C.H. wil 2e wethouderszetel in Veenendaal
ANTI-SPRUIT
HENNY JANSEN
feest vooraf...
Twee onderscheidingen bij Ritmeester
Geheel bezette zaal bij ILS.O.-concert
HOOR-
TOESTEl/LEN
Monster overwinning van Renswoude
op Kulan, 8-2
Amateurs exposeren in het Streekmuseum
te Rhenen
/an^chuppen
vrijdag 30 september 1966
Donderdagavond 5 oktober zal er weer raadsvergadering gehouden worden in Veenendaal. Het be
langrijkste punt op de agenda zal ongetwijfeld de verkiezing van de door het college voorgestelde vier
de wethouder vormen. Het college acht gezien de uitbreiding van het aantal werkzaamheden de benoe
ming van een vierde wethouder noodzakelijk. Gezien de snelle groei van Veenendaal is dat ook alleszins
begrijpelijk, want om een slagvaardig beleid te kunnen voeren moet het college heel wat uren aan be
sprekingen wqden. Nog bij de laatste salarisverhoging van de wethouders is gememoreerd, dat een
werhouder in Veenendaal nog geen volledige functie heeft, maar van de wethouders wordt wel steeds
meer vrije tijd gevraagd, om alle zaken te kunnen behartigen. Het is dan ook begrijpelijk, dat men naar
een verlichting van de werkzaamheden zoekt.
KANDIDAATSTELLING GEEFT
MOEILIJKHEDEN
De bezetting van deze vierde wethou
derszetel geeft aan de leden van de ver
schillende fracties allerlei moeilijkheden.
De grootste fractie in de raad is de chu,
en deze eist dan ook voor zich een twee
de wethouderszetel op, naast de heer
Ant. de Ruiter. De grootste fractie die
nog geen wethouderszetel bezit is de
s.g.p. gezien de winst, die ook deze par
tij bij de jongste verkiezingen geboekt
heeft, is het duidelijk, dat een kandidaat
van de sgp goede papieren had. Het
schijnt op de vrijdag 23 september ge
houden vergadering niet mogelijk geble
ken te zijn de kandidaat van de s.g.p., de
heer Van Deelen, voldoende steun te
geven.
Een er bij het overleg betrokken raads
leden zei ons, dat het niet eens altijd een
kwestie is, van wie de meeste politieke
rechten op een wethouderszetel kan la
ten gelden, maar dat het veeleer een
kwestie is van het vinden, van iemand,
die niet alleen geschikt is, maar ook de
bereidheid toont de functie te bezetten.
De grote moeilijkheid schijnt het vinden
van een algemeen aanvaardbaar figuur
te zijn, die tevens bereid is wethouder
van sociale zaken en volkshuisvesting
dezelfde portefeuille, die de heer Dikken-
berg in Ede niet wilde hebben aan te
nemen.
De c.h.u. staat in deze vrij sterk, want
uit deze groepering zijn twee kandidaten
naar voren gekomen, nl. de eerste plaats-
vervangend-wethouder de heer M. Bast-
meijer en het raadslid de heer A. Visser.
De heer Visser hitte tegen eventuele
verkiezing bezwaren op grond van het
feit dat hij moeilijk een functie van wet
houder kan verenigen met die van
schoolhoofd. Zodoende zou de heer Bast-
meijer overblijven. Met deze kandidatuur
zijn echter leden van andere fracties niet
erg gelukkig, zonder dat zij iets van de
capaciteiten van de heer Bastmeijer.
Men ziet, indien het een ch-lid moet
worden dan liever de heer Visser. De
hoop werd zelfs uitgesproken, dat hij
nog op zijn besluit zou terugkomen. Van
verschillende kanten werd dit zelfs als
zeer waarschijnlijk aangenomen.
Indien men niet over een kandidaat
tot overeenstemming kan komen, die
voldoende stemmen op zich kan ver
enigen en naar verluidt heeft zowel
de s.g.p., als de a.r. zich nog niet gebon
den blyft er de niogeiykheid van het
verkiezen van een compromis-figuur, in
casu een van de leden van een eenmans
fractie, waarby dan de papieren van het
v.v.d.-lid, mevr. H. Buddingh-de Vries
Lentsch hoog genoteerd zyn. Velen voe
len er echter weinig voor een eenmans
fractie in feite op te heffen en bovendien
is het de vraag of mevr. Budding een
verkiezing, gezien ook haar bedanken
als lid van de provinciale staten, zou
aannemen, mede gezien in het licht van
de drukke werkzaamheden die zy als
huisvrouw heeft (de reden die zy voor
het bedanken als statenlid aanvoerde).
