GEBAANDE
Oude huizen
in de
Dorpsstraat
te
Renswoude
Openbare vergadering gemeentebelangen
in Marktzieht te Ederveen
Jjfesr
- v-v *'r
-
Nieuwsblad „DE VALLEI"
vrijdag 20 mei 1966
LANGS
ON
Onder motto trefzeker
't Mooiste bruin
Pigmaderm.Tube f 2,95
Uw bril een sieraad!
Ik zie vt al
U kunt uw keuze maken uit een
grote Gero-collecte bij
Hoogstraat 9-11 - tel. 2292 - Veenendaal
8
door Adriaan P. de Kleuver
Brrr, wat een naar en koud voorjaar
was dat. 't Leek of de natuur verlamd was.
Van armoede bloeiden de wilgenkatjes,
omdat het nu eenmaal de bloeitijd was.
Schuchtcrtjes begonnen de bomen zich in
het groen te steken. Dan, ineens was er
de weersverbetering. Alles is dan veel blij
er. De mensen zoeken de zonnige plekjes
op en de weilanden zijn in een vol bloe
men en vertier van vogels. Wij gaan de
ze keer eens een fietstochtje maken door
de binnenlanden van Achterberg, door de
stegen, en zorgen tegen het vallen van de
avond in de buurt van De Hel te zijn, want
daar hebt u kans op een bijzondere ont
moeting.
Welnu, dan beginnen wij maar op de
Wageningse laan, die prachtige ruil-
verkavelingsweg, waar aanvankelijk de
natuurmensen zo op gescholden heb
ben. Maar hoe anders is dat nu! Er is
de laatste 25 jaar veel in de Achter-
bergse hooilanden en in het oude bin
nenveld veranderd. Dat was tóch niet
tegen te houden. Ruim 1000 ha best
weiland ligt nu in de meent en daar
dwars doorheen gaat dan de Wagening
se laan. die by de Zuidelijke meentsteeg
de Maatsteeg gaat heten. Vanaf de
S.K.F. in het eerste deel van deze weg
omzoomd met een glorieuse populieren
beplanting. Ze noemen iets al zo gauw
een laan. Dit is er met recht een. Je
verwondert je zelf er trouwens telkens
over hoe in korte tijd bomen groot
kunnen worden. Ze moeten daar wel
ideaal staan, zo op de scheiding van
hoog en laag.
Rechts van ons ligt de oude eng-
grond van de Middelbuurt waar in de
zomer het goudgele koren rijpt. Nu
staat het rogge en haver nog groen en
als je tegen het vallen van de avond
eens rustig aan de kant van de Rond-
uutweg gaat zitten kan het je schoon
gebeuren dat ergens uit het roggeveld
een vreemd snerpend geluid komt. 't Is
net of iemand z'n nagel over de
tanden van een zakkammetje laat gaan.
'k Heb dat eens gedaan en laat de ver
borgen vogel prompt antwoord geven!
Dat is dan de héél zeldzame kwartel
koning. die dicht by vochtig land
broedt. Héél laat zelfs in de tijd. Met
het maaien van het koren gaat zo'n
broedsel nog wel eens overstuur, 't Is
wel écht een ongebaand weggetje, die
Ronduutweg, maar fiets die toch maar
eens af. Een paar maal is het mij daar
overkomen dat een koppel patrijzen op
de wieken ging. Ze zaten prinsheerlijk
midden op het stille weggetje. Ja en
het is ook écht een historisch geval, die
Ronduutweg. In oude veenderijen tref
je wel meer wegen met deze naam. Ze
dienden als karrepad om de turf van
laag naar hoog te brengen.
De oude turfboeren woonden in de
Middelbuurt of aan de Cuneraweg.
Het Stichtse veenland liep helemaal
tot aa- de Grift. Je denkt gewoon
die Wageningselaan weg en dan ligt
het oude land weer voor je.
We komen op de Middelbuurtseweg.
