„Daar
bij
die
oude
Beat-
molen
UIT DE OUDE DOOS
IVOROL
Veenendaal en omstreken
van
den1?asck
WRUIL-ACTIE
HENNY JANSEN
Nieuwsblad „DE VALLEI"
vrijdag 27 mei 1966
De petrolieman van Renswoude
U kunt uw keuze maken uit een
grote Gero-collecte bij
Hoogstraat 9-11 - tel. 2292 - Veenendaal
Tanden blank-Adem fris
Onbetwist de beste tandpasta
SCHERI'ENZF.KL
tt
Sensationeel voor Beat-minnend
Nederland, is wel de (oude) Beat-
molen in Rhenen. „Men had in de
omgeving van Veenendaal (iets meer
dan 26.000 inwoners) een nijpende be
hoefte aan ontspanning in de vorm
van Beat", zegde de jonge idealist
Peter Engel.
Veenendaal: Het terras van het Berg-
bad biedt ons een uitstekende gelegen
heid een gesprek te openen. Tegenover
my zit een beetje ongerieflijk, genietend
van een glas gersten-vocht, Peter Engel.
Hij sprak over zijn problemen, die in
feite zijn problemen niet zijn. „Waar
kan men heen op de zaterdag- of zon
dagavond, waar kan men onbelemmerd
en gezellig dansen?"
Hij vertelde destijds, mede-oprichter te
zijn geweest van de „Narrenclub", maar
het, vanwege zijn werk in Amsterdam,
verliet. De problemen bleven echter met
hem worstelen, zij overrompelden hem
eneen Beat-gelegenheid kwam tot
stand.
„De enige oplossing was de oude molen
in Rhenen. Ik heb met de eigenaresse
gepraat en na enige tijd konden we, zij
het sporadisch van deze gelegenheid ge
bruik maken. De eerste keer was het
aantal bezoekers ontzettend meegeval
len. We hadden zo'n groot aantal niet
verwacht. De Magic Strings" uit Nijme
gen, verzorgden het programma."
De „Molen" is inderdaad voor dit
evenement zeer geschikt. Het geeft een
romantisch uitzicht en plaats aan 300
danslustigen. Beneden is een parkeer
terrein gelegen, dat na vele éénrich-
tingsverkeerstraatjes te bereiken is. Het
interieur, stuntelig in elkaar gezet, is
een beetje nauw en het aanwezige
bandje wordt dan ook regelmatig in de
hoek gedrukt.
Maar daar trekken zij zich niet zoveel
van aan, want wanneer de Beat klinkt,
vergeet men alles om zich heen.
Met het oog op het komend toeristen
seizoen, heb ik gelijk geïnspireerd
door het succes besloten de Molen
wekelijks voor Beat-liefhebbers te ope
nen, zodat men de gelegenheid krijgt
elke week te dansen. De Beat begint
vervolgens vanaf de 22ste mei in de
Molen te draaien. Mijn bedoeling is niet,
elke keer een Beat-bandje uit te nodigen,
integendeel, ik wil elke zondagavond
een discotheek laten horen waarop men
dus kan dansen", zegde Peter.
Hij staart over het water naar de
zwemmende menigte en kijkt dan naar
de giechelende badmeesters, die zich op
de „brug" hadden opgesteld.
Alleen in de weekends, had deze jonge
Veenendaler de tijd om zijn ideeën,
samen met zyn vrienden uit te voeren.
Het resultaat is er nueen Beat-
club voor iedereen toegankelijk!"
„De mensen, die de Narrenclub op 21
mei bezoeken, hebben zondag eveneens
de gelegenheid te dansen. Ik wil de or-
Beat-minnaar Piet Engel
Foto: Cor Otting.
ganisatoren van de Narrenclub niets in
de weg leggen, want als zy hun avond
houden, sluit ik de Molen."
„Wat voor mensen bezoeken of gaan
de Molen bezoeken?"
„Wel, het is de bedoeling, dat we het
publiek voordat het binnenkomt selec
teren. Ik denk verder dat het hoofd
zakelijk studenten en scholieren zullen
zijn die onze gelegenheid zullen bezoe
ken."
Exclusief
door Regui M. Flohr.