In de Veenendaalse constellatie is een
verkiezing van het enige r.k.-raadslid,
de heer M. G. H. Hendriks niet te ver
wachten, zodat men wel verzekerd kan
zijn van het feit, dat indien er een vierde
wethouder komt, dit een lid van de chu
zal zijn.
De laatste reële mogelijkheid die zich
voor kan doen is het feit, dat wellicht
de raad, mede gezien de moeilijkheden
die het vinden van een geschikte kandi
daat kost, zal besluiten dat zij een vierde
wethouder niet noodzakelijk acht. In dat
geval zal het college moeten zien hoe
zij het de komende vier jaar red en ge
zien het dringende beroep, dat de burge
meester op de leden van de raad gedaan
heeft is deze laatste oplossing alleen dan
te verwachten, indien geen der leden van
de Veenendaalse raad tevoren voldoende
steun krijgt om de wethouderszetel te
gaan bezetten.
Toen vrydag 23 september j.l. de vlaggen van de Ritmeester Sigarenfabrieken
wapperden, wisten de ingewyden, dat Ritmeester niet alleen jarig was, (79 jaar),
maar dat dit ook de dag was waarop de werknemers, die in het afgelopen jaar
25, 40 of 50 jaren aan het bedrijf waren verbonden, zouden worden gehuldigd.
Het is reeds jaren in dit bedryf gerbuikelijk om op de 20e september de „jubila
rissen van het jaar" voor een feestelijke byeenkomst uit te nodigen. Door om
standigheden was het dit jaar niet mogelijk dit op de 20e september te doen
maar de feestvreugde was er niet minder om. In afwijking van andere jaren was
het aantal jubilarissen dit jaar maar zeer gering, er was zelfs niet één 25-jarige
jubilaris. De reden hiervan is, dat vyf en twintig jaar geleden door de oorlogs
omstandigheden byna geen nieuw personeel werd aangenomen.
Toen om vier uur deze huldigings
bijeenkomst door de heer W. van Ame-
rongen werd geopend, waren in de kan
tine van het bedrijf aanwezig zes jubila
rissen, met resp. 50, 40 en 12% dienst
jaren, de direktie van Ritmeester, de
burgemeester van Veenendaal, leden van
de bedrijfsleiding, afdeling chefs en de
f abriekskommissie
De heer Van Amerongen heette allen
welkom en twijfelde er niet aan of de
reden om deze middag feestelijk bijeen
te zijn zou zeker niet minder zijn nu er
geen grote groep jubilerende medewer
kers was. Dat we hier zijn, aldus de heer
Van Amerongen is, dat Ritmeester graag
zijn mensen, die een lange staat van
dienst achter de rug hebben eens wil zeg
gen hoe men over hen denkt. Hiervoor is
vandaag gelegenheid, zowel door de di
rektie als door uw kollega's.
Een tweede feit om deze middag bijeen
Ditmaal was de opkomst voor het USO-concert. van j.l. donderdag hijzonder
fors, er was vrijwel géén plaats onbezet. Dit zeer verheugende feit was ongetwij
feld te danken aan de grote belangstelling voor het optreden van de jeugdorgani
satie Emmy Verhey: een zekere sensatie-lust of nieuwsgierigheid heeft dus ken
nelijk het publiek geprikkeld deze a,vond de sleur te verlaten en zich naar het
Verenigingsgebouw „Zetheto" te beven. Ook het programma was „bevattelijk"
en mede daardoor blijkbaar aantrekkelijk: men kon in ieder geval vele melodieën
nafluiten.
Het is evenwel de vraag of nieuws
gierigheid en bevattelijkheid de juiste
motieven zijn voor een culturele belang
stelling en inspanning. Naast vreugde
over de opkomst bekruipt ons dus enige
angst en voorbehoud wat betreft de mo
tieven daarvan.
Het programma bevatte de ouverture
tot de opera „Semiramis" van Rossini,
het vioolconcert in D gr.t. van Mozart
(K.V. 218e) en de eerste symfonie in C
gr.t. van Beethoven.