En laat ik dan maar meteen zeggen
dat die my haast he. liefst van alle
binnenwegen in de gemeente Veenen-
daal is. Een fijne en intieme weg met
een eeuwenoude historie. Dat laatste
zie je nog aan een paar mooie en zéér
oude boerenbedoeninkjes. 't Zijn gewoon
schilderijtjes. Zo staan er nog een paar
langs de Cuneraweg. Ach, ze voldoen
niet aan de moderne eisen, 't Is in zo'n
huisje behelpen geblazen. En nu moet
net een Rita Reijs of een Anton Gee-
sink zo'n stulpje kopen en voor een ka
pitaal laten restaureren, dan hou je zo
iets wel. Maar op een moment ligt het
op de grond en komt er zo'n saai bur
gerlijk huis voor in de plaats. Oh, ik
gun de boerinnen van Veenendaal graag
zo'n zindelijke en blinkende woning,
maar oh, beste mensen, ik mis ze zo
op mijn fietstochten, die lage huisjes
met hun enorme rieten dakschilden, hun
vriendelij ke vensters met ramen die
nog de oude roedeverdeling hebben, de
matgroene deur en vensterluiken. En
dat alles in de zomer schuil gaande
achter geschoren linden of doornen
heggen. Wat is dót hoekje van Veenen
daal nog mooi. Je fietst het voor je ple
zier. Net zo lang tot er geen huizen
meer staan en dan steek je de Noorde
lijke meensteeg over en volgt de Mid
delbuurtseweg langs het nieuwe proef
station van Wageningen.
doen daar iets met kippen. Maar
w-y gaan verder, tot we aan de Zui
delijke Meentsteeg komen. Die ste
ken wij ook over en zullen de Wete-
ringssteeg volgen. Hier evenwel staan
wjj op een hoogst merkwaardige plek
waarvan alléén nog maar een oude
legende by heel oude mensen bekend
is.
Precies wóór weten wij niet, maar eens
moet hier een versterkt huis gestaan
hebben. Daar woonde de onderschout
van Rhenen. De boeren noemden een
perceel grond daar Hadestein en daar
zat nog oud funderingwerk. Bij de ruil
verkaveling zijn karrevrachten vol als
wegverharding weggereden. Dat was
een interessant plekje want er groeiden
echte tonugvarens en maagdenpalmen
en nog veel meer kalkminnende planten
De wal er naast stond vol prachtige
bergvlier. Ja, als het er nü nog lag
werd t>et onbetwist een natuurreser-
vaatje. Maar in die tijd luisterden de
grote heren nog niet naar Adriaan P.
Een stem van een roepende in de woes
tijn ja, zo was het toen. Die onder
schout moet een rare kerel geweest
zijn. Hij verklaarde op zijn eentje de
stad Wageningen de oorlog. In het ge
heim goot hy een enorme kanonsloop
en alle onderaardse gangen kwamen
vol vaatjes buskruid te staan. Maar oh
wee! Die onderschout was een verwoed
roker en op een kwade dag ging hij
naar beneden met een brandend pijpje.
De gevolgen waren ontzettend. De man
vloog met huis en al de lucht in. Op
Wageningen was nog geen schot ge
vallen. Hendrik van Ginkel zaliger
heeft het me éven kleurrijk verteld. Je
haalt de schouders op. Maar ja, dat
doe je ook voor Stuivenes en Valken
burg in het Achterbergse.
Ook al zo n prettige weg, die Wete-
ringssteeg. Na de boomkweekery komt
een klein eikenbosje en daarvóór
stroomt dan de wetering. Die schiet
daar net met een duiker onder de weg
door. Waar zulke vernauwingen zijn
en het water dus weerstand onder
vindt tref je meestal een aardige
begroeiing met waterplanten: fontijn-
kruiden, sterrekroos, witte waterranon
kel en zachtlila waterviolier. Je vindt
ze allemaal wel in die sloot en verder
op De walkant bij het bosje zit vol
varens, die vooral nu zo fris groen zijn.
