„In Veenendaal vond ik
een rijp arbeidsterrein
Overlevingskansen bij
atoomaanval reëel
VAN HARTE, OPOE!
Bos kapte en plantte
een kwart eeuw bos
Mevr. Scholte wordt vanavond geïnstalleerd
Hulpverlening
taak van de kerk
Gebreide japonnen
Van Engelenburg's
Veel nieuwe
leden voor
Rode Kruis
Veenendaal
I landelsondernem ing
Van Manen nam
N.V. Lokhorst over
Nieuwe schoenen uit
slagerij verdwenen
Oudste inwoonster
van Veenendaal
werd 99 jaar
belangrijk
Sparen
voor de welvaart
99
zijn helemal IN
Geen wonder
Kijk eerst voor u koopt bij
:iaalzaak
Speci
RANDGEZINNEN
SAMENWERKEN
Op voordracht benoemd
tot heemraad
fa Gebreide-mode-importeurs
Lezing voor EHBO en bed rijfs be se h erm i ng
Radio-actief
Verloren en gevonden
Oorlog maakte
vindingrijk
Volhouden
0 Familiebedrijf
WOENSDAG 19 OKTOBER 1966
VEENENDAAL Mevr. J. M. D.
Scholte-Zijtveld, de nieuwe maatschap-
schappelijk werkster van het Christe
lijk Sociaal Centrum, zal van
avond tijdens een speciale bijeenkomst
in de Pniëlkerk aan de kerkelijke ge
meenten, die in het centrum zijn ver
enigd, worden voorgesteld. Sinds 1 juli
woont en werkt zij in Veenendaal en
heeft nu al kunnen constateren, dat er
hier, zoals ze zelf zegt „een rijp ar
beidsterrein" op haar te wachten ligt.
„Het kerkelijk maatschappelijk
werk is in Veenendaal geen overbodi
ge zaak. Er is in een aantal gevallen
nog sprake van gezin snood en daarbij
denk ik niet speciaal aan de zoge
naamde rand gezinnen. Ook in de. laat
ik zeggen, goede families kom je pro
blemen en moeilijkheden tegen en het
verwondert me eerlijk gezegd, dat in
een industrieplaats als Veenendaal het
maatschappelijk werk nu pas op gang
komt. Ik geloof dat de hele Utrechtse
Heuvelrug in dit opzicht nog een on-
ontgonnen gebied is
Mevrouw Scholte, die 52 jaar oud is
vindt Veenendaal wellicht daarom een
boeiende plaats. De interkerkelijke
samenwerking, die je hier tegenkomt
lijkt me heel bijzonder, de grote ver
scheidenheid in kerkelijk opzicht maakt
mijn werk afwisselend en interessant."
De heer L. Boon is voorzitter van het
Christelijk Sociaal Centrum en hij ziet
de komst van de maatschappelijk
werkster als een belangrijke stap in de
goede richting. „De dienstverlening van
het centrum is in feite in drieën te split
sen. De oudste tak is de gezinsverzor
ging, waarvoor we vorig jaar een
vaste leidster hebben aangetrokken in
de persoon van mejuffrouw J. J. Hof-
steenge.
Voordien werd het werk door vrij
willigers gedaan. Daarnaast is er de
bejaardenzorg. Zoals bekend is, werken
we op dit terrein samen met de Neder
landse Hervormde Kerk en er zijn al
plannen gemaakt om een tweede be
jaardencentrum te bouwen.
Het maatschappelijk werk tenslotte
dateert van recente datum. Na vele
besprekingen en jaren van voorbereiding
waren we in juli in de gelegenheid een
vaste kracht te benoemen, mevrouw
Scholte...."
Bij het Christelijk Sociaal Centrum
zijn vijf kerken aangesloten; de Ned.
Herv. buitengewone wijkgemeente in
wording „Sola Fide", de Gereformeerde
Kerk, de Gereformeerde Kerk (vrijge
maakt) en de beide Chr. Gereformeerde
Kerken.
De heer Boon vertelde, dat het ont
staan van het centrum in wezen te dan
ken is aan de gewijzigde visie van het
diaconaat op de hulpverlening in soci
aal en maatschappelijk opzicht. „Men
is dat meer en meer gaan zien als een
directe kerkelijke taak en zeven jaar
geleden besloot men de krachten te
ADVERTENTIE
^f/'w//«///////////w////«muw«/</«>//»//|
Heerlik in het dragen.