De ouvterture van Rossini bevat enige
fraaie melodische vondsten, is muzikan-
tesk geïnstrumenteerd, maar is composi
torisch toch wat zwak: het geheel lijkt
mij weinig boeiend en sterk. Paul Hup-
perts serveerde deze „Lors d'oeuvre va-
rié" met veel verve en smaak en de uit
voering was, afgezien van enige kleine
onregelmatigheden, acceptabel. In Beet-
hovens eerste symfonie leek het orkest
beter gedisponeerd en dit werk werd
redelijk ten gehore gebracht.
Pièce de résistance, hoofdschotel van
deze muzikale maaltijd was natuurlijk
Mozarts vioolconcert, muzikaal en com
positorisch verreweg het beste werk van
k Leveringen uitsluitend op
medisch advies
k. Volledige garantie op alle
toestellen
k Deskundige en blijvende
service
k Desgewenst aan huis te
ontbieden
k Leverancier alle zieken-
fondsen
de drie opgediende, maar bovendien door
de jeugdige persoonlijkheid van de so
listen het meest verbeide en fascinerende.
Dat Emmy Verhey zeer goed viool
speelt, daaraan valt niet te tornen en de
jury van het Tschjaikowski-concours in
Moscou dit jaar kende haar dan ook een
9e prijs toe, zeker een geweldige en zeer
eervolle prestatie voor deze jonge vir
tuose.
Dat Emmy Verhey reeds een even
groot musicienne en kunstenares is,
daarover valt wel te discussiëren. Zij
bleef de uitmuntende leerlinge en was
alleen qua plaats en party de soliste, niet
qua potentie: de vonk en de bezieling
ontbraken; zij heft nog niets bijzonders
te brengen of te zeggen, en aan een
eigen visie op Mozart is zij nog lang niet
toe: het zou ook onrechtvaardig zijn
deze van haar te verlangen, zij is nu een
maal geen „wonderkind".
De avond als geheel heeft mij nog
maals ten overvloede Paul Hupperts als
de voortreffelijke, enthousiasmerende en
inspirerende dirigent getoond, een diri
gent die boven orkest en soliste excel
leerde. Paul Hupperts is zonder meer al-
tijd het beluisteren waard, los van pro
gramma's of solist.
PRUARIS
C. Vink scoorde vier doelpunten
Hoewel de uitslag doet vermoeden dat de wedstrijd Renswoude-Kulan bijzon
der eenzijdig was, was dat toch niet het geval. Ook de Veenendalers kwamen
herhaaldelijk tot goede akties, maar tegen de schotvaardigheid en het goede
samenspel van de Renswoudenaren konden ze niet op. Een over alle linies
sterker Renswoude overklaste langzaamaan Kulan volkomen en het is vooral
te danken aan keeper Van Wakeren dat een nog groter verlies voorkomen werd.
te komen is de bedrijfsverjaardag, waar
mede spreker de direktie van harte feli
citeerde. De heer Van Amerongen besloot
zijn welkomstwoord en felicitatie, ge
richt aan de direktie met: wanneer het
paard geen goede pikeur heeft, dan zal
het ook zeker nooit de eindstreep halen.
Wij menen, dat wij over twee zeer goe
de pikeurs beschikken, die weten wat zij
willen en met gedegen overleg de teugels
in handen houden. Met deze leiding gaan
we met een gerust hart de toekomst te
gemoet."
De officiële huldigingstoespraak werd
uitgesproken door één der direkteuren
van Ritmeester, de heer F. H. van
Schuppen.
Spreker wees er op, dat de tijd snel
gaat en dat er in een halve eeuw zoveel
veranderd is. Dit hebben de drie gouden
jubilarissen zelf kunnen ondervinden.
Deze verandering gaat door. We staan op
de grens van twee werelden. Men vraagt
zich soms af of de machine deze wereld
gaat beheersen. Tóch zullen mensen be
trokken blijven in het gehele proces en
dat is gelukkig.
Hierna richtte de heer Van Schuppen
zich met een persoonlijk woord tot de
De twee jubilarissen bij Ritmeester,
die de eremedaille verbonden aan de
Orde van Oranje-Nassau ontvingen.