LAWN-TENNIS
Dubbele winst voor alle
VLTC-teams
Het was verleden week en met name
j.l. zaterdagmiddag wel een zeer nuttige
week voor de ploegen van het Veenen-
daalse VLTC. De beide seniorenploegen
kwamen tweemaal tussen de lijnen en
wisten beide malen de stryd in de volle
winst om te zetten. Het juniorenteam
wilde niet onder doen en won eveneens
tweemaal en voor vooral dit team zit er
een heel dikke kampioenskans in. Als dit
team a.s. zaterdag weet te winnen van
Beekhuizen dan is het reeds kampioen.
Zelfs een 32 nederlaag is nog voldoen
de voor het kampioenschap.
VEEL HOOGTEPUNTEN
VLTC 1 trok naar Renkum om twee
maal strijd te gaan leveren tegen het
plaatselijke Harten 1. De strijd werd
destijds door regen naar een later tijd
stip verwezen waardoor men thans be
sloot maar tweemaal tegen elkaar uit te
komen. De eerste strijd werd een 32
zege voor de Veenendaalse formatie
Voor de tweede strijd moet alleen nog
het gemengd-dubbel gespeeld worden,
want hiervoor werd het zaterdag ji. te
laat. Maar de Veenendalers hebben de
strijd reeds in hun voordeel beslist daar
reeds een 31 voorsprong is verkregen
VLTC 2 won tweemaal van het Vee
nendaalse SKF 2 met 41 en voor deze
ploeg zijn er eveneens heel gunstige pers
pectieven voor de toekomst. Daar enkele
speelsters en spelers naar elders moesten
won dit team met diverse invallers het
geen weer eens een teken is dat de
VLTC over voldoende reserve krachten
beschikt.
Het jeugdteam van VLTC is vrijwel
kampioen. Verleden week zaterdag werd
tweemaal met 41 van het Arnhemse
Well-Shot 1 gewonnen. Er rest dit team
nog slechts een wedstrijd tegen Beek
huizen 1 te Arnhem, waarvan thuis maar
net met 32 werd gewonnen. Maar
zelfs een 32 nederlaag is voor dit team
al voldoende om zich kampioen te mo
gen noemen. Hoe dan ook, voor deze
talentvolle en zeer jonge formatie een
prachtkans te trachten de kampioens
beker van deze afdeling in huis te hou
den, want verleden jaar togen drie
VLTC-jeugdteams ten strijde in de jeugd-
competitie. Twee van deze teams debu
teren thans met veel succes in de senio
rencompetitie, maar het huidige jeugd
team moet in staat worden geacht straks
na het behalen van het kampioenschap
ook de titel van deze streek te behalen.
Al met al nu reeds een heel mooi sei
zoen voor de over het algemeen zeer
jonge speelsters en spelers van VLTC
en het ziet er naar uit dat in de toe
komst, als deze jonge mensen bij elkaar
kunnen blijven, nog veel van deze for
maties mag en kan worden verwacht.
ROODE KRUIS
HEEFT OOK BLOED VOOR U
«J
Opgetekend door Rik Valkenburg
Geuit Riggeling, de petrolieboer.
Wie in Renswoude kent hem niet?
Iedereen mag en mocht hem graag.
Een echt dorpstype, die in de oude tijd
met zijn petrolieton in Renswoude zijn
vloeibare waar aan de man bracht. Al
tijd was hij bezig. Van 's maandags
morgens tot zaterdagsavonds. Praktisch
niemand was 's zaterdags later klaar
dan hij. Vaak zwierf hij door de Rens-
woudse straten en steegjes.
Daar ontmoette hij ook dagelijks de
Gero Zilduro, zilverwit van kleur, bezit een bijzonder hoge
glans en is tot in de kern vlekvrij. Dus een blijvend mooie
glans. Modern materiaal, zeer geschikt voor de eigentijdse
vormgeving.
Cassette (met lnietbak|e)
voor 6 personen, Inhoud
42 stuks, mod. Festl f281.50
Etui met 12 theelepels, mod.
Aventl, (22,05
jeugd. Hij werd nogal eens geplaagd
door de jongelui. Meen echter nief dat
de jeugd en Riggeling vijanden van el
kaar wa.. Integendeel, zc waren op
elkaar gesteld. Ook zijn zwarte, lang
harige hond. Tommy genoot een grote
populariteit. Hij en zijn baasje waren
dan ook altijd bij elkaar.
Moment el heeft de hee Riggeling
zijn verb-ijf in „De Engelenburgh" te
Veenendaal. Samen met zijn vrouw.
