U telt tot 14 en u rijdt al 100
in de Opel Rekord Coupé!
GM
aankomende admin.
mann. kracht
V.A.B. - KIRPESTEIN N V.
uw opel rekord coupé
en uw opel-dealer: twee
die voor u klaar staan
Een
vorkheftruckchauffeur
MEDEWERKERS
AFWEZIG
Huishoud dusters
10,75
GROTE LOODS
PIANO
figfl SUPERMARKT
Leerling bediende
of bediende
Nette verkoopsters
JONGEN
MEISJE
TUSSEN DE BONGERDS
DL VALLEI UW BLAD
Nieuwsblad „DE VALLEI"
dinsdag 28 juni 1966
4
E. A. C. REYDON
ACHTEROM"
Wat wilt u: 6 cilinders en 117 pk! Dat rijdt fantastisch! Passagiers meenemen?
Ruimte en comfort genoeg! Bagage? Voor de hele vakantie... royaal! En overal
bent u snel en gemakkelijk en... zonder moe te worden. Opel Rekord Coupé!
Niet een wagen voor iedereen... wel voor u!
Industrielaan 12 Veenendaal - Tel 08385-2450
Opel Rekord - speciaal voor u ontworpen door General Motors.
CAMIRA N.V. - VEENENDAAL
Industrie voor de vervaardiging van plastic-bekers, heeft in verband met
uitbreiding van haar produktie-capaciteit plaats voor enkele
die als controleur-inpakkers in 3-ploegen dienst zullen worden
tewerkgesteld.
Wij bieden een goed loon, gratis bedrijfskleding, prettig en
schoon werk.
Inlichtingen dagelijks tussen 9 en 17.30 uur op de afdeling personeelszaken,
Industrielaan 38 te Veenendaal (ingang Carolan Holland N.V.) tel. 08385-
3541.
arts
U kunt het toch
niet
afroepen
Te koop of te huur
STOMERIJ HARDEVELD
feuilleton door Piet Terlouw
FAMILIEBERICHTEN
Na een ernstige ziekte heeft de Heere, voor ons
nog onverwachts, in de volle zekerheid des ge-
loofs tot Zich genomen, onze geliefde zorgzame
vader, behuwd-, groot- en overgrootvader
JOHANNES WEGEN
Weduwnaar van Hendrijntje Stuivenberg
in de ouderdom van 79 jaar.
Johannes 10 27 en 28.
Uit aller naam:
Kinderen, behuwd-, klein
en achterkleinkinderen
Veenendaal, 25 juni 1966.
Kerkewijk 77, „De Engelenburgh".
De teraardbestelling zal D.V. plaats vinden op
woensdag 29 juni 1966 om 3 uur op de Algeme
ne Begraafplaats te Veenendaal. Vooraf zal om
1.30 uur een rouwdienst worden gehouden in de
aula van het bejaardencentrum „De Engelen
burgh". Gelegenheid tot condoleren: dinsdag
avond na 7.30 uur in de aula van „De Enge
lenburgh" (zij-ingang Hollegoed). Geen bloemen.
Na een noodlottig ongeval nam de Here tot
zich ons innig geliefde dochtertje
GEURTJE LODDER
in de jeugdige leeftijd van 13 jaar.
Uit aller naam:
N. Lodder en
G. Lodder-Capelleveen
Rhenen, 22 juni 1966.
Berkenlaan 26.
De teraardebestelling heeft plaatsgevonden op
maandag 27 juni j.L op de Algemene Begraaf
plaats te Rhenen.
Gesterkt door het sakrament der zieken werd
heden in zijn 59ste levensjaar opgenomen in de
Vrede van Christus, mijn lieve man, onze dier
bare vader, schoonvader en opa
HENDRIKUS LAHEIJ
echtgenoot van A. M. E. VAN GELDEREN
Uit aller naam:
A. M. E. Laheij-van Gelderen
Maastricht, 23 juni 1966
Oranjeplein 260
Gaarne een gebed voor zijn zielerust.