Links de heer E. Versteeg en rechts
de heer J. v. d. Craats.
jubilarissen waarin hij verschillende her
inneringen ophaalde. Spreker dankte al
len voor hetgeen zij voor Ritmeester had
den betekend en wenste hen nog vele
goede jaren toe, ook al is voor sommigen
de pensioengerechtigde leeftijd niet ver
meer af. Allen ontvingen hierna de be
kende enveloppe en een fraai Delfts
blauw herinneringsbord. De gehuldigden
waren, de heren D. van Dijk, 50 dienst
jaren, W. v. d. Meijden, 50 dienstjaren.
P. G. van Ojik, 50 dienstjaren, J. v. d.
Craats, 40 dienstjaren, E. Versteeg, 40
denstjaren en mejuffrouw P. Tombroek,
12% dienstjaren.
Burgemeester Hazenberg sprak hierna
er zijn genoegen over uit, dat hij bij deze
huldiging aanwezig mocht zijn. De bur
gemeester kwam zo juist uit een ver
gadering waar veel over cijfers was ge
sproken en nu werd hij weer gekonfron-
teerd met cijfers. Waren de eerste harde
cijfers, de getallen waar hij nu mee te
maken kreeg hadden een prettiger ka
rakter. Zij bepalen een deel van een
mensenleven.
De burgemeester haakte in op wat de
heer Van Amerongen o.a. had gezegd
met betrekking tot de invoering van
computers. Men kan gelukkig nog niet
alles in computers stoppen. Wat zou het
dan een ongelukkige wereld worden.
Ik ben hier, aldus de burgemeester,
met een speciale opdracht en kom hier
in het bijzonder voor twee werknemers.
Er is een spreekwoord, dat zegt wie de
pil wil proeven moet eerst de harde
schaal kraken. Eten doen we allemaal
maar er is meer voor nodig. Als wij door
willen dringen dan moeten we kraken.
Dat wil zeggen, dat we ons zelf in moe
ten zetten. Zich wendende tot de beide
jubilarissen, de heer Van de Craats en de
heer Versteeg zei de burgemeester: U
hebt gekfaakt en ik mag daarom de
brenger zijn van een goede boodschap,
namelijk om u mede te delen, dat H.M.
de Koningin u heeft toegekend de Eere
medaille in Zilver, verbonden aan de
Orde van Oranje Nassau. Na deze mede
deling spelde de burgemeester de beide
heren de eretekenen op.
Nadat velen de jubilarissen hun ge
lukwensen kwamen aanbieden werd nog
het woord gevoerd dor het fabriekskom-
missie-lid, de heer G. Diepeveen, die de
jubilerende medewerkers namens het ge
hele personeel gelukwenste en tevens de
gelukwensen overbracht aan de direktie
met de 79e verjaardag.
Namens de groep gepensioneerden
sprak de heer C. van Leeuwen, die
tevens van de gelegenheid gebruik
maakte om de direktie te bedanken voor
de vele aandacht, die zij aan de gepen
sioneerden schenkt. Dat zien we telkens
weer, zo zei de heer Van Leeuwen en
noemde toen o.a. het geschenk, dat de ge
pensioneerden elk jaar met St. Nicolaas
mochten ontvangen en onlangs was er
weer de uitgaansdag.
Als laatste spreker was er de heer
HET PROCES NOVAK
WENEN: Maandag is het proces be
gonnen tegen de voormalige SS-er
Franz Novak, medewerker van Adolf
Eichmann, die verantwoordelijk wordt
geacht voor de organisatie van het
transport van duizenden Joden naar
concentratiekampen.
KORFBAL
S.K.F. 1 - D.S.V. 1 3—5
Zaterdag 24 september speelde SKF 1
haar derde wedstrijd in deze compe
titie tegen het sterke DSV uit Bussum.
De wedstrijd begon ruim 20 min. te
laat, daar scheidsrechter Dijs pas om
kwart over drie op het veld aanwezig
was. Er werd gespeeld met twee in
valsters Anja van Bruinessen en Joke
Nijhoff speelde mee in de plaats van
Tineke van Beek en Ted van Kooten.