Maar in zijn hart leeft hij nog in
Renswoude. Het plekje grond, wat hij
nooit vergeten kan. Waar hij eig nlijk
wat heimwee naar heeft, zoals hijzelf
in een persoonlijk gesprek zei, dezer
dagen
Met de ton langs „de beurs"
Behoudens de petrolieton, vervoerde
Geurt ook dikwijls een andere „ton".
Hiervoor had hij diverse „werkgevers".
Zorgvuldig dekte Geurt deze ton af
met een jute zak. Even later mar
cheerde hij dan met de ton op de krui
c'oor Renswoude Spoedig passeerde hij
de „beurs". De beurs was een verza
melplaats voor mannen, waar de
nieuwtjes van de dag besproken wer
den. Er waren enkele van deze „beur
zen" in Renswoude. In de buurt van
deze beurs, kreeg een stelletje school
jongens hem op een keer in de gaten.
Onmiddellijk broeden de rakkers een
plan uit
De jeugd van toen
De kwajongens slopen naar het
Kerkstraatje, waar Geurt altijd met dit
vrachtje passeerde, omdat de kostbare
inhoud meestal op het land gedepo
neerd v/erd.
Goeie messe (mest) was het! In deze
Kerksteeg stond ook „de kast", waar
in menige dronkaard zijn roes kreeg
uit te slapen. Het nauwe steegje werd
gemarkeerd door twee djchte hagen.
Dat bracht de jongens op het idee. Ze
wisten dat Geurt nog wel enkeie keren
een volle ton ging laden en lossen, deze
namiddag, dus wachtten ze tot het don
ker werd Toen staken ze een lange
stok tussen de twee hagen en doken
weg. Zf hoorden de petrolieboer nade
ren met zijr. transport en genoten al
bij voorbaat. Met een dreun kwam de
hoogstaande ton tegen de stok terecht
en kantelde. Er klonk een ge
smoorde kreet. Toen was er alleen nog
maar het gekolk en geklots van de in
houd over de onderdanen van de beet
genomen olieman. Wat een succes voor
de belhamels'! Ja, ja, die jeugd van
vrogger
Een huisbezoek zonder stichting
Op een keer werd, zoals toen altijd
het geval was zondags van de kansel
„afgegeven", dat deze week Geurt Rig
geling. plus nóg een paar kerkmensen.
huisbezoek zouden krijgen. Nu was het
altijd zo, dat Geurt door de week veel
jeugd op visit kreeg. Het was er altijd
gezellig. Op zekere avond in deze be
wuste week, zitten er weer een stelle
tje jongens, en dan horen ze plotseling
volk aan de deur. ..O, das waor ok
begint Geurt ik krieg vanaovond
huusbezoek". De jongens schrokken
zich een hoedje. Daar hadden ze niet
van terug. Ze keken even schichtig om
zich heen en doken toen met een ferme
sprong in de grote bedstede. Ze trok
ken nog juist op tijd de gordijntjes
dicht, toen de dominee met zijn ouder
ling binnenkwam. Het trof zo, dat deze
twee ambtsdragers met de rug naar de
bedstede toe kwamen te zitten Geurt
dus precies daartegenover. Het ge
sprek begint, maar wil niet erg vlot
ten. En geen wonder Geurt ziet steeds
beweging achter de gordijntjes. Heel
voorzichtig gaan die voorhangsels een
stukje uit elkaar Een lachende jon
genstronie komt aarzelend tevoor
schijn, al maar grimassen trekkend,
tegen de twee statige ruggen voor hem.
en hoe is het nu met je gesteld,
Riggeling?" Wordt er al voor de
derde keer gevraagd. Geurt kijkt ver
ward op. „Momenteel niet best"
denkt hij bij zichzelf. Maar hij kan
niets zeggen, want dan zal hy het uit
brullen van de lach. En de jongens
verraden wil hij ook niet. Hij loopt
rood aan. Tussen de gordijntjes maken
ze een lange neus tegen hem. Hij stikt
bijna
De dominee en de ouderling kijken
elkaar eens aan. Wat doet Geurt toch
vreemd vanavond. Ze halen hun schou
ders op. Even later zullen ze het eens
op een andere manier proberen, maar
het wordt eveneens een mislukking. Ze
snappen er niets van en stappen ten
slotte maar op. Er valt vanavond toch
niets te beginnen. Den serieus gesprek
blijkt niet mogelijk. Na Geurt eerst nog
een vermanend woord toegevoegd te
hebben, beloven ze binnenkort wel
weer terug te komen
Rond het kasteel
We voerden een gesprek met een
oud-Renswoudenaar, de heer Henk
Veldhuizen, nu wonende aan 't Boomp-
jesgoed te Veenendaal. Geurt Rigge
ling is ook van hèm een goede beken
de en hy toonde ons een foto van de
man, die we mochten publiceren. Veld
huizen had echter zelf ook nog wel het
een en ander meegemaakt, in zyn
jeugdjaren, te Renswoude.