De plechtige uitvaartdienst heeft plaats op dins
dag 28 juni a.s. om 11.30 uur in de Rectoraats
kerk van het H. Hart (Scharnerweg), gevolgd
door de begrafenis op het r.k. kerkhof „Ooster
maas".
Bijeenkomst en gelegenheid tot condoleren aan
de kerk, vanaf 11 uur.
Zij die de persoonlijke kennisgeving niet moch
ten ontvangen, gelieve dit toe te schrijven aan
de droevige omstandigheden waarin wij ons be
vinden en deze als zodanig te aanvaarden.
RECTIFICATIE
In de overdrachtsadvertenties van dokter
geplaatst op 24 juni j.L is abusievelijk verzuimd
te vermelden, dat er gelegenheid tot afscheid
nemen is op Kerkewijk 40 op zaterdag 9 juli
a.s. van 5 tot 7 uur n.m.
ff
BRENG EEN BEZOEK AAN
SLIJTERIJ EN WIJNHANDEL
Wij hebben vooi u de grootste sortering
wijnen, binnen- en buitenl gedistilleerd
Groenelaan 23 (achterom) Telef 3434
Veenendaal
Gevraagd in nieuw gevestigd bedrijf te Eist (U.)
16 a 17 jaar.
Brieven onder nr. 1261 aan het bur. v. d. blad.
Heden overleed te
Amersfoort, na een
langdurige ziekte, nog
vrij plotseling, onze
lieve Vrouw, Moeder,
Behuwd- en Groot
moeder
Wilhelmina
Trijntje
van Schaik geb.
van den Brink
in de ouderdom van
73 jaar.
Soesterberg,
E. J. van Schaik
Veenendaal,
W. van Schaik
H. M. van Schaik-
van Groenestein
Renkum,
R. van Schaik-
Smaling
en kleinkinderen
Amersfoort, 22 juni
1966
Condoleance-adres
Rembrandtpark 16,
Veenendaal.
De begrafenis heeft
plaats gehad zaterdag
25 juni op de Alge
mene Begraafplaats te
Veenendaal.
Dealer voor Veenendaal en Omgeving:
Tot onze grote verslagenheid werd zeer onver
wachts uit onze kring weggenomen onze collega
Christiaan Johan van Velthuizen
oud 37 jaar.
In dankbaarheid gedenken wij in hem een be
hulpzame en vakbekwame vriend, die ons aller
aanzien genoot.
Het medeleven van ons allen, gaat in het bij
zonder uit naar zijn vrouw en kinderen.
Het pers. van de techn.
dienst van de
N.V. v/h Wed. D.S. van
Schuppen en zoon.
Veenendaal, 25 juni 1966.
Kraan en van Kuyk N.V.
J. P. C. Leinweberstraat 4-6, Veenendaal
vraagt voor direkt:
Zij die reeds ervaring in het werken met
een vorkheftruck hebben genieten voor
keur.
Aanmelden: 's morgens van 9 tot 12 uur 's mid
dags van 2 tot 6 uur.
van 4 juli tot 1 augustus
Waarneming volgens
plaatselijk gebruik.
Wanneer u de goede hoe
danigheden van uw artike
len onder de aandacht vaD
het kopend publiek wilt
brengea
Daarvoor staat „De Vallei'
te uwer beschikking Dit
nieuwsblad wordt doordat
het plaatselijk en regionaa1
lieuws brengt niet ge
lezen maar „gespeld"
Van A tot Z.. in die sfeer
genieten ook uw adverten
ties een bijzondere belang
stelling De resultaten be
wijzen dat. Adverteert dus
in De Vallei Het blad met
verreweg de grootste op
laag
Prachtige Tricot nylon
alle maten,
moderne kleuren van f 14,90 NU
MANUFACTUREN BEDDfN&LEDIKANTEN
VfENENDAflL GORTSTR.39 TELEF. 2321
(nieuwbouw)
geschikt voor alle doeleinden in het centrum
van Rhenen.