De aanval van DSV begon in een
hoog tempo en na 4 min. spelen zagen
zij hun vele en zuiver schieten beloond
met een, zij het gedekt, doelpunt. Dank
zij goed verdedigingswerk van SKF
kon erger worden voorkomen. Na 10
min. spelen kreeg Wout van Dijk de
bal toegespeeld door Anja v. Bruines
sen en met een fraai afstandschot
maakte hij de stand gelijk, 1-1. De
tweede aanval van DSV liet er geen
gras over groeien en spoedig was het
bij verrassing dan ook 1-2 nadat men
eerst nog een strafworp had gemist.
SKF nam het hoge tempo van hun
tegenstanders goed over en het was
André van Rossen die met een af
standschot, zoals wij die van hem ken
nen, gelijk maakte, 2-2.
Na de rust was het weer DSV die de
stand in hun voordeel bracht, 2-3. Het
duurde hierna 25 min. voordat SKF
weer de gelijkmaker wist te scoren
door een prachtig afstandschot van
Gert van Schoonhoven. Enkele minu
ten later maakte DSV van afstand 3-4.
De SKF'ers gaven zich nog niet ge
wonnen en alleen door veel kunst en
vliegwerk en enorm zwaar verdedigen
kon DSV zijn voorsprong behouden.
Enkele min. voor het einde van de
wedstrijd maakte DSV er 3-5 van, dit
was niet bepaald sportief want er werd
geschoten toen een van onze dames
achter de paal ten val gebracht was.
Helaas geen winst voor SKF dus.
SKF miste jammer genoeg nog twee
toegekende strafworpen. Van scheids
rechter Dijs was het vreemd dat hij
de nieuwe spelregels niet toepaste o.a.
niet gedekt schieten en de bal niet lan
ger dan 5 sec. in het bezit houden.
Hierop werd door hem totaal niet ge
let.
Gezien het goede spel van onze men
sen kan men zeggen dat de nieuwe
trainer, de heer Boscher op de goede
weg is met het eerste. Er moet vooral
nog wat extra aandacht geschonken
worden aan het plaatsen, want daar
aan valt nog wel het een en ander
te verbeteren.
Overige uitslagen: sen.: Austerl. 1 -
SKF 2, 10-3; Tovers 5 - SKF 3, 3-1;
SKF 4 - Arena 2, 1-5; jun.: SKF 1 -
Samos 1 11-5; adsp.: Juko a - SKF a,
0-4; Austerl. a - SKF b, 3-4; SVMM a
- SKF c, 4-1; SVMM b - SKF d, 1-6;
P. G. van Ojik, één der jubilarissen, die
sprak namens de anderen en zijn dank A'fobrt e -* SKF e *0-7
bracht voor de vele goede woorden, die
tot hem waren gesproken en voor de ont
vangen geschenken. Met de wens, dat de
direktie en hun familie en allen die bij
Ritmeester werken Gods zegen zouden
mogen ontvangen op hun werk besloot
de heer Van Ojik zijn toespraak en was
er tevens een einde gekomen aan een
gezellige middag, maar niet nadat de
heren nog een kist feestsigaren hadden
gekregen en hun dames een doos bonbons
en een Ritmeester-lepel.
HANDBAL
Herenteam RHC won met
175
PRINS BERNHARDLAAN 4
(ZWAAIPLEIN) VEENENDAAL
Kulan kwam met een gewijzigd elf
tal in het veld en het zag er in het
begin volstrekt niet naar uit dat Rens
woude deze Kulan ploeg met zo'n gro
te nederlaag naar huis zou sturen. Ku
lan trok in de beginfase fel van leer
en keeper Van Ommeren moest diver
se malen in aktie komen, o.a. bij scho
ten van Smaling en Henzen.
Na 6 minuten volgde de openings
treffer. Een snelle aanval over de vleu
gel werd door J. Veldhuizen beëindigd
met een hard schot, 1-0.
Reeds enkele minuten later kon de
tweede aangetekend worden, toen B.
Veldhuizen drie man omspeelde en
daarna scoorde, 2-0.
Kulan was aangeslagen en aanval na
aanval rolde naar het Veenendaalse
doel, waar het Van Wakeren was die
telkens goed in greep.
Toch zouden er voor de rust nog
twee treffers volgen. De eerste van C.
Vink die drie man omspeelde en daar
na ook de keeper, 3-0, waarna vlak
voor rust dezelfde speler spil Van
Leeuwen passeerde en Van Wakeren
kansloos liet, 4-0.