„toen ik nog een jongen was
van een jaar of negen, tien, haalden
Kaa, de boswachter, passeerde ons. Hy
zag wel aan onze tronies, dat er wat
gaande was. Hy kwam p ons af We
vielen spoedig door 'e mand en moes
ten mee, weer het bos in. Dezelfde jon
gen moest op dezelfde wyze al de eie
ren weer op hun plaats brengen. En
dat sekuur! Wat keken we sip. We
hadden er ons al op verheugd, de heer
lijke eitjes in het bakhuis te koken en
lekker op te peuzelen, zoals altijd. Nu
mochten we nog blij zijn, dat we er
zonder verdere straf van afkwamen.
Wel kregen we een sermoen aan te ho
ren, waarna we beloven moesten nooit
meer nestjes uit te halen"
Een portie vuistensoep
„Toen de Koepelkerk gerestaureerd
werd gaat de heer Veldhuizen ver
der ben ik eens met een paar vrien
den stiekum de kerk binnengekropen,
naar boven. Plots kreeg ik een inval
en liet me aan het klokketouw over de
koepel slingeren. De mensen in het
dorp zagen het en sloegen alarm. Het
was zondagavond. Al gauw stonden er
heel wat mensen aan de voet van het
kerkgebouw angstig naar my te staren.
Dat kon nooit goed gaan, dachten ze.
Ik ontwaarde ook mijn vader, en dacht
daar het mijne van. Ik wist te ontko
men in het steigerwerk en hield my
bijna een uur schuil. De mensen dach
ten dat ik er van door was. Ze gingen
weer huiswaarts. Toen ik na een waag
halzerige tocht weer beneden kwam,
stond daar nog één Renswoudenaar te
wachten mijn v&der! Ik kreeg een
behoorlijk portie, verdiende vuisten
soep
Drijfjacht
Ik herinner me nog dai ei vroeger
altijd op een bepaalde tijd. een grote
drijfjacht werd gehouden, vanuit de
Overbosch. Vooraanstaande figuren de
den daaraan mee. Onder andere ook
Prins Hendrik. Daar was dan een gro
te stoel met een gebeeldhouwde leeuw
erop, voor gereserveerd. Bijna het hele
dorp fungeerde als drijver 's Avonds
reed dan de zogenaamde „ezelw gen",
door het dorp, volgeladen en gehangen
met de jachtbuit. Het was in die tijd
een hele gebeurtenis
Een onvergetelijke meester
Ik wil mijn herinneringen besluiten
met iets te zeggen over mees'er Bo
gaard. Hij was hoofd van de lagere en
de zondagsschool Het was een deftig
heer, naar mijn gevoelen. Op school
stond een Soendaneesje dat dankend
knikte je er een cent in gooide voor
de zending. Meester Bogaard was een
erg gelovig man.
Zijn lievelingslied was, naar ik ver
moed: Wat de toekomst brenge moge.
Dat lied gaf hij tenminste vaak op, en
ik zie hem in gedachten nog staan zin
gen voor de klas. De regels: Loop ik
met gesloten ogen, naar het onbeke.ide
land zong hij altijd met g. ioten
ogen en dat maakte grote indruk op
mij. Ik denk tenminste altijd nog met
eerbied en liefde aan hem terug, hoe
wel hij reeds lang overleden is
Een zeldzame prent van
de hoofdweg in Rens
woude, Nieuwe Buurt
genaamd. Men kan zich
nauwelijks voorstellen
dat langs deze weg
tegenwoordig het mo
derne verkeer raast. Dit
immers is nu de Rijks
straatweg, Arnhem-
Utrecht
wij heel wat kattekwaad uit. We
zwierven eindeloos rond in de bossa-
ges rond het kasteel. In bepaalde pe
riodes ingen we nesten uithalen van
waterkippen. We maakten ons zelf
wijs, dat het dan mocht, maar ver
moedden al zo half, dat Kees van de
Kaa, de boswachter, daar wellicht een
andere visie over had. Niettemin gingen
we op ^tap. We kwamen aan de water
kant en verdeelden de take.i. Eén van
ons moest in een booin klimmen, om
aanwijzigingen te geven. Daarboven
immers kon je de z ^k goed overzien.