Gemakkelijk te wassen,
en vooral hij ons heel voordelig
Wij hebben een enorme collectie 5
in TERLENKA
(al vanaf 29.90)
in CASHMERE en ANGORA
(vanaf 29.90)
in WOL en ASTRALON met
kraag of col.
bundelen om samen aan de slag te kun
nen gaan..."
De nieuwe maatschappelijk werkster
is een hartelijke vrouw, die in de korte
periode, dat zij in Veenendaal werk
zaam is in een aantal gezinnen al een
welkome bezoekster geworden is.
Ze heeft haar werkterrein al enigs
zins kunnen verkennen en haar eerste
indrukken formuleert ze aldus: „Het
is eigenlijk in een industrieplaats als
Veenendaal een vreemde zaak, dat het
kerkelijk, maatschappelijk werk hiel
de laatste tijd pas op gang gekomen is.
De Utrechtse Heuvelrug is op dat ge
bied nog een onontgonnen terrein In
het westen van ons land is onze func
tie al veel meer ingeburgerd.
In de maanden dat ik nu in Veenendaal
woon en werk, heb ik al wel gemerkt
dat er hier voor mij een rijp arbeids
veld ligt. Ook is me gebleken dat er
nogal eens misverstanden ontstaan
als het om het karakter van het ker
kelijk maatschappelijk werk gaat.
Men denkt nog te vaak dat wij al
leen de randgezinnen te hulp komen".
Mevrouw Scholte is echter de mening
toegedaan, dat haar werk in deze tijd
een veel bredere functie heeft. Ook in
het „goede" gezin komen problemen
voor, die binnen haar hulpverlenende
taak liggen.
Zelf zegt ze hiervan: „Het maat
schappelijk werk omvat alle terreinen,
die met het goed functioneren van het
gezin te maken hebben. De moeilijk
heden, die men aldus kan signaleren
zijn heel verschillend. Denkt u maar
eens aan de opvoeding, het huwelijk en
de financiële problemen, waarin een ge
zin kan raken. Het ploegenstelsel in de
fabrieken, om nog een ander voorbeeld
te noemen, kan al aanleiding zijn voor
moeilijkheden binnen het huwelijk
Het staat mevr. Scholte duidelijk voor
ogen, dat zij door haar werk in nauw
contact zal staan met andere personen
en instanties, die zich met de zorg voor
de mede-mens bezighouden. „Met de
industriepredikant, ds. A. Terlouw bij
voorbeeld", merkt ze glimlachend op.
„Onze werkterreinen hebben raakvlak
ken en overlappen elkaar soms. Ik ben
van mening, dat een grote vorm van
samenwerking zonder meer noodzake
lijk is..."
Verder weet zij nog te vertellen, dat
de Industriepredikant pogingen in het
werk heeft gesteld om te komen tot een
soort plaatselijke commissie van maat
schappelijk werk Vanavond zal zij of
ficieel aan de gemeenten die in het
Christelijk Sociaal Centrum verenigd
zijn worden voorgesteld.
De heer Boon zei tenslotte dat men
deze samenkomst bewust een interker
kelijk karakter heeft willen geven. Dat
biykt wel uit de keuze van het kerkge
bouw en de sprekers van deze avond
(ds. J. Keuning en ds. C. G. Vijzelaar).
Mevrouw Scholte zal zelf ook aan het
woord komen. Ongetwijfeld heeft ze in
teressante dingen op haar hart
VEENENDAAL Dinsdagavond is
met een korte bijeenkomst de leden
werfactie van het Nederlandsche Roo-
de Kruis in Veenendaal afgesloten. De
ze actie, waarvoor gedurende vijf avon
den steeds ongeveer 20 man anderhalf
uur op pad is geweest, heeft het mooie
resultaat van 778 nieuwe leden opgele
verd. Volgend jaar hoopt men bij het
100-jarig bestaan 1.000.000 leden in het
hele land te hebben. In Veenendaal
heeft het Rode Kruis nu 3558 leden; op
een totaal aantal gezinnen van <5880 be
tekent dit een percentage van 55,7. Dit
ligt meer dan tweemaal boven het lan
delijke cijfer.