En de lange slierten van het goudgele
penningkruid hangen in brede toefen
naar beneden. En daar aan de berm
kant het woud an fluitekruid, romig
wit van de vele bloemschermen. En dat
is dan pas het voorjaarsbegin. Straks,
als 't volzomer is, dan komen wij nog
wel eens terug hier. Dan is alles weer
héél anders.
Wy gaan nu wat dwalen door Ach
terberg en nemen de eerste de beste
zijweg rechts, de Snyderssteeg, die
straks twee scherpe bochten maakt.
Een héé' mooie weg met schotwilg-be
planting Ik heb daar wel eens héél
vreemde dingen zien gebeuren. Op een
„kwade" dag waren zo goed als alle
stammen met een nylonkous fijn zilve
ren net omweven. Niet zo best, bedacht
ik, toen ik dat werk van de wilgenspin
ner zag. Dat worden kaal gevreten bo-
meu. Tenzij ja tenzij de gemeente
Rhenen die prachtige laan snel komt
spuiten. Dat „web" wordt door duizen
den en nog eens duizenden rupsen ge
maakt en is een boom kaalgevreten,
dan trekt het hele leger naar een ande
re boom die dan operatieterrein wordt.
Toch is deze vernieling, hoe specta
culair en interessant ze ook mag zijn,
niet het enige waar je aandacht op ge
vestigd moet zijn. Meer nog op de zang
vogels om je heen. Als er eens weer
zo'n rupsenplaag komt. dan weet je
niet wat je ziet. Dan komen daar me
zen en weet ik veel op af. Op een mor
gen waren er drie koekoeken aan het
fourageren. Dat was dus goer' werk
van de familie Koekoek. De boeren zien
graag koekoeken, want het zyn rupsen
vreters tot en met. Het geachte kamer
lid weet dus waar hij nog meer recla
me mee kan maken. Op het prikkel
draad langs de weilanden zitten vaak
allerlei insectenetende vogels. Die haal
je er zo uit. Ze hebben van die héél
spitse snaveltjes, de vliegenvangertjes,
leeuweriken, gele kwikstaarten, pie
pers en allerlei slag van mezen. Heb je
eens een gast op je tochten dan wordt
het al gauw ,ik zie, ik zie wat jij niet
ziet
Zo vond iemand eens dat een gras
pieper eigenlijk net een miniatuur zang
lijstertje —as. En ja hoor, de borst van
dit bruine vogeltje heeft net zulke over-
langse streepjes. En wat zingt die een
fyn liedje als ze al rijzend en dalend
voortvliegt. Haast even mooi als van
zusje boompieper bij het Egelmeer.
Maar die laatste is dan ook de kanarie
onder de buitenvogels. Persoonlyk vind
ik de zang het fijnste van de vogels.
Daar kan ik stil urenlang van genieten.
En dearom is dat eerste stuk van de
Snijderssteeg een waar paradijsje.
Dicht bg de boerderij in de bocht van
de weg hoor je altijd een paar vinken
slaan. I gens in de mik van een pere
laar zit wel het kunstig uit paarden
haar en mos gemaakte nestje. Die vin
ken en de aanverwante kneuen weten
van aanpassen. Nu de paa»- en zo
schaars worden gaan ze soms naar
Rhenen naar de tapijtfabriek en halen
gekleurd cocosvezel. 'k Zag eens een
nestje van een kneu zó prachtig en
veelkleurig van dit materiaal gemaakt
dat ik het later aan een natuurhisto
risch museum geschonken heb.
Je moet by Rhenen op zo iets be
dacht 74jii. Daar broedjen heel wat
kneuen en vinken onder de boer.
Ben je beide bochten om, dan koers je
op Achterberg aan. Vriendelijk wenkt
de kleine kerk op de heuvelhelling en
hoe jammer toch dat de rode haan dóór
die Achterbergse korenmolen vernield
heeft. Een paar eeuwen wel zetelde
daar het molenaarsgeslacht Van Voort-
huisen, dat ook de oude molen op de
Molenpol te Veenendaal bezat. Een bi-
zonderheid was dat die Achterbergse
molenaars erg muzikaal waren. Peter
van Voorthuisen heeft begin vorige
eeuw eens in zijn molen een oud pijp-
orgel laten plaatsen. Die man bracht
het zelfs tot organist van de Cunera-
kerk.