En klimmen konden we allen, als de
beste -
Op het hempie
Een gevuld ïest was spoedig gesig
naleerd. De „dienstdoende" kameraad
(het ging per beurt) moest zich ont
kleden. Blouse uit, kousen uit, boven
en onderbroek uit, .Heen het hemd
mocht aangehouden worden. En dat
niet vanwege de schaamte, maar om
een veel praktischer doel. Het hemd
moest namelijk netjes naar boven wor
den opgerold, zodat in de ontstane
kangoeroebuidel, de eieren gedeponeerd
konden worden. Ziezo, zo ver was het
dan. De klompen mochten weer aan de
voeten en zo ging de jongen met in de
ene hand het hemd hoog opgetild, en
in de andere hand een lange stok met
een lepel eraan, het water in. De post
in de boom gaf zijn instructies en de
jong-n waagde zich naar dieper. Plots
zakte hij in een kuil en slaakte een
kreet. Hij keerde en kwam terug. Maar
dat ging zo maar niet. Wij verhinder
den hem uit het water te komen, want
hij moest zijn beurtplicht vervullen.
Pardon kenden we hierin niet. Hij liep
weer naar het diepe, nu een andere
koers volgend. Van boven klonken weer
de aanwyzingen. Tenslotte gelukte het
hem het verscholen nest, met de lange
lepelstok, leeg te scheppen.
Met ie buit in zyn hemd aanvaard
de hij de terugtocht. Het was een goede
vangs' En we vonden er noQ meer
Een gerechte straf
In triomf liepen we even later het
bos uit. Toen we op de bosdijk wa-
men, hadden we pech. Kees van de
INGEZONDEN
Naar aanleiding van het interview
met de heer Koppenberg van de P.v.d.A.,
in Uw blad van vrijdag 13 mei j.l., zou
ik gaarne op enkele uitspraken van de
heer Koppenberg willen ingaan.
Resumerend komt zijn betoog op het
volgende neer:
a. Er moeten in Veenendaal 4-500 wo
ningen per jaar worden gebouwd, die
niet op de conventionele manier zijn
te realiseren, doch alleen verwezen
lijkt kunnen worden d.m.v. arbeids
besparende methoden.
b. „Een huisje met een tuintje" is een
leuze die niet verwezenlflkt kan wor
den.
c. De heer Koppenberg is een groot
voorstander van woningwetbouw,
aangezien de huren in deze sector
veel lager zijn dan de huren in de
particuliere sector.
d. De heer Koppenberg is er van over
tuigd, dat het beleid in Veenendaal
goed wordt gevoerd, dat de belangen
van iedereen behartigd worden en
dat de zaken objectief worden be
keken.
Op deze punten zou ik het volgende
willen zeggen:
Een aardige kiek van Geurt Riggeling. genomen net na de oorlog, toen hij zijn
bedrijf in zoverre gemoderniseerd had dat hij de petroleum in yerricans en per
fiets vervoerde!
Door mij is nimmer beweerd, dat we
uitsluitend eengezinswoningen („huisje
met een tuintje") moeten bouwen; al
leen heb ik kritiek geuit op het oneven
redig grote aantal flatwoningen t.o.v.
het aantal eengezinswoningen dat hier
in Veenendaal wordt gebouwd. In Ge
meenten die enige malen groter zijn dan
Veenendaal, ligt het percentage flats
niet boven de 45% van de totale woning
bouw, zodat het overgrote deel der wo
ningen eengezinswoningen is. Verder zal
het de heer Koppenberg wel bekend zijn.
dat het aantal woningen dat per HA
kan worden gebouwd met flatwoningen
of met eengezinswoningen, dit in de to
tale hoeveelheid practisch niets uit
maakt.
Verder zijn de bouwkosten voor een
flatwoning hoger dan voor een eenge
zinswoning.
Wat de arbeidsbesparing betreft, een
efficiënte opzet, d.m.v. een z.g. bouw-
stroom, kan zowel voor eengezinswonin
gen als voor meergezinswoningen wor
den opgezet; dit heeft met het wonjng-
type n.l. niets te maken.
Verder zouden 4-500 woningen per
iaar zeer gemakkelijk door onze plaat
selijke aannemers, die nu voor een groot
deel buiten Veenendaal werken) kun
nen worden gebouwd.