In een korte toespraak dankte de
heer A. H. van Pijpen, voorzitter van
de plaatselijke afdeling, de medewer
kers aan de actie. Hierbij noemde hij
in het bijzonder de chronisch zieken
lopende patiënten die een wijk in
Veenendaal voor hun rekening hebben
genomen. Deze enthousiaste propagan
disten die het werk van het Rode
Kruis aan den lijve hebben ondervon
den hebben een zeer groot aandeel
in het resultaat gehad. Ook de colonne
leden werden afzonderlijk genoemd. Op
de overigen deed de heer Van Pijpen
een beroep zicX ook bij een volgende
actie, of collecte, weer beschikbaar te
stellen.
Hij roemde het Veenendaalse pu
bliek, voor de wijze waarop dit met het
Rode Kruis meeleeft. De jaarlijkse col
lecte begint een opbrengst van f 10.000
te naderen, en nu is weer een bedrag
aan vaste contributie toegezegd van
f 1754,-!
Ook de penningmeester, de heer Zil-
stra, sprak een woord van dank en
overhandigde alle aanwezigen een at
tentie.
VEENENDAAL Het bedrijf van
Lokhorst I'luimveeautomatie n.v. aan
de Groeneveldselaan is In andere han
den overgegaan. Dezer dagen is het
koopcontract getekend door Van Ma-
nens Handelsonderneming in Veenen
daal.
Het is de bedoeling van de firma
Van Manen in het pand aan de Groe
neveldselaan de beide zaken, die thans
gevestigd zijn aan de Rembrandtlaan
en de Bergweg, onder te brengen. Om
streeks half januari hoopt men de ver
huizing gereed te hebben en Veenendaal
zal dan een moderne cash-and-carry
groothandel rijker zijn.
Wegens ziekte van de directeur kon
bij Lokhorst Pluimvee Automatic niet
worden bevestigd of ontkend dat het
bedrijf naar elders zal worden over
geplaatst.
VEENENDAAL Op voordracht van
de minister van Verkeer en Water
staat is door H. M. de Koningin be
noemd tot Heemraad in de provincie
Utrecht en Gelderland van het Dijk-
schap „de Grebbe" de heer E. J. van
de Hoef te Veenendaal.
Heden, woensdag
VEENENDAAL
Verenigingsgebouw Eikenlaan, 20 uur:
Community-singing in kader Veen-
zangersjubileum.
Pniëlkerk Hoofdstraat, 20 uur: Bijeen
komst Christelijk Sociaal Centrum.
EDE
Reehorst, 20 uur: Feestavond Friese
verenigingen Ede, Tiel, Veenendaal en-
Wageningen.
BIOSCOOP
Luxor Theater Veenendaal: 19.30 uur
„Tom Jones".
Morgen, donderdag
VEENENDAAL
Zaal Waterleidinggebouw, 20 uur:
Soefi-beweging.
Groene-Kruisgebouw 14.3016.00 uur,
19.3021.30 uur Speelgoed-expositie.
AMERONGEN
Berghuis, 10.30
N.V.V.H.
uur Koffiemorgen
PR. BERNHARDLAAN 103
VEE X E ND AAL
BIOSCOOP
Luxor Theater Veenendaal: „Saudokan,
de tijger van Ceylon".
TENTOONSTELLING
Streekmuseum Rhenen: Tot zaterdag 5
november tentoonstelling van aqua
rellen, grafieken, gouaches en teke
ningen van Ben Lamers en Gert
Hesseling. Dagelijks geopend van
11.0012.30 uur en van 14.0017.00
uur, bovendien dinsdagavond van
19.0021.00 uur. Op woensdag ge
sloten.
VEENENDAAL De leden van de
EHBO en de bedrijfsbescherming van
de P.T.T. in Veenendaal hebben
dinsdagavond een interessante lezing
gehoord in het kader van de Individuele
Zelfbescherming (I.Z.B.). Hiervoor was
de hoofdinstructeur van de P.T.T. op
dit terrein, de heer M. H. Weijma uit
De Haag naar Veenendaal gekomen. In
een boeiende lezing en aan de hand van
duidelijke dia's schetste de heer Weij
ma de mogelijkheden, die er bij een
atoomaanval zijn om een dergelijke
ramp te overleven. Het werd voor het
grote aantal aanwezigen een zeer leer
zame avond.