Brieven onder nr. 416 kantoorboekhandel „Cunera",
Rhenen.
Te koop wegens gebrek aan ruimte:
goed onderhouden
Prijs f500,—.
Te bevr. dagelijks na 5 uur n.m. P. H. van
Rijnstraat 39.
Adr. van Ostadelaan 33-35 - Telefoon 3652 -
Veenendaal-zuid
vraagt:
(tot en met 18 jaar)
voor diverse afdelingen.
Wij bieden:
Vijfdaagse werkweek.
Gratis bedrijfskleding
Goede salariëring.
Met vakantieafspraken wordt rekening gehou
den.
Sollicitaties persoonlijk aan bovenstaand adres.
en/of
gevraagd.
Beatrixstraat 37 Veenendaal
Nieuwe route van ANVV
door onze omgeving
Vervolg van pag. 1
VVV zal inhaken
De heer Van Londen, eigenaar van
hotel de Grebbe en secretaris van
VVV-Rhenen was enthousiast over
de mogelijkheden, die deze route
voor zijn woonplaats bood. Direct op
de eerstvolgende vergadering van het
VVV-bestuur zal hy deze aangele
genheid ter sprake brengen en hij
was er zeker van dat de VVV in
Rhenen zal inhaken op het ANVV-
initiatief. Hij betwijfelde niet, dat
ook zijn zaak iets van de te ver
wachten hogere toeristenstroom zou
meekrijgen, maar niet alleen zijn
zaak, alle horecafbedrijven en
misschien in iets mindere mate
ook de middenstand zou zeker van
deze route gaan profiteren.
„Het is zeker, dat dit grote moge
lijkheden biedt, en we zullen er op in
haken", aldus een enthousiaste VVV-
secretaris.
Een gelijksoortig geluid vernamen we
ook uit de mond van de heer Den
Oudsten Paans, eigenaar van hotel
Stuivenberg te Eist. „Is het niet bij
mij, dan toch zeker wel bij mijn col
lega's, dat men zal stoppen en een
maaltijd gebruiken. Degenen, die de
beste parkeerruimte hebben zullen
natuurlijk het meest profiteren, en wat
dat betreft, zit ik goed. Ik kan zeker
zo'n 80 wagens plaatsen, maar indien
dat werkelijk zou gebeuren, dan zou
mijn bedrijf geheel vol zijn. Voor ho
telgasten heb ik niet zoveel belangstel
ling, die paar kamers, die ik heb ko
men toch wel vol Maar ik ben ervan
overtuigd, dat alle bedrijven langs de
ze oude weg er beter van zullen wor
den." De heer Den Oudsten Paans
dacht dat misschien 30% van de Duit
sers in de toekomst van de Holland
150 weg gebruik zouden gaan maken.
Meer hoeft ook niet, want anders krijg
je hier weer opstoppingen. Dit laatste
was echter volgens de directeur van
Stuivenberg niet zo erg, want een gro
te opstopping als op de Rijksweg krijg
je op de binnenwegen niet zo gemak
kelijk omdat men het verkeer gemak
kelijker om kan leiden.
Uitbreiden
De heer Talen, eigenaar van het Ro
de Hert in Amerongen, had nog niets
van de plannen vernomen. Toen wij
hem de zaak hadden uitgelegd, was hij
meteen enthousiast. „Dit kan voor mijn
en voor ifedere zaak hier langs de weg
veel gaan betekenen. Ik heb reeds eni
ge tijd uitbreidingsplannen, en die ko
men nu goed van pas. Momenteel kan
ik 7 totelgasten hebben, binnenkort
worden dit er 10, het maximum waar
voor ik vergunning heb. Volgend jaar
hoop ik het terras te vergroten en ook
langs de zijkant van mijn zaak tegels
te laten leggen. Het is lang niet onrxTó-
gelijk, dat ik de toerist middels een
bord op de driesprong nog duidelij
ker op mijn restaurant attent maak.
