote schade, die door
de oorlogshandelingen ontstaan was,
dan deed hij altijd mee. Hoeveel bo
men waren er niet uit de grond gerukt
door ontploffingen van granaten en
landmijnen? Waar was al het gereed
schap, zoals scharen en snoeimessen,
hamers, spijkers en ladders gebleven?
De fruitkisten waren in de stellingen
verwerkt en die nog overgebleven wa
ren, gebruikten de mensen met een
oude deur er over, voor tafel. Over
een week of wat moesten de pere
bomen bespoten worden tegen de pere-
bloesemsnuitkever, maar had er iemand
in de omtrek een sproeimachine?
Nee, het viel niet mee om alles weer
op gang te krijgen.
Maar toch waren er dagen, dat Van
Dam en Willem een goedkeurende blik
of een bemoedigende schouderklap van
hun baas kregen. Dan was hij tevreden
over hun werk. hoewel hij zelf ook
fiks meedeed.
Het duurde niet lang of het knarsen
van Van Zoelens zaag klonk tussen de
bomen. Om scheuren te voorkomen,
maakte hij eerst aan de onderkant een
inkeping om dan de takken van boven
door te zagen.
Soms ging zijn blik even naar Wil
lem. Hij had plezier van dat manneke,
want hij deed niet voor een grote kerel
onder. Om twaalf uur zou hy hem
weer eens wat tabak geven, dan was
hij de koning te ryk.
Kijk hem toch eens spaaien! Hij
kantte de randjes netjes af en hé
wat deed hij nou? Zou hij op een
steen terecht gekomen zijn? Hij stond
op de spa te dansen om hem in de
grond te krijgen.
Ach jochie, haal hem er dan toch
uit
Boem! Een doffe knal weerklinkt.
De klonters aarde vliegen door de tak
ken en. Van Zoelen voelt een stukje
klei tegen zijn gezicht aankomen.
Een landmijn, gaat het door zijn
hoofd.
Er klinkt een schreeuw van Willem
en het roepen van Van Dam, die zich
pardoes van de ladder laat vallen om
naar de jongen te rennen. Van Zoelen
laat de boom, waar hij mee bezig is.
ijlings in de steek en ook hij rent naar
de jongen toe.
Schreeuwend ligt Willem achterover
in het gras. Op de plaats, waar hij aan
het spaaien is geweest, is nu een groot
gat. Het water uit de sloot loopt er al
met een forse stroom in.
Gelukkig, schiet het door zijn
hoofd, hij is niet dood. Maar zijn
benen! Zijn klompen zijn versplinterd,
hier en daar ligt nog een stuk. En zijn
broek is aan flarden. Nu ziet hij het
bloed ook. dat een plasje onder de jon
gen vormt.
„As de mieter naor den dokter," zegt
Van Zoelen tot zijn oudste knecht.
,,Zu' me 'm erst niet naor huis drao
gen?" vraagt Van Dam.
„Neeë, me lao'n 'm zo liggen tot d'n
dokter er is. Gao nou maor rap, gij."
Het schreeuwen van Willem is op
gehouden. Met gesloten ogen en een
bittere trek van pijn op het gezicht
ligt hij daar bewusteloos. Van Zoelen
knielt bij hem neer, terwijl Van Dam
zo snel hij maar kan de bongerd door
loopt naar het huis om op een fiets
naar het dorp te rijden.
Vrouw van Zoelen ziet hem aanko
men. Door het geluid van de ontplof
fing is ze naar buiten gegaan om te
zien wat er gaande was.
„Rap! Een fiets!" hijgt Van Dam.
„Wat is er gebeurd?"
„Willem op een landmijn be
nen stuk hoort ze Van Dam nog
zeggen, die de eerste de beste fiets, die
hij zag, gegrepen heeft.
Met een angstig gezicht spoedt de
vrouw zich weer naar binnen om haar
dochter te waarschuwen en om ver
band en watten te halen. Wat moet ze
nog meer meenemen?
„Chrisje! Gauw! Willem het een on
geluk gekregen. Hij is op een landmijn
gelopen. O, waorom hebben die suffers
dan ok niet de grond beter onder
zocht!"
„Jao, toe maor moeder, klaogen
helpt nou niks mêr. Rap! Hier, watte,
verband. Wat nog mêr. Spelden en
waoter, jao. natuurlijk, waoter om de
wonden uit te wassen. Toe maor, gaode
gij maor vaast naor Willem en vao-
ders. Ik kom temee."
Vlug stopt zij haar moeder enkele
dingen in de handen. Zelf loopt ze
naar de keuken om een emmer water
te halen.
Willem. Wie had dat van den
maarge gedocht, toen ze hem een bie-
tjie taobak gaf. O, o, o, zo was een
mins gezond en zo kon 'm een ongeluk
overkommen. Een wonder, dat 'm niet
helemaol de locht ingevlogen was. Al
leen de benen geraokt. Misschien viel
het nog mee.
Bruisend ruist het water de emmer
in. Chrisjes hart klopt snel en ze heeft
een felrode kleur op de wangen. Schie
lijk nou maar. Met de volle emmers
loopt ze de deur uit en de bongerd
door naar de plaats, waar Willem nog
steeds achterover in het gras ligt.
Ondertussen heeft Van Zoelen met
het snoeimes de broek van de jongen
weggesneden. Hij perst de lippen op
elkaar en zijn kaken bewegen zenuw
achtig bij dit zware karwei. Zwaar ja,
want hij moet zijn best doen om zich
goed te houden bij het zien van de
deerlijk gehavende benen, die rauw
kapot gescheurd zijn en waar het bloed
tappelings uitloopt.
Lijkwit staat moeder er bij. Ze heeft
zich al spoedig omgedraaid en de tra
nen van schrik en van zenuwen stro
men over haar grauwe wangen.
„Zet maor neer," zegt Van Zoelen
tegen Chrisje, „en gao maor wir gaauw
met moeders naor huis. Temee vaalt
ze nog flauw."
Eén blik van Chrisje op de gewonde
jongen is genoeg om zich ook om te
draaierf. Tranen wellen in haar ogen,
maar ze probeert zo flink mogelijk te
zijn.
„Kom moeder," zegt ze, „heur, daor
komt de auto van d'n dokter al aon."
Ja, daar is hy. Samen met Van Dam
draagt hij een baar van bruin zeildoek.
Met grote passen beent hij tussen de
bomen door met de nog zwetende,
oude knecht.
(Wordt vervolgd)