Uit het betoog van de heer Weijma
bleek, dat de overlevingskansen bij een
atoomaanval werkelijk reëel zijn. Hier
voor dienen echter wel bepaalde maat
regelen genomen te worden en is het
noodzakelijk, dat iedereen van de voor
schriften op de hoogte is. Veel hangt
namelijk af van hetgeen de individuele
burger doet. De heer Weijma somde
verschillende punten op, waarvan men
op de hoogte moet zijn.
Bij een ontploffing van een atoom- of
waterstofbom op de grond ontstaan ver
scheidene gevaarlijke verschijnselen,
namelijk hittestraling, luchtdruk en ra
dio-actieve gamma-straling in die volg
orde. Bovendien wordt door de ontplof
fing een wolk met radio-actief stof tot
op zeer grote hoogte geblazen, die eerst
na enige tijd weer naar beneden komt.
Dat is een van de grootste gevaren,
omdat dit radio-actieve stof nergens
aan herkenbaar is.
Voor de hittestraling kan men zich
beschermen door goed gekleed te zijn.
De vensters van een huis zouden wit
gekalkt moeten worden. Van groot be
lang is uiteraard ook het zoeken van
een veilige dekking.
Indien in Duitsland een A-bom afge
worpen wordt, dan zal men in Neder
land ongeveer 55 minuten de tijd heb
ben zich op de komst van de fall-out
voor te bereiden. In die periode moet
men zorgen dat alle mogelijke veilig
heidsmaatregelen genomen worden,
waarvan we er al enkele genoemd heb
ben.
Tijdens fall-out moet men zeer voor
zichtig zijn met voedsel. Alle stofdeel
tjes kunnen radio-actief zijn. Alles moet
afgespoeld worden. Het beste is, dat
men beschikt over een voorraad voed
sel in blik. De straling gaat er wel
doorheen, maar tast de inhoud niet
aan. Het radio-actief stof blijft op de
buitenkant liggen, zodat het noodzake
lijk is, het blik, de opener maar ook de
handen grondig af te wassen. Geschikt
voedsel is byvoorbeeld biscuit of
nog beter scheepsbeschuit. Het be
reiden van warme maaltijden zal onmo
gelijk zijn, omdat alle handelingen, die
een extra zuurstofverbruik met zich
meebrengen, verboden zijn. Het maken
van vuur behoort daartoe, evenals het
roken.
„Paniek is een van de ergste dingen
tijdens een dergelijke ramp en het is
een plicht ten opzichte van de naaste,
iemand die in paniek is geraakt, daar
uit te helpen", zo lichtte de heer Weij
ma toe.
Na een korte pauze verduidelijkte de
heer Weijma zijn woorden door een
aantal dia's te vertonen.
VEENENDAAL. Gevonden: grij
ze jongens handschoen (skai); gouden
horloge, hangt aan broche met kettink
je, ring met sleutels; een bedelketting
met bedeltjes; bruine portemonnaie m.
ritssluiting, inh. geldsbedrag; dames
paraplu; een handzaagje; een beursje,
inh. een klein geldsbedrag; zwart plas
tic kindertasje; 3 muntbiljetten; zilve
ren horloge met nylon bandje; zwarte
glacé dameshandschoenen; donker
grijze herenregenjas; een bankbil
jet; grijze plastic regenbroek; blauwe
regenjas in pakje; linker heren glacé
handschoen; beige portemonnaie, inh.
bankbiljet; NBM scholierenkaart en
kruisje, Airbornemars te Ooster
beek; een bankbiljet: damespara
plu; een herenhorloge; zwarte dames
hoed: vierkant dameshorloge met grijs
bandje; wieldop en sierring van DAF
pers.auto; plastic regenjas; licht/brui
ne glacé dameshandschoenen; een
zwart pluche speelgoed hondje; witte
dameshandschoenen, verm. katoen;
een rode step.
Aan komen lopen: een jonge zwarte
langharige hond met halsband; een
jong zwart poesje.
Verloren: armband (ketting! met p.-
sluiting, waarin gegraveerd „Kees"; ny
lon regenjas, kleur blauw/grijs en ro
de portemonnaie, inh. f 10,-; een pakje
van Diepeveen, inh. grijs kindervestje;
een bruin psalmboekje; doublé dames
horloge met rekbandje; linker bruine
glacé herenhandschoen; sleutelring m.