Toch kwam Kulan herhaaldelijk tot
aanvallen en toen Smaling was door
gebroken, kon keeper Van Ommeren
maar ternauwernood redden.
Na rust een steeds aanvallend Rens
woude, dat nog vier doelpunten zou
maken. De eerste volgde na zeven mi
nuten toen C. Vink na goed voorbe
reidend werk van Van 't Foort de ge
legenheid kreeg te scoren, 5-0.
Renswoude liet nu de teugels wat
vieren en daardoor kreeg Bruis de
kans om na een goede combinatie de
bal onhoudbaar in te koppen, 5-1.
Hardeman maakte er 6-1 van met
een 20-meter afstandschot en twee
minuten later was het Henzen die Ku
lan op 6-2 bracht.
De doelpuntenhonger van de Rens
woudenaren was nog niet op en in de
20ste minuut waren het de gebroeders
Veldhuizen die broederlijk door de
achterhoede opdrongen, waarna het B.
Veldhuizen was die voor 7-2 zorgde.
Degene die de rij doelpunten besloot
was C. Vink, 8-2.
In de slotfase een oppermachtig
Renswoude en het was aan keeper Van
Wakeren te danken dat verdere doel
punten uitbleven.
Verdere uitslagen: Renswoude 2 -
DOVO 4, 5-3; Adspiranten Renswoude
- Merino's B, 9-0; Musketiers 3 - Rens
woude 3, 7-4; DVSA Jun. - Renswoude
Jun., 4-2.
SCHAAKCOMPETITIE
De onderlinge competitie van de Vee
nendaalse Schaakvereniging is weer van
start gegaan.
De eerste uitslagen zijn: J. W. Boelens-
C. J. Vink 0-1; J. N. Elenbaas-H. Hei
kamp %-%; G. R. Kets-H. J. v. Aller
afgebr.; C. ter Hogt-C. Beijer 1-0; C.
Baars-D. v. d. Bovenkamp 0-1; M. de
Kleuver-G. de Koning 1-0; R. Slagter-
C. Wijnberger 1-0; M. Diepeveen-E. v.
Ravenswaai 1-0; H. v. Raay-J. Rijken
0-1.
De heren van de Rhenense Handbal
Club hebben de slechte indrukken van
vorige week volledig uitgewist. Een
ronduit slecht Spelend team verloor
toen met 7-6 van Arma na een 2-6
voorsprong. Ook nu was bij rust een
3-6 voorsprong bereikt en er was nog
weinig zekerheid omtrent het eindre
sultaat. Men had deze voorsprong ech
ter weten te bereiken door prima op
bouwend spel, waarbij de afwerking
voorlopig nog wel wat onzuiver was.
Direct na de rust werd het tempo
echter zo hoog opgevoerd dat Achilles
het niet meer kon bijbenen. Uitstekend
werden de ballen door de schutters op
volle snelheid gelanceerd en dit resul
teerde in een aantal schitterende doel
punten. Vooral het meespelen van Jan
van de Pol bleek een geduchte ver
sterking. Hij was een prima spelver
deler en nam zelf ook nog 5 doelpun
ten voor zijn rekening. Met Kees van
de Pol 6x, Piet de Zwarte 5x en Anton
van de Wetering lx werd samen voor
17 doelpunten gezorgd en Achilles bleek
met 5 goals weinig produktief te zijn.
De eindstand kwam met een bijzonder
duidelijke maar bovenal zeer verdien
de overwinning voor RHC. Verheugend
was vooral het goede spel van de juni
oren Bep Baars, Henk van Walsum
en Anton van de Weetering, waarvan
RHC nog veel plezier kan beleven.
Voor volgende week staat voor de he
ren de belangrijke wedstrijd tegen de
eeuwige rivaal Celeritas op het pro- j
gramma, te spelen op Candia.
De dames konden de stijgende lijn
niet vasthouden. Na het succes van
vorige week volgde nu een nederlaag
tegen Arma. Aanvallend werd redelijk
gespeeld, maar verdedigend is men te
lauw, waardoor de tegenpartij te veel
schietkansen krijgt. Ook nu was dat
weer het geval en vooral daaraan is
de 8-4 nederlaag te wijten.