Maar voor je in Achterberg bent
vraagt links van je een vreemd ge
bouw de aandacht.
Een brede, logge toren tegen een
boerdery is alles was van de eertyds
sterke havezate Stuivenes over ge
bleven is.
Ha, dót was een machtige tijd, toen
in de middeleeuwen rond hc* gigan
tische slot ter Horst tientallen sterke
huizen lagei De namen kennen wy,
maar van slechts één rest dan nog de
zware donjon, die van Stuivenes.
Weg is het zéér >ude goed te Rouwaert
waar eens een vermaard man uit Rhe
nen resideerde. Dat was Mr. Adriaen
van Dolder, mr. Chirurgijn en burge
meester van de goede stad Rhenen.
Toen zijn dochter Aletta met een of
ficier van de Franse koning trouwde
gaf dat in Achterberg groot feest! En
als wij dan een eindje de Cuneraweg
volgen richting Grebbe, dan komen wij
aan de F lesse steeg. Die gaan wij deze
keer op om op de Maatsteeg te komen
die het verlengde van de Wageningse
laan vormt.
Ook de Friesse steeg is heel, heel
oud. Al in -het begin van de de veer
tiende «"uw bestond die weg. Toen gaf
ze toegang tot het goed te Freysse. Dat
Freysse werd Friesse en de weg heeft
dus niets met Friezen of zo te maken.
Wat terzijde lag het goet te Dolre. En
toen eens Evert Freysse trouwde met
Ida van Dolre werden hun kinderen
Frysse .an Dolre genoemd. Later
noemde een tak zich uitsluitend Van
Dolre "i daaruit stammen nu de be
kende geslachten Van Dolderen uit
Achterberg en Rhenen en Va.. Dolder
dat geheel in V'daal terecht kwam. Ik
vind dat altyd zo geweldig als je weet
dat mensen die b.v. nu nog aan de
Friese steeg wonen daar al voor 600
jaar hun stamhuis hadden staan. Een
geslacht van stoere knapen en ferme
meiden a. a iK menen. Al die veldna
men voeren je terug óp de paden der
historie.
't Is juist zo fyn de betekenis te ken
nen. Nou, en dan fietsen wij rustig
weer op 't Veen aan, praten over een
e:i ander nog wat na en zitten achter
de Hel voor wy het weten. By de
Ketehveg gaan wy die op.
Geen beste weg, maar dat geeft niet.
Desnoods lopen wij naast de fiets. In
eens is dat mysterieuse geluid er. 't
Komt uit het rietland rechts van ons;
bwoembwoembwoem, zo
klinkt het uit de duistere diepte van
het rietland. Even is het stil. Dan zie
je een bruingele vogel zo groot als een
kip op de wieken komen. Onze roer
domp! Echt reigerachtig vliegt ze, met
ingetrokken hals en achterwaarts ge
strekte poten. Prachtig is dat! Zie eens
hoe ze met bolle vleugels langzaam
voortvliegt. e zegt wel „ze", maar 't
is bepaald een „hij", want als de vogel
even later ach in het rietland oplost
dan hoor je van die piel. weer
„bwoem Het vrouwtje zit wel
ergens te broeden, maar ik ben zó bang
voor rust verstoren dat ik die kant met
de boot niet op durf. Vorig jaar vond
ik i-.éél toevallig het nest van het ver
wante wouwaapje. Daar gok ik nu
maar op met de roerdomp, 't Komt
wel
Hè, hè, we koersen al aardig op huis
aan. Het wordt al stiller en stiller in
het veld. Nóg hoor je het gebas van de
roerdomp. Gek hè, éérst lette je er niet
eens op en nu hoor je het nog als je
een halve kilometer verder bent. Het is
hier dan ook zo heerlijk stil. En als je
de Valleistraat op fietst dan is die ook
nog stil tot de Hoofdstraat haar
muil opent. Als je de huisdeur achter je
sluit geniet je in eigen stilte nog na
van zó veel natuurbelevenissen.