Ik zal graag op ieder initiatief van het
Amerongse VVV inhaken, daar kan ik
alleen maar beter van worden. De
laatste jaren kreeg isk hier toch al wel
wat Duitsers en enkele daarvan zijn
reeds meerdere malen hier geweest
Dat is een goede reclame en geeft ook
de kans op mond tot mond reclame,
waar ook deze route groot van moet
worden.
De heer Rense, bestuurslid van VVV
Amerongen vertelde, dat zijn ver
eniging zeker een middel zal vinden
om op dit initiatief in te haken. De
juiste methode kon hij nog nie aan
geven, daarover moet nog beraad
slaagd worden, maar dat er door
Amerongen aanvullende initiatieven
genomen zullen worden is wel ze
ker.
Na botsing doorgereden
Een rode Taunus reed zaterdagavond
over de Bergweg in Veenendaal. Aldaar
stond de wagen van de heer B. gepar
keerd. De Taunus had blijkbaar geen
voldoende ruimte aan de linkerzijde
van de weg, hij raakte tenminste de ge
parkeerde wagen. Zonder zich echter
iets van de botsing aan te trekken reed
hij door.
Later op de avond ontdekte de ge
waarschuwde politie een rode Taunus
op de Klaas Katerstraat. Deze wagen,
die bleek toe te behoren aan de heer
A. D. in Veenendaal, was aan de rech
terzijde beschadigd. De heer D. was
hierdoor het haasje, want een proces
verbaal wegens het doorrijden na het
veroorzaken van een aanrijding, zonder
identiteit kenbaar te maken volgde.
Misschien konden ze dan gelijk sa
men even langs Kees Keiman, de tim
merman lopen om hem hun plan eens
voor te leggen. Ja, dat zou trig doen. En
terwijl zijn vingers de jonge aardbei
plantjes uit de rulle, droge aarde groe
ven, bouwde htj verder aan het huisje
van zijn dromen
's Avonds had Neeltje stil naar zijn en
thousiaste verhaal geluisterd, maar al
lengs was ze voorzichtigaan met haar
bezwaren gekomen. Het leek wel alle
maal mooi in elkaar gezet, maar neem
nou eerst eens de kosten. Het was mis
schien mogelijk, dat ze zo'n houten huisje
konden laten bouwen van het geld, dat
ze hadden. Maar waar moesten ze dan
hun meubeltjes en alle andere dingen
van kopen? Het keukengerei, het eet
gerei, het beddegoed, de aankleding van
het huisje en nog meer van dat spul
Wist Gert dat Zij niet.
Nee, daar had hij niet eens bij stil ge
staan. Als ze het gedaan konden krijgen
van dat huisje, dan was ongetwijfeld hun
hele kapitaal op. Zo verheugd htj haar
gehaald had voor een avondwandeling,
zo terneergeslagen, liep hy na een uur
naast haar.
„Maor Neeltje," veerde hij weer plotse
ling op, „as we nou es wat geld leenden
by d'n een of d'n aander. Dan zou het
best gaon."
„Ach jong, lao'n we daor toch aaste-
blief niet mee beginnen, om met de
trouwdag al in de schuld te gaon zitten.
Wie weet hoe laang het ken duren eer
dè we wer aonbetaold zijn. Neeë eerlijk,
dè motte we niet doen."
Toch liet Gert deze gedachte niet zo
spoedig schieten. Er moest toch zeker
wel een manier gevonden worden om dat
geleende geld gauw terug te geven
Een bongerd pachten Neeë. dat kon
niet. Als de oogst dan eens tegenviel,
zaten ze nog dieper in de schuld. Trou
wens, maar moest het pachtgeld van
daan komen?
Kon hy 's avonds maar eens een goeie
cent er by verdienen. Maar waarmee?