De adspiranten benutten de vrije
zondag voor een oefenwedstrijd tegen
de junioren. De oudere jeugd liet er
geen twijfel over bestaan wie de sterk
ste was. Men stond met 17-9 voor toen
de scheidsrechter de wedstrijd staakte
wegens te ruw spel en opmerkingen
aan het adres vón de scheidsrechter.
Een slechte beurt dus!
Schilders en pottenbakkers
In zyn aardig en instructief boek „Welt der Malerei" haalt Gerhard Ulrich een
woord van Goethe uit 1799, zelf een dilettant in de schilderkunst, aan, luidend:
„Alle dilettanten pakken de kunst van de verkeerde kant aan." Ze beginnen
volgens hem met veel te hoog te grijpen. Wat hun ontbreekt is „het eigenlyk
architectonische in de hoogste betekenis, de icerkzame kracht die schept, vormt,
constitueert."
Ik moest aan dit woord denken bij het beschouwen van de werken door leden
van de Amateur Kunstkring Rhenen gemaakt. Ook de meesten van hen grijpen
véél te hoog. Terugkeer tot de eenvoud, het kenmerk van het ware, is voor hen
de noodzakelykste remedie.
Een beginnend amateur moet zich niet
wagen aan onderwerpen als: schilder
met modellen, familieportret, obsessie,
luchtaanval, naaktstudies e.d. Hij moet
eerst gaan exposeren als er bij hem
sprake is van de weerspiegeling van een
levensinstelling, van een visie op het
leven.
Beschouwen wij het doek Schilder met
modellen (3), dan bedenken wij dat
slechts een rasschilder als Jan Sluyters
dit zou hebben aangekund. Een familie
portret (16) vraagt om een hoogte van
kunnen als Charley Toorop bezat. Een
gegeven als Obsessie (20) zou een op
gave betekend hebben voor een surrealis
tisch of futuristisch kunstenaar.
Dit véél te hoog grijpen impliseert ge
brek aan doorleefdheid en sfeer, hetgeen
weer met zich meevoert dat de werken
schijnen wat ze niet zijn. Falende com
positie en kleurstelling gaan daarmee
hand in hand. Zie de banale compositie
in Schilder metm odellen en Naaktstudie
(2).
Bij enige schilders is het kleurgebruik
onzindelijk, zelfs vuil. Het gaat niet aan
maar enige kleurvegen neer te strijken
als in het Familieportret en de Amazone
(23) geschiedde.
Laat deze schilders eens beginnen met
een heel eenvoudig zuiver gevoel gewekt
door een bescheiden landschap of een
figuur om dat dan in kleuren en lynen
en vormen op persoonlijke wijze te ver
tolken. Laat hen denken aan de waar
schuwing die de Vlaming Caesar Gezelle
zijn leerlingen, die de geweldige trant
van Cyriël Verschaeve wilden navolgen,
gaf: „Gooi niet met rotsblokken, want ze
komen op je voeten terecht."
Laat hen ook niet naar een plaatje wer
ken. Ik zag ter tentoonstelling een stil
leven (34) en een boerderij (33) naar
voorbeelden in het boek Olieverf schilde
ren van M. Diemei. Als men ze verge-
de grote keuze...
de exclusieve modellen...
de speciale afdeling...
maken het uitzoeken van de
bruidsjapon tot een feest
voorèf I
-pjein
Geen officiële opening van
de expositie der amateurs
kunstkring te Rhenen
„Alhoewel de officiële opening van de
ze expositie geen doorgang kan vinden,
heet ik u toch allen van harte welkom."
Aldus de wethouder van onderwas en
culturele zaken van Rhenen, Mr. J.
Deen.
Hoofdsti
■enendaal
Waarom geen officiële opening? bleef
zo niet in het duister, dan toch in de
schemering. De conservatrice van het
museum mej. A. van de Bunt, kon of
wilde ons op onze vragen waarom er aan
deze opening geen officieel tintje was
gegeven, zoals in de bladen was aange
kondigd, geen andere dan ontwijkende
antwoorden geven. Het museum heeft
geen geld, heeft geen tijd, het is geen
gewoonte en er is niet eerst met mij
overleg gepleegd. De lezer mag kiezen.
De waarheid zal wel in het midden lig
gen. Men mag over de tentoongestelde
werken oordelen zoals men wil, maar
ons inziens had het wel op de weg van
een culturele instelling, zo als het Streek
museum toch is, gelegen, de presentatie
van de plaatselijke amateur kunstenaars,
een officieel tintje te geven.