Trefzeker stond er op gele biljetten, die voor de ramen van het vergader
lokaal van café Marktzieht in Ederveen gehangen waren, 't Waren de aanplak
biljetten van ïyst 10 voor de gemeenteraadsverkiezingen, de lyst die onder de
naam Gemeente Belangen actie voert voor de komende gemeenteraadsverkie
zingen. Tydens deze langdradige vergadering werd ongeveer een uur het
woord gevoerd door de heer Klok, lijstaanvoerder van de groepering. Uit de
rede van de heer Klok bleek duidelyk, dat hij een voorstander is van een be
ter beleid van het gemeentebestuur op vrywel alle terreinen. Voornameiyk het
beleid op het gebied van de Woningbouw, de Sport en Cultuur en Recreatie
moest het ontgelden.
In 7.yn openingswoord, om tien over acht, terwijl de vergadering om kwart
voor acht zou beginnen, zei de voorzitter van de vereniging Gemeente Belan
gen, dat hy hoopte, dat het in Ederveen net zo'n fyne vergadering zou wor
den, als ze gehad hadden in Otterlo. Tevens hoopte hy dat de kritiek niet in
het persoonlyke vlak zou komen te liggen. Een drietal uren later, by de slui
ting van de vergadering sprak hij de wens uit, dat de volgende vergadering
als deze verlopen zou, al hoopte hij dat men zich dan wat meer tot gemeente
politiek zou bepalen.
De heer Klok zei ondermeer: „De
achtergrond van de uitslag van de sta
tenverkiezing is het feit, dat de kiezer
niet meer weet, wat hij aan de party
heeft. De principes van de partijen wor
den verlaten, zonder dat men vertelt
waarom. Het is dan ook een kwalijke
zaak, dat het kontakt met de kiezers
geheel verloren is. De uitslag van de
Statenverkiezingen is te wijten aan de
oudbolligheid, het geschipper en het ge
brek aan strijdvaardigheid van de be
staande politieke partijen. Wij hebben
getracht in alle dorpen steunpilaren te
vinden, waarop onze groepering rust.
Hierby hebben wij het principe be
tracht, dat de kerk ons heilig is, maar
dat zij buiten de politiek moet staan.
Zodoende hebben wij een scheiding van
Kerk en staat gekregen. Wij zijn het
volledig eens over het probleem van de
zondag, we kunnen zelfs met de Bijbel
in de hand bewyzen dat we niet tegen
sport op zondag, of het openstellen van
kampwinkels en dergelijke hoeven te
zyn. We moeten er rekening mee hou
den, dat toen de wet der tien geboden
gegeven werd de tyden anders waren
dan thans. Als er gezegd wordt 6 dagen
arbeiden en 1 dag rusten, dan was dat
voor die joden, die 6 dagen door de
woestijn getrokken waren iets geheel
anders, dan voor ons, die de hele week
zitten moeten en dus niet lichamelyk
vermoeid worden. Juist door dit fittend
leven ontstaan al die gevallen van hart
en vaatziekten".
De heer Klok was ervan overtuigd,
dat als je politiek bedrijft wel eens iets
toe moet geven, maar dan moet je de
kiezers ook duidelyk vertellen "'aarom.
In zyn betoog zei hij ook, dat het par
ticulier initiatief op een muur van on
wil te pletter loopt. „De bevolking
wordt buiten het beleid van het ge
meentebestuur gehouden. De sportraad
bijvoorbeeld is op ondemocratische wy-
ze tot stand gekomen. De leden zijn er
van boven af in benoemd, i.p.v. dat ze
door de sportorgrnisaties zijn aange
wezen".
Hij had de gemeente gevraagd om van
de sport- en culturele raad een Stich
ting te maken. Het antwoord dat hy
gekregen had was: Dat mag niet meer,
terwijl het verbod tot oprichting van
een stichting alleen geldt voor commer
ciële ondernemingen! Een stichting zou
een gedeelte van het beleid kunnen
overnemen.
en beschermt tegen zonnebrand
door 8. Laansma.