Als hij eensja, nu had hij het! Als
hy eens kippen ging fokken! Daar zat
een beste verdienste in. En dat kon ook
mooi in de vrije tyd gebeuren. Doch dan
kwam hy weer voor de vraag te staan:
waar moest hij hokken van laten ma
ken? En waar haalde hy het geld voor
het voer vandaan en voor de kippen
zelf? Overal, overal moest je geld voor
hebben. En hy, Gert van Dam, had maar
net genoeg om heel eenvoudig te kunnen
trouwen en de eerste aanschaf te kunnen
bekostigen.
Zat er dan heus niets anders op, dan
te wachten tot ze eindeiyk na wie
weet hoe lang een huisje konden be
trekken, dat hun toegewezen werd door
de woningcommissie?
Moedeloos liep hy naast het meisje
voort.
Was er dan geen geluk voor hun sa
men weggelegd?
De zomer wist van geen ophouden.
De zon was allang over haar hoogste
punt heen en nog waren de dagen zo
warm alsof het in de hondsdagen was.
Een enkele keer viel er een fikse on
weersbui, die alles fris en fleurig maak
te, maar de volgende dag was de hemel
weer vlekkeloos blauw. Het bleef dagen
lang drukkend heet en de grond scheur
de van de droogte. Mens en dier ver
langden naar koelte en regen.
Gert was, doordat hy steeds bulten
werkte, bruin geworden en zijn ogen
lagen dieper onder de wenkbrauwen.
Door de warmte en ook door de vele
tegenslagen was hy wat magerder ge
worden en zyn mondhoeken trokken
naar beneden, alsof hy reeds veel ellende
in zyn leven meegemaakt had Hat
kwam alleen maar doordat hij geen uit
zicht meer had. Wanneer hij nog zo nu
en dan 'ns wat opving over 'n plaatsje,
waar hy misschien in kon trekken met
Neeltje, dan ging hij er op af met de
gedachte, dat het toch niets zou worden.
Het leek Neeltje toe of hy niet zo veel
meer van haar hield. Natuuriyk, hy
kwam nog geregeld bij haar en vaak
gingen ze 's avonds kuieren, maar hy zei
nooit meer dan hoognodig was. En wan
neer hy haar aankeek, bemerkte ze, dat
zyn gedachten niet by haar waren, maar
heel ergens anders. Ze wist, dat hy tobde
over het woningprobleem en daarom zei
ze er maar niets van. Wel probeerde ze
hem telkens met een vals optimisme uit
de put te helpen, maar dan glimlachte
hy flauw, alsof hij er mee zeggen wilde,
dat ze geen moeite hoefde te doen. Het
enige middel om hem de oude Gert te
doen worden, was: woonruimte, al was
het maar een schuur, als die maar be
woonbaar gemaakt kon worden.
Soms kon het meisje zo hevig ver
langen naar haar onstuimige Gert, die
haar wild zoende en met haar stoeide
Zyn kussen werden echter minder en
kouder en met haar stoeien deed hy al
lang niet meer.
Zo ging augustus voorby.
September kwam met kortere dagen
Wanneer ze nu gingen kuieren, gingen
se het huis uit als het nog licht was en
ze in de schemering terug. De
warmte duurde voort. Gelukkig niet zo
drukkend meer als een poosje geleden,
maar toch waren de avonden nog zwoel
en zwaar van reuk. Er hing rijpend fruit
aan de bomen en het gras op de landen
was hooi en geurde zoet.