Dat de heer Koppenberg als socialist
een voorstander van woningwetbouw is.
verwondert mij niets, aangezien vele
van zijn partijgenoten bij wijze van
spreken „de snoepwinkel op de hoek"
nog in staatshanden zouden willen zien
Gelukkig is het overgrote deel van het
Nederlandse Volk nog wel zo mondig,
dat ze van een socialistische maatschap
pij niets moet hebben, dat hebben de
vorige verkiezingen wel bewezen.
Is het niet abnormaal, dat het over
grote deel van onze nationale woning
voorraad in feite in staatshanden is?
Het percentage staatswoningen wordt
met de dag groter, mede gezien het feit
dat de particuliere bouwer het bouwen
zo langzamerhand onmogelijk wordt ge
maakt door de vergaande discriminatie
die er is t.a.v. de particuliere bouw
waarvan wij noemen:
a. de woningwetbouw calculeert met een
rentevoet van 4-4*4%, terwijl de par
ticuliere bouwer 7% hypotheekrente
betalen moet; alleen dit feit, geeft oi
een woning van ƒ35.000.-— reeds een
huurverhoging voor de particuliere
woning van 20.per week.
b. De extra subsidie die de woningwet
bouw geniet, enerzijds door de jaar
lijkse huurbijdragen door het Rijk.
anderzijds door het beschikbaar stel
len van goedkope bouwgronden.
Het is eigenlijk verwonderlijk dat er
nog particulieren of beleggingsmaat
schappijen zijn die woningen bouwen
voor de verhuur bij deze discriminatie
van de ongesubsidieërde woningbouw.
In feite is het zo, dat de particuliere
bouw nooit een reeële kans heeft gehad.
Was deze er wel geweest, en de bu
reaucratie er niet geweest, dan had de
woningnood reeds lang tot het verleden
behoord, (zie b.v. W. Duitsland).
Het is nog niet zo lang geleden dat
een P.v.d.A. minister de woningbouw be
wust heeft afgeremd, omdat men bang
was voor een werkeloosheid in de bouw
sector.
Wij begrijpen niet, dat wat in andere
landen wel kan, dat in principe iedere
arbeider zijn eigen woning bezit.
De woningwetwoningen zijn geen cent
goedkoper dan de vergelijkbare „vrije
sector" woningen, alleen de huren van
de woningwetwoningen zijn kunstmatig
gedrukt.
Dan praat ik nog niet eens over de
ambtelijke kosten die op een woning
drukken, want als er ergens over bu
reaucratie kan worden gesproken, dan
is het wel in de bouwsector!
Dat de heer Koppenberg met zijn
fractie van een juist Gemeentebeleid is
overtuigd, is zijn zaak; wij weten echter
dat vele Veenendalers hierover een an
dere mening hebben.
H. Brouwer
voorzitter Boerenparty
afd. Veenendaal.
Appelbloesemtocht
Hoewel de appelbloesemtocht als zo
danig niet heel veel te betekenen had, zo
was het bezoek aan de Over-Betuwe toch
een succes voor de Scherpenzeelse V.V.V.
Niet minder dan 45 deelnemers in 10
auto's, onder leiding van de heer J. van
Egmond, reden mee en genoten van het
mooie weer in een even mooie streek.
Over de brug bij Rhenen reed men
langs de zuider Rijndijk, vanwaar men
een mooi uitzicht had over deze stad en
net heuvellandschap daarachter In Lien-
den werd een goed onderhouden koren
molen bezocht en in Hemmen het oude
hervormde kerkje. Hier was de predi
kant zo vriendelijk de toeristen persoon
lijk het een en ander te vertellen over de
geschiedenis van de kerk en van de
vroegere heerlijkheid Hemmen Dat had
niemand beter kunnen doen!
Wegens tijdgebrek besloot de heer Van
Egmond de rondrit in te korten, want in
Doodewaard zou nog even gerust worden
alvorens via Ochten. Rhenen en Ameron-
gen naar huis te gaan. De bosweg van
Amerongen naar Scherpenzeei bood een
fraai uitzicht over de Gelderse Vallei.
Zo kwam men voldaan om bijna half t
pas op de startplaats terug, waar de heer
Van Egmond de dank van de deelnemers
in ontvangst mocht nemen.
Uw oude camera is
ƒ7,50; ƒ10,—; 15,
of 20,waard.
Vraag inlichtingen bij
DROGISTERIJ EN FOTOHANDEL
Zandstraat 7 - Veenendaal