In het eerste artikel (Vallei van 8 fehr. 1966) kwamen het oude Schouten
huis, Overbosch en de Vivo-winkel van Van Beek ter sprake. Het kasteeldat
bij de invoering van de huisnummers nummer 1 kreeg, de huizen in de Nieuwe
Buurt, die werden gebouwd tussen 1770 en 1790 en de Oude Pastorie (thans
gemeentehuispasseerden in de serie ,fienswoude 150 jaar geleden" reeds de
revue. Toch zijn er veel meer woningen in de Dorpsstraat aan te wijzen, die
een hoge ouderdom hebben. Dat wil echter helemaal niet zeggen, dat er over
deze gebouwen iets te zeggen valt, want waar haalt men de gegevens
vandaanf
Het was dan ook een grote verrassing voor me, toen een grijze ingezetene
van Renswoude, die de leeftijd van 80 jaar reeds is gepasseerd, in het bezit
bleek te zijn van een twintigtal koopacten, e.d., die teruggingen tot het jaar
1815. Nog verheugder was ik, toen deze ingezetene mij inzage in deze papieren
gaf.
Het resultaat van deze inzage, aangevuld met gegevens uit het erfpacht-
register, volgt thans.
Öcfpffpt
Ir iWi^B
&/uivfne* I
Waar thans de (oude) smederij van Leij-
enhorst aan de Dorpsstraat gevestigd is, naast
bakker Van Mourik, stond meer dan 150 jaai
geleden de wagenmakerij van de familie Ey-
kelkamp. liet huis had toen als nr. 23 en
werd aan de westkant begrensd door huis nr.
24, waarin de oud-secretaris jacobus van El-
linckhuyscn met zijn dochter Rachel in 1815
woonde.
Alvorens de wagenmakerij verder te be
handelen eerst nog iets over de woning van
de familie Ellinckhuysen.
Reeds enige jaren vóór 1790 woonde Ja
cobus van E. in deze woning; hij was ge
huwd met Margaretha Brouwer en had vijf
kinderen. De oudste drie: Jacob Willem,
Margaretha en Kornelis hadden een grutters
bedrijf in Utrecht; Jacoba was winkelierster
in Gouda en Rachel was dus de enige, die in
1815 nog bij haar vader, toen weduwnaar,
woonde.
In genoemd jaar verkocht de fam. Ellinck
huysen hun woning aan de gebroeders Jan en
Hendrik Overeem, landbouwers te Renswou
de. Het huis wordt in de koopacte, d.d. 26
oktober 1815 omschreven als „een huis, ag-
terhuis en hof, no. 24, en de haardplaten,
staande en gelecgen te Renswoude, belend
ter noorden de Dorpsweg, ten zuiden Frans
Veldhuizen, ten oosten Matthys Eykelkamp
en ten westen Jan de Waal". Het bezit is
erfpachtplichtig aan de Heer van Renswou
de. In de koopacte wordt bepaald, dat Jaco
bus van Ellinckhuysen zo lang hij leeft een
deel van het perceel mag blijven bewonen, nl.
het oostelijk deel, bestaande uit gang, kamer,
keukentje, kelder, halve achterhuis. Zijn
dochter Rachel mag na de dood van haai
vader dit gedeelte blijven bewonen.
Enkele maanden later, nl. op 15 jan. 1816,
stierf Jacobus van Ellinckhuysen in de ouder
dom van 86 jaar, als zoon van Ds Willem
Pieter van Ellinckhuysen en Rachel Pilat.
Zijn dochter Rachel mocht volgens de be
paling van de koopacte van 1815 huis ni 24
blijven bewonen. Dit heeft tot 1844 geduurd,
toen zij op 75-jarige leeftijd in hetzelfde huis
stierf.