De wethouder, Mr. J. Deen, heeft zich
daartoe gaarne bereid verklaard. Het
goed besteden van vrije tijd dient te alle
tijden gestimuleerd te worden, als dit
dan ook nog ligt op een cultureel niveau
verdient het nog meer steun. Men hoopt
door een overweldigend bezoek alle ama
teurs een morele steun te geven, nodig
om op de ingeslagen weg voort te gaan.
Al is er nu dan geen officiële opening
geweest, dan biyft mij misschien de elf
de oktober, waarop ik dan deze expositie
officieel mag sluiten. Aldus de glimla
chende wethouder van onderwijs Mr. J.
Deen.
lijkt met de zeer goede reproducties in
genoemd boek, bemerkt men het ver
schil in kwaliteit: de toonverschillen en
kleurschakeringen zijn veel geringer.
Men zou over de genialiteit van Van
Gogh moeten beschikken om een per
soonlijk interpretatie te geven van een
werk van een ander.
De werkzame kracht die volgens Goe
the schept, vormt en constitueert, moe»
in een schilder aanwezig zijn. Is zij kleiin.
dan make hij simpele dingen.
Tot dusverre heb ik geen namen ge
noemd. Als ik het nu toch doe, is dat
omdat de schilders hun werk in de open
baarheid hebben gebracht en au sérieux
wensen genomen te worden, kritiek niet
vrezend.
Het beste doekje is Lombok (12) van
Gerard van Brussel met zijn aardige
compositie en de goed op elkaar afge
stemde gebroken witten en enige, soms
net iets te vele, toetsjes rood van de
kinderen. In zijn Veerhuis (13) en Ge-,
zicht op Rhenen (10) zijn de kleuren
groezelig en troebel. Van Brussel moet
eens ernstig studie maken van de atmos
ferische impressies van Claude Monet.
In het Woonwagenkamp (11) zou de
fiets als reponssoir voldoende geweest
zijn: het vuurtje met de figuur storen.
Hij bedenke ook dat de zon moeilijk te
suggeren valt.
De handige strooikoker
voor uw aardappels
Verkrijgbaar bij Drogisterij
Zandstraat 7 Veenendaal
Roel Sekeris' naaktstudie (36) belooft
wel iets, al is zij nog te veel teken-
cursus-achtig. Zijn tekening in conté,
een gezicht op Rhenen, is aardig.
De Zusters (32) van Theo Scheffers,
een beetje in de trant van Léger, doer
het wel met hun strakke contourlijnen
Zijn Boerenfomlie (29) zou een aardigt
wandschildering kunnen zijn in een
dorpshuis, maar hij moet zich wachten
voor buitennissigheden in handen, ogen
en gelaten die niet innerlijk noodzake
lijk zijn. Het Hanengevecht (30) stelt te
leur, niets bezittend van de furieuze ge
dragingen van die dieren, 't Is star.
Arnold van de Oosterkamp komt niet
verder dan plaatjes maken van de zee,
die bazarachtig aandoen. Hij moet eens
studie gaan maken van marines door de
Oudhollandse school en de Hagenaars.
De schilders die ik niet met name
noemde zijn zij die veel te hoog gemikt
hebben, waardoor hun werken vaak uit
gesproken lelijk zijn.
Wat het aardewerk betreft, het munt
noch in vorm, noch in glazuur uit. De
pottenbakkers moeten hun produkten
eens vergelijken met de kruiken en het
steengoed uit ongeveer 1300—1450, ge
vonden bij Ter Horst en in het eerste
zaaltje neergezet. Welk een noblesse van
materie en vorm! En welk een maat
volle eenvoud! Het streven naar ver
nieuwing van vorm en decor is geen
vrijbrief tot het maken van willekeurige
bedenksels. Ik noteerde een eenvoucjig
kannetje dat dragelijk is.
Amateurs doen er goed aan de ten
toonstelling te bezoeken om te leren hoe
het wél en hoe het niet moet.
D. PHILIPS
Tot en met 11 oktober dagelijks van
11.0012.30 en van 14.0017.00. Op
dinsdagavond van 19.00—21.00 uur. Zon
dags en woensdags gesloten.