5 sleutels, o.a. nr. 4 en 2034; doublé
medaillon, ovaal met 2 foto's; blauw
kinderregenjasje; een bruine portemon
naie, inh. zilveren dollar; bruine porte
monnaie, inh. verz.bewijs NMH 163, m.
veel geld: bruine herenportemonnaie,
inh. plm. f 30,- en verz.bewijs brom
fiets; ballpoint „Parker", blauw van
kleur; een rode damesportefeuille, zon
der inhoud; 2 paar nieuwe kinderschoe
nen (1 pr. jongens- en 1 pr. meisjessch.)
gouden ring met rode steen; een bedel
armband met 1 bedeltje; een vierkant
dameshorloge; grijze Parker vulpen;
herenpolshorloge met nikkelen scha
kelarmband; een kinderstep, rood met
groene vork, onder het plankje „Hei-
ma Anbeek"; zilveren bedelarmband
met 8 bedeltjes; ring met twee sleu
tels en een medaillon; een zwart kin
derfietsje, z.g.a.n.
Weggelopen: Duitse Dog, zwart met
wit; een zwart hondje; een zwart poes
je; een jonge zw./witte kater, plm. 5
mnd.; een bruin/rode hond, roepnaam
„Molly".
Weggevlogen: een koerduif.
VEENENDAAL. Mevr. B. heeft
maar kort plezier gehad van de schoe
nen, die ze gisteren bij de fa. V. in de
Hoofdstraat had gekocht. Met de doos
onder de arm liep ze de zaak uit om
daarna nog wat inkopen bij een slage
rij te gaan doen. Waarschijnlijk heeft
ze daar haar schoenen laten staan,
want even later kwam ze op het poli
tiebureau aangifte van vermissing
doen. De recherche stelt een onder
zoek in.
VEENENDAAL Gisteren hing de
vlag uit bij het oude hervormde rust
huis in Veenendaal, waar thans de
Rhenense bejaarden verblijven. De re
den hiervan was de verjaardag van de
oudste bewoonster van het tehuis, te
vens oudste inwoonster van Veenen
daal, mevr. „opoe" Bijkerk, die 99 jaar
oud geworden is. Overigens is de kras
se bejaarde volgens de gegevens van
de burgerlijke stand pas zondag jarig,
omdat er bijna honderd jaar geleden
een fout gemaakt is. waardoor de ge
boorte vier dagen te laat Is ingeschre
ven
Mevr. Bijkerk werd in de gemeente
Leersum geboren. Het grootste deel
van haar leven heeft zij daar doorge
bracht en over de oude tijd kan zij nog
smakelijk vertellen. In die dagen was
het heel gewoon, als men vanuit Leer
sum wandelend naar Wijk bij Duurste-
VEENENDAAL In oktober 1941 trok Joh. Bos met een schop, kruiwagen
en bijl naar Maarsbergen. Stompen rooien. Behalve de bovengenoemde attributen
bestond zyn enige kapitaal uit zijn twee sterke handen en zijn werklust. Nu
bestaat houthandel Joh. Bos en Zn. 25 jaar. De waarde van zijn machines en
ijzeren voorraad bedraagt ongeveer een ton. Nog steeds echter werkt men in het
bos in Maarsbergen. Het bos. behorend by het landgoed van jhr. I)e Beaufort,
waar Bos nu reeds voor de tweede maal met dezelfde bomen bezig is. Alles wat
er nu uitgaat, heeft hij indertijd ook zelf geplant.
de ging om boodschappen te doen.
De woensdagse markt in die plaat*
heeft zij in haar jonge jaren niet vaker
dan noodzakelijk gemist. Ook als opoe
in die dagen een nieuwe hoed nodig
had, ging ze naar Wijk bij Duurstede,
want daar was een atelier waar men
dameshoeden maakte. Het is voor haar
nog een soort wonder, dat men nu in
elke plaats hoeden zomaar in de win
kel kan kopen.
Opoe Bijkerk weet haar eigen plaat*
in de gemeenschap van bejaarden t*
behouden, door twee voor haar karak
teristieke voorwerpen altijd mee te
slepen: haar suikerbusje en haar bij
beltje gebruikt ze nog trouw, vooral bij
de zang na de maaltijden en tijdens de
kerkdiensten. Ondanks haar hoge leef
tijd wil ze niet hebben, dat iemand voor
haar de liederen die gezongen moeten
worden, opzoekt; dat kan ze nog best
zelf.