Gert en Neeltje waren ergens in een
weiland gaan zitten langs de sloot die
bijna droog stond. De stilte hing om hen
heen. Ze zeiden niets, want waar moes
ten ze over praten. Gedachteloos zat de
jongen wat voor zich uit te staren. Hy
volgde soms even de waterschryvertjes,
die in de sloot kringelden, maar het
drong niet tot hem door. Waar hg vroe
ger belangstelling voor had, interesseer
de hem nu niet meer. Zijn werk deed hij
overdag automatisch en 's avonds wan
delen met Neeltje, wel, dat hoorde er
nu eenmaal bij als je verkering had
Juist toen hy zich achterover wüde
laten vallen in het hoge gras, hoorde hy
Neeltje zuchten. Dat maakte opeens zijn
gedachten wakker. Het begon '.weer wat
te draaien in zijn hoofd. Waarom zuchtte
Neeltje? Hy beurde even het hoofd op
om naar haar te kijken. Ze zag het niet.
want hy lag half achter haar. Hy steun
de zyn kop met de handen en hy bleef
naar haar zien. Liet hij haar de laatste
tijd niet te veel aan haar lot over? Koel
de zijn liefde voor haar niet wat af? Ach
nee. dat was het niet. Hij hield immers
nog steeds evenveel van haar als vroe
ger. Hij toonde het alleen maar zo weinig
meer. En ze had toch beter verdiend. Hoe
vaak had ze hem al niet proberen op te
beuren uit zijn sombere buien? En wat
was zyn dank? Een sacherijnig stilzwij
gen. Als hij in haar plaats gestaan had,
had hy wellicht allang gezegd: „Aju,
stuk verdriet." Maar Neeltje deed dat
niet. Waarom eigenlijk niet? Een andere
vent had haar misschien al een huisje
aangeboden. Iets wat hy toch nooit klaar
kon spelen. Stel je nu eens voor, dat ze
het eens deed; dat ze werkeiyk de ver
kering verbrak. Wat had ze eigenlqk
aan een kerel, die niet mer tegen haar
zei, dan een enkel woordje, waar ze
niets mee opschoot. Nogmaals, had ze
dat verdiend? Nee, dat had ze om de
drommel niet. Ze hield nog steeds van
hem en ze zou hem nooit loslaten, hem,
dat stuk sjachryn. Moest hy dan ook niet
wat liever tegen haar wezen? Ja, dat
moest hy. Maar verduld, doe eens lief en
aardig, terwijl je elke dag een pé-bui
hebt. En toch
Gert ging weer zitten. Even keek ze
hem opzq aan. Ze zag iets trekken om
zijn mond, alsof er een glimlach op zijn
gezicht wilde komen. En ze zag ook in
zijn byna verlegen knipperende
ogen een heel klein vonkje, dat hy vroe
ger zo dikwyis had, wanneer hy haar
aankeek.
De jongen* dwong zyn lippen om ze tot
een lachje te plooien. Nu hy zijn meidje
tweer in de ogen keek, leek het, alsof hij
haar lange tyd niet gezien had. Hy zag
opeens weer hoe lief ze eigenlijk was.
Hij voelde hoeveel hij nog van haar
hield en hij wist opeens, dat hij haai
nooit meer zou kunnen missen.
„Neeltje."
Onmerkbar haalde Neeltje diep adem
Zou hq weer Of was het maar vooi
even Maar wat gaf dat eigenlijk Hier
zat de oude Gert weer naast haar. Haar
goeie, lieve jongen.
„Gartie," antwoordde ze zacht.
Aan de overkant van de sloot, vanuit
het andere stuk land, steeg tierelierend
een leeuwerik omhoog, die de zon wilde
zien onder gaan.
„Hou-de nog een bietjie van me?"
Gert legde zgn arm om haar schouders
heen. Hg voelde door het dunne zomer
kleedje haar malse bovenarm. Zijn ogen
hielden de hare vast.
„Ach jong, dè witte toch wel, dè'k zo
hevigst van oe hou."
„Binde dan niet boos op me, omda's zo
sjaacherijnig zy?"
„Hoe komde daor nou bij! *k Wit om-
mes best, hoe of het komt. dè ge wat
stiller zijt dan aanders."
„Omdè'k zo hevigst graog met oe ge
trouwd wil zijn, waor?" fluisterde hy in
haar oor.
Ze kroop wat dichter tegen hem aan
en ze legde haar hoofd tegen zyn bruine
nek.
(Wordt vervolgd)