De andere helft van de woning werd sinds
1836 bewoond door nieuwe kopers van het
gehele huis. Dit waren de gezusters Van Ros-
sum „winkeliersters te Utrecht in de Juffer
straat". Hoewel hij niet in de koopacte ge
noemd werd brachten de zusters nog een
broer Willem mee. In 1845 overleed nl. in
huis nr. 24 Willem Hendrik van Rossum in
de leeftijd van 62 jaar.
Vervolgens kocht Jacomijntje de Waal in
1860 het huis. Haar broer Evert de Waal,
broodbakker te Renswoude, verkocht namens
Denk aan Uw ogen bij het
zonnebaden I Alleen een zon
nebril met
VEILIGE GLAZEN
van de vakopticien beschermt
afdoende. De nieuwste mode
bij:
OPTICIEN SPECIALIST
Prins Bernhardlaan 4 (Zwaaipleini
Veenendaal - Telefoon 3784
Leverancier voor alle ziekenfondsen
haai dit huis in 1866 „met het eeuwigdurend
erfpachtregt voor twaalf gulden in het jaar
met erf en tuin" aan Evert van Ravenhorst.
Jan Eykelkamp en Gerrit van 't Foort
In de ene helft van het huis woonde Evert
van Ravenhorst als bakker, de andere helft
werd bestemd voor de Afgescheiden Gerefor
meerde gemeente te Renswoude, die toen
(plm. 1870) nog geen eigen kerkgebouw had
den. Evert behoorde zelf ook tot de Afge
scheidenen, want hij mocht aan de Herv.
Kerk geen brood meer leveren in 1871!
Dat ook Jan Eykelkamp de afgescheide
nen een warm hart was toegedaan blijkt na
zijn dood in 1885; aan de Afgescheiden Ge-
ref. gemeente vermaakte hij bij testament de
som van 300,Het geld werd ter hand
gesteld aan Gerrit van der Woerd, schoen
maker en Jan van Ravenhorst, kerkeraadsle
den van de „Christ. Afgescheiden Gere
formeerde Gemeente" van Renswoude
Na verloop van jaren kwam de woning in
het bezit van de familie Van Mourik. Tot
1940 was er een bakkerij in het oude pand
gevestigd; de oorlog legde echter het hele
rijtje huizen dat daar stond in de as. Er staat
nu een nieuwe woning met bakkerij. Op de
oude foto moet men dit huis zoeken direct
naast het lange witte gebouw, links op de
foto.
Dit witte gebouw was dan de in 1815 ge
noemde wagenmakerij van de familie Evkel-
kamp.
Het is niet geheel zeker of Gijsbert Eykel
kamp er in 1795 met zijn drie kinderen al
woonde. In elk geval was hij radmaker. Zijn
zoon Matthijs woonde er omstreeks 1811 en
had dus een wagenmakerij in huis nr 23.
Uit een boedelscheiding d.d. 18 febr. 1846
blijkt onder meer, dat aan een zoon van Mat
thijs, te weten Evert Eykelkamp, is toebe
deeld: a. een huis en wagenmakerswinkel no.
23 met erf en tuin en b. een perceeltje grond
genaamd de Hooge Hoek, gelegen onder
Renswoude in Nijburg. De weduwe van
Evert, Jannigje van de Pol, hield in 1870 nog
steeds een wagenmakerij in huis no. 23.
Na verloop van enkele jaren werd de wa
genmakerij van de familie Eykelkamp ver
plaatst naar de overkant, waar thans de tim
merman G. Vermeulen gevestigd is.
Interessant is de boedelbeschrijving van de
wagenmakerij anno 1871. Bij de vaste goede
ren staat: een huis, waarin wagenmakers
winkel met erf en tuin, enz. In de winkel: 2
radboren, kraanzaag, kortzaag, draaibank,
zagen, boren, bijlen, hamers, tangen, trekmes-
sen, mallen, verf en kwasten, een domme
kracht, een maljan met kettingen, gezaagde
platen en eiken karbomen, iepen- en beuken
platen, cssenplaten, assen, planken; buiten
het huis: gezaagd hout. bomen, vier wielen,
rijbord, kruiwagen, enz.