Klokkijken en dergelijke doet ze nog
het liefst zonder bril en als tijdverdrijf
breit ze nog heel wat af. Toch begint
de oude dag ook bij haar merkbaar te
worden. Buiten komen doet ze vrijwel
niet meer („Ik ben in mijn leven ge
noeg buiten geweest"). Haar gehoor
gaat achteruit en ook haar geheugen
begint haar in de steek te laten. Wel
is ze lichamelijk goed gezond, iets dat
verwonderlijk is, want ze is maar een
paar jaar naar school gegaan, omdat
ze altijd ziek was.
Veenendaals oudste inwoonster heeft
vijf kinderen, 27 klein- en evenzoveel
achterkleinkinderen en nog 3 achter
achterkleinkinderen. Velen kwamen
haar feliciteren. Ook burgemeester Ha
zenberg, met zijn echtgenote, gaf ook
van zijn belangstelling blijk.
Dat mevr. Bijkerk nog op haar qui-
vive is, bewees haar opmerking, toen
er een foto gemaakt werd voor d*
krant: „Vergeet dat ding maar!"
„Ik had tot mijn vijfentwintigste
jaar op de fabriek gewerkt, de „Fri-
sia" onder andere", vertelt de heer
Bos senior. „In 1941 werd ik het zat.
De verdiensten waren veel te gering;
ik verdiende toen maximaal f 14,- per
week en zelfs toen kon je daar niej
van komen met een jong gezin. Toen
ik hoorde, dat de mogelijkheid bestond
in Maasbergen stompen te rooien, heb
ik deze gelegenheid met beide handen
aangegrepen. De stompen zaagde ik
in stukken en verkocht ze aan de fa
brieken, die er de ketels mee stookten.
Later, dat zal in 1942 geweest zijn
begon ik te handelen in takkebossen.
ook al bestemd voor fabrieksketels. Al
gauw had ik er een mannetje bij no
dig. Dat werd mijn broer, die 15 jaar
in mijn dienst is geweest, totdat hij
een ongeluk in het bos, waarbij een
boom over hem heenviel, om het le
ven kwam."
„Het werken in Maasbergen heb ik
volgehouden tot het begin van de
spoorwegstaking. Toen kon het niet
langer. Mijn fiets was ik allang kw(jt
en toen de treinen niet meer reden kon
ik niet meer in Maasbergen komen.
Een week na de bevrijding was ik ech
ter weer present. De jonkheer keek
gek op, dat hij ine zo spoedig terug
zag, maar ik moest wel: er waren on
dertussen enkele kinderen gekomen en
de portemonnee was leeg! Na de oor
log is de vlucht van mijn bedrijf echt
begonnen", aldus de heer Bos.
„Nog in de oorlog had ik mijn eer
ste machine gekregen. Een lintzaag, die
ik zelf gebouwd had en die met de
hand gedraaid moest worden. Als
„vliegwiel" zat er een grote slijpsteen
op gemonteerd. Het was wel zwaar
werk. maar het ging. Nu staan er in
het bos, en bij me thuis aan de
Middellaan verscheidene machines.
Het enorme harde werken van toen is
ook voorbij. In de beginperiode maak
te ik wel eens dagen van 3 uur 's mor
gens tot 10 uur 's avonds.
Langzamerhand heb ik naast de „ge
wone" houthandel ook een doe-het-zelf-
zaak gekregen. Dat is eigenlijk zo be
gonnen", zegt de jubilaris. „Op een ge
geven moment komt er Iemand bij me,
die me vroeg: Verkoop je ook board?
Ik antwoordde: Vandaag niet, maar
morgen wel. Langzamerhand begon
zo een „winkel" te groeien.
In de winkel van de heer Bos, is al
les op het „doe-het-zelf-gebied" te
koop, van een spijkertje, tot een deur
plaat. In de eerste tijd werd de win
kel door moeder de vrouw behartigd.
Al gauw echter kwamen er kinderen
in de zaak en nu gaat Bos er steeds
met twee zoons op uit en blijven er
twee in Veenendaal bij de zaak.
In de loop van de jaren is de heer
Bos ook op kerkelijk terrein actief ge
weest. Zo is hij bijna twintig jaar lei
der van de hervormde zondagsschool
en ook al vele jaren lid van de her
vormde kerkeraad in zijn woonplaats.
De heer Bos doet het nu wat kalmer
aan. Nog gaat hij iedere morgen om
zeven uur de deur uit, in de richting
Maasbergen, maar in de middaguren
is hij altijd enige tijd thuis te vinden.
Op aandringen van zijn huisarts
neemt hij er tijd af voor een middag
slaapje, en dat mag ook wel. als je
vijftig bent en een van de zoons ook al
weer twaalf jaar meedraait in het vak.
Het werk gaat nu wel door.
„Ja", besluit de heer Bos. „Ik heb
er altijd hard voor gewerkt, maar dat
alleen had me nooit zover kunnen
brengen. Het is altijd zeer gezegend
geweest en dat is de oorzaak van mijn
slagen. Die zegen heeft men altijd no
dig en het was dan ook niet alleen
werken, maar ook bidden en werken."
Dat het de overheid ernst is het
sparen te stimuleren blijkt onder meer
uit het op 1 méi 1966 in werking getre
den algemene premiespaarplan, u-aar
bij door het Rijk een premie van 20 pet
in het vooruitzicht wordt gesteld.
Ook de reeds eerder ingevoerde ge
premieerde spaarvormen, zoals de amb-
tenarenspaarregeling en de jeugdspaar-
regeling, alsmede de van belasting en
sociale premies vrijgestelde bedrijfs-
en winstdelingsspaarregelingen getuigen
daarvan.
Ook de spaarinstellingen trachten het
sparen verder te activeren. Door het in
voeren van aan de omstandigheden van
de spaarders aangepaste spadrvormen
wordt het sparen vergemakkelijkt. Het
vestigen van bijkantoren in nieuwe
wooncentra kan eveneens gezien worden
als een uiting van het streven de spaar
ders van dienst te willen zijn.
Door ook de traditionele Raiffeisen-
spaarweek, die dit jaar wordt gehouden
van 24 tot en met 81 oktober, willen
de Raiffeisenbanken de spaarzin van de
Nederlandse bevolking stimuleren.
De verdere economische ontwikkeling
van ons land is voor een belangrijk
deel afhankelijk van de mate waarin
er gespaard wordt. Voor investeringen
in grote en kleine bedrijven zijn mil
jarden guldens nodig. Ook de financie
ring van de woningbouw vergt grote
bedragen.
Indien de besparingen In Nederland
niet die omvang zouden hebben, dat
aan de behoefte aan geld zou kunnen
worden voldaan, zou dit de economi
sche groei kunnen afremmen.
Daarom wordt in de Raiffeiscn-spaar-
week het beJang van sparen nog eens
extra onderstreept. De verschillende ac
tiviteiten tijdens de spaarweek hebben
ten doel de niet-spaarders tot sparen te
brengen en de reeds bestaande spaar
ders te bewegen eens Iets extra's in te
leggen.
Behalve het bevorderen van de spaar
zin om daarmede individuele en natio
nale belangen te dienen, wil de spaar
week ook een eresaluut brengen aan de
man, die onmiskenbaar op de achter
grond staat van iedere bij de Raiffei-
senorganisatie aangesloten bank en aan
wie de bank haar naam ontleent: Raif-
feisen.
De arbeid van deze man resulteerde
in goed functionerende, op samenwer
king gebaseerde, spaar- en leenbanken
ten behoeve van de gehele gemeen
schap. Het is het idee van Raiffeisen
geweest de spaargelden van de plaatse
lijke gemeenschap aan te wenden voor
de kredietverlening in diezelfde gemeen
schap. waardoor er een circulatie van
het geld ontstond binnen de lokale
sfeer. Een maatregel met een economi
sche strekking, welke echter tegelijker
tijd de gemeenschapszin bevorderde.
Dat de ideeën van Raiffeisen beteke
nis hebben voor de praktijk blijkt on
der meer uit het feit, dat er in Neder
land 1300 vestigingen zijn van Raiffei-
senbanken.
Het spaartegoed van de ruim 2 mil
joen spaarders bij deze banken is eni
ge maanden geleden reeds de f 5 mil
jard gepasseerd.
I