In 1919 werd huis no. 23, toen had het
nummer A 114, verkocht aan Albertus van
Droffelaar. Tenslotte in 1928 de heer P. E.
Lcyenhorst, die er een smederij in vestigde.
Onl- H«w»» !n 1 Q4.f) door nor-
Het lange witte huis links is de wagen
makerij van Eykelkamp, thans de heer Ley en-
horst; ernaast rechts woonde in 1815 de heer
Ellinckhuysen, thans staat er het huis van
bakker Van Mourik.
logshandelingen vernield. Een nieuwe wo
ning staat thans op dezelfde plaats, dus naast
bakker Van Mourik (linkerzijde).
Verder had de heer Klok wensen op
het gebied van Woningbouw. Hierover
zei hij ondermeer: Ik kan begrij
pen, dat er mensen zijn, die in een
Noodwoning kruipen, maar als de ge
meente zegt, dat het niet meer kan
worden toegestaan, dan moet ook wer
kelijk ii 'eving van dat verbod gehand
haafd worden. Het is goedkoop te zeg
gen, Wij zijn tegen afbraak noodwonin
gen!, maar wij vragen ons wel af, als
in geheel Nederland 5000 Bogaerswo-
ningen worden gebouwd, waarom er
daarvan niet één in de gemeente Ede
staat.
Tenslotte pleitte hy voor betere sport
accommodatie, aansluiting van alle wo
ningen op licht-, gas- en waterleiding
netten goed onderhoud van alle wegen,
onderwijs voor alle bevolkingsgroepen
en niet meer iemand als wethouder
op dit terrein, die elke keer zegt: Ik
ben ondeskundig, faciliteiten voor
campings, bungalowbedryven, hotels
e.d., goede afwatering van de land
bouwgronden en inschakeling van het
particulier initiatief, dat vaak de pry-
zen kan drukken.
SPEK SCHIETEN
Tydens het debat kwam er nogal wat
kritiek op de rede van de heer Klok,
van de zyde van het VVD-raadslid, de
heer Hoolboom, die spreker onder de
neus wreef, dat hij reeds jare ir de
meeste door hem genoemde zaken ijvert.
Door de heer Van de Beek, die stelde,
dat hij geen principieel onderscheid tus
sen GB andere partijen had kunnen
beluisteren en dat er voor hem geen
aanleiding gegeven was om gemeente
belangen te stemmen. De heer Boers
van de Boerenpartij kon ook niet veel
duidelyks i.. het betoog van de heer
Klok vinden, alleen de sport, maar er
zijn, volgens de heer B-. ors, nog belang
rijker zaken in Ede. Bovendien nam hij
het spreker kwalijk, dat hij de geldig
heid van de Tien geboden in twyfel had
getrokken.
In tweede instantie werd van VVD-zij-
de de heer Klok verweten, dat hij niet
veel anders had gedaan, dan met spek
schieten. De grote lijnen van hetgeen
de heer Klok wil, zitten "olgens de heer
Hoolboom. in de VVD en andere par
tijen ook. En wat nieuw is in het G.B.-
programma is volgens de WD'er ama
teuristisch.
Door leden van de Boerenpartij werd
nog even op allerlei landspolitieke za
ken ingegaan, die echter spoedig door
de voorzitter afgehamerd werden. Dit
bracht de heer Schoonhagen aan het
einde van de avond tot zijn opmerking
over landspolitiek, die wy reeds meld
den.
Het was over elven in een langzamer
hand wat mistig geworden zaal toen de
vergadering gesloten werd.
Gero Zilduro, zilverwit van kleur, bezit een bijzonder hoge
glans en is tot in de kern vlekvrij. Dus een blijvend mooie
glans. Modern materiaal, zeer geschikt voor de eigentijdse
vormgeving.
Cassette (met lntetbak|c)
voor t personen. Inhoud
42 stuks. mod. Festl I281.SO
Etui met 12 theelepels, mod.
Aventl. f 22.05
